นี่เป็นรูปจากหนังสือการ์ตูนเล่มหนึ่ง ตอนที่ตัวละครตัวหนึ่งที่ใช้ชีวิตทั้งชีวิตอยู่กับการทำอาหาร ได้ลาโลกไป
ผมเป็นคนนึงได้ตัดสินใจเลือกทางเดินชีวิตแบบตัวละครตัวนี้ แต่ยังไม่ได้เรียน และยังไม่ได้เริ่มทำอาชีพนี้เลย
ไม่รู้สิครับ ทุกครั้งที่ทำอาหาร นี่เป็นสิ่งหนึ่งในชีวิต ที่ทำให้มีสมาธิอยู่กับมันอย่างเดียวได้จริงๆ. คือ ใจจดจ่อแต่กับมัน
แม้ แต่ความรู้สึกทางกาย จะเหนื่อยก็เฉย จะร้อนจนเหงื่อไหลเข้าตาแล้วก็ไม่เช็ดเฉยๆไปอย่างนั้น เวลาที่ผ่านไปกี่นาทีกี่ชั่วโมง ก็ไม่ได้นึกถึงสนใจ ไอ้ความคิดที่แวบๆเข้าหัวไปๆมาๆตลอดทั้งวัน ทั้งทำอะไรและไม่ทำอะไร ก็หายหมด
มันรู้สึกมีความสุขจริงๆครับกับการทำอาหาร ทั้งที่เตรียมก็ยาก ทำก็ทั้งนานทั้งเหนื่อย คิดด้วยเหตุด้วยผลไม่น่าทำ แต่กี่ครั้งกี่ครั้ง ก็จะรู้สึกอยากทำอยู่ร่ำไป
รู้สึกเลย ว่า นี่แหละ "สิ่งที่ใช่"
::มา ร่วมแชร์ความรู้สึกกันนะครับ เพื่อนๆพี่ๆน้อง หลายๆคนในนี้ เริ่มทำอาหาร รักทำอาหาร หรือหลายคนถึงขั้นยึดเป็นอาชีพ ด้วยความรู้สึกแบบไหนครับ แล้วยังจำความรู้สึกที่ทำอาหารครั้งแรกได้หรือไม่? ยังจำได้ไหมว่าอาหารที่ทำอย่างแรกในชีวิตคืออะไร?
แก้ไขเมื่อ 06 มี.ค. 54 04:17:03
จากคุณ |
:
Jabitt
|
เขียนเมื่อ |
:
6 มี.ค. 54 04:14:19
|
|
|
|