ความคิดเห็นที่ 1 แกงบวนหม่อมปุ๊          เมื่อพูดถึงการปรุงอาหารแบบไทย ๆ 'รงค์ วงษ์สวรรค์ชอบอาหารที่ดูเหมือนจะธรรมดาเหลือเกิน เครื่องเคราในการปรุงก็ไม่มากมายอะไร ให้ร้อนจัด รสจัดเข้าไว้เป็นใช้ได้          แต่อย่าพูดเชียวว่า อาหารไทยชนิดที่ปรุงยาก ๆ ลำบากลำบนอยู่สักหน่อยเขาจะไม่ประสาเอาเสียเลย ถ้าพูดกรอกหูทำนองนี้ ปื้นหนวดทั้งแผงของเขาจะกระดิกพร้อมกันเหมือนจะพลอยขุ่นเคืองตามเจ้าของไปด้วย          อย่างแกงบวนแน่ะเฮ้ย จะทำให้พวกเอ็งกินกันก็ได้ เขาบอกเพื่อนฝูงที่นั่งหน้าสลอนเงี่ยหูฟังอย่างสนใจ ก็มีบ้างที่ทำเป็นสนใจไยดี มือซ้ายยกแก้วขึ้นจรดริมฝีปากกลืนน้ำสีเหลืองลงลำคออย่างแช่มช้ายวนยี ก็ใช่ เหล้าของ 'รงค์ วงษ์สวรรค์น่ะซีเล่า          แต่ข้าไม่อยากทำให้พวกเอ็งกิน เพราะว่ารสนิยมเอ็งมันไม่ถึงแกงชั้นดีของไทยเราแต่เก่าก่อนอย่างนั้น เอางี้ดีกว่า เดี๋ยวพวกเอ็งจะหาว่าข้าทำไม่เป็น แน่ะเฮ้ย จะบอกตำหรับให้ก็ได้ว่าแกงบวน เขาทำกันยังไง          ขั้นแรก เอ็งควรมีเงินสักชั่งหนึ่งเป็นอย่างน้อย ไอ้อย่างชนิดยี่สิบสามสิบบาทสมัยนี้ เห็นจะได้ก็แค่จั้บฉ่ายซักหม้อเป็นอย่างมาก ชั่งนึงน่ะ กระเบียดกระเสียนเต็มทีอยู่แล้ว          พอเอ็งพกเงินไปตลาด ก็เลือกซื้อหมูมาเป็นการใหญ่ทีเดียว ข้าเปิดโอกาสให้เอ็งเลือกซื้อหมูได้อย่างเสรีจะเอาหมูเทศบาลชำแหละ หรือจะเอาหมูข้ามเขตก็ได้ ถ้าเคราะห์หามยามซวย ไปได้เอาหมูเป็นโรคมา ก็ช่วยไม่ได้นึกเสียว่า ถึงคราวเวรกรรมจำพรากก็แล้วกัน          พอไปยืนตรงหน้าเขียงหมู ก็ชี้บอกคนขาย ว่าจะเอาหมูสามชั้น ตับหมู กระเพาะ ปอด ใส้ใหญ่ หัวใจ เอาแค่นี้ก็พอ อย่างละพอสัณฐานประมาณของกำลังเงินขึ้นสั่งเกินไปเงินไม่พอ คนขายจะให้กึ๋นหมูมาแทน          ขั้นต่อไป ก็เที่ยวเดินหาซื้อปลาสลาดย่าง ตัวขนาดกลาง แล้วก็ปลาร้า ถ้ารังเกียจกลิ่นใช้ปลาเค็มแทนก็ได้ จะเป็นปลากุเลาหรือปลาอินทรีย์ก็ใช้ได้ทั้งสองอย่าง แล้วก็เดินไปแถวแผงลอยที่เขาขายเครื่องแกง บอกซื้อข่า ตะไคร้ใบมะตูมด้วย อันนี้ดูจะหายากสักหน่อย ถ้าแกงบวนสักทีละก้อ หาใบมะตูมให้ได้เสียก่อนแล้วจึงค่อยลงมาหาซื้อข้าวของอย่าอื่น          มั้ยล่ะ แค่นี้พวกเอ็งก็เห็นจะซึ้งแก่ใจแล้วละซีว่าข้าจะแกงบวนให้เอ็งกินกันได้ไหม          แต่เอาเถอะ พวกเอ็งบางผู้ คงคิดว่า ข้าคงจะจำขี้ปากใครเขามา บางคนจะคิดรียำพรรค์นั้น ลับหลังข้า มันคงจะเหน็บแนมว่า ข้าดีแต่คุย ทำจริงก็คงชนิดพอเสร็จแล้ว ก็เรียกเจ้ากรมปั๋งมาเอาไปเทให้สุนัขข้างบ้านรับประทาน แต่ถึงจะเหน็บแนมเสียดสีข้าสาระพัดสาระเพ ข้าก็ไม่ถือ ข้ามันอารมณ์เย็นเสียแล้ว พวกเอ็งคิดดูเถอะว่า คนเรามันคงมีความรักบรรเลงกรอกรูหูอยู่เรื่อยเสียอย่าง