ลองมารู้จักลาบเหนืออีกแบบ อร่อยไม่แพ้ใคร "ลาบไก่โอชาครับ"
|
|
มาอีกแล้ว ฝนราชการตกตั้งแต่ 6 โมงกว่า จนถึงบัดนี้ 8.17 ยังไม่หยุดเลย
ผมเคยมีชีวิตช่วงหนึ่ง ที่นึกแล้วยังประทับใจไม่ลืมเลือน คือช่วงทำงานใหม่ ๆ อายุเพิ่งเริ่ม 20 ยิ่งไปทำงานไกลบ้าน มันเหมือนกับการได้รับการปลดปล่อย สิ่งที่พันธนาการตัวเรามานาน ยังไม่นึกว่าตัวเองเป็นผู้ใหญ่ เป็นเด็กแต่มีรายได้
ถ้าให้เล่าทั้งหมดคงยาว ผมเป็นคนสนใจทำกับข้าวมาตั้งแต่เด็ก แต่ไม่มีโอกาสแสดงฝีมือ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องของการทำลาบ วิถีชีวิตชนบท เรื่องการทำลาบมันเป็นของคู่กันมาก ไม่ว่างานบุญ งานปอย งานสังสรรค์รื่นเริง เนื้อที่ใช้ลาบเป็นหลักคือ หมู เนื้อวัว เนื้อควาย
บางครั้งจะมีลาบพิเศษขึ้นมา ถือว่าเป็นวาระวิสามัญ มันเป็นเรื่องของลูกผู้ชาย (คิดกันเอง) มันจะเป็นการรวมกลุ่มกับพรรคพวกสนิทชิดเชื้อ มาทำเมนูพิเศษ เช่นอาจมีไก่ชนที่ไปชนแพ้มา (ผมเล่าให้ฟัง ณ จิตสำนึกสมัยโน้นนะครับ) ใครอาจจะได้นกเขา นกเปล้า ปลาเพี้ย (ปลากา) แน่นอน งานนี้ต้องมีลูกพี่หรือรุ่นพี่ที่มีประสบการณ์หรือฝีมือเหนือคนอื่น ผมนั้นมือไม่ถึง แต่โดยส่วนตัว ผมจะเป็นคนช่างสังเกต ลักจำ จึงทำให้พอมีความรู้เรื่องวิธีการทำลาบเหล่านี้ อยู่บ้าง ลาบพิเศษจะไม่นิยมทำกินในครัวเรือนนะครับ มันจุกจิก มันช้า ต้องมีหลายแผนก ช่วยกัน จะมีก็ต่อเมื่อวาระพิเศษเท่านั้น
พอผมได้ทำงาน ก็ได้ไปอยู่ในวิถีชีวิตชนบทอีก ถูกสเป็คมาก ๆ มีน้อง ๆ วันรุ่นผู้ชายในหมู่บ้านมาคลุกคลีด้วย ผมเลยถือโอกาสสถาปนาตัวเองเป็นลูกพี่ เป็นเชฟใหญ่ เป็นหัวหน้าลูกผู้ชาย ทำเมนูลาบที่ตัวเองเคยเห็นแต่ไม่มีโอกาสทำ มาทำตอนนี้ซึ่งมีน้อง ๆ เป็นฝ่ายจัดหาวัตถุดิบ ส่วนผมเป็นหัวหน้า เป็นสล่ากับนายทุน สุราขาว สุราเถื่อน ก็ว่ากันไปตามถนัด สนุกสนาน เฮฮา กัน ตามวัย แต่ยังรักกันดีมาจนถึงปัจจุบัน ถึงแม้ไม่ค่อยได้รวมกลุ่มกัน ด้วยภาะหน้าที
เล่าเสียยืดยาว สงสัยต้องประเมินตัวเองแล้ว มีพฤติกรรมเริ่มจะชอบเล่าความหลังแล้วนะ
ทุกเช้าจะมีนกเขาคู่หนึ่งมาขอกินข้าว เป็นประจำ ผมต้องหาข้าวเปลือกไว้โปรยให้เขากินครับ
จากคุณ |
:
สล่าปู่
|
เขียนเมื่อ |
:
20 มิ.ย. 55 08:52:46
|
|
|
|