<< ชาวก้นครัวรวมใจ ช่วยภัยน้ำท่วม จัดอาหารพร้อมทาน มอบให้ทหาร , อส.และผู้ประสบภัยในพื้นที่อันตราย >>
|
 |
 ... มหาวิกฤตจากอุทกภัยปี 2554 นี้ นับว่ามากมายเป็นประวัติศาสตร์ของชาติไทยเลยก็ว่าได้ เพราะไม่เคยมีครั้งไหน ที่น้ำจะท่วมมากมายได้ขนาดนี้
... ในชีวิตของผมเอง ที่เกิดมาตรงบ้านริมน้ำ ริมคลอง ก็จะพบกับเหตุการณ์น้ำท่วมแทบจะทุกปี แต่ก็มิใช่ท่วมขัง ท่วมน้ำหลากแบบในปีนี้
... ครั้งแรกที่รู้สึกว่า น้ำท่วมนี่ มันน่ากลัว น่าเบื่อมาก ๆ ก็ตอนอายุได้แค่ 10 ขวบ คือเมื่อปี 2518 ตอนนั้น อยู่โรงเรียนประจำที่วชิราวุธ โรงเรียนสั่งปิดเรียน เพราะน้ำได้ท่วมโรงเรียน และผมอีกนั่นแหละ ที่ได้กลับบ้านคนสุดท้าย เหมือนเมื่อครั้งวันที่ 16 ตุลาคม 2516 วันมหาวิปโยค เพราะคุณพ่อทำงานเพลิน ลืมมารับผมกลับบ้าน ทำให้คุณยายโกรธมากมาย
... อีกครั้งที่รู้สึกว่าหนัก ก็ตอนปี 2526 น้ำท่วมมากมาย ถนนบางขุนนนท์กลายเป็นลำน้ำทั้งสาย ใช้เรือกันเป็นที่สนุกสนานในขณะนั้น มีการต่อสะพานไม้ให้คนเดินตลอดแนวซอย ดูเป็นเรื่องสนุก แต่คุณแม่ของผม นั่งกุมขมับ เพราะรู้ว่าหลังน้ำลด ต้องฟื้นฟูบ้านด้วยเงินมากขนาดไหน มาปีนี้ ผมรู้สึกแบบเดียวกับแม่เปี๊ยบเลยครับ
... และครั้งสุดท้ายในชีวิต ที่ได้เห็น ได้สัมผัสก็ตอนปี 2538 ตอนนั้นทำงานที่ กฟภ. แล้ว เป็นช่างภาพประจำตัวท่านผู้ว่าการ ดร. จุลพงษ์ จุลละเกษ ตระเวนกรวดน้ำท่วมกับท่านหลายพื้นที่ จำแม่นคือที่อำเภอองครักษ์ ที่ท่านจะไปให้ถึงมิเตอร์ แล้วผมต้องตามท่านติด ๆ ไปด้วย จนน้ำถึงคอแล้ว ท่านก็บอกตามมา ๆ จนบอกท่านว่า ท่านครับ จะมิดหัวแล้วครับท่าน ... ท่านบอก เออ ลืมมองไป 
... แต่มาปี 2554 นี้ แม้ไม่มีเค้าโครงว่าน้ำจะมากได้ขนาดนี้ แต่เมื่อได้รับทราบข้อมูลเบื้องต้น ที่น่าเชื่อถือมา ก็ได้แต่ทำใจ แต่ไม่ชอบใจก็แค่ ถ้ามันเป็นไปตามภัยธรรมชาติ และแก้ไขด้วยการตามใจตามธรรมชาติ ไม่ขืน ไม่ฝืนและไม่เห็นแก่ใครนัก ก็จะเป็นแค่ภัยจากน้ำท่วม น้ำหลากที่อาจจะมากหน่อยเพราะน้ำสะสมจากฝนเกินขีดจำกัด และระบายไปในทิศทางที่มันควรจะเป็นไป ก็คงไม่ถึงขนาดนี้กัน
... แต่เมื่อเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นมาแล้ว เราก็ได้เห็นอะไรที่ไม่เคยเห็น ไม่เคยเกิดให้ได้เห็นกันอีกหลายอย่าง โดยเฉพาะน้ำใจจากทุกสารทิศ ที่หลั่งไหลเข้ามาช่วยกันคนละไม้ คนละมือ มีของช่วยของ มีเงินช่วยเงิน ไม่มีอะไร มาลงแรงช่วยกันทำทุกอย่างให้มันผ่านไปด้วยดี เพื่อให้ประเทศชาติของเราฟื้นตัวเร็วที่สุด
... กลุ่มชาวก้นครัว ทำเรื่องดี ๆ ในแนวที่เราถนัดกัน ด้วยการรวบรวมกำลังใจ กำลังทรัพย์ และสุดท้าย มาร่วมแรงกันทำกิจกรรมทำอาหารพร้อมทาน ไปมอบให้กับทหารและอาสาสมัคร รวมทั้งเรายังไม่ลืม ผู้ประสบภัย ที่การช่วยเหลือไปไม่ทั่วถึง ยิ่งอยู่ไกล อยู่ลึกเข้าไปในพื้นที่ ๆ ถูกละเลยแล้ว ถ้าท่านได้ไปเห็นด้วยตาท่านเอง ท่านจะคิดเหมือนผมที่ว่า ประเทศไทย แค่จังหวัดนนทบุรีนี่นะ มันถึงขั้นนี้เชียวหรือ
... วันที่ 23 ตุลาคม เราจึงรวบตัว รวบใจกัน โดยผมเอง ไปขอให้ร้านแป๊ะราดหน้า & ข้าวผัดปู เป็นผู้ลงแรงในการทำอาหารกล่องให้ โดยได้ตกลงกับน้องปุ๊บปั๊บว่า ผมจะรวบรวมเงินให้จำนวนหนึ่ง แต่อาจจะไม่มากนัก ขอให้ช่วยทำอาหารกล่องให้หน่อย ซึ่งเราได้รับความร่วมมือที่ดี จากร้านแป๊ะข้าวผัดปูในครั้งนี้
... แค่นั้นยังไม่พอ ทางร้านแป๊ะ ซึ่งอยู่ในซอยนนทบุรี 46 ถนนสนามบินน้ำ ยังอยู่ในกลุ่มคนใจดี ที่อาศัยอยู่ในซอยนนทบุรี 46 เอง ซึ่งรวมตัวกันหลายหลังคาเรือน ได้มาร่วมลงขัน ลงแรงร่วมใจกัน ในกิจกรรมทำอาหารให้ทหาร ในครั้งนี้ อย่างไม่ยอมเหน็ดเหนื่อย ซึ่งต้องขอขอบพระคุณชาวซอยนนทบุรี 46 ทุก ๆ ท่าน ไว้ ณ ที่นี้ด้วยครับ
| จากคุณ |
:
OverEat  
|
| เขียนเมื่อ |
:
29 ต.ค. 54 22:28:36
|
|
|
|