มันแช่มชื่นรื่นอารมณ์ไปเสียทุกกระบวน          เถอะน่ะ ข้าจะบอกให้เอ็งรู้ ไว้ประดับสติปัญญาเสียทุกคนว่า แกงบวนนี่น่ะ เขาทำกันยังไงมั่ง          เอางี้นะ ไอ้เครื่องในหมูที่ซื้อมา ล้างเสียให้ดีอย่าให้มีกลิ่น ถ้าเป็นกลิ่นคาวตามธรรมดาของเนื้อสัตว์ก็ช่างมันเถอะ เอ็งล้างไปสิบชาติมันก็ไม่หมดหรอก กลิ่นยังงั้นปล่อยมันไว้          พอล้างสะอาดสะอ้านดีแล้ว เอาลงหม้อต้มให้เปื่อยเลยเชียว พอเปื่อยได้ที่ดีแล้วก็จัดแจงเอาหอมเอากระเทียมตะไคร้ข่ามาโขลกให้ละเอียดยิบ แล้วก็แกะเนื้อปลาสลาดย่างที่ซื้อมาใส่โขลกปนเข้าไป ถ้าใช้ปลาร้า ก็หลนกรองเอาแต่น้ำ กากก้างทิ้งไปเถอะอย่าอาวรณ์มันเลย แต่ถ้าใช้ปลาเค็ม ก็ปิ้งเสียก่อน แกะเอาแต่เนื้อ โขลกเข้ากับเครื่องที่ตำแต่แรก          ทีนี้ก็เอาใบมะตูมมาตำ แยกตำต่างหาก อย่ารวมกับเครื่องแกง พอโขลกแหลกกะว่า พอจะใช้ละลายน้ำได้ก็เอาน้ำปนคั้นเอามาเจือกับเครื่องที่โขลกเข้าไว้ ถ้าไม่มีใบมะตูมคั้นน้ำ เขาไม่เรียกแกงบวน เหมือนแกงแค ไม่ใส่ตะค้าน ใครเขาก็ไม่เรียกแกงแคสมบูรณ์แบบ          พอได้ผสมน้ำใบมะตูมกับเครื่องแกงที่โขลก ก็เอาตั้งไฟให้เดือด ใส่เครื่องในหมูที่หั่นเตรียมไว้แล้ว เดือดอีกพลุ่ง ใส่น้ำตาลปี๊บ ให้หวานนำเข้าไว้ ถ้าชอบปลาร้าก็เอาน้ำปลาร้าเทเติมลงไป เอาตะไคร้หั่นฝอยละเอียดอีกจำนวนหนึ่ง ใส่เข้าไปด้วย ตามด้วยใบมะกรูดฉีกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย แล้วลองชิมดูอีกที อ่อนเค็มก็เติมน้ำปลาแต่อย่าลืมว่า แกงบวนตามตำหรับ ต้องหวานนำเข้าไว้ ไหมล่ะ ยังงี้พวกเอ็งเชื่อฝีมือข้าหรือยัง แก้ไขเมื่อ 29 ส.ค. 47 23:09:49 จากคุณ : ว่านน้ำ - [ 29 ส.ค. 47 23:04:04 ]

ความคิดเห็นที่ 2 วุ้ย.. ใครอย่ามาสับสนระหว่างแกง"บวน"กับแกง"บอน"นะคะ คะเยอปากแย่เลยค่ะ มาดูเมนูบ้านท้ายวังลำดับต่อไปดีกว่าค่ะ รับรองกินแล้ว.. รัญจวนจิตแน่ๆค่ะ แก้ไขเมื่อ 29 ส.ค. 47 23:17:21 จากคุณ : ว่านน้ำ - [ 29 ส.ค. 47 23:14:24 ]

ความคิดเห็นที่ 3 รมรัญจวน อีกตำหรับหนึ่ง ที่เขาเปิดเผยชนิดไม่ยอมหวงวิชากันเลยทีเดียว เขาบอกว่าวันคืนมันล่วงไปถึงปานนี้ ไอ้คำว่า "หนุ่ม" ที่เขาเกาะกอดมันไว้กับชื่อ ก็ไม่รู้ว่ามันจะอยู่ยั่งยืนกับเขาไปได้นานเท่าไร วิชาความรู้ที่พอมีบ้างกับเนื้อตัว ขืนหวงเอาไว้ก็ได้กับตัวเองเพียงคนเดียว สู้นำเอามาเผยแพร่เป็นวิทยาทานเสียดีกว่า เมื่อพูดถึงชื่ออาหาร คนขี้สงสัยตั้งสังเกตุเอาว่าคงตกสระโอไปเสียตัวหนึ่ง คงจะเป็น "โรมรัญจวน" เสียละกระมัง นั่นมันชื่อหนังฝรั่งที่มาฉายในเมืองไทยนานแล้วแต่มันชื่อกับข้าว นัยว่าบริโภคแล้ว มันให้รัญจวนเอาเสียจริง ๆ ก็เพราะมันประกอบด้วยหอยนางรมที่เขาว่าถ้าได้กินวันละสิบตัวเป้ง ๆ จะทำยังไงฟ้าก็ใสละออตา ไม่มีอาการฟ้าเหลืองให้เป็นที่ขุ่นมัวหัวใจซีน่ะ ชื่อมันก็ไพเราะดีอยู่หรอก การปรุงมันก็แสนง่ายดูเขาหนเดียวก็จำได้แม่นยำ สำคัญอีตรงน้ำมือคะเนส่วนสัดการปรุงนี่แหละ ที่ทำให้เห็นความแตกต่างระหว่างพ่อครัวชั้นเชฟ กับคนครัวจำพวกจุมโพ่จั้บกังอย่างเห็นได้ชัด อาหารชื่อเพราะเป็นบ้ายังงี้ ส่วนมาก เวลากิน มักจะไม่ค่อยเป็นรสเป็นชาติ อย่างอาหารตามร้านตั้งใหม่ มักจะประดิดประดอยชื่อของอาหารเสียหรูหรา พวกตั้งชื่อดัดจริต ชนิดที่เข้าใจว่า ถ้าคนกินได้ยินชื่อเข้าเป็นต้องผวาระล่ำระลักร้องสั่งเพราะอยากกินเหลือกำลัง ภัตตาคารแถวสามแยกมีอยู่เจ้าหนึ่ง แต่ก่อนขึ้นชื่อลือชานัก ชื่ออาหารก็ยียวนเต็มทน อย่างชื่อ "สีดาชมสวน" ได้ยินชักนึกอยาก พอสั่งมาดู อพิโธ่เอ๋ย ถั่วงอกผัดไงล่ะ แต่ขนาดนี้ เจ้าของตำหรับ สลักหลังรับรองว่าถ้าปรุงถึงเครื่องเคราให้รสมือเข้าขั้นจริง ๆ เป็นอาหารที่เหมาะทั้งข้าวต้มและข้าวสวย เด็กกินได้ผู้ใหญ่กินดี คนไม่ค่อยมีแรง กินบ่อย ๆ รับรองว่าแรงเรี่ยวจะเพิ่มขึ้นได้อย่างไม่คาดฝัน เครื่องปรุง มีอย่างที่จาระนัยให้ฟังนี่แหละ หอยนางรมที่แกะเอาเปลือกทิ้งไปแล้ว บางคนเรียกหอยชนิดนี้ว่า หอยอีรม ไม่รู้ว่าไปโกรธแค้นกันไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่ หมูเบคอน ทำมาจากนอกหรือเบคอนทำเอาในนี้ก็ใช้การได้ทั้งนั้น ขอให้เป็นหมูเค็มชนิดที่เรียกว่าเบคอนเป็นใช้ได้ อีกอย่างก็คือใบโหระพา นอกจากนั้นเป็นเครื่องปรุงรสเช่นกระเทียม พริกไทยป่น ซีอิ้วขาวและน้ำมันหมู การปรุงก็ไม่ยาก เริ่มเอาน้ำมันหมูพอประมาณอย่าให้มากนัก เพราะจะเลี่ยน เอากระเทียมทุบ เจียวพอเหลือง ส่งกลิ่นหอมก็ใช้ได้ ระวังถ้าไหม้จะขม เบคอนที่เตรียมไว้ ควรจะหั่นเป็นก้อนสี่เหลี่ยมเล็กให้เขื่องกว่าลูกเต๋าสักนิด พอกระเทียมที่เจียวไว้ได้ที่ ก็เอาเบคอนหั่น ใส่ลงไป ใช้ตะหลิวผัดตระหลับไปมาให้หลายทอดหลายเท ถ้าจะให้เป็นที่น่าเลื่อมใส ก็ควรเอาตะหลิวนั่นแหละ เคาะขอบกะทะให้ดังกังวาน สักสองสามฉ่าง อย่างพวกผัดก๋วยเตี๋ยวเขาเคาะกัน เบคอนทำท่าเคล้าน้ำมันทั่วกันเป็นอันดีแล้ว เทหอยในชามลงไป เอาตะหลิวตระหวัดสักห้าตระหลบ แล้วจึงเติมซีอิ้วขาว ไม่ต้องมาก พอเค็มนิดหน่อย แล้วเอาใบโหระพาที่เด็ดเป็นใบ ๆ และเป็นช่อ ลงปะหน้า เอาตะหลิวตลบอีกหนเดียวพอ ตักใส่จาน แต่ถ้าใช้รับประทานกับข้าวต้ม ใช้ผักกาดหอมแทนโหระพาจะเหมาะกว่า ข้อสำคัญ อย่าลืมว่า เนื้ออย่าให้น้อยกว่าเบคอน จากคุณ : ว่านน้ำ - [ 29 ส.ค. 47 23:20:09 ]

