ความคิดเห็นที่ 1 เฟอเรโร่ค่ะ....ฝังใจเลย เก็บตังค์หลายวัน กว่าจะได้กินเม็ดนึง ^^ จากคุณ : Im a lost dog เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 55 22:39:52

ความคิดเห็นที่ 2 ตอนเป็นเด็ก จำได้ว่า อายุแค่ 4-5 ขวบ  เรากับพี่ชาย ชอบไปยืนแอบดู ร้านหมูสะเต๊ะ หน้าปากซอยบ้าน อยากกินมากค่ะ บ้านเราสมัยเด็ก ฐานะไม่ดี  ในมื้ออาหาร ไม่มีเนื้อสัตว์ เป็นชิ้นเป็นอันให้ได้กิน ของประจำคือ ผัดผักบุ้ง แกงจืดจะมีหมูก็แค่ คนๆให้หมูสับแตกๆเป็นชิ้นเล็กๆ ไม่เคยได้กิน หมูเต็มปากเต็มคำ เวลาเราเห็นเด็กอายุพอๆกับเรา นั่งกินหมูสะเต๊ะเป็นจานๆ กับพ่อแม่เค้า  เราอยากกินมาก จำได้ไม่เคยลืมว่า  เรายืนดูน้ำลายแทบไหล..   พี่ชายก็จะดึงมือเราบอกว่า กลับบ้านเหอะ ..ของแพง ไม่มีเงินกินหรอก  ไม่กลับมากระทู้นี้หลายวัน เพราะ มันทำให้เรา หวนคิดถึงตอนเป็นเด็ก กับมื้ออาหารที่ ไร้เนื้อสัตว์     เราลืมเรื่องพวกนี้ไปนานแล้ว แต่พอวันที่มีกระทู้นี้ แล้วเราพิมพ์ลงไปถึงเรื่อง เรากับความอยากกินหมูสะเต๊ะ..มันก็เหมือนภาพเก่าๆ ฉายซ้ำ แล้วเราก็ ต้องกลืนก้อนสะอื้นลงไป กลับมาอีกที.. โอ..  กลายเป็นกระทู้แนะนำ และก็มีคนมาให้กิ๊ฟเรา  เรารู้ว่า คงจะทำให้หลายคนทีไม่เคย รู้สึกขาดแคลน ของพื้นๆในสำรับ อ่านแล้ว อาจจะสงสารเด็ก ซึงคือ ตัวเราในตอนนั้น   เราขอเล่าต่อว่า ทีสะเทือนความรู้สึกของเรามากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ   มันก็คือเรื่องต่อจากนั้น  เราไปยืนแอบดู ดมๆควันร้านหมูสะเต๊ะ บ่อยมากๆ   เป็นร้านหัวมุมปากซอย ประตูไม้บานพับ  เปิดโล่งทั้งร้าน เราเลยมีมุมแอบยืนดู ดม ได้ค่ะ ^-^  มีอยู่วันนึง ที่เรา อยากกินมากจริงๆ เพราะ เรากินผัดผักติดๆกันหลายมื้อ  ก็คือผักบุ้งผัดเต้าเจี้ยวใส่กระเทียม วันนั้นจำได้ว่าไปยืนเฝ้าร้านหมูสะเต๊ะเหมือนเดิม แล้วมีเด็กนั่งกินกับพ่อแม่เค้า  ตอนเค้าลุกออกไป เค้ากินไม่หมด เราเห็นหมูวางเหลือไว้ 2-3 ไม้   เราบอกพี่เราว่า  เค้าเข้าไปกินได้มั๊ย พี่เรา ก็เงียบ เรากลับมาคิดตอนนี้ว่า พี่เราก็คงอยากกินเหมือนเราน่ะแหละ เราก็ยังพูดต่อว่า มันเหลือแล้ว ไม่ได้โขมย  ไปเอามากินได้มั๊ย เอาแต่หมูอันนั้น พี่เราก็บอกว่า ไม่ได้ เดี๋ยวเค้าไล่ เราก็ ต่อสู้กับความอยากมากๆ ขามันอยากจะเดินไป หยิบมากิน มองๆไป ร้านเค้าก็ไม่มีคนมาเก็บโต๊ะเพราะขายดี แต่เราไม่กล้าเข้าไปในร้าน จนมีเด็กลูกจ้างเขามาเก็บโต๊ะ เค้าก็ หยิบๆจาน จะเอาไปกองรอล้าง   แล้วเด็กลูกจ้างก็เห็นเรากับพี่เราบ่อยมากๆ   คงจะรู้ว่าเราก็อยากกินแต่ไม่มีเงินหรอก เค้าก็ ยืนจานที่ซ้อนๆเหลือเละๆนั่นแหละ บอกพี่เราว่า เอาไปสิ.. เอาไปแบ่งกัน เราดีใจมาก อยากกิน  อยากรู้ว่า หมูหอมๆที่มาดูทุกวัน เวลาเอาเข้าปากทั้งไม้มันจะอร่อยขนาดไหน    เราเห็นพี่เรายืนเฉยๆ เด็กลูกจ้างก็บอกว่า เอ้า ..ไม่เอาเหรอ  พี่เราส่ายหัว เราก็บอกว่า เอา  จะกิน แค่นั้นแหละ พี่เรา ดึงเราออกมาจากร้าน แล้วเราก็ร้องไห้เลย เพราะพี่บอกว่า  อย่ากินนะ เราไม่ใช่ขอทาน ไปกินของเหลือเขาทำไม พี่เรา  8-9 ขวบค่ะ   แล้วก็ลากเรา ทีร้องไห้นั่นแหละ กลับบ้าน   ตั้งแต่วันนั้น เราสองคนพี่น้อง ก็ไม่เคยกลับไปยืนดม หมูสะเต๊ะร้านนั้นอีกเลย  ที่มันเศร้ามากก็คือ  เป็นช่วงที่ บ้านเราคงจะไม่มีเงินเอาจริงๆ เราอยู่กับ อากง อาม่า  และน้าๆ พ่อแม่ ทำงาน เสาร์อาทิตย์มาหาเราทีนึง อากงคงไม่มีเงินไปตลาด เลย เอาชามกะละมังสังกะสี  พาเราเดินไป หลังบ้าน ไปเด็ด ผักบุ้งแดงๆ ที่แม่ค้าเดี๋ยวนี้ เอาให้ลูกค้ากินกับส้มตำน่ะค่ะ เด็ดมาเต็มชาม แล้วเอามาผัดให้เรากิน  กินแทบทุกวัน  เรียกว่า มันไม่อร่อยเลย เหนียว มีแต่ยาง   เราเห็น อากง ถือกะละมัง ใบนั้นมาทีไร เราอยากร้องไห้ เพราะเราไม่อยากกิน ยิ่งโต ก็ยิ่งรู้ว่า บ้านเราตอนนั้น ไม่มีเงินจริงๆ  พอเราโต มีงานทำ ทางบ้านก็ดีมากแล้ว   สิ่งที่เราพาลูกชายไปกินแล้วเรานั่งมอง อย่างมีความสุขคือ  พาลูกไปกินหมูสะเต๊ะ  กินเปล่าๆ ไม่ต้องกินข้าว กินหมูจนอิ่ม ลูกเราคงไม่ได้อยากกินอะไรนักหรอกค่ะ แต่เค้าก็อร่อยประสาเขา  เราคิดว่า เราทำไป เพราะเหมือนเรา อยากเห็นตัวเราเอง ได้กินมากกว่า ตอนนี้เรามีเยอะ และแบ่งให้คนอื่นๆได้เสมอๆ เด็กที่ไหน มาขอเงินแล้วบอกว่า หิว เราจับนั่งลงกินให้อิ่มเลย  แต่บางคนก็ต้องการเงิน ไม่ได้อยากกิน ไม่ได้ท้องหิว  ตอนนี้ คนแก่ คนจร เด็ก คนที่ไหน  ตกรถ กลับบ้านไม่ถูก หลงมา เราช่วยทุกคน พาไปกิน  หาข้าว อาหารให้ ให้เด็กคนงาน พาไปส่งสถานีรถ ให้เงินกลับบ้าน เรารู้สึกว่า เราโชคดี ที่เรามีวันนีั้  มันไม่ได้มาง่ายๆ จากจน ไม่มีแม้เนื้อสัตว์จะกิน ตอนนี้  มีเหลือเฟือ  ชีวิตคนไม่มีอะไรแน่นอนจริงๆค่ะ หลายๆคน โชคดีมาก ที่แม้พ่อแม่ ไม่มีก็ยังพยายามหามาให้ แต่เราไม่โทษพ่อแม่ อากง อาม่าเราเลย เขาไม่มีจริงๆ  และบ้านเรา จะเป็นพวก ไม่ยอมมีหนี้สิน ไม่เล่นแชร์ ทำงานอย่างเดียว  สอนเราเสมอๆแต่เด็กว่า ไม่มีก็ไม่ต้องกิน  ยอมอดตาย ดีกว่า เป็นหนี้ และขอทานเขากิน อยากได้อะไรก็ต้องเอาแรงงานไปแลกมา  คิดถึง ผักบุ้งแดงๆผัดมาก แต่ไม่ใช่อยากกิน  เพียงแต่ รู้สึกว่ามันเป็นสิ่งเตือนใจเราหลายๆ อย่างค่ะ  หลายๆความเห็น เป็นเครื่องยืนยันจริงๆว่า   ฐานะคนเราเปลี่ยนแปลงได้  จงอย่าประมาทกับชีวิต   แก้ไขเมื่อ 15 ก.ย. 55 09:18:50 จากคุณ : ใบยี่หร่า เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 55 22:44:46

ความคิดเห็นที่ 3 ไม่มีนะไอ้ที่อยากราคาไม่แพง แต่แม่ไม่ค่อยยอมให้กินเท่านั้นออกแนวประหยัด จากคุณ : sinnerman เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 55 22:45:43

ความคิดเห็นที่ 4 เยอะมาก จาระไน ไม่หมด จากคุณ : ขอให้ได้กับวนกร เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 55 22:49:59

ความคิดเห็นที่ 5 ร้านเนื้อย่างค่ะ จากคุณ : Lek moopee เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 55 22:51:41

ความคิดเห็นที่ 6 ทุเรียนค่ะ ตอนเด็กๆ เราจนค่ะ เงินเดือนแม่ออก บริหารค่าใช้จ่ายในบ้านเรียบร้อย ไม่สามารถเหลือเพื่ิ่อซื้อของอื่นๆได้ สามคน แม่ลูกขี่รถมอเตอร์ผ่านร้านทุเรียน อยากกินทุเรียน ถามแม่ว่าทุเรียนแพงมั้ย แม่บอกว่าแพง เราบอกแม่ว่่า ไม่เป็นไร ขี่รถผ่านร้านช้าๆ เรากะน้องจะสูดกลิ่นทุเรียน ให้เต็มปอด แม่ขับรถไป น้ำตาไหล แต่เราพูดซื่อๆนะคะ จากคุณ : นางฟ้าหมูอ้วน เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 55 22:53:44

ความคิดเห็นที่ 7 ถ้านึกออกตอนนี้ก็ ผลไม้กระป๋องครับ จำได้ว่าตอนเด็กๆอยากกินมากกกกก  แต่ไม่เคยได้กินเลย เพราะขนาดไข่ต้มหนึ่งฟอง ยังต้องแบ่งกะน้องสาวคนละซีกเลย แถมเวลาแบ่ง ต้องแบ่งให้ไม่เท่ากันด้วยนะ ไม่งั้นน้องสาวมันจะโกรธ เพราะมันจะเลือกไม่ถูกว่า ซีกใหน ใหญ่กว่าซีกใหน ทุกวันนี้ยังเอาเรื่องนี้มาแซวกันอยู่เลย จากคุณ : ขอให้ได้กับวนกร เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 55 22:55:05

ความคิดเห็นที่ 8 หลายอย่างค่ะ สองคนกะน้องชาย จากคุณ : rlalepattaya เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 55 23:04:37

ความคิดเห็นที่ 9 ภัตราคารกว้านสิ่วกี่ ตลาดน้อยครับ บ้านอยู่ซอยฝั่งตรงข้าม สมัยนั้นเป็ดย่างตัวละ 80 บาท แม่ซื้อได้ทีละครึ่งตัว ค่าแรงแม่ผมวันละ 15 บาท เลยจะทานทีก็ 2 เดือนครั้ง ผมได้เงินค่าขนมวันละ 1 บาท หางเสือแท่งละ 5 บาท กว่าจะเก็บเงินกินไอติมได้แท่งหนึ่งแทบหายอยาก จากคุณ : ความเชื่อเฉพาะบุคคล เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 55 23:04:44

ความคิดเห็นที่ 10 ตอนเด็กๆ นมโฟรโมสต์กล่องสี่เหลี่ยมเล็กแบบด้านบนเป็นจั่ว กล่องละ 1.75 บาท แต่บ้านเรามีพี่น้องหลายคน แม่ซื้อให้บ่อยๆไม่ไหว นานๆจึงจะได้ทานทีนึง จำได้ว่า รสชอคโกแลตเป็นอะไรที่สุดยอดมาก ได้ทานทีไรจะปลื้มมมม... ทุกวันนี้ยังแซวแม่ว่า เราเตี้ยเพราะแม่ไม่ซื้อนมให้ดื่ม 555 ข้างบ้านเราเป็นร้านขายของชำแบบหรู คือ ขายเฉพาะเครื่องกระป๋อง ขนมปังกรอบ น้ำผลไม้จากนอก หน้าร้านมีตู้กระจกขายขนมพวกชอคโกแลต ABC (หน้าตาเหมือน M&M) เป็นหลอดๆ เราไปยืนดูชอคโกแลตที่ว่านี้เป็นประจำ นานๆอีกเหมือนกันที่แม่จะซื้อให้   พอช่วงเทศกาล ตู้กระจกนี้จะเปลี่ยนเอาขนมออก แต่ขายเค้กแทน เขาจะวางเค้กปอนด์แต่งหน้า เขียนสวัสดีปีใหม่ ไว้หลายแบบ หลายขนาด  เราก็ไปยืนดูด้วยความหลงใหล ชอบลายบนหน้าเค้กมาก ไปยืนดูแล้วก็พยายามแกะว่า ลายตะกร้าเขาน่าจะบีบยังไง ลายดอกกุหลาบ เขาจะเริ่มบีบยังไง (มีแววแต่เล็กแต่น้อยนะเนี่ย 555) ที่สำคัญ อยากทานด้วย แต่ซื้อไม่ไหว นอกจากนี้ ในสมัยนั้น ไส้กรอก เป็นของมีราคา หายาก ไม่ได้หาง่ายตามร้านเซเว่นแบบสมัยนี้ การจะได้ทานไส้กรอกจึงเป็นเรื่องพิเศษสำหรับที่บ้านจริงๆค่ะ จากคุณ : กุ๊กกลาง เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 55 23:06:06

