|
โชคอนันต์ เป็นมะม่วงยอดฮิตของยุคสมัยนี้ เพราะดิบ สามารถน้ำมายำ ส้มตำมะม่วง ดอง เพราะเนื้อมาก เนื้อแน่นเวลาดองจะกรอบ อร่อย สุกก็หวาน เปลือกหนา ทนทาน ต่อการขนส่ง ออกผลดก ให้น้ำหนักต่อผลดี ชาวเกษตรกรเลยนิยม แพร่ขยายพันธ์ มีแทบทุกภาคของประเทศไทย แต่แยกเป็น โชคอนันต์สีทอง (ปลูกมากทางภาคเหนือ) และโชคอนันต์ธรรดา โชคอนันต์ เป็นมะม่วงที่เข้ามาทดแทนมะม่วงแก้ว ในการทำมะม่วงดองกรอบ หรือมะม่วงดองสามรส สมัยก่อน จะมีการรับซื้อมะม่วงแก้วเข้าโรงงานเพื่อทำมะม่วงดองเป็นจำนวนมาก ภายหลังนิยม ใช้โชคอนันต์ เพราะเนื้อแน่นกรอบ อร่อย เนื้อมาก สุกช้ากว่า ทำให้มะม่วงแก้ว เสื่อมความนิยม คาดว่าต่อไป ถ้าเป็นเช่นนี้มะม่วงแก้ว อาจค่อยๆสูญพันธ์ไปจากประเทศไทย มะม่วงแก้ว...เป็นมะม่วงกินดิบ หรือกินสุก แยกเป็นแก้วขาว(แก้วป่า) เนื้อนิ่มไม่อร่อย แก้วเขียว เนื้อแน่น กรอบ มัน สุกจะเนื้อเหนียว นิยมเอามากวนเป็นมะม่วงแผ่น โดยผสมพิมเสนเพื่อให้สีสวย และมีรสเปรี้ยว ตลับนาค ไม่นิยมกิน นิยมเอามาทำมะม่วงกวนแผ่นตากแห้ง เพราะสีสวยเนื้อมากแต่รสชาติไม่ค่อยอร่อย เวลาทำนิยมผสมพิมเสนเพื่อให้มีความเปรี้ยว อกร่อง ...มีรสชาติหวานหอม เนื้อนิ่ม สมัยก่อน อกร่องที่มีชื่อเสียงที่สุด ต้อง ....อกร่องสวน(อกร่องทอง)ของทางราชบุรี ลักษณะเด่น ลูกจะอูม มีร่องที่อก ....อกร่องขาว ของทางอีสาน เวลาสุกเปลือกสีเหลืองอ่อน ไม่สีทองเท่าสายพันธ์ของทางราชบุรี ลูกจะกลมๆป้อมๆ แต่รสชาติ หวาน ไม่หอม และเนื้อขาวออกเหลืองอ่อน ... อกร่องเขียว ลูกจะแบนๆสีเขียวอ่อน บ่มยังไงเปลือกก็จะสีเขียว รสชาติเปรี้ยว ไม่ค่อยหวาน ไม่อร่อย จะเละเป็นน้ำ ตลาดไม่นิยม ....อกร่องพิกุลทอง...ผลใหญ่กว่าอกร่องปกติสามเท่า รสชาติก็ธรรมดา ไม่เป็นที่นิยมนัก ทองดำ...กินสุก เปลือกสีเขียวเข้ม เนื้อสีส้ม รสชาติหวานมัน ทองดำมีสามชนิด .......ทองดำสวนแท้ สายพันธ์ราชบุรี ลูกกลมตูดมนเล็กเปลือกสีเข้ม เวลาสุกสีเข้มส้ม เนื้อแน่นรสชาติหวานมัน อร่อย นิยมกินกับข้าวเหนียวมะม่วง เป็นมะ่ม่วงยอดนิยมที่กินกับข้าวเหนียว ..รองลงมาจาก อกร่อง และน้ำดอกไม้ ......ทองดำบ้าน หัวแหลม(ส่วนใหญ่จะเป็นร่อง)ปลายเรียวแหลมออกแนวยาวไม่กลมมนเท่าชนิดแรก ลูกใหญ่เนื้อมากเวลาสุกสีส้ม แต่ไม่เข้มเท่าทองดำสวน รสชาติหวานแต่ไม่มัน ....