ความคิดเห็นที่ 1 เหลียวมองดูรอบตัว อ้าว ทำมายเอาฉันมาโรงพัก จากคุณ : jojo02 - [ 5 ต.ค. 47 08:10:11 ]

ความคิดเห็นที่ 2 จริง ๆ แล้ว ตรงนี้เป็นจุดนัดพบกันระหว่างแขกที่จะมาพักที่ บ้านพักบนขุมเหมืองเก่านี่เอง อ้อ แล้วไป แต่ เอแล้วตำรวจของโรงพักนี้เขาไปไหนกันหมดละนี่ เหลียวมองรอบ ๆ ตัว เห็นมีโรงเรียน มีบ้านพัก อยู่ประปราย ถามไถ่ภายหลังได้ความว่า ที่ตำบลปิล๊อก นี่ บ้านเมืองสงบเงียบเหลือเกิน อย่างปีที่แล้วทั้งปี มีคดีขึ้นโรงพัก 2 คดี แถมเป็นแค่คดีคนเมาเหล้าแล้ว ตำรวจเลยพามานอนให้สร่างเท่านั้นเอง เฮ่อ น่าอยู่นะ อย่างนี้ ธรรมดา ตำรวจก็เลยไปตรวจการ แล้วก็ พักอยู่ที่บ้านพักข้าง ๆ นี่เอง ใครมีอะไร ก็ไปตามมาได้ จากคุณ : jojo02 - [ 5 ต.ค. 47 08:13:21 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เอาละ แล้ว เจ้าหน้าที่ของบ้านพัก ชื่อคุณชาลี ก็มา พร้อมกับ เจ้าโฟร์วีลคั้นนี้ ที่เราจะต้องอาศัยเขาไปไหนมาไหนตลอดเวลที่อยู่บนเขาแถวนี้ มาไปกัน เกาะแน่น ๆ นะครับ จากคุณ : jojo02 - [ 5 ต.ค. 47 08:14:18 ]

ความคิดเห็นที่ 4 โห พออกจากที่จอดรถปั๊บ ก็เลี้ยวลงข้างทางเลย ถนนเจ้าขา นี่เขาเรียกถนนเหรอ ฮื่อ ฮื่อ เห็นว่าระยะทางไม่ไกลมากก็จะถึงที่พัก แต่ โขยกไป เขยกมา บนรถ ประมาณชั่วโมงกว่า ตื่นเต้นเป็นที่สุด มีการวิ่งข้ามลำธารเล็ก ๆ เหมือนกับที่เห็นในหนังโคดสะนาเลย ด้วย อิอิ แถมมีดอกไม้ป่าข้างทางสวยไปหมด แต่ ไม่มีปัญญาจอดรถลงไปถ่ายรูป เพราะเส้นทางไม่ค่อยอำนวยเท่าไหร่ ไม่เป็นไร ไว้ แล้วค่อยหาดอกไม้สวย ๆ ดูกัน จากคุณ : jojo02 - [ 5 ต.ค. 47 08:17:01 ]

ความคิดเห็นที่ 5 วิ่งเลาะเรื่อยมาจนถึงสะพานแห่งนี้ เหวอ จะเอารถข้ามสะพานไปยังไงละนี่ 555 ไม่ละครับ เราจะเอารถวิ่งข้ามน้ำไปเลย มา มากัน จากคุณ : jojo02 - [ 5 ต.ค. 47 08:18:03 ]

ความคิดเห็นที่ 6 แหงนหน้ามองไป ก็เจอป้ายนี้เข้า โอ้ นี่เราจะถึงแล้วเหรอนี่ จากคุณ : jojo02 - [ 5 ต.ค. 47 08:18:33 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เหลียวมองทางไปข้างหลัง เพราะเห็นว่าเป็นเส้นทางที่จะเราต้องไปเที่ยวกันพรุ่งนี้  โห เอาเรื่อง แฮะ แก้ไขเมื่อ 05 ต.ค. 47 09:09:49 จากคุณ : jojo02 - [ 5 ต.ค. 47 08:19:23 ]