ความคิดเห็นที่ 11 หูฉลามค่ะ จำได้ว่า ดูหนังทีวี เค้ากินหูฉลามทีไร ต้องถามแม่ทุกที แม่บอกว่า แพงมากกกกกกกกกก ใครแต่งงานมีหูฉลามขึ้นโต๊ะนี่ ถือว่ารวยมากเลยค่ะ สมัยก่อนตอนเด็ก ๆ อยู่ต่างจังหวัดด้วย รู้สึกว่า หากินยากมาก แถมแพงอีก จากคุณ : หมู (ตัว) อ้วน เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 55 23:07:15

ความคิดเห็นที่ 12 แง อ่านแล้วน้ำตาไหล ตอนเด็กๆ อยากได้เครื่องเขียน hello kitty แต่มันแพงมาก เลยซื้อได้แต่พวกลายไอ้มดแดงกับยอดมนุษย์ตามตลาดนัด ไม่เกี่ยวกับของกินเลยแต่อยากตอบ ที่บ้านทำอาหารกินทุกมื้อค่ะ และเป็นคนกินน้อยมาก เลยไม่รู้สึกอยากซื้ออะไรกิน เข้ามาตอบเพิ่มเติม นึกออกแล้ว ตอนเด็ก ๆ อยากกินเป๊ปซี่มาก นาน ๆ แม่ให้กินที บอกว่าไม่มีประโยชน์ค่ะ แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 55 23:37:18 จากคุณ : Pl@too เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 55 23:31:12

ความคิดเห็นที่ 13 พวกพิซซ่า เคเอฟซี  ตอนเราเด็กๆจะเป็นอะไรที่ต้องมีโอกาสพิเศษจริงๆ อย่างวันเกิด ปีใหม่ เท่านั้น ถึงจะได้กิน ปัจจุบันมีรายได้แล้วเลยกินซะให้หายอยาก ตอนนี้เลยเฉยๆมาก ให้กินบ่อยๆก็ไม่ค่อยอยากแล้ว ต้องนานๆที โหวตค่ะ แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 55 23:42:52 จากคุณ : sweet tentation (sweet temtation) เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 55 23:37:57

ความคิดเห็นที่ 14 วันนี้เลยค่ะ เห็นเครปเค้กในห้าง น่าทานมาก แต่ร้อยกว่าบาทแหนะ เลยได้แต่เดินผ่านไป >_< จิงๆ มีอีกเยอะเลยค่ะ คงด้วยความที่ยังขอเงินพ่อแม่อยู่แหละค่ะ จะซื้ออะไรก็ต้องคิดก่อน จากคุณ : ผึ้งมิ้มจอมซน เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 55 23:40:56

ความคิดเห็นที่ 15 ข้าวราดคะน้าหมูกรอบ เป็นอะไรที่ฝังใจมาก ตอนเด็กผมขายของตั้งแต่เย็นจนเช้าอีกวันได้มา 25 บาท รุ่นพี่ที่ขายด้วยกันชวนไปกินข้าวบอกว่าจะเลี้ยง ผมเลยสั่ง ข้าวราดคะน้าหมูกรอบเพราะอยากกินมาก สุดท้ายจ่ายเอง 25 บาท น้ำตาซึมเลย เหนื่อยแทบตายหายไปพริบตากับข้าว 1 จาน กลับมาแม่ถามได้กี่บาทต้องโกหกว่าได้มา 25 บาท (แม่ไม่เคยเอาเงินลูก แต่อยากให้ลูกเก็บเอาไว้ไปโรงเรียน) จำจนตายกับวันนั้น จากคุณ : ที่มืด เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 55 23:45:10

ความคิดเห็นที่ 16 เวียเนตต้าครับ จำได้ว่าในโฆษณามันน่ากินมากกกกกกกก แล้วไปเจอในเซเว่น ยิ่งอยากินสุดๆ แต่ราคามันเกินเอื้อมสำหรับเด็กๆ ผ่านไปหลายปีไปเจออีกครั้งตอนมีโอกาสไปเที่ยวเมืองนอก ไม่ลังเลที่จะหยิบจากตู้เลยครับ (ทั้งๆที่ไม่มีที่กิน) ราคาก็ไม่ได้ดู รู้ว่าคงแพงแหละ แต่รู้ว่าผ่านไป 10 กว่าปีในที่สุดก็ได้กินไอติมในฝันแล้ว จุดนั้นอะไรก้ช่างขอได้ทำตามใจอยากเป็นพอ จากคุณ : TheVodka เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 55 23:55:06

ความคิดเห็นที่ 17 โอ้ หลายความคิดเห็น ซึ้งมากครับ ความคิดเห็นที่ 14 / เยี่ยมมากครับ  จากคุณ : ร่วมสนุก2555 เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 55 23:58:00

ความคิดเห็นที่ 18 คคห.6 เล่นเอาผมจุกอกเลยอ่ะ T_T จากคุณ : jim bowies เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 00:11:16

ความคิดเห็นที่ 19 เป็นช็อกโกแลตในถ้วยพลาสติก จำไม่ได้ว่ายี่ห้ออะไร เมื่อก่อนไม่ค่อยมีขนมเยอะแยะ อย่างอันนี้ราคา 5 บาทสมัยนั้น แต่แพงสำหรับเด็กได้ค่าขนมวันละ 2 บาทอย่างเรา ยิ่งเพื่อน ๆ ซื้อมากินให้เห็น ก็พยายามไม่มอง จนกระทั่งค่อย ๆ เก็บวันละบาท พอได้ครบ 5 บาทก็รีบไปซื้อ แต่หมด และไม่มีขายอีกแล้วจนถึงเดี๋ยวนี้ ตอนนี้จะกินช็อกโกแลตเท่าไรก็ได้ แต่ยังคาใจเพราะตอนมีเงินจะกิน มันดันไม่มีให้ซื้อกิน 55 จากคุณ : BAHAMAS เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 00:30:52

ความคิดเห็นที่ 20 คคห. 6 อ่านเสร็จน้ำตาไหลเลย  นึกว่าถ้าเป็นเรา (เป็นแม่แล้วลูกพูดแบบนี้ มันเจ็บปวดที่จิตใจจริงๆเลยค่า) จากคุณ : Ewkim (Ewkim) เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 00:42:04

ความคิดเห็นที่ 21 พิซซ่า ไก่เคเอฟซี แก้ไขเมื่อ 09 ก.ย. 55 00:52:38 จากคุณ : I AM มืดตึ๊บ เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 00:51:57

ความคิดเห็นที่ 22 เยอะเลย ตอนนี้ยังเป็นอยู่เลยย จะซื้อก็เสียดายตัง จากคุณ : Seydlitz เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 01:24:01

ความคิดเห็นที่ 23 อ่านแล้วยิ่งตอกย้ำให้เรารู้ว่า ตัวเองโชคดีแค่ไหน ฉะนั้น จงอย่าบ่นมาก อย่าเรื่องมาก (ด่าตัวเองทุกวัน อย่าโลภ ๆๆๆ ) คห. 6 เศร้าสุดๆเลยค่ะ ถ้าลูกๆเราพูดแบบนั้นนะ เราคงแทบขาดใจ แต่คุณและน้องเป็นเด็กดีมากเลย ค่ะ จากคุณ : Annachen เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 03:07:31

ความคิดเห็นที่ 24 ตอนเด็กๆ ชอบกินปลาทอด วันไหนที่แม่ทำปลาทอด เราจะเจริญอาหารมาก และแม่ไม่เคยแตะเนื้อปลาเลย แม่กินแต่หัวปลา เราก็คิดเองมาตลอดว่าแม่ชอบหัวปลามากกว่าเนื้อมัน จนวันที่เรามีครอบครัว มีลูก ถึงได้เข้าใจว่า คนเป็นแม่เสียสละได้ทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อลูก จากคุณ : via iPhone (catcha_bkk) เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 03:17:49

ความคิดเห็นที่ 25 ขนมไหว้พระจันทร์ค่ะ. ตอนนั้นพ่อเรามีเมียน้อยแม่ต้องไปตามหาพ่อ เลยทิ้งเราไว้กับป้า ตอนนั้นเราอยู่ ป.5 ป้าซื้อขนมไหว้พระจันทร์มาให้พี่สาวแต่ไม่มีของเราเลยต้องนั่งมองปากเค้ากิน ตอนนี้โตแล้วอายุ25 เพิ่งซื้อกินเป็นครั้งแรกเมื่อ4วันที่แล้ว^^ จากคุณ : Ujang_Takahashi เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 03:28:33

ความคิดเห็นที่ 26 อ่านทุกความเห็นแล้วรู้สึกรักพ่อกับแม่มากๆ บ้านเราไม่รวยไม่จน กลางๆ แต่เราไม่เคยมีความรู้สึกอยากอะไรแล้วไม่ได้กินเลย แต่มีหนึ่งเมนูที่เห็นข้างบ้านทำบ่อยมาก แต่ย่าเราไม่ยอมทำ (ย่าอยู่กับเราและพ่อกับแม่) นั่นคือ ไข่เจียว เรานะอยากกินมาก เพราะกลิ่นมันหอมเตะจมูก บอกย่าอยากกินไข่เจียว แกด่ากระเจิงค่ะ แกบอกว่า กับข้าวหมูเห็ดเป็ดไก่ทำไมไม่อยากกิน แกมองว่าไข่เจียวเป็นกับข้าวคนจนค่ะ เราเลยอดกินไข่เจียว พอโตมาหน่อย จับกะทะเข้าครัวเองได้ ก็ทำไข่เจียวสนองความอยากเองซะเลย 555+ จากคุณ : sexy starfish เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 03:34:48

ความคิดเห็นที่ 27 ที่โรงเรียน วัยเด็ก ป.1 มั้งเข้าเรียนโรงเรียนเอกชน เค้าจะทำวอฟเฟิลขาย ช่วงบ่าย  ซึ่งเงินที่แม่ให้ประจำวัน จะใช้หมด ก่อน ถึงช่วงบ่าย ได้แต่มองเพื่อนๆ เค้าซื้อกิน ตาละห้อย  รูสึกว่าตลอด เวลาที่เรียนที่นั่น เคย ได้ซื้อกิน แค่ สองครั้งเอง   เพราะไม่ได้เงินเพิ่มจากปรกติเลย ที่บ้านลูกหลายคน  ยังคิดถึงความอยากกินขนมวอฟเฟิล ตอนนั้นได้อย่างดี  น่าแปลก ที่ตอนนี้ ไม่คิดจะกินแล้ว อีกครั้งมี  รถไมโลมาฉายหนังกลางแปลง    และขายไมโลเป็นแก้วกระดาษ  เราได้ตังค์ รอบแรกซื้อกินไป 1 แก้ว   มันช่างเย็น หวานมัน อร่อยมาก วิ่งกลับบ้านมาขอเงินเพิ่ม แม่ไม่ให้ เราร้องไห้ อาละวาด โดนเฆี่ยนแทน  จำไปจนตาย แก้ไขเมื่อ 09 ก.ย. 55 03:48:19 จากคุณ : ตระูกูุลก.ขอแจม เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 03:40:36

ความคิดเห็นที่ 28 "ข้าวเปียก หรือก๋วยจั๊บญวน" ค่ะ ตอนเด็กอยู่ต่างจังหวัดทางภาคอีสาน ที่บ้านยากจน พี่น้องเยอะ ทุกคนเรียน แม่หาเงินคนเดียวก็พอบ้าง ไม่พอบ้าง มีแม่ค้าขายข้าวเปียกที่ตอนนั้นอยากกินมาก แต่ไม่มีเงินซื้อต้องช่วยทางบ้านประหยัด พ่อเลยให้ดิฉันกับน้องปลูกสาระแหน่เพื่อเอาไปขายให้ได้ซื้อข้าวเปียกกิน...กว่าผักจะโตพอตัดขายได้ พอมัดเป็นกำสองคนพี่น้องก็ต้องตากลมหนาวไปตลาดเช้าให้ทันคนซื้อ ผักสี่กำของเด็กตัวเล็กๆ ยังโดนต่อราคา เหมาหมดได้เงินมาหกสลึง ได้ข้าวเปียกสามถุง...กินกันแทบเลียถ้วย... จากคุณ : กลีบดอกโมก เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 04:22:51

ความคิดเห็นที่ 29 เยอะ คิดถึงช่วงนั้นแล้วสงสารแม่ ซื้อให้เราได้กิน แม่ไม่กิน ตอนนี้โตแล้ว แม่อยากกินอะไรชี้ จัดไป ลบอดีตที่เลวร้ายออกซะ กินให้ลืมว่าเคยจน จากคุณ : ชายชราอายุ 20 เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 04:36:02

ความคิดเห็นที่ 30 นมกล่องค่ะ อยากกินมาก แต่มันแพงสำหรับเรา จำได้ว่าครั้งนึงพ่อขับรถพาหลายคนไปทำบุญบ้านญาติอีกจังหวัดนึง พอถึงปั๊มพ่อแวะเติมน้ำมัน หลานสาวพ่อ(อายุมากกว่าเรา1ปี)เค้าช่างพูด เค้าขอให้พ่อเราซื้อนมให้เค้า พ่อเราก็ซื้อให้หลาน แต่ไม่ซื้อให้เรา (เราขี้อายและปากหนักด้วย) เราโกรธมาก จนไม่ชอบหลานพ่อคนนั้น จนตอนนี้ก็ยังไม่สนิทใจกับเค้าค่ะ แค้นฝังหุ่น 55555 จากคุณ : Phagus เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 04:46:42

