จิตวิญญาณของผู้ก่อกำเนิด : หนุย - น้าย Homemade Bakery{แตกประเด็นจาก D11547258}
|
 |
จขกท.ได้มีโอกาสกลับไปเยี่ยมสถาบันการศึกษาที่ผูกพันเป็นเวลาสี่ปี..มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ของเรา..ได้มีโอกาสไปเยี่ยมมหาลัยที่เปลี่ยนแปลงไปมาก..มีอาคารใหม่ ๆ เกิดขึ้นมากมาย ได้สังสรรค์กับเพื่อนๆและได้เยี่ยมและกราบอาจารย์...ได้ไปเยี่ยมเพื่อน..ชื่อ มง ซึ่งประสบอุบัติเหตุขี่มอเตอไซด์ล้ม ซี่โครงหักไป 6 ซี่ การที่ได้มาเยี่ยมเพื่อนคร้ังนี้...หลังจากที่ไม่ได้พบกันร่วมสามสิบปี...จึงมีเรื่องราวมากมายที่ถ่ายทอดให้ฟังกัน..มง จบภาควิชาพืชสวน คณะเกษตรศาสตร์..ตั้งแต่สมัยเรียน เขาจะเป้นคนช่างคิด ช่างทำ เป็นคนที่ทำอะไรต้องทำจริง รู้จริง..สมัยเรียนด้วยกัน ยังขอพื้นที่ของคณะมาทดลองปลูกผัก กับดินที่ไม่เอาไหน..เหนียวหนึบเมื่อเปียก แข็งโป๊ก จอบฟันไม่เข้าเมื่อแห้ง เพื่อน ๆ ที่ร่วมลงขันกัน 5 คน ช่วยกันขุดช่วยกันปลูก ช่วยกันบำรุงดิน..ยังอดขำกันไม่ได้...เราได้หัวไชเท้าที่รูปร่างเหมือนโสม..เพราะดินมันแข้งสุดจะหยั่งรากลงในแนวดิ่งได้..แต่มง ก็สู้ไม่ถอย...เขาเป็นเซียนเรื่อง ไม้ผล พืชสวน ไม้ดอก ต่าง ๆ ที่ช่วยเหลือในโครงการหลวง...แต่ไม่มีชื่อปรากฎ..ขอทำงานแบบไร้ตัวตน..ปิดทองใต้ฐานพระ...เพราะสิ่งที่เขาต้องการคือการชื่อชมกับผลงาน..ไม่ใช่จากเสียงชื่นชม หรือเหรียญตรา เกียรติบัตร...เขาต้องการสอนคนให้เรียนรู้และเข้าใจ..ฝึกปฏิบัติเอง..ไม่ใช่การก๊อปปี้..ที่คนปัจจุบันชอบทำกัน...การเรียนรู้จากการปฏิบัติและการเฝ้าสังเกต...ดังนั้น เคล็ดลับที่ได้จากเพื่อนเราจึงมีมากมาย...
เราอดสงสัยไม่ได้ว่า...ทำไมเธอจึงไม่ต่อยอดทางธุรกิจเรื่องข้าวที่เป็นมรดกตกทอดมาจากพ่อแม่...แข่งขันไม่ไหว...ไม่มีจุดขายของตนเอง ข้าว เหมือนกัน..อะไรที่แตกต่าง..ที่คนอื่นไม่มี..เขาหาไม่เจอ...ตลอดเวลาสามสิบกว่าปีเขาได้ทดลองทำทุกอย่าง..สิ่งหนึ่งที่เขาได้พูดเกี่ยวกับพัฒนาเกษตรกรว่าจะสำเร็จได้นั้น...เกษตรกรตั้งมีคุณสมบัติครบถ้วนทั้งสามด้าน คือ ผู้ปฏิบัติต้องเป็นเกษตรกร คือปฏิบัติด้วยตนเอง สองเป็นนักวิชาการหรือนักวิจัยต้องศึกษาทดลองแก้โจทย์ปัญหาที่เกิดในอาชีพของตนตลอดเวลา สามต้องเป็นพ่อค้า ผลิตได้แล้วจะขายอะไร อย่างไร
เราจึงได้พบว่า...ในระบบราชการ..อาจารย์เป็นนักวิชาการอย่างเดียว ไม่เคยเป็นเกษตรกร ไม่เคยเป็นพ่อค้า
เกษตรกร ก็เป็นเกษตรกร ปลูกเป็น แต่คิดค้นทดลอง เพิ่อหาทางแก้ไขปัญหาไม่ได้ ขายของไม่เป็น ดังนั้น จึงไม่ต้องแปลกใจว่าทำไมการพัฒนาเกษตรกรจึงไปไม่ถึงไหน...
สำหรับการเริ่มต้น ทำธุรกิจขนมนี้ เขาพยายามทดลองวิจัยด้วยตนเองเป็นเวลาทียาวนาน..เพื่อให้เกิดเอกลักษณ์เฉพาะของแบรนตัวเอง..เป็นมรดกทางธุรกิจให้ลูกสาวซึ่ง ณ ขณะนี้เรียนเพิ่มเติมที่โรงแรมโอเรียนเตล...เขาเล่าเรื่องราวการวางแผนเลี้ยงลูกให้เราฟังอย่างน่าทึ่ง..และบอกว่าเขาเตรียมการตั้งแต่ลูกยังไม่เกิด...เมื่อคุณหมอแสดงความยินดีว่า..ลูกกำเนิดในครรภ์แล้วหนึ่งเดือน...มีการเปิดเพลง..อ่านหนังสือ..ให้ลูกตั้งแต่อยู่ในท้อง..เมื่อเกิดแล้วก็สอนอ่านสอนพูดสองภาษา สอนท่องสูตรคูณได้ตอนอายุสามขวบ..อึม..เพื่อนเราไม่ธรรมดา..เมื่อลูกชอบขนม..ให้ลูกทาขนมที่อร่อยที่สุด..ให้เล่นแป้ง..ทำขนมตั้งแต่เล็ก ๆ ส่วนลูกอีกคนชอบผลไม้ก็ให้กินผลไม้อร่อย สอนปลูก พาไปเก็บ เล่น และให้ผูกพันกับสิ่งเหล่านี้...น่าสนใจไหม..
กิจการเบเกอรี่วันนี้ จึงมีแต่หัวใจของงาน..ส่วนหน้าร้าน..ลูกสาวขอออกแบบเอง...เราจึงขอย้ำกับเพื่อนว่าต้องเชิญมาเปิดร้านด้วยนะ..เพราะ ร้านนี้จะมีเรื่องราวเบื้องหลังอย่างมากมาย...เป็นมากกว่าร้านขนมปัง....
แก้ไขเมื่อ 04 ก.พ. 55 08:41:59
| จากคุณ |
:
suneeZaa 
|
| เขียนเมื่อ |
:
4 ก.พ. 55 08:39:53
|
|
|
| 