ความคิดเห็นที่ 4 แกงเนื้อคุณ 'รงค์ ฯ ไข่ลูกเขยวงษ์สวรรค์ ของโปรดของ 'รงค์ วงษ์สวรรค์ ตั้งแต่เขายังเป็นเสเพลบอยอยู่ละแวกบางลำพูสแควร์ เวลาที่เขาหิวโหยขึ้นมา เขาจะร้องบอกแม่ค้าข้าแกงด้วยสุ้มเสียงอันอ่อนโยน พอข้าวหมดไปครึ่งจาน ไข่ลูกเขยหมดไปค่อนใบ ถ้อยวาจาดูจะขึงขังขั้นกว่าเดิม ชักมีสำเนียงวางอำนาจอยู่ในที "แกงเนื้ออีกจาน ไข่ลูกเขยอีกหนึ่ง ป้าเมี้ยนเงินสด ๆ เชียวนะป้าเมี้ยน รับรองไม่มีเซ็นให้เป็นที่เคื่องใจกัน" อาหารสองอย่างนี้ ดูเหมือนเขาจะกินได้ทั้งปีตอนที่กลับจากอเมริกาได้สองวัน เขาพบเพื่อนคนหนึ่งชื่อประพันธ์ ฉายประเสริฐ 'รงค์ ปรารภเรื่องรสชาติของอาหาร ที่ไหนก็ไม่อร่อยเหมือนบ้านเรา บางเวลา มันหิวจนนึกว่ามันน่ากลัวกว่าความตาย ค้นหาเศษเพ็นนีได้สามสิบกว่าอัน ซื้อได้ปลาซาร์ดีนกระป๋อง เอามาโรยหอมซอยโรยเกลือให้เค็มจัดและพริกป่นเม็กซิกัน ป้ายบนแผ่นขนมปังจวนขึ้นรา กินพลางน้ำตาไหลคิดถึงข้าวแกงเนื้อกับไข่ลูกเขยที่เขาชอบกิน หมูผัดขิงอีกอย่าง กลับมาถึงเมืองไทยพอนึกถึงกับข้าวที่ถูกปาก น้ำลายมันออกมาสอเต็มสองกระพุ้งแก้ม ประพันธ์รีบกุลีกุจอพอไปร้านอาหารแถวสะพานควาย เขาตั้งใจจะเลี้ยงต้อนรับเพื่อนให้เต็มที่ ไม่ได้เจอะเจอกันนานหลายปี แล้วร้องสั่งอาหารมาบริการเพื่อนจนเต็มโต๊ะ "นี่ดีแต่ยังคิดว่าเป็นเพื่อนเก่าเพื่อนแก่นะ ไม่งั้นพ่อเตะถวายเซ้นต์ปีเตอร์เข้าให้แล้ว" 'รงค์ วงษ์สวรรค์พึมพำกับเพื่อสนิทอีกคน สำเนียงขุ่นหมอง "มีเรอะวะไอ้เราอยากจะกินข้าวแกงไทยใจแทบขาด ได้กลิ่นแกงเนื้อ ผัดพริกขิงฉุยเข้าจมูกน้ำลายแทบกระฉอก หนอยแน่ มันสั่งยำไส้กรอก ซุบทั้งข้นทั้งใส พีเลต์มีญองอีกจานเบ้อเริ่ม สเต๊คหน้าตาเหมือนกระเบือทอดสองสามดุ้น มันคงคิดว่าเราคงอยากกินอาหารฝรั่งเต็มทน โธ่จะรากแตกเสียให้ได้ หนอย ยิ่งกว่านั้นอีก พอกินไปได้สักสองคำ บอกว่าเดี๋ยวจะชวนไปวิมปี้ ไปขยอกฮ้อตดอกที่นั่นสักสองดุ้น โธ่! " คงเป็นเพราะฮิสเกรียแกงเนื้ออย่างจริงจัง วันหนึ่งเขาแกงเนื้อให้เพื่อนฟูงกินกัน บอกด้วยว่า เป็นแกงเนื้อขนานแท้ของโพธาราม ถิ่นกำเนินดของเขาทีเดียว ที่นั่นถั่วงอกอวบยิ่งกว่าที่ไหนในประเทศไทย เพียงแต่ใบพริกสดตีน้ำมันร้อย ๆ คลุกกับข้าวก็อร่อยอย่าบอกใครเชียว เพื่อนพ้องฟาดกันคนละสามสี่จาน คนที่กินน้อยที่สุดก็สองจานพูน แกงเผ็ดเนื้อโพธารามขนานของ 'รงค์ วงษ์สวรรค์ ก็อยากจะให้ทุกคนลองทำดู รับรองว่าไม่มีแกงเนื้อที่ไหนมาข่มได้ จะเริ่มด้วยเครื่องปรุงเสียก่อน เนื้อสันในหรือสันนอกก็ได้ไม่เกี่ยง เลาะเอาพังผืดออกให้หมด เพราะมันเหนียว คนที่ชอบเคี้ยว ก็ต้องเลือกเอาชนิดติดมันบ้างพอสมควร แล่เป็นชิ้น ก็ขนาดที่ชาวบ้านเขาแกงกินกันนั่นแหละ จะซอยให้ละเอียดขนาดก้านไม้ขีด หรือใหญ่เป็นท่อนเท่าฝ่ามือ นั่นบ้า พริกแห้งบางช้างหรือบางกระบือก็ได้ เลือกเอาเม็ดโต