เนื่องจากกระทู้แนะนำของคุณยาหยี ทำให้ต่อมขยันของแม่เตาถ่าน เกิดทำงานอย่างอัตโนมัติ หลังจากต่อมขยันหยุดทำงานมานาน 
แม่เตาถ่านได้หลังไมค์ไปถามสูตรคร่าวๆ จากคุณยาหยี ซึ่งคุณยาหยีกรุณามา
ตอบให้ในกระทู้ ขอบคุณอีกครั้ง และขอบคุณ คุณแม่ของคุณยาหยีด้วยนะคะ
ที่ทำให้แม่เตาถ่านหายจากอาการตัวเป็นขน
ผลที่ได้จากการทำหมูหย็อง ครั้งนี้ก็คือ
- มีของอร่อยๆ กินอย่างปลอดภัย
- ฝึกความอดทน ตอนโขลกแม่เตาถ่าน ท้อไปหลายครั้งเหมือนกันค่ะ
- เกิดการแบ่งปัน เพราะเอาไปแจกเพื่อนบ้าน (หนูทดลอง คริๆๆๆ)
- ปวดเมื่อยตามตัว ปวดแขน กล้ามขึ้น
- ภูมใจค่ะ ว่า เฮ้ยยยยยยย ตรูก็ทำได้นี่หว่าาาาาา
อาจจะพิมพ์ช้าหน่อย เพราะปวดแขนอย่างแรงค่ะ
@@@@ ส่งการบ้านคุณยาหยี หมูหยองบ้านๆ ค่า @@@@
น่าทานมากครับ