แกงกะหรี่....ที่คุณแม่ไม่ชอบทาน แต่คุณลูกอมยิ้ม ^______^
|
 |
ใกล้จะถึงวันแม่แล้ว เลยอยากจะมาเล่าเรื่องคุณแม่ และตัวเราให้ฟังค่ะ
เราเป็นคนชอบทำอาหาร ทำมาตั้งแต่อยู่ประถม เพราะเป็นลูกคนเดียว
ปิดเทอมอยู่บ้านคนเดียว ถ้าไม่หัดทำ อดตายแน่ๆ
ส่วนคุณแม่ ทำอาหารไม่เป็นค่ะ ถ้าทำก็จืด แบบจืดมากกกกกกกก
แกงจืดที่คุณแม่ทำ ต้องเรียกว่า "แกงจื๊ดดดด....แกงจืดดดดด"
ซึ่งวันไหนคุณแม่เข้าครัว เราจะตื่นเต้นมาก เพราะเราจะได้ทานของมีประโยชน์ ไม่ปรุงแต่ง 555555+
และหน้าที่การทำกับข้าวจึงตกเป็นของเรา เพราะทำอร่อยที่สุดในบ้าน
พี่ ป้า น้า อา ลูกพี่ลูกน้อง คุณพ่อ คุณแม่ ลงเสียงเป็นเอกฉันท์
มาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า......
โดยปกติ คุณแม่ไม่ชอบทานแกงกะหรี่ค่ะ เคยทำให้ท่านทานครั้งนึง
ท่านบอกว่า "ไม่เอาๆ ไม่ชอบ" เราก็คะยั้นคะยอให้กินจนได้
ท่านก็ทานจนเกลี้ยง แล้วก็พูดอ้อมแอ้มๆ ว่า "ก็อร่อยดี แต่แม่ไม่ชอบแกงกะหรี่"
เราทำซะเยอะเลย เสียดาย และเสียใจเล็กน้อย
แกงกะหรี่ในหม้อใหญ่ใบนั้น ข้าพเจ้าและท่านพ่อต้องทานกัน 2 คนหรอ?
สรุปวันนั้นและอีกวัน.....เรากับคุณพ่อทานแกงกะหรี่จนเอียนเลยค่ะ
วันเวลาผ่านไป เราชี้ชวนให้คุณแม่เข้าไปทานในร้านแกงกะหรี่ชื่อดัง เลือกระดับความเผ็ดได้
คุณแม่ก็ยังส่ายหัวดิกๆ ตามเคย
*พอดีเราชอบทานแกงกะหรี่ค่ะ เลยพยายามโน้มน้าวจิตใจคุณแม่ให้ชอบเหมือนเรา 5555+*
วันเวลาผ่านไป จนถึงเมื่อคืน.....
เราอยากทานแกงกะหรี่มากๆ เลยไปซื้อวัตถุดิบมาทำอย่างเคย
เริ่มจาก ใส่เนยลงไปในกระทะจนเนยเริ่มละลาย
ใส่เนื้อสะโพกไก่ที่เราบรรจงเลาะกระดูกออกอย่างฮาร์ดคอร์ และหั่นให้พอดีคำ
ผัดจนเนื้อไก่เหลืองสวย จึงใส่หัวหอมใหญ่ และมะเขือม่วงลงไปผัด
กลิ่นหอมอบอวลไปทั้งบ้าน เราได้ยินเสียงคนเดินลงบันได ก็ได้แต่แอบยิ้ม เพราะรู้ว่า....คนคนนั้นคือใคร
จากนั้นเราก็ใส่ก้อนแกงกะหรี่ ผัดต่อให้พอละลาย และเติมน้ำเปล่าลงไป
คน คน คน คน....ไปเรื่อยๆ จนแกงกะหรี่ข้นได้ที่ ปรุงรสเพิ่มตามใจชอบ
แล้วก็ตักใส่หม้อ รอเอาไปทานเป็นอาหารเช้าของวันพรุ่งนี้
และแล้ว คนที่เดินลงบันไดมาแอบมองอยู่มุมห้องครัวก็เอ่ยเสียงออกมา
"น้องข้าว ทำอะไรกินอ่ะ หอมจัง ทำเผื่อแม่อะป่าว" คุณแม่ดิฉันวัยรุ่นมาก
"ทำแกงกะหรี่ไก่ใส่มะเขือม่วงจ๊ะ" ดิฉันตอบไปไม่วัยรุ่นเท่า
"อ้าวหรอ" จากนั้นแม่ก็เดินมาด้อมๆ มองๆ ดมๆ แล้วก็เอานิ้วจิ้มลงไปกวาดก้นหม้อที่เตรียมจะล้าง
เร็วกว่าพริบตาเดียว เสียงสวรรค์ก็เอ่ยออกมา
"โห...อร่อยอ่ะ อร่อยมาก อืมมมมม" แล้วก็เอานิ้วไปกวาดก้นหม้ออีก
เราเดินออกจากครัวไปแอบขำก๊ากอยู่คนเดียว ได้ยินเสียงก็องๆๆๆ แก๊งๆๆๆ ในครัว รู้เลยคุณแม่เอาช้อนขูดก้นหม้อ 555555555+
แม่: "น้องข้าวหุงข้าวญี่ปุ่นยัง"
เรา: "ยังเลยแม่ ซาวไว้แล้ว แต่ยังไม่ได้หุง"
แม่: "อ้าวหรอ" เสียงผิดหวังเล็กน้อย
เรา: "5 ทุ่มแล้วแม่ พรุ่งนี้ค่อยกิน"
แม่: "โอเคร อะเคร ก็ได้"
และเช้าวันรุ่งขึ้น คุณแม่ก็จัดปิ่นโตให้เราตามปกติ
คือกลางคืนเราเป็นคนทำกับข้าว เช้าคุณแม่เป็นคนจัดกล่องข้าวค่ะ
พอมาถึงที่ทำงาน เปิดกล่องข้าว ก็แอบคิดในใจ
"เอ....ทำไมวันนี้แม่ตักข้าวให้เยอะจังอ่ะ?"
และก็ไปเปิดกล่องต่อไป แกงกะหรี่ของเรานั่นเอง
"เฮ้ย!! ทำไมมีอยู่น้อยอย่างงี้อ่ะ"
สรุปคือ....
คุณแม่ดิฉัน เอาแกงกะหรี่ไปกินที่ทำงานเกือบทั้งหมด เหลือไว้ให้ลูกนิดเดียว
จะฮาก็ฮา จะดีใจก็ดีใจ จะเซ็งก็เซ็งเพราะกะจะสวาปามให้หนำใจ
ที่สำคัญ....ฮาตรงที่กลัวลูกไม่อิ่ม อัดข้าวมาเต็มกล่องเลย 555555+
ไม่เป็นไร วันนี้จะกลับไปทำใหม่ เอาให้เยอะกว่าเดิมก็ได้ อิ...อิ
เขียนมาถึงตรงนี้ เรายิ้มแก้มจะปริอยู่แล้วค่ะ
เพราะอะไร....คงจะรู้นะคะ
ขอบคุณที่สละเวลาอ่าน และขอลาไปพร้อมกับแกงกะหรี่หม้อนั้น
สวัสดีค่ะ ^_______^
| จากคุณ |
:
Sweetest Love   
|
| เขียนเมื่อ |
:
9 ส.ค. 55 10:26:19
|
|
|
| 
