ความคิดเห็นที่ 1 เมื่อก่อนก่อนเข้าเรียนจะไปนั่งกิน แต่ก็นานๆจะมีโอกาสสักที จะต้องสั่งข้าวผัดอเมริกัน กับบานาน่า สปริท มีความรู้สึกว่าได้กินแล้วเท่ห์มาก จากคุณ : PaTueng เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 54 23:16:19

ความคิดเห็นที่ 2 เคยถ่ายไอศครีมให้ ไอศครีมขนุนอร่อยมาก จากคุณ : laser เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 54 23:47:27

ความคิดเห็นที่ 3 ร้านไอติม มีข้าวผัดขายด้วยเหรอคะ จากคุณ : java~ เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 54 00:48:49

ความคิดเห็นที่ 4 คิดถึงมากกกก เป็นร้านไอศกรีมแต่มีขายอาหารฝรั่งด้วยจ้า จากคุณ : Disco de vinilo เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 54 01:31:20

ความคิดเห็นที่ 5 ผมเคยไปครับ แต่ 20 กว่าปีมาแล้ว ........... จากคุณ : deeraus เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 54 02:48:36

ความคิดเห็นที่ 6 มายกมือว่า ที่บ้านเคยทำกิจการ ศาลาโฟร์โมสต์ค่ะ เป็นแฟรนชายส์แรกๆในเมืองไทยเลยด้วยซ้ำ ในสมัยนั้น ถ้าเป็นศาลาโฟรโมสต์จริงๆ จะมีกฎระเบียบควบคุมหยุมหยิมมากมาย ห้ามขายของอื่นที่ไม่ใช่ไอศกรีมโฟรโมสต์ ของทุกอย่างต้องสั่งจากบริษัทโฟรโมสต์เท่านั้น ไอศกรีมในร้านจะเป็นถังกลม เกรดพรีเมี่ยม รสชาติเข้มข้น หวานมันกว่าไอศกรีมโฟรโมสต์ถังสี่เหลี่ยมค่ะ ส่วนร้านที่สามารถขายอย่างอื่น เช่น อาหารได้ จะเรียก ศาลาไอศกรีม ไม่ใช่ ศาลาโฟรโมสต์ค่ะ ขายไอศกรีมแบบถังสี่เหลี่ยม ราคาถูกกว่า ไม่ใช่สาขาของศาลาโฟรโมสต์ (แต่ตั้งชื่อเลียนแบบ) จากคุณ : กุ๊กกลาง เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 54 08:05:31

ความคิดเห็นที่ 7 เคยกินที่สาขาอนุสาวรีย์ชัย สเต็ก + ไอติม ปลื้มมมม จากคุณ : Insane (pooนะ) เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 54 08:46:06

ความคิดเห็นที่ 8 ที่ปากน้ำ ศาลาโฟร์โมสต์จะอยู่ตรงวงเวียนไปท้ายบ้าน ใกล้โรงหนังราชาค่ะ บ้านคุณปู่อยู่ที่หัวเกาะ จำได้ลางๆว่าพี่ๆ(ลูกอา)จะพานั่งรถสามล้อย้อนศรหรือไม่ก็เดินเรียงแถวเป็นแม่/ลูกเป็ดไปที่ศาลาโฟร์โมสต์ ตอนนั้นตื่นเต้นที่ได้กินบานาน่าสปริท หรูมาก จากคุณ : richly @ money เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 54 09:35:11

ความคิดเห็นที่ 9 เคยไปนั่งกินตอนเด็กๆค่ะ แต่เลือนลางมากแล้ว (ทายอายุได้เลยกระทู้นี้) จากคุณ : เอ๊กกี่ เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 54 09:36:30

ความคิดเห็นที่ 10 จำได้เลือนลางว่าเคยไปนั่งกินบานาน่า สปริท ที่ศาลาโฟร์โมสต์แถวๆ วงเวียนใหญ่(ลาดหญ้า) จากคุณ : very baby เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 54 10:13:21

