ความคิดเห็นที่ 1 พรรคพวกที่อยู่ที่ญี่ปุ่น.....ทิ้งบ้านไว้เปิดประตูโล่งโจ้ง.. ข้าน้อยอยากตาย เปิดทิ้งไว้ได้อย่างไร แถมพอกลับมาบ้านบอกว่าครั้งก่อนทิ้งไว้ 7 วันไม่เห็นมีอะรัยหาย กระซิบว่าก็ของที่เห็นในบ้าน ทีวี เครื่องเสียง notebook เก็บมาจากกองขยะ ตอนใกล้ปีใหม่ทั้งงั้น........แปลกจิงๆ พอตกรุ่นเขายกทิ้งขยะหมด กะว่าจาชวนทั่นปังจู้ ไปเก็บขยะที่นั่น ตอนปีใหม่ไม่รู้ว่า ทั่นสนใจไหม? จากคุณ : บ๊วยเค็ม2002 - [ 21 เม.ย. 48 14:38:36 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ขนมที่ญี่ปุ่น มี 2 อย่าง แป้งห่อถั่ว และถั่วห่อแป้ง รสชาติ หวานจัง..............อิๆ ไม่รู้ว่ามีถั่วดำที่ทั่นประธาน สนส.ชอบไหม? (ข้าน้อยสมควรตาย เห็นกระทู้ข้าล่างบอกว่าทั่นชอบ) กระทู้ในห้องน้อยจังเลย post เพิ่มจำนวนขอรับ........ โป๊กๆๆ.......... จากคุณ : บ๊วยเค็ม2002 - [ 21 เม.ย. 48 14:46:36 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ย่องมา ชมเรื่องเล่าจากญี่ปุ่น ของท่านบ๊วยหน่อยนึง  อิอิ เรื่องของไม่หายนี่  เป็นที่ริษยาเต็มทีของคนเมืองไทย  เพราะขนาดล่ามโซ่ไว้ยังโดนตัดโซ่เอาไป  เฮ่อ   ส่วนเรื่องถั่วดำของตาอู๋  อิอิ  ให้เจ้าตัวมาตอบเองดีกว่า  อิอิ จากคุณ : jojo02 - [ 21 เม.ย. 48 15:05:13 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เพราะคำว่า จิงจิง ในภาษาญี่ปุ่น เป็นคำไม่สุภาพใช่ไหมคะ? จากคุณ : อุบลวัลย์ - [ 21 เม.ย. 48 16:08:05 ]

ความคิดเห็นที่ 5 คารวะทั่นบ๊วย ท่านกลับจากแดนซากุระแล้วหรือนี่ น้อมรับท่านบ๊วยด้วยความยินดี ถือโอกาสสวัสดีปีใหม่ท่าน ณ ที่นี้ ข้าน้อยตอนนี้ป่วยด้วยโรคประหลาดมาใหม่อีกแล้ว รับปีใหม่ไทยจริงๆ ขอบคุณทั่นบ๊วยชี้แนะหนทางอาชีพ ข้าน้อยว่ากิจการเก็บขยะมาขายในไทย น่าประกอบอย่างยิ่ง ของเครื่องใช้ไฟฟ้ายังดีๆอยู่ก็ทิ้งกันแล้ว (ที่เก็บหายากด้วยแหละ น่าเห็นใจ) ทำไงจะขนเข้ามาขายได้หล่ะ อืมมๆ สงสัยคงต้องให้ท่านบ๊วยชี้แนะด้วยแล้ว ท่านบ๊วยนิยามอาหารว่างได้สั้นๆแต่ชัดเจน ไม่อะไร ก็ห่ออะไร วนเวียนอยู่แค่นี้เอง อิอิ ส่วนเรื่องถั่วใดๆ กันนั้น ข้าน้อยอยู่ สนส ไม่สามารถกินถั่วได้ อามิตาพุทธ แล้วท่านบ๊วยเลือกกินถั่วชนิดใดโปรดเล่าแจ้งด้วย ****************** ข้าน้อย..ดูไข่มุกอยู่หน้าสาวญี่ปุ่น พนักงานสวยสด.. เพื่อนเดินมาหาชมว่า สวยจิงๆ สาวเจ้าอายหน้าแดงหมุนตัวกลับเข้าห้องน้ำทันที? เอ.  ใครรู้เฉลยทีว่าเกิดอารัย?.........................  คุณอุบลฯ ใช้ตัวแบบการวิเคราะห์ "คิดถึงคุณเสมอ" มาปรับใช้ได้อย่างน่าทึ่งอีกแล้ว อิอิ ข้าน้อยเดามั่ง ปริศนาธรรมนี้ อืมม ที่จริงแม่นางท่านนั้น หน้าแดงเพราะความโกรธ เนื่องด้วยท่านบ๊วยพิศดูแต่ไข่มุกต่อหน้านาง โดยมิยอมสบตานางบ้าง  อีกทั้งท่านบ๊วยมิยอมเอ่ยวาจาชมความงามของนางเลย จนเพื่อนท่านทักขึ้น นางจึงน้อยใจโกรธหนีไปฉะนี้ หรือมิฉะนั้น ที่เพื่อนท่านชม   คือไข่มุก ว่าสวยจิงๆ มิใช่ชมแม่นางท่านนั้น  อิอิ แก้ไขเมื่อ 21 เม.ย. 48 17:43:16 จากคุณ : อู๋ปังจู้ - [ 21 เม.ย. 48 17:26:37 ]

ความคิดเห็นที่ 6 คารวะทั่นจิงโจ้....วันหน้าข้าน้อยอาจตามรอยทั่นไปเยือนจีนมั่ง.....ตอนนี้ขอชมภาพไปพลางๆก่อน.... ทั่นอุบลวัลย์..ข้าน้อยไปถามคนชำนาญภาษาญี่ปุ่นแล้ว.. เห็นหัวร่องอหาย บอกว่าน่าจะรู้น๊า ว่าคำ สวย หล่อ นั้นหมายถึงอวัยวะใด...แฮ่.........ใครจาไปรู้ละ.. ทั่นปังจู้....คิดย้ายไปพรรคกระยาจกกับข้าน้อยแล้ว ดีใจจัง.........ญี่ปุ่นต้องสั่นสะเทือนแน่ๆ ........... ตอนข้าน้อยไปมีรถ toyota จอดทิ้งกลางทุ่งนา ขยะชิ้นโต โอ้น่าเก็บมาไทยจัง....เพื่อนบอกค่าทะเบียนแพงมาก ไม่มีคนเก็บไป................ โรคประหลาดใดวานทั่นหลังไมค์มาด้วยนะขอรับ.... แก้ไขเมื่อ 21 เม.ย. 48 17:58:31 จากคุณ : บ๊วยเค็ม2002 - [ 21 เม.ย. 48 17:57:31 ]

