ความคิดเห็นที่ 1   CHU-CREAM CHU-CREAM หรือ CHOU A LA CREME คือ ขนมชนิดหนึ่งที่มีต้นกำเนิดมาจากประเทศฝรั่งเศสเมื่อร้อยกว่าปีก่อน CHOU หมายถึง กะหล่ำปลี LA CREME หมายถึง ครีม CHU A LA CREAM จึงหมายถึง ขนมที่มีรูปร่าง เหมือนกะหล่ำปลีแต่ใส่ครีมเข้าไป จากคุณ : โคมัทซึ นานะ เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 53 20:47:30

ความคิดเห็นที่ 2   ครีมมีต้นกำเนิดมาจากประเทศฝรั่งเศส เช่นเดียวกับกับขนมเอแคร์ ECLAIR (แปลว่าสายฟ้าแลบ) ที่รู้จักกันดีมานานแล้วในบ้านเรา บางคนบอกว่ามันเป็นขนมอย่างเดียวกันมีส่วนผสมเหมือนกัน แต่เมื่อก่อนเอแคร์จะมีลักษณะเป็นรูปทรงยาว มีช็อกโก แลตหยอดเป็นเส้นหยักไปมาอยู่ด้านบนคล้ายสายฟ้าแลบ และมีชื่อที่เรียกง่ายกว่า ขนมทั้ง 2 อย่างเลยถูกเหมาเรียกว่าเอแคร์ เอแคร์แบบดั้งเดิมจร๊า จากคุณ : โคมัทซึ นานะ เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 53 20:49:10

ความคิดเห็นที่ 3   ชาวญี่ปุ่นได้นำชูครีมมาจากฝรั่งเศส และพัฒนารสชาติจนเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว ในเรื่องของรสชาติที่กลมกล่อม หอมนุ่ม จนปัจจุบันเป็นขนมที่ใช้ทานเป็นของว่างกับชา กาแฟ ที่มีชื่ออย่างมากในย่านคันไซ หรือในแถบเมืองหลวงเก่าของญี่ปุ่นเช่น นารา เกียวโต โอซาก้า เครดิต http://www.gotomanager.com/news/details.aspx?id=1097 จากคุณ : โคมัทซึ นานะ เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 53 20:51:34

ความคิดเห็นที่ 4   เครดิต วิกิพีเดีย Pancake แพนเค้ก (อังกฤษ: Pancake) เป็นขนมปังแผ่นแบนชนิดหนึ่งทำจาก แป้งนวดเปียก(batter) ซึ่งเป็นแป้งที่ผสมกับ ของเหลว เช่น น้ำ หรือ นม และโดยมากแป้งนวดเปียกจะมีไข่เป็นส่วนผสมอยู่ด้วย แพนเค้กมีความหวานเล็กน้อย และ ถูกทำให้สุกด้วยการหยอดลงในกระทะแบนร้อน ซึ่งเป็นที่มาของชื่อ แพนเค้กมีกินในหลายประเทศในหลายรูปแบบ ส่วนใหญ่แล้วแพนเค้กจะทำจาก แป้งสำเร็จรูป ซึ่งมีส่วนผสมของสารเคมีที่ทำให้แป้งขึ้นตัวเมื่อถูกความร้อน เช่น ผงฟู แม้ว่าในบางที เราสามารถที่จะพบ แพนเค้ก ที่ทำจาก แป้งนวดเปียก ที่หมักจากยีสต์ได้ ในสหรัฐอเมริกา แพนเค้กมักจะนิยมกินเป็นอาหารเช้าโดยกินร่วมกับไซรัปและร่วมกับผลไม้เช่นกล้วยหรือสตรอเบอร์รี ในยุโรปตอนกลาง แพนเค้กจะมีความบางกว่า แพนเค้กแบบอเมริกาเหนือ และ จะสอดใส้อาหารหลายแบบ ซึ่งสามารถที่จะถูกนำไปทานเป็นอาหารกลางวัน หรือ อาหารมื้อเย็นก็ได้ แพนเค้กแบบนี้ จะถูกเรียกว่า Palatschinken ในภาษาเยอรมัน palacsinta ในภาษาฮังการี clătită ในภาษาโรมาเนีย palačinke ในภาษาเซอเบีย โครเอเชีย และ บอสเนีย naleśnik ในภาษาโปแลนด์ จากคุณ : โคมัทซึ นานะ เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 53 20:54:57

ความคิดเห็นที่ 5   แพนเค้กแบบอเมริกาเหนือ (สหรัฐอเมริกา และ แคนาดา) บางทีก็มาพร้อมกับกล้วยชิ้นเล็กๆ จากคุณ : โคมัทซึ นานะ เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 53 20:55:28

ความคิดเห็นที่ 6   แพนเค้กแบบชาวสก็อต พร้อมกับ ครัมเป็ต (แป้งแผ่นกลมจืด) ผลไม้ จากคุณ : โคมัทซึ นานะ เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 53 20:56:04

ความคิดเห็นที่ 7   เครป (Crêpe) หรือ แพนเค้กแบบฝรั่งเศส ที่ถูกกางออก จากคุณ : โคมัทซึ นานะ เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 53 20:56:38

ความคิดเห็นที่ 8   แพนเค้กแบบเยอรมัน (Palatschinken) ที่ม้วนเอา ใส้ครีมช็อคโคแลต น้ำตาล และ ซินนามอน ไว้ (คล้าย โรตีเหมือนกันเนอะ) จากคุณ : โคมัทซึ นานะ เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 53 20:57:27

ความคิดเห็นที่ 9   แพนเค้กแบบเยอรมัน (Palatschinken) ที่ถูกยัดใส้ด้วย ช็อคโคแลต ครีมตีฟู (whipped cream) และ แยม หรือ ถั่ว จากคุณ : โคมัทซึ นานะ เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 53 20:57:57

ความคิดเห็นที่ 10   แพนเค้กของชาวโปแลนด์ ยัดใส้ด้วย มะเขือเทศ หอมหัวใหญ่ และ เนยแข็งจากแพะ จากคุณ : โคมัทซึ นานะ เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 53 20:58:29

ความคิดเห็นที่ 11   แพนเค้กอย่างหนาของชาวสวีเดน จากคุณ : โคมัทซึ นานะ เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 53 20:58:58

ความคิดเห็นที่ 12 หิว!!! จากคุณ : เอเจ เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 53 21:01:47

ความคิดเห็นที่ 13   เครดิต   http://pirun.ku.ac.th/~b4841071/cake%20history.html cake Cake มีรากศัพท์มาจากภาษาของชาวไวกิ้ง (Old Norse word) ว่า "kaka" ครับ ประวัติเริ่มจากปี 1843 คุณอัลเฟรดเบิร์ด (Alfred Bird 1811-1878) นักเคมีชาวอังกฤษ ได้ค้นพบ "ผงฟู" หรือ "baking powder" ทำให้เขาสามารถทำขนมปังชนิดที่ไม่มียีสต์ให้กับภรรยาของเขาคือ อลิซาเบธ (Elizabeth) ได้เป็นครั้งแรก เนื่องจากภรรยาของเขานั้น เป็นโรคภูมิแพ้เกี่ยวกับ ..ไข่ และ ยีสต์... จากคุณ : โคมัทซึ นานะ เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 53 21:01:49

ความคิดเห็นที่ 14   เครดิตhttp://bakeryhouse.net78.net/about.html Cake (เค้ก) มี 3 ประเภท ได้แก่เค้กที่มีเนยเป็นส่วนผสมหลัก เนื้อแน่นหนักถัดมาเป็นเค้กที่มีไข่เป็นส่วนผสม เนื้อเค้กฟูเบานิ่มนวล สุดท้ายคือเค้กที่แยกไข่ขาว ไข่แดงทำเป็นการนำเค้กชนิดที่สองมารวมกัน ซึ่งมีความนุ่มนวลและเบา จากคุณ : โคมัทซึ นานะ เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 53 21:04:25

ความคิดเห็นที่ 15   ความเป็นมาของ Cake ในบ้านเรา ย้อน หลังจากวันนี้ไปประมาณ 60 ปี ธุรกิจขนมอบไม่ได้เป็นที่รู้จักแพร่หลายเหมือนในปัจจุบัน จนไม่อาจเรียกว่าเป็นธุรกิจได้ ขนมปัง ขนมเค้ก คุกกี้ ก็ไม่ได้เป็นที่คุ้นเคยของทุกคนทั่วไป จะมีก็เพียงคนกลุ่มหนึ่งซึ่งได้รับอารยธรรมตะวันตกมาก่อน และผู้ที่มีความใกล้ชิดกับชาวต่างประเทศที่เข้ามาทำธุรกิจในเมืองไทยที่รู้จักขนมอบ และมีร้านขนมอบเพียงไม่กี่ร้านเช่น ร้านมอนโลเฮียงเบเกอรี่ ย่านถนนเจริญกรุงเท่านั้น เพราะธุรกิจขนมอบในสมัยนั้นแคบมาก ไม่เป็นที่รู้จักแพร่หลาย ต่อมาคนไทยโดยเฉพาะคนกรุงเทพฯ เริ่มรู้จักขนมอบมากขึ้นเมื่อหลังสงครามโลกครั้งที่สอง เมื่อสงครามโลกสิ้นสุดลงประเทศไทยเริ่มเป็นที่รู้จักของประเทศต่าง ๆ มีการติดต่อค้าขายที่ธุรกิจกับต่างประเทศมากขึ้น มีชาวต่างประเทศเข้ามาเมืองไทย ทั้งนักธุรกิจและนักท่องเที่ยวทำให้ธุรกิจการโรงแรมของประเทศไทยขยายตัว จึงต้องผลิตอาหารประเภทขนมอบชนิดต่าง ๆ ขึ้น เช่นขนมปัง เค้ก เพสตรี้ เพื่อบริการลูกค้าชาวต่างประเทศที่ไม่คุ้นเคยอาหารไทยและนอกจากจะผลิตเพื่อบริการลูกค้าแล้ว โรงแรมยังมีบริการรับจัดเลี้ยง ให้แก่หน่วยงานต่าง ๆ ทั้งของรัฐและเอกชน โดยมีการจัดประชุมสัมมนา งานพิธีมงคลสมรส งานวันเกิด และการจัดเลี้ยงสังสรรค์ ด้วยเหตุนี้ผลิตภัณฑ์ขนมอบจึงเป็นที่รู้จักและแพร่หลายมากขึ้น ในขณะเดียวกันก็มีร้านเบเกอรี่ที่ผลิตขนมปัง ขนมเค้ก ขนมต่าง ๆ ออกขาย ธุรกิจ ขนมอบเริ่มจัดว่าเป็นธุรกิจได้เมื่อสมัยสงครามเวียดนาม ประมาณ 30 กว่าปีมาแล้ว ประเทศไทยเป็นประเทศหนึ่งที่เป็นที่พักของทหารอเมริกันระยะนี้กิจการขนมอบเริ่มขยายตัวมากขึ้น เนื่องจากความต้องการอาหารประเภทนี้สูง จนถึงกับมีผู้คิดโรงโม้แป้งสาลีขึ้นในประเทศไทยคือบริษัทยูไนเต็ดพลาวมิล์ ได้ผลิตแป้งสาลีเพื่อใช้ในการทำผลิตภัณฑ์ขนมอบ และส่งมาได้มีโรงโม่แป้งสาลีเพิ่มขึ้นอีก 23 แห่ง ได้แก่บริษัทสยามฟลาวมิลล์ บริษัทแหลมทองสหการ แต่ละโรงไม่ก็ผลิตแป้งสาลียี่ห้อต่าง ๆ ออกจำหน่าย พร้อมกับมีการสาธิตการทำผลิตภัณฑ์ให้กับลูกค้า จัดการฝึกอบรมแนะนำลูกค้าผู้ใช้แป้งสาลีและผู้ประกอบกิจการขนมอบ ซึ่งมีปริมาณเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ เพื่อให้สามารถนำแป้งไปใช้ทำผลิตภัณฑ์ที่มีคุณภาพและมีความถูกต้อง นับว่าเป็นประโยชน์ต่อผู้ใช้แป้งสาลีเป็นอย่างยิ่ง เมื่อ สงครามเวียดนามสิ้นสุดลง ธุรกิจขนมอบก็ยังดำเนินต่อไป และกับขยายตัวเพิ่มมากขึ้น คนไทยเริ่มบริโภค ขนมปัง ขนมเค้ก คุกกี้ พาย พัฟ ฯลฯ ซึ่งเป็นผลิตภัณฑ์ขนมอบมากขึ้น นักธุรกิจหลายรายได้เริ่มมองเห็นลู่ทางในการลงทุนทำ ธุรกิจขนมอบนี้ เนื่องจากเห็นว่าผลิตภัณฑ์ขนมอบมากขึ้นนักธุรกิจหลายรายได้เริ่มมองเห็นลู่ทาง ในการลงทุนทำธุรกิจขนมอบนี้ เนื่องจากเห็นว่าผลิตภัณฑ์ขนมอบได้เข้ามามีความสำคัญต่อชีวิต ประจำวันของคนไทยมากขึ้น นอกจากนั้นยังมีหน่วยงานต่าง ๆ เช่น วิทยาลัยสารพัดช่าง วิทยาลัยการอาชีพ วิทยาลัยอาชีวศึกษา มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ โรงเรียนของเอกชนที่เปิดสอนด้านขนมอบ เป็นต้น ได้ช่วยกันเผยแพร่ความรู้เกี่ยวกับขนมอบมากขึ้น พร้อมกันมีตำราการฝึกปฏิบัติทำขนมอบ มีประชาชนให้ความสนใจมาฝึกอบรม รับความรู้เพื่อไปประกอบเป็นอาชีพ หรือทำบริโภคเองภายในครอบครัว จากคุณ : โคมัทซึ นานะ เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 53 21:05:32

