Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
<< ชายกาง ” เหมือนตายแล้วเกิดใหม่ ในชีวิตนี้ “ >> ติดต่อทีมงาน

สวัสดีครับ พี่ ๆ เพื่อน ๆ และน้อง ๆ ทุกท่านครับ

ดอกไม้ ...  วันนี้  จะเป็นอีกวัน  ที่ผมคงจะไม่มีวันลืมในชีวิตของผม  เพราะวันนี้ มีเหตุการณ์ดี ๆ ที่ชื่นใจ ดีใจสุด ๆ เกิดขึ้นสำหรับผม และทุกสิ่ง ทุกอย่างนั้น  เกิดขึ้นได้ ก็จากแรงใจจากพี่ ๆ เพื่อน ๆ และน้อง ๆ ในห้องก้นครัวนี้เองครับ

ดอกไม้ ...  วันนี้  ผมไปพบอาจารย์คุณหมอวิรุณ บุญนุช  ตามที่ท่านได้นัดไว้ เพื่อที่จะได้ไปรับทราบว่า  ผมเอง จะต้องเข้ารับการทำเคมีบำบัดอีกเมื่อใด  และด้วยวิธีไหน  ซึ่งผมได้เตรียมตัวและเตรียมใจในการรักษาด้วยคีโมไว้แล้ว   และก็ได้รับการช่วยเหลือจากคุณหน่อยคนเดิมอีกด้วย ที่คอยเช๊คตารางเวลาลงตรวจของคุณหมอวิรุณให้ด้วย  จนผมได้ไปพบกับคุณหมอในวันนี้

ดอกไม้ ...  08.15 น.  ผมถึงโรงพยาบาลศิริราช ทำการยื่นบัตรตามปกติในคลีนิคพิเศษ  ในช่องของอาจารย์คุณหมอวิรุณ บุญนุช  ในลำดับที่ 19
13.30 น.  ผมได้รับการเรียกให้เข้าไปในห้องตรวจ  เมื่อพบหน้ากับอาจารย์หมอแล้ว  ท่านก็ทักผมทันทีว่า  เป็นยังไง คุณศรีเพ็ญ  ท่านจำนามสกุลของผมได้  ก็เพราะว่า ท่านเคยเป็นลูกศิษย์กับอาจารย์ศัลย์ ศรีเพ็ญด้วยนั่นเองครับ

ท่านนั่งอ่านบันทึกการผ่าตัด ที่ท่านเป็นผู้ทำการผ่าตัดเอง และท่านก็พูดให้ฟังว่า

“ เนื้อร้ายที่เป็นมะเร็งในลำไส้ใหญ่ของผมนั้น ท่านได้ตัดออกไปจนหมด ซึ่งยาวรวมกันประมาณ 1 เมตรเศษ ๆ ตัวเนื้องอกยาว 24 เซนติเมตร  แต่มันโตจนไปติดกับผนังช่องท้อง  และเชื้อมะเร็ง  มันลุกลามตรงนั้น  ซึ่งท่านเอง ได้ทำการขูด และตัดแต่งทั้งในลำไส้ใหญ่ส่วนที่เหลืออีกเมตรเศษ ๆ นั้น  และได้ทำการเลาะ และแต่งผนังช่องท้องให้  ตัดทางเดินที่จะเข้าสู่ระบบน้ำเหลืองและระบบเลือด แล้วจึงเย็บปิดแผล โดยใช้เวลาทั้งสิ้น ประมาณ 4 ชั่วโมง “

ผมถามท่านต่อว่า  แล้วผมจะต้องทำการรักษาต่อด้วยคีโมหรือฉายแสงครับ

อาจารย์คุณหมอวิรุณ  ท่านตอบมาว่า

“ ไม่ต้องทำเคมีบำบัดใด ๆ อีกแล้ว เพราะท่านได้ทำการตัดส่วนที่จะเป็นมะเร็งออกไปจนหมดแล้ว  คีโมหรือการฉายแสงก็ไม่ต้องทำอะไรอีก  ตอนนี้ เพียงแต่รอให้แผลแห้งทุกส่วน  ก็เป็นปกติแล้ว  ยาทานก็ไม่ต้อง  เพียงแต่จะสั่งให้ทานวิตามิน  แล้วอีก 3 เดือน มาตรวจอัลตร้าซาวน์ตับและตรวจเลือดอีกครั้ง “

       พี่น้องครับ ... พี่น้องเคยอึ้งมาก ๆ ราวกับช๊อคไม๊ครับ

       วันนี้ ผมมีความรู้สึกนั้นครับ

       คนแรกที่ผมคิดถึงคือคุณแม่ของผม  ผมยกมือไหว้อาจารย์คุณหมอวิรุณ แบบเลื่อนลอย  แต่ปากของผมก็ถามท่านว่า ท่านไม่ได้อำผมนะ  เพราะท่านจะเป็นคุณหมออารมณ์ดี  คุยสนุกกับผมเสมอ ๆ

     ท่านตอบกลับมาให้มั่นใจอีกครั้งว่า  ผมยืนยัน คุณหายจากมะเร็งแน่นอน   และคุณหมอยังบอกอีกด้วยว่า  กรณีแบบผมนี้ ไม่ค่อยเกิดขึ้น  เป็นเพียง 1 ในหมื่นรายที่จะพบได้  ที่มะเร็งระยะที่ 3 จะหายได้เพียงแค่ผ่าตัดทิ้งไป  เชื้อไม่เข้าในระบบน้ำเหลืองและเลือด  คุณเป็นหนึ่งในปาฏิหารย์ในชีวิตการทำงานของผมเลย  