ความคิดเห็นที่ 7 คารวะท่านบ๊วย...เป๊กๆๆ คิดไม่ออก...มาดูเฉลยฮับ.. จากคุณ : Tiramitsu - [ 21 เม.ย. 48 18:48:27 ]

ความคิดเห็นที่ 8 อิอิ เรื่องเล่าจากญี่ปุ่น สนุกจังเลยค่ะ มาเล่าอีกนะคะ คุณบ๊วยเค็ม2002 ปล 2002 นี่คือ จำนวนของบ๊วยเค็มใช่ไหมคะ อิอิ จากคุณ : ~มณีลัลลา~ - [ 21 เม.ย. 48 19:01:08 ]

ความคิดเห็นที่ 9 คารวะทั่นทิราผู้ปราดปรื่อง....คงทราบแล้วนะขอรับ ข้าน้อยพึ่งถึงบางอ้อ เช่นกัน ทั่นมณีลัลลา....ปีขอรับปีที่เข้ามาที่นี่ ถ้าบ๊วยเค็มสองพันสองเม็ดคงเค็มตาย เม็ดเดียวยังโดนบ้วนทิ้งเลย แง๊.... จากคุณ : บ๊วยเค็ม2002 - [ 21 เม.ย. 48 19:24:11 ]

ความคิดเห็นที่ 10 พี่จิง พี่จิง พี่จิงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : พริ้วไหวเหมือนสายลม - [ 21 เม.ย. 48 20:53:45 ]

ความคิดเห็นที่ 11 พิ้วเอ๊ย แกว่งปากหา....จริงๆเลยน้องจ๋า จิงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ฮี่ๆๆ จากคุณ : paper wing - [ 21 เม.ย. 48 22:49:45 ]

ความคิดเห็นที่ 12 คารวะทั่นพริ้ว...ทั่นปีกผู้โอบอ้อม................ ทั่นพริ้วโหยหาใด?ขอรับ ช. หรือญ.????? จากคุณ : บ๊วยเค็ม2002 - [ 22 เม.ย. 48 07:19:34 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ดูชีวิตชาวญี่ปุ่น....คนขายของที่ร้าน     เงินเดือนแสนกว่าเยนต่อเดือน..... น่าจะมีความสุข.........แต่ค่าเช่าห้องพักตกสี่หมื่นเยน..ถ้ารวมค่าอาหาร ค่าเสื้อผ้า ค่าเดินทาง ค่าเรื่องเริงรมย์..ไม่เหลือเก็บเลย??...เขาไม่เก็บเงินกันด้วย เพราะไม่รู้ว่าจะเก็บไปทำไม..บ้านพักแบบคอนโดตก 30 ล้านเยน ต้องจับสลากอีกต่างหาก......ตอนแก่มีรัฐเลี๊ยงอยู่แล้ว พอมีโบนัสก็เที่ยวทั่วโลก สนุกกันไป............. จากคุณ : บ๊วยเค็ม2002 - [ 22 เม.ย. 48 07:25:18 ]

ความคิดเห็นที่ 14 อิอิ จิงจิงภาษาญี่ปุ่นแปลว่าอวัยวะส่วนตรงนั้นน่ะค่ะ ป.ล. ขอเข้ามาแจมและแอบขำด้วยคน (",) จากคุณ : suramania - [ 22 เม.ย. 48 13:46:36 ]

ความคิดเห็นที่ 15 คุณ suramania  มาเฉลยแล้ว ขอบคุณมาก ปล่อยให้เราเดาซะเนิ่นนาน อิอิ ทั่นบ๊วย ข้าน้อยขอควบสองพรรค ยังอยู่ สนส แต่มาเป็นสมาชิกพรรคกระยาจกข้ามแดนของท่านด้วย อิอิ อืมมจริงนะท่าน ได้เงินมาเยอะ ก็ใช้จ่ายไปเยอะ สุดท้าย ในความเยอะแยะ ก็ว่างเปล่า  โอ คนเราแสวงหาสิ่งใด แล้วคุณพริ้วเล่า คุณพริ้วแสวงหาสิ่งใด โหยหาผู้ใด ??? จากคุณ : อู๋ปังจู้ - [ 22 เม.ย. 48 19:30:10 ]

ความคิดเห็นที่ 16 โอ้..ปริศนาคาใจของข้าน้อย คลี่คลายแล้ว.... คารวะทั่น suramania..1จอกชาเขียว... โป๊กๆๆๆ......ทั่นมีพระคุณเหลือหลาย.. ซี้งจัยมากขอรับ จากคุณ : บ๊วยเค็ม2002 - [ 22 เม.ย. 48 20:49:16 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เจ็บกันมั่งมั้ยคะ โป๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : geao - [ 23 เม.ย. 48 01:35:29 ]

ความคิดเห็นที่ 18 จริงจริ๊งงงงงงงงงงงงง.. จากคุณ : น้ำเขียวโซดาหวานซ่า..ชื่นใจ - [ 23 เม.ย. 48 21:12:31 ]

ความคิดเห็นที่ 19 คารวะทั่นแก้ว.........มะเป็นรัยขอรับ เพื่อต้อนรับทั่นแก้วจากคลับ JJ.......ผู้โด่งดัง... โป๊กๆๆ......................... โอ้...ทั่นน้ำเขียวไฉนคล้ายทั่นพิ้ว อีกคนแย้ว...... โอมายก๊อด.............................. จากคุณ : บ๊วยเค็ม2002 - [ 23 เม.ย. 48 21:56:01 ]