ความคิดเห็นที่ 31 หลายอย่างมากค่ะ เช่นพวกขนมตระกูลกลูลิโกะเนี่ยค่ะ ตอนเด็กๆที่บ้านไม่ค่อยให้ทานขนมถุงกับน้ำอัดลมค่ะ นานๆทีจะได้ ทานข้าวเกรียบกุ้งซักห่อ น้ำอัดลมนี่เหมือนกันนานๆมากถึงได้ดื่มค่ะ  แล้วแถวบ้าน ก้อไม่มีร้านของชำอยู่ใก้ลๆด้วย แล้วอีกอย่างเป็นเด็กบ้านค่ะ อยู่แต่บ้าน ออกบ้าน ตอนไปโรงเรียนเท่านั้นค่ะ แล้วก็อีกนะคะที่บ้านห้ามซื้อขนมหน้าโรงเรียนค่ะ เลยอด ตามระเบียบ แต่เราว่าก็ดีเหมือนกันนะคะ คือเราเลยทำพวกของทานเล่นเองเป็นตั้งแต่เด็กค่ะ แล้วตอนนี้เลยก็เลยเป็นติดนิสัยไม่ค่อยทานขนมถุงๆกับขนมหวานไปด้วยค่ะ จากคุณ : mijijan เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 07:04:36

ความคิดเห็นที่ 32 KFC ค่ะ บ้านเราอยู่นอกตัวเมือง กว่าจะได้เข้าเมืองทีนานๆครั้ง   ...แม่บอกว่ากินให้รู้รสก็พอว่ามันเป็นยังไง แล้วก็เมื่อก่อนได้กินแค่พวกวิงค์ 3 อัน 29 บาท ก้ปลิ้มแล้ว แบ่งกินคนละชิ้น กับ พ่อ แม่ จากคุณ : พุดดิ้งช๊อคโก้ตาโตกล้วยหอม เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 07:24:45

ความคิดเห็นที่ 33 ขนมปังราดนมข้นหวานคะเคยนั่งดูเพื่อนบ้านกินจำได้กลืนน้ำลายอึกๆเลย  โตมามีเงินกินจนอ้วน555 จากคุณ : โลมาชมพู เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 08:15:47

ความคิดเห็นที่ 34 KFC ตอนเด็กๆน้องชายชอบกินมาก. แต่พ่อไม่ให้กินบ่อยๆ บลาๆๆเราก็คิดในใจ พ่อขี้งกไว้ทำงานได้จะซื้อให้น้องกินให้ท้องแตกตายไปเลย (โกรธพ่อ) ตอนนี้โต โดนพ่อด่าประจำเลยชอบสปอยน้องๆจนเสียคน(พ่อไม่รู้หรอกเราเก็บกด555)ไม่ยอมกินข้าวบ้าน จากคุณ : orange coral (orange coral) เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 08:48:28

ความคิดเห็นที่ 35 ตอนเด็กๆ แม่่มีตังค์แค่ไหน ไม่รู้ แต่ไม่เคยอด  อยากกินอะไรก็ค่อนข้างจะได้กิน พอโตมาหาเงินเองนี่สิ  อาการ งก บังเกิด 555 นั่นก็แพง นี่ก็แพง ทุกวันนี้เลยไม่ค่อยได้ซื้ออะไรกิน เฮ้อ  อยากกลับไปเป็นเด็กให้แม่เลี้ยงอีกที จากคุณ : bejinpao เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 09:09:07

ความคิดเห็นที่ 36 พ่อเราเสียตั้งแต่เรายังเล็ก จากที่ฐานะที่บ้านร่ำรวยล้นฟ้า แม่ถูกครอบครัวพ่อแย่งสมบัติไปจนหมด เราต้องกลายเป็นคนตัวเปล่ากัน แม่ต้องมาเย็บเสื้อโหลอยู่กับบ้าน วันนึงได้เงินไม่กี่บาท แต่แม่ก็ไม่เคยให้พวกเราอด แม่ก็พอมีเงินดอกเบี้ยในธนาคารกิน แต่เราก็ต้องใช้จ่ายอย่างประหยัด จำได้ว่าเห็นโฆษณา Dunkin Donut ในทีวี อยากกินมาก พูดให้แม่ฟังทุกวัน แต่แม่ไม่ซื้อให้กิน พวกของกินที่ราคาสูงจนเกินเหตุ อย่างของร้านฟ๊าดฟู๊ดทั้งหลาย ของใน 7/11 ของกินในห้างหรือ Food Court เราจะไม่ได้กินหรอก แม่จะพกข้าวให้เราไปนั่งกินกันใน Food Court แทนเวลาไปเที่ยวห้าง  พอตอนนี้เราทำงานได้มีรายสูง เราตั้งใจไว้เลยว่าทุกสิ่งที่เค้าแย่งจากครอบครัวเราไปเราจะหาคืนมาให้แม่ ตอนนี้แม่อยากได้อะไร อยากกิน อยากเที่ยวที่ไหน เมืองไทยเมืองนอก เราจัดหนักจัดเต็มให้แม่ตลอด ปีที่แล้วเราก็ซื้อรถให้แม่คันนึง ไอ้ Dunkin Donut ที่ตอนเด็กๆอยากกินมาก ตอนนี้เจอไม่ได้เลย เราจะซื้อมันยกโหลทุกครั้ง ถึงว่าเดี๋ยวนี้จะไม่ค่อยชอบกินแล้วก็ตาม มันเหมือนเป็นอดีตฝังใจ จากคุณ : SpeedyCookie เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 09:09:40

ความคิดเห็นที่ 37 ไม่มีเลยครับ   อยากกินอะไรก้ได้กิน   กินจนอ้วนตัวจะแตกอยู่แล้ว    มีแต่ตอนนี้ อยากกินอะไรก็ไม่ได้กิน    เพราะหมอไม่ให้กิน   เฮ้อ จากคุณ : สริตา เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 09:10:59

ความคิดเห็นที่ 38 ข้าวหน้าปลาไหลค่ะ อ่านการ์ตูนญี่ปุ่นมาก แล้วก็รู้สึกว่าเป็นสุดยอดอาหารญี่ปุ่นเลย โตมาได้กินอาหารญี่ปุ่นบ่อยๆแต่ก็ทำใจกับราคาไม่ได้สักที จนกระทั่งเพิ่งได้กินเมื่อเร็วๆนี้ แต่บอกตรงๆ ...นี่หรือของที่ฉันอยากกินมานานแสนนาน เอาเข้าจริงก็กินได้ไม่กี่คำ ไม่ถูกปากอย่างแรง จากคุณ : thippy56_ เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 09:14:02

ความคิดเห็นที่ 39 ของผมเป็นไอติม(ไอสครีม)จำได้ว่าตอนอยู่ระดับประถมซื้อไอติมไข่(สมัยนั้นเรียกอย่างนี็ ผมอยู่ต่างจังหวัด)อันละน่าจะ50สตางค์กินไม่สะใจนึกในใจว่าโตไปมีรายได้เองจะซื้อใส่ขันน้ำกินให้ชื่นใจ จากคุณ : คลองสำโรง เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 09:33:26

ความคิดเห็นที่ 40 เยอะมากค่ะ จารไนยไม่หมด ทั้งของกินของเล่นของใช้ เพราะตอนเด็ก ๆ นี่จนมาก ทั้งมอม ทั้งเยิน 555 ดีใจนะนี่ที่รอดมาได้ จากคุณ : papa mama love u เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 09:54:26

ความคิดเห็นที่ 41 อ่านแล้วรู้สึกว่ารักแม่ขึ้นมาเยอะเลยค่ะ และรู้สึกว่าตัวเองโชคดีกว่าคนอื่นเป็นไหนๆ อยากกินอะไรก็ได้กิน แต่ส่วนตัวเราชอบกินอะไรทั่วๆไป ไม่สรรหาอะไรแปลกๆ หรูๆ เพราะเราชอบกินอาหารรสชาติพื้นบ้าน อย่างทุกวันนี้แม้แต่ไอติมจากที่เคยชอบสุดๆ ก็กินไม่ได้เพราะกินแล้วคออักเสบทุกครั้ง แล้วก็จะไอเรื้อรัง เราเลยไม่ค่อยไขว่คว้าเมนูแปลกๆค่ะ สมัยเด็กอยากได้ของเล่นก็ร้องแหกปากจนกว่าเค้าจะยอมซื้อให้ ย้อนกลับมาคิดทุกวันนี้เวรกรรมตามทันค่ะ เพราะลูกเราก็ทำเหมือนกับที่เราทำกับพ่อแม่เด๊ะๆ แก้ไขเมื่อ 09 ก.ย. 55 10:14:11 จากคุณ : nu-seoul เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 10:13:41

ความคิดเห็นที่ 42 ส่วนของป้าก็ ผัดไท คะ ตอนเด็ก บ้านป้าจนมากๆ แม่เช่าห้องอยู่สลัม ก็ไม่ค่อยรู้จักอาหารที่เขาขาย เพราะไม่มีเงินจะซื้อกินอยู่แล้ว  มีอยู่วัน พี่สาวเงิน OT ออก ก็เลยซื้อผัดไท ให้น้องๆ กิน ทุกๆ คน ความรุ็สึกว่าอร่อยมากๆ อยากกินอีก แต่ไม่กล้าขอเงินแม่เพราะรู้ว่าเขาไม่มี จนกระทั่งป้าอยู่ ป.7 ปิดเทอมไปทำงานในโรงงาน (สมัยนั้นยังไม่มีกฎหมายแรงงานเด็กหรอกนะ แต่ก็ดีแล้วเพราะเป็นรายได้ปิดเทอมทุกปี ที่ทำให้ป้าได้เรียนหนังสือ) เงินเดือนออกเดือนแรกได้มา 210 บาท ป้าให้แม่ 200 บาท ขอไว้ 10 บาท วิ่งไปซื้อผัดไท กินจ้า ตอนนี้ไป ตจว. เห็นผัดไท ผัดหมี่ ที่ไหน ต้องกระโจนเข้าใส่ ผัดไทในกทม.หาอร่อยๆยากมากๆแล้วคะ จากคุณ : ป้าทิพย์-แม่กล้วย เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 10:45:33

ความคิดเห็นที่ 43 ของเราแอปเปิ้ลมั้งคะ สมัยก่อนรู้สึกว่าแอปเปิ้ลราคาแพงมากกกกก นานๆทีแม่จะซื้อให้กินค่ะ แล้วก็จะกำชับว่ามันแพงกินให้หมดนะ (แต่ก่อนลูกนึงเป็นสิบบาท เงินเดือนแม่ตอนนั้นแค่ 700 สมัยที่ราคาทองบาทละ 800) เดี่๋ยวนี้แอปเปิ้ลถูกกว่าส้มอีก 5555 อีอย่างก็ผลไม้กระป๋องค่ะ รู้สึกว่าจะได้กินแค่ช่วงเทศกาล แกะกระเช้าของพ่อตอนปีใหม่ เลยรู้สึกว่ามันพิเศษจริงๆ จากคุณ : ฝอยทองน้อย เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 11:14:26

ความคิดเห็นที่ 44 เข้ามาอ่านค่ะ ซึ้งอ่า จากคุณ : ดีแอน เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 11:52:37

ความคิดเห็นที่ 45 KFC ค่ะ แม่กับป๊าบอกว่าไก่มีสารเร่งฮอร์โมนเยอะไม่ให้กิน แม่แบนทุกอย่างที่เป็นจั้งค์ฟู้ดเลยด้วยซ้ำ โตมาเซ็งเลย นมเล็ก -___-;; ปล.ตั้งแต่ได้กินมาชอบ Mc' มากกว่า KFC เดี๋ยวนี้ก่อนนอนต้องกินแมคเป็นเซ็ตตลอดเลย อ้วนขึ้นเยอะมาก :( จากคุณ : THE FOXY เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 12:34:41

ความคิดเห็นที่ 46 ซึ้งด้วยค่ะ หลายความเห็น ชอบค่ะกระทู้แบบนี้ ^__^ จากคุณ : koi_purple เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 12:39:58

ความคิดเห็นที่ 47 ของเราเป็นขนมค่ะ ตอนเด็กๆจำได้ว่าห้างแถวบ้าน อิมพีเรียลมีขาย PEZ อยากได้มากแต่ราคามันสูง (ตอนนั้นเราจำได้ว่าเกือบ 30 บาทค่ะ)สมัยยี่สิบปีก่อน ตอนนี้โตแล้ว ก็ยังมี PEZ เห็นทีไรเราก็มักซื้อสะสมค่ะ จากคุณ : ChemNizz เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 12:51:18

ความคิดเห็นที่ 48 ตอนเด็ก มีช่วงนึง พายุเกย์ เข้าบ้าน น้ำท่วม ชีวิตลำบากมาก ทั้งๆที่บ้านขายข้าวสาร แต่ไม่สามารถทำไรกินได้เลย ผู้ใหญ่เขาก็ไม่ได้กินอะไรเป็นวันๆ แต่เขาคงไม่หิวเพราะความเครียด แต่เราตอนนั้นยังเด็กๆอยู่ กลางคืนได้แต่นั่งที่นอนไม่มี หิวก็หิวฝนก็ตกตลอด มีคนข้างนอกเข้ามาช่วย เอาข้าวไข่เจียวมาให้ เป็นอาหารที่สุดวิเศษที่สุด ในชีวิต แทบจะเลียกล่อง ทุกวันนี้ เวลาฝนตกผมยังนึกถึงข้าวไข่เจียวทุกๆครั้ง เลย จากคุณ : tum911 เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 12:54:06

ความคิดเห็นที่ 49 ขนมเค้กค่ะ เมื่อ ๓๕ ปีที่แล้ว จำได้ว่าตอนนั้นเป็นขนมที่อยากกินที่สุดในโลกเลย ขนมเค้กเมื่อก่อนตามร้านต่างจังหวัด ไม่ใช่ในตลาดใหญ่ จะเป็นกล่องกระดาษ ฝากล่องจะเป็นพลาสติกใสๆ สามารถมองเข้าไปข้างในได้ ข้างในก็จะเป็นเค้กชิ้นสี่เหลี่ยมเล็กๆ เต็มไปหมด เห็นแล้วน้ำลายไหล (มันจะอร่อยไหมหนอ) ในวัยเด็กคิดว่ามันต้องเป็นขนมอร่อยแน่ๆเลย แต่ไม่มีเงินซื้อได้แต่มองคนอื่นกินกัน เห็นครีมที่ปาดหน้าขนมแล้วน่ากินมาก จำได้ว่าเก็บเงินค่าขนมที่แม่ให้วันละ ๒๕ สตางค์ บางวันก็ไม่ได้เงินโรงเรียน เอาไปซื้อกิน ราคาตอนนั้นชิ้นละ ๕๐ สตางค์ (ขนาดประมาณ ๒ นิ้ว คูณ ๒ นิ้ว) ถึงตอนนี้ อยู่เมืองที่ขนมเค้กอร่อยติดอันดับโลก หลากหลายรสชาติ รูปแบบ ก็ไม่คิดจะกินอีกเลย ไม่รู้มันฝังใจตอนเด็กหรือเปล่า (พิมพ์ไปน้ำตาซึมไป) จากคุณ : นุ้ยหนุ่ย (cleaver) เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 13:17:30