ความคิดเห็นที่ 17 เอแคลร์ (Eclair) ปัจจุบันก็ยังมีรูปร่างแบบนั้นครับ... ถ้าจะเป็นทรงกลมควรจะเรียกว่า Choux Cream หรือ Cream Puff จากคุณ : L-Nets เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 53 21:07:43

ความคิดเห็นที่ 18   Crepe ...... เครปญี่ปุ่น ...เป็นขนมที่นิยมทานกันมากในหมู่วัยรุ่นญี่ปุ่น และ คนทุกวัย มีร้านเล็กๆขายเครปแทบทุกที่ตามแหล่งช็อปปิ้งย่านคนพลุกพล่าน ..จากกลิ่นหอมกรุ่น หน้าตาน่ากิน เชิญชวนให้ผู้คนที่เดินผ่านไป-มา อดไม่ได้ที่จะแวะซื้อทานกัน แล้วก็ชื่นชอบกับความอร่อยถูกปากกันถ้วนหน้า. . เครปญี่ปุ่น..เป็นขนมที่ วิวัฒนาการมาจาก ขนมฝรั่งเศส .. รสชาติจะถูกปรับเปลี่ยนไปบ้างเล็กน้อยจากของดั้งเดิม.. ริมขอบแผ่นแป้งเครปที่กรอบนิดๆปนความเหนียวนุ่มบางๆของแผ่นแป้ง  ไปกันได้ดีกับใส้ข้างในที่มีให้เลือกได้ตามชอบ นานาชนิด เป็นได้ทั้ง ของหวาน และ ของว่าง .... - เป็นของหวาน ก็ ห่อใส้ด้วย ...ไอศครีม , แยมผลไม้ , ผลไม้สด กับ ครีมสด , คัสตาร์ด ฯลฯ - เป็นของว่าง ก็ห่อใส้ ด้วย...... ชีส ,หมูแฮม , เบคอน ,ไข่คน , ผักสลัด , ปลาทูน่ากระป๋อง, มายองเนส จากคุณ : โคมัทซึ นานะ เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 53 21:08:39

ความคิดเห็นที่ 19   17  ขอบคุณคร๊า แชร์เลยค่ะ  เครื่องเริ่มร้อนแล้ว  มันส์พะยะคะ  (อิอิ) ........................................ ผ่นแป้งเครปญี่ปุ่น ที่เห็นทั่วๆไป มีทั้ง - แบบนิ่มมากๆ (คล้ายไข่เจียว-แพนเค้ก)ทอดด้วยกระทะแบนธรรมดาแบบในครัวเรือนใช้กัน ...มีลักษณะ ม้วน หรือ พับสอดใส้วางใส่จาน( ราดครีม ไอศครีม และ คัสตาร์ด ฯลฯ ) สำหรับทานด้วย มีด กับ ส้อม (คล้ายของดั้งเดิม ฝรั่งเศส) จากคุณ : โคมัทซึ นานะ เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 53 21:10:52

ความคิดเห็นที่ 20   แบบกึ่งนิ่มกึ่งเหนียว (ผิวเนียนเรียบคล้ายขนมเบื้อง ตอนนิ่มๆ) ขอบแป้งจะกรอบในตอน 1 นาทีแรกที่เสร็จใหม่ๆ ..ทอดด้วยแผ่นกระทะเหล็กกลม-แบนกว้างๆ  ห่อใส้ของหวาน ครีมสด คัสตาร์ด ฯลฯ หรือ สลัดแฮม ฯลฯ แบบมืออาชีพตามบู้ธร้านเครปที่นิยมม้วนใส่กรวยกระดาษให้ลูกค้ากินเล่นกันเดี๋ยวนั้น (อันนี้แถวบ้านเรามีเยอะ  ไส้ปูดัด น้ำพริกเผา หมูหยอง อะไรแบบนี้) จากคุณ : โคมัทซึ นานะ เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 53 21:12:48

ความคิดเห็นที่ 21   ขอบคุณนะคะ   สมัยก่อน  ที่นกเรียน ละเอียดมากๆคะ   บอกตรงคะ ไม่ค่อยตั้งใจเรียนคะ   แล้วละเอียดมาก รวมทั้งเทคนิคต่างมาจากชาติไหนเริ่มต้นจากที่ใดคะ จากคุณ : aammttaa (coat armor) เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 53 21:13:35

ความคิดเห็นที่ 22   ซาลาเปา ซาลาเปา (ภาษาจีน: 包子, พินอิน: bāozi เปาจื่อ) เป็นอาหารจีนชนิดหนึ่งทำมาจากแป้งสาลีและยีสต์ และนำมาผ่านขบวนการนึ่ง ซาลาเปาจะมีไส้อยู่ภายในโดยอาจจะเป็นเนื้อหรือผัก ซาลาเปาที่นิยมนำมารับประทานได้แก่ ซาลาเปาไส้หมู และ ซาลาเปาไส้ครีม สำหรับอาหารที่มีลักษณะคล้ายซาลาเปา ที่ไม่มีไส้จะเรียกว่า หมั่นโถว นอกจากนี้ซาลาเปายังคงเป็นส่วนหนึ่งในชุดอาหารติ่มซำ ในวัฒนธรรมจีน ซาลาเปาสามารถนำมารับประทานได้ในทุกมื้ออาหาร ซึ่งนิยมมากในมื้ออาหารเช้า จากคุณ : โคมัทซึ นานะ เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 53 21:20:29

ความคิดเห็นที่ 23   21 คุณนก เรียนทำอาหารหรอค่ะ  เท่ห์จังเลย  แล้วเรียนอาหารประเภทไหนคะ  หรือว่าทั้งคาวทั้งหวาน *-* ....................... ซาลาเปาได้ชื่อว่าถูกคิดค้นขึ้นมาโดย จูกัดเหลียง หรือ ขงเบ้งในคริสต์ศตวรรษที่ 2 เมื่อจูกัดเหลียงกลับจากการต่อสู้กับเบ้งเฮ็กแล้วก็เดินทางมากถึงแม่น้ำแห่งหนึ่งที่คนแถวนั้นเชื่อว่ามีวิญญาณสิงอยู่ใต้น้ำ ทหารบอกจูกัดเหลียงว่า ถ้าจะข้ามฟาก ต้องตัดหัวทหารทั้งหมดเพื่อบูชาดวงวิญญาณ แต่จูกัดเหลียงไม่อยากให้ทหารต้องตายจึงคิดการทำหมั่นโถวขึ้นมา แล้วปล่อยให้ลอยตามน้ำเพื่อบูชาดวงวิญญาณ เมื่อบูชาแล้ว จูกัดเหลียงก็พาทหารข้ามสะพานไปยังพระนครเซงโต๋ สำหรับเรา  ชอบกินไส้ถั่วแดงจ๊า จากคุณ : โคมัทซึ นานะ เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 53 21:23:04