ความคิดเห็นที่ 20 สาวญี่ปุ่นแปรตามชายกระโปรงเหมือนบ้านเรา.. ประถมยาวเกินหัวเข่า......มัธยมสูงกว่าเข่า... เอ...ถ้ามหาวิทยาลัยละ จาเป็นอย่างไรหนอ.. ต้องรอทั่นปังจู้มาไขปริศนา...เพราะทั่นอยู่เกาะญี่ปุ่นนานพอดู.... จากคุณ : บ๊วยเค็ม2002 - [ 23 เม.ย. 48 22:03:32 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ต้องรอทั่นปังจู้มาไขปริศนา...เพราะทั่นอยู่เกาะญี่ปุ่นนานพอดู..==> นานแค่ไหนท่านก็ไม่ได้ดูหรอกค่า..อิอิอิ จากคุณ : น้ำเขียวโซดาหวานซ่า..ชื่นใจ - [ 24 เม.ย. 48 00:06:49 ]

ความคิดเห็นที่ 22 อรุณสวัสดิ์...ทั่นน้ำเขียว... ชาวญี่ปุ่นนิยมแช่น้ำร้อน...อาบน้ำรวมแยกชายหญิง... ชาวไทยคนหนึ่งโดดตูมลงบ่อ...สงสัยลงอ่างที่ไทยบ่อย โอ้..วิชาตัวเบามีจริง....ร่างจมลงน้ำพริบตาพุ่งพรวด..ผวาตัวขึ้นฝั่งท่าร่างรวดเร็วสุดๆ................... น้ำร้อน 40 องศา...ข้าน้อยหวนคิดถึงไข่ดำ บนภูเขาไฟ.. ได้ยังไงก็ไม่รู้......อิๆ ไกด์บอก..แค่ยางมะตูมขอรับ.......... จากคุณ : ชอบสีนี้ครับผม (บ๊วยเค็ม2002) - [ 24 เม.ย. 48 07:31:37 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เอ...ถ้ามหาวิทยาลัยละ จาเป็นอย่างไรหนอ..<<<<< มหา ไม่เห็นใส่เครื่องแบบนะ โดยหลักๆก็ผันแปรไปตามฤดูกาล  ฤดูที่จะแต่งกายสดสวยกันมากก็คงเป็นช่วงใบไม้ผลิ ราวๆเมษ พค นี่แหละ แต่ที่จริงข้าน้อยว่าแปรผันไปตามแฟชั่นมากกว่าฤดูกาล   จะว่าหน้าหนาวแล้วมักใส่กางเกงก็หามิได้ เพราะบางทีเธอยังมีอารมณ์ใส่กางเกงไว้ในแล้วเอากระโปรงสั้นคลุมทับ อิอิ หลายๆคนแม้ช่วงล่างมั่นคงแข็งแรงเพียงใดก็ยังคงใส่กระโปรงสั้นเสมอ แสดงถึงความมั่นใจในตัวเองดี คุณน้ำเขียวฯ นานแค่ไหนท่านก็ไม่ได้ดูหรอกค่า..อิอิอิ <<<<<<<<  ไม่ได้ดูเลย จิงจิงนะ จิงจริ๊งงง ทั่นบ๊วย แล้วชายไทยที่นำไข่ เอ๊ย พาตัวเองลงต้มในบ่อ 40 องศา นั้น คือท่านใด ?????   วานเฉลยด้วย ???? จากคุณ : อู๋ปังจู้ - [ 24 เม.ย. 48 18:51:10 ]

ความคิดเห็นที่ 24 อ้อ ลืมถาม แล้วโรค "ไข่ต้มยางมะตูม"  นี่รักษายากไหมท่าน อิอิ จากคุณ : อู๋ปังจู้ - [ 24 เม.ย. 48 18:52:55 ]

ความคิดเห็นที่ 25 มิอาจแพร่งพรายความลับแห่งฟ้า.... ขออภัยทั่นปังจู้........ แน่ใจนะว่าเธอใส่กระโปรง..เจรงๆ................ทั่นปังจู้ อ้อ ใส่กางเกงหรือขอรับ.. จากคุณ : บ๊วยเค็ม2002 - [ 25 เม.ย. 48 05:46:05 ]

ความคิดเห็นที่ 26 อิอิ แม้ท่านซิงแซไม่แพร่งพรายความลับแห่งฟ้า แต่ข้าน้อยพอจะเดาได้แล้ว อิอิ ว่าแต่วันนี้ทั่นบ๊วยเปลี่ยนใจจากสีเขียวไปเป็นสีน้ำเงินอีกหรือขอรับ อ่า ข้าน้อยสมควรตายยิ่ง จากคุณ : อู๋ปังจู้ - [ 25 เม.ย. 48 11:10:00 ]

ความคิดเห็นที่ 27 คารวะทั่นปังจู้.................... หมอดูเตือนข้าน้อยให้ระวังสีเขียวๆ....อาจทำให้ข้าน้อยมิอาจเป็นเจี๋ยงเล่า(ผู้อาวุโส)แห่งสนส.ขอรับ เล่ากันว่าชายหนุ่มที่มีอนาคตก้าวไกลในญี่ปุ่น..จะกลับบ้านดึก ถ้ากลับตรงเวลาอนาคตไม่รุ่ง คนที่มีการสังสรรค์ดีจึงก้าวหน้า........... จากคุณ : บ๊วยเค็ม2002 - [ 25 เม.ย. 48 16:09:54 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ร่ำสุรา  หอนคาราโอเกะดึกดื่นจนลืมกลับบ้าน.. ระวังเหอะ..โดนตบตาเขียว จากคุณ : น้ำเขียวโซดาหวานซ่า..ชื่นใจ - [ 25 เม.ย. 48 20:45:24 ]