ความคิดเห็นที่ 50 ตอนเด็กๆ(บ้านนอก)อยากกินขนมคุ๊กกี้มากๆ มีความรู้สึกว่าชื่อขนมนี้มันเท่จัง ดูหรูหราและมันคงอร่อยมากถึงมากที่สุดแน่เลย ด้วยเพราะเป็นขนมของฝรั่ง หากินยากในต่างจังหวัดแถบชนบท โอกาสสมัยนั้นที่จะได้กินคงไม่มี ได้แต่นึกถึงภาพขนม ที่มีแต่ความอยากที่จะลิ้มลอง แต่เมื่อมีโอกาสได้กินตอนโต มันตรงกันข้ามกับความรู้สึกเมื่อตอนเด็ก มันเป็นขนมที่ไม่อร่อย เพราะมันไม่ถูกปากน่ะค่ะ ยังคิดในใจว่า นี่เหรอขนมที่เคยอยากกินมากเมื่อสมัยเด็กๆ ไม่อร่อยอย่างที่คิดเลย จากคุณ : ลูกกวาดมอมแมม เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 13:19:27

ความคิดเห็นที่ 51 ทุเรียนค่ะ แม่ไม่ให้กิน เพราะลูกอ้วนจนกลิ้งได้แล้ว โตมาก็ยังไม่กล้ากินอยู่ดี เพราะต้องลดความอ้วนตลอดเวลา เป็นคนอ้วนง่าย ปัจจุบัน ได้แต่ดูรูป กับไปสูดกลิ่นทุเรียนตามซุปเปอร์ไปพลางๆ เฮ้อ... จากคุณ : hasu*lotus เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 13:35:59

ความคิดเห็นที่ 52 ตอนเด็กๆเราจนมาก อาหารที่เราอยากกินแต่ไม่มีปัญญาจะซื้อกินมีเยอะจนเล่าไม่ไหว ^^! พอเรียนจบมาทำงานเราเลยกลายเป็นคนกินตามใจปาก กินจนอ้วนก็ไม่ยอมหยุด รายจ่ายรายเดือนของเราส่วนใหญ่หมดไปกับค่ากินค่ะ ปล. ยิ่งช่วงหลังๆเข้าห้องก้นครัวบ่อย ก็ไปเห่อซื้อนั่นซื้อนี้มากินตามเค้า เดือนนี้กระเป๋าแฟบตั้งแต่ต้นเดือนเลยค่ะ ^^ จากคุณ : XODA เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 13:41:39

ความคิดเห็นที่ 53 มังคุดค่ะ สมัยเมื่อก่อนแม่ยังไม่เป็นข้าราชการ บ้านก็ต้องเช่าญาติอยู่ วันนึงเพื่อนเอามังคุดไปโรงเรียนแล้วแบ่งให้เราชิมซีกนึง ตกเย็นบอกแม่ว่าอยากกินมังคุด แม่บอกว่าแพงไป เราก็ยังจำรสชาติติดปาก จนเมื่อฐานะดีขึ้น แม่รับราชการ ผลไม้ที่ชอบที่สุดก็คือมังคุดจนถึงวันนี้ค่ะ :) จากคุณ : Miracle Crew (Miracle Crew) เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 14:10:32

ความคิดเห็นที่ 54 แมคไก่ แมคโดนัล แล้วก็ ขนมครกสิงคโปร์ สาขาตรงสยาม ข้าวขาหมูตรอกซุงมาบุญครองชั้น 7 ตอนไปเรียนพิเศษที่สยาม แม่ให้ตังค์ไป 40-50 รู้สึกว่าอยากกินไปซะทุกอย่างเลยค่ะ จากคุณ : pucca&pooh เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 14:24:05

ความคิดเห็นที่ 55 ตอนเรียนจบ ป.ตรีใหม่ๆ เริ่มทำงานยังไม่ถึงเดือน เงินเดือนเดือนแรกก็ยังไม่ออก นัดเจอเพื่อนที่เขาทำงานก่อนเรา นัดกันที่ร้านแม๊คโดนัล เพื่อนสั่งไก่ทอดมากิน ในความรู้สึกตอนนั้น เราว่ามันแพงมาก 2 ชิ้นราคาเป็นร้อย เราไม่มีตังค์ซื้ออ่ะ วันนั้นเราไม่กินไก่ เราบอกเพื่อนว่าอิ่ม เรากินแต่น้ำอย่างเดียว เห็นกระทู้นี้แล้วนึกถึงวันนั้นจัง ตอนนี้มีเงินแล้ว กินกี่ชิ้นก็ได้ แต่กลับไม่อยากกินน่ะสิ... แก้ไขเมื่อ 09 ก.ย. 55 14:36:30 จากคุณ : leowinner เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 14:36:06

ความคิดเห็นที่ 56 กับข้าวถุงที่ทำเสร็จใหม่ๆนี่ล่ะครับ ตอนนั้นพ่อบอกว่าที่บ้านเจอวิกฤตการเงินกับธนาคาร อยากกินกับข้าวใหม่ๆใจจะขาด แต่ก็ไม่ได้ ต้องไปซื้อก่อนเขาจะเก็บร้าน ราคาถุงละ 5-10 บาท แล้วถุงนึงต้องแบ่งกันกิน 2-3 คนไม่ก็ตักแยกไว้กินหลายๆมื้อ กินข้าวปนน้ำตากันเลยล่ะครับตอนนั้น จากคุณ : Resonate เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 15:07:20

ความคิดเห็นที่ 57 เป็นคนที่จัดว่าโชคดีก็ได้มั้ง เพราะเราอยากกินอะไรก็ได้กินทุกอย่าง ซึ่งส่วนใหญ่ก็อาหารและขนมพื้นๆนั่นเอง ขนมไทยๆ ข้าวต้มมัด ข้าวเหนียวสังขยา วุ้นกระทิ เราอยู่ตจว.และยุคสมัยที่เติบโตมามันก็ไม่มีอาหารและขนมเลิศๆอะไรมาล่อตาล่อใจ มันเลยทำให้ไม่ได้เกิดความอยากกินอะไรที่มันเกินกว่าที่เคยกินประจำ จำได้ว่ากินพิซซ่าฮัทครั้งแรกตอนไปเที่ยวภาคใต้สมัยเด็ก ไปกับพ่อแม่และเพื่อนบ้าน ทุกคนฮือฮาไปนั่งกินกัน พ่อแม่เลยพาไปกินกับเขาด้วย ตอนนั้นก็รู้ว่าอร่อยแต่ไม่ได้ติดใจอยากกลับไปกินอีกนะ ไอติม ไอติมดีที่สุดที่เคยกินก็ตราหมีแพนด้า ถ้วยละสองสามบาทกับไอติมตัดที่มีลุงแก่ปั่นจักรยานมาขายแถวบ้าน นานๆทีพ่อแม่จะพาไปกินไอติมในห้างที่เขาจะตักเป็นลูกกลมๆใส่ถ้วยให้ ถือว่าหรูละ ครัวซองของก็เพิ่งจะมารู้จักตอนโตขึ้นมาหน่อย มันมีห้างแม็คโครกับโอชองมาเปิดที่เชียงใหม่ แม่พาไปเห็นคนรุมซื้อครัวซอง เลยไปซื้อบ้าง ก็อร่อยดี ตอนนั้นไก่ย่างห้าดาวเพิ่งดัง โฆษณาทางทีวีประจำเลย ก็อยากนะแต่ไม่ได้อยากจนปวดใจอะไรแบบนั้นหรอก เพราะรู้สึกว่าไก่ย่างที่แม่ซื้อจากตลาดมาให้กินประจำก็อร่อยเหมือนในทีวีอะแหล่ะ แอบทำเป็นกัดขาไก่แล้วทำหน้าตารื่นรมเหมือนเด็กผู้หญิงในโฆษณาอีกต่างหาก ...เล่าถึงความหลังแล้วสนุกดีไม่ค่อยมีเรื่องทุกข์ใจเท่าไหร่ จากคุณ : เสียงจากบ้านนา เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 15:15:34

ความคิดเห็นที่ 58 ตอนเด็กๆ ไม่ได้อยู่กับพ่อแม่. ป้ากะพี่ชายต้องมาอยู่กับยาย ฐานะทางบ้านยังไม่ดีมาก. น้าๆจะทำกับข้าวทุกวัน มีคนงานต้องทานด้วยไม่รู้จักอาหารหรูๆตามห้างหรอก. แต่ถ้าอยากซื้อขนม5-10บาท ขอยายก็ได้ตลอด พอสัก ม.1 ทางบ้านเริ่มมั่นคง พ่อกะแม่พาไปทานอาหารตามภัตตาคารแต่อาหารฝรั่งไม่เคยนะ พ่อแม่ไม่รู้จัก. อยากได้อะไรก็ได้ แต่เป็นเด็กไม่เคยขอ ไม่เรียกร้อง จนทุกวันนี้อยากกินก็ไป ส่วนมากจะะแล้วแต่ลูกมากกว่า แก้ไขเมื่อ 09 ก.ย. 55 15:45:02 จากคุณ : ป้าไฮเทค เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 15:25:03

ความคิดเห็นที่ 59 พิซซ่า สปาเก็ตตี้ ไก่ทอดผู้พัน  ไอติมสเวนเซ่น ตอนเด็กๆเรากินแต่ ขนมปังใส้หมูหยองสากๆ ก้อนละ 1 บาท ขนมจีนน้ำยาปลาช่อน ไก่นาย่างจิ้มแจ่ว และ หวานเย็นใส่ถุงที่ต้องกัดแล้วดูดถุงละ 50 ตังค์ ทุกวันนี้มีเงินสามารถซื้อกินได้ทุกอย่างเลย แต่กินได้ไม่เยอะ ระวังเรื่องน้ำหนักและสุขภาพลำบากกว่าเดิมอีก แก้ไขเมื่อ 09 ก.ย. 55 16:05:06 จากคุณ : แก้วหนึ่งใบกับเบียร์สองขวด เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 15:25:31

ความคิดเห็นที่ 60 แม็กนั่มครับ ตอนเด็กๆ อยู่บ้านลุงกับป้า ตกเย็นจะมีรถไอติมวอลล์เข้ามาในหมุ่บ้าน ลุงป้าแล้วก็ลุกสาวเค้าจะซื้อกินกันคนละแท่ง ตอนนั้น25 บาทมั้ง ส่วนผมเค้าก็จะซื้อยักษ์คู่ให้ เราก็อยากกินบ้าง แต่เค้าก็จะให้งบแค่นั้นได้แต่ทำใจว่าเรามันคนอาศัย จนตอนนี้มีตังค์แล้ว ใครว่า 40 บาทแพงไปแต่ผมไม่สน จากคุณ : Monkey D Lufy เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 15:29:31

ความคิดเห็นที่ 61 เส้นหมี่ลูกชิ้นเนื้อ ตอนเด็กๆแม่ซื้อมาถุงเดียวแบ่งคนละครึ่ง กะน้องกิน แล้วต้องผสมข้าวจะได้ดูเยอะๆ เราจะเหลือลูกชิ้นไว้กินตอนสุดท้าย แล้วพ่อเราชอบแกล้ง มาแย่งลูกชิ้นลูกสุดท้ายที่เราเหลือไว้ไปกิน พ่อก็คงแกล้งๆแหละ แต่ด้วยความเป็นเด็กไง อุตส่าห์เหลือไว้กะจะกินตอนสุดท้าย จำได้ว่าเสียใจมาก จำจนวันนี้ ไปกินก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นที่ไหน ต้องเพิ่มลูกชิ้น หรือ สั่งลูกชิ้นเปล่ามาอีกชาม กินมันให้สะใจ แล้วจะกินเบิ้ลตลอด ฝังใจนักกะอีก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นเนี่ย จากคุณ : TinyMonster เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 15:37:08

ความคิดเห็นที่ 62 ชอบกระทู้นี้มากๆ อยากจะบอกว่าเกือบทุกอย่างเลยค่ะ แต่ที่จำได้แม่นคือ เซี่ยงไฮ้ สมัยก่อนอันละ  0.50 สต. ยังไม่มีปัญญาซื้อ ญาติเราบ้านเค้ารวย เค้าให้มาคนละอันกับน้องๆ กินเรียบ ถึงขนาดเลียถุงมันด้วย 555+ ........... สมัยก่อนที่บ้านจนมากๆ ไม่สามารถซื้ออะไรที่นอกเหนือจากข้าวได้เลย เพราะว่าซื้ออย่างอื่นๆ แล้วเดี๋ยวไม่มีเงินซื้อข้าวสาร กับข้าวก็ผ้ักตามแถวบ้าน ผักบุ้ง ใบตำึลึง หมูไม่เคยได้กินเลย .......... พอมาตอนนี้จึงสนองความต้องการของตัวเอง อ้วนซะ 555+ ปล. แต่กินเยอะไม่ได้มาก ห่วงสุขภาพตัวเอง แก้ไขเมื่อ 09 ก.ย. 55 15:54:44 จากคุณ : พาไล เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 15:52:49