ความคิดเห็นที่ 24   เครดิตhttp://atcloud.com/stories/32782 เ*****รื่องนี้ไม่มีหลักฐานยืนยัน  เป็นเรื่องที่เล่าขานกันมาเน้อ****** ขนมครก.......*-* ประวัติของขนมครก  ไอ้ทิ หรือพ่อกะทิ ชายหนุ่มโผงผางผู้กำพร้าพ่อแม่อยู่ตัวคนเดียว พูดจริงทำจริง ขยันขันแข็งเอางานเอาการเสร็จจากงานนาก็มารับจ้างขี่ควายส่งคนเข้าซอย ทุกคนในหมู่บ้านล้วนรักและเอ็นดูไอ้ทิ     ยกเว้นผู้ใหญ่ปลั่งเพราะผู้ใหญ่ปลั่งมีลูกสาวสวยที่ดันมาหลงรักไอ้ทิด้วยเช่นกัน แม่แป้งลูกสาวคนเดียวของผู้ใหญ่ปลั่งสาวสวยประจำหมู่บ้าน นางเจอกับไอ้ทิในวันลอยกระทง ทั้งคู่ขี่ควายสัญญากันต่อหน้าพระจันทร์ ไม่ว่าข้างหน้าจะมีอุปสรรคขวางกั้นเพียงใดทั้งคู่ก็จะขอเอาความรักแท้ที่จริงใจฝ่าฟันข้ามไป แล้วไอ้ทิก็รวบรวมเงินทองเท่าที่เก็บสะสมมาได้ไปบ้านผู้ใหญ่ปลั่งเพื่อสู่ขอแม่แป้ง ซึ่งผู้ใหญ่ก็ต้อนรับมันอย่างดี ด้วยชายฉกรรจ์ 6นายพร้อมอาวุธครบมือ ไอ้ทิไม่ว่ากระไร ได้แต่พาร่างอันสะบักสะบอมกลับไปบ้านนอนหยอดน้ำข้าวต้มหลายวัน ด้วยใจยังตั้งมั่นว่า วันหน้าจะมาขอใหม่ขอไปจนกว่าผู้ใหญ่จะใจอ่อน     ในที่สุดผู้ใหญ่ปลั่งก็ปิดหนทางความรักของไอ้ทิด้วยการคลุมถุงจัดงานแต่งงาน ให้ลูกสาวกับปลัดหนุ่มจากบางกอก ไอ้ทิรู้ข่าวจึงรีบวิ่งทุรนทุรายหมายจะมาทำลายพิธีซึ่งผู้ใหญ่ปลั่งก็รู้ดีว่าไอ้ทิต้องกระทำแบบนี้ จึงขุดหลุมพรางดักรอเอาไว้ แม่แป้งแอบได้ยินแผนร้ายก็แอบหนีหมายจะมาห้ามคนรักไม่ให้หลงกล     เหตุการณ์ต่อไปนี้ไม่มีบันทึกเป็นลายลักษณ์ได้แต่ปะติดปะต่อมาจากคำบอกเล่าของ ชาวบ้านแบบปากต่อปากว่าคืนนั้นเป็นคืนเดือนแรมแม่แป้งแอบวิ่งฝ่าความมืดออกมาดักหน้าไอ้ทิ ไอ้ทิเห็นแม่แป้งวิ่งมาก็ดีใจ รีบวิ่งไปหาแม่แป้งเห็นไอ้ทิรีบวิ่งมาก็รีบวิ่งเข้าไปหาให้เร็วยิ่งขึ้นไปอีก     ฉับพลัน...ร่างแม่แป้งก็ร่วงหล่นลงไปในหลุมพรางของผู้ใหญ่ปลั่งต่อหน้าต่อตาไอ้ทิทันที อารามตกใจ ไอ้ทิรีบกระโดดตามลงไปเพื่อช่วยเหลืออารามดีใจ สมุนชายฉกรรจ์ 6 นายของผู้ใหญ่ปลั่งรีบเข้ามาโกยดินฝังกลบเพราะคิดว่าก้นหลุมมีเพียงไอ้ทิผู้เดียวที่อยู่ในนั้น     รุ่งเช้าผู้ใหญ่ปลั่งเดินยิ้มมาขุดหลุมเพื่อดูผลภาพเบื้องล่างพบไอ้ทิตระกองกอดทับร่างแม่แป้งลูกสาวของตน นอนตายคู่กันอย่างมีความสุข     เมื่อยิ้มถูกเปลี่ยนไปเป็นน้ำตาผู้ใหญ่ปลั่งสั่งลูกสมุนสร้างเจดีย์คลุมครอบปิดหลุมนั้นไว้ เพื่อเป็นเครื่องเตือนใจคนทั่วไปว่าอย่าคิดทำร้ายหรือทำลายความรักของใครอีกเลย สถานที่ตั้งเจดีย์นั้นไม่มีใครรู้แน่นอน    จะมีก็แต่เพียงอนุสรณ์แห่งความรักที่กระทำสืบทอดกันมาจนเป็นประเพณี ทุกแรมหกค่ำเดือนหก ชาวบ้านที่ศัรทธาในความรักของไอ้ทิกับแม่แป้งจะตื่นตั้งแต่มืดเข้าครัวเพื่อทำขนมที่หอมหวานปรุงจากแป้งและกะทิบรรจงแคะจากพิมพ์แล้วนำมาวางคว่ำหน้าซ้อนกันเป็นสัญลักษณ์ว่า จะได้อยู่ร่วมกันตลอดไปขนมนี้เรียกขานกันในนาม ขนมแห่งความรัก ขนมของ "คนรักกัน" หรือเรียกย่อๆ ว่า "ขนม ค.ร.ก." สำหรับคนรักกัน แก้ไขเมื่อ 17 ส.ค. 53 20:45:33 จากคุณ : โคมัทซึ นานะ เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 53 21:31:03

ความคิดเห็นที่ 25 ดูขนมอร่อย แกล้มความรู้ ขอบคุณนะค่ะที่นำมาให้อ่าน จากคุณ : ตัวที่สี่ เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 53 21:33:46

ความคิดเห็นที่ 26   เครดิต http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=cioccolato&month=30-12-2005&group=6&gblog=5 ขนมไทย “ข้าวนม” “เข้าหนม” “ข้าวหนม” ล้วนเป็นคำอันเป็นที่มาของคำว่า “ขนม” ซึ่งมีผู้สันทัดกรณีหลายท่านตั้งข้อสันนิษฐานไว้ เริ่มตั้งแต่คำแรก “ข้าวนม” ที่นักคหกรรมศาสตร์หลายท่านบอกต่อ ๆ กันมาว่าน่าจะมาจากคำคำนี้ เนื่องจากขนมมีอิทธิพลมาจากอินเดียที่ใช้ข้าวกับนมเป็นส่วนผสมสำคัญที่สุดในการทำขนมแต่ก็ไม่น่าจะเป็นไปได้ เนื่องจากนมไม่มีบทบาทสำคัญในขนมไทยเลย ขนมไทยใช้มะพร้าวหรือกะทิทำต่างหาก นี่เลยอีกหนึ่งใน ขนมไทยแท้ ขนมตาลลลล  (ร้อนๆจะอร่อยมากกกกก) จากคุณ : โคมัทซึ นานะ เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 53 21:35:08

ความคิดเห็นที่ 27   25 ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน เช่นกันค่ะ *-* .............................. สำหรับ “เข้าหนม” นั้น พระราชวรวงศ์เธอ กรมหมื่นจรัสพรปฏิญาณได้ทรงตั้งข้อสันนิษฐานไว้ว่า “หนม” เพี้ยนมาจาก “เข้าหนม” เนื่องจาก “หนม” นั้นแปลว่าหวาน แต่หกลับไม่ปรากฎความหมายของ“ขนม” ในพจนานุกรมไทย มีเพียงบอกไว้ว่าทางเหนือเรียกขนมว่า “ข้าวหนม” แต่ถึงอย่างไรก็ไม่พบความหมายของคำว่า “หนม” ในฐานะคำท้องถิ่นภาคเหนือเมื่ออยู่โดด ๆ ในพจนานุกรมเช่นกัน อีกข้อสันนิษฐานหนึ่งก็นับว่าน่าสนใจไม่น้อย คำว่า “ขนม” อาจมาจากคำในภาษาเขมรว่า “หนม” ที่หมายถึงอาหารที่ทำมาจากแป้ง เมื่อลองพิจารณาดูแล้วพบว่าขนมส่วนใหญ่ล้วนทำมาจากแป้งทั้งนั้น โดยมีน้ำตาลและกะทิเป็นส่วนผสม ดังนั้นจึงอาจกล่าวได้ว่า “ขนม” เพี้ยนมาจาก “ขนม” ในภาษาเขมรก็เป็นได้ ขนมชั้นเหนียวนุ่ม หอมใบเตย  ว๊ากไม่อยากจะคิด  หิวจังเลยยยยยย จากคุณ : โคมัทซึ นานะ เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 53 21:37:32

ความคิดเห็นที่ 28   ไม่ว่าขนมจะมีรากศัพท์มาจากคำใดหรือภาษาใด ขนมก็ได้เข้ามามีบทบาทสำคัญในสังคมไทยด้วยฐานะของขนมไทยอย่างเต็มภาคภูมิ และคนไทยเองก็ได้ชื่อว่าเป็นชนชาติหนึ่งที่ชอบกินขนมเป็นชีวิตจิตใจ หลักฐานเก่าแก่ที่สุดที่แสดงถึงความสัมพันธ์ระหว่างขนมไทยกับคนไทยก็คือวรรณคดีมรดกสุโขทัยเรื่องไตรภูมิพระร่วง ซึ่งกล่าวถึงขนมต้มที่เป็นขนมไทยชนิดหนึ่งไว้ ขนมไทยเริ่มแพร่หลายมากขึ้นในสมัยอยุธยา ดังปรากฎข้อความในจดหมายเหตุหลายฉบับ บางฉบับกล่าวถึง “ย่านป่าขนม” หรือตลาดขนม บางฉบับกล่าวถึง “บ้านหม้อ” ที่มีการปั้นหม้อ และรวมไปถึงกระทะ ขนมเบื้อง เตาและรังขนมครก แสดงให้เห็นว่าขนมครกและขนมเบื้องนั้น คงจะแพร่หลายมากจนถึงขนาดมีการปั้นเตาและกระทะขาย บางฉบับกล่าวถึงขนมชะมด ขนมกงเกวียนหรือขนมกง ขนมครก ขนมเบื้อง ขนมลอดช่อง ลอดช่องเย็นๆใน้แข็ง.....สุโค่ย!!!! จากคุณ : โคมัทซึ นานะ เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 53 21:39:32

ความคิดเห็นที่ 29   จนถึงสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช อันถือได้ว่าเป็นยุคทองของการทำขนมไทย ดังที่จดหมายเหตุฝรั่งโบราณได้มีการบันทึกไว้ว่า การทำขนมในสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราชนั้นเจริญรุ่งเรืองมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อชาวโปรตุเกสอย่างท่านผู้หญิงวิชาเยนทร์หรือบรรดาศักดิ์ว่า ท้าวทองกีบม้า ผุ้เป็นต้นเครื่องขนมหรือของหวานในวัง ได้สอนให้สาวชาววังทำของหวานต่าง ๆ โดยเฉพาะได้นำไข่ขาวและไข่แดงมาเป็นส่วนผสมสำคัญอย่างที่ทางโปรตุเกสทำกัน ขนมที่ท่านท้าวทองกีบม้าทำขึ้นและยังเป็นที่นิยมจนถึงปัจจุบันก็ได้แก่ ขนมทองหยิบ ทองหยอด ฝอยทอง ขนมหม้อแกง และรวมไปถึง ขนมทองโปร่ง ขนมทองพลุ ขนมสำปันนี ขนมไข่เต่า ฯลฯ มาเป็นset   ยอมอ้วนเลยคะ จากคุณ : โคมัทซึ นานะ เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 53 21:40:56

