ความคิดเห็นที่ 1 รอฟัง จากคุณ : thebeatle เขียนเมื่อ : 14 ต.ค. 53 19:20:46

ความคิดเห็นที่ 2 เคยมีที่สุโขทัยเค้าเล่ากัน มีคุณครูท่านนึงทำขนมเกลียวขายที่สุโขทัยขายดีมากจนต้องลาออกจากราชการมาทำขนม  ตอนนี้ก็เป็นของฝากประจำจังหวัดสุโขทัย จากคุณ : ศุ (Jason_T) เขียนเมื่อ : 14 ต.ค. 53 19:45:04

ความคิดเห็นที่ 3 น่าอิจฉาคุณครูจริง ๆ แก้ไขเมื่อ 14 ต.ค. 53 19:46:34 จากคุณ : ชอบวันลอยกระทง เขียนเมื่อ : 14 ต.ค. 53 19:45:36

ความคิดเห็นที่ 4 เราค่ะ งานประจำเดือนละ 22000 ลาออกเพราะเจอ เจ้านายงี่เง่า เราเองเป็นคนตรง ๆ ไม่ประจบสอพลอ อยู่ไม่ได้ค่ะ เครียด ช่วงแรกออกมาขายของ เปลี่ยนสินค้าไปเรื่อย ๆ ทั้งรับเขามาขาย เป็นนายหน้าค้าส่งลองมาหลายอย่าง สรุปได้ว่า ตอนนี้ขายขนมแพนเค้กการ์ตูน ขายเด็ก ๆ และผู้ใหญ่ ทำอะไรที่สามารถผลิตเอง หาซื้อวัตถุดิบเอง ดีที่สุด หมายถึง ไม่ใช่แฟรนไชน์นะคะ เพราะเราก็ลองแฟรนไชน์มาแล้ว ไม่ไหว ตอนนี้ได้วันละ 1000+1500 พอแล้วค่ะ พอมี พอกิน แต่ต้องรู้จักเก็บ อยู่ตัวแล้วคะ ขายของต้องทำใจ มันไม่ได้ขายดีทุกวัน ต้องมีการปรับเปลี่ยนกลยุทธ์อยู่ตลอด ทำเลเป็นสิ่งสำคัญ รวมถึงฝีมือ อัธยาศัย ขยันก็ได้เยอะ มีเวลามากขึ้น ไม่ต้องทนให้ใครจิกหัวใช้ เป็นลูกน้อง สบายใจ อยากหยุดเที่ยวเมื่อไหร่ก็ได้ ไม่ต้องลางาน ไม่ต้องลำบากใจที่จะคิดว่า จะหาข้ออ้างอะไรในการลา แต่ต้องแลกกับการที่ไม่มีเกียรติ ไม่มีตำแหน่งใหญ่โต การจะกู้ ขอสินเชื่อจากสถาบันการเงินจะยากขึ้น ต้องมีวินัยในการเก็บเงิน  ไม่มีเงินเดือนขึ้น คำว่าประสบความสำเร็จ อยู่ที่ใจค่ะ ถ้าคิดว่าพอแล้ว สำเร็จแล้ว ก็สำเร็จ หากไม่คิดเช่นนั้น ก็ไม่มีหรอกค่ะ คำว่าประสบความสำเร็จ สำหรับแต่ละคนไม่เท่ากัน ทุกอย่างอยู่ที่ความชอบด้วยนะคะ หากคุณชอบที่จะค้าขาย คุณก็จะมีความสุข เงินทุน ทำเล อัธยาศัย และกลยุทธ์ที่เคยได้ร่ำเรียนมา ใช้ได้ค่ะ หากรู้จักการปรับมาใช้ ตอนเราทำงาน แทบไม่ได้ใช้อะไรที่เคยเรียนมาเลย ทำงานคนละสายกับที่เรียน แต่ออกมาทำเอง ได้ใช้สมองคิด อะไรได้มากขึ้น ทั้งการเจรจาต่อรอง การตลาด อย่าลืมว่า ทุกอย่างมีขึ้นมีลง วันนี้อาจขายดี พรุ่งนี้อาจไม่ดี ฝนอาจตก วันหวยออกลูกค้าน้อย ต้องเตรียมการณ์หลายอย่าง ๆ หลาย ๆ คนคิดว่า ค้าขาย มันไม่มั่นคง แต่สำหรับเราคิดว่า อะไรก็ไม่มั่นคงทั้งนั้น แม้กระทั่งชีวิตเรา ทำงานบริษัท สักพักก็ต้องเกษียน อาจโดนไล่ออก เลิกจ้าง หางานใหม่ก็ต้องเป็นลูกน้องเขาร่ำไป ไม่มีวันได้เป็นเจ้าของ หรือหุ้นส่วน มันไม่มีอะไรแน่นอนเลยในชีวิต ค้าขายไม่มีโบนัส แต่เทศกาลมีบ่อย ๆ ขายดีเหมือนได้โบนัส ต้องทำใจที่จะเที่ยวนอกหน้าเทศกาล เพราะเทศกาลขายของดี แต่เวลาไปเที่ยวก็ไม่ต้องไปแย่งกันกินแย่งกันใช้ จะหยุดไปโรงเรียนลูก วันแม่ วันพ่อ ก็ได้ ตั้งแต่ออกมาขายของ ลูกดูร่าเริงขึ้น ได้ไปดูลูกเล่นละคร ร้องเพลง งานโรงเรียน ได้อย่างเสียอย่างนะคะ คิดดูดี ๆ ทุกอย่างไม่ได้มาง่าย ๆ ขึ้นอยู่ใจ กล้าคิด กล้าตัดสินใจ คิดให้ดี ๆ ให้รอบคอบ หลาย ๆ ตลบ นะคะ จากคุณ : bestjeab เขียนเมื่อ : 14 ต.ค. 53 19:56:53

