คำเตือน...กระทู้นี้ประกอบด้วยสระและพยัญชนะมากมาย ไม่เหมาะสำหรับชาวไทยท่านใดที่อ่านหนังสือน้อยกว่าปีละเจ็ดบรรทัด
-----------------------------------------------------------------------------------
ก่อนจะว่ากันด้วยเรื่องราวในกระทู้นี้ จขกท.ใคร่ขอความกรุณาท่านขามุงจิ้มไปที่กระทู้
จากกระทุ้ด้านบนเราก้จะได้เห็นตัวต้นเรื่อง นั่นคือบะหมี่ไก่ซอสลาวา ของคุณ Anemone2526
เรื่องมันเริ่มจากกระท้นั้นนั่นแหละครับ...
-----------------------------------------------------------------------------
อย่าเพิ่งเคือง...
ในครั้งแรกที่ผมเปิดกระทู้นััน ผมเห็นบะหมี่อะไรสักอย่างที่เป้นความล้มเหลวอย่างสิ้นเชิงในการประกอบอาหารว่าด้วยการตกแต่งอาหารตามหลักทฤษฎีสี เพราะบะหมี่หยกสีเขียวที่มีอะไรสีแดงๆราดอย่ข้างบนมันช่างขัดหูขัดตาเหลือกำลัง เพราะสีแดงกับเขียวมันเป็นสีคู่ตรงข้าม ยิ่งเป็นบะหมี่ที่ดันใช้แครอทเป็นส่วนประกอบมันยิ่งดูตลก และในสายตาผมนี่เป็นบะหมี่ที่กะโหลกกะลาอย่างหาที่เปรียบมิได้เอาเสียเลยจริงๆ
ชั่วความคิดแวบแรกที่แล่นเข้ามามันก็เป็นไปตามข้อความที่ผมพิมพ์ไปด้านบน...ผุ้ชายโง่ๆที่บ้าความถูกต้องและทุกอย่างในโลกต้องสมมาตรเท่านั้น(อันเป็นเอกลักษณ์ของคนหมู่เลือดกรุ๊ปเอ) ไม่เอาบะหมี่ชามนั้นมาอยู่ในสมอง...อันที่จริงต้องบอกว่าไม่แม้แต่จะชายตามองความเห็นของคนอื่นๆที่มีต่ออาหารจานนี้ด้วยซ้ำ
ผู้ชายหลายคนน่ะเข้าใจทุกเรื่อง รู้ไปหมด แต่ไม่ค่อยรู้ใจตัวเอง...
สองวันต่อมาจำได้ว่าเป็๋นวันที่อากาศร้อนอบอ้าว ผมกำลังยืนผสมซอสตามสูตรที่คุณ Anemone2526 ได้ลงไว้...อา...นี่เรากำลังทำบะหมี่กะโหลกกะลานั่นอยู่
บอกตรงๆว่าผมไม่เข้าใจหรอกว่าทำไมผมถึงดันจำสูตรบะหมี่ซอสลาวาอะไรนั่นได้ ทั้งๆที่ผมก็ไม่ได้ตั้งใจจะจำ อันที่จริงคือไม่ได้ใส่ใจเลยด้วยซ้ำ แต่รู้ตัวอีกทีผมก็กำลังหมักไก่ตามสูตรนั้นอยู่นั่นแหละ
"อ๊ะ...ใช้ได้นี่" ผมคิด
ชาวราศีมังกรเป้นพวกทำอะไรแล้วจะหมกมุ่น...
ทำไมมันอร่อยอย่างนี้วะ...มันจะอร่อยได้มากกว่านี้มั้ยวะ...หรือจะลองอย่างนี้ดีวะ บลาๆ
หลังจากหมักไก่ทิ้งไว้สี่ชั่วโมง กลับมาชิมอีกทีคือว่ามัน "อร่อยมาก" อร่อยแบบลงตัว ไม่น่าเชื่อว่ามันจะรสชาติดีขนาดนี้ทั้งๆที่มันไม่ได้ทำอะไรซับซ้อนเลย คุณAnemone2526 ต้องไม่เชื่อแน่ถ้าผมจะบอกว่าตอนนั้นผมแทบคลั่งอยู่ในครัวเพราะบะหมี่ติงต๊องๆชามนั้น
อาหารมันมีอะไรมากกว่าความอร่อย...
ถ้าแค่รสชาติดีผมคงไม่ต้องมาตั้งกระทู้หรอกครับ มันไม่ใช่วิสัย...เพียงแต่ในขณะที่ผมกำลังกินบะหมี่อยู่ในหัวของผมมันนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้...
