จากกระทู้ตอนที่แล้วครับ อย่างที่ผมตั้งใจไว้ครับว่าจะช่วยคุณลุงเสมอๆ ถ้ามีโอกาสได้เจอ
วันนี้ (18 ต.ค.) เป็นวันดีวันนึงที่ผมไม่ต้องเห็นคุณลุงเดินเข็นรถไอติมตากฝนครับ ยิ่งไปกว่านั้นผมได้เห็นภาพที่ทำให้ผมยิ้มได้อีก คือ มีคนช่วยคุณลุงซื้อไอติมก่อนผมไปตั้งหลายแท่งเลยครับ (ไม่รู้ว่าเป็นเพื่อนๆห้องก้นครัวรึเปล่า)
ผมรีบจอดรถแล้วข้ามถนนไปหาคุณลุงทันทีเลยครับ ตอนนั้นเวลาประมาณ 4 ทุ่ม (วันนี้คุณลุงกลับเร็วหน่อยครับ) บริเวณเยื้องๆกับร้านอาหารกึ่งผับชื่อดังแห่งนึงของถนนวุฒากาศ คุณลุงกำลังจัดไอติมหลังจากที่ขายไปได้หลายแท่ง แล้วคงกำลังจะเข็นกลับบ้าน
ผม - คุณลุงสวัสดีคร้าบบบบบบบบบ ไม่ได้เจอคุณลุงตั้งนาน
คุณลุงหันมาทำหน้างงๆ ประมาณว่าไอ้นี้มันเป็นใครหว่า (ซึ่งผมคาดว่าคุณลุงคงจำผมไม่ได้หรอกครับ เพราะคุณลุงก็อายุตั้ง 77 ปีแล้วครับ <ผมก็เพิ่งทราบอายุของคุณลุงจริงๆก็ตอนที่คุยกันครั้งนี้ล่ะครับ> คงจะจำคนที่มาซื้อนานๆทีไม่ได้ล่ะมั้ง)
ผม - ซื้อไอติมหน่อยครับ
ลุง - ได้เลยครับ เอาอะไรล่ะ
แล้วผมก็เริ่มเลือกไอติมในรถเข็น
วันนี้คุณลุงไม่ต้องใช้ไฟฉายเพราะแกจอดอยู่ใต้ไฟทางพอดี
ระหว่างที่ผมก้มหน้าก้มตาเลือกไอติม ผมก็คุยกับคุณลุงไปพลางๆ
ผม - พอดีว่าผมไปเล่าให้เพื่อนๆผมฟัง (ผม หมายถึง เพื่อนๆห้องก้นครัวล่ะครับ) ว่าผมเห็นคุณลุงเดินขายไอติมทุกคืน...
ยังไม่ทันพูดจบ เงยหน้าขึ้นไปมอง เหมือนแกเงี่ยหูมาฟัง แล้วแกก็ตอบว่า...
ลุง - อ่อ...ผมอายุ 77 แล้วครับ
ผมก็งงเล็กน้อย ก็เข้าใจว่า คุณลุงแกคงหูไม่ค่อยดีแล้วล่ะครับ คงฟังว่าผมถามอายุ ผมก็เลยหันไปพูดใกล้หูแกเลยครับ
ผม - คือ ผมไปเล่าให้เพื่อนๆผมฟังครับว่า ผมเห็นคุณลุงเดินขายไอติมทุกคืนเลย ก็เลยบอกให้เพื่อนๆมาช่วยคุณลุงซื้อน่ะครับ แล้วเพื่อนๆก็ยังฝากบอกมาอีกว่า ให้คุณลุงรักษาสุขภาพด้วยนะครับ
เหมือนคุณลุงจะยังงงๆอยู่ครับ แต่แกดูเหมือนดีใจนะครับ แกยิ้มเห็นฟันเลยครับ แล้วก็พูดว่า
ลุง - ขอบคุณมากๆเลยครับ
ผมก็รีบเลือกไอติมต่อครับ วันนี้มีไอติมหลายรสเลยครับ มีรสเผือก รสชา แล้วยังมีไอติมถ้วยด้วยนะครับ แล้วผมก็ได้มา 3 รสครับ คือ ลอดช่อง ถั่วดำ และชาครับ
ผม - เอาสามแท่งครับลุง
แล้วผมก็ยื่นแบงค์ 20 ให้คุณลุง คุณลุงก็หยิบเหรียญห้ามาให้...
ผม - ไม่เป็นไรหรอกครับลุง
ลุง - ขอบคุณครับ
จากนั้นผมก็ย้ำกับคุณลุงในเรื่องที่เพื่อนๆฝากไปถึงคุณลุงอีกครั้งครับ
ผม - คุณลุงอย่าลืมรักษาสุขภาพนะครับ
ลุง - ขอบคุณครับ
ผม - ขอบคุณคุณลุงด้วยครับ แล้วครั้งหน้าเจอกันนะครับ
ลุง - ครับๆ
ผมก็กำลังจะข้ามถนนกลับ เสียงของคุณลุงก็ส่งผ่านมาด้วยความเป็นห่วงตามประสาผู้ใหญ่
ลุง - ระวังรถนะครับ
แล้ววันนี้ก็เป็นอีกวันนึงครับที่ผมมีความสุขใจจริงๆที่ได้ช่วยคุณลุงซื้อไอติมอีกครั้งครับ ทั้งยังทำหน้าที่เล็กๆส่งผ่านความห่วงใยจากเพื่อนๆไปยังคุณลุงให้แล้วนะครับ
คำขอบคุณที่คุณลุงให้มา ผมขออนุญาตส่งผ่านไปยังเพื่อนๆทุกคนนะครับ
สุดท้ายนี้ ถ้าใครพบเจอคุณลุงเหมือนผมก็อย่าลืมช่วยแกซื้อนะครับ แล้วถ้ามีข่าวคราว เรื่องราวจากคุณลุงอีก ผมก็จะนำมาเล่าให้เพื่อนๆฟังอีกนะครับ
ต้องขอโทษทุกคนด้วยครับที่วันนี้ไม่มีรูปคุณลุงมาฝาก
ปล. ต้องขอโทษคุณ HiMaฯ จาก คห.ที่ 43 ของกระทู้ที่แล้วด้วยครับ ที่ไม่ได้ขอเบอร์คุณลุงมาให้ (มัวแต่คุยกับแกจนเพลินนะครับ) คราวหน้าจะไม่ลืมนะครับ