ความคิดเห็นที่ 5 การเป็นนายตัวเองมีอิสระแต่ต้องรับผิดชอบทุกอย่างยากเหมือนกันนะคะ แต่ความสำเร็จของการมีธุรกิจของตนเองก็สุดยอดเหมือนกัน ดังนั้นก่อนจะลาออกจะมาทำอะไร ก็น่าจะเริ่มคิดและลองทำลองฝึกฝนในเวลาว่างจนชำนาญในระดับหนึ่งค่อยออกมาลุยเต็มเวลาจะดีกว่า ชีวิตในออฟฟิตมีทั้งด้านบวกและด้านลบ  ลองชั่งนำหนักดีๆก่อนว่า ที่คุณคิดว่าเป็นลบมีมากกว่าบวกหรือเปล่า     เพราะการลาออกง่ายกว่าการหางานใหม่นะคะ ขอให้โชคดีกับการตัดสินใจนะคะ จากคุณ : น้ำผึ้งเดือนห้า เขียนเมื่อ : 14 ต.ค. 53 20:14:20

ความคิดเห็นที่ 6 พี่สาวเราออกจากงานประจำมาขายกาแฟสดค่ะ ตอนนี้กำลังไปได้ดี จนร้านข้างๆต้องย้ายหนี แต่ก่อนหน้านี้ก็ลองขายอย่างอื่นแล้วขาดทุนมาเหมือนกันนะ จากคุณ : สวยแต่ไม่มีใครรู้ เขียนเมื่อ : 14 ต.ค. 53 20:56:43

