 |
แถวกลางด้านซ้ายคือเทพาจารย์เอี้ยอุ้งซ้ง พฤฒาจารย์หยางอวิ๋นซง(เอี้ยอุ้งซ้ง) ถือกำเนิดในสมัยราชวงศ์ถัง
เป็นชาวโต้วโจว นามอี้ ฉายาซูเม้า สติปัญญาหลักแหลม เชี่ยวชาญในสรรพวิทยาการ ในรัชสมัยซวีจง
(ระหว่างปี พ.ศ.14171431)ได้รับตำแหน่งเป็นราชครูในบรรดาศักดิ์จินจื่อกวงลู่ไต้ฟู
ผู้มีหน้าที่ดูแลและรับสนองราชภารกิจด้านภูมิทัศน์ศาสตร์(ฮวงจุ้ย) ในราชสำนัก จวบจนเกิดกบฏขึ้นในราชสำนัก
ท่านจึงลาออกจากราชการ ปลีกวิเวกสู่เขาคุนหลุน เพื่อแสวงหาความสงบ ต่อมาเดินทางสู่เฉยียนโจว
นำความรู้เกี่ยวกับหลักวิชาฮวงจุ้ยช่วยเหลือผู้คน จนได้รับสมญานามว่า ซินแสผู้ช่วยเหลือคนยาก
ตำรับตำราเกี่ยวกับหลักวิชาฮวงจุ้ยที่ท่านนิพนธ์นั้น ที่สำคัญได้แก่ คัมภีร์หยีหลงจิง , คัมภีร์ฮั่นหลงจิง ,
บทนิพนธ์ลี่จุยฝู่ , คัมภีร์มู่หนังจิง ซึ่งยังสืบปรากฏมาจนทุกวันนี้
ด้านขวาคือเทพาจารย์หลิวชุนฮวง พฤฒาจารย์หลิวชุนฟง (หลิวชุนฮวง) เป็นบุคคลในสมัยราชวงศ์ถัง
รับราชการตราบจนอายุได้ 72 ปี จึงดำริจะลาออกจากราชการไปใช้ชีวิตอย่างสมถะ เพื่อจะได้มีเวลาสงบจิตบำเพ็ญธรรม
ด้วยความตั้งใจอันแน่วแน่ ท่านได้มุ่งสู่วิเวกสถานเพื่อปฏิบัติธรรมและขัดเกลากิเลสนิสสัย หลังจากนั้นไม่นาน
ท่านก็สละโลกีย์ไปบำเพ็ญศีลอยู่ ณ อารามหยวนฮั่วซื่อ บนภูจื่อหยางซาน ในแต่ละวันท่านมีเพียงนกกระยางเป็นเพื่อน
ทั้งท่านปรมาจารย์ ลือ ซุ่ง เอี้ยง ก็เสด็จมาประทานชี้แนะ ตลอดจนวิธีการและหลักทฤษฎีอันวิเศษลึกซึ้ง
รวมทั้งเพิ่มพลังอิทธิฤิทธิ์บารมีให้อยู่เสมอ ในกลางวันท่านจะพากเพียรศึกษาคัมภีร์ต่างๆ
ส่วนกลางคืนท่านจะขึ้นไปฝึกพลังลมปราณบนยอดเขา เป็นเช่นนี้ติดต่อกันจนประจักษ์ชัดในความเข้าใจอันสมบูรณ์
แห่งสภาวะจิตและบรรลุธรรมในที่สุด จึงได้ขนานนามตัวเองว่า เฒ่าผู้ท่องภูเขาและทะเลสาป(หู ซาน ซ่าน โส่ว)
อ่านเพิ่มเติมได้ที่ http://cheechinkhor.org/(ตามรอยเทวาจารย์)
องค์กลางคือมหาพรหมไท้เสียงเล่ากุง หรือเหล่าจื๊อ ปรมาจารย์แห่งลัทธิเต๋า ผู้รอบรู้สภาวะเต๋า
ไม่มีในมี มีในไม่มี เป็นต้นกำเนิดของปรัชญาด้วยหลักความเป็นธรรมชาติ เป็นที่มาแห่งรากฐานของวิชาฮวงจุ้ย
อ่านเพิ่มเติมได้ที่ http://www.tekkacheemukkhor.com/History_laojun.php(ประวัติพระอาจารย์)
จากคุณ |
:
laser
|
เขียนเมื่อ |
:
28 พ.ค. 55 01:56:28
|
|
|
|
 |