เมื่อวานประมาณ 4ทุ่ม มีโอกาสไปร้านยายหลังจากเมื่อคืนก่อนนอนร้องไห้สงสาร
ยายคิดว่ายังไงต้องไปหาแกให้ได้ ไปถึงมีคิวประมาณ 5ห่อค่ะ ยายกำลังผัดเรื่อยๆ
มีพี่ผู้หญิงสองคนนั่งเป็นผู้ช่วยยาย คิดว่าน่าจะมาจากพันทิพนี่แหละ(เดาๆเอา555)
เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ไม่รู้ ไม่ได้มองนาฬิกา มัวแต่มองยายคิดไปเรื่อยเปื่อย
แกเก็บร้านเสร็จ แกจะนอนกี่โมง แกจะกินข้าวกับอะไร ฯลฯ
พอถึงคิวเราทุกคนได้ของกันหมดแล้ว เราเลยไปนั่งข้างคุยกับยาย (ตอนคนอยู่เยอะ เราไม่กล้าคุย กลัวเค้าหาว่ามาตีสนิท แค่อยากคุยกับยายให้ยายไม่เหงา)
เรา : ยายๆ รู้ไหมหนูตามหาร้านยายจากอินเตอร์เน็ตนะ มีคนในนั้นอยากมากิน
ร้านยายเต็มเลย
ยาย : พยักหน้า มือก็ทำผัดไทยไป ผู้หญิงคนมะกี้ก็มาจากเน็ตแหละ
เรา : เห็นไหมยายมีแต่คน รัก เป็นห่วงยาย อย่าเหงานะรู้ไหม ยายอยากได้อะไร
ไหม เดี๋ยววันหลังหนุมาจะซื้อมาฝาก
ยาย : ไม่ต้องล่ะ คุณเก็บเงินไว้กินขนมเถอะ
เรา : ขนมหนูมีแล้ว หนูอยากซื้อให้ยายกินบ้าง แล้ววันหลังถ้ามาอีกจะซื้อ
ยาหม่อง ยาดมมาให้นะ
ยาย : ไม่เป็นไรคุณเก็บตังไว้ ยายมีอยู่อนามัยเอามาแจก
ระหว่างนั้นยายก็ถามว่าบ้านเราอยู่ไหน อยู่กับใคร มานั่งรอนานๆ ที่บ้านไม่ว่าหรอ ถ้าว่ายายจะรีบทำให้ โถ ยายจ๋า น้ำตาเราไหล เราเลยบอกว่า ไม่ว่าค่ะหนูโตแล้ว หนูอยากมานั่งคุยเป็นเพื่อนยายนี่ไง เผื่อยายเหงา ยายเหงาไหม
ยายส่ายหัวค่ะ แล้วก็พูดว่าที่อยู่ได้ทุกวันไม่เหงาก็เพราะขายของให้หยุดก็คงทำไม่ได้ฯลฯ พูดไปพูดมาก็อดถามเรื่องครอบครัวยายไม่ได้ คำตอบก็เหมือนบางกระทู้แหละค่ะ
เราจะช่วยยายล้างจาน ชวยยายทำอะไรยายก็ไม่ให้ทำยายบอกคุณลำบากเปล่าๆ เราเลยบอกว่า ยายนี่นะคนเค้าอยากทำให้ก็ไม่เอา เดี๋ยวถ้าหนูมาคราวหน้าซื้อของมาให้ไม่เอาโดนตีแน่ จะกินอะไรสั่งมาเลย
ยายยิ้มค่ะ ชี้ให้ดูฟัน "ยายไม่มีฟันแล้ว ฟันหลอ"
อ้าผัดไทยเราได้พอดี ทำไมเราไม่คิดว่ามันนานเลย ทั้งๆทีี่เราเป็นคนรออะไรนานๆไม่ได้ แต่เรากลับมีความสุขที่ได้ยืนมองยาย ถามว่าคาดหวังความอร่อยจากผัดไทยไหม ก็เหมือนที่บางความเห็นบอกค่ะ ความอร่อยมันไม่เท่ากับความอิ่มเอมใจจริงๆค่ะ
เราเดินไปเอาเงินที่รถกับแฟน แฟนเรานั่งร้องไห้ค่ะ ยื่นแบงค์ห้าร้อยมาให้
"ให้ยายเค้าไปเลยนะ พรุ่งนี้ไปซื้อผ้าถุงให้ยายกัน "
เราเดินเอาเงินมาให้ยาย บอกให้ยายเก็บไว้ ยายยกมือไหว้ใหญ่ "ขอบคุณมากนะคะ ขอให้คุณทั้งสองถูกล๊อตเตอรี่รางวัลที่1 นะคะ"
เราคิดในใจยายจ๋าถ้าหนูถูกหวยหนูจะมารับยายไปอยู่ด้วยเลย เฮ้อช่วยยายได้แค่นี้จริงๆค่ะ แล้วก็บ๊ายบายยายขึ้นรถ ยายก็บ๊ายบาย กลับดีๆนะคะ
ขอโทษด้วยนะคะถ้าเราเรียบเรียง ให้อ่านยาก หรือตาลาย เรามือใหม่แต่อยากให้ทุกคนได้อ่านเรื่องของคุณยายค่ะ
ปล.มีเรื่องกังวลคือ คุยกับยาย ยายบอกชอบมีจิ๊กโก๋มากวน เรากลัวจะเป็นพวกขี้ยาแล้วจะทำอะไรยายหรือเปล่า เฮ้อ ไม่อยากคิดเลยค่ะ เราเลยบอก ยายว่า ยายูดกับเค้าดีๆนะเค้าเมา อย่าไปว่าเค้านะ ยายก็ได้แต่พยักหน้า
อีกกระทู้สำหรับคุณยายผัดไทย หวังว่ายังไม่เบื่อนะคะ
