Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
จู่ก็มีข้าวมาแขวนไว้หน้าห้องในตอนเช้า ติดต่อทีมงาน

เรื่องของเรื่องมันมีอยู่ว่า...
เมื่อประมาณเดือนก่อน เราถูกเรียกตัวให้เข้ามาทำงาน ตามที่ได้สัมภาษณ์ไว้ค่ะ
จึงตัดสินใจ มุ่งหน้าเข้าเมืองกรุง ย้ายมาอยู่ที่หอของเพื่อน(หมายถึงเช่าอยู่คนเดียวคนละห้องกับเพื่อน) เพราะว่าใกล้ที่ทำงานใหม่เราดีมาก อาหารการกินพร้อมสรรพ เดินทางสะดวกสบาย ปลอดภัยไร้กังวล แต่ติดตรงที่ว่า ห้องที่อยู่เป็นห้องพัดลมค่ะ แถมยังอยู่ชั้นห้าแบบที่ไม่มีลิฟต์อีกต่างหาก เราก็เลยต้องทนรอให้อีกห้องซึ่งอยู่ชั้นสองเค้าย้ายออกไปก่อน(พี่เค้ามาแจ้งย้ายไว้เดือนหน้า)

แต่ประเด็นมันไม่อยู่ตรงนั้น เพราะว่าจริงๆแล้ว มันคือเช้าวันหนึ่งที่ตื่นขึ้นมา มีข้าวคลุกกะปิกล่องหนึ่งมาแขวนไว้อยู่ที่หน้าห้อง เป็นเด็กบ้านนอกค่ะ มีนิสัยตื่นเช้าและต้องกินข้าวเช้า ทำงานเก้าโมง แม้ว่าเดินทางยี่สิบนาทีก็ถึง แต่เราก็ตื่นตื่นตีห้าตลอด(และออกไปหาอะไรกินประมาณเจ็ดโมงเช้า) แล้วข้าวคลุกกะปิหน้าตาไฮโซนี่มันมาจากไหนกันน้อ เช้านั่นไม่ได้กินอะไรเลยค่ะ นั่งงงตลอด จนประมาณเจ็ดโมงครึ่ง มีเบอร์โทรหนึ่งโทรเข้ามา แล้วพูดว่า

เรา...ค่า(รับสายด้วยคำนี้ตลอด)
ซัมวัน...พี่เองนะ(แล้วใครวะ)
เรา...ค่า(รับไว้ก่อน)
ซัมวัน...(เหมือนจะรู้ว่าเราไม่รู้) พี่แพทเอง(แนะนำตัว อ้อทีนี้รู้แล้ว มีเบอร์กรูได้ไงวะ)
เรา...อ๋อพี่แพท ว่าไงคะ
ซัมวัน(พี่แแพท)...พี่เอาข้าวมาแขวนไว้หน้าห้อง อย่าลืมกินล่ะ
ตรุ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด! ตัดสายไปแล้ว
เรา...(ได้แต่งง)
เช่นนี้ของเกริ่นก่อนว่าพี่แพทเป็นใคร...

พี่แพทคือผู้ชายคนนึงที่เป็นเพื่อนของแฟนเพื่อนเรา กล่าวคือ เพื่อนเราอยู่กับแฟน แล้วพี่แพทก็เป็นเพื่อนของพี่ผู้ชาย(ซึ่งเป็นแฟนของเพื่อน)และทุกคนอยู่หอเดียวกันหมด รวมทั้งเราด้วย พี่เค้าอยู่ชั้นสาม เพื่อนเราและแฟนอยู่ชั้นสี่ เราอยู่ชั้นห้าค่ะ

สรุปสั้นๆคืองงทั้งวัน คิดทบทวนตัวเองว่า พี่เค้าจีบเป่าวะ หรือว่าเราเข้าข้างตัวเอง เพราะเราก็ไม่ได้จัดอยู่ในโหมดสวยอะไรนักหนา บางวันก็หน้าสดไปทำงานด้วยซ้ำ(เพราะขี้เกียจแต่งหน้า) สำคัญคือเราอ้วนมากและกินเก่งมาดึกวันนั้น เลยตัดสินใจปรึกษาเพื่อนสนิท แล้วคำตอบที่ได้ก็เล่นเอาเอาอึ้ง...
เพื่อน...เอ้าพี่เค้าจีบแล้วหรอ
เรา...อิเวน เมิงรู้หรอ เลวว่ะ(ด่ามันก่อนเลย ไอ้เพื่อนทรยศ)
เพื่อน...เปล่า แต่พี่เค้าถามว่าเมิงชอบกินอะไร แค่นี้กรูก็รู้แล้ว(แต่กรูไม่ได้ชอบกินข้าวคลุกกะปินะ พึมพำในใจ)
เรา...ตกลงพี่เค้าชอบกรูหรอวะ
เพื่อน...น่าจะใช่(ตอบเหมือนไม่ใส่ใจอะไร แต่เรานี่คิดหนัก) พี่เค้าดีทุกอยากเลยนะเมิง(มันเริ่มสปอยล์) บ้านเค้ามีตังค์ หน้าที่การงานก็ดี หน้าตาบวกการศึกษาไม่น่าเกลียด นิสัยดี ใจดี เมิงอยากได้อะไรพี่เค้าซื้อให้หมดแหละ กรูเห็นมาจากแฟนเก่าพี่เค้า แมร่ง อินี่ขี้ขอมากเขายังให้เลย (เพอร์เฟ็กขนาดนี้ไปเป็นพระเอกนิยายดีกว่า ว่างั้นป๊ะ) ...เสียอย่างเดียว(อิเพื่อนเว้นวรรอยู่นาน มันน่าจะเป็นอย่างเดียวที่สำคัญมาก)พี่เค้าติดเกมส์ว่ะ
ฉัน...ขั้นไหนวะ(พยายามชั่งใจ เพราะรู้ว่าพี่เค้าทำงานเกี่ยวกับพวกคอมพ์ ติดเกม์เล็กน้อยคงไม่เสียหาย ไอ้เราเก็บผักเลี้ยงหมู สร้างเมืองในFB หรือนั่งยิงนกไปเรื่อย เดี๋ยวนี้ใครๆเขาก็ติดเกมกันนะ)
เพื่อน...(หน้าตากลืนไม่เข้าคายไม่ออก) เข้ากระแสเลือดอะเมิง แฟนกรูเล่าให้ฟังว่า ตอนพี่เค้าเรียนมอปลาย ยังเคยโดดเรียนไปเล่นเค้าท์เตอร์เลย แร็กนาร็อคเข้ามาตอนมหาลัย วันๆก็นั่งเล่นเกมส์อยู่ที่หอ ไม่ยอมไปเรียน วินนิ่งง ปังย่า ด็อทเอ และอื่นๆอีมากมาย พี่เค้าเป็นเจ้าพ่อ นี่สงสัยตีด็อทอยู่ละมั้ง เวลานี้...แต่พี่เค้าเป็นคนดีนะ(มันยังไม่วายตบท้าย)
เรา...(ช็อก!!!) แล้วทำไมพี่เค้าถึงมาชอบกรูวะ งงอ่ะ
เพื่อน...(ถอนหายใจแล้วอื้มมือมาบีบไหล่)แต้พี่เค้าเป็นคนดีนะ (มันย้ำอีกที ไอ้เราก็ได้แต่พยักหน้าหงึกหงักอย่างปลงตก)
เรา...แล้วเมิงรูปะว่าทำไมหวยถึงมาออกที่กรู
เพื่อน...(หัวเราะแล้วตอบกลับมาตามประสามันว่า)สงสัยพี่เค้าชอบของแปลก ก่อนหน้านี้แฟนเค้าสวยมากเลยนะเว่ย สวย ขาว ผมยาว(เราฟังแล้วยิ่งงง มันช่างแตกต่างกับที่เราเป็นอยู่มากมายนัก)
เรา...แล้วทำไมเลิกกันอ่ะ
เพื่อน...เท่าที่กรูรู้มานะ พี่เค้าเบื่ออ่ะ ผู้หญิง:-)เลือกกิน นี่ก็ไม่กินนู่นก็ไม่กิน เค้าบอกว่าน่ารำคาญ แถมคงเหงา เพราะพี่เค้ามาจากครอบครัวใหญ่ชอบกินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตา กินข้าวคนเดียวในกรุงเทพฯ เหงานะเว่ย (สรุปคืออะไรกันนะหว่า ที่มันพูดมานี่ งงได้ใจ)
เรา...กรูเห็นแก่กินว่างั้นพี่เค้าเลยชอบ เป็นไปไม่ได้หรอกเมิงที่ผู้ชายจะไม่ชอบผู้หญิงสวยๆ แล้วอีกอย่างนึงเห็นไม่สวยอย่างนี้ ก็เลือกนะจ๊ะ พี่เค้าดูเป็นคนมีโลกส่วนตัวอ่ะ หมือนพวกหมกมุ่น ไม่ค่อยมีสังคม รู้สึกเหมือนจะคุยกันลำบาก เข้าถึงยาก(คนไม่ใช่ดีแค่ไหนแต่เหตุผลก็มาเป็นร้อย รับไม่ได้เรื่องติดเกมส์นี่แหละ)
เพื่อน...ก็ดูๆกันไป ความจริงพี่เค้าเป็นคนขี้อายมากนะ เอาข้าวมาแขวนแล้วโทรมานี่ถือว่า ต้องใช่ความกล้ามาก (เพื่อนชี้ให้เห็นถึงความดีตลอดการสนทนา)
เรา...เฮ่อ...เอาไงดีวะ คนรู้จักด้วย อยู่หอเดียวกันด้วย แบบนี้ลำบากใจว่ะ
เพื่อน...อย่าเพิ่งปิดประตูสิเมิง....ง(ลากเสียงยาวเฟื้อย)
เรา...ไปนอนได้แล้วไป พรุ่งนี้กรูต้องไปทำงานแต่เช้า(รีดข้อมูลเสร็จก็ไล่มันกลับห้องเลย)