นี่คือคำยืนยันจากอาจารย์คุณหมอวิรุณ บุญนุชครับ

และคำพูดอีกประโยคของท่าน  ที่ผมฟังปุ๊บ น้ำตาผมไหลออกมาทันที  และแม้กระทั่งตอนนี้ ถ้าผมคิดถึงคำพูดนี้ ผมจะปลื้มใจที่สุด

“ คุณวิวัฒน์เอง ก็จะได้อยู่เพื่อช่วยคนต่อ ๆ ไปยังไงล่ะ “

ผมถามท่านทันทีว่า ท่านทราบเรื่องของผมด้วยเหรอครับ  ท่านตอบว่า

“ รู้ซิ  พยาบาลก็มาเล่าเรื่องคุณวิวัฒน์  ที่ชอบสอนคน ชอบช่วยคนในเรื่องการทำอาหารไปประกอบอาชีพ คุณก็ทำของคุณต่อไปนะ “

ผมรับปากกับท่านทันทีว่า  แน่นอนครับ  ผมจะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่นี้ ทำในสิ่งที่ผมทำได้ต่อไปครับผม

14.20 น.  ผมโทรศัพท์ไปหาคุณหน่อยทันทีเป็นคนแรก  เพราะคุณหน่อยนี่แหละครับ  ที่เป็นผู้ที่ช่วยเหลือผมมาตลอด นับตั้งแต่ทราบเรื่องของผม  คอยช่วยอย่างเต็มที่ในทุกเรื่อง  จนผมมายืนดีใจที่สุดเหมือนเกิดใหม่อีกครั้งในวันนี้  เสียงที่ปลายสายนั้นคือ ... เงียบครับ

คุณหน่อยบอกว่า  ที่คุณหน่อยเงียบไปนั้น  เพราะคุณหน่อยช๊อค  ตกใจระคนกับดีใจมาก ๆ ที่ผลของวันนี้ ออกมาเช่นนี้  ผมคือกรณีปาฏิหารย์ของจริง  เป็นข่าวดีประจำปีนี้เลยก็ว่าได้  คุณหน่อยดีใจด้วยมากมาย ผมเองก็ดีใจมาก ๆ เช่นกันครับ

คนที่สองคือน้องหลิน  ที่คอยเป็นกำลังใจให้ผมมาตลอด  มาเฝ้าผมทุกวัน ที่วันนี้ เธอไม่ได้มาด้วยนั้น ก็เพราะว่า  ผมบอกว่ามาฟังผลการนัดการให้คีโม คงไม่ต้องมาเป็นเพื่อนพี่หรอก แต่ปลาสายที่ได้ฟังก็บอกว่าจะมารับผมที่ศิริราชทันที  แต่ผมบอกว่าให้ไปรอที่บ้านแล้วกัน เดี๋ยวจะกลับไปจุดธูปบอกคุณแม่แล้วจะไปไหว้พระกันทันที ...

ดอกไม้ ...  14.50 น.  ผมเดินอยู่ในศิริราช  ในใจคิดถึงพระบารมีแห่งองค์พระบิดา  คิดถึงพระบารมีขององค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวและองค์สมเด็จพระเทพ ฯ  รวมทั้งสิ่งศักสิทธิ์ ที่อยู่ในบริเวณโรงพยาบาลศิริราชนี้ทั้งหมด  รู้สึกอบอุ่นและรู้สึกว่า  สิ่งที่ผมอธิษฐานไว้และสิ่งที่ผมคิดจะทำให้กับศิริราชมูลนิธิ กำลังจะเกิดขึ้นในเร็ว ๆ นี้แน่นอน

ดอกไม้ ...  พอขึ้นมาบนรถ ผมก็คิดถึงกำลังใจ  พลังใจจากมิตรรักพี่ ๆ เพื่อน ๆ และน้องชาวก้นครัวและชาวพันทิปทั้งหลาย ที่ได้ช่วยกัน  ส่งแรงใจมาให้กับผมมากมายในทุก ๆ ทาง  ผมได้พลังจากสิ่งศักสิทธิ์หลาย ๆ ทาง  ที่ทุก ๆ คนได้ส่งกันเข้ามา  คิดถึงกระทู้ให้กำลังใจที่ผ่านมาทุก ๆ กระทู้  ที่ทำให้ผมมั่นใจได้ว่า  เพื่อนแท้ทางโลกไซเบอร์นั้นมีจริง  และพลังงานที่ส่งกันเข้ามานั้นก็มีจริง  เพราะผมสัมผัสได้จากชีวิตของผมนี้เองครับ

ดอกไม้ ...  และทุกอย่างจะต้องไม่ประมาทอีกแล้ว รวมทั้งการใช้ชีวิตด้วย  ผมคงต้องปรับการกิน  เพื่อที่จะไม่ให้เชื้อมะเร็งกลับมาอีก  คุณหน่อยบอกไว้ว่า มะเร็งไม่ชอบพืชผัก  เราก็จะกินผักให้มากขึ้น  และจะงดเนื้อวัว ที่ย่อยยาก ตกค้างในลำไส้ยาวนาน  ให้ทานพวกปลา เนื้อไก่ยังดีกว่า  เพราะผมยังมีเรื่องที่อยากจะทำอีกหลายอย่างในชีวิตนื้   ถ้าได้ทำแล้วค่อยมาว่ากันอีกที ... สวัสดี กับชีวิตใหม่ครับผม

 
 

จากคุณ : OverEat
เขียนเมื่อ : 30 ต.ค. 53 22:53:50

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com