บางท่านคงพอทราบมาบ้างว่า ป้าไม่ได้อยู่ที่เมืองไทย แต่อยู่ที่ญี่ปุ่น ดังนั้นการจะทำขนมกล้วยก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย
เพราะกล้วยน้ำหว้า ไม่ได้จะหาซื้อได้จากตลาดทั่วไปเหมือนที่เมืองไทย กว่าจะได้กล้วยน้ำหว้าสักหวี นี่ก็ต้องใช้เรื่องของโชคเลยทีเดียว
ได้สัญญากับหลานสาวคนน่ารักเอาไว้ว่าจะทำขนมกล้วยให้เขาทาน เพราะเคยทำให้ทานมาครั้งหนึ่ง เขาติดใจมาก
และรู้สึกดีใจที่ยังมีเด็กๆ รักและชอบขนมไทยเก่าๆแบบนี้
จากความตั้งใจที่จะทำขนมกล้วยให้หลานสาวคนนั้นได้ทานสมใจ ก็ต้องเริ่มด้วยการหากล้วยน้ำหว้าเสียก่อน
อยู่ที่ประเทศญี่ปุ่น ถึงมีเงิน ก็ใช่จะหาซื้อกล้วยน้ำหว้าได้ง่าย ไม่ค่อยมีคนสั่งกล้วยน้ำหว้าเข้ามาขายกันนัก
เพราะราคาเมื่อมาถึงญี่ปุ่น จากกล้วยน้ำหว้าหวีละไม่กี่สิบบาท กลายเป็นของหายาก ราคาถึงหวีละ ห้าร้อยบาทไทย
อันนี้เป็นเรื่องจริงที่ไม่ได้มาพูดคุยโม้ กล้วยน้ำหว้าที่ราคาแพงขึ้นเมื่อมาถึงญี่ปุ่นไม่รู้กี่เท่าตัว
บางคนก็หันไปใช้กล้วยฟิลิปปินส์ ที่มีราคาย่อมเยากว่า
แต่ป้าไม่ใช้ เพราะไม่หวานอร่อยเท่ากล้วยน้ำหว้าจากไทย
พอดีได้ไปเที่ยวงานเทศกาลอาหารไทยที่โยโกฮาม่า เมื่อสองอาทิตย์ก่อน ไปเจอแม่ค้าที่นำเข้าผลไม้ มีกล้วยน้ำหว้าไทยมาขาย
ทำให้ได้กล้วยน้ำหว้ามาทำขนมกล้วยให้หลานสาวได้ทาน กล้วยน้ำหว้าห้าผลนี้ ราคา 150 บาท ผลละ 30 บาท
จากคุณ |
:
พนอจัน
|
เขียนเมื่อ |
:
8 พ.ย. 53 18:50:08
|
|
|
|