ๆ สีแดงเข้มสักเจ็ดเม็ด พริกขี้หนูกะเอาสักช้อนคาวพูน แถวริมดงเขาใช้กันทั้งก้านด้วย อ้างว่ากันถูกกระทำ แต่ชาวบ้านเขามักจะเด็ดก้านออก ตะไคร้หั่นละเอียด กระเทียมหัวหอมเอาพอประมาณอย่างที่เขาใส่แกงกัน รากผักชีหั่นละเอียดครึ่งช้อนชา กะปิดีสักเกือบหัวแม่มือ ข่าหั่นแว่นบาง ๆ สัก ๕ แว่น ยี่หร่าคั่วไฟไม่แรงนัก พอออกกลิ่นหอม เกลือป่นหยิบมือ กันชาเอาแต่กระหรี่ของมันสักสองสามช่อถ้าไม่มีก็ไม่จำเป็น แต่ถ้าใส่เข้าไป ต้องหุงข้าวเพิ่มกว่าปกติสักเท่าตัว พริกไทย ๗ เม็ด ใบมะกรูดโหระพามะเขือพวง เอาอย่างที่สดหน่อย ถ้าชนิดก้านดำไม่ค่อยเป็นตากิน เอาพริก ตะไคร้ และเครื่องปรุงอื่น ๆ ที่มันเหนียวหยาบ แหลกยาก มาโขลกเสียก่อน โดยเอาเกลือป่นหยิบมือเล็ก ๆ ใส่เข้าไป เพื่อช่วยให้ตำแหลกง่าย โขลกได้ที่ เรียกว่าไม่ต้องแหลกมากนัก ก็เอาขึ้นก่อน ทีนี้ก็เอาลูกผักชียี่หร่า คั่วให้หอมทีเดียว กับพริกไทย ๗ เม็ด ส่วนกันชาที่ว่าเตรียมใส่ไปด้วย ก็ต้องคั่วเสียก่อนเหมือนกัน ไม่ใส่ก็ไม่จำเป็น เครื่องเคราเหล่านี้ ใส่ครกโขลกเข้ากันพอชักจะป่น ก็เอาเครื่องที่ตำแต่แรกมาโขลกรวมกัน สำหรับกะปินั้น ท่านว่าให้ใส่ทีหลัง เพราะกะปิเป็นของลื่นเหลว เขาว่ากันยังงั้น ขืนใส่ตอนแรก จะทำให้เครื่องแกงแหลกยาก ตอนนี้ก็เอากะทิที่คั้นเอาไว้ เอาหางกะทิตั้งไฟรวนเนื้อเสียก่อน จนน้ำงวดก็ตักขึ้น แล้วเอาหัวกะทิตั้งไฟ พอแตกมันปุดเป็นพรายจับขอบกระทะ ก็เอาเครื่องแกงที่ตำไว้ลงผัด อย่าลืมว่า ตอนนี้ต้องไฟแรง อย่าใช้ไฟอ่อน น้ำพริกที่ผัดจะไม่ออกกลิ่นหอม หรือถึงจะหอมบ้างก็ไม่ถึงขนาด ว่างั้นเถอะ แล้วจัดแจงเอาเนื้อที่รวนไว้ใส่ลงไป พอเดือดอีกพล่าน ก็ใส่ใบมะกรูดกับพริกชี้ฟ้าอ่อนตามด้วยใบโหระพาแล้วยกลง อย่ารอช้า แกงเนื้อพรรค์นี้ ใคร ๆ ก็แกงได้ แต่ แกงยังไงจึงจะอร่อยถูกปากคนกินนี่ซี มันสำคัญอีตรงนี้ มีเคล็ดเวลารวนเครื่องแกงกับกะทิ ถ้าเอาบรั่นดี หรือโงเกพ้วยอย่างกระปุก เหยาะลงไปครึ่งเป๊กหรือค่อนเป๊กก็ได้ ถ้าหายากเซี่ยงชุนเมืองไทยนี่แหละ พอแก้ขัด แต่ถ้าคิดจะใช้วิสกี้พื้นเมือง อย่าดีกว่า ทำให้รสปร่าไปเปล่า ๆ ขอให้เชื่อ จากคุณ : ว่านน้ำ - [ 29 ส.ค. 47 23:31:08 ]

ความคิดเห็นที่ 5 กุ้งกระจกฝ้า ฟังแต่ชื่อ คอสุราอาหารที่ชอบไปหาอะไรรับประทานแถวเมืองปทุม คงเข้าใจว่าก็คงจะเป็นกุ้งกระจก อย่างที่เมืองปทุมเขาทำกัน ซึ่งขอรับรองว่าไม่ใช่ เพราะจะให้รสเฉียบขาดอีกแบบหนึ่ง ส่วนวัตถุประสงค์ซึ่งเหมาะแก่การใช้เป็นเครื่องแกล้มนั้น ขอเรียนว่าน่าจะใช้การได้เหมือนกัน กุ้งกระจกฝ้า ตามตำราของ "กระจกฝ้า" นั้น ใช้กุ้งจำพวกกุ้งชีแฮ้หรือกุ้งนางน้ำจืดก็ได้ ไม่เกี่ยง เอากุ้งมาปอก