ความคิดเห็นที่ 63 นมกล่องค่ะ สมัยก่อนทางบ้านฐานะไม่ค่อยดี   เราเลยไม่ค่อยได้ทานนมเยอะๆ เหมือนเด็กสมัยนี้ค่ะ ...อยากกินนมช๊อกกาแลตของไทย เดนมาร์กมาก ...ตังค์ก็ไม่มี เวลาอยากกิน  จะไปรับจ้างลุงถูบ้านค่ะ  เขาจะให้ตังค์มา 5-10 บาท...เราก็วิ่งไปซื้อจากร้านค้าแถวบ้าน....ความรู้สึกตอนนั้นคือ  มันอร่อยมากๆๆ โตมาหน่อย ก็  KFC ค่ะ ...ได้กินครั้งแรกตอนอายุ 14 ปี  เพราะพี่สาวคนโตทำงานได้เงินเดือนแล้วพาเรากับพี่คนกลางไปกินค่ะ   ....ประสบการณ์เหล่านี้  คิดถึงทีไร  มันปนเศร้าและมีความสุขไปพร้อมๆกันนะคะ....อย่างน้อยๆ  เราก็เรียนรู้ว่า   ไม่มีอะไรที่เราได้มาง่ายๆ และเราไม่สามารถมีและเป็นทุกอย่างบนโลกใบนี้  ^_^ จากคุณ : นาโนจัง เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 15:55:56

ความคิดเห็นที่ 64 ตอนเด็ก ๆ ไม่รู้ทำไมอยากกิน โคลอน มาก ๆ สำหรับเราในตอนนั้นมันแพงมากเลยนะ ได้เงินไปโรงเรียนแค่วันละ 5 บาท ซื้อข้าวกินก็หมดแล้ว อิจฉาเด็กคนอื่นที่ตอนพักกลางวันเค้าก็ไปซื้อขนมมากินกัน แต่เราก๋ไม่เคยเอาไปบ่นให้พ่อแม่ฟังนะ เพราะรู้ว่าเค้าลำบากมากแล้ว ไม่อยากทำตัวให้ท่านเป็นห่วง แต่พอโตมาหาซื้อกินเองได้แล้ว มันทำให้เราเป็นคนรู้จักใช้เงินมากขึ้น เพราะคิดว่ากว่าจะหามาได้มันลำบากมาก อย่างแม็กนั่มแท่งละ 40 บาทนั่นบอกตรง ๆ ตอนนี้เรายังไม่เคยกินเลยนะ จากคุณ : นิวลี่ เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 15:57:40

ความคิดเห็นที่ 65 นึกย้อนไปเหมือนจะไม่มีค่ะ อาจเป็นเพราะว่าลูกคนแรก+หลานคนแรกก็เป็นได้เลยมีแต่คนตามใจ อยากได้ อยากกินอะไรก็จะได้ แต่ว่าเราไม่เคยร่ำร้องอะไรพร่ำเพรื่อค่ะ คงเป็นเพราะเด็กๆเป็นคนขี้อายแล้วก็ไม่ค่อยพูดด้วย แล้วก็เป็นคนกินง่ายเลยไม่มีปัญหา รวมถึงแม่เป็นแม่ที่เยี่ยมมากๆค่ะ ไม่ว่าลูกกอยากกินอะไรแม่สามารถทำให้ลูกกินได้หมดแม้แต่ขนมเค้กค่ะ เราเลยรู้สึกว่าในวัยเด็กเราได้รับการเติมเต็มจากพ่อแม่รวมถึงย่ายายแล้วก็คุณอาทั้งหลายค่ะ อ๊ะ...แต่ที่บ้านไม่ได้มีเงินร่ำรวยอะไรนะคะ ก็จนๆนี่แหละค่ะ ทุกวันนี้เลยขอบคุณป๊ะป๋าที่ขยันทำงาน มะมี้ที่ทำทั้งงานบ้านและค้าขายจนที่บ้านพอมีเงินขึ้นมาบ้างค่ะ จากคุณ : ran.takarai เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 16:02:12

ความคิดเห็นที่ 66 อะไรที่เราอยากกิน ก็ได้กินค่ะ แต่เป็นอะไรที่ไม่แพงนะ ของแพงๆไม่ค่อยอยากกิน  แบบว่าเห็นแล้วก็ท่าทางแพง แต่คงไม่อร่อย คิดเอง อิอิ จะได้ไม่อยากกิน  แต่พอได้กินจริงๆก็เฉยๆ (ไม่ได้ดิ้นรนซื้อ แต่มีคนเอามาให้ มีคนซื้อฝาก) บางทีราคาสูง แต่รสชาติไม่ใช่แบบที่เราชอบ เสียดายเงินมาก  เลยชอบกินอะไรที่เดิมๆ กินอยู่ทุกวันมากกว่า ไอ้ที่อยากกินจริงๆ มักจะเป็นของที่เค้าไม่ทำขายแล้วต่างหาก T^T จากคุณ : แพนด้าม้าน้ำ เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 16:09:54

ความคิดเห็นที่ 67 มาเสียน้ำตาที่ห้องก้นครัว เพราะกระทู้นี้ ทุกทีเสียแต่น้ำลาย จากคุณ : ตำบลสวนกล้วย เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 16:10:15

ความคิดเห็นที่ 68 ฮาเก้นดาซค่ะ แพงซื้อกินไม่ลง จากคุณ : หน้าแง๊ว~* เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 16:22:06

ความคิดเห็นที่ 69 ตอนเด็กๆจนอ่ะ ไม่มีบ้านอยู่ไปขอญาติอาศัย ไม่มีตู้เย็น ต้องเอาถังน้ำแข็งใส่น้ำแข็งใส่น้ำกิน จะแช่อะไรก็ต้องแช่ในนั้นแหล่ะ ปนๆกันไป เรื่องกินไม่เคยอยากกินอะไร เพราะไม่เคยเห็นอะไรแบบคนรวยๆเค้าเห็นกัน ตอนนั้นยังไม่มีพิซซ่า KFC เลยไม่รู้ว่าอยากกินอะไร แต่เรื่องจนแล้วจำจนขึ้นใจ พ่อพาน้องกับเราขึ้นรถ ปอ จะไปหาแม่แล้วเค้าจะเก็บเงินเราด้วย ตอนนั้นอยู่ป.1 พอเลยต้องพาลงเพราะมีเงินจ่ายให้พ่อคนเดียว พ่อพาไปส่ง โรงเรียนวันนั้นฝนตกพ่อยืนดูหนังสือพิมพ์ที่แผงขาย เลยเผลอทำน้ำจากร่มหยดใส่หนังสือพิมพ์เค้า 1 หยด เจ้าของร้านก็ด่าพ่อเราซะไม่มีดี แต่พ่อเราก็เดินจูงเราออกมา แล้วกระซิบบอกว่า เงินตั้ง 5 บาทเอาไปซื้ออะไรกินดีกว่าเนอะ(จริงๆเรารู้ว่าเค้าคงไม่มีเงินจริงๆเลยยอมโดนด่า) ตอนนั้นจนมากๆเลยพอมานั่งคิดดู แต่ไม่รู้สึกว่าตัวเองลำบาก รู้สึกว่าเป็นครอบครัวที่ทำให้เราอบอุ่น มีจักรยาน 2 คัน พ่อขี่ให้เราซ้อน แม่ขี่ให้น้องซ้อน จากคุณ : พระจันทร์แก้มป่อง เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 16:26:31

ความคิดเห็นที่ 70 ตอนเด็ก ผมกับพี่ชาย อยากกินแซนวิสมากที่มันมีผัก มีแฮม เค้าขายโชว์ไว้ในตู้หน่ะครับ อันละ ยี่สิบห้าบาท แพงบรรลัย ไม่กล้าบอกแม่ กลัว แม่จะทำดัดแปลงให้กิน แล้วจะไม่อร่อย คือ อยากกิน ออริจินอล หน่ะครับ เลยชวนพี่ชาย ไปขาย ใบตรวจหวย เค้าเรียง เบอร์ๆๆๆๆๆๆๆ ถ้าเรา เป็นเด็กใหม่เค้าก็จะให้อันดับสุดท้ายๆๆๆๆ เลย เดินขายตั้งแต่ สี่โมงเพราะหวยออกตอนสี่โมง ถึงสองทุ่มหลงทางกับพี่ชายด้วย ตอนนั้น ห้าขวบครับ ไหนจะรถยนต์ มอเตอร์ไซค์อีก เวลาข้ามถนน หาพี่ไม่เจอ ด้้วย พิมพ์ไปน้ำตาร่วงเลยเรา คิดถึงพี่ครับ ตอนนี้พี่ชายเสียแล้ว  พอกับบ้าน แม่ก็พึ่งรู้ว่า พวกเราไปขายใบตรวจหวย แม่ไปรอที่ โรงพิมพ์ เราต้องรอส่งเงิน พร้อม ใบตรวจหวยที่เหลือ แม่ รออยู่หน้าโรงพิมพ์ เราก็กลัว ว่าจะเป็นยังไงนะ จะโดนตี ขนาดไหน พี่ชายเดินมาพร้อมกับ แซนวิซ อันนั้น ที่แวะดูทุกวัน เราสามคนแม่ลูก กอดกันหน้าโรงพิมพ์ ร้องไห้ ครับ ผม ว่าแซนวิซ นั้นอร่อย ที่สุดในโลกเลย คิดถึงพี่ชาย คิดถึงแม่ด้วย พิมพ์ไปขี้มูกไหลไป ฮือๆ จากคุณ : สองร้อย เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 16:27:55

ความคิดเห็นที่ 71 ตอนเด็กๆเราอยู่กับพ่อและพี่ชาย พ่อเราเป็นข้าราชการ ไม่ได้ร่ํารวยอะไร แต่ถ้าลูกอยากกินอะไรก็ได้กิน แต่ก็ไม่ใช่พวกอาหารราคาแพงอะไร บ้านเราจัดว่าเชยนิดๆ ก็จะรู้จักแต่อาหารที่พ่อเคยซื้อให้กิน เรารู้จักผัดกระเพราตอน ม.1 ไปกินข้าวกับเพื่อนแล้วมันสั่งมากิน ส่วนเราถ้ากินอาหารจานเดียวก็จะกินแต่ข้าวผัด ข้าวมันไก่ ข้าวหมูแดง พ่อจะซื้อ นม ขนม ผลไม้ ไว้ในตู้เย็นตลอด เพราะฉะนั้นเราก็จะกินแต่ของในตู้นั้นแหละ ตอนอยู่ป.6 จังหวัดเราเพิ่งมีKFC จ้างดารามาเปิดงานแต่จําไม่ได้ว่าใคร พ่อเราพาไปดู ตอนนั้นเราคิดว่าพ่อคงไม่ซื้อให้กินหรอก เพราะเราเห็นว่าราคามันแพ๊งแพง เราก็อยากกินนะแต่เกรงใจพ่อ สุดท้ายตอนจะกลับบ้าน พ่อเราก็พาไปซื้อใส่กล่องกลับมากินที่บ้าน ปลื้มมากกกกก จากคุณ : นางสาวอาริน เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 16:29:23

ความคิดเห็นที่ 72 กระทู้นี้ เศร้่าจัง + บ่งบอกถึงวัยของแต่ละคน จากคุณ : Kosmos เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 16:34:02

ความคิดเห็นที่ 73 บัตเตอร์เค้กของs&p. ที่อยู่ในกล่องฟอลย์แช่ในตู้แช่อะค่ะ เพิ่มเติม บอกแม่ว่าอยากกินเค้กเนยสดรอจนถึงโอกาสพิเศษแม่ซื้อให้ แต่ซื้อผิดอ่ะ แต่ตอนนั้นผ่านไปหลายเดือนแล้วเลยไม่ค่อยเสียใจเท่าไหร่ก็บอกแม่ไปว่าไม่เป็นไรหรอก พอโตทำงานเลยได้กิน แก้ไขเมื่อ 09 ก.ย. 55 19:45:24 จากคุณ : Judy Abbott เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 16:43:59

ความคิดเห็นที่ 74 โหวตแนะนำไปแล้วนะครับ เป็นกระทู้ดีได้เห็นความรักของครอบครัว    จากคุณ : ร่วมสนุก2555 เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 16:46:42

ความคิดเห็นที่ 75 ตอนสมัยเด็กๆ สักเกือบยี่สิบปีแล้ว ถ้าถามว่าตอนนั้นอยากกินอะไรแล้วไม่ได้กิน ที่บ้านก็ฐานะไม่ดีอะไรมากมาย พี่น้องสามคน อะไรก็ตามที่ต้องออกตังซื้อ จะไม่ค่อยได้กิน จะได้กินของที่พ่อแม่หามาได้ ซึ่งส่วนใหญ่คือปลาน้ำจืด วันไหนได้กนปลาทูหรือปลากระป๋องนี่สวรรค์ชัดๆ เวลาดูทีวี (ทีวีขาวดำ) เวลามีโฆษณาขนม อาหาร ลูกอม สามพี่น้องจะนั่งหน้าทีวีแล้วจะแย่งกันจองของกินในโฆษณา (มานึกตอนนี้ขำมากๆ) อาหารที่อยากกินแล้วไม่ได้กิน คือ ไก่ย่างห้าดาว ออกโฆษณา บ่อยมาก พ่อกลับบ้าน อย่าลืมซื้อไก่ย่างห้าดาวมาฝากด้วยนะ........สมัยนั้นไก่ย่างห้าดาว ไม่มีเฟรนไชน์เยอะขนาดนี้  แถมคงแพงน่าดู ได้กินของจริงก็ปาตอนเข้ามหาวทิยาลัยเข้าไปแล้ว ประมาณ 10 ปีให้หลัง 55++ จากคุณ : LANCELOTton เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 16:46:55

ความคิดเห็นที่ 76 ปลาอินทรีย์ทอด ปลาสำลีทอด ปลากะพงทอด อยากกินมาก แม่บอกว่าแพง ให้กินข้าวคลุกปลาทูแทน แม่จะเอามือขยำๆข้าว เหยาะน้ำปลาสมัยนั้นขวดละ 4 บาทมั้ง กินกันเหมือนข้าวแมว แต่ชอบนะ พอโตมีปัญญาหาตังค์ได้ เลยพาแม่กินทุกปลาที่แพงๆเลย จากคุณ : envy_me เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 16:48:09