ความคิดเห็นที่ 29 แหะๆๆ..ดูๆๆก็น่ารักน๊า.......มิน่าปังจู้ถึงคอเอียงวันก่อน เพื่อนที่อยู่ที่นั่นเล่าว่า..เขามีหน้าที่ประคองนายกลับบ้าน บางครั่งพาขึ้นรถไฟใต้ดิน...เข้าหลังสุด เกิดช้าไปหน่อยจะถูกคนคุมผลักเข้าตู้ วันหนึ่งเมามาก ตื่นขึ้นมีรอยผลักเป็นรูปเท้า.....อยู่กลางหลังพอดี... ถามว่าถ้าเมาจัดทำงัย ตอบว่านอนหน้าสถานี นอนในแค๊ปซุล คล้ายตู้ดับจิต ร.พ. 3000เยน มีแอร์ด้วย......... จากคุณ : บ๊วยเค็ม2002 - [ 26 เม.ย. 48 07:02:42 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ดีเลย..  วันไหนโกรธนายก็มั่วนิ่มแอบประทับรอยรักกลางหลังนายซะ.. จากคุณ : น้ำเขียวโซดาหวานซ่า..ชื่นใจ - [ 26 เม.ย. 48 21:52:01 ]

ความคิดเห็นที่ 31 อะ...ทั่นน้ำเขียวจาทำให้ข้าน้อยลำบากซะแล้ว.. คิดยังมิกล้าเลย...ข้าน้อยมิได้เรียนวิชาเท้าพิฆาตขอรับ วันหนึ่งข้าน้อยเดินที่ชินจูกุ.. คนแตกเป็นช่องว่างให้ข้าน้อยพบ สาวน้อยยื่นแจกกระดาษทิสชู ห่อน้อย มะมีใครรับ ข้าน้อยเลยรับมา เพื่อนก่นว่าใหญ่ ก็ข้างหลังซองมีเบอร์โทร...นางทางโทรศัพท์นั่นเอง......... จากคุณ : บ๊วยเค็ม2002 - [ 28 เม.ย. 48 14:28:55 ]

ความคิดเห็นที่ 32 เพื่อนว่ามีคนลองโทรดู..อาม้ามาแทน โอ้รูปถ่ายนั่น 20 ปีที่แล้วขอรับ.............เอ.ทำไมเพื่อนรู้ดีจัง จากคุณ : บ๊วยเค็ม2002 - [ 28 เม.ย. 48 14:31:04 ]

ความคิดเห็นที่ 33 แว๊บมาอ่านคับ จากคุณ : M12 - [ 28 เม.ย. 48 14:42:52 ]

ความคิดเห็นที่ 34 สังสรรค์กันให้มาก เพื่อความก้าวหน้า  วิธีการนี้น่าชื่นชมนัก อิอิ ทั่นบ๊วยซิงแซเปรียบเปรยโฮเต็ลแคปซูลกับห้องดับจิตได้เห็นภาพยิ่งนัก อิอิ เจ้าแม่เขียวพิฆาตคงกำลังครุ่นคิดว่า จะประทับฝ่ามือหยกเขียวไว้ที่ท่านบ๊วย หรือจะเลือกใช้วิชารอยรักสังหาร ไว้กลางหลังท่านบ๊วยดี ในระหว่างที่เจ้าแม่ตรึกตรองอยู่เช่นนี้ ข้าน้อยขอเสนอให้ทั่นบ๊วยหาผู้มาช่วยเหลือ  โดยกดโทรไปยังอาม่า เอ๊ย อาหมวยน้อยหลังซองทิชชู เพื่อกู้ภัยโดยด่วนขอรับ ส่วนข้าน้อยขอไปหลบภัยในแคปซูลดับจิตชั่วคราว หากสถานการณ์ดีขึ้นแล้ว จึงค่อยออกมา หวัดดีคุณ M16 เอ๊ย 12  มาเป็นอาวุธคู่มือให้เจ้าแม่น้ำเขียวพิฆาตหรือนี่ อิอิ จากคุณ : อู๋ปังจู้ - [ 28 เม.ย. 48 17:08:23 ]

ความคิดเห็นที่ 35 จะว่าไปเรื่องทิชชูแจกฟรีตามถนนหนทางในญี่ปุ่นนี่เป็นไอเดียโฆษณาขายของที่ดีนะขอรับ  ดีกว่าบ้านเราแจกโบชัวร์เฉยๆ คนก็ทิ้งไป  แต่เป็นทิชชูอย่างน้อยก็เก็บไว้ใช้ระยะหนึ่งจนกว่าจะหมดไป อิอิ  เรื่องโฆษณานางโทรศัพท์ดังที่ท่านพบ นอกจากใช้กลยุทธ์โฆษณาแบบแจกทิชชูแล้ว ยังใช้วิธีเป็นแผ่นกระดาษเล็กๆ เอาไปวางไว้ทั่วไปตามโทรศัพท์สาธารณะอีกต่างหาก ไม่รู้ตัวจริงจะเป็นดังในรูปหรือไม่ ทั่นบ๊วยช่วยบรรยายที อิอิ จากคุณ : อู๋ปังจู้ - [ 28 เม.ย. 48 17:14:20 ]

ความคิดเห็นที่ 36 เราว่าแจกทิชชูน่ะ..  เค้าปรามาสว่าใช้แค่ทิชชูก็พอแล้ว..มั้งท่าน จากคุณ : น้ำเขียวโซดาหวานซ่า..ชื่นใจ - [ 28 เม.ย. 48 18:01:42 ]

ความคิดเห็นที่ 37 คารวะทั่นเอ็ม12....ทั่นปังจู้.... สาวที่มาเป็นสาวใหญ่ รูปเป็นอดีตขอรับ เพื่อนบอกน๊า.. พึ่งรู้ว่าทั่นปังจู้ใช้ทิสชู...............อิๆ แก้ไขเมื่อ 03 พ.ค. 48 19:45:27 จากคุณ : บ๊วยเค็ม2002 - [ 29 เม.ย. 48 21:18:49 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ทำไมความลับเรื่องทิชชูมีคนรู้เป็นวงกว้างแบบนี้นะ แปลกจิงๆ จากคุณ : อู๋ปังจู้ - [ 3 พ.ค. 48 11:53:45 ]

ความคิดเห็นที่ 39 อย่าคิดมากเลยขอรับ......คนของชาวเน็ทก็อย่างงี้ละครับ. ดังทั้งเมือง......เหอๆๆ.... ทั่นน้ำเขียว.เปิดโปงทั่นปังจู้ได้น๊า..................... จากคุณ : บ๊วยเค็ม2002 - [ 3 พ.ค. 48 19:47:54 ]