รีดอุจจาระตามเส้นสันหลังออกและไม่ใช้หัวทั้งสองชนิดไม่ว่าจะเป็นกุ้งทะเลหรือกุ้งน้ำจืด ถ้าเป็นกุ้งใหญ่ ก็แบะกลางออกเป็นสองซีก ไม่ต้องหั่นซอยให้เป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ส่วนกุ้งชีแฮ้พวกนั้น ใช้ทั้งตัวแกะเปลือกเอาหัวออกไปให้เรียบร้อยอย่างที่บอกไว้ นอกจากนั้นก็เตรียมเครื่องปรุงไว้ดังนี้คือ มะนาวจำนวนมาก ขิงอ่อนซอยให้ละเอียด กระเทียมดอง หั่นฝอย ข้าวคั่ว งาคั่ว ผงชูรส เกลือป่น ผักกาดหอม กรรมวิธีมีดังนี้ ขั้นแรก เอามะนาวคั้นน้ำให้พอแก่การ คือพอที่จะใช้น้ำเคล้ากุ้งให้เนื้อสุกได้บ้าง เพราะว่ากุ้งนั้นสุกง่ายเพียงแต่บีบมะนาวรดลงไปก็จะสุกเอาเสียแล้ว จะให้ดีต้องแช่ไว้นิดหน่อยพอเคล้าทั่วแล้วพักไว้สักครู่ เอาขิงอ่อนซอยไว้ มาเคล้าช่วยให้สุกหนักขึ้นอีกนิด โดยไม่ต้องตั้งไฟให้รำคาญ และจะเป็นการทำลายรสโอชาของกุ้งไปเสีย คลุกจนทั่วแล้ว เอาพริกขี้หนู บุบให้แหลกเจือกับกุ้งบ้างพอสมควร หมายถึงใครชอบเผ็ดก็ลงให้หนักหน่อย สู้เผ็ดไม่ค่อยไหว ก็ใส่นิดหน่อย ต่อจากนั้น ก็เอากะเทียมดองหั่นฝอย ไม่ต้องมากลงคลุก ตามด้วยข้าวคั่วกับงาคั่วอย่างละนิดหน่อยเท่านั้น ผงชูรสโรยลงไปตามแต่จะชอบ เกลือป่นใส่เป็นตาสุดท้าย ก่อนรับประทานเอาช้อนไม้อย่างคลุกสลัด หรือว่าตะเกียบก็ได้ คนให้ทั่ว อย่าใช้ช้อนโลหะควรใช้ช้อนกระเบื้องหรือไม่ก็ช้อนสังกะสีเคลือบ เสร็จแล้ว สำหรับผู้ที่ชอบห่อรับประทานแบบเมี่ยงคำหรือหรือเมี่ยงกุ้ง ก็ใช้ผักกาดหอมห่อเป็นคำ ๆ ส่วนคอสุรานั้น ซดน้ำเหลือง ๆ ในแก้วโฮกหนึ่ง ตักหรือคีบกุ้งกระจกฝ้าตามดับคาวเหล้าหรือจะเล่นแกล้มเสียก่อน แล้วซดน้ำดีกรีล้างคอทับลงไปก็ได้ เจ้าของตำหรับไม่ต่อว่าด้วยประการใด ๆ ทั้งสิ้น บางคน อาจเพิ่มเติมด้วยการใช้ถั่วลิสงคั่ว ต้นหอมผักชี ทำนองเครื่องประกอบแหนมหรือส้มฟักก็ได้เหมือนกัน ตามแต่จะต้องอัธยาศรัย ไม่บังคับ จากคุณ : ว่านน้ำ - [ 29 ส.ค. 47 23:41:24 ]

ความคิดเห็นที่ 6 หมูกระจกฝ้า อาหารของ 'กระจกฝ้า' ขนานนี้ เหมาะสำหรับคนเนื้อน้อย ส่วนคนที่ไม่ชอบอ้วน หรือเอียนของมัน ๆ ก็ไม่ควรกิน อุปกรณ์ในการปรุง ดังนี้ มันหมู เลือกเอาอย่างมันแข็ง มะพร้าวขูด แป้งข้าวเจ้า แป้งสาลี น้ำพริกเผา น้ำตาลทราย น้ำตาลหม้อหรือน้ำตาลปีบ น้ำมันหมู ผักชี เกลือ เมื่อเริ่มทำ ไม่ต้องตั้งนะโมสามจบอย่างเวลาก่อนนอน เพราะนี่เป็นเรื่องการกิน เคยมีบางคนเมื่อคิดจะทำอาหารแปลก ๆ ที่ไม่เคยกินมาก่อน เกรงว่าจะเกิดอะไรขึ้นมา ก็เล่นตั้งนะโมขึ้นก่อน เป็นทำนองของพรพระให้ช่วยคุ้มครอง ตำราอาหารที่เอามาบรรยายให้ทราบกันชุดนี้ ไม่ต้องถึงเพียงนั้นหรอก รับรองว่าถ้าทำตามสูตรก็อร่อยและไม่เป็นอันตรายต่อกระเพาะ นอกเสียจากว่ารับประทานเกินอัตราที่ถังของตนเองจะรับไหว