ความคิดเห็นที่ 11 เคยกินเมื่อครั้งยังเด็กมาก ที่ข้างเว็นทรัลลาดหญ้า (ปัจจุบันเปลี่ยนเป็นโรบินสัน) จำรสชาติไม่ค่อยได้แล้วเพราะตอนนั้นยังเด็กมาก แล้วก็ย้ายออกมาจากระแวกคลองสาน กลับไปอีกทีร้านก็หายไปซะแล้ว จำได้รางๆว่ามีบานาน่าสปริทด้วย ไปถึงต้องสั่งกินแทบทุกทีเลย จากคุณ : คนเมาเอิ๊กๆ เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 54 10:20:55

ความคิดเห็นที่ 12 เช็คอายุได้จาก อาหารหรือร้านอาหารเก่าๆ ได้เลย จากคุณ : ทำตามฝัน เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 54 10:33:07

ความคิดเห็นที่ 13 กินที่แถวสหกรณ์กรุงเทพ เอกมัยมั้ง จำได้ว่าโต๊ะนึงจะมี4เก้าอี้ และเก้าอี้จะมี 2หรือ 4สีไม่รู้ จากคุณ : หนึ่งน้องนางเดียว เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 54 10:36:18

ความคิดเห็นที่ 14 เมนูต้องสั่ง บานาน่า สปริท จากคุณ : cake and coke เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 54 10:57:18

ความคิดเห็นที่ 15 อร๊ายยย กระทู้บอกอายุเลยค่ะ จำได้ว่าเคยไปทาน banana split ที่สาขาไดมารูและสาขาตลาดบางรักค่ะ  จำได้ว่าถ้วยละ 20 บาทมังคะ  สมัยนั้นถือว่าแพงทีเดียวค่ะ จากคุณ : กรีน..ที เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 54 12:29:21

ความคิดเห็นที่ 16 เมื่อก่อนใครไปกินไอติมที่ศาลาโฟร์โมสต์ถือว่าเป็นคนมีฐานะนะคะ จากคุณ : ยัยม้าลาย เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 54 12:55:34

ความคิดเห็นที่ 17 มายกมือด้วยคน เคยกินแถวตลาดโรงเลี้ยงเด็ก เมนูที่จำได้มีเมนูเดียวคือ banana split K.กรีน..ที รุ่นๆ เราแน่เลย เมื่อก่อนไปเดินไดมารูกับแม่บ่อยๆ เหมือนกัน แต่ไปแถวนั้นต้องไปกินเกี๊ยวซ่า แบบว่าอร่อยมากกกก อร่อยที่สุดที่เคยกินมา พอโตแล้วก็ไม่เคยได้ไปอีก ไม่รู้ร้านยังอยู่รึปล่าว จากคุณ : Dragon_Son เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 54 13:18:27

ความคิดเห็นที่ 18 มาเพิ่มเติมรายละเอียดจากความทรงจำของตัวเองค่ะ อาจมีผิดพลาดบ้างเพราะตอนนั้นยังเด็กมากๆ โต๊ะไอศกรีมในศาลาโฟรโมสต์จะเป็นสี่เหลี่ยมบุฟอร์ไมก้าสีขาว คาดแถบสีเหลือง ส้ม แดง น้ำตาล ขาโต๊ะเป็นขาเดี่ยว ทำด้วยเหล็กชุบโครเมี่ยม ตรงฐานจะมีชิ้นต่อเชื่อมกับขาเก้าอี้ทั้งสี่ เป็นวัสดุเดียวกัน เก้าอี้บุนวมหนังเทียม สีเหลือง ส้ม แดง น้ำตาล (ถ้าจำไม่ผิด) ซึ่งสีทั้งหมดนี้ บริษัทแม่ยืนยันว่า ได้มาจากการวิจัยว่า เป็นสีที่กระตุ้นให้คนอยากทานอาหารมากขึ้น จึงเหมาะกับการนำมาใช้ในร้านอาหาร ไอศกรีมค่ะ ผนังร้านจะกรุกระจกแผ่นใหญ่รอบๆจรดลงมาถึงเกือบเข่า ส่วนที่เหลือที่กรุกระจกไม่ได้ต้องบุฟอร์ไมก้า ติดภาพถ่ายเด็กทานไอศกรีม อิริยาบทต่างๆ ขนาดสูงเกือบ 2 เมตร (ภาพใหญ่มาก ดูน่าตื่นตาตื่นใจ) ภาพจะเป็นสีออกซีเปีย (เคยเห็น KFC ที่มอเตอร์เวย์ตกแต่งร้านทำนองนี้ค่ะ) พนักงานตักไอศกรีม แต่งเครื่องแบบเป็นเสื้อแขนสั้นสีขาว กางเกงขายาวสีขาว ร้องเท้าขาว คาดที่คาดผมสามเหลี่ยมเป็นลูกไม้ถักสีขาว สวมเอี๊ยมกันเปื้อนแบบตัดเป็นทรงเหมือนเสื้อไม่มีแขน แต่ใช้ผูกสองข้างตรงเอว (คล้ายเอี๊ยมของพวกในโรงงานชำแหละไก่)  เอี๊ยมเป็นสีน้ำตาล กุ๊นขาว พนักงาน ก่อนจะเข้ามาทำงาน ต้องผ่านการอบรมที่ศูนย์ฝึกอบรมซึ่งจะสอนการตักไอศกรีม การทำซันเดย์ มิลค์เชคสูตรต่างๆ จากคุณ : กุ๊กกลาง เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 54 13:25:56