หลังจากที่เพื่อนไปประมาณสิบนาที เราก็เลยทำใจกล้าหาของกินที่มีอยู่ในห้องที่พอจะติดไม้ติดมือได้ ได้มะขือเทศศรีดายี่ห้อโลตัสเอ็กเพลซอยู่กล่องนึง ถือลงไปบันไดชั้นสาม
ก๊อกๆๆ เคาะห้องแบบเครียดจัด ไม่นานนักประตูเปิดพรึบ ไอเย็นเข้ามาปะทะหน้า รู้สึกแอบอิจฉาลึกๆ เย็นอ่าาาาาาา
เหลือบไปเห็นจอคอมพ์พี่เค้า ตีด็อทอยู่จริงๆด้วย แม่มมมม! แต่สายตาเหลือบไปเห็นตะกร้าขนมขางโต๊ะคอมพ์ อลังการงานสร้างมากกกก มีแต่ของน่ากินทั้งนั้นเลยอ่ะ
เรา...ค่าข้าวเมื่อเช้าค่ะ(ยื่นมะเขือเทศศรีดาไปให้)
พี่เค้า...(หน้าตื่นๆแล้วรับไป) วันหลังไม่ต้องก็ได้
เรา...วันหลังไม่ต้องก็ได้เหมือนกันค่ะ ตื่นแต่เช้ามาซื้อข้าวให้เกรงใจอ่ะพี่เค้า...พี่กำลังจะบอกเลย ว่าตอนเช้าคงซื้อข้าวให้ไม่ได้แล้ว(ทำหน้าทำตารู้สึกผิดเล็กๆ
เรา...ไม่เป็นไรค่ะ เกรงใจมาก(เฮ่อ รอด!)
พี่เค้า...งั้นเปลี่ยนเป็นมื้อเย็นนะ (ต๊ายไอ้แว่น เกรียนมาก ซื้อข้าวเอามาแขวนให้กินหนเดียว ชวนไปดินเนอร์แล้ว)
เรา...มื้อเย็นไม่ค่อยว่างค่ะช่วงนี้ ออกไปกินข้าวกับเพื่อน
พี่เค้า...เพื่อนหรอ ผู้หญิงผู้ชายอ่ะ
เรา...เพื่อนผู้ชาย แต่เป็นเพื่อนค่ะ(อันนี้เรื่องจริงนะ)
พี่เค้า...อ้อหรอ
เรา...ไปนะคะ บาย(จากนั้นก็ชิ่งไปอย่างไวเลย)

เฮ่อ...เหตุการณ์มันก็น่าจะจบลงแค่นั้นแต่มันไม่จบลงตรงที่ ประมาณสี่ห้าวันต่อมา กลับหอเย็นย่ำ หิวใส้กิ่ว มีคนมาเคาะห้อง ก๊อกๆๆ มองตาแมว เห็นพี่เค้ายืนอยู่หน้าห้อง เหลียวไปมองกระจกสำรวจความเรียบร้อยแว๊บๆ ก่อนจะเปิด พรึบ! กลิ่นบักกุ๊ดเต๋ในถ้วยหอมฟุ้งประทะหน้า หอมมากกกกกกกกกกกกกกกก โอมายบุดด้า หนูหิวๆๆๆๆๆๆ
พี่เค้า...แม่พี่ที่ภูเก็ตทำแล้วฝากมาให้
เรา...อุ๊ย! น่ากินจัง(เพ้อเลยอ่ะ น้ำลายสอ ลืมถามสนิทว่ากลับบ้านไปตอนไหน)
พี่เค้า...อื้อ อร่อยลองชิมดู (ยื่นให้แล้วเดินจากไป สงสัยรีบไปเล่นเกมส์)
อร่อยจริงค่ะ หลังจากที่อิ่มหนำจากนั้นก็นึกขึ้นได้ว่า นี่เราไปให้ความหวังพี่เค้ารึเปล่า รับไมตรีแบบนี้ผิดไหมอ่ะ เอาของกินมาล่อเฮ่อ...หลุดทุกที

มีต่อค่ะ บ่ายๆเดี๋ยวมาฮาต่อค่ะ เหนื่อยกับผู้ชายที่เอาของกินมาล่อจริงๆ

แต่คำถามก็คือ เอาไงดีคะ ไม่ได้ชอบพี่เค้าอะไรมากมายนะ แต่ของที่พี่เค้าเอามาให้กินโหยอร่อยถูกใจทุกเมนูเลยอ่ะ เอาไงดี อยากกินต่อไป

แก้ไขเมื่อ 22 เม.ย. 55 14:50:16

แก้ไขเมื่อ 22 เม.ย. 55 13:05:02

จากคุณ : พบพร
เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 55 12:46:42




ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com