ความคิดเห็นที่ 40 โอย ข้าน้อยแย่แล้ว  ป่วยเรื้อรังขอรับ จากคุณ : อู๋ปังจู้ - [ 12 พ.ค. 48 15:37:25 ]

ความคิดเห็นที่ 41 เย่ๆๆ สนุกจังเรยย อ่านจบแล้วเพิ่งทราบนะคะเนี่ย ว่าเรื่องเล่าที่ญี่ปุ่นนี่ลึกล้ำนัก ท่านบ๊วยได้แฝงปรัชญาแยบคายเอาไว้ตั้งมากมาย อาทิ ..ความแน่นอน คือความไม่แน่นอน ขนาดเรื่องที่ได้รับการยื่นยันแล้วว่า แน่ๆ จิงๆ ยังไม่วาย เล่นเอาอีกฝ่ายเบือนหน้าหนีได้ ..อย่าไว้ใจทาง อย่าวางใจคน จะจนใจเอง ขนาดขนมที่ดูสวยๆน่ารักๆ ยังไว้ใจไม่ได้เรย เด๋วเอาแป้งมาห่อใส้ เด๋วเอาไส้มาห่อแป้ง หลอกให้นึกว่าแปลก แต่พอทานแล้วถึงจะรู้ว่า ที่แท้ก็เหมือนเดิม ..ทัพพี ฤาจะรู้รสแกง เพราะขนาดท่านอู๋ ที่ไปอยู่ซะนาน แต่ก็ยังไม่ได้ดูอยู่นั่นเอง อิๆ ..ในโลกนี้ ไม่มีอะไรได้มาฟรีๆ แม้แต่ ตำแหน่งและความสำเร็จ ยังอาจต้องแลกมาซึ่งรอยเขียวรอบขอบตา และรอยฝ่ามือฝรั่งบนแผ่นหลังเรย ..น้ำนิ่งไหลลึก แต่ในที่นี้ อาจต้องปรับเป็น น้ำใสไหลร้อน อย่าริกระโดลงไปอย่างชายไทยนั่นเชียว ~ ข้าน้อยยังอ่อนหัดนัก บวกกับอดหลับอดนอนมาหลายคืน จึงจับความได้เพียงเท่านี้ หากบกพร่องหรือไม่ครบถ้วน ขอผู้อาวุโสชี้แนะด้วย (หุๆ) ได้ข่าวว่า พรรค สนส ร่วมมือกับพรรคกระยาจกแล้ว อย่างนี้ในยุทธภพ คงยากจะหาใครมาเทียบเทียมได้ ส่วนภารกิจที่ท่านประมุขทั้งสองสมรู้ร่วมคิดนั้น หากสำเร็จเมื่อไหร่ เห้นจะต้องไปขอเป้นลูกค้าด้วยคน อ่อ ท่านบ๊วยคะ วันก่อนไปหาซิงแสมา ได้ความว่า ให้ใช้ยาขนานหนึ่งสกัดจากใบบัวบกมาต้มน้ำทาน พอแก้ช้ำในได้ แต่หากไม่หายให้ใช้หลัก หนามยอก ต้องเอาหนามบ่ง กระโดดลงอีกซักที จะชินชาไปเอง ว่าแต่ ที่จริงกรณีนี้อันตรายมากนะคะ เพราะว่าเป็นยางมะตูมนี่ยังไม่สุกดี อาจมีเชื้อไข้หวัดนกได้ จะให้ปลอดภัยต้องสุกๆค่ะ อะหุอะหุ ถึงทั่นประมุขอู๋ด้วย ไม่สบายขอให้หายไวๆนะคะ ซฺงแสคนเดิมฝากบอกว่า ถ้าไม่หายซํกทีให้ใช้ไสยศาสตร์เข้าช่วย ไปบนเจ้าพ่อเจ้าแม่ไว้ให้ทั่ว ถือว่า ไม่หายด้วยเล่ห์ ก็ต้องหายด้วยกล ไม่หายด้วยมนต์ ก็ต้องหายด้วยคาถาค่ะ โชคดีนะคะ จากคุณ : เอียท้าวน้อย (สัมปันนี) - [ 14 พ.ค. 48 13:33:38 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ไหนๆก็ญี่ปุ่นแล้ว เพิ่มบรรยากาศซักหน่อยนะคะ จากคุณ : สัมปันนี - [ 14 พ.ค. 48 13:37:23 ]

ความคิดเห็นที่ 43 อันหนามยอกเอาหนามบ่งก็จิงอยู่..... แต่น้ำร้อนเนี๊ยะ..ไม่ไหวแน่ขอรับ... ข้าน้อยขอรับรองว่าทั่นปังจู้มิเป็นไรหรอก..ขอยอมใข้ทัณฑ์ห้าม้าแยกสังขารรับโทษถ้าคาดผิด......... จากคุณ : บ๊วยเค็ม2002 - [ 15 พ.ค. 48 20:34:39 ]

ความคิดเห็นที่ 44 โอ ยินดีต้อนรับนินจาสัมปันนีผู้เยี่ยมยุทธ์ โกวเนี้ยสัมปันไฉนถ่อมตัวไปเป็นเอียเท้า ข้ารู้ว่าแท้จริงท่านเป็นเสี่ยวเจี้ยตระกูลใหญ่ผู้สูงศักดิ์ปลอมตัวมา สัมปันเสียวเจี้ยมีสติปัญญาลึกซึ้ง เพียงเข้ามาแวบเดียวสามารถแปลความในอักษรที่ท่านบ๊วยร่ายเป็นปรัชญาไว้ หากเสียวเจี้ยมิได้ไขออกมา ข้าน้อยยังคงคิดมิตกไปตลอดกาลทีเดียว อ่านจบแล้วเพิ่งทราบนะคะเนี่ย ว่าเรื่องเล่าที่ญี่ปุ่นนี่ลึกล้ำนัก ท่านบ๊วยได้แฝงปรัชญาแยบคายเอาไว้ตั้งมากมาย อาทิ ขนาดขนมที่ดูสวยๆน่ารักๆ ยังไว้ใจไม่ได้เรย <<<< แล้วแม่นางสัปปันผู้เลอโฉม จะเป็นเช่นใด  ที่จริงเป็นเจ้าแม่สำนักมารปลอมตัวมาหรือไม่  โอววว ..ทัพพี ฤาจะรู้รสแกง <<<< ข้าน้อยเหมาะกับภาษิต หม้อแกง ฤกจะรู้รสแกง เพราะหน้าข้าน้อยใหญ่กว่าทัพพีแยะ อิอิ ขอบคุณสัมปันเสียวเจี๊ยะที่แนะนำ ข้าน้อยตอนนี้หวังทุกทางทั้งแผนปัจจุบันโบราณ ไสยศาสตร์นานา เพียงหวังให้หายโรคาครั้งนี้ ท่านบ๊วยรับรองแข็งขัน ข้าน้อยมิบังอาจให้ท่านต้องทัณฑ์เช่นนั้น เป็นความผิดของข้าที่ถูกแพร่พิษเอง  หากจะให้ห้าม้าแยกร่างข้าน้อยขอเข้าไปเอง ฮือๆๆๆ จากคุณ : อู๋ปังจู้ - [ 16 พ.ค. 48 12:13:56 ]