ความคิดเห็นที่ 77 ตอนเด็กๆอยู่ต่างจังหวัด ไม่มีขนมฟุ่มเฟือยล่อตา ไม่ได้อยากของอะไรแพงๆ ครอบครัวเป็นคนจีน ฐานะไม่ได้ลำบากเกินไป ก็มีกินได้ตามญานะ จะออกแนวอยากของแปลกๆ ที่ที่บ้านไม่ทาน/ไม่ให้ทาน เช่น ขนม ลูกชิ้นปิ้ง ไส้กรอกแป้งๆ ทอดแล้วฟูๆ หน้าโรงเรียน ที่บ้านรู้สึกว่ามันสกปรก น้ำมันดำ ไม่มีคุณค่าทางอาหาร บลาๆๆ ไม่เคยได้ซื้อเลยค่ะ ต้องรอกลับมาบ้าน กินขนมจีนๆ ขนมผู้ใหญ่ (ในความคิดเรา) พวกขนมไหว้พระจันทร์ ขนมโก๋ ขนมเปี๊ยะ มันก็อร่อยนะ แต่เพื่อนๆ ได้กินลูกชิ้นทอด แป้งๆ คาวๆ จิ้มน้ำจ้ิมเผ็ดๆ แม่ก็จะซื้อไส้กรอกซีพี แบบดีๆ เนื้อเยอะๆ มาจี่กระทะ แบบไม่ใส่น้ำมันมาก มันไม่ใช่อะแม่ มันไม่ใช่ ๕๕๕ หรือโตขึ้นมาหน่อย อ่านหนังสือนอกเวลา ลูกอิสาน ก็จะอยากทานปลาร้าสับ ปลาจ่อม ปลาแจ่ว อย่างที่บอก ว่าบ้านเป็นคนจีน ก็จะไม่กินกัน บอกอาม่าว่าอยากกิน อาม่าว่าเราว่า ลูกเหลาเกี้ย แล้วก็ไม่ให้กิน เพราะอาม่าเหม็น ๕๕๕ เดี๋ยวนี้โตแล้ว ต้องแอบไปกินนอกบ้าน หรือซื้อตามข้างถนน แล้วกินให้หมดก่อนเข้าบ้าน แต่กลับไปโหยหาขนมเข่ง ขนมเทียน ที่อาม่าทำให้กินตอนเด็กๆ ขูดมะพร้าวเอง โม่แป้งเอง แล้วก็ต้องยกมือขอเป็นคนแต้มจุดแดงๆ พยายามแต้มให้จุดใหญ่ๆ ไม่สวย อาม่าจะได้บอกว่าอันนี้ไม่สวย ไหว้เจ้าไม่ได้ เอาไปกินเล่นซะ (ทำให้ได้กินขนมเข่งร้อนๆ ออกจากซึ้งใหม่ๆ) หาซื้อที่ไหนไม่ได้จริงๆ จากคุณ : dekhype เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 16:48:59

ความคิดเห็นที่ 78 ไม่ชอบเลย อ่านแล้จะร้องไห้ T^T จากคุณ : อีกออินึนเด เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 17:06:17

ความคิดเห็นที่ 79 อ่า ไอติม wall ที่เป็นเค้กอะครับ อยากกินมากๆ แต่พ่อบอกแพง กินบะหมีได้4 จานแนะ(ผมกินจุแต่เด็ก) ก็เลยไม่ได้กิน พ่อเลยเดินไปซื้อไอติมถ้วยมาให้กินแทน เราก็กินแต่ฝั่งใจมากๆว่าโตจะกินให้ได้ ปัจจุบันหายาก +มะรืนนี้ครบรอบพ่อเสีย นอกประเด็นไปนิด แต่ตอนนี้ทุกๆวันที่ไปกินบุฟดีๆ อาหารอร่อยๆ ต้องแอบเซ็งลึกๆเพราะคิดถึงพ่อไม่ได้พาท่านมากิน เพราะพ่อเป็นคนชอบกินมากๆ +สอนตลอดว่าอยากกินอะไรกิน ตายไปไม่ได้กิน  อดของอดได้อย่าอดข้าวอดน้ำ -_-'' (ผมเลยเป็นคนนิยมกิน+ดื่ม) พรุ่งนี้ติสจัดๆคงไปหาอะไรที่พ่อชอบกินกระแทกปาก+ทำบุญละครับ เศร้า จากคุณ : blackcatXIII เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 17:11:38

ความคิดเห็นที่ 80 เข้ามาอีกทีกลายเป็นกระทู้แนะนำไปแล้ว เมื่อก่อนเพื่อนชวนไปเดินสวนจตุจักร แล้วมันก็ซื้อไส้กรอกย่างไปนั่งกินกัน แต่เราไม่ได้ซื้อเพราะไม่มีตังค์ เลยได้แต่บอกเพื่อนว่า  พวกเธอกินเถอะ เราไม่ค่อยชอบกินไส้กรอก  T  T  นึกถึงสมัยก่อนแล้วอยากร้องไห้ จากคุณ : มิสฟู เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 17:27:09

ความคิดเห็นที่ 81 ตอนเด็ก ๆ ไม่เคยอด แม้จะไม่รวย แต่ก็ไม่ถึงกับยากจน พ่อแม่จะหาให้กินตลอด เว้นแต่อะไรที่มันแพงเว่อร์ ชีวิตข้าราชการต่างจังหวัดตำแหน่งกลาง ๆ.....แต่มีอะไรที่คาใจอยู่คือเวลามีเลี้ยงโต๊ะจีนในงานเทศกาล งานแต่งงาน ที่มักจัดตามหอประชุม ทุกครั้งจะเห้นเด็กรุ่นราวคราวเดียวกันมายืนรอตามประตูหอประชุม รอเวลาให้คนที่มางานเลี้ยงกินเสร้จ พองานเลิก คนลุกจากโต๊ะ เด็ก ๆ พวกนี้ก็จะกรูกันเข้ามาจับจองโต๊ะ แล้วก็เก็บอาหารที่เหลือ ๆ บนโต๊ะจีนกิน.....ตอนนั้นเด็ก ๆ ก็จริง แต่รู้สึกเศร้า ๆ ไงไม่รู้ ตอนแรกที่ไม่เห็นภาพตอนเลิกงานก็ไม่คิดอะไร แต่พอมีโอกาสเห็นภาพตอนเด็ก ๆ เข้าไปแย่งอาหารบนโต๊ะกิน ทำเอาทุกครั้งที่ไปงานโต๊ะจีนแบบนี้ จะไม่กล้ากินอาหารบนจานหมด จะพยายามขยัก ๆ เอาเนื้อ ๆ เก็บไว้ เผื่อเด็กพวกนี้จะได้ทานอะไรเป็นชิ้นเป้นอัน ไม่ใช่แค่เศษซากที่เหลือ ๆ............และมันก็ฝังใจติดตามาตลอด เดี๋ยวนี้เลยติดนิสัยชอบซื้อขนมบ้าง อาหารบ้างมาฝากคนที่รู้สึกว่าเขาด้อยโอกาสกว่าเราเสมอ ไม่ว่าจะเป้นลูกจ้าง หรือแม้แต่เพื่อนในที่ทำงาน พอให้แล้วรู้สึกดียังไงไม่รู้ แต่ภาพเก่า ๆ มันก็ฝังหัวจนเดี๋ยวนี้ก็ไม่หาย ไปกินโต๊ะจีนทีไรภาพนั้นก็ขึ้นมาทุกที ทั้ง ๆ ที่เด็ก ๆ ที่จะมาแย่งอาหารแบบนั้นปัจจุบันแทบจะหาไม่ได้แล้วก็ตาม จากคุณ : คนพิจิตร เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 17:39:14

ความคิดเห็นที่ 82 กูลิโกะป๊อกกี้ ช็อกโกแล็ต กล่องละ 7 บาทแม่ไม่ซื้อให้ (แม่บอกมันแพง) ยังจำภาพตัวเองยืนมอง จนเจ้าของร้านต้องหยิบใส่ถุงรวมมากะของที่แม่ซื้อ แต่ไม่คิดตังค์ ทุกวันนี้เวลากินปีอกกี้ทีไร ยังนึงถึงวันนั้นอยู่เลย จากคุณ : topaazu เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 17:49:30

ความคิดเห็นที่ 83 หมูครับ.  อะไรก็ได้ที่เป็นหมู. ตอนเด็กเบื่อมาก ปลาช่อน ปลาดุกนา ปลากลาย. กุ้งแม่น้ำ อาหารทะเล เบื่อที่สุด. แกงส้มปลาช่อนนี่กินแต่ผัก ปลาใส่ประดับไว้เฉยๆ. แต่พอมาอยู่กทม.   เห็นหมูนี่แทบจะปาทิ้ง จะกินปลาช่อนนา. กินกุ้งนี่ไม่ได้และ. ไม่มีปัญญาซื้อ จากคุณ : airbusboy เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 17:51:52

ความคิดเห็นที่ 85 ดังกิ้นโดนัท จากคุณ : jimyai เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 18:00:22

ความคิดเห็นที่ 86 http://www.pantip.com/cafe/food/topic/D12605707/D12605707.html อันนี้แหละที่อยากกินตอนนี้ฮาๆๆ จากคุณ : dookdiklove_mon เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 18:02:15

ความคิดเห็นที่ 87 เด็กๆ มีของไม่เคยกินเยอะมากเพราะไม่รู้จัก ไม่มีความอยากอะไรเป็นพิเศษ ที่บ้านทำแต่กับข้าวซ้ำๆ อาหารไทยก็วนเวียนที่ส้มตำไทยกับลาบหมู พอเข้ารั้วมหาลัย ค่อยรู้ว่า มีของกินในประเทศไทยเยอะขนาดนี้เหรอเนี่ย เพิ่งรู้จักข้าวผัดกระเพรา+ผัดไท+หอยทอด+อื่นๆ อีกมากมายสารพัด จากร้านรอบมหาลัย ==; เหมือนโตมาแบบงงๆ เบลอๆ แก้ไขเมื่อ 09 ก.ย. 55 18:08:47 จากคุณ : คานเหล็กกล้าทาแล็กเกอร์ เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 18:07:22

ความคิดเห็นที่ 88 เยอะค่ะ^^ ที่จำๆ ได้ก็แอปเปิ้ล ตอนนั้นเราอยู่ประถม (ตอนนี้อายุ 33) ไปนั่งเฝ้าคนจีนเขามาไหว้หลุมศพ ทำพิธิเสร็จคนจีนสมัยก่อนเขาจะแจกแอปเปิ้ล แจกของไหว้ เราเด็กๆ ก็ไปรับจ้างทำความสะอาดหลุมศพก่อนทำพิธีด้วยนั่นแหละ แล้วมีปีนึง แม่ไปไหนไม่รู้ กลับบ้านมาซื้อแอปเปิ้ลมาเป็นถุงๆ มีทั้งสีเขียว สีแดง จำจนถึงทุกวันนี้ มีความสุขมากสำหนับเด็กบ้านนอกอย่างเรา อีกอย่างก็เค้กชิ้น สมัยก่อนนั้นเขาตัดชิ้นละ 3 บาท เคยได้กินอยู่ครั้งนึง แล้วทางโรงเรียนมีประกวดเรียงความ ก็ส่งเข้าประกวด ของรางวัลคือ เค้ก 7 ชิ้น ได้มาแบ่งๆ กันกิน 6 คนลูกพี่ลูกน้อง กับยาย ช่วงออกพรรษานี่สวรรค์ของพวกเราเลยล่ะ หลังตักบาตรใหญ่ จะเอารถไปรับขนมที่วัด ได้มาเป็นเข่งๆ ก็แย่งกัน แบ่งกันเด็กๆ 6 คน เก็บไว้กินได้หลายวัน ถึงความเห็นที่ 75 ก่อนนอนเรากับลูกพี่ลุกน้องจะเล่นจองขนม จองอาหารที่เห็นโฆษณาในทีวีกันค่ะ เช่น จองปีโป้นะ จองนั่นนี่นะ ไม่ได้กินก็ขอให้ได้จองก่อนนอนก็ยังดี แก้ไขเมื่อ 09 ก.ย. 55 18:25:25 จากคุณ : อิมาอิซัง เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 18:19:13

ความคิดเห็นที่ 89 ตอนเด็กๆ ผมไม่ค่อยอยากกินไรเท่าไรนะ ก็เฉยๆ แต่แม่ก็จะหาอะไรมาให้กินตลอดละ เพราะผมท้อง ไส้ ไม่ค่อยดีกินอะไรแล้วก็อ้วกออกหมด แม่เลยให้กินตามใจกลัวลูกไม่โต จะมีก็เรื่องของเล่นนะ แกไม่ค่อยซื้อให้เลย เคยขอพ่อซื้อหน้ากากการ์ตูนอันละ 10 บาท เพราะสอบได้ที่หนึ่งของห้อง แกเลยซื้อให้ ดีใจมากๆ พวกเครื่องเกมตั้งแต่ famicom, ps1, ps2 ไม่เคยมีครับ ไปเล่นบ้านเพื่อนอย่างเดียว แต่ผมก็ไม่ได้อยาก เพราะส่วนตัวเล่นเกมไม่เก่ง รถทามิย่า อันนี้ผมสงสัยมาจนทุกวันนี้ แต่ก็ไม่เคยถามแม่เลย คือผมดูการ์ตูนช่อง 9 แล้วอยากเล่นมาก แม่ผมเป็นสาวโรงงาน วันเกิดก็ให้กล่องของขวัญมา ข้างในก็เป็นรถทามิย่า แต่แกบอกว่า เพื่อนแกที่ทำงานมีลูกสาว แล้วลูกสาวเค้าชอบผม บอกว่าผมหล่อดี(ตอนนั้นประมาณ ป.1) ลูกเค้าเลยซื้อของขวัญให้ พอตอนนี้ลองกลับไปคิดอีกที ไม่รู้แม่หลอกผมรึเปล่า เพราะผม ไม่เคยเจอลูกสาวเพื่อนแม่ผม คนนั้นเลย และก็มีรถกระป๋อง ตอนนั้นมัน 400 มั้ง ไม่มีตังอยากเล่นอีก ไม่กล้าขอพ่อ แม่ ไปกู้ตังเพื่อนมา(เอาตั้งกะเด็ก 555+) มาซื้อแล้วผ่อนคืนให้มัน วันละ 5 บาท เป็นปีอะครับ กว่าจะหมด ให้บ้าง ไม่ให้บ้าง ทุกวันนี้สนิทกะไอ้เพื่อนคนนี้สุดๆ เพราะเหตุการณ์นั้นละ ทุกวันนี้ มีเงินแล้ว เวลาผมอยากได้ของเล่น จะซื้อแบบบ้าคลั่งมาก(เมียบ่นหูชา โตแล้วซื้อเป็นเด็ก) ประมาณสนองนีดตอนเด็ก จากคุณ : Poporing007 เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 18:44:52