ความคิดเห็นที่ 8 แล้วก็มาถึงป้ายตัวจริง เสียที ที่นี่ละครับ ไม่มีชื่อบ้านพัก อะไรอย่างที่หวังเลยอะ แต่ เอ แถวบรรทัดล่าง เขาเขียนไว้ว่าอะไรนะ ต่อจาก ชื่อ Somsak Mining อะ อ้อ Forest Glade Home เอ หมายถึงอะไรละนี่ จากคุณ : jojo02 - [ 5 ต.ค. 47 08:21:47 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เอาละครับ รถจอดแล้ว ตรงบริเวณนี้ ถ้าจะเทียบแล้ว ก็คงเป็นโถงต้อนรับ แขกของที่นี่ จริง ๆ แล้ว อาคารแห่งนี้ เดิมเป็นสำนักงานของเหมืองแร่ที่นี่เอง ครับ แต่หลังจากได้เลิกการทำเหมืองไป แล้ว ก็ได้มีการดัดแปลงเป็นที่พัก แล้วก็ใช้ประโยชน์ด้านอื่น ๆ อีก หลายอย่าง ค่อย ๆ ดูกันไปนะครับ จากคุณ : jojo02 - [ 5 ต.ค. 47 08:25:26 ]

ความคิดเห็นที่ 10 มี ป้ายชื่อเหมือง กับ บ้านเลขที่พร้อม เผื่อใครอยากจะส่งจดหมายมาหาใคร บ้าง อิอิ จากคุณ : jojo02 - [ 5 ต.ค. 47 08:26:06 ]

ความคิดเห็นที่ 11 พอก้าวเข้ามา ก็ เจอกับโต๊ะตัวนี้ รอรับอยู่เลยครับ โห มีอะไรอยู่บนโต๊ะเยอะไปหมดละนี่ จากคุณ : jojo02 - [ 5 ต.ค. 47 08:26:55 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ต้องขออภัยไว้ก่อนนะครับ ว่ารูปขนมหลาย ๆ รูป คราวนี้ไม่ค่อยชัดเท่าที่ควร เนื่องจากสภาพแสงของห้องนี่ แปลก ๆ ครับ จะว่ามืด ก็ไม่ถึงกับมืด แต่ก็ไม่ค่อยสว่างพอ พยายามเลี่ยงที่จะใช้แฟลช เพื่อไม่ให้สีของรูปเพี้ยนไป มีเค็กตั้งหลายอย่างแน่ มาครับมา จากคุณ : jojo02 - [ 5 ต.ค. 47 08:28:44 ]

ความคิดเห็นที่ 13 หาที่นั่งกัน ตามสบายนะครับ แถวนี้เป็นที่ที่เราจะมาฝากท้องไว้ตลอดเวลาที่เรามาอยู่ที่นี่กัน จากคุณ : jojo02 - [ 5 ต.ค. 47 08:29:19 ]

ความคิดเห็นที่ 14 มาหยิบอุปกรณ์ กันครับ เขาเชิญให้กิน ขนม น้ำชา กาแฟ ก่อน จะได้หายเหนื่อยจากการเดินทางเข้ามา จากคุณ : jojo02 - [ 5 ต.ค. 47 08:30:03 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เค็ก ที่วางไว้วันนี้ ท่านเจ้าของบ้านท่านเพิ่งทำเมื่อตอนเช้านี่เอง เพื่อเตรียมไว้ให้พวกเราโดยเฉพาะ เริ่มจาก เค็กช๊อคโกแล็ตนะครับ จากคุณ : jojo02 - [ 5 ต.ค. 47 08:30:55 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ชิ้นนี้เป็นเค็กส้ม จากคุณ : jojo02 - [ 5 ต.ค. 47 08:31:15 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ส่วนอันนี้เป็นแครอทเค็ก จากคุณ : jojo02 - [ 5 ต.ค. 47 08:31:35 ]

ความคิดเห็นที่ 18 อันนี้น่าจะเป็นฟรุตเค็กนะครับ จากคุณ : jojo02 - [ 5 ต.ค. 47 08:31:54 ]