ความคิดเห็นที่ 7 ขายอย่างอื่นที่ไม่ใช่ของกินได้มั๊ยคะ เราลาออกจากงานประจำเมื่อ 10 ปีที่แล้วที่เงินเดือน15,000.- ตำแหน่งเลขา MD เหตุผลเดียวกับ คห.4 ค่ะ เจ้านายเป็นสาวโสดอารมณ์ร้อน ทนอยู่ 2 ปี ก็ไม่ไหวค่ะ แรกๆว่าจะเปิดร้านคอมพิวเตอร์เพราะสามีจบวิศวะคอมฯ แต่คุณพ่ออยากให้เราระบายของให้ท่านก่อน พวก Househole พลาสติก ท่านจะเลิก ใหม่ๆขายปลีกระบายของก่อน ปรากฎว่าขายดี กลายเป็นต้องสั่งของมาเพิ่มเรื่อยๆ จนตอนนี้มาขายส่งแล้ว คติประจำใจคือคือกินน้อยๆแต่กินนานๆ อย่าไปเอากำไรลูกค้ามาก ุ้เทียบกับเยาวราชแล้ว ยอดขายต่างกันเยอะ ฉะนั้นราคาต้องถูกกว่าเพื่อจูงใจ ของขาดนิดๆหน่อยๆไม่ต้องเข้ากรุงเทพ ค้ามาเกือบ 10 ปี จนตอนนี้ร้านเราขึ้นชื่อเรื่องราคาถูกค่ะ ต้องใจเย็นด้วยค่ะ สะกดอารมณ์ตัวเองไม่ให้โมโห เพราะบางคนต่อราคาเก่งมากกกกกต่อจนขาดทุน บางคนก็ชอบว่าแม่ค้า ชอบดูถูก จะประสบความสำเร็จมั๊ยขึ้นกับปัจจัยหลายๆอย่างค่ะ ทำเลที่ตั้ง ความตั้งใจ ความอดทน ท้อได้แต่ห้ามถอย ต้องขยันให้มากๆ เราไม่มีเงินเดือนแล้ว ทำก็ได้ ไม่ทำก็อด ข้อดี สำคัญที่สุดคือสบายใจค่ะ วันไหนขยันก็ทำมาก ขี้เกียจก็ทำน้อย ไม่มีใครว่า แต่มันมาพร้อมกับความรับผิดชอบที่ใหญ่พอควร เพราะเราคือเจ้าของกิจการต้องคุมเองทั้งหมด ต้องบริหารเิงิน บริหารร้านให้ดีๆ สต็อคต้องแม่น ไม่งั้นซื้อของซ้ำซ้อนก็เก็บยาว จมทุนค่ะ การจ่ายเช็คก็ต้องดูวันเวลา ตีเช็คมั่วๆไม่ได้ ต้องกระจายๆวัน ไม่งั้นมันกระจุกตัว หาเงินไม่ทันค่ะ การค้าต้องทำใจด้วย มันมีทั้งขายดีและซบเซา ช่วงหน้าฝนนี่แหล่ะค่ะ เงียบสุดๆ เครียดเหมือนกัน เพราะค่าใช้จ่ายมันรออยู่ อย่างเราถ้าอาทิตย์นึงไม่ได้ 300,000.- ไม่พอจ่ายค่ะ เช็คติดสปริงแน่นอน สำหรับเรา ดีกว่ากินเงินเดือนค่ะ ลูกอยากได้อะไรสามารถให้ได้เลย ไม่ต้องรอต้นเดือน ที่สำคัญสบายใจมาก เป็นอาชีพที่ถูกจริตกับเรา คนเราถ้าได้ทำงานที่รักที่ชอบ ก็เหมือนไม่ได้ทำงานเลยตลอดชีวิต อีกนิดนึง ค้าขายไม่มีประกันสังคม แนะนำให้ทำประกันชีวิตค่ะ จากคุณ : เด็กแหนม เขียนเมื่อ : 14 ต.ค. 53 21:07:46

ความคิดเห็นที่ 8 พี่สาวเราออกจากงานมาขายอาหารคะ แต่เป็นแบบร้านข้าวแกงใต้ แรกๆทำก็ไม่ค่อยมีคนสนใจขนาดตั้งใกล้ๆสถานที่ราชการ เพราะดูว่าแม่ค้าเด็กๆ ทำกับข้าวเอง ตอนนี้ขายดีคะ หลังจากผ่านไปได้เป็นปี ตอนนี้มีแต่กำไร แต่ต้องอดทนหน่อยคะ แรกๆโทรมาร้องไห้ทุกวัน เพราะขายไม่ค่อยได้กับข้าวเหลือทุกวัน เงินเก็บก็หมด เพราะลงร้านหมด ปัจจุบันนี้มาชวนเราจะเปิดร้านกาแฟ เรายังสนเลย กะว่าฝึกฝีมือไปเรียนชงกาแฟกับทำเค้กพอจะเป็นเมื่อไหร่จะไปร่วมกับพี่เหมือนกัน   ปล.ส่วนเรื่องทำยังไงให้ประสบความสำเร็จ ของต้องอร่อย วัตถุดิบสด ราคาของก็มาตรฐาน และรักการบริการ อดทนอย่างอื่นก็คงต้องสะสมประสบการณ์คะ จากคุณ : มารร้ายแอนด์สาวแก่ เขียนเมื่อ : 14 ต.ค. 53 21:25:00

