แต่ผมกลับไม่มองแบบนั้นนะครับ
ราคาที่เขาตั้งไว้ คือ กำหนดคุณค่าของอาหารไทยให้อยู่ในระดับเดียวกันกับอาหารฝรั่ง
ทำไมคนไทยยอมจ่ายค่าอาหารแพงๆ เพื่อซื้ออาหารฝรั่งรับประทานได้
แต่พอมีอาหารไทยราคาพอๆ กัน กลับมองว่า 'ขูดเลือดขูดเนื้อ'
อันที่จริง...ถ้าเรามองว่าแพง ก็ทำกินเองได้นี่ครับ เราคนไทย
อาหารเหล่านี้ เราทำได้อยู่แล้ว วัตถุดิบก็มี หาง่าย ราคาถูก
เว้นแต่ว่าจะแยก 'หอมกับกระเทียม หรือ ขิงกับข่า' ไม่ออกจริงๆ
ส่วนจะไล่เขาไปขายต่างประเทศก็คงไม่ถูก
เพราะร้านเขาก็ไม่ได้บังคับให้คนไม่พอใจในราคาเข้าไปกิน
(เรามีร้านอื่นๆ ราคาถูกๆ อีกมากมายให้เลือกนะครับ)
สำหรับความคิดผม ผมมองว่าถ้าเราเห็นคุณค่าของอาหารโบราณไทย
เราก็สมควรจะจ่าย เพราะอาหารเหล่านี้ ไม่ได้ด้อยไปกว่าอาหารฝรั่งราคาแพงเลย
ส่วนประโยคที่ว่า...แยกหอมกับกระเทียมไม่ออก อยากจะถอนสัญชาติไทย
คงจะประมาณหยิกแถมหยอก เพราะเดี๋ยวนี้ค่านิยมของคนรุ่นใหม่
ให้ความสนใจวัฒนธรรมของชาวต่างชาติ มากกว่าสนใจรากเหง้าความเป็นไทยละมังครับ
เอาง่ายๆ แล้วกัน ลองถามเด็กสมัยนี้ดูแล้วกันว่า ระหว่าง 'ข้าวแช่' กับ 'กิมจิ'
เด็กรุ่นใหม่จะรู้จักอันไหนมากกว่ากัน
555+
ปล.ผมไม่ได้บอกว่าการรับวัฒนธรรมต่างชาติเป็นเรื่องผิดนะครับ แต่การลืมรากเหง้า หรือดูถูกตัวเองนี่สิ อย่างหลังเรียกว่าควรประนาม!! 
แก้ไขคำผิดครับ
แก้ไขเมื่อ 03 ต.ค. 53 22:40:28
รู้สึกไม่ดีรายการตลาดสดสนามเป้ากับร้านอาหารไทยร้านนั้น
ชอบแนวคิดคุณโบ เรื่องการทำอาหารไทย ที่ไทยจริงๆ เข้าถึงแก่นรวมถึงความละเอียดละออ ทำให้นึกถึงการทำอาหารญี่ปุ่นที่ใส่ใจมากๆ กับวัตถุดิบ วิธีการทำ วิธีการตกแต่ง วิธีการเสิร์ฟ ลำดับการกิน ฯลฯ 
แต่ที่ไม่ชอบเลย คือเรื่องการที่คุณโบพูดว่าถ้าแยกหอมกระเทียมไม่ได้ขอยึดสัญชาติคืนเลย ถ้าพูดเล่นๆ ก็โอเค แต่ถ้าจริงจังก็เกินไป สมัยนี้มีอินเตอร์เน็ท ถ้าไม่แน่ใจก็เปิดดู ไม่เห็นต้องซีเรียสขนาดนั้น
สรุปแล้ว ขอตามลายแทงคุณวัฒน์ over eat ดีกว่า เพราะผมคิดว่านั่นแหละอาหารไทยของแท้ ในราคาที่จับต้องได้ 