ความคิดเห็นที่ 19 มา ผมตักมาเผื่อแล้ว  เริ่มกันเลยนะครับ  ชิ้นนี้ฝากให้คุณอุบลวัลย์แล้วกัน  จำได้ว่าชอบฟรุตเค็ก อร่อยครับ ชิ้นนี้อร่อยมาก แก้ไขเมื่อ 06 ต.ค. 47 08:23:15 จากคุณ : jojo02 - [ 5 ต.ค. 47 08:32:49 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ส่วนชิ้นนี้เค็กส้ม ฝากให้คุณpaperwing ก็แล้วกัน ถ้าถามว่าเค็กที่นี่อร่อยหรือเปล่า เอ จะตอบยังไงดีละครับ ถ้าจะให้บอกว่าเค็กที่เรียกกันว่า homemade นะ เป็นยังไง ก็คงที่นี่ละครับ เป็นการอธิบายได้อย่างชัดเจน จากคุณ : jojo02 - [ 5 ต.ค. 47 08:34:05 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ชิ้นนี้ให้คุณขิ่ม ก็แล้วกัน ในฐานะ ผู้เฝ้าสอบถามถึงความอร่อยของเค็ก อย่างที่บอกนะครับ ว่า เค็กที่นี่เป็นแบบ homemade จริง ๆ ไม่มีการตบแต่งที่ตระการตา หรือ มีการผสมสูตรแบบแปลก ๆ เป็นเค็กแบบ standard แต่สิ่งนึงที่มีในเค็กของที่นี่ ที่เค็กที่อื่นอาจไม่มี ก็คือ ความตั้งใจของเจ้าของบ้านที่ลงมือทำ เค็กเหล่านี้ให้เราได้ทาน กลางป่า และขุนเขา จากคุณ : jojo02 - [ 5 ต.ค. 47 08:36:10 ]