ทองดำพม่า แรกๆจะนิยมเอามาหลอกขายเป็นทองดำ จะออกปลายฤดูมะม่วงใกล้จะหมดฤดู ปลูกมากแถบรอยต่อชายแดนเหนือสุดของไทย และนำเข้ามาจากประเทศเพื่อนบ้าน ผลภายนอก สีเขียวเข้ม กลม ลักษณะเหมือนทองดำบ้านเรามาก แต่กลิ่นเหมือนลูกละมุด ของทางภาคใต้ คาดว่า เป็นลูกผสม ระหว่างมะม่วงกับลูกมุด(เป็นผลไม้เหมือนมะม่วงของทางใต้ เปลือกสีเขียวเข้ม มีจุดกระ ลูกกลมๆ เนื้อสีเหลือง กลิ่นแรงมากกก นิยมกินดิบจิ้มพริกเกลือหรือน้ำจิ้มน้ำปลาหวาน) หรือเป็นมะม่วงสายพันธ์หนึ่งในประเทศเพื่อนบ้าน เขียวไข่กา...มะม่วงกินดิบ เนื้อแข้ง มัน พอกินได้ แต่อร่อยสู้พวกเีขียวเสวยไม่ได้ มันเดือนเก้า.... นิยมกินดิบ ผลใหญ่ผลละประมาณ ครึ่งถึงหนึ่งกิโล สีสวย สุกไม่ค่อยอร่อย
ต่อไปนี้ เป็นมะม่วงที่มีผลเรียวยาว ใกล้เคียงกัน มะม่วงงา ,แขนอ่อน ..... ลูกเรียวยาวเนื้อเหลืองแต่เล็กกว่าหนังกลางวัน แยกตามรายละเอียดปลีกย่อย ลักษณะผลที่ใกล้เคียงกัน แยกจากกันยากถ้าไม่ชำนาญจริงๆ .........งาดาบ ลูกยาวปลายเรียวส่วนก้นมักจะงอเป็นตะขอ รสชาติหวานอ่อนๆ ........งาแดง มีสีแดงอ่อนๆที่ผลบ้าง ดูคล้ายงาดาบมาก แต่รสชาิตเปรี้ยว
หนังกลางวัน (งาช้าง) ผลใหญ่ รสชาติหวานหอมอ่อนๆ รสไม่จัด เนื้อเหนียวแน่น เนื้อมาก เมล็ดบาง เป็นมะม่วงนิยมส่งออก บ้านเราไม่ค่อยนิยมกิน มะม่วงมหาชนก....เป็นมะม่วงสายพันธ์ใหม่ ที่ผสมขึ้นมาเพื่อการส่งออก ลักษณะคล้าย มะม่วงหนัง(น่าจะเกิดจากการผสมพันธ์ระหว่างหนังกลางวันกับมะม่วงแก้มแดงหรืออะไรสักอย่างที่ให้สีผลออกชมพูและเนื้อสีส้ม) แต่เมื่อแก่จัด ผิว จะมีสีชมพู ระบาย เหมือนพวกลูกท้อ สวยเนื้อสีส้มสวย นิยมส่งออก และน้ำมาแปรรูปเป็นน้ำผลไม้ และ แยม ส่วนใหญ่ผลิตโดยโครงการหลวง เพราะเป็นสายพันธ์พระราชทาน แก้วลืมรัง.....ผลเรียวยาว หัวมนไม่ใหญ่ ผลออกแนวแบนนิดๆ ไม่กลมมาก ปลายผลเรียวงอนิดๆไม่งอมากเท่างา นิยมกินสุกหวานอร่อยมาก เนื้อแน่น กินกับข้าวเหนียวมะม่วงอร่อย นิยมส่งออก สายพันธ์ไม่แพร่หลาย ออกมาช่วงสั้นๆก็หมด เป็นมะม่วงเฉพาะถิ่น หมอนทอง....ลูกใหญ่มากกกกกลักษณะเหมือนมะม่วงทั่วไปแต่ผลกลมใหญ่ ผลละ 2-3กิโลเคยเจอลูกเกือบเท่าหัวเด็ก ได้ชื่อนี้คงเพราะลักษณะเหมือนทุเรียนหมอนทองที่มีผลใหญ่มาก เนื้อนิ่ม ไม่อร่อย เคยเจอมะม่วงที่ใหญ่ ที่สุด ใหญ่กว่าหัวผู้ใหญ่ มากๆเกือบสองเท่า เคยชั่งได้ ผลละ 5-6 กิโล รูป คล้ายรูปหัวใจ มาจากทางอีสาน แต่ไม่รู้จักชื่อ เคยเก็บเมล็ดพันธ์ไว้ แต่ มาปลูกทางใต้ ไม่ขึ้น ไอ้ฮวบ ...