ความคิดเห็นที่ 30   ขนมไทยแท้ๆ นั้น จากการศึกษาพบว่า ส่วนประกอบหลักของขนมไทยมักหนีไม่พ้นของสามสิ่ง คือ แป้ง น้ำตาล และ มะพร้าว นำมาคลุกเคล้าผสมผสาน ดัดแปลงตามสัดส่วนที่เหมาะสมด้วยวิธีต่างๆ เช่น นึ่ง ต้ม ทอด จี่ ผิง ก็จะได้ขนมไทยมากมายหลายชนิด คนไทยสมัยโบราณไม่ได้กินขนมทุกวัน หากแต่จะได้กินก็ต่อเมื่อมีงานนักขัตฤกษ์ หรืองานบุญสำคัญเท่านั้น ขนมไทยที่มักพบกันบ่อยที่กินกับน้ำกะทิ และทำเลี้ยงแขกเสมอ คือ ขนมสี่ถ้วย ซึ่งหมายถึง ไข่กบ (เม็ดแมงลัก) นกปล่อย (ลอดช่อง) มะลิลอย (บัวลอย) และอ้ายตื้อ (ข้าวเหนียวน้ำวุ้น) ส่วนขนมอื่นๆ มักใช้ในงานมงคลต่างๆ เช่น ขนมชั้น ขนมจ่ามงกุฎ ขนมกง ขนมสาม เกลอ ขนมปุยฝ้าย เป็นต้น ฯลฯ ส่วนตัวเรานะ ขนมจ่ามงกุฎ เกิดมาเรายังไม่เคยกินเลย  หากินยากมากกก ดูรูปแล้วแบบ เฮ้ย  ขนมบ้านเราก็สวยไม่แพ้ชาติไหนในโลกเลยนะ สวยมากๆ แก้ไขค่ะ  ขนมนี่ เรียกว่าขนมดาราทองค่ะ   แก้ไขเมื่อ 17 ส.ค. 53 20:53:28 จากคุณ : โคมัทซึ นานะ เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 53 21:43:35

ความคิดเห็นที่ 31   ในงาน "นิทรรศการขนมนานาชาติ" ซึ่งจัดโดยภาควิชาภาษาตะวันออก คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เมื่อปี พ.ศ.2541 ได้จำแนกกลุ่มขนมหวานของไทยที่ได้รับอิทธิพลจาก วัฒนธรรมโปรตุเกส คือ ทองหยิบ ฝอยทอง ทองหยอด บ้าบิ่น ลูกชุบ ขนมผิง ทองม้วน ขนมหม้อแกง ขนมไข่กระหรี่ปั๊บ มีหลักฐานพบว่า ในโปรตุเกส ขนมที่ชื่อ ตรูซูช ดาช กัลดัช (Trouxos das caldas) คือ ต้นตำรับของขนม ทองหยิบ และขนม Fios de Ovos คือ ขนมฝอยทอง ส่วนขนม เกลชาดาซ เดอ กรูอิงบรา (Queijadas de Coimbra) เป็นต้นตำรับ ขนมบ้าบิ่น ของไทย ซึ่งใช้เนยแข็ง แต่ในบ้านเราใช้มะพร้าวแทน สำหรับ ลูกชุบ เป็นขนมประจำถิ่นโปรตุเกส แพร่หลายมาถึงย่านเมดิเตอร์เรเนียนแถบฝรั่งเศสตอนใต้ เพราะอยู่ใกล้บ้าน เช่น เมืองนีซ เมืองคานส์ ก็มีขนมลูกชุบมากมายทั้งเมือง ลูกชุบในภาษาโปรตุเกส เรียกว่า Massapa'es เป็นขนมประจำถิ่นของ แคว้นอัลการ์วิ (Aigaeve) โดยโปรตุเกสใช้เม็ด อัลมอนด์ เป็นส่วนผสมสำคัญ แต่บ้านเราไม่มี จึงต้องคิดด้วยการใช้ ถั่วเขียว แทน เนื่องจากขนมโปรตุเกสจำเป็นต้องอาศัยประสบการณ์และความรู้ความชำนาญพิเศษ จึงจะได้ขนมหวานที่รสชาติดีออกมาสีสันสวยงาม พอเอามาขึ้นโต๊ะกับชาฝรั่งแล้ว ...กลายเป็นขนมชั้นสูงเลยเนอะ จากคุณ : โคมัทซึ นานะ เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 53 21:46:12

ความคิดเห็นที่ 32   ดังนั้น แม้ทุกวันนี้ ขนมฝอยทอง ทองหยิบ ทองหยอด ยังเป็นขนมยอดฝีมือที่ผู้ทำต้องมีความชำนาญ และได้รับการยกย่อง หากทำขนมประเภทนี้ได้รสชาติดี สวยงาม ประณีต ในรัชสมัยแผ่นดินสมเด็จพระนารายณ์มหาราช บาทหลวงฝรั่งเศส เดอโลลีเยร์ บันทึกรายงานถึงระดับความมีหน้ามีตา และรสนิยมการบริโภคขนมหวานของชาวโปรตุเกสในสมัยกรุงศรีอยุธยา กระทั่งราชสำนักสยามถึงกับต้องเกณฑ์ขนมหวานจาก หมู่บ้านโปรตุเกส เข้าไปในพระราชวัง เนื่องในโอกาสนักขัตฤกษ์ต่างๆ เป็นจำนวนมาก ดังความตอนหนึ่งว่า "พวกเข้ารีตบางครัว ต้องถูกเกณฑ์ให้ทำของหวานแก่พระเจ้าแผ่นดิน ในวันนักขัตฤกษ์ ในวันชนิดนี้พระเจ้ากรุงสยามก็มีรับสั่งให้พวกเข้ารีตนี้ ทำของหวานเป็นอันมาก อ้างว่าสำหรับงานนี้งานนั้น เป็นต้นว่า สำหรับพิธีล้างศีรษะช้าง ซึ่งถือว่าเป็นพระองค์หนึ่ง หรือสำนักงานไหว้พระพุทธบาทดังนี้" อาจด้วยเป็นพระราชประสงค์ที่มีรับสั่งตรงมาจากราชสำนักสยาม ทำให้ มาดามดอนญา มาเรีย กิอูมาร์ เดอ ปินา ภรรยาเจ้าพระยาวิชเยนทร์ฟอลคอน ซึ่งรับหน้าที่แม่บ้านหัวเรือใหญ่จัดอาหารเลี้ยงรับรองราชอาคันตุกะต่างประเทศที่เข้ามายังกรุงศรีอยุธยามากมาย ได้รับพระราชทานบรรดาศักดิ์เป็น ท้าวทองกีบม้า (เพียนจาก 'กิอูมาร์') ตำแหน่งวิเศสกลาง ถือศักดินา 400 เป็นผู้กำกับการพนักงานของหวานในพระราชวัง อเล็กซานเดอร์ แฮมิลตัน ชาวตะวันตกอีกผู้หนึ่งที่บันทึกการเดินทางเกี่ยวกับเรื่องของ ท้าวทองกีบม้าว่า "ข้าพเจ้าได้เห็นท่านผู้หญิงของฟอลคอนในปี พ.ศ.2262 เวลานี้ท่านได้รับเกียรติเป็นต้นห้องเครื่องหวานาของพระเจ้าแผ่นดิน ท่านเกิดในกรุงสยามในตระกุลอันมีเกียรติ และในเวลานั้นท่านเป็นที่ยกย่องนับถือแก่คนทั่วไป... ท่านท้าวทองกีบม้าผู้นี้ เป็นต้นการสั่งสอนให้ชาวสยามทำของหวาน คือ ขนมทองหยิบ ทองหยอด ฝอยทอง ขนมทองโปร่ง ทองพลุ ขนมผิง ขนมฝรั่ง ขนมผิง ขนมไข่เต่า ขนมทองม้วน ขนมสัมปันนี ขนมหม้อแกง เป็นต้นเหตุเดิมที่ท้าวทองกีบม้าทำและสอนให้ชาวสยาม" นี่เป็นหนึ่งในสาเหตุที่มีการยอมรับวัฒธรรมขนมหวานจากชาวโปรตุเกส ซึ่งมักนิยมนำมาจัดเลี้ยงในงานพิธีมงคลต่างๆ ตั้งแต่สมัยอยุธยาในครั้งกระนั้นสืบทอดมาถึงยุคปัจจุบันในทุกวันนี้ ขนมหม้อแกง  แช่ตู้เย็นก่อนกิน สุดยอดมากมาย จากคุณ : โคมัทซึ นานะ เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 53 21:49:49

ความคิดเห็นที่ 33   ขนมดอกลำดวน น่ารัก น่ากิน ละลายในปาก  หุหุ แก้ไขเมื่อ 17 ส.ค. 53 20:56:20 จากคุณ : โคมัทซึ นานะ เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 53 21:51:53

ความคิดเห็นที่ 34   ข้าวเหนียมมะม่วง ของดัง ของเรา พี่เราบอกว่าที่ต่างประเทศ ขายกันจานเป็นพันๆเลย อ่ะ แก้ไขเมื่อ 16 ส.ค. 53 22:02:26 จากคุณ : โคมัทซึ นานะ เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 53 21:53:37

ความคิดเห็นที่ 35   ข้าวเหนียมทุเรียน  ราชาผลไม้ไทยเชียวนะเธอ ขอสารภาพก่อนมาตั้งกนะทู้ เพิ่งกินไป1ถ้วย  มันจอร์ดมากเลยคร๊า จากคุณ : โคมัทซึ นานะ เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 53 21:55:20

ความคิดเห็นที่ 36   ทับทิมกรอบ  จะให้เริ่ด  ต้องใส่เนื้อมะพร้วขูดด้วยนะเธอ กินบ่ายๆตอนร้อนๆ  มันจะสุขสุดๆ แก้ไขเมื่อ 16 ส.ค. 53 21:59:48 จากคุณ : โคมัทซึ นานะ เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 53 21:59:05

ความคิดเห็นที่ 37 น่าสนใจมาก อย่างนี้ต้องโหวตค่ะ จากคุณ : ปลาหมึกโป๊งโป๊งชึ่ง เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 53 21:59:57

ความคิดเห็นที่ 38   ได้เรียนครบทุกอย่างคะ   แต่อาหารนานาชาติไม่ครบเท่าที่ควรคะ  แต่อาหารจีน ได้คะ ญี่ปุ่นก็ได้  อย่างการใช้มีดคะ   แต่ปัจจุบัน ไม่ได้ทำอาชีพที่เรียนมาคะ ทำอย่างอื่นซะอย่างนั้น    ยิ่งอาหารจีน   โชคดี  ได้เชฟจากจีน มาสาธิต    สุดยอดมากๆ จากคุณ : aammttaa (coat armor) เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 53 22:01:55