ความคิดเห็นที่ 9 ก็อยากทำเหมือนกันครับ ยังนึกไม่ออกว่าจะทำอะไรดี เป็นนายตัวเองก็ดีครับ จากคุณ : ปล่อยวางทุกสิ่ง เขียนเมื่อ : 14 ต.ค. 53 22:38:32

ความคิดเห็นที่ 10 เห็นด้วยกับความเห็นที่4 ค่ะ กับคำว่า ประสบความสำเร็จ ของคนเราไม่เท่ากัน บางคนพอใจที่จะขายให้ได้วันละ 1,500 ก็อยู่ได้แล้ว กับ บางคน ต้องให้ได้วันละหมื่น ของอย่างนี้ ไม่เท่ากันค่ะ  ร้านอาหาร ข้างทาง กับ ภัตคารหรู ร้านข้างทางเค้าขายได้เดือนละ 20,000 เค้าอาจจะบอกว่าประสบความสำเร็จแล้วเพราะพอแล้ว กับภัตคาร ชั้นต้องได้เดือนละล้านเพราะค่าใช้จ่ายเยอะ สรุป ความสำเร็จขึ้นอยู่กับความพอใจส่วนบุคคลค่ะ เงินอาจจะได้น้อยกว่าตอนกินเงินเดือน แต่ความสบายใจผิดกันลิบ ค่ะ ไม่ว่าจะตัดสินใจยังไงก็ขอให้ สู้ สู้ น่ะค่ะ จากคุณ : Tear in Rain เขียนเมื่อ : 14 ต.ค. 53 23:54:52

ความคิดเห็นที่ 11 ชอบคำนี้ของคุณเด็กแหนมมากค่ะ "เป็นอาชีพที่ถูกจริตกับเรา" เราว่าการรู้จักตัวเองให้มากพอเป็นเรื่องที่สำคัญมากในการทำกิจการ  ยกตัวอย่างเช่น  หากเป็นคนไม่รักในงานบริการ  แล้วมาทำกิจการขายอาหาร ซึ่งมันไม่ได้ขายแต่อาหาร  มันต้องพ่วงงานบริการไปด้วย  ทนได้แค่ไหนกับลูกค้าสารพัดรูปแบบ  ไหนจะต้องควบคุมลูกน้อง  บริหารการเงินไปด้วย ปัญหากับเจ้าของพื้นที่(กรณีเช่าร้าน) ปัญหาที่จะต้องเจอหลากหลายมาก  ถามตัวเองให้ดีก่อนว่าพร้อมมากแค่ไหน สำหรับเราคิดว่าการได้เริ่มต้นลงมือทำงานที่ตัวเองรัก  เป็นนายตัวเอง  แม้จะเหนื่อยแต่มันก็คุ้มมาก.....ขอให้ประสบความสำเร็จนะคะ จากคุณ : เจ้าปลาทอง เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 53 05:16:08