ความคิดเห็นที่ 45 เรียน ปังจู้ ข้าน้อยชักอุตส่าห์ดีใจแทบแย่ที่จะได้เป็นเสี่ยวเจี้ยตระกูลใหญ่ ไฉนจู่ๆกลายเป็นเจ้าแม่สำนักมารได้ หรือที่แท้ทั่นก็กลับกลอกเหมือนคำที่ทั่นบ๊วยแฝงไว้จริงๆ โธ่ แต่ที่จริงแล้ว ข้าน้อยมิอาจเป็นได้ทั้งเสี่ยวเจี้ยตระกูลใหญ่ หรือเจ้าแม่สำนักมารใด เป็นได้แค่คนพเนจร ร่อนเร่ไปมา รอทั่นปังจู้เมตตา พาไปเลี้ยงบุฟเฟต์อยู่ทุกวี่วัน หุๆ ว่าแต่เมื่อไหร่ทั่นจะเมตตาเรา ซักที ดังนั้นเรื่องข้างต้น ข้าน้อยหาได้ถ่อมตัว เป็นท่านปังจู้ต่างหากที่ถ่อมตัวว่าไม่อาจถอดความได้เอง ข้าน้อยนี่มีปัญญาอยู่เท่าหางกบ(น่าจะสั้นกว่าหางอึ่งเล็กน้อย)ต้องเข้าฌาณอยู่หลายชั่วยามกว่าจะถอดความออกมาเป็นลายลักษณ์อักษรให้ผู้อาวุโสช่วยชี้แนะได้ แต่ปังจู้นั้น ล่วงรู้ได้แม้กระทั่งความลับแห่งฟ้า ปรัชญาของทั่นบ๊วยนี่ ข้าน้อยคาดว่าปังจู้เพียงปรายตามองก็รู้ทะลุปรุโปร่ง แถมยังมีเคล็ดวิชาแบบไม่ต้องใช้กระบวนท่าใดๆ ไม่ต้องถอดมาเป็นตัวอักษรอย่างข้าน้อย เหนือจริงๆเลยทั่น ความปราดเปรื่องของปังจู้ยังได้ช่วยชี้แนะข้าน้อยที่ตีความผิดอีกด้วย ต้องขอขอบพระคุณ และขออภัยปังจู้เป็นอย่างยิ่ง ที่ข้าน้อยประเมินทั่นปังจู้ผิดไป ที่แท้ ท่านไม่ใช่เพียงทัพพีธรรมดา เป็นถึงหม้อแกงเลยทีเดียว หม้อเบอร์ไหนหรือทั่น ข้าน้อยยังนึกภาพไม่ค่อยออก เอ๊ะ หรือว่าทั่นปังจู้จะแฝงความนัยไว้ว่า ที่แท้ท่านมิอาจได้ลิ้มรสแกง นั่นเพราะมีแต่ถูกไฟสุมรุมอยู่เรื่อยไป เหมือนไฟร้อนที่รุมก้นหม้อนั่นเอง โอ ถ้าเช่นนี้ก็น่าสงสารจริงๆ ถึงตอนนี้ ข้าน้อยก็ใจชื้นขึ้นที่ทั่นบ๊วยอุตส่าห์มายืนยันว่าปังจู้จะหายป่วยแน่ๆ แต่ทั่นทั้งสองอย่าถึงกับสละชีวิตตัวเองเป็นเดิมพันเลย รังแต่จะทรมานสังขารปล่าวๆนะทั่น หุๆ อ๊ะ หรือว่าทั่นทั้งสองมีกำลังภายในสูงส่งถึงขั้นที่ห้าม้าก็ไม่อาจแยกร่างได้ จึงได้เดิมพันเป็นเล่นอย่างนี้ เลื่อมไสๆ อย่างไรก็ดี ขอบพระคุณท่านอู๋ปังจู้อีกครั้งที่กรุณากล่าวให้ข้าน้อยดีใจเล่นๆ ว่าเลอโฉม คงเป็นเพราะทั่นยังไม่เคยเห็นข้าน้อยเป็นแน่ มิเช่นนั้นแล้วคำกล่าวเช่นนี้คงไม่หลุดออกมาง่ายๆ หุๆ แต่สำหรับครั้งนี้ ข้าน้อยขอรีบน้อมรับไว้ก่อน ก่อนที่ทั่นจะยึดคืนไป โฮะๆๆๆ เรียนทั่นบ๊วย อย่าถ่อมตัวไปเลย น้ำร้อนจะทำอะไรได้ ถ้าใจยังเย็นอยู่ หุๆ ยิ่งท่านมีกำลังภายในสูงส่งระดับหัวหน้าพรรคกระยาจกด้วยแล้ว เชื่อว่าน้ำร้อนยังอาจกลายเป็นน้ำแข็งที่มีไอเย็นระเหยออกมาได้เลยทีเดียว.. อ่อ ข้าน้อยยังสงสัยไม่หายว่าใครกัน ที่บ้วนบ๊วยเค็มเม็ดเดียวนั้นทิ้งไป.. เสียดาย เสียดาย แต่ทั่นบ๊วยอย่ากังวลเลย ถึงจะถูกบ้วนทิ้ง คงมีซักวันได้งอกงามเป็นต้นบ๊วยที่ออกดอกผลสะพรั่งเป็นแน่ โฮะๆๆ โชคดีนะท่านๆ จากคุณ : สัมปันนี - [ 17 พ.ค. 48 19:04:19 ]