ความคิดเห็นที่ 39   38 โห  อิจฉา   แฟนเราเค้าก้อเป็นกุ๊กอาหารจีนคะ เค้าบอกว่าหลักสำคัญคือการตวัดกะทะ  สะบัดตะหลิว ไฟต้องร้อนแรง  เราฟังก้อ อืม เป็นการทำอาหารที่ดุเดือดๆจริงนะ ส่วนอาหารญี่ปุ่นเนี๊ย เราชอบเรื่องการใช้มีด การแล่มากค่ะ  แต่ทำไม่เป็น .............................................. ขอปิดท้ายกระทู้ด้วย ประวัติ ท้าวทองกีบม้า สักนิดนะคะ ถ้าไม่มีเธอคนนี้ เราคงไม่รู้จักขนมอร่อยๆอย่างฝอยทอง ทองหยิบ ทองหยอด แน่ๆคะ กราบขอบพระคุณ ณ จุดนี้ ท้าวทองกีบม้าคนนี้เกิดที่กรุงศรีอยุธยา ชื่อจริงว่า ดอนญ่า มารี กีมาร์ เดอปิน่า (ดอนญ่า ในภาษาสเปนหรือโปรตุเกสแปลว่า คุณหญิง) หรือตองกีมาร์ (Tanquimar) เป็นลูกครึ่งโปรตุเกส-ญี่ปุ่น และเบงกอล[2] โดยมารดาของท้าวทองกีบม้าชื่อ อุรสุลา ยามาดา (Ursula Yamada) หรือหนังสือบางเล่มเรียกว่า เออร์ซูลา ยามาดะ ซึ่งมีเชื้อสายญี่ปุ่นผสมโปรตุเกส ที่อพยพลี้ภัยทางศาสนาเข้าสู่กรุงศรีอยุธยา [3] ส่วนบิดาชื่อ ฟานิก กูโยมา (Phanick Guimar หรือ Fanik Guyomar) ที่เป็นลูกครึ่งญี่ปุ่นผสมแขกเบงกอลและโปรตุเกสจากอาณานิคมกัว[3] (ปัจจุบันคือรัฐกัว ประเทศอินเดีย) ครอบครัวของยามาดะเป็นตระกูลที่เคร่งครัดในคริสต์ศาสนามาก เซญอรา อิกเนซ มาร์แตงซ์ ยายของท้าวทองกีบม้า เคยเล่าว่า เขาเป็นหลานสาวของนักบุญฟรังซิส ซาเวียร์ (Saint Francis Xavier) คริสต์ศาสนิกชนคนแรกของประเทศญี่ปุ่น และนักบุญชื่อดัง โดยได้ประทานศีลล้างบาปและตั้งนามทางศาสนาให้[4] ราวปี พ.ศ. 2135 ฮิเดโยชิ (Toyotomi Hideyoshi, 豊臣 秀吉) ผู้สำเร็จราชการของญี่ปุ่น ต้องการล้มล้างวัฒนธรรมตะวันตก จึงออกพระราชฎีกาในนามของพระจักรพรรดิ์ให้จับกุม ลงโทษ และริบสมบัติชาวคริสต์ ยายของท้าวทองกีบม้า ซึ่งเป็นชาวคริสต์จึงถูกลงโทษด้วย นางถูกจับยัดใส่กระสอบนำลงเรือมาที่นางาซากิ เพื่อเนรเทศไปยังเมืองไฟโฟ (Faifo) ปัจจุบันคือ ฮอยอัน ในประเทศเวียดนามเพราะมีชาวคริสต์อยู่มาก บนเรือนี่เองที่ทำให้ยายของท้าวทองกีบม้า พบกับตาของท้าวทองกีบม้า ซึ่งเป็นเจ้าชายแห่งราชวงศ์ญี่ปุ่น ทั้งสองคนจึงมาตั้งหลักปักฐานที่กรุงศรีอยุธยา เพราะเป็นประเทศที่ร่ำรวย อุดมสมบูรณ์ และไม่รังเกียจคนต่างศาสนา ท้าวทองกีบม้า เป็นหญิงสาวที่มีนิสัยเรียบร้อย ซื่อสัตย์ และเคร่งครัดในศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิก แม้ว่าจะมีเรื่องของมารดาเธอที่ถูกกล่าวหาโดยบาทหลวงชาวอังกฤษผู้หนึ่งว่า ยามาดะ (มารดาของท้าวทองกีบม้า) เป็นสตรีที่ประพฤติไม่เรียบร้อย ชอบคบผู้ชายไม่เลือกหน้า แม้จะแต่งงานกับฟานิกแล้ว ยังแอบปันใจให้ชายอื่นเสมอ โดยเฉพาะหนุ่มโปรตุเกสในค่ายที่ยามาดะอาศัยอยู่ แต่ฟานิกผู้เป็นบิดาของท้าวทองกีบม้ามีผิวดำ แต่มีลูกผิวขาวหลายคนรวมทั้งท้าวทองกีบม้า และทำให้ฟานิกบิดาของท้าวทองกีบม้าถูกชาวยุโรปดูถูกดูแคลนเสมอ อย่างไรก็ตามท้าวทองกีบม้าก็ได้แต่งงานตั้งแต่อายุเพียง 16 ปี กับคอนสแตนติน ฟอลคอน (เจ้าพระยาวิชาเยนทร์) ชาวกรีกที่เข้ามารับราชการในแผ่นดินสมเด็จพระนารายณ์มหาราช ที่นิสัยต่างกันมาก ก่อนที่จะแต่งงานกับฟอลคอน ฟอลคอนเคยมีภรรยามาแล้วหลายคน แต่ส่งไปอยู่เมืองพิษณุโลก ส่วนลูกนั้นมารี กีมาร์นำมาเลี้ยงเองเนื่องจากเธอเป็นคนใจบุญสุนทาน เธอรับเลี้ยงเด็กสาวที่ยากจน และเด็กที่มีบิดาเป็นชาวยุโรป และมีมารดาเป็นชาวไทยแต่ถูกทอดทิ้ง เธอนำมาเลี้ยงดูมากมายหลายคน แม้เธอจะมีปัญหาระหองระแหงกับฟอลคอน แต่ก็ยังประคองความรักจนมีบุตรด้วยกัน 2 คนได้แก่ จอร์จ ฟอลคอน (George Phaulkon) เกิดเมื่อปี พ.ศ. 2227 และฮวน ฟอลคอน (Juan Phaulkon) ถึงแก่กรรมเมื่อปี พ.ศ. 2231 ต่อมาเมื่อสามีนางถูกลงโทษข้อหากบฏ เรียกตำแหน่งคืน ริบทรัพย์ และถูกประหารชีวิต ท้าวทองกีบม้าถูกส่งตัวเข้าไปเป็นคนรับใช้ในพระราชวัง และได้รับมอบหมายให้มีหน้าที่ทำอาหารหวานประเภทต่างๆ ส่งเข้าไปในพระราชวังตามกำหนด การทำหน้าที่จัดหาอาหารหวานส่งเข้าพระราชวัง ท้าวทองกีบม้าได้ประดิษฐ์ขนมขึ้นมาใหม่ตลอดเวลา โดยดัดแปลงตำรับเดิมโปรตุเกส และเอาวัตถุดิบท้องถิ่นที่มีในสยามเข้ามาผสมผสาน ซึ่งหลักๆได้แก่ มะพร้าว แป้งและน้ำตาล จนทำให้เกิดขนมใหม่ที่มีรสชาติอร่อย พระราชวังก็ได้ให้ความชื่นชมมากและถูกเรียกตัวเข้าไปรับราชการในพระราชวังในตำแหน่งหัวหน้าห้องเครื่องต้น ประวัติน่าสนใจ  น่าทำเป็นละครมากๆคร๊า ดังสู้ แดจังกึม ได้แน่ๆ จากคุณ : โคมัทซึ นานะ เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 53 22:10:18

ความคิดเห็นที่ 40   สุดยอดจริงๆคะ    จริงๆ ประวัติสำคัญมากคะถ้าเราไม่รู้ที่มาที่ไป   เราจะไม่ทราบเหตุผลว่าคนรุ่นเก่าใช้แนวคิดใด ทำอย่างไร คะ   ชอบกระทู้นี้มากคะ จากคุณ : aammttaa (coat armor) เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 53 22:22:52

ความคิดเห็นที่ 41 ชอบกระทู้นี้มากครับ ผมอ่านจนจบเลย   เคยอยู่ลพบุรีมาก่อน...เวลาเข้าไปในวังนารายณ์ ก็นึกถึงท้าวทองกีบม้าครับ ปล.ชอบกระทู้นี้ให้ความรู้แบบละเอียดจริงๆครับ จากคุณ : GreenMelon เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 53 23:14:51

ความคิดเห็นที่ 42 คห. ๓๐ รูปที่ลง คือ ขนมดาราทอง หรือ ขนมทองเอกกระจัง ค่ะ ไม่ใช่ขนมจ่ามงกุฏ เคยบอกเพื่อนๆไว้นานแล้ว http://topicstock.pantip.com/food/topicstock/2008/09/D7030893/D7030893.html คห. ๓๓ ชื่อขนม "ดอก"ลำดวน ค่ะ ถ้ากลีบลำดวนก็จะมีแค่กลีบเดียว แต่นี่เปนขนมที่เลียนแบบดอกลำดวนไงคะ และต้องมี ๓ กลีบเท่านั้น และ มีสีนวลอ่อนๆ คล้ายดอกลำดวนจริงๆค่ะ ถ้าใส่สีอื่นๆ ก็จะไม่เหมือนดอกลำดวนแล้วค่ะ คห. ๓๖ มะพร้าวขูด จะหมายถึง เนื้อมะพร้าวขูดฝอย ไว้สำหรับคั้นกะทิค่ะ ในที่นี้น่าจะใช้คำว่า เนื้อมะพร้าว มากกว่าค่ะ ส่วนขนมครก น่าจะเปนนิทานขำๆ ที่ตนช่างคิดแต่งใหม่อ่ะค่ะ ^^ ลงรูปขนมดาราทอง ฝีมือคุณหญิงเจือนครราชเสนี ผู้คิดประดิษฐ์ขนมชนิดนี้ให้ค่ะ จะเห็นว่า งามมาก ลูกกวาดเม็ดแตงโมจะมีหนามน้ำตาลสวยมากๆ และ ติดลูกกวาดเม็ดแตงโมให้แผ่แบนออกไป ได้สัดส่วน ไม่ตะคุ่มๆแบบสมัยนี้ค่ะ จากคุณ : ราตรีสีนวล เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 04:05:43

ความคิดเห็นที่ 43   นอกจากได้รู้เรื่องขนม กระทู้นี้ได้อาหารสมองด้วยคะ จากคุณ : listopad เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 05:00:35 A:89.103.12.39 X: TicketID:255237

