สวัสดีครับ เพื่อน ๆ ที่รักทุกท่าน
มาตามบันทึก ส่วนตัวของผมต่อกัน
ทริปนี้ จริง ๆ ไม่ได้ตั้งใจจะไปพัทยาเลย เพราะเพิ่งไปมาเมื่อไม่กี่เดือนก่อน
อ่านเจอ ลดราคาห้องพัก ของเครือ แอคคอร์ ลดกันแบบจริงจัง
ลองเช็คราคาดู สุดท้ายอดใจไม่ไหว จองห้องสวีทคลับเลาน์จของโรงแรม พูลแมน ไอศวรรย์ ได้ในราคา 2500 บาท
เลือกช่วงเวลาจนได้เดือนพฤษภาคม จองแล้วก็จองเลย ไม่ได้คิดอะไร
จนใกล้ถึงเวลาจะไปจริง เจอกับม๊อบไร้สติเข้า
สารภาพว่า รำคาญเสียงเรียกร้องว่า เห็นคนตายที่นี่
ขอบอกว่า ตายก็ตายไปเถอะ
ไม่ว่าคุณจะมาด้วยตั้งใจจริง มาด้วยตัวเอง ไม่มีใครจูงใจ
แต่การที่คุณเรียกร้องเสิทธิของคุณ แต่คุณไปทำลายสิทธิของคนอื่น
ความเหลื่อมล้ำต่าง ๆ ที่ยกมาพูดกันเยอะไปหมด ถามหน่อยเถอะว่า
ที่ไหนบ้างที่ไม่มี
ตอนเกิดเหตุการณ์ ผลกระทบกับชีวิตเยอะพอตัว
บ้านอยู่ในบริเวณที่โดนปิดล้อม พ่อไม่สบาย ต้องวิ่งรอกกลับไปดูแล
จะไปทำงานต้องลุ้นทกุวันว่าไปได้ตามปกติหรือเปล่า
จนถึงที่สุด บ้านมีกองทหารมาล้อม ตั้งกระสอบทรายเป็นบังเกอร์
ถึงที่สุด ที่ทำงานโดนปิด เส้นทางสัญจรโดนตัดขาดหลายจุด
แล้วนี่จะเรียกร้องสิทธิจากใครได้บ้างหรือเปล่า
ไม่ได้เสพติดการเดินห้างสรรพพสินค้าแบบที่เขายกมาแดกดันกัน
ขอบอกไว้ตรงนี้เลย ชีวิตคนทำงานปกติเขาเดือดร้อนสุด ๆ
ใครจะว่ายังไง ส่วนตัวขอประณามไว้ ณ ที่นี้
พอใกล้วันเดินทาง ก็ลุ้นเต็มที่ว่าจะต้องทิ้งฟรีหรือเปล่า
แต่แล้ว ก็รอดจนได้ เหตุการณ์บรรเทาลงในระดับนึง
เดินทางจากบ้านพ่อแถวหัวลำโพง มาเก็บของที่บ้านเพลินจิต
ต้องใช้บริการทางด่วน เพราะเป็นเส้นทางเดียวที่เดินทางไปถึงได้
มาลงทางด่วน ต้องวนรถหาทางเข้าบ้านอีกพักใหญ่ ชี้แจงกับด่านตรวจ
สุดท้ายแวะไปทำบัตรผ่านเข้าออกบริเวณที่ตั้งของบ้านตัวเอง ขำดีจริง ๆ
นี่ละสิ่งที่เรียกร้อง สรุปแล้ว คนทุกคน คงเห็นแก่ตัวไม่แพ้กันหรอก
บันทึกเหตุการณ์ไว้พอเป็นเครื่องเตือนในหน่อยนึง
มาพักผ่อนนั่งมองทะเลกันดีกว่า
แก้ไขเมื่อ 01 ก.ย. 53 14:49:27
แก้ไขเมื่อ 01 ก.ย. 53 14:47:14
แก้ไขเมื่อ 28 ส.ค. 53 11:00:54
แก้ไขเมื่อ 28 ส.ค. 53 10:59:57
จดหมายเก็บ (ถ้าตก) แถมหก (ก็หล่น) อิอิ 32 พัทยา Pullman Isawan