ความคิดเห็นที่ 46 คารวะทั่นสัม.โฉมสคราญแห่งยุทธภพ.. ทั่นปังจู้..อานุภาพเกริกไกร..สะท้านทั่วยุทธภพ.. คือคนที่โดด..ลงบ่อมิใช่ข้าน้อยหรอกขอรับ.... ข้าน้อยไปเยือนแดนปลาดิบ 2 ครั้งมิเคยลงบ่อเลย.. โป๊กๆๆ.......... จากคุณ : บ๊วยเค็ม2002 - [ 17 พ.ค. 48 20:36:03 ]

ความคิดเห็นที่ 47 วันหนึ่งที่วัดน้ำใส....ข้าน้อยเดินชมร้านขนมข้างทางขึ้นวัด.. ร้านที่สองข้างทางซ้ายมือขาเดินขึ้น..ตาแปะเชิญชิมขนมแก่ผู้มาเยือน..อนิจจาพอเห้นข้าน้อย..รีบยกถาดที่มีขนมแบ่งชิ้นตัวอย่างหนีข้ามข้าน้อยไปทันที เวียนมากี่รอบกระโดดข้ามข้าน้อยทุกที..... สาวเท้าเดินจากด้วยความมึนงง..เราป็นมนุษย์ต่างดาวหรือไง..........พอถึงร้านเกือบสุดท้าย สาวน้อยที่งดงามชาวอาทิตย์อุทัย.เชิญข้าน้อยชิมขนมตัวอย่าง..      ด้วยภาษาปะกิด.. เสียงเสนาะน่าลุ่มหลง..ข้าน้อยเลยอุดหนุนซื้อขนม 1 ถาดจากนาง....ถ้าอยู่ต่ออีกไม่นานคงไม่ได้กลับไทยเป็นแน่..เสียดายที่ทั่นปังจู้มิได้เห็นนาง........ เพื่อนเฉลยว่า ตาแป๊ะนั้นโดนคนไทยหลอกทานขนมบ่อย.. พอกรุ๊ปทัวส์จากประเทศไทยมา ลงรถก็เจอร้านนี้..ชิมทั่วทุกคน หมดเป็นถาด แต่ไปซื้อที่ร้านสุดท้ายทุกที แกเลยเกลียดคนไทย...โชดดีที่ข้าน้อยไม่ถูกไล่..???แบบคนอื่น. ส่วนสาวน้อยชวนข้าน้อยชิมขนม อาจเป็นเพราะข้าน้อยหน้าตาดีกระมัง อิๆๆ แก้ไขเมื่อ 17 พ.ค. 48 20:50:54 จากคุณ : บ๊วยเค็ม2002 - [ 17 พ.ค. 48 20:49:41 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ข้าน้อยคารวะทั่นบ๊วย สงสัยเป็นเพราะสาวน้อยยังอ่อนประสบการณ์น่ะท่าน อาจจะเพิ่งมาหัดขายใหม่ๆ เลยยังไม่เท่าทันเล่เหลี่ยมนักท่องเที่ยวทั้งหลาย หรือไม่ อาจเป็นเพราะสาวน้อยนั้นน่ารักเกินกว่าที่ใครชิมแล้วจะไม่ซื้อ นางเลยให้ชิมเค้าไปทั่ว เพราะรู้แก่ใจว่าอย่างไรก็ต้องหลงคนขาย(หรือไม่ก็หลงดีใจที่คนขายให้ชิม อิๆ)พาลให้ซื้อขนมทุกรายไป ดูอย่างท่านบ๊วยสิ หลงกลนางเข้าให้แล้วหรือไม่ หุๆๆๆ ไม่แน่นะทั่น อาจจะเป็น market strategy ของการขายขนมหน้าวัด-หลังวัด ตาแปะกับหลานสาวเจ้าเดียวกัน แค่ขายคนละที่ และเจาะกลุ่มเป้าหมายคนละกลุ่ม ก็เป็นได้..... จากคุณ : สัมปันนี - [ 17 พ.ค. 48 23:30:58 ]

ความคิดเห็นที่ 49 คารวะทั่นสัมฯ. โป๊กๆๆ......... อันเม็ดบ๊วยนั้น ชิมนิดหน่อยคงอร่อย แต่ถ้าทั้งเม็ดเค็มน่าดู.........ข้าน้อยมะโทษใครหรอก......ทุกคนต้องทิ้งบ๊วยเค็ม........ทำใจได้แล้วขอรับ.. ถ้าเม็ดบ๊วยงอกใหม่ ขอเป็นแบบต้นถั่วของแจ๊ดผู้ฆ่ายักษ์..ได้ไหม ปลายต้นขอเปลื่ยนห่านทองคำ เป็น คนที่รู้ใจก็จะเป็นพระคุณเหลือหลาย......เพี๊ยง. แก้ไขเมื่อ 18 พ.ค. 48 13:31:44 จากคุณ : บ๊วยเค็ม2002 - [ 18 พ.ค. 48 12:43:22 ]