ความคิดเห็นที่ 90 อ่านความเห็นของแต่ละคนก็มานั่งนึกว่า ตัวเองโชคดีแค่ไหน ถึงแม้ว่าบ้านจะไม่ได้ร่ำรวยอะไร แต่ว่าอยากกินอะไรก็ได้กิน แม้ว่าจะไม่ได้คิดอยากกินอะไรบ่อยๆ ก็เถอะ ตอนเด็กๆ ไม่ค่อยรู้เรื่องอะไร ไม่ค่อยอยากกินอะไรมากมาย จะอยากกินก็ตอนเห็นโฆษณาทางทีวี แต่พ่อกับอาเราเร็วกว่า เห็นโฆษณาทางทีวีเหมือนกัน เค้าก็ไปซื้อมาสำเร็จความอยากของสมาชิกในบ้านกัน อีกอย่างบ้านอยู่อุดมสุขที่นั้่นแหล่งรวมของอร่อยราคาไม่แพงเลย ยิ่งตัดความอยากไปได้เยอะ ^_^ เดี๋ยวนี้มีกำลังซื้อโดยไม่ต้องพึ่งพ่อ แต่เพราะอยู่ต่างประเทศก็อดๆ อยากๆ ไม่ได้กินของที่ต้องการไปซะอย่างนั้น จากคุณ : Biozaaa เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 18:48:31

ความคิดเห็นที่ 91 เอาตอนนี้ได้ไหมอะ อยากกินหลายอย่าง แต่เสียดายเงิน เพราะเห็นราคาแล้วหงายเงิบ เก็บเงินซื้อนมให้ลูกดีกว่า จากคุณ : Gigirlo เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 19:05:08

ความคิดเห็นที่ 92 อ่าน คหที่89 แล้วนึกได้เลยว่าตัวเองชอบของเล่น ตอนเด็กๆอยากได้แต่ของเล่น พอโตมาก็อยากได้แต่ของๆ เช่นพวก รถมอไซด์ เครื่องเสียงพวกนี้...ซึ่งแพงมากกว่าพ่อแม่จะเงินซื้อให้ได้ .....ส่วนของกินนั้นกินธรรมดาๆทั่วๆไปไม่อยากอะไรเป็นพิเศษ.. จากคุณ : 123 (เทพบุตรสายฟ้า) เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 19:09:01

ความคิดเห็นที่ 93 ที่บ้านเคยล้มละลายมาครั้งนึงครับ ไม่ใช่แค่เรื่องของกิน ทุกอย่างเปลี่ยนไปหมด รวมไปถึงสุขภาพของแม่ที่มาจากความเครียดด้วย ทำให้ต้องย้ายมาอยู่ต่างจังหวัดกัน ผมจำได้ว่าย้ายมาแรกๆ ชีวิตเหมือนเริ่มต้นใหม่ ต้องใช้เงินประหยัด ไอ้ที่เคยกิน ของชอบที่กินได้ไม่ยั้ง ก็ต้องอด เคยมีครั้งนึงที่แม่ผมเหลือเงินทั้งตัวแค่ 20 บาท เลยซื้อมาม่ากับไข่มาต้มกินในหม้อหุงข้าวกันสองคนแม่ลูก ผมเพิ่งเคยกินเป็นครั้งแรกเอาแต่พูดว่า อร่อย อร่อย ถูกด้วย ถ้ากินทุกวันเราจะกลับไปรวยเหมือนเดิมนะแม่ แม่ผมก็หัวเราะ ทุกครั้งที่นั่งรื้อฟื้นเรื่องอดีตกัน แม่จะขอบคุณผมเสมอที่ไม่เคยโทษที่แม่พามาลำบาก คอยเป็นกำลังใจให้แม่ แล้วก็เล่าเรื่องนี้อย่างมีความสุขซ้ำไปซ้ำมา ผมเองก็อยากขอบคุณแม่เหมือนกันที่ถึงแม้จะลำบาก แม่ก็ยังไม่ทิ้งผมไว้กับคนอื่น จากคุณ : จักรพรรดิแห่งยอดผามังกร เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 19:38:08

ความคิดเห็นที่ 94 ของเรา  ไม่ใช่เฉพาะแค่อาหาร คับ   แต่มีหลายอย่าง  ไม่ว่าจะของเล่น เสื้อผ้า  ลูกบาสสักลูกก็ยังดี  (เป็นนักกีฬาบาส) ยังไม่มีปัญญาซื้อเลยคับ        ปัจจุบัน  ไม่มีที่จะให้เล่น  กทม.หาที่เล่นยากจริงๆ  เอาสนามบาส ไปเตะบอลกันทุกที่เลย    แต่อยากมีลูกบาสเป็นของตัวเอง สักลูก   ก็ซื้อมา วางไว้(ไม่เคยได้เล่น)  จน ลมมันอ่อน แล้วคับ จากคุณ : NooPooK เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 19:57:09

ความคิดเห็นที่ 95 เราคงโชคดีกว่าคนอื่นนิดนึง จึงไม่เคยมีเรื่องที่ว่าอยากกินแต่พ่อแม่ไม่มีเงินซื้อให้ ที่จะบ่อยๆก็พวกขนม เครื่องดื่มที่ไม่มีประโยชน์ พ่อแม่จะไม่ยอมซื้อให้กินเด็ดขาด ยิ่งน้ำอัดลมนี่ อย่าหวังว่าจะได้ดื่ม ที่ไม้มีเงินซื้อกินและยังฝังใจคือ แม็ค ค่ะ สมัยเรียนมหาลัย เห็นนศ.คนอื่นๆกินกันจัง เรามีเงินที่พ่อให้มาใช้ไปเรียน ยังไม่กล้าซื้อเลย ได้แต่เดินวนไปดมกลิ่น french fried สุดท้ายก็ไม่ได้ซื้อ เพราะมันแพงเมื่อเทียบกับข้าวแกงเมื่อยี่สิบปีก่อน พอสมัยนี้ เห้นเด็กๆเดินเข้าแม็คและฟาสต์ฟู้ดทั้งหลาน เราต้องนึกเรื่องนี้ขึ้นมาทุกที จากคุณ : maido (maido) เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 20:09:23

ความคิดเห็นที่ 96 อ่านของคุณใบยี่หร่า แล้วเหมือนที่พ่อผมเล่าเลย ตอนเด็กๆอยากกินหมูสะเต๊ะแต่ไม่มีปัญญาซื้อกิน ได้แต่ยืนดมกลิ่น จากคุณ : jin leng เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 20:18:10

ความคิดเห็นที่ 97 1. ไส้กรอกบีลัคกี้ ความรู้สึกตอนเด็กๆ คือ แพงมาก จะได้กินต้องโอกาสพิเศษจริงๆ เช่น ทำบุญ เลี้ยงพระ 2. ไอติมซันเดย์ร้านตุ๊กตา เป็นร้านที่หรูสุดในจังหวัดสมัยเราเด็กๆ จากคุณ : Oey เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 20:25:58

ความคิดเห็นที่ 98 ของเราอยากกินไรแม่ซื้อให้ตลอดค่ะ ไม่เคยมีคำว่าไม่ให้แม่บอกว่ารักลูกอยากให้กินอะไรดีๆ อยากกินไรก็ซื้อ สำหรับเราแม่เป็นคนเก่งค่ะทำทุกอย่างจริงๆเพื่อลูก ตอนนี้อยู่มหาลัยแล้ว แม่ก็ไปรับไปส่งตลอดแม้ร่างกายจะไม่แข็งแรง[ไต(ใกล้ฟอก) ความดัน เบาหวาน]แม่บอกเป็นห่วงไม่อยากให้ลูกลำบาก  รักแม่ที่สุดแล้วค่ะ สมัยก่อนแม่บอกว่าแม่ไม่มีเงิน บ้านจน ไม่ได้กินอะไรดีๆกับเค้า ใส่เสื้อก็ขาดมี2ตัวใส่สลับ ตัวมอมแมม ไม่มีเงินเลย อาก๋งต้องไปทำงานร้านเป็นย่าง เพื่อแลกกับกระดูกเป็ด แล้วมาต้มน้ำซุป ใส่เส้นหมี่ขาวเยอะๆ กินกัน9คน(พี่น้อง7 ก๋ง1 อาม่า1) เป็นเพราะแม่สู้ตั้งแต่เด็ก 12ขวบเริ่มขายของ จนทุกวันนี้มีกิจการเป็นของตัวเอง และทำให้ลูกๆสบาย จากคุณ : NokJbz เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 20:26:58

ความคิดเห็นที่ 99 ผลไม้ ลองกอง ครับ สมัยยี่สิบปีก่อนลองกองเป็นผลไม้ที่แพงมาก ๆ กิโลละร้อยบาทขึ้นไป และลองนึกดู เงินหนึ่งร้อยบาทในสมัยยี่สิบปีก่อนนั้นถือว่าเยอะมาก ๆ  ผมเลยได้แต่กินลูกลางสาดแทน ลูกมันเหมือนกับลองกอง แต่รสชาติเปรี้ยวอมหวาน และถ้าเผลอเคี้ยวเม็ดเข้าไปละก็ขมมาก ๆ เลยได้แต่มอง ๆ แล้วก็ซื้อลางสาดกินแทน ผิดกับตอนนี้ลองกองเนื้อดีกิโลไม่เกิน สามสิบบาท เลยซื้อกินเสียยกใหญ่เลยตอนฤดูกาลของมัน จากคุณ : จินฮอน เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 20:27:20

ความคิดเห็นที่ 100 อ่านแล้ว ซึ้ง ครับ ตอนเด็ก ๆ ก็ จะ ทาน แต่ อาหาร ที่จำเป็น และ ไม่แพงนักเสมอ เพราะ รู้ว่า พ่อแม่ ทำงาน หาเงินมา ได้ ปานกลาง ก็ จะ ไม่เรียกร้อง อะไรกันครับ จากคุณ : samsam เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 20:37:24

ความคิดเห็นที่ 101 กระทู้นี้ดีมากๆ เลย ทำให้เราได้หวนระลึกถึงเรื่องราวในอดีต ถึงมันจะขื่นขม แต่มันก็เป็นแรงผลักดันให้เราสู้จนมีทุกวันนี้ เรื่องของคุณจักรพรรดิแห่งยอดผามังกร คล้ายๆ เรื่องของเรา จากร่ำรวยล้นฟ้า ต้องถูกครอบครัวพ่อแย่งสมบัติไปหมด สำหรับเราตอนนั้นยังเป็นเด็กเล็กๆ เราปรับตัวแทบไม่ได้ เราไม่เข้าใจเลย กดดันและเครียดมาก ยังจำได้ว่าทุกทีเราต้องไปให้ที่ร้านสระผมให้เท่านั้น แต่แม่ไม่มีเงินพอทีะจะให้เราสุรุ่ยสุร่ายไปร้านทำผมอีกต่อไป แม่ตักน้ำราดหัวเราแบบดื้อๆ เลย แล้วก็ตอนที่ต้องไปขึ้นรถเมล์ครั้งแรก จำได้ว่าเราบอกแม่ว่าเราไม่อยากขึ้นรถเมล์อะมันร้อน แม่ก็บอกว่าถ้าไม่ขึ้นรถเมล์แล้วจะให้เหาะไปหรือไง ตอนนั้นแม่เราเครียดมากเหมือนกัน แม่กลายเป็นคนโมโหร้าย เราเองไปโรงเรียนก็ไม่มีความสุข เข้ากับเพื่อนๆ ไม่ได้ เป็นเด็กติดหรูแต่ดันไม่มีของเหมือนเพื่อนๆเค้าเท่าไหร่ จำได้เราอยากได้กล่องดินสอแบบที่มันมีหลายๆชั้นมาก แต่แม่ไม่ยอมซื้อให้ เก็บกดมากๆ แม่เราก็พลอยเครียดตามไปด้วย เรารู้สึกผิดมากๆ เลยที่เราเป็นเด็กแบบนั้น ตอนนั้นคนแถวบ้านเค้ามีรถขับ เค้าตั้งใจขับรถมาเฉี่ยวเรากับน้องเวลาเราเดินออกไปซื้อของ จำได้ว่าตอนนั้นสาบานกับตัวเองเลยว่าโตขึ้นฉันจะต้องมีรถขับ จะซื้อยี่ห้อที่มันแพงๆ ไปเลย ใครๆก็ต้องให้เกียรติ มันเป็นแรงผลักดันให้เราสู้ ตอนนี้แม่อยากได้อะไรเราสรรหามาให้แม่ได้ทุกอย่าง อยากให้แม่มีความสุขทดแทนกับสิ่งที่ขาดไปเมื่อตอนเป็นเด็กๆ จากคุณ : SpeedyCookie เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 20:47:43

ความคิดเห็นที่ 102 แอปเปิ้ล  ครับ  วอชิงตันแอปเปิ้ล  ลูกนึง 20-25 บาทมั๊ง  ข้าวจานละ 4-5 บาท ใครมาเยี่ยมอาม่า  ก็จะต้องนำแอปเปิ้ลมาเยี่ยม  อาม่าก็จะแบ่งเป็น 4 ชิ้น  ให้พวกเรา (พี่น้อง 4 คน)  อาม่าบอกว่า  ของมันแพง  พวกลื้อยังหาเงินไม่เป็น  เฮ้อ..  ในใจคิดว่า อยากจะถือแอปเปิ้ลเป็นลูก  มากัดแบบในหนัง อ่ะ จากคุณ : ล้นฟ้า เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 20:50:10

ความคิดเห็นที่ 103 แอลฟี่ครับ แต่ก่อนต้องซื้อแบ่งกะน้องกินตลอด (รวมกันมีตังแค่นั้น ก้กินแค่นั้น)  ^^ จากคุณ : InVaLid เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 20:51:14

ความคิดเห็นที่ 104 ทุกวันนี้เงินเดือนหลายหมื่น แต่จะกินกาแฟ starbucks สักแก้วยังคิดแล้วคิดอีกเลยครับ มันแพงมาก จะกินก็โอกาสพิเศษจริงๆ ไม่ก็จำเป็นต้องนัดลูกค้ามาคุยงานที่ร้านนี้ จากคุณ : วิญญาณไม่ขายใคร เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 20:52:34