ความคิดเห็นที่ 22 มาครับมา ผมชงชากาแฟ มาเผื่อแล้ว มานั่งล้อมวงกันฟัง อย่างที่ได้เกริ่นไว้ว่า ตอนนี้หวาน ที่ว่าหวานไม่ใช่แต่ หวานของเค็กนะครับ แต่มีเรื่องที่จะเล่าต่อให้ฟังเกี่ยวกับ เจ้าของบ้านที่หวานกว่า มาครับ นั่งจิบอะไร ร้อน ๆ ไปเรื่อย ๆ นะครับ ใครมีขนมอะไร ก็ หยิบมาเผื่อผมด้วย อิอิ จากคุณ : jojo02 - [ 5 ต.ค. 47 08:37:39 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ย้อนเวลาไปเมื่อสัก สามสี่สิบปีก่อน  อาจมากกว่าอายุของเพื่อน ๆ  ในนี้บางคนเสียอีก  มีหนุ่มน้อยจาก บ้านโป่ง ได้เดินทางไปร่ำเรียนวิชาการทำเหมืองแร่ ถึงประเทศออสเตรเลีย  ซึ่งมีสถาบันที่สอนเกี่ยวกับการทำเหมืองแร่ที่ถือได้ว่า เป็นเอกของโลก   หลังจากหนุ่มน้อยได้ร่ำเรียนเขียนอ่าน ไปได้สักพัก ก็เริ่มคุ้นเคยกับบ้านเมืองของเขามากขึ้น  แล้วก็ได้มีการไปร่วมกิจกรรมต่าง ๆ  กับ เพื่อน ๆ  ในมหาวิทยาลัยที่นั่น    โดยที่เป็นคนที่มีความสามารถในการเล่นแบดมินตัน เป็นอย่างดี  เลยรับเป็น coach ให้ กับ ทีมแบดมินตันของคณะที่เรียน   ในทีมแบดนั้น เอง ก็มีสาวน้อยนางหนึ่ง ซึ่ง เธอบอกว่า ที่เล่นแบดฯ  เพียงเพื่อความสนุกสนาน เท่านั้น  พอมีโค้ชใหม่เข้ามาก็เริ่มมีการเร่งรัดฝึกซ้อมอย่างเป็นจริง เป็นจัง  เธอก็เลย นึกไม่สนุก แล้วก็บอกว่า มะเอาละ ฉันไปเข้าครัวดีกว่า  ไปเตรียมน้ำชา ขนมไว้ให้บรรดานักกีฬาเขาหลังจากซ้อมเสร็จดีกว่า   แต่  สาวน้อยคนนี้ไม่รู้หรอกว่า  โค้ชหนุ่มที่เธอนึกหมั่นไส้อยู่นั่นนะ  แอบมองเธออยู่ เหมือนกัน แต่    ไม่ได้ด้วยความหมั่นไส้หรอกนะ  กลับกัน  เขามองเธอด้วยความสนใจ  ยิ่งเธอแสดงออกถึงความสามารถในการทำขนมนมเนย จัดเครื่องดื่มของว่างมาเลี้ยง  ก็ยิ่งประทับใจ เขาได้แอบไปถามไถ่จากเพื่อนของเขาว่า สาวน้อยคนนี้เป็นใครเหรอนี่  บังเอิญเหลือเกินว่า เจ้าหนุ่มที่โดนถามนั่นเป็นน้องชายของเธอเอง   นิยายรัก ของหนุ่มสาวสองชาติ ก็ เริ่มก่อกำเนิดขึ้น  เป็นเวลาหลายปี  จนได้เวลาที่ หนุ่มน้อยคนนี้สำเร็จการศึกษา  แล้วก็ ต้องเดินทางกลับบ้านเกิดเมืองนอน  แล้วต้นรักที่ปลูกไว้ละ  จะดูแลรักษาต่อไปยังไงดี   ประมาณว่า ตอนขอแต่งงานกันนี่  คู่นี้ คงมีเรื่องต้องคิดหลายเรื่องหน่อย  เพราะสาวเจ้าต้องข้ามเมืองมา โดยที่ไม่รู้ภาษา หรือ อะไรเกี่ยวกับบ้านเมืองที่เธอต้องมานัก   เห็นว่ารู้ภาษาไทยแค่ สี่คำ  ประมาณว่า สวัสดี ขอบคุณ ขอโทษ แล้วก็  ไม่เป็นไร   โห ถ้าเป็นสมัยนี้คงไม่เท่าไหร่นักนะครับ  เพราะความที่โลกเราใกล้กันมากขึ้น แต่  ลองหลับตา แล้วนึกย้อนไปนะครับ ว่า ย้อนไปเมื่อเวลานั้น  การเดินทางต้องใช้ทางเรือเป็นหลัก  ต้องจากบ้านจากเมืองมา  เป็นคนต่างถิ่น    แต่    ด้วยแรงรัก    คุณคิดว่า เธอจะมากับ หนุ่มที่เธอรัก และรักเธอหรือเปล่า แก้ไขเมื่อ 05 ต.ค. 47 09:17:43 แก้ไขเมื่อ 05 ต.ค. 47 09:16:16 จากคุณ : jojo02 - [ 5 ต.ค. 47 08:50:27 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เอ ทายกันว่าอะไรบ้างครับนี่ คงเดากันได้นะครับ ว่า เธอ ตัดสินใจมา ครับ จากประเทศที่เป็นทวีปที่เล็กที่สุดในโลก มาอยู่ประเทศที่เธอคงนึกภาพไม่ค่อยออก แรก ๆ มา คุณสมศักดิ์ หนุ่มน้อยคนนั้น ก็ต้องนำวิชาที่ร่ำเรียนมา มาใช้ประโยชน์ ตามที่ได้ไปร่ำเรียนมา คุณเกลนด์ สาวน้อย ก็เลยต้องหาอะไรทำ เลยไปเป็นครูสอนภาษาอังกฤษอยู่ทีโรงเรียนมัธยม ก่อน ระหว่างนั้นคุณสมศักดิ์ ก็ได้ออกทำการสำรวจหาสายแร่ เพื่อใช้ประกอบการเชิงพาณิชย์ ต่อไป เขาได้สำรวจมาจนถึงเขตตำบลปิล๊อก จังหวัดกาญจนบุรี นี่เอง เนื่องจากบริเวณนี้เป็นภูขาหินที่มีแร่ธาตุอยู่ หลายชนิด ที่มีมากก็คือ ดีบุก กับ วุลแฟรม กิจการทำเหมืองแร่ของคุณสมศักดิ์ เป็นไปด้วยดี จนได้รับสัมปทานการทำเหมืองแร่ดีบุก เก็บเกี่ยวผลประโยชน์อยู่ได้นานปี แต่แล้ว วิกฤตของราคาแร่ดีบุก ก็มาเยือน เมื่อบรรดาประเทศนอกภาคีผู้ผลิตแร่ดีบุก ได้ทุ่มตลาดกดราคาแร่ดีบุกจนตกต่ำสุดขีด มีผลให้การทำเหมืองแร่ของคุณสมศักดิ์ ดำเนินต่อไปไม่ได้ และแล้ว โรคร้าย ก็มาเยือนคุณสมศักดิ์ พร้อมกับวิกฤตดังกล่าว คุณสมศักดิ์ ป่วยด้วยโรคมะเร็งในกระเพาะอาหารอยู่ได้ประมาณหนึ่งปี ก็ ถึงแก่กรรม เหลือไว้แต่เพียงทายาทให้คุณเกลนด์ ได้ประโลมใจต่อมา เรื่องเล่าที่เล่ามานี่ ได้รับการบอกเล่าจากคุณเกลนด์ ซึ่งต่อไปขอเรียกว่าคุณป้า แล้วกันนะครับ ระหว่างที่คุณป้าเล่าไป น้ำเสียง แววตา เหมือนกับว่า คุณสมศักดิ์ ยังอยู่กับแกตลอดเวลา ไม่เคยแยกจากกันไปไหน สิ่งเหล่านี้ เป็นเรื่องที่ ไม่อาจบอกเล่าได้ด้วยคำพูด หรือ อักษรใด ๆ เป็นเรื่องที่ ควรจะไปสัมผัสด้วยตัวเอง จากคุณ : jojo02 - [ 5 ต.ค. 47 09:02:39 ]