ความคิดเห็นที่ 50 คารวะ บ๊วยซิงแซ & สัมปันเสี่ยวเจี๋ยะ ข้านั้นหากลับกลอกไม่ ข้าเป็นเพียงขวดเปล่าที่กรอกอะไรลงไปไม่มีวันเต็ม (เพราะหิวโหยเสมอ อิอิ) ...อันสองสถานะนั้น อาจหลอมรวม สองเป็นหนึ่งได้ เฉกเช่น เสี่ยวเจี๊ยะตระกูลใหญ่ ผู้สูงศักดิ์และเลอโฉม ยามค่ำคืนอาจนั่งบัลลังค์ประมุขพรรคมารเป็นเจ้าแม่ที่น่ากลัวได้เช่นกัน อันปัญญาเท่าหางกบนั้น ถือเป็นสุดยอดแห่งปัญญา ดังปรัชญาที่ว่า สิ่งที่ยาว จริงๆแล้วอาจสั้น สิ่งที่สั้น จริงๆแล้วอาจยาว หางกบแม้สั้น ที่จริงย้ำลึกยากจะหยั่ง จริงแท้ ยาวสั้น จะวัดกันที่ใด ที่แท้ ท่านไม่ใช่เพียงทัพพีธรรมดา เป็นถึงหม้อแกงเลยทีเดียว หม้อเบอร์ไหนหรือทั่น  <<<< ข้าน้อยหากเป็นหม้อแกง ก็ต้องเป็นเบอร์ใหญ่ที่สุด เท่าที่ตลาดนครลกเอี๋ยงจะสั่งจากเปอร์เซียเข้ามาขายได้  ว่ากันว่า หากให้มดร้อยตัว ต่อแถวกันเดินจากแก้มซ้ายไปแก้มขวาของใบหน้าข้า  ต้องใช้เวลาต้มข้าวเดือด สามเดือด จึงเดินถึง ส่วนที่ว่า ข้ารุมร้อนนั้น ท่านตีความถูกแล้ว ข้าเอง ถูกไฟริษยาสุมรุมทุกเมื่อเชื่อวัน ยิ่งเมื่อเห็นคนมีคู่จู๋จี๋เดินมา  แทบจะส่งกระแสเพลิงไปเผาผลาญเสียด้วยซ้ำ ดังนั้นข้าจึงเป็นเจ้าสำนัก สนส อันชั่วร้าย โฮ่ๆๆๆๆ อันความเลอโฉมของสัมปันเสียวเจี๊ยะ คล้ายดังเม็ดฝนเม็ดแรกแห่งเดือนพฤษภา หลังแรกนาก็ไม่ปาน   เม็ดฝนเม็ดแรกที่โปรยจากฟากฟ้ามาสู่ดินแดนอันร้อนผ่าวนั้น  สวยงามขนาดไหน ชื่นเย็นปานใด เป็นประกายเพียงใด เสียวเจี๊ยะหาต้องถ่อมตัวไม่ จากคุณ : อู๋ปังจู้ - [ 18 พ.ค. 48 13:17:02 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ท่านบ๊วยมือฝีมือลึกล้ำ ร้อนเย็นสามารถประสานเป็นหนึ่ง  น้ำร้อน เมื่อผ่านเข้าฝ่ามือท่าน สามารถผันพลังเป็นน้ำเย็นได้  ฝ่ามือซ้ายท่านฝึกฝ่ามือทรายพิษอันร้อนแรง ฝ่ามือขวาท่านสามารถฝึกฝ่ามือหิมะอันเหน็บหนาว   ลึกซึ้งยิ่งนัก แท้จริงแล้วไม่มีใครบังอาจบ้วนบ๊วยเค็มทิ้งได้ นอกเสียจาก ท่านบ๊วยสละตัวเอง พุ่งออกจากปากแม่นางท่านนั้น ท่านบ๊วยสละตัวเองเพื่อก่อเกิดต้นบ๊วยใหญ่น้อยร่มเย็นทั่วยุทธภพ หนำซ้ำผลิตผลท้อพันปี ให้บรรดาสาวงามทั่วหล้า ได้บำรุงโฉมยืนยงพันปี   คุณความดีและความเสียสละของท่านบ๊วย ยิ่งใหญ่เพียงใด น่าโจษขานไปทั่วยุทธภพเพียงไหนแล้ว จากคุณ : อู๋ปังจู้ - [ 18 พ.ค. 48 13:21:13 ]

ความคิดเห็นที่ 52 คารวะท่านเจ้าสำนักทั้งสอง จากที่ท่านอู๋แห่งสำนัก สนส (ที่ไม่อาจเรียกได้ว่าชั่วร้ายดอกท่าน) ได้กล่าวมา ท่านบ๊วยช่างเป็นวีรบุรุษผู้ทรงคุณธรรมเหลือเกิน ถึงกับเสียสละตนเองออกห่างจากแม่นาง... เพื่ออุทิศตนต่อชาวยุทธทั้งหลาย แถมยังเป็นผู้ไม่โลภแลสันโดดยิ่งนัก กระทั่งห่านทองคำอันล้ำค่า ท่านบ๊วยยังไม่แยแส กลับยกย่องคุณค่าของคนรู้ใจยิ่งกว่า โอ น่าซาบซึ้งเหลือเกิน   ว่าแต่ ใยท่านบ๊วยต้องถ่อมตัวเล่า(และไฉนในถ้อยคำนั้น กลับแฝงไปด้วยความรู้สึกน้อยใจระคนอยากตัดพ้อในถ้อยคำ อย่างเห็นได้ชัด อิๆ) ถึงใครจะบังอาจทิ้งบ๊วยเค็มจริงดังท่านว่า ข้าน้อยเชื่อว่าคนผู้นั้นคงจำใจต้องสละเม็ดบ๊วยเพื่อให้งอกงามต่อไป ทั้งๆที่ในใจยังตราตรึงไว้ด้วยรสชาติอันลืมไม่ลงไปตลอดชีวิตเลยทีเดียว แม้ตัดใจทิ้งไปได้ อีกไม่กี่วันก็ต้องโหยหา อยากจะชิมอีกซักหลายๆเม็ดเป็นแน่ โฮะๆๆๆ อ่อ แต่ข้าน้อยสนใจผลท้อวิเศษพันปีอยู่ไม่น้อย ไม่ทราบว่าเมื่อไหร่จะผลิให้ได้ครอบครองสักผลเล่าท่าน เรียนท่านอู๋ ข้าน้อยมิกล้าว่าท่านกลับกลอกแล้ว เป็นข้าน้อยด้อยปัญญาเอง ที่ไม่เข้าใจถึงหลักสองสถานะหลอมรวมเป็นหนึ่งที่แฝงอยู่ในวาจาของท่าน เห็นทีจะต้องไปร่ำเรียนเพิ่มเติม แต่ข้าน้อยขอยืนยันต่อหน้าฟ้าดินว่า เป็นตายร้ายดีชีวิตนี้ก็ไม่ขอยุ่งเกี่ยวฝ่ายอธรรม ท่านอู๋อย่ากังวลเรื่องพรรคมารไปเลย และอีกอย่าