 |
เหลือบมองนาฬิกา อัย...ย..ย่ะ จะทุ่มแล้ว นี่เราลงมือทำตั้งแต่ หกโมงตรงยังไปไม่ถึงไหนเลย กะจะไปร่วมจุดเทียนชับถวายพระพรตามที่ประธานชุมชนเชิญชวนนะ ท่าจะอดซะแล้วซิ
พอหรี่แก๊ส ควันก็ยังโขมงอยู่ ออกแนวกลัว ๆ ซะแล้วซิ คิดไปมา ลองเอาลงแค่ 4 ปีกดูก่อนละกัน (คิดผิดนะนั่น) ครั้นจะลองแค่ชื้นเดียว มันก็กระไรอยู่ เดี๋ยวจะหาว่าเป็นคุณนายเกลือ เลยทำใจป้ำไว้ก่อน
ผลก็คือ พอเจอน้ำมัน กระเด็นฝอยกระจาย ไหนว่าน้ำมันไม่กระเด็นงัย...หือ..หือ.. หรือเราทำผิดขั้นตอน กลัวทั้งคู่แม่ลูกเลย หันไปหยิบถุงมือมาใส่ ทำใจกล้า เอาตะเกียบยาว ๆ เขี่ย ๆ พลิก ๆ ว้าย....ว้าย...มันเริ่มมีสีดำ กลิ่นไหม้เริ่มโชยมานิด ๆ ก็เราหรี่ไฟแล้วนี่นา...รีบช่วยกันพลิก ๆ ลูกบอกเอาขึ้นเหอะแม่ เราก็ว่า ข้างในยังไม่สุกนะนั่น...อดทน เอ้า.....ดำเกรียมอีกนิดนึง จะเป็นไรไป ,,ก็รอ,,,รอ...ให้มันสะใจไปเลย ไม่ได้ ๆ ข้างในไม่สุกก็กินไม่ได้อยู่ดี เป็นงัยเป็นกัน สุดท้ายก็ต้องรีบเอาขึ้น เพราะกลิ่นไหม้+ดำ ๆ เริ่มแรงขึ้นทุกที่ ลูกสาวให้สติว่า ถ้าดำแบบนี้ พวกเรากินไม่ได้อยู่ดี เอาผลงาน 4 ชิ้นนี้ ให้ลูกนิอง 2 ตัวที่บ้านลองชิมละกัน ...ชิชะ.. อีกตัวกิน อีกตัวเมิน.. จาก 12 ชิ้นเหลือ 8 ชิ้นสำหรับสมาชิกในบ้าน 4 คน เอาไงดีหว่า หากทอดเสียหมด คงต้องพึ่งอาหารสำเร็จรูปแน่ นี่ก็จะทุ่มครึ่งแล้วด้วย..กระเพาะก็เริ่มร้องแล้ว
เลยตัดใจรีบปิดเตาแก๊สก่อนที่กลิ่นและสีจะรุนแรงกว่านี้ ตั้งสติใหม่ขืนเป็นแบบนี้ อดกินทั้งบ้าน เอาไงดี ปรึกษาลูกสาวที่ไม่รู้เรื่องนักดอก ก็คุยหาเพื่อนไปนั่นแหละ คิดไปคิดมา ลองทอดทีละ 3 ชิ้น แล้วตะแคงกระทะเพื่อให้น้ำมันท่วมไก่ (ออกแนวขึ้เหนียวน้ำมัน แต่เราใส่เยอะแล้วนะ คงกระทะใหญ่ไปมากกว่า) หรี่ไฟแบบสุด ๆ แต่น้ำมันกระเด็นกระจายทั่วเตาอยู่ดี คงสะสมไว้นานไป เริ่มได้ผลนิดนึง
นิดนึงจริง ๆ สิ่งที่เกรงคือข้างในไม่สุก แต่ข้างนอก อย่างเข้มแต่ไม่ดำเหมือนการทอดรอบแรก เอาละเริ่มเห็นแสงสว่าง
กระทะหลัง ๆ เราใช้วิธีเอามีดกรีดตรงกลางปีกไก่เพื่่อให้น้ำมันทอดแทรกซืมเข้าไปทำให้สุก
กระทะสุดท้าย นี่สุด ๆ หยิบไก่เพื่อทอด อย่างที่เล่ามา ไอ้ที่่เคลือบ ๆ หลุดเหลือแต่ตัวล่อนจ้อน ต้องงัด...แงะ...แซะ...มาห่อหุ้มไก่แล้วเอาลงทอด ด้วยคิดตลอดเวลาว่า ฉันทำไก่ KFC นะยะ ไม่ใช่ไก่โชว์หวิว....
| จากคุณ |
:
จขกทค่ะ (kjean)  
|
| เขียนเมื่อ |
:
13 ส.ค. 55 11:03:07
|
|
|
|
|
มาเล่าความโกลาหลในการทำ KFC ตามคำสอนในห้องก้นครัว..เป็นอะไรที่ต้องจำไปนาน