อาจถึงขึ้นกะเพาะครากหรือถึงแตกตายอย่างชูชกก็ได้ เริ่มด้วยการเอามะพร้าขูด มาคั้นเอาแต่หัวกะทิไม่ต้องถึงข้นจัดนัก แต่อย่าให้ใสเป็นหางก็แล้วกัน ต่อจากนั้นก็เอาแป้งสาลีกับแป้งข้าวจ้าว มาปนกัน แล้วละลายด้วยน้ำกะทินั่นแหละพอเห็นเข้าท่าคือข้นพอสมควร กะว่าพอใช้มันหมูลงคลุก ก็ติดขนาดแป้งกล้วยทอดทีเดียว บางคนใช้แค่นี้ก็พอ แต่คนที่ชอบมีรสในตัวนิดหน่อย ก็เอาน้ำตาลทรายกับเกลือป่นละลายเข้าไปกับแป้งที่ผสมแล้ว อย่าให้ถึงหวานทีเดียว พอนิด ๆ ให้มีรสบ้าง จากนั้นก็เอามันหมูแข็งต้มเสียก่อน พอสุก ก็เอามาหั่นเป็นชิ้นบาง ๆ อย่าให้บางเกินไป เอากันขนาดสองสามมิลลิเมตร กะว่าแผ่นกว้างพอดีคำ พอหั่นเรียบร้อย ก็เอากระทะขึ้นตั้งไฟ พอน้ำมันจวนร้อน ก็เอามันหมูต้มสุกที่หั่นชุบกับแป้งที่ผสม แล้วเอาลงทอดจนเหลืองกรอบทีเดียว ก่อนที่จะตักขึ้น เตรียมกระดาษฟาง หรือกระดาษอะไรก็ได้ ดูที่มันสะอาดหน่อย พอจะซึมซาบน้ำมันได้สะดวกเป็นได้การ ก็แค่นั้นเอง แต่ความสำคัญอีกตอนหนึ่งว่า หมูกระจกฝ้า จะอร่อยหรือไม่ มันขึ้นอยู่กับน้ำจิ้ม ซึ่งก็บอกเครื่องเคราให้ทราบแล้ว น้ำจิ้มอย่างที่ว่านั้น ทำดังนี้ เอาน้ำพริกเผาละลายกับน้ำปลาดี มะนาวเอาแต่น้ำระคนกันเข้าไป น้ำตาลปี๊บจะเป็นน้ำตาลเพชรหรือน้ำตาลเมืองสมุทรใช้ได้ทั้งนั้น ผสมแล้วลองชิมดู กะให้ได้ทั้งเปรี้ยวเค็มหวานมีเผ็ดน้ำพริกเผาเจือด้วย แล้วเอาผักชีเด็ดแต่เป็นใบ ๆ ใช้จิ้มหมูกระจกที่ทอดไว้กรอบรอท่าอยู่แล้ว บางคนยักกระสายทำน้ำจิ้มเป็นอย่างอื่น บ้างก็เอาพวกซ้อสศรีราชาตามอัธยาศัย แต่หลายเสียงร้องว่าน้ำพริกเผาผสมตามตำหรับที่ว่ามา เป็นแซ่บกว่าอย่างอื่นทั้งหมด จากคุณ : ว่านน้ำ - [ 29 ส.ค. 47 23:47:25 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เมนูอื่นเพิ่มเติมนะคะ.. ผัดนกเขา http://www.tuneingarden.com/gallery/home080.shtml พล่ากุ้ง ไข่ลูกเขยวงษ์สวรรค์ http://www.tuneingarden.com/gallery/home081.shtml ข้าวผัดเกลือป่น กุ้งต้มยำ http://www.tuneingarden.com/gallery/home082.shtml หน้าตั้งทรงเครื่อง แกงเลียง ๘๙ แกงเลียง ๙๑ http://www.tuneingarden.com/gallery/home083.shtml . รูปประกอบจาก http://www.foodpix.com เจ้าค่ะ อิอิ จากคุณ : ว่านน้ำ - [ 29 ส.ค. 47 23:48:52 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ชอบงานเขียน"คุณ รงค์ วงษ์สวรรค์" เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ไม่ยักเคยเขียนเรื่องอาหาร เพิ่งเจอนี่ละ ชอบมากๆๆ ขอบคุณ คุณว่านน้ำ มากๆ จากคุณ : นาย เหลือง - [ 30 ส.ค. 47 00:25:39 ]