ความคิดเห็นที่ 19 (มาต่อค่ะ).. ไอศกรีมจะมีรสชาติคล้ายกับของสเวนเซ่นส์ในปัจจุบัน จำได้ว่าตอนสเวนเซ่นส์เปิดใหม่ๆได้ยินว่า จ้าง บริษัท โฟรโมสต์ผลิตไอศกรีมให้ด้วยซ้ำค่ะ แต่ปัจจุบันไม่ทราบแล้ว เพราะยุคนั้น บริษัท Wall เพิ่งเข้าไป Take Over โฟรโมสต์ไป เลยไม่แน่ใจว่ายังผลิตให้อยู่หรือเปล่า ไอศกรีมในศาลาโฟรโมสต์จะมีประมาณยี่สิบกว่ารสชาติ ใส่ถังโลหะกลมอยู่ในตู้กรุกระจกด้านหน้า คนซื้อสามารถไปยืนดูเพื่อเลือกรสชาติได้ (เหมือนสเวนเซ่นส์) พวก วนิลา ชอคโกแลต สตรอเบอรี่มียืนพื้นอยู่แล้ว และมักจะขายดีที่สุด เพราะในยุคนั้น ร้านไอศกรีมยังเป็นของใหม่มากๆ บางคนเรียก วนิลาว่า วนิดา วิยะดา ก็มี..แล้วก็จะมีรสที่ผสมพวกถั่ว ท้อปปิ้งต่างๆ เช่น - ไวลด์เมาเท่น แบล็คเบอรี่ เป็นวนิลาผสมซอสแบล็คเบอรี่ รสนี้ขายยากที่สุด กว่าจะหมดถังนานมาก - แมคคาเดเมีย นัท เหมือนสเวนเซ่นส์ปัจจุบัน - แทงเจอรีน แทงโก้ เป็นวนิลา สลับกับส้ม - ซานฟรานซิสโก มินต์ ไอศกรีมรสมินต์ แทรกด้วยแผ่นชอคโกแลตกรอบๆ - สวิสชอคโกแลต คล้ายชอคโกแลตชิพ แต่เกล็ดชอคโกแลตจะเป็นเกล็ดเล็กๆ ละเอียด และหอมกว่าชอคโกแลตชิพซึ่งของโฟรโมสต์ใช้เม็ดชอคชิพขนาดประมาณของทิวลิปปัจจุบัน - คอฟฟี่แคชชูว์นัท ไอศกรีมกาแฟ มีชอคโกแลตท้อปปิ้งและเม็ดมะม่วงฯแทรกอยู่ - เปปเปอร์มินต์ แคนดี้ ไอศกรีมรสมินต์สีชมพูอ่อน แทรกด้วยนูแกต (รสคล้ายตังเมกรอบ) สีชมพู ด้วยสีสวยๆของมัน หลอกเด็กผู้หญิงให้ชี้เลือกรสนี้กันเยอะเลยค่ะ บางคนบ่นว่า เหมือนกินยาสีฟัน นอกจากนี้ มีไอศกรีมตระกูลเชอร์เบท สมัยนี้ เรียกว่า ซอร์เบท มีรส ส้ม มะนาว(สีเขียว) สับปะรด (มีเนื้อสับปะรดแทรกอยู่ ทำให้ตักยากที่สุดในบรรดาไอศกรีมทั้งหมด) สละ (สีแดง)  ส่วนไอศกรีมรสผลไม้ไทย มี มะพร้าว (รสไม่เหมือนไอศกรีมกะทินะคะ) และ ทุเรียน (รสยอดนิยมในฤดูร้อน) วุ้ย..คนแก่เล่าความหลัง จะมีใครอ่านไหมเนี่ย... จากคุณ : กุ๊กกลาง เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 54 13:43:58