ความคิดเห็นที่ 44 ชอบจังค่ะ ชอบประวัติศาสตร์ เรื่องเล่า ได้ความรู้ดีด้วย ประทับใจพิเศษ เรื่องชูครีม กับขนมครก ขอบคุณ คุณราตรีสีนวล เรื่องขนมจ่ามงกุฎ ค่ะ แต่คงต้องเหนื่อยหน่อย เพราะคนส่วนมากเห็นรูปนี้ก็เรียกว่าจ่ามงกุฏแล้ว ตัวเราก็เหมือนกันจะคุ้นชื่อ เป็นจ่ามงกุฏ จำได้ว่าตอนเด็กๆ เห็นจากภาพประกอบการศึกษาน่ะค่ะ ส่วนจ่ามงกุฏของแท้  จากแม่กลอง เราเองก็พึ่งรู้จักเหมือนกันค่ะ ยังไม่เคยชิมเลย คงเหมือนเรื่องชูครีม กับเอแคลร์ ส่วนขนมดอกลำดวน หรือกลีบลำดวน  เราก็ติดหู ติดปากมาตั้งแต่เด็กว่ากลีบลำดวนเหมือนกันค่ะ  กลีบลำดวนมี ๓ กลีบ เราคิดว่า ถ้าต้องการแก้ไขคนส่วนใหญ่ให้เรียกถูกต้องตามนั้น คงต้องอาศัยสื่อขนาดใหญ่ และการศึกษาช่วยด้วยนะคะ เพราะจากประสบการณ์ของเรา เวลาที่อ่านข้อมูลจากในกระทู้ฟอเวิร์ดเมล์ความเชื่อผิดๆ  แล้วพอรู้ข้อเท็จจริง ก็เอาไปเล่าให้คนที่รู้จักฟัง เขาไม่ค่อยฟัง ไม่ค่อยเชื่อกัน เล่าปากต่อปากไม่พอ ต้องขอตัวช่วยค่ะ -_-' ว่าแล้ว นึกขึ้นได้ ขอโหวตก่อนละกันค่ะ ถ้าขึ้นกระทู้แนะนำ จะได้เพิ่มจำนวนคนเข้ามาอ่านในนี้ นึกได้อีกอย่าง ขออนุญาตก๊อปปี้ ส่งฟอเวิร์ดเมล์ดีกว่า จะได้อ่านกันเยอะๆ แก้ไขเมื่อ 17 ส.ค. 53 11:53:57 แก้ไขเมื่อ 17 ส.ค. 53 11:43:18 จากคุณ : โดดเดี่ยวผู้น่ารัก เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 11:36:24

ความคิดเห็นที่ 45 ช่วยยกรูป และเนื้อความจากกระทู้เก่าของคุณราตรีสีนวลมาให้ค่ะ ความคิดเห็นที่ 7   ไม่ทราบว่า อยากทานจ่ามงกุฎตัวไหนคะ ถ้าจ่ามงกุฎของแท้แต่โบราณ ที่ทำด้วยแป้งข้าวเจ้ากวนกับกะทิ น้ำตาลทราย ต้องไปสมุทรสงครามค่ะ ในตลาดแม่กลอง ดอนหอยหลอด มีขายค่ะ สมเด็จพระเทพฯท่านทรงให้อนุรักษ์ไว้ กลัวว่าของดั้งเดิมจะสูญหายค่ะ ส่วนจ่ามงกุฎที่ทุกคนเรียกกัน ชื่อจริงๆที่ถูกต้อง คือ ทองเอกกระจัง หรือ ดาราทอง ค่ะ หน้าตาเหมือนเครื่องหมายดาราในเครื่องราชอิศริยาภรณ์ คล้ายๆมงกุฏฝรั่ง เลยเรียกผิดๆกันมา ทั้งๆที่เป็นขนมใหม่ เพิ่งมีมาสมัย ร.๗-๘ เองค่ะ เพราะเป็นขนมที่ชนะการประกวดในงานฉลองปีใหม่ สมัยจอมพล ป. อายุขนมตัวนี้ อายุน้อยกว่าระบบประชาธิปไตยไทยอีกนะคะ หุหุ เดี๋ยวนี้ หาอร่อยยากกส์ค่ะ เก้าพี่น้องไม่อร่อยค่ะ ส่วนหวานดำรงค์ก็ไม่ทำขนมที่ปราณีตใช้เวลา ขนมดาราทองที่ดี ลูกกวาดเมล็ดแตงโมต้องมี "หนาม" เหมือนที่แม่สลิ่มบอกค่ะ แป้นรองต้องกรอบ นุ่ม ไม่แข็งกระด้าง ตัวทองเอก ต้องเนื้อเนียน ไม่แห้งกระด้าง ความหวานคงตามชอบค่ะ ไหนๆก็เล่าให้เพื่อนๆฟังตามที่ผู้ใหญ่ท่านเล่ามานะคะ ขนมจ่ามงกุฏ ท่านว่า มีมาแต่โบราณ ก็ต้องมงกุฏไทย ยอดแหลมนะลูก ถึงห่อด้วยใบตองให้ปลายแหลม ใช้ใบตองอ่อน รีดให้แห้ง จ่าเนี่ย ท่านว่าเหมือนหน้าจั่วค่ะ คือ หน้าสามเหลี่ยมด้านเท่า เวลาห่อขนมก้ต้องให้เห็นหน้าสามเหลี่ยมสวยๆนะลูก (เรื่อง จ่า เหมือน หน้าจั่ว นี่ไม่ชัวร์นะคะ ว่าตามที่ท่านเล่าให้ฟังค่ะ) ส่วนดาราทองเนี่ย หน้าตาเหมือนมงกุฏฝรั่ง คนเลยเข้าใจผิดว่าเปนจ่ามงกุฏ เพราะไม่มีคนทำจ่ามงกุฏแบบโบราณมานานน ท่านว่า เพิ่งมาเรียกผิดกันเมื่อช่วง ๒๕๑๐-๒๕๒๐ ประมาณนั้นค่ะ (แห่ะๆ คนเล่าก็ไม่อยู่แล้วค่ะ แล้วก็เล่าให้ฟังไว้นานนมากกแล้วค่ะ) ก็ขออนุญาตหนังสือแม่บ้านที่รัก ของอายิโนะโมะโต๊ะไว้ ณ ที่นี้ ขอนำรูปและสูตรมาลงให้เพื่อนๆได้รู้จัก ขนมจ่ามงกุฏ ตัวจริงเสียงจริงด้วยค่ะ ปล.ขอนินทานิตยสารหัวนอกเล่มนึงนะคะ ในคอล้มน์อาหาร เรื่องเกี่ยวกับขนมมงคล ชื่อทองๆทั้งหลาย ก็เอารูปขนมดาราทองลง อันนี้ไม่ว่า เพราะใครๆก็นึกว่าเปนจ่ามงกุฏ แต่สูตรนี่ซิคะ แป้งกวนกับกะทิ น้ำตาลทราย ใส่แป้งทอด ห่อด้วยใบตอง 555 รู้เลยว่า คนทำคอลัมน์อาหาร แต่ทำอาหารไม่เป็น !! ไปเอาสูตรมาลง แบบไม่เอะใจเรย แค่ต้องห่อใบตองก็ไม่ใช่แร้วอ่ะค่ะ หุหุ แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 51 20:19:20 แก้ไขเมื่อ 27 ก.ย. 51 00:09:39 จากคุณ : ราตรีสีนวล  - [ 25 ก.ย. 51 02:54:04 ] ความคิดเห็นที่ 8   อ้าว..รูปไม่ขึ้น ขนมจ่ามงกุฏ ของแท้ ตามบทพระราชนิพนธ์กาพย์เห่เรือชมเครื่องคาวหวานค่ะ รูปและสูตร จาก หนังสือแม่บ้านที่รัก ปีที่ ๓๕ เล่มที่ ๘๙ ก.ย.-ธ.ค. ๕๑ โดย อายิโนะโมะโต๊ะ ค่ะ     จากคุณ : ราตรีสีนวล  - [ 25 ก.ย. 51 02:58:35 ] ความคิดเห็นที่ 19   ขอบคุณทุกคนค่ะ จริงๆมีหนังสือที่มีประวัติของขนมทองเอกกระจัง หรือ ดาราทอง ด้วยแต่นานมากแล้ว หาไม่เจอ เจอเมื่อไรจะเอามาแบ่งให้เพื่อนๆอ่านด้วยค่ะ คุณ : เด็กบางมดน้อยๆ  ขนมจ่ามงกุฏ กับ ขนมสัมปันนี เป็นขนมที่ใช้แป้งกวนกับกะทิ น้ำตาลทรายเหมือนกันค่ะ ลักษณะขนมก็คล้ายๆกัน เป็นแป้งกวนเนื้อเนียนใส ผิวกรอบๆ หวานๆ มันๆ ต่างกันตรงที่ ขนมจ่ามงกุฏ ใช้แป้งข้าวจ้าว บางสูตรก็แป้งข้าวเหนียว แล้วก็ใส่ ถั่ว หรือ แป้งทอด ให้กรุบๆเวลาทาน มีกลิ่นหอมของใบตองที่ห่อ ส่วนขนมสัมปันนี ใช้แป้งสาลี แป้งมัน หรือ แป้งข้าวเหนียว ค่ะ ไม่ใส่อะไรเพิ่มในขนม แต่จะเติมสีอ่อนๆ ให้ดูน่ากิน พอกวนเสร็จแล้ว จะอัดลงพิมพ์ เคาะออกมาผึ่งให้ผิวแห้งตกผลึก แล้วเอาไปอบควันเทียนให้หอมๆค่ะ แต่ทีนี้แต่ละท้องถิ่น ก็อาจทำขนมออกมารูปร่างหน้าตาไม่เหมือนกัน แต่วิธีการทำเหมือนกัน หรือ ขนมชนิดเดียวกัน แต่เรียกชื่อต่างกันก็ได้ค่ะ ส่วนเพื่อนๆที่แวะไปแม่กลอง อัมพวา ดอนหอยหลอด ต้องบอกก่อนว่า ที่เขาขายกัน จะห่อไม่เหมือนในรูปนะคะ จะห่อง่ายๆเหมือนขนมทั่วไปค่ะ แต่...อร่อยมากกกกกก ไม่หวานจัด มันๆ กรอบๆ ทานเพลินมากๆค่ะ   แก้ไขเมื่อ 27 ก.ย. 51 02:13:24 จากคุณ : ราตรีสีนวล  - [ 27 ก.ย. 51 00:39:05 ] แก้ไขเมื่อ 17 ส.ค. 53 11:51:06 จากคุณ : โดดเดี่ยวผู้น่ารัก เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 11:45:56

ความคิดเห็นที่ 46 หิวเลยอ่ะค่ะ จากคุณ : ดาวกระดิ่งลม เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 12:59:52

ความคิดเห็นที่ 47   แอบตามมาน้ำลายยืดดดด จากคุณ : Kryta (kryta) เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 13:02:11

ความคิดเห็นที่ 48 เนี่ยแหละ เสน่ห์ของขนม จากคุณ : เทมมารีนเลิฟ เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 13:23:46

ความคิดเห็นที่ 49 เคยได้ยินเรื่องขนมครก แต่คิดว่ามุกอ่ะ มันเรื่องจริงเหรอ จากคุณ : apotheker เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 13:47:16

ความคิดเห็นที่ 50 อ้าว ซ้ำ -"- แก้ไขเมื่อ 17 ส.ค. 53 14:10:45 จากคุณ : โดดเดี่ยวผู้น่ารัก เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 14:02:16