ความคิดเห็นที่ 9 สนุกดีค่ะ อ่านแล้วอร่อยจริง ๆ ด้วย ขอบคุณคุณว่านน้ำ จากคุณ : น้านก (Aunti-นก) - [ 30 ส.ค. 47 00:53:06 ]

ความคิดเห็นที่ 10 Waaaaa~~~~ Khun ว่านน้ำ Where are the pictures? I'm hungry for food pictures a' ja' Waddee ja, Khun ว่านน้ำ จากคุณ : No Thai keyboard (JidNince) - [ 30 ส.ค. 47 08:03:06 ]

ความคิดเห็นที่ 11 Aow... I just noticed that khun นาย เหลือง was here also. Waddee ja, นาย เหลือง.... gum lung kid teung por dee leuy na ka.... I was thinking of calling you and will send you my regards via e-mail. Pim Thai mai dai with this computer ka. I'm using my kids' computer. จากคุณ : JidNince - [ 30 ส.ค. 47 08:07:50 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ขอบคุณคะ เซฟแหลก จากคุณ : ผู้กอง - [ 30 ส.ค. 47 12:23:24 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เดี๋ยวๆขอเซฟไว้ก่อนค่ะ ขอเคียร์งานก่อน อิๆๆ ขอบคุณคุณว่านน้ำค่ะ ที่เอาข้อมูลมาแบ่งปัน จากคุณ : น้องหมาบีเกิ้ล - [ 30 ส.ค. 47 13:50:28 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ต๊าย.."รมรัญจวน" ชื่อเก๋ดีแท้ฮ่า จากคุณ : น้องเกิบ - [ 30 ส.ค. 47 21:48:14 ]

ความคิดเห็นที่ 15 อิอิ.. ฝีปาก เอ้ย ฝีมืออาปุ๊'รงค์ ในด้านการอาหาร จริงๆมีหลายเล่มนะคะ พี่เหลือง.. ที่เด่นๆ ก็เมนูบ้านท้ายวัง-ในเงาของเวลาค่ะ เล่มแรกอาหารเยอะหน่อย เล่มหลังอาหารไม่เยอะมาก ทั้งสองเล่มเป็นของมติชนค่ะ . แล้วก็มี แซ่บอีหลี ดี-ลี-เฌียส.. ของนสพ.ไหนไม่รู้ จำไม่ได้ พากินพาเที่ยวที่เชียงใหม่ค่ะ น้ำลายระเริงเหมือนกัน . ซีรี่ส์พาเที่ยวต่างแดนของอาปุ๊ ที่สนพ.ภัคธรรม นำมาพิมพ์ใหม่ ก็มีเรื่องอาหารใช่น้อยค่ะ แต่จะเน้นไปทางด้านการเมือง( นิดๆ ) แนวคิดเพื่อนบ้าน ( หน่อยๆ )มากกว่า.. ถ้าวันไหนเจอกัน ( แล้วรู้ล่วงหน้า ) จะหยิบติดมือไปให้อ่านนะคะ อิอิ จากคุณ : ว่านน้ำ - [ 30 ส.ค. 47 22:31:44 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ขำตอนที่เขาเหน็บแนมร้านที่ชอบตั้งชื่ออาหารให้หรูหราจังค่ะ จริงอย่างเขาว่านะนั่น ชื่อดีแต่ทีเหลวมีเยอะแยะ จากคุณ : luMos - [ 30 ส.ค. 47 22:46:13 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ลองอ่านสูตรที่เหลือในเวปสิคะ คุณluMos แล้วจะยิ่งชอบค่ะ จากคุณ : ว่านน้ำ - [ 31 ส.ค. 47 21:28:23 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ทู้อ่านแล้วต้องไปบอกคุณแม่บ้าน...ว่าทำให้กินโหน่ยยย...อ่า ...ว่ายน้ำแล้วหิ๊วหิว แค่อ่านนะนี่..พรุ่งนี้สะ1ในหลายmenu ต้องเอา ไปบอกให้เค้าทำให้กินสะหน่อยแร้วววว....=D จากคุณ : Sary - [ 31 ส.ค. 47 23:19:48 ]