Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
<< ตระเวนกิน ทั่วถิ่นไทย ... แป๊ะราดหน้า & ข้าวผัดปู @ สนามบินน้ำ >> ติดต่อทีมงาน

ผีเสื้อ...   สมัยที่ผมเป็นเด็ก  อายุได้ 8 ขวบ ก็ได้มาเป็นนักเรียนประจำ ที่โรงเรียนวชิราวุธวิทยาลัย  เข้ามาเรียน ป.3 เป็นรอบที่ 2 เพราะว่า  เมื่อเข้ามาที่วชิราวุธ  จะโดนลดชั้น 1 ปี ทุกคนไป  นัยว่าจะให้พื้นความรู้แน่นไปในทางเดียวกันว่างั้น

ผีเสื้อ...  เด็กอายุ 8 ขวบ ต้องจากบ้านมา หลาย ๆ คนมีความรู้สึกเดียวกัน  เหมือนพ่อแม่ของเรา  ไม่รักเรารึไงนะ  พาเรามาไว้ที่โรงเรียนประจำ ไม่ได้นอนอยู่บ้าน  อยู่กับคุณยายที่คุ้นเคย  ซึ่งเหตุการณ์นี้  หลังจากนั้นอีกนับสิบปี คุณแม่ของผมเล่าให้ฟังว่า คุณยายของผม  โกรธคุณพ่อของผมมาก ถึงขั้นไม่พูดด้วยเลยนานนับปี  แต่ยังดีที่ยังพูดคุยกับคุณแม่ของผม เนื่องจากแม่ได้ยกให้คุณพ่อเป็นต้นคิดเพียงผู้เดียวในการพาผมไปเรียนโรงเรียนประจำ

ผีเสื้อ...  วันที่ไปมอบตัววันแรก  คุณพ่อไปราชการต่างจังหวัด  จึงมีคุณแม่คนเดียวที่ไปส่งผมเข้าโรงเรียน  ซึ่งจะมีภาพที่ผมเองก็ได้เห็น จากการที่มีผู้ปกครองของหลาย ๆ คน  มาส่งแล้วมีการอาละวาดบ้าง ไม่ยอมเข้าตึกบ้าง  แต่ก็จะถูกคุณครูแม่บ้าน   มาปลอบ  มาดึงให้อยู่ในความเรียบร้อยและไม่ให้ส่งเสียงดัง  จนถึงมีบางคนที่ไม่ยอม ยังโวยวายอยู่  ก็ถูกกำราบด้วยไม้เรียวให้ผู้ปกครองได้ชมกันตั้งแต่วันแรก  ผมจึงชินกับไม้เรียวตั้งแต่วันนั้น

ผีเสื้อ...  ผมเอง ไม่ได้อาละวาดเหมือนเพื่อน ๆ คนอื่น  แต่เมื่อคุณแม่วางกระเป๋าเสื้อผ้าให้บนตึกแล้ว  คุณครูแม่บ้านก็มาประกบทันที  ผมยังจำได้ดี  ผมยืนน้ำตาไหล มือก็จับมือของแม่ไว้  ไม่ยอมปล่อย  มองแม่ไม่วางตา เหมือนอยากถามแม่ว่า  แม่จะให้วัฒน์อยู่ที่นี่จริง ๆหรือ  คุณแม่ของผมนิ่งมาก  มองผมเพียงแว๊บเดียว  ก็แกะมือของผมออก แล้วผมก็รู้สึกได้ถึงแรงบีบที่กุมผมไว้ทั้งสองหัวไหล่ จากคุณครูแม่บ้านแรงขึ้น กระชับขึ้น เหมือนเตือนให้รู้ว่า  อย่าขยับนะ

ผีเสื้อ...  คุณแม่ของผม  ท่านหันหลังกลับ  แล้วเดินจากไปนอกเขตรั้วโรงเรียน  โดยที่แม่  ไม่หันมามองผมอีกเลย  ผมเองก็ถูกนำตัวเข้าตึก  พบกับเพื่อน ๆ ที่ต่อไปนี้ เราจะกิน จะนอน จะเล่น จะเรียนด้วยกัน  ในรั้วเดียวกันแห่งนี้อีกนาน  และเมื่อผมโตขึ้นแล้ว คุณแม่ถึงได้เล่าให้ฟังว่า  แม่เอง  ที่ไม่กล้าหันมาอีกนั้น  เพราะตอนที่แม่แกะมือผมออกจากมือแล้ว  ก็เดินมุ่งตรงไปที่ประตูรั้วโรงเรียนแบบแทบจะชนประตู  เพราะท่านเอง  เดินน้ำตาไหลออกมาตลอดทาง  จนน้ำตากลบตา มองทางแทบไม่เห็น  แต่จะไม่หันกลับมาให้ผมเห็นว่าแม่ร้องไห้อย่างเด็ดขาด  คุณแม่ของผมท่านเข้มแข็งมาแต่ไหนแต่ไรแล้วครับ  วันนี้ ผมคิดถึงแม่ครับ

ผีเสื้อ...  และอาหารจานเดียวที่ผมจะพาไปทานนี้ ก็เป็นอาหารจานเดียวในความหลัง ที่ผมคิดถึง  เพราะเมื่ออยู่โรงเรียนประจำ  เราจะมีกิจกรรมซุกซนกันอีกมาก  ที่ตอนก่อนเข้าเรียนจะเป็นเหมือนทุกข์  แต่เมื่ออยู่ ๆ ไป  มันมีแต่ความสุข ความสัมพันธ์กันอย่างแน่นแฟ้น  และราดหน้านี่แหละ ที่มีประวัติอันสนุกสนานของเด็กวชิราวุธมากมาย  ผมเอง ได้เขียนไว้ใน “ โรงเรียนลูกผู้ชาย ”  แก้คิดถึงครับ

ผีเสื้อ...  พล่ามมาซะนาน  ขึ้นรถครับ  ขับไปทางสนามบินน้ำกันครับ  ซึ่งถนนสายนี้  ตอนนี้  จะมีสำนักงานสลากกินแบ่งรัฐบาล สำนักงานใหญ่อยู่ตรงนี้  ทำให้ย่านนี้ จะมีร้านอาหารอร่อย ๆ มารองรับกันอีกมากมาย  ให้เลือกกินกันอย่างสนุกสนาน  เพราะในรัศมีไม่ไกลกันนัก  จะมีกระทรวงพาณิชย์  สำนักงาน ป.ป.ช. ฯลฯ ขึ้นมาอีกเพียบ

ผีเสื้อ...  แถวนี้จะมีโรงเรียนดัง ๆ คือโรงเรียนอนุราชประสิทธิ์  อยู่ตรงข้ามหน่วยราชการที่ว่ามา  และฝั่งนี้แหละครับ  ที่จะมีร้านอาหารตามสั่งจานเดียวจบหรือมาเป็นกลุ่ม เป็นหมู่แบบลูกเสือก็ทานได้ครับ

     แป๊ะราดหน้า & ข้าวผัดปู  คือร้านอร่อย ๆ ที่ชายกางจะพาท่านมาชิม ในวันนี้ครับ

 
 

จากคุณ : OverEat
เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 54 07:47:37

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com