สวัสดีค่ะคุณ บ้านฟ้าซอย5 นี่ขนาดทานข้าวเรียบร้อยแล้ว เปิดมาเห็นกับข้าวบ้านคุณ น้ำลายหยดติ๊งๆเลยค่ะ ชว่งตอนเป็นเด็ก แม่ตำน้ำพริกกะปิ พอตักใส่ถ้วยเรียบร้อยแล้ว ที่เหลือติดก้นครก ท่านจะเอาข้าวมาคลุกๆแล้วตักมาใส่จานใว้ เหมือนของคุณนี่แหละค่ะ ดิฉันและนอ้งชายชอบข้าวคลุกน้ำพริกก้นครกมาก สร้างวีรกรรม ชกกับน้อง ปากเจ่อเลยค่ะ สรุปว่าเย็นนั้น ดิฉันและน้องชายไม่ได้ทานข้าวจานนั้นหรอกค่ะ แม่บอกว่าแย่งกันเหมือน..แหะๆ..แม่ดิฉันเป็นคนบ้านนอกพูดตรง ด่าเจ็บ. ไม่ต้องบอกก็รู้เนอะ..ว่าท่านว่าเช่นไร..ดิฉันและน้องโดนฟาดด้วยกิ่งมะยมไปหลายที ยังจำรสชาดของกิ่งมะยมได้จนทุกวันนี้. แต่..เวลานี้..แม่ได้จากดิฉันและครอบครัว ไปแปดปีแล้ว ท่านฝากวันเวลาเก่าๆพร้อมความทรงจำดีๆให้ดิฉันจดจำเสมอ เมื่อมาเห็น ข้าวคลุกน้ำพริกก้นครกของคุณ ความทรงจำช่วงนั้นจึงชัดเจนขึ้นมาอีกครั้ง อร่อยค่ะกับข้าวแบบนี้ ต้องตักข้าวสองครั้งถึงจะอิ่ม นึกแล้วอยากให้เวลาย้อนกลับไปได้ จะกลับไปกอดแม่ อ้อนให้แม่ตำน้ำพริกให้อีกสักครั้ง ขอโทษนะคะเล่าเรื่องส่วนตัวซะยาวเลย..สรุปว่ากับข้าวมื้อนี้..ชอบทุกอย่างเลยค่ะ^_^
จากคุณ |
:
IcesatiM
|
เขียนเมื่อ |
:
5 ก.พ. 55 22:17:49
|
|
|
|