เป็นมะม่วงผลใหญ่ ผลละกิโลกว่าเกือบ 2กิโล สุกผลจะนิ่มเละๆเหมือนตัวไอ้ฮวบ = แมลงกินผัก ตัวนิ่มๆ มะม่วงเบา...เป็นมะม่วงลูกเล็กๆ ของทางภาคใต้ รสชาติเปรี้ยวจี้ด แต่หอมยางมะม่วง นิยมเอามาดองหรือทำมะม่วงแช่อิ่ม หรือจิ้มน้ำปลาหวานดิบๆ มะม่วงกะเรกะร่อน....ขึ้นตามปลายสวนปลายนา ลูกเล็กๆ ของทางอีสาน คล้ายะมะม่วงเบาแต่ไม่เปรี้ยวเท่า สามร้อย(ยอด)หรือสาวน้อย,กำปั้น เป็นมะม่วงลูกเล็กๆเท่ากำปั้นเด็ก นิยมกินสุก แต่ไม่อร่อย รสชาิติเปรี้ยว เรียกว่าสามร้อยยอด เพราะความดก มะนิลา....กินสุก มีกลิ่นหอม เหมือนมะลิ หลังๆแทบไม่เคยเจอ น้ำตาลจีน...รสชาติหวาน มากสมัยก่อนนิยมมากหลังๆหากินยาก การะเกด....นิยมกินดิบ แทบไม่เคยเจอเลยในระยะหลัง มะม่วงมาเลย์....เป็นมะม่วงเฉพาะถิ่นทางใต้ จะเห็นตามบ้านชาวบ้าน หรือตามข้างทาง ลูกใหญ่ประมาณลูกละครึ่งกิโล จะออกนอกฤดูมะม่วงทั่วไป เปลือกเขียวเนื้อสีส้มอ่อน รสชาติเปรี้ยวนิดๆนิยมเอามายำหรือจิ้มพริกเกลือ คาดว่า จะเป็นสายพันธ์ของทางมาเลย์เซียแล้วมีการนำมาปลูกทางตอนใต้ของประเทศไทย เลยเรียกว่า มะม่วงมาเลย์
เอาพอหอมปากหอมคอเท่าที่นึกออกน่ะค่ะ ไม่ได้เรียงลำดับให้สวยงาม และถูกต้องมากนัก.... มีมะม่วงอีกหลายชนิดที่เป็นมะม่วงเฉพาะถิ่นที่ไม่เคยเห็นน่ะค่ะ และมีอีกหลายชนิดที่เคยผ่านมือ ผ่านตา ผ่านการชิมในฐานะผู้ค้าส่งและส่งออก บางชนิดก็นานจนแทบจำไม่ได้ เพราะเห็นตั้งแต่เด็กๆ รุ่นคุณพ่อ คุณแม่ หลายชนิด ก็คิดว่าสูญพันธ์ไปแล้วจากประเทศไทย เสียดายไม่เคยบันทึกไว้ มีแต่ในความทรงจำที่หลงๆลืมๆบ้าง ตามประสาวัยรุ่นตอนปลาย อิอิ ต่อไปจะลองพยายามเก็บภาพบันทึกไว้ ในอดีตมะม่วงส่วนใหญ่ชาวสวนตั้งตามลักษณะผล รสชาติและการติดผล เรียกว่ามองดูใกล้ๆตัวแล้วตั้งชื่อ และ มะม่วงหลายชนิดไม่เป็นที่นิยมของตลาด และมาไม่มาก บางครั้งผู้ค้าจะเป็นคนตั้งชื่อให้เอง ถ้าชิมแล้วหวานหอม ก็เอาให้เพราะๆ และฟังดูหวาน จนเรียกว่าพอผลไม้ชนิดนั้นเป็นที่นิยม ชื่อนั้นก็กลายเป็นชื่อทางการค้าไปทัีนที vbvb แต่หลายๆชนิด ปลายทางผู้ขายส่ง..ชิมแล้วไม่อร่อย.จะขี้เกียจตั้งชื่อ ... จะเรียกรวมๆกันว่า มะม่วงเบ็ดเตล็ด ราคาเลยไม่แพง
แก้ไขเมื่อ 14 มี.ค. 54 22:23:26
จากคุณ |
:
panmai
|
เขียนเมื่อ |
:
14 มี.ค. 54 19:31:37
|
|
|
|
|