ความคิดเห็นที่ 25 คุณป้าเอง ได้เคยเป็นอาจารย์สอนที่ มหาวิทยาลัยกรุงเทพ จนเกษียณอายุ เมื่อไม่นานมานี้ สาเหตุที่คุณป้า ต้องดำเนินการเปิดบ้านเพื่อเป็นที่พัก แบบ home stay ก็เนื่องจาก ต้องการสร้างงาน และ หารายได้ให้กับ บรรดาคนงานเก่าที่เคยทำงานร่วมกันมาตั้งแต่ การทำเหมืองแร่ กับคุณสมศักดิ์ ตลอดจน ชาวบ้านแถวปิล๊อก เนื่องจาก หากจะอาศัยเฉพาะการเกษตร เพียงอย่างเดียว คงจะดำรงชีวิตอยู่ด้วยความลำบากพอสมควร ในยุคปัจจุบันนี้ จากคุณ : jojo02 - [ 5 ต.ค. 47 09:05:26 ]

ความคิดเห็นที่ 26 เอาละครับ ฟังนิยายรักจบแล้ว เราไปเข้าที่พักกันดีกว่า เดินออกมาจาก บ้านใหญ่ เห็นทิวทัศน์ งามตา แม้ว่าจะมีฝนฉ่ำ ก็ตาม ไม่เป็นไร ฝนตก ก็รู้จักหยุด แล้วเราจะกังวลไปทำไม จากคุณ : jojo02 - [ 5 ต.ค. 47 09:06:55 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ค่อย ๆ เดินมา จะมีสะพานเล็ก ๆ น่ารัก ๆ จริง ๆ ตอนเดินมาต้องกางร่มมาด้วย 555 คุณป้าบอกว่า มาปิล๊อกต้องเจอฝน ไม่อย่างนั้น ก็เหมือนไม่ได้มา จากคุณ : jojo02 - [ 5 ต.ค. 47 09:07:38 ]

ความคิดเห็นที่ 28 โอ้ ถึงแล้ว บ้านพัก เอ หลังนี้หรือเปล่านะ ที่เราจะได้พัก ไว้รอลุ้นตอน 3 แล้วกันนะครับ อิอิ สวัสดีครับ จาก จิงโจ้เจ้าเก่า อิอิ จากคุณ : jojo02 - [ 5 ต.ค. 47 09:08:29 ]

ความคิดเห็นที่ 29 โหว..เรื่องนี้หวานจริงๆนะคะพี่โจโจ้ เหมือนเป็นนิยายเลย แต่ก็อย่างว่าอ่ะเนอะ ชีวิตคนจริงๆก็เหมือนดั่งนิยายนั่นแหล่ะ ป้าเกลนด์ดูท่าทางเป็นคนใจดีมากเลยนะคะ ทางเข้าเหมืองเนี่ย ไปถึงที่พักก็พอดีน้ำหนักท่าทางจะลดไปหลายกิโลเลยนะคะ (5555 เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าฮ่องเต้คุณลล.ไปทำเหมืองอยู่ที่ปิล๊อกด้วย อิอิอิ) จากคุณ : หยดน้ำ ;) - [ 5 ต.ค. 47 09:15:07 ]

ความคิดเห็นที่ 30 อืมมม ทราบซึ้งกับนิยายรักข้ามชาติจังเลย ว่าแต่ว่า ขอเตือนคุณปีกหน่อยนะ รับของฝากตอนนี้ซะให้อิ่ม ไปเชียงใหม่ห้ามสั่งเค้กส้มนะจ๊ะ อิ อิ จากคุณ : TTB* - [ 5 ต.ค. 47 10:40:01 ]