ความคิดเห็นที่ 12 อดีตเป็นลูกจัางบริษัท กินเงินเดือน ง่ายดี ลาออกมาแล้วดิดเสียดายยามที่เจอปัญหา.... งานส่วนตัว เจอปัญหาสารพัด ถ้าทุนยาวไม่น่าจะลำบาก ระยะแรกอาจขายไม่ได้ตามเป้า กำไรน้อย หรือขายไม่ค่อยได้ ของกินเวลาเหลืออาจต้องแจกให้คนอื่น ถ้านำมาขายใหม่รสชาด คุณภาพ ไม่ดีเท่าที่ควร ขายอาหารต้องคำนึงถึงคุณภาพ ความอร่อย ความสะอาด และราคา ส่วนตัวคิดว่าทำให้ดีที่สุด สงสารผู้บริโภคที่ต้องเสียเงินหากมากินแล้วผิดหวังแทนที่จะได้สิ่งที่ดีไปบำรุงร่างกาย มาทำงานส่วนตัวสารพัด รับเหมางาน ขับรถ ครั้งหนึ่งได้ขายอาหารตามสั่งและก๋วยเตี๋ยว (เคยอ่านเจอว่าต้องขายขั้นตำ่วันละ  ประมาณ 50 ชาม จึงจะพออยู่ได้) ทำได้ไม่นานก็ต้องเลิก เพราะคนมากินน้อยและก็ถูกกีดกันเรื่องสถานที่ ปัจุบันดีใจที่มาทำงานส่วนตัวไม่ผิดหวัง ไม่ได้ขายก๋วยเตี๋ยว(อาหารชามโปรด ชอบกินทุกวัน) ขายหมูปิ้งข้างทาง....ก็อยู่ได้ ลงทุนวันละ 100 ก็ได้กำไรวันละหลัก  10 ลงทุนวันละ 1000 ก็ได้กำไรวันละหลัก  100 ลงทุนวันละ 10,000 ก็ได้กำไรวันละหลัก  1,000 ค้าขายทั่วไปจากประสบการณ์ ถ้าขายหมด กำไรที่ได้ ครึ่ง ต่อ ครึ่ง อยากมีรายได้ เท่าไรก็คิดถึงทุนที่ลงไป ขอให้ประสบความสำเร็จ ถ้าจะขายก๋วยเตี๋ยว จะไปชิมบ้าง(เช้านี้ มาม่า หนึ่งห่อแล้ว) จากคุณ : ของชอบ (อ่านไท) เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 53 08:44:26

ความคิดเห็นที่ 13 ขอบคุณทุกๆ คห ครับ ทำอะไรกันอยู่ขอให้ประสบความสำเร็จครับ จากคุณ : ชาย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 53 08:52:23 A:192.168.4.35 X:58.8.249.46 TicketID:150126

ความคิดเห็นที่ 14 เห็นด้วยกะ คห.4 ค่ะ สำเร็จเท่าไหร่อยู่ที่ใจค่ะ ต้องการมากไม่มีวันพอค่ะ ต้องการแค่พออยู่พอกินสบายใจค่ะ จากคุณ : โอเลลี่ เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 53 12:02:38

ความคิดเห็นที่ 15 กำลังจะเปิดร้านอาหารกับแม่เหมือนกันคะ  เข้ามาอ่านแล้วเหมือนได้กำลังใจให้สู้ต่อ   ขอบคุณมาก ๆ นะคะ  และขอเป็นกำลังใจให้กับผู้ที่กำลังจะทำธุรกิจส่วนตัว หรือ พนักงานที่ทำงานบริษัททุกคนนะคะ จากคุณ : เจ๋อน้อยน้อย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 53 13:12:39

ความคิดเห็นที่ 16 หลายปีก่อนเคยรู้จักน้องผู้ชายคนหนึ่งจบป.โทอยู่สถาบันวิจัยแห่งหนึ่งที่เป็นที่ปรึกษาให้บริษัทเรา แต่ก่อนเขาต้องใส่สูทหิ้วโน้ตบุ๊คอยู่ห้องแอร์ทุกวัน เขามาเล่าให้ฟังว่าอยู่ไปคงไม่ก้าวหน้าเพราะที่นี่คนจบดอกเตอร์เยอะ เขาเลยออกมาขายก๋วยเตี๋ยวเรือสวัสดี ตรงคลองสี่หรือไงเนี่ย ไปช่วยอุดหนุนเขา2-3รอบ เขาเปลี่ยนมาใส่เสื้อยืดมีกระเป๋าคาดเอวเก็บตังค์ลูกค้า เขาบอกรายได้ดีมากๆเลยค่ะ จากคุณ : Searchlady (Searchlady) เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 53 13:58:45