ความคิดเห็นที่ 20 วันนี้ นั่งลุ้นน้ำท่วมอย่างเดียว มาเล่าต่อระหว่างลุ้นแล้วกันค่ะ แก้เครียดไปด้วย... หมายเหตุ : ทั้งหมดที่เขียนเป็นความคิดเห็นจากประสบการณ์ของผู้เขียนเท่านั้นนะคะ เรื่อง ถ้วยชาม ภาชนะ ในร้านศาลาโฟรโมสต์ ศาลาโฟรโมสต์ ถือได้ว่า เป็นรุ่นบุกเบิกของหลายสิ่งหลายอย่างในเมืองไทย ทั้งระบบบริการ ที่จะเล่าเป็นตอนต่อไป รวมทั้งเรื่องภาชนะด้วย ถ้วยไอศกรีมของศาลาโฟรโมสต์ เป็นชามพลาสติกบางๆสีส้ม ยุคแรกเป็นพลาสติกแข็ง ช้อนก็เป็นพลาสติกสีส้ม ถ้วยไอศกรีมนี้ใช้แล้วทิ้งเลย เพราะต้องการให้สะอาด ซึ่งในยุคนั้น ร้านขายไอศกรีมมักจะใช้แต่ถ้วยแก้วใส หนา ถ้วยพลาสติกไม่ใช่ของหาซื้อง่ายเหมือนในยุคปัจจุบัน ฉะนั้น เมื่อใครได้ไปทานไอศกรีมจากศาลาโฟรโมสต์ ก็มักจะหนีบถ้วยช้อนติดกลับบ้านไปด้วย นำไปล้างแล้วก็เก็บไว้ใช้เล่นขายของแบบที่เด็กผู้หญิงนิยมกัน ส่วนถ้วยบานาน่าสปลิท จะเป็นถ้วยพลาสติกสีส้มเช่นกัน แต่เป็นรูปเรือยาว นำถ้วยกลับบ้านได้เช่นเดียวกัน มีอยู่ปีหนึ่ง โฟรโมสต์จัดแคมเปญฉลองครบรอบกี่ปีจำไม่ได้แล้ว แต่จะแจกถ้วยน้ำพลาสติกสีส้ม เป็นถ้วยแข็ง หนา โดยจะใช้ใส่ไอศกรีมแทนชาม และให้นำกลับบ้านไปด้วย บางปีก็แจกเป็นสมุดแบบสมุดจดเลคเชอร์ หน้าปกเป็นลายกราฟฟิครูปไอศกรีม ส่วนถ้วยมิลค์เชคก็จะเป็นถ้วยกระดาษแข็งสีขาว ถังไอศกรีมของศาลาโฟรโมสต์ เป็นถังโลหะสีทอง กลม จำนวนถังไอศกรีมเปล่าต่อวันจะเป็นดัชนีวัดยอดขายของแต่ละสาขาที่นับง่ายที่สุด จำได้ว่า วันเปิดร้านใหม่ๆ มีถังไอศกรีมเปล่าวางเรียงซ้อนกันสามชั้น ทั้งหมดประมาณ 50 ถัง นั่นเป็นสถิติที่จะทำได้ก็ในช่วงวันเทศกาลสำคัญๆจริงๆ เช่น ตรุษจีนเท่านั้น จากคุณ : กุ๊กกลาง เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 54 14:29:25