ความคิดเห็นที่ 31 คุณป้าหน้าตาใจดีจังเลย ขนมเค้กก็หน้าตายั่วยวนมากๆ บ้านพักสวยดีค่ะ อยากมีเวลาไปเที่ยวแบบ โฮมเสตย์แบบนี้จัง คงอบอุ่นดี จากคุณ : AF-FY - [ 5 ต.ค. 47 11:49:34 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ฮ่าๆๆๆ รถ โฟร์วีล แต่ two rows มารับเค้กของฝากค่ะ แต่ขอชิมเค้กส้มของคุณญ.พี่ปีก จิ๊ดนึงนะคะ จากคุณ : อุบลวัลย์ - [ 5 ต.ค. 47 13:26:51 ]

ความคิดเห็นที่ 33 คุณโจโจ้หลอกให้ขึ้นโฟร์วีลแล้วเลี้ยวกลับมากินเค้กในกรุงเทพแน่ๆ เลย.. จากคุณ : น้ำเขียวโซดาหวานซ่า..ชื่นใจ - [ 5 ต.ค. 47 14:43:48 ]

ความคิดเห็นที่ 34 รูปสวยมาก เค้กบาดใจมากค่ะ จากคุณ : geao - [ 5 ต.ค. 47 15:23:24 ]

ความคิดเห็นที่ 35 เค้กๆๆๆๆ คุณป้ายังสวยอยู่เลยนะคะ จากคุณ : jengly - [ 5 ต.ค. 47 16:12:13 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ขอแครอทเค้กทั้งก้อนเลยนะคะ.. เอาไปเป็นของว่างประชุมวันนี้.. อิอิ ตำนานรักข้ามชาติ.. บาดหัวใจจริงๆ ^^ จากคุณ : ^SoFaNaNon^ - [ 5 ต.ค. 47 20:15:56 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ดูท่าทางอากาศี ดี๋ดี นะครับ นี่.. ฉาครับฉา จากคุณ : นาย เหลือง - [ 6 ต.ค. 47 00:08:21 ]

ความคิดเห็นที่ 38 เห็นเค้กแล้วแทบลงแดงค่ะ ชักแง๊กๆๆๆๆค่ะ อ้าว.... โดนพี่โซฟาฯยกเค้กแครอททั้งก้อนหนีไปแล้วค่ะ พี่โซฟาฯขานู๋ก็ชอบนะคะ เอากลับมาก่อนค่ะ อิอิ เนื่องจากดูทู้แบบย้อนมาจากกระทู้สุดท้ายมา (จากตอน11ถึงตอน2) ก็เลยขอขอบคุณ คุณโจโจ้ไว้ในกระทู้นี้นะคะ สำหรับรูปภาพและเรื่องราวสนุกๆเหล่านี้ค่ะ จากคุณ : ป๋อมแป๋มป่วยทุกวันจันทร์ - [ 6 ต.ค. 47 00:26:05 ]

ความคิดเห็นที่ 39 เค็กส้มของข้าพเจ้า มันช่างบาดตาอะไรเช่นนี้ คุณหม่อมขา ทำไมไม่ให้หนูสั่งเค็กส้มล่ะค้า จากคุณ : paper wing - [ 6 ต.ค. 47 01:54:01 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ดีจังที่ยังไม่มีใครแย่งเค้กช๊อคฯ ไป จากคุณ : ลงชื่อ....ขิ่ม - [ 6 ต.ค. 47 09:56:30 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ท่าทางอากาศจะดีมากเลยนะคะเนีย แต่ไม่เตะตาตรงไหนเท่ากับเค้กเลยอ่ะค่ะ ขอแค่อย่างละชิ้นจะเป็นบุญคุณยิ่ง จากคุณ : luMos - [ วันเกิด PANTIP.COM 11:30:22 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ชอบรูปเจ้าหมาจังเลย เค้กด้วย เราชอบรสส้มนะ จากคุณ : เวิ้งว้าง - [ วันเกิด PANTIP.COM 12:54:36 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ประทับใจมากๆๆค่ะ รักป้าเกร็นจังเลย จากคุณ : พิม - [ 29 ต.ค. 47 09:48:13 A:216.244.7.165 X: TicketID:073074 ]