ความคิดเห็นที่ 105 ปูนึ่งครับ  ประมาณ สามปี กินครั้งนึงได้ครับ เพราะมันแพงมาก ๆ ที่บ้านไม่มีเงินให้กิน จากคุณ : ElMinZeed เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 20:57:12

ความคิดเห็นที่ 106 อยากกินไข่พะโล้แบบเต็มฟองไม่ต้องแบ่งใคร... ตอนเด็ก ๆ จนถึง ป.4 แม่เอาไปฝากป้าเลี้ยง...ซึ่งป้าเองมีลูก 3 คน ป้าจะซื้อไข่พะโล้มา 2 ฟอง ผ่าสี่แบ่งกันคนละครี่งลูก ป้าจะขอน้ำมาเยอะ ๆ เวลากินเราจะค่อย ๆ ๆ กินไข่ขาวก่อน..ส่วนไข่แดงเอามาคนให้เละ  ๆ ปนกับ น้ำไข่พะโล้...และอยากกินแอปเปิ้ลวอชิงตันฐาน 5 ปุ่ม ^^ ได้กินเฉพาะตอน เทศกาลไหว้ต่าง ๆ ๆ 1 ลูก ที่บ้านอาม่าเท่านั้น..เวลาถือในมือ รู้สึกว่าตัวเองเท่ห์มาก... จากคุณ : จุกบี้คือข้าวเหนียว เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 21:11:26

ความคิดเห็นที่ 107 พิชซ่าครับ ตอนเด็ก ๆ เห็นเพื่อนเฮโลจับกลุ่มไปเที่ยวห้างฯ ซื้อพิชซ่ามาทาน เห็นแล้วอยากลองมั้ง แต่ที่บ้านไม่ค่อยมีตังค์ อาหารหลักคือไข่กับปลาทูเข่งละ 10 บาท โตขึ้นมาหน่อย ครอบครัวเริ่มมีฐานะเลยเก็บตังค์ ไปลองทานกับเพื่อนในวันหยุด พอทานเข้าไป รู้สึกไม่ค่อยถูกปากเท่าไหร่ อยากทานกับข้าวฝีมือแม่มากกว่า ทุกวันนี้ไม่ทานแล้วครับพิชซ่า ทานอาหารไทยแทน และรอให้คุณแม่กลับมาทำให้ทานอยู่ จากคุณ : ทำไมจัง เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 21:12:11

ความคิดเห็นที่ 108 แค่อ่านหัวข้อกะทู้ก็น้ำตาจะไหลแล้วอ้ะ T^T จากคุณ : nuza555 เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 21:15:19

ความคิดเห็นที่ 109 กลางวันอยากกินก๋วยเตี๋ยวมาก แต่ที่บ้านต้มข้าวต้มกินทุกกลางวัน เนื่องจากเป็นครอบครัวคนจีน อยากกินก๋วยเตี๋ยวตลอดแอดแต่ทำไม่ได้ เพราะต้องกินพร้อมกันทั้งครอบครัว ไม่ว่าจะเป็นก๋ง ป๊า แม่  พี่ชาย เรา  มามองย้อนกลับไป เราก้อว่ามันน่ารักดี ครอบครัวอบอุ่น มาคิดได้ก้อโตต่างคน ต่างมีธุระส่วนตัวไม่พร้อมหน้ากันแบบเดิมแล้ว จากคุณ : FREEDOM^-^ เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 21:20:56

ความคิดเห็นที่ 110 แม่เล่าให้ฟังว่า ตอนเราเด็กๆเราอยากกินเป็ดย่างมาก เดินผ่านตู้เป็ดย่างทีรัย เอามือหยิบ คว้าอากาศหน้าตู้มาเข้าปากกิน(จินตนาการว่าหยิบเป็ดย่างกิน) แม่ก็สงสารลูก แต่ไม่มีเงินซื้อ เลยต้องแบ่งเงินขอซื้อโครงเป็ดเค้ามากิน กลับถึงบ้าน นั่งแทะกันอย่างเอร็ดอร่อยเลย พอทุกวันนี้โตขึ้นมาพอมีเงินแล้ว อยากกินอะไรซื้อหมดเลยค่ะ กินจนอ้วน ที่สำคัญอ้วนกันทั้งบ้าน ให้ความสำคัญกับอาหารการกินเป็นอันดับแรกเลย จากคุณ : หมูสู้มีด เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 21:23:29

ความคิดเห็นที่ 111 ไม่ใช่ไม่มีปัญญาซื้อกิน แต่แม่ไม่ซื้อให้กิน แม่บอกว่าของพวกนั้นไม่มีประโยชน์ เราอยากกินเลย์ถุงใหญ่ พริงเกิ้ลกระป๋องใหญ่ แม่บอกว่ากินเยอะจะร้อนในเจ็บคอ ซื้อแต่ถุงเล็กให้กิน อยากกินแม็กนั่ม แต่เห็นว่ามันแพงเลยไม่ซื้อเอง ตั้งใจจะไปซื้อทีไรได้ยักคู่มาแบ่งกะพี่ทุกทีเลย 55 จากคุณ : cheer u เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 21:23:37

ความคิดเห็นที่ 112 ช็อคโกอัลมอนด์แบบกล่องค่ะ ตอนเด็กนานๆจะได้กินสักที ปีหนึ่งสักกล่อง สองกล่อง พอได้มา เราละเลียดกินทีละนิด บางวันแทะๆเล็มๆแค่ครึ่งอันแล้วก็ห่อฟอยล์เก็บไว้กินอีก รู้สึกมันหอมหวานอร่อยเหลือเกิน ไม่อยากให้หมดเร็ว พอกินหมดก็เก็บกล่องไว้ใช้เก็บเครื่องเขียนต่อ ทำให้เดี๋ยวนี้เห็นขนมจำพวกช็อคโกแลตแล้วอดใจไม่ค่อยไหว ต้องซื้อตลอด แต่ก็เพลาๆบ้างแล้วเพราะเริ่มควบคุมน้ำหนักค่ะ จากคุณ : แฮมแฮมพลังเค เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 21:32:57

ความคิดเห็นที่ 113 น่องไก่ย่างค่ะ เด็ก ๆ บ้านเราต้องประหยัด. เวลาเดินผ่านร้านไก่ย่างนะ มันหอมมมม มาก ๆ แต่แม่ก็ไม่ได้ซื้อให้กินซักที. กว่าจะได้กิน ต้องรอให้ญาติจากกรุงเทพเอามาฝากคุณตาคุณยาย แล้วเค้าก็จะแบ่งพวกใกล้ ๆ ตูดไก่ให้กิน. แหม....มันช่างอร่อยซะจริง ๆ. ได้แต่นั่งมองผู้ใหญ่เค้ากินปีก กินน่อง พอเริ่มทำงานมีเงิน. เก็บกดถึงขนาดซื้อไก่ย่างทั้งตัวมานั่งกินคนเดียวก็บ่อย แต่มันไม่อร่อยเท่ากินกับคนที่บ้านเลย จากคุณ : เอ๊ะใครไหนใคร เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 21:33:21

ความคิดเห็นที่ 114 ยาคูลท์ค่ะ เราเด็กมาก ไม่รู้เรื่องหรอกว่ากี่บาท พี่เลี้ยงบอกว่า แม่เพื่อนที่เรียนอนุบาลด้วยกันซื้อให้กินบ่อยๆเพราะพี่เลี้ยงไม่เคยมีเงินซื้อให้เรา ทุกวันนี้กินทุกวัน วันละสองสามขวดเลยล่ะ จากคุณ : smallkid เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 21:39:22

ความคิดเห็นที่ 115 ไม่อยากจะคุยว่า อาหารหรู ๆ สำหรับเราตอนเด็ก ๆ คือ ข้าวมันไก่ทอดที่ฟู้ดคอท ณ ห้างเดอะมอลล์ท่าพระ ! จานละ 25 บาท คือตอนนั้นเป็นห้างที่ใกล้บ้านที่สุดแล้ว (มันนานมากกกก เอาเป็นว่าตั้งแต่เดอะมอลล์ท่าพระยังใหม่อยู่ ฮ่าๆๆ) นาน ๆ ทีจะมีโอกาสได้ไปกิน จะแต่งตัวอย่างเว่อไปเลย (เด็กติ่งหูนะตอนนั้น นึกแล้วขำตัวเอง) พ่อจะขับรถกะบะของบริษัทพาไป พวกเราสามพี่น้องนั่งหัวปลิวหลังกะบะ เด็กกว่านั้นสมัยยังอยู่บ้านหลังเดียวกับอากงอาม่าคงเป็นก๋วยเตี๋ยว เราไม่เคยไปนั่งร้านก๋วยเตี๋ยวหรือร้านข้าวตามสั่งเลยค่ะ กินบ้านตลอด ตอนเด็ก ๆ จำได้ จะมีหม้อกลม ๆ ลายโบราณ ๆ พี่ชายจะไปซื้อก๋วยเตี๋ยวใส่หม้อ 20 บาท (ถ้าเดี๋ยวนี้คงเป็นร้อย 555) กลับมาล้อมวงกินกันที่บ้าน กิันกับข้าว จนบัดนาวแม่เรายังชอบกินราดหน้ากับข้าวอยู่เลยค่ะ (เค้าว่าไม่ใช่ไม่มีปัญญากินสองชามนะ แต่กินเพราะชอบหรอก :p ) เราเพิ่งมีโอกาสได้กินดังกิ้น พิซซ่า เคเอฟซี ตอนประมาณ ม.3 ค่ะ พี่ชายจูงน้องสองคน ขึ้นรถเมล์ พาไปกิน - - มันช่างต่างจากเด็กสมัยนี้เหลือเกิน ตอนนี้เราก็ติดกินเขียม ๆ อยู่นะ แต่เรื่องใช้จ่ายอย่างอื่นก็ว่าไป มีฟุ่มเฟือยบ้างอะไรบ้างตามประสา แต่เรื่องกินไม่ค่อยกล้าทุ่มเท่าไร เช่นพวกบุฟเฟต์หัวละ 500 อัพเนี้ยะ ยังทำใจกินไม่ได้ คงจะครึ่งปีกินซักครั้งนึง คือรู้สึกว่ากินยังไงก็ไม่คุ้ม กลับไปกินกับข้าวแถวตลาดแถวบ้านดีกว่า อะไรแบบนี้ค่ะ ส่วนของแม่เรา เล่าให้ฟังว่า ตอนเด็ก ๆ แม่ต้องไปอยู่บ้านญาติค่ะ ลูก ๆ ของญาิติก็จะกินทุเรียน แม่เราก็นั่งมอง (เป็นหลานห่างๆ แต่ก็เหมือนเป็นคนอีกระดับในบ้าน คล้าย ๆ คนงานคนใช้นั่นแล่ะ) คือไม่เคยได้กินกับเค้าหรอก จนพอบ้านเราปัจจุบันนี้ แม่ชอบกินทุเรียนมาก หน้าทุเรียนซื้อมาตุน ๆ ๆ ๆ ใส่กระป๋องแช่ฟรีซไว้เลย ชอบกินมากขนาดกินจนท้องอืด ท้องบวม ต้องบอกแม่อย่ากินเยอะมากเดี๋ยวเสียชีวิต ! (เคยเห็นข่าวกินทุเรียนมากจนเสียชีวิต) นึกแล้วดีใจจัง ที่มีวันนี้ :D จากคุณ : บลอนดี้ เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 21:54:17

ความคิดเห็นที่ 116 สมัยเด็กๆ เราพี่น้องเยอะ 6คน เราอยากกินก๋วยเตี๋ยวมากๆ ซึ่งนานๆครั้งจะได้กิน ก็ตอนแม่ไปซื้อของที่ตลาดใหญ่ พี่น้อง 6คน แม่ซื้อมา 2ถุง แล้วก็เอามาใส่ชามแบ่งๆกันได้ 7ชาม ส่วนพ่อกับแม่กินด้วยกัน(แค่น้ำซุปกับเส้นหน่อยๆ) แล้วพ่อก็ไปตักข้าวมาใส่เพิ่มในน้ำซุป พอเราจะแบ่งของเราให้ พ่อบอกว่า แค่นี้ก็เยอะแล้วพ่อชอบกินน้ำซุป ถั่วงอก กับข้าวสวย (แต่ความจริงพ่อกับแม่คงเสียสละให้ลูกๆ) บางครั้งพ่อกับแม่บอกว่าไม่กินไม่หิว คงเพราะอยากให้เรากับพี่ๆกินอิ่มๆ ตอนกิน เราจะกินเส้นกับน้ำซุปให้หมดก่อน แล้วก็เหลือลูกชิ้นท้ายสุด ตอนกินก็กินไปดมกลิ่นไปด้วย แบบว่า ตักใส่ช้อน แต่ละช้อน เราต้องดมกลิ่นหอมๆของก๋วยเตี๋ยวก่อน แบบว่าอยากจำรสชาติไปนานๆ มีหนนึงเราเผลอ (เราเป็นคนกินช้ามากค่ะ) เราเว้นลูกชิ้นไว้หลังสุด แล้วพี่สาวเราเรียกเราให้ดูอะไรสักอย่าง เราก็หันไป มองหันกลับมาลูกชิ้ันหาย พี่เราเอาไปใส่ปากมันเฉยเลย เราร้องโวยวายบ้านแทบแตก จนพ่อต้องบอกให้พี่คายลูกชิ้น คืนให้เรา เราก็ร้องอีกว่าลูกชิ้นมีแต่น้ำลายพี่ พ่อเลยบอกให้พี่ เอาลูกชิ้นไปล้่างน้ำก่อน เราเลยกินลูกชิ้นลูกนั้น 555555555 นึกถึงตอนนี้ทีไร ขำตัวเองทุกที พร้อมทั้งรุ้สึกผิดไปด้วย พอครอบครัวเราพอจะมีกินบ้าง แม่เราซื้อแต่ของที่เรากับพี่ๆ และพ่ออยากกิน แต่ตอนนี้พ่อไม่อยู่แล้ว .....คิดถึงพ่อจัง จากคุณ : แม่บ้านครอว์ฟอร์ด เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 55 22:02:17