ความคิดเห็นที่ 21 เรื่อง ระบบการบริการในศาลาโฟรโมสต์ ศาลาโฟรโมสต์ ถือได้ว่า เป็นรุ่นบุกเบิกของเมืองไทยด้าน ฟาสต์ฟู้ดและการบริการประเภท Self Service ซึ่งถือเป็นของใหม่และท้าทายสังคมไทยในสมัยนั้นมากๆ เด็กรุ่นหลังๆที่เกิดมาก็เห็นร้านฟาสต์ฟู้ดเกลื่อนเมือง จะนึกบรรยากาศแบบนั้นไม่ออกเลยว่า สำหรับคน Generation ที่ชินกับร้านอาหารที่ต้องมีบริกร และมองงานบริการเป็นงานต่ำต้อยด้วยซ้ำนั้น  เมื่อมาเผชิญกับระบบ Self Service จะมีปฏิกิริยาอย่างไร เหตุการณ์ที่ประทับใจที่สุด คือ มีคุณลุงคนหนึ่ง ท่าทางมีสตางค์ เดินเข้ามาในร้านศาลาโฟรโมสต์ แล้วก็ไปนั่งรออยู่ที่โต๊ะ  รออยู่สักพัก พนักงานตักไอศกรีมก็ร้องเรียก " คุณขา เชิญมาสั่งไอศกรีมทางนี้ค่ะ " คุณลุงก็เริ่มมีสีหน้าไม่พอใจ เดินสะบัดมาที่ตู้ไอศกรีม เลือกไอศกรีมเสร็จก็จัดแจงกลับไปนั่งรอที่เดิม พนักงาน " คุณลุงขา เชิญมาชำระเงินและรับไอศกรีมที่เคาน์เตอร์ค่ะ " เท่านั้นแหละ คุณลุงก็ปรี๊ดแตก โวยวายลั่นร้าน " อะไรกัน...ผมไม่ได้มาขอกินฟรีนะ ผมมีเงินจ่าย ทำไมผมต้องมายกเอง แค่นี้เสิร์ฟให้ไม่ได้หรือไง " แล้วแกก็ลุกขึ้น เอามือไขว้หลัง เดินไปมาในร้านแบบอาละวาดเต็มที่ " นี่มันอะไรกัน ร้านไอติมแค่นี้ ทำไมถึงไม่เสิร์ฟ ต้องมายกเอง บลาๆๆๆ " แล้วแกก็ออกไปอย่างไม่พอใจเต็มที่ ลูกค้าคนอื่นๆนั่งเงียบกันหมด เพราะเสียงแกดังคับร้านมาก... จากเหตุการณ์นั้น ทำให้เข้าใจว่า คนบางรุ่นที่ยังเคยชินกับระบบการบริการ จะรับไม่ได้เลยเมื่อมีความเปลี่ยนแปลง จึงต้องอาศัยเวลาในการสร้างความคุ้นเคย   ศาลาโฟรโมสต์อาจเข้ามาในเมืองไทยเร็วเกินไป หรือต้องเสียสละตัวเองเป็นรุ่นบุกเบิก ที่จะปูฐานให้สังคมไทย ได้รู้จัก และสร้างความคุ้นเคยกับระบบบริการแบบใหม่ๆค่ะ ซึ่งภายหลัง ด้วยปัญหาหลายๆอย่าง ทั้งภายในและภายนอก ก็ทำให้ศาลาโฟรโมสต์ต้องปิดตัวเองลงไปค่ะ แก้ไขเมื่อ 21 ต.ค. 54 14:34:09 จากคุณ : กุ๊กกลาง เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 54 14:32:10

ความคิดเห็นที่ 22 ศาลาโฟโมสต์ตรงลาดหญ้า วงเวียนใหญ่ อยู่้ติดกะโรงเรียนเราเลยค่ะ รร.จารุวัฒนานุกูล ใครรู้จักมั่ง ตอนนี้ย้ายไปแถวบางขุนเทียนแล้ว ถ้าได้กินบานาน่าสปลิทแล้วเอาถ้วยกะช้อนสีส้มกลับบ้านนะ จะรู้สึกเท่มากกกก จากคุณ : NoKKo@InLovE เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 54 14:38:12

ความคิดเห็นที่ 23 ระบบการคิดราคาไอศกรีม ในช่วงที่ศาลาโฟรโมสต์เปิดและขยายสาขาใหม่ๆนั้น ผู้บริหารบริษัทโฟรโมสต์กับแฟรนชายซี่ ค่อนข้างจะมีความกลมเกลียวกัน นโยบายก็ออกมาแบบถ้อยทีถ้อยอาศัยกันไป รวมทั้งเรื่องราคา ไอศกรีมโฟรโมสต์ทุกรสจะขายในราคาเดียวกัน คือ คิดเป็นราคาต่อหน่วย เช่น ลูก ถ้วย กล่อง สมมติว่า ซื้อไอศกรีม 1 ถ้วย 1 ลูก อาจจะราคา 7   บาท                                     2 ลูก ราคา          12 บาท                                     3 ลูก ราคา          15 บาท ซันเดก็จะมีราคาแน่นอน แล้วแต่ประเภท พวกชอคโกแลต สตรอเบอรี่ซันเด จะถูกกว่า บานาน่าสปลิท หรือ ฟรุตสลัดซันเด ราคาส่งไอศกรีมต่อถังก็จะคิดราคาเดียวกัน ถึงแม้ว่าแต่ละรสจะมีต้นทุนไม่เท่ากัน แต่ก็ถือว่า ถัวกันไป แต่พอมาถึงยุคของการเปลี่ยนผู้บริหารบริษัทยุคหนึ่ง โดยผู้บริหารจะหมุนเวียนกันมาจากบริษัทแม่ในต่างประเทศ (จำไม่ได้แน่ว่า เดนมาร์คหรือฮอลแลนด์) เกิดมีนโยบายต้องการคิดราคาไอศกรีมตามต้นทุนจริง ซึ่งอาจจะถูกในแง่ของด้านบัญชี แต่ปรากฏว่า ล้มเหลวในด้านการตลาด เมื่อนโยบายใหม่ จะขายไอศกรีมให้สาขาในราคาต่อถังที่ต่างกัน และบังคับให้แต่ละสาขาต้องขายไอศกรีมออกเป็น 3 ราคา เช่น วนิลา ชอคโกแลต ลูกละ 5 บาท  คอฟฟี่แคชชูว์นัท ลูกละ 6 บาท แมคคาเดเมียนัท ลูกละ 7 บาท ลองนึกภาพตามซิคะว่า เวลาเราจะคิดราคาไอศกรีมซักถ้วยหนึ่ง เราต้องดูว่า เป็นไอศกรีมเกรดไหน ราคาเท่าไหร่ เมื่อซื้อ 1 ลูกคิดราคาหนึ่ง 2 ลูกก็ต้องคิดอีกราคาหนึ่ง  3 ลูกก็ต้องอีกราคาหนึ่ง ยิ่งเป็นซันเด ยิ่งปวดหัวใหญ่ นโยบายนี้จึงสร้างความปั่นป่วนอย่างมหาศาลให้แก่แฟรนชายซี่ จนเป็นเรื่องราวฟ้องร้องกันใหญ่โต และนำมาสู่อวสานของศาลาโฟรโมสต์ในที่สุด จากคุณ : กุ๊กกลาง เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 54 14:46:34

ความคิดเห็นที่ 24 จำได้แค่พ่อเหมือนจะเล่าว่าชอบไปกินสมัยวัยรุ่นกับเพื่อน แต่ไม่แน่ใจว่าจะใช่ร้านนี้มั้ยนะคะ ติดขอบจอรอฟังเรื่องเล่าต่อค่ะ :] จากคุณ : pattarapat เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 54 15:50:32

ความคิดเห็นที่ 25 เคยไปกินเหมือนกัน จากคุณ : gus9642 เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 54 16:11:49