ความจริงแล้วอาหารถือเป็นปัจจัยสี่ที่ใกล้ตัวเรามากกว่าอย่างอื่น...เราใช้เวลาในบ้านเท่าไหร่กันต่อวัน เรากินยาเมื่อเราป่วยเท่านั้นใช่ไหม เราใส่เสื้อผ้าชดเดียวบางทีอยู่ได้ทั้งวัน...แต่เราต้องกินอาหารสามมื้อเป็นมาตรฐาน
อารมณ์ดีเราก็กิน อารมณ์เสียเราก้กิน สังสรรเราก้กิน ไม่ว่าจะอารมณ์ไหนเราก็กิน
ดังนั้นอาหารมันจึงไม่ควร "ยาก" จนใครก็ตามรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องไกลตัว อาหารควรจะง่าย ทำง่าย อร่อยได้อย่างง่ายๆ ลูกเด้กเล็กแดงก็ทำได้...อาหารมันควรจะเข้าถึงใครต่อใครได้ง่ายสิ
แต่ถึงจะง่ายบางคนก็ไม่ชอบทำอาหารเอาเสียเลย อาจจะเพราะเรามีทางเลือกเยอะแยะ เรามีอิสระที่จะทำหรือไม่ทำอะไร กินหรือไม่กินอะไร โดยเฉพาะคนไทยที่ใช้อิสระได้อย่างคุ้มเกินคุ้ม เรากินก๋วยเตี่ยวเราก็มีให้เลือกทั้งน้ำตก น้ำใส ต้มยำ เย็นตาโฟ...แถมยังให้เลือกได้อีกว่าจะเอาเส้นใหญ่ เส้นเล็ก หรือเส้นหมี่...เท่านั้นยังไม่พอเรายังสามารถปรุงรสชาติตามแบบที่เราชอบได้ด้วยพวงเครื่องปรุงบนโต๊ะ...อะไรจะตามใจฉันได้ขนาดนี้
คุณ Anemone2526 ครับ บะหมี่ซอสลาวาของคณเพียบพร้อมด้วยคุณสมบัติที่ดีของการเป้นอาหารที่เข้ากับท้องถิ่นและยุคสมัยได้อย่างลงตัว มันมีส่วนประกอบที่ง่ายในการทำ มีอิสระในการปรุงเพียงแค่เพิ่มซอสนั่นนิดลดซอสนี่หน่อย ในสูตรซอสสตรเดียวของคุณ ด้วยวัตถุดิบเท่าที่มีนั้นมันสามารถปรับลดระดับรสชาติจนไม่ว่าใครทำก็อร่อยได้ เชื่อว่าต่อให้เอาคนที่ไม่ประสาเลยในการทำอาหารมาผสมซอสของคุณด้วยตัวเองเขาก็จะพบความอร่อยได้อย่างไม่ยากเย็น อีกทั้งด้วยตัวซอสเองเมื่อผสมกันแล้วรสชาติจะห่างไกลกับพวกบะหมี่ต้นตำหรับจากกวางตุ้งเอย ไหหลำเอยแน่ๆ แต่รสของซอสพริกกับซอสมะเขือเทศมันก็ให้ความอร่อยในแบบคนรุ่นเราคุ้นลิ้นชินรสซึ่งให้ผลอย่างที่บอกไว้ข้างต้นว่ามันเข้ากับยคสมัยได้ในที่สุด
และในท้ายที่สุด...
ผุ้ชายซื่อบื้อคนหนึ่งที่ยึดถือในกรอบแห่งความถูกต้องตรงเผงเป้นแนวทางการดำเนินชีวิต เขาใช้แนวทางนั้นจนบางครั้งก็กลายเป็นไอ้โง่ที่หลงทางในเขาวงกตแห่งอัตตา บะหมี่กะโหลกกะลาชามนั้นได้ใช้ความเสรีที่ซ่อนไว้ในสูตรที่ง่ายอย่างคาดไม่ถึงมากระแทกใส่กะลาที่ครอบหัวของผมจนแตกกระจุย...
ในชีวิตของคนที่ยึดถือแต่ในเหตุและผล...เมื่อมีอะไรบางอย่างที่เหนือเหตุผลและเราไม่สามารถหาคำมาอธิบายได้เข้ามากระแทกใจ
คนประเภทเดียวกับผมจะเรียกสิ่งนั้นว่า "ความมหัศจรรย์"
คุณ Anemone2526 ครับ บะหมี่ซอสลาวาของคุณนี่แหละคือความมหัศจรรย์ของผม
ดังนั้นคุณควรจะภูมิใจกับบะหมี่ของคุณ ภูมิใจในตัวคุณที่คิดถูกแล้วในการเอามาเผยแพร่ เพื่อที่ผมจะได้มีเหตุเพียงพอที่จะภูมิในตัวคุณและอาหารของคุณเช่นกัน
ขอบคุณที่ทนอ่านจนจบ
ปล.มันอร่อยจริงๆนะครับทุกท่าน
คุณล็อคอิน Anemone2526 เรามีเรื่องต้องเคลียร์กันนะครับ
อ่านมาตั้งนาน มีแต่ความจริงใจของคนๆนึงที่มีให้กับคนหลายคน
)
)