ความคิดเห็นที่ 17 ผมเคยทำงานเงินเดือน 20000 Up ลาออกมาเพราะเซ็งเจ้านายงี่เง่า ลงทุนายก๋วยเตี๋ยวกะแฟน ทำกัน 2 คน เดือนแรกขายดีมากๆ สงสัยเพราะคงอยากลอง พอเข้าเดือนที่ 2 เริ่มเงียบเฉยๆ ขายได้วันนึง 20-30 ชามก็มี ก็เลยตัดสินใจลองยายไปขายอีกทีนึงขายดีมากๆทไไม่ทันเลย แต่ขายเฉพาะช่วงเที่ยงทำไม่ไหวครับ เพราะค่าเช่าที่แพง ต้องจ้างลูกน้องอีก 2 คน เพราะคน เยอะจัดเลยมีปัญหาเรื่องทำไม่ทันครับ คนเค้าเริ่มรู้ว่ามาแล้วบ้างทีทำไม่ทันเค้าก็ไปกินอย่างอื่น แทนครับเลยๆด้แต่ทำใจ ทำไปทำมาเลิกดีกว่าขายพอได้แต่ไม่เหลือเลยค่าที่กะค่าจ้างเด็กเอา ไปหมดได้แต่ทุน เลยเลิกครับ กลับไปทำงานที่ถนัดเหมือนเดิม ทุกวันนี้ก็ยังอยู่ดีปกติ สุขบ้าง เซ็งบ้าง แต่ก็ทำไรไม่ได้ครับ แต่ถ้ามีโอกาสอีกคงจะออกไปหาอะไรทำเองอีกเพราะไม่อยาก เป็นลูกน้องใครนาน โอกาสก้าวหน้าก็มีแต่ช้าสู้ออกไปสู้เองอีกดีกว่าเป็นเจ้านายตัวเองดี จากคุณ : Alumina_tee เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 53 14:58:07

ความคิดเห็นที่ 18 คุณคห ที่ 16 ใช่แล้วคะ เพื่อนเราเค้าบอกเป็นเพื่อนเรียนโทด้วยกัน ออกจากงาน ทั้ง ปั๋ว ทั้งเมีย ทุกวันนี้ ขายดีมากกกกกกกกกก คนแน่นเกือบ จะทุกวัน ของพรรคนี้ อยู่ที่จังหวะด้วยคะ บางคน ทำยังงัยก็ไม่รุ่งก้อมี พี่ชายเรา เป็นคนนึงที่เบื่องานประจำ ออกมาเปิดร้าน เอง แต่ก็ไม่ค่อยเวิรค์ จากที่เคยมีบ้าน มีรถ มีเงินเก็บเป็นแสน ก็หมด มาลงร้านหมด เคยดูดวงให้เค้าว่า ไม่เหมาะทำกิจการเอง แต่ทำไงได้ ใจมันไม่อยากทำงานประจำแล้ว เลย แก้เคล็ด เอาชื่อน้อง มาเป็นเจ้าของ แล้วตัวเอง ทำเป็นลูกจ้างเออ ก็เวิรค์นะคะ ของแบบนี้บางอย่างก็อิงดวงนิดหน่อย แต่ที่แน่ ใจต้องมาก่อนคะ จากคุณ : Many Name เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 53 15:00:41

ความคิดเห็นที่ 19 อ่านทุกความเห็นแล้ว รู้สึกมีกำลังใจขึ้นมาเลยทีเดียว แต่ตัวเองเป็นคนที่ไม่กล้าตัดสินใจค่ะ ประกอบกับไม่มีทุนเลย ก็เลยกลัวไปหมด ใครมีไรจะแนะนำบ้างคะ ตอนนี้ก็ทำงานประจำอยุ่ค่ะ ช่วยทำให้เค้ารวยค่ะ 555 แต่ตอนนี้ อยากทำให้ตัวเองรวยบ้างค่ะ จากคุณ : atp_kpt@hotmail.com เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 53 15:55:02 A:58.9.28.50 X: TicketID:291711

ความคิดเห็นที่ 20 ค้าขายสมัยนี้ลำบากเรื่องหาคนช่วย มีแต่แรงงานต่างด้าว คนไทยเลือกงานเอาแต่งานสบาย ๆ ขายดีก็เหนื่อยมาก ถ้าอายุยังน้อยก็ยังทำไหว อายุมากแล้วจะแย่ ให้ระวังสุขภาพด้วย จากคุณ : ตึ่งหนั่งเกี้ย เขียนเมื่อ : 16 ต.ค. 53 00:01:30

ความคิดเห็นที่ 21 เมื่อก่อนเคยทำงานออฟฟิสเหมือนกันค่ะ แล้วก้อออกมาขายข้าวแกง อาหารตามสั่ง ก๋วยเตี๋ยว น้ำปั่น กาแฟสด ตอนหลังเริ่มรับจัดอาหารสัมนาบ้างบุฟเฟต์บ้าง ทั้งๆที่ตัวเองไม่มีความรู้ด้านนี้เลย ทำกับข้าวไม่เป็น จนถึงตอนนี้ผ่านไป 7 ปีแล้ว ก้อยังทำอาหารไม่ค่อยเป็นเหมือนเดิม โชคดีที่แม่ครัวเก่งมาก แต่กว่าจะผ่านมาจนถึงตรงนี้ได้ มันเหนื่อยมากค่ะ เจอปัญหาลูกน้องโกง การอาศัยจมูกคนอื่นหายใจ มันเหนื่อยมากๆเลย เคยท้อจนจะเลิกทำ ก้อเลยเรียกลูกน้องมาคุยเปิดใจกันว่าเนื้อไหนร้ายเราต้องตัดทิ้ง เหลือแต่เนื้อที่ดีเอาไว้ ถ้าทุกคนสู้ต่อเราจะไปด้วยกัน แต่ถ้าไม่เอาหรือยอมแพ้เราจะเลิก ลูกน้องบอกเค้าจะลุยกับเราต่อ ก้อเอาตามนั้น พวกเราสู้กันต่อ อาจจะเป็นเพราะว่าได้ลูกน้องดี แต่บางทีก้อแอบมีงี่เง่า แต่เราก้อทำใจแล้ว ว่าอย่างน้อยเพราะมีพวกเค้าทำให้เราอยู่ได้มาจนทุกวันนี้ แม้จะไม่มากมายแต่ก้อมีความสุขค่ะ อย่างหนึ่งที่ได้จากตรงนี้คือ ความอดทน จากคนที่หนักไม่เอา เบาไม่สู้ เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ ตอนนี้อึดค่ะ ถึงจะเหนื่อยแต่มีความสุข เป็นกำลังใจให้กับทุกท่านนะคะที่จะเริ่มสิ่งใหม่ ขอให้คิดบวก อย่ากลัวเหนื่อย ไม่มีอะไรได้มาง่ายๆ แต่ไม่ยากเกินไปถ้าเราพยายาม อดทนและมุ่งมั่นค่ะ อ้อ อีกอย่าง การบริการสำคัญมากนะคะ พอดีเป็นคนชอบคุยด้วยค่ะ ก้อเลยโชคดีพอมีลูกค้าประจำและบอกต่อบ้าง เลยค่อนข้างโชคดี ขอให้ทุกท่านโชคดีนะคะ อย่าลืมนะคะ ไม่มีอะไรได้มาง่ายๆ อย่าท้อ มุ่งมั่นเข้าไว้ คิดบวก ทุกคนมี 2 มือเท่ากันเวลา 24 ชั่วโมงเท่ากัน อย่าโทษโชคชะตา พรแสวงสำคัญกว่าพรสวรรค์ค่ะ เป็นกำลังใจให้ทุกท่านนะคะ จากคุณ : ไม่ไหวจะเคลียร์ เขียนเมื่อ : 16 ต.ค. 53 12:15:34 A:58.8.236.240 X: TicketID:216170

ความคิดเห็นที่ 22 ขอบคุณทุกๆ คห อีกครั้งครับ ขอให้มีความสุขกับงานที่ทำ จากคุณ : ชาย เขียนเมื่อ : 16 ต.ค. 53 22:47:39 A:58.8.39.69 X: TicketID:150126