ความคิดเห็นที่ 26 โห พี่กุ๊กกลางต้องเป็นอินไซด์เดอร์ของศาลาโฟร์โมสแน่ๆค่ะ ข้อมูลเปรี๊ยะๆๆๆ   ส่วนตัวจำได้แค่ว่า ไปกับพ่อเป็นประจำที่บางรัก เพราะอยุ่แถวๆบ้าน ตอนเด็กๆชอบรสมะนาว ผสมสตรอบอรี่ กินที่ร้านแต่ชอบขอใส่ถ้วยพลาสติกจะได้เอาไปเล่นขายของ ( คิดถึงตอนเด็กๆจัง) จากคุณ : jeji o เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 54 16:54:04

ความคิดเห็นที่ 27 จำได้ว่าแม่พาไปกินตอนเด็ก ๆ ที่ศูนย์การค้าเพลินจิต ป.ล. แท๊กซี่สมัยโน้นยังไม่ติดแอร์เลย แก้ไขเมื่อ 21 ต.ค. 54 17:22:46 จากคุณ : Next2U เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 54 17:17:50

ความคิดเห็นที่ 28 เกิดทันอีกแล้ว ทั้งหางเสือและศาลาโฟร์โมสต์ 555 จากคุณ : โพ-อง เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 54 19:40:21

ความคิดเห็นที่ 29 ไม่มีใครเคยกินที่ตรงข้ามโรงหนังเมโทรเลยเหรอ ตอนเด็กมากๆเคยอยู่ซอยโรงหนัง พ่อจะพาข้ามสะพานลอยไปกินบ่อยๆ จำอะไรไม่ค่อยได้ รู้แต่ว่าชอบไอติม จากคุณ : maido เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 54 21:43:00

ความคิดเห็นที่ 31 เคยไปทาน banana split ที่สาขาไดมารู เหมือนกัน จากคุณ : stupidine เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 54 22:52:33

ความคิดเห็นที่ 32 สาขาที่บางรักตอนนี้เป็น 7-11 จากคุณ : Mindbender เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 54 23:28:33

ความคิดเห็นที่ 33 กินสาขาลาดหญ้านานมาแล้ว อยู่ข้างโรงเรียนจารุวัฒนานุกูล ตามคห.22 เลยครับ คิดถึงโฟร์โมสต์รุ่นนั้นเหมือนกัน ขอบคุณคุณกุ๊กกลางมากครับ สำหรับข้อมูลดีๆ จากคุณ : kittscake เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 54 23:29:36

ความคิดเห็นที่ 34 ตอนเด็กๆแถวบ้านเรา  (ขอนแก่น)มีค่ะ จำได้  ตอนนี้เก๋มว๊ากกกก!! จากคุณ : ยาหยีผีเบอะ เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 54 00:32:59

ความคิดเห็นที่ 35 จำได้เลือนลางมากค่ะ เวลาไปหาคุณยายที่นครปฐม ก่อนเข้าบ้าน จะตื้อแวะกินไอศกรีมให้ได้ นั่นคือ ศาลาไอศกรีมมมมม พิกัดร้านอยู่ในอ.เมือง ตรงข้ามอู่รถเมล์ขาวค่ะ การได้กิน banana splits สมัยนั้นเป็นอะไรที่เท่ห์มากกกก >__< แล้วต้องสั่งไอศกรีมรสแปลกๆ เช่น มะนาว ส้ม (แปลกสำหรับเรานะคะ อิอิอิ) หรืออย่างน้อย ถ้าไม่มีเวลานั่งกิน จะเข้าไปซื้อแบบโคนแล้วเดินเลียไปตลอดทาง ละลายหยดไหลตามมือบ้าง แล้วก็เลียตาม>_< ที่โคนก็จะมีกระดาษพันไว้ด้วย ดู hi class ยิ่งนัก ถึงความทรงจำเกี่ยวกับบรรยากาศร้านเลือนลางมาก แต่รสชาดของไอศกรีมยังคงติดลิ้น เหมือนเพิ่งกินเมื่อวานนี้เอง :) จากคุณ : ลงลายมือชื่อไว้เป็นหลักฐาน เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 54 02:20:31

ความคิดเห็นที่ 36 กินตอนเด็กมาก ข้างเซ็นทรัลลาดหญ้า ความรู้สึกตอนนั้นอร่อยมากค่ะ 555  แล้วก็เข้าไปเล่นของเล่นในเซ็นทรัลต่อ ตามด้วยสายไหม+โซบะ+สเลอปี้ แก่นะเนี่ยที่เล่ามา.... จากคุณ : ตะลอนทัวร์ เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 54 14:08:30