ความคิดเห็นที่ 51 เราคิดว่าเรื่องขนมครกเป็นตำนานน่ะค่ะ เป็นการเล่าโยงเรื่อง ให้มีที่มาที่ไป  แต่ระบุไม่ได้แน่ชัด ว่าเป็นที่ใด สมัยไหน ฯลฯ  ไม่นับว่าเป็นประวัติศาสตร์ค่ะ (ประวัติศาตร์ต้องมีการบันทึกไว้เป็นหลักฐาน ฯลฯ) แต่เราชอบตำนาน  ชอบเรื่องเล่าค่ะ ^_^ จากคุณ : โดดเดี่ยวผู้น่ารัก เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 14:08:46

ความคิดเห็นที่ 52   ขนมครกที่เอามาลงเป็นเรื่องขำๆที่แต่งไว้อ่านเล่นๆไม่ใช่เหรอครับ  รู้สึกว่ามาจากหนังสือ "เรื่องสั้นประจำส้วม" ของ บัวไร ลงแบบนี้มันจะแพร่ความเข้าใจผิดได้นะครับ  แก้ไขด่วน แก้ไขเมื่อ 17 ส.ค. 53 15:40:16 จากคุณ : นกอีก๋อย เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 15:39:08

ความคิดเห็นที่ 53 ขอบคุณ คุณโดดเดี่ยวผู้น่ารักค่ะ น่ารักสมชื่อจริงๆ ^^ เรารู้ว่า ยากมาก ถึงมากที่สุด ที่จะแก้ไขเปลี่ยนแปลงสิ่งที่เข้าใจผิด เรียกผิดๆกันมานานค่ะ เพราะบางที คนที่เรียกตัวเองว่า อาจารย์ ในระบบการศึกษานี่ล่ะค่ะ ไม่ศึกษาค้นคว้าหาข้อมูลที่ถูกต้อง ก็สอนต่อไปผิดๆ ลูกศิษย์ก็เชื่อฟังแต่โดยดี... เราก็พยายามแบบเล็กๆ เท่าที่จะทำได้ อย่างน้อยในห้องก้นครัวนี่ เราคิดว่าทุกคนเข้ามา เพราะ รักในอาหารแบบต่างๆ ทั้งกินและทำค่ะ เราก็พยายามบอก เท่าที่เรารู้ ตามที่เรามีโอกาสได้รับความรู้จากท่านผู้ใหญ่หลายท่าน ที่มีความรู้ด้านอาหารจริงๆ หลายท่านก็ไม่อยู่แล้ว... เพื่อให้เพื่อนๆที่ชอบเรื่องอาหารทุกคนได้เรียก ได้รู้ อย่างถูกต้องค่ะ แต่บางครั้งก็ท้อ เซ็ง เพราะบางคนไม่ค่อยยอมรับ บอกว่า ก็ใครๆก็เรียกแบบนี้ รู้จักแบบนี้มาตลอด เราเองเปนคนพูดตรงๆ บอกตรงๆ ว่า ผิดยังไง ถูกยังไง บางคนเขาคงคิดว่าเราไปตำหนิเขามังคะ เลยห่างๆห้องนี้ไป สำหรับ ขนมดาราทอง ผู้ที่คิดประดิษฐ์ขนมชนิดนี้ จนชนะการประกวดในงานฉลองปีใหม่สมัยจอมพล ป. คือ คุณหญิงเจือนครราชเสนี ค่ะท่านปรับปรุงจาก ขนมทองเอกกระจัง ของคุณป้าท่านอีกทีนึงค่ะ ก็ขอเสียงเล็กๆจากเพื่อนห้องก้นครัว ที่จะช่วยบอกต่อ ช่วยกันเรียกให้ถูกต้องในที่สุดด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ จากคุณ : ราตรีสีนวล เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 15:46:55

ความคิดเห็นที่ 54   ความรู้ทั้งนั้นเลย ขอบคุณค่ะ แต่ Choux สะกดผิดนะคะ ต้องมี x ด้วยค่ะ คห 2 อิอิ จากคุณ : Chibiasa เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 16:21:19

ความคิดเห็นที่ 55 เย้ๆๆ เพิ่งรู้ตัวว่าเคยกินขนมจ่ามงกุฏของแท้ด้วย สมัยก่อนตอนเด็ก (เกือบสามสิบปีก่อน 55) พ่อแม่จับไปปล่อยอยู่แถวบางคณฑี (แม่กลอง) กับดำเนินสะดวก(ราชบุรี) ทุกปิดเทอม ก็เลยมีโอกาสได้กินอาหารพื้นถิ่นแถวนั้น จำได้ว่าเคยกินไอ้ขนมแป้งห่อใบตองเล็กๆ ที่มีข้าวทอดกรอบๆ อยู่ข้างในแต่ตอนนั้นไม่รู้จักว่าชื่อะไร ขอบคุณมากเลยครับที่ทำให้รู้จักชื่อขนมโบราณ ณ บ้านเกิด ตั้งแต่มาโตอยู่เมืองกรุงก็ไม่เคยกินอีกเลยครับ มีขนมอีกอย่างหนึ่งที่สงสัยครับ และไม่เห็นอีกเลยไม่ว่าที่ไหนๆ เป็นแป้งปั้นเป็นรูปสัตว์ตัวเล็กๆ มีแต้มสีเขียวสีแดงเป็นหูเป็นตาเป็นปาก ดึงดูดตาเด็กๆมาก ข้างในมีไส้ด้วย ไส้จะรสเค็มนิดๆ ไม่แน่ใจว่ามีพริกไทยด้วยหรือเปล่า จำได้ว่าไม่ค่อยชอบกินหรอก แต่จะแย่งกันเพราะหน้าตามันแตกต่างไป เช่นเป็นไก่ เต่า กบ สรุปเอาไปเล่นมากกว่าเอาไปกิน ส่วนใหญ่ได้กิน(เล่น)กันตอนงานบุญต่างๆนี่ล่ะ เช่นตรุษจีน นะที่จำได้เลาๆ   มีใครรู้จักชื่อไหมครับ ตอนนี้คิดถึงขนมบ้านๆที่ย่าทำให้กินตอนเด็กๆ จังครับ ขนมดอกโสน ขนมตาล ขนมด้วง ขนมกง ฯลฯ จากคุณ : กระทาดง เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 17:10:08

ความคิดเห็นที่ 56 ( ^ o ^   ) ชอบกระทู้นี้ที่สุด!!!!!! จากคุณ : Juicy Pu เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 18:47:07

ความคิดเห็นที่ 57   ขอบพระคุณทุกท่านที่มาร่วมแชร์ ความรู้ และความรู้สึกกันนะคะ นี่แหละคือสิ่งที่เราต้องการ เพราะเราก็ไม่ใช่คนเก่งมาจากไหน  แค่เป็นชอบอ่าน  เวลาอ่านอะไรสนุกๆมาเลยอยากแบ่งปัน สิ่งนั้นอาจไม่ถูกต้องก็ได้  ถ้าเราไม่มาตั้งกระทู้ วันนี้เราคงไม่รู้จัก ขนมดาราทอง จ่ามงกุฏ ที่แท้จริงแน่ๆค่ะ ขอบคุณและยินดีที่ได้รู้จัก ทุกๆคนนะคะ *-* จากคุณ : โคมัทซึ นานะ เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 21:00:38

ความคิดเห็นที่ 58 ชอบกระทู้นี้มากเลยจ้า   ได้ความรู้เพียบ จากคุณ : Lorddragon3 เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 23:01:26

ความคิดเห็นที่ 59   นกชอบ  ความคิดของ  โคมัทซึ นานะ  มากๆคะ    นกได้เรียนวิชาพวกนี้  เป็น 10 กว่าปีแล้วคะ    จนปัจจุบัน  ความทรงจำ  จำผิด ผิด ถูกถูก   บางอันก็ไม่มั่นใจ มาแชร์ความรู้กันคะ   ที่แน่ๆ เรื่องพ่อครัวหัวป่า  สมันรัชกาลที่5   จำไม่ได้แล้วคะ      ใครรู้ม่าแชร์กันคะ จากคุณ : aammttaa (coat armor) เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 23:12:48

ความคิดเห็นที่ 60 ขอบคุณมากครับที่ให้ความรู้ดีดี จากคุณ : G_Gen เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 01:42:18

ความคิดเห็นที่ 61 กระทู้เยื่ยมมากๆเลยค่ะ   เสียดายกิ๊ฟหมดตั้งแต่กลางเดือน เราไม่เคยรู้เรื่องเจ้าจ่ามงกุฏ  กับ ดาราทองเลยนะคะเนี่ย จากคุณ : ต้มยำทะเล เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 02:30:26

ความคิดเห็นที่ 62   ************************************** เรื่อง "ขนมครก" ที่ว่าเป็น "ขนมแห่งความรัก" เป็นเรื่องแต่งครับ ไม่ใช่ทั้งเรื่องจริง และไม่ใช่ทั้งเรื่องที่เล่าขานต่อๆกันมา  แต่เป็นเรื่องแต่งให้อ่านสนุกๆที่เขียนขึ้นเมื่อไม่กี่ปีมานี้เอง เรื่องนี้ปรากฏอยู่ในหนังสือรวมเรื่องสั้นชื่อว่า "เรื่องสั้นประจำส้วม"  เขียนโดย "บัวไร"  ของสำนักพิมพ์มติชน  ออกเมื่อปี พ.ศ.2548 http://www.matichonbook.com/index.php?mnuid=5&selmnu=470426102641 มั่นใจว่าคงมีคนประทับใจกับเรื่องนี้ จึงคัดลอกลงมาเผยแพร่ในเน็ต  แรกๆก็อาจจะลงเครดิตว่ามาจากหนังสือ "เรื่องสั้นประจำส้วม"  แต่ลอกกันไปลอกกันมาก็ไม่ได้ใส่เครดิต  พอไม่ใส่เครดิตก็เลยเชื่อกันเป็นตุเป็นตะตามประสา FWM ว่าเป็นที่มาของขนมครกจริงๆ ทั้งๆที่อ่านดูก็น่าตงิดพิศวงอยู่แล้วว่าไม่ใช่เรื่องจริงหรือตำนานเล่าขานแน่นอน ส่วนเรื่องขนมครกจริงๆผมก็ไม่ทราบ แต่จะลองไปถามผู้รู้เรื่องโบราณให้ครับ แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 53 06:55:19 จากคุณ : เย็นสิทธิ์ เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 06:53:39

ความคิดเห็นที่ 63 เยี่ยมมากๆค่ะ แต่คะแนนใจหมดไปแล้ว อดให้เลย จากคุณ : ปลาปูอยู่ทะเล เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 10:12:32

ความคิดเห็นที่ 64 ดีมากครับ ได้ความรู้เสริมด้วย จากคุณ : ด.เด็ก เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 11:57:49

ความคิดเห็นที่ 65 เข้ามายืนยันว่าเรื่อง "ขนมแห่งความรัก" เป็นเรื่องแต่งเล่นสนุก ๆ ครับ ผมเคยได้อ่านตอนที่ออกตีพิมพ์ครั้งแรกในหนังสือพิมพ์มติชนฉบับวันอาทิตย์ตอนปี 40 - 41 นี่เอง ในคอลัมน์ของนักเขียนคนนี้เขาจับเรื่องรอบ ๆ ตัวมาแต่งให้เป็นเรื่องเป็นราวครับ จำได้ว่าเคยเขียนเกี่ยวกับตำนานแมลงสาปด้วย เริ่มต้นจากแม่มดอิจฉาชายหญิงคู่หนึ่งที่รักกันมาก เลยสาปให้ฝ่ายชายเป็นแมลงน่าเกลียดชนิดหนึ่ง ฝ่ายชาย แม้ว่าจะกลายเป็นแมลงแล้วก็ยังรักฝ่ายหญิงอยู่ ก็เลยคลายหาฝ่ายหญิงทุกครั้งที่เจอกัน ส่วนฝ่ายหญิงก็กลัว + ตกใจทุกครั้งที่แมลงชนิดนี้วิ่งเข้าหา ภายหลังจึงเรียกแมลงหน้าตาน่าเกลียดที่ชอบวิ่งเข้าหาคนที่กลัวว่าแมลง (ที่ถูก) สาป จากคุณ : taroteer เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 13:15:44

ความคิดเห็นที่ 66 อยากให้กี๊ฟจังแต่ไม่มีให้กดอ่ะ จากคุณ : ฟันคุดน้อยซี่ที่7 เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 17:08:30

ความคิดเห็นที่ 67 ชอบกินขนมมากๆเลยยย จากคุณ : Kokopop เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 18:52:21

ความคิดเห็นที่ 68 โอ๊ะ กระทู้นี้มีประวัติเราเยอะแยะเลย แหะๆๆ จากคุณ : ขนมฮ่าๆ* เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 19:58:03

ความคิดเห็นที่ 69 เรื่องขนมครกอันนั้นเค้าเขียนเล่น ๆมาค่ะ ส่วนขนมครก เป็นขนมพื้นบ้านของพม่าค่ะ วิธีทำเหมือนกัน พม่าออกเสียงว่า "ปัวลาเมีย" หมายถึงขนมผัวเมียค่ะ เพราะมันประกบกัน  อันนี้ไม่ทราบว่ารับมาถึงไทยเมื่อสมัยใด เคยถามเพื่อนที่เป็นคนพม่า บอกว่าขนมที่ว่ามีประวัติยาวนานตั้งแต่สมัยโบราณ คาดว่าตั้งแต่มีอาณาจักรพุกาม ส่วนเข้ามาในไทย (คิดเอง) ว่าตอนพม่ายกทัพมาไทยนั่นแหละค่ะ ส่วนที่ทำไมคนไทยเรียกขนมครกนั้น ไม่เป็นที่ทราบแน่ชัด ไม่รู้สรุป แฮ่!! อันนี้อาจจะเหมือนกับคำว่า ขนมมั้งคะ มาจากภาษาเขมรแน่นอน เขมรเรียก นุม ออกเสียงคล้าย ๆ หนุ่มอ่ะค่ะ  เหมือนกับคำว่า ขนุน ที่เป็นคำยืมภาษาเขมร (โบราณ) เพราะปัจจุบัน เรียน โคนร์   เนื่องจาก หลักฐานการกินขนมของไทย มาปรากฎตอนสมัยอยุธยาอ่ะค่ะ ตอนที่ติดต่อการค้าระหว่างประเทศ แปลได้ว่า ขนมของไทยประวัติส่วนใหญ่มีการถ่ายทอดทางวัฒนธรรมจากต่างชาติ   ยิ่งขนมที่ทำจากไข่แล้วเนี่ย มาจากตะวันตกทั้งสิ้นค่ะ จากคุณ : กุหลาบคิมหันต์ เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 53 00:05:19

ความคิดเห็นที่ 70 อยากทราบประวัติขนมหวาน ทับทิมกรอบจังเลยครับ จากคุณ : VIR_VINCO เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 53 01:01:59

ความคิดเห็นที่ 71 อ่านเพลินดีแท้  กระทู้นี้  ขอบคุณจขกท.  และผู้รู้ทุกท่านครับ จากคุณ : ไม่งงครับ ไม่งง เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 53 02:47:17

ความคิดเห็นที่ 72 ขนม"ปัวลาเมีย" ฟังเผินๆ อย่างกับ ผัวลาเมีย เลย -_-' จากคุณ : โดดเดี่ยวผู้น่ารัก เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 53 08:38:13

ความคิดเห็นที่ 73 กาพย์เห่ชมเครื่องคาวหวาน พระราชนิพนธ์ โดย พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย เห่ชมเครื่องหวาน ๏ สังขยาหน้าไข่คุ้น                 เคยมี แกมกับข้าวเหนียวสี                โศกย้อม เป็นนัยนำวาที                         สมรแม่ มาแม แถลงว่าโศกเสมอพ้อม            เพียบแอ้อกอร ๚ ๏ สังขยาหน้าตั้งไข่                  ข้าวเหนียวใส่สีโศกแสดง เป็นนัยไม่เคลือบแคลง             แจ้งว่าเจ้าเศร้าโศกเหลือ ๏ ซ่าหริ่มลิ้มหวานล้ำ                แทรกใส่น้ำกะทิเจือ วิตกอกแห้งเครือ                      ได้เสพหริ่มพิมเสนโรย ๏ ลำเจียกชื่อขนม                    นึกโฉมฉมหอมชวยโชย ไกลกลิ่นดิ้นแดโดย                   โหยไห้หาบุหงางาม ๏ มัศกอดกอดอย่างไร               น่าสงสัยใคร่ขอถาม กอดเคล้นจะเห็นความ               ขนมนามนี้ยังแคลง ๏ ลุดตี่นี้น่าชม                          แผ่แผ่นกลมเพียงแผ่นแผง โอชาหน้าไก่แกง                       แคลงของแขกแปลกกลิ่นอาย ๏ ขนมจีบเจ้าจีบห่อ                   งามสมส่อประพิมพ์ประพาย นึกน้องนุ่งจีบกราย                     ชายพกจีบกลีบแนบเนียน ๏ รสรักยักลำนำ                         ประดิษฐ์ทำขนมเทียน คำนึงนิ้วนางเจียน                      เทียนหล่อเหลาเกลากลึงกลม ๏ ทองหยิบทิพย์เทียมทัด           สามหยิบชัดน่าเชยชม หลงหยิบว่ายาดม                       ก้มหน้าเมินเขินขวยใจ ๏ ขนมผิงผิงผ่าวร้อน                  เพียงไฟฟอนฟอกทรวงใน ร้อนนักรักแรมไกล                     เมื่อไรเห็นจะเย็นทรวง ๏ รังไรโรงด้วยแป้ง                    เหมือนนกแกล้วทำรังรวง โอ้อกนกทั้งปวง                         ยังยินดีด้วยมีรัง ๏ ทองหยอดทอดสนิท                ทองม้วนมิดคิดความหลัง สองปีสองปิดบัง                         แต่ลำพังสองต่อสอง ๏ งามจริงจ่ามงกุฏ                    ใส่ชื่อดุจมงกุฏทอง เรียมร่ำคำนึงปอง                       สะอิ้งน้องนั้นเคยยล ๏ บัวลอยเล่ห์บัวงาม                  คิดบัวกามแก้วกับตน ปลั่งเปล่งเคร่งยุคล                    สถนนุชดุจประทุม ๏ ช่อม่วงเหมาะมีรส                  หอมปรากฏกลโกสุม คิดสีสไลคลุม                            หุ้มห่อม่วงดวงพุดตาน ๏ ฝอยทองเป็นยองใย                เหมือนเส้นไหมไข่ของหวาน คิดความยามเยาวมาลย์             เย็บชุนใช้ไหมทองจีน ๚ จากคุณ : เอวันกะบีทู เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 53 13:25:53

ความคิดเห็นที่ 74   นั่งกลืนน้ำลาย อย่างเดียวเลยเรา.... หิวอ่ะ จากคุณ : jum_rujy เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 53 15:49:34

ความคิดเห็นที่ 75   นั่งกลืนน้ำลาย อย่างเดียวเลยเรา.... หิวอ่ะ จากคุณ : jum_rujy เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 53 15:50:05

ความคิดเห็นที่ 76 ขอบคุณนะครับ สงสัยมานานแล้วว่า ชูครีมกับเอแคลร์มันต่างกันยังไง จากคุณ : Yippie เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 53 09:48:46

ความคิดเห็นที่ 77 อ่านเพลินเลยค่ะ งานการไม่ได้ทำกันเลย จากคุณ : สวยตั้งแต่เกิด เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 53 10:39:10

ความคิดเห็นที่ 78 เคยอ่านเจอว่า โปรตุเกตุเอามาจากญี่ปุ่นอีกที แต่เห็นคนเริ่มทำก็เข้าใจละ จากคุณ : this is jenni เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 53 19:11:43

ความคิดเห็นที่ 79 ได้เห็นจ่ามงกุฏของจริงก็กระทู้นี้แหละค่ะ ขอบคุณนะคะ จากคุณ : นางพญามารเมฆไฟ เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 53 22:27:51

ความคิดเห็นที่ 80 เคยเห็นขนม poffages เป็นแพนเค้กของคนดัช ทีแรกนึกว่ามีส่วนเกี่ยวข้องกับขนมครกซะอีก เพราะเราเกี่ยวข้องกับยุโรปหลายชาตในสมัยก่อน หน้าตาคล้ายกัน กระทะก็คล้ายกัน แต่ของเขาเป็นแป้งแพนเค้กโรยไอซิ่ง จากคุณ : bangkok dream เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 53 23:25:37

ความคิดเห็นที่ 81 ชอบ ความเป็นมาของ ขนมครกมากเรยค่ะ จากคุณ : ไม่ใช่อิจฉา_แต่ว่ามันรักเทอ เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 53 23:56:37

ความคิดเห็นที่ 82 แล้ว เอแคลร์ หล่ะครับ ว่าแต่เอแคลร์ต่างจาก ชูครีม ยังไง จากคุณ : tragodius เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 53 16:09:20

ความคิดเห็นที่ 83 อ่านไปยิ้มไป ชอบมากๆค่ะ จากคุณ : lalinphat เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 53 18:40:30

ความคิดเห็นที่ 84   ไว้มาอ่านอีกที เยอะจัด จากคุณ : สันต์ตี้ ยอดหญิงแห่งวังดอกไม้ เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 53 19:03:45

ความคิดเห็นที่ 85 หิวอะ ชอบขนม คนรักกัน เศร้าไปนิด พรุ่งนี้เช้าต้องซื้อมากินกับกาแฟซะแล้ว จากคุณ : น.ส.แสงแก้ว เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 53 19:13:34