ความคิดเห็นที่ 37 ตรงข้ามร.ร.สีตบุตร  ไม่ใช่ศาลาโฟร์โมสต์นะ  เป็นร้านเบเกอรี่นะ มีขายไอศครีม เบเกอรี่ ข้าวผัดอเมริกัน ข้าวผัดปู ขนาบข้างด้วยร้านข้าวมันไก่ทั้งสองด้าน จากคุณ : ล้นฟ้า เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 54 16:34:24

ความคิดเห็นที่ 38 ชื่อคุ้น ๆ เหมือนเคยรู้จักนะ คงจะเคยกินแหละ แต่นึกอะไรไม่ออก จำอะไรไม่ได้เลย มันแทบจะเลือนลางหายไปจากความทรงจำหมดแล้ว... . . เฮ้อ! หรือจะแก่เกินไปซะแล้วเรา??? จากคุณ : FRISKIE เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 54 09:49:12

ความคิดเห็นที่ 39 เคยกินสาขาบางรักค่ะ เมื่อสัก 20 กว่าปีที่แล้ว จำได้ว่าแม่จะพาไปกินทุกวันศุกร์ พร้อมป้าสะใภ้ และน้องชาย(ลูกป้าสะใภ้)อีก 2 คน ครั้งสุดท้ายที่ได้ไปกิน จำได้แม่นยำมาก เพราะตอนกินเสร็จระหว่างเดินกลับบ้าน มีเสียงรถหวอกะคนวิ่งหน้าตาตื่น แม่กะป้าตกใจมาก รีบลากมือพวกเราวิ่ง มาถึงหน้าปากซอย ปรากฎว่าไฟไหม้ห้องแถวที่อยู่ลึกเข้าไปจากถนน (เราอยู่ซอยสาทร 21 ปากซอยค่ะตอนนั้น) จำได้แค่ว่ากลัวมาก แม่กะป้่าวิ่งเข้าไปเก็บของ บ้านอยู่ข้างๆกัน ให้เด็กที่บ้านดูเรากะน้องๆ เฮ้ออออออ แต่โชคดีค่ะ ที่ไฟลามมาไม่ถึงบ้าน อ้าว จากศาลาโฟร์โมสต์กลายเป็น ทุกข์ชาวบ้่นไปซะละ ขอโทษนะค้าาาาาาาาา จากคุณ : I-Luk-Moo เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 54 18:01:42

ความคิดเห็นที่ 40 ที่ญี่ปุ่นมีค่ะ ตรง เกียวโต ใกล้ๆ ตรอกเกอิชา มีร้านนึงค่ะ  ไม่ได้ทานเเต่ถ่ายรูปไว้อยู่คอมที่ออฟฟิต ไว้อังคาร  จะไปเอารูปมาให้ดูนะคะ เพิ่ง  เข้าเวบไป ดู มันของเอมริก เเต่ว่า มารุ่งเรืองมาพัฒนาต่อ ที่ ญี่ปุ่น ที่โอกินาว่า (ฐานทัพอเมริกันสมัยก่อน) น่าจะเป็น  ไอติม ต้นเเบบ รุ่นบุกเบิก วัฒนะรรมการกิน ไอติมในปัจจุบันของญี่ปุ่นนะคะ  ลองไปดูในเวลนะคะ http://en.blueseal.co.jp/shop_info.html แก้ไขเมื่อ 24 ต.ค. 54 01:29:21 จากคุณ : doong เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 54 01:27:24

ความคิดเห็นที่ 41 อืมมม...ไม่แน่ใจว่าเกิดทันหรือเปล่า จำได้แต่ ร้าน PoP ชั้นล่างศาลาเฉลิมไทย อยู่เชิงบันไดหลักโถงกลาง จากคุณ : อ้วนดำ เขียนเมื่อ : 26 ต.ค. 54 07:33:03

ความคิดเห็นที่ 42 จากคุณ : samsam เขียนเมื่อ : 28 ต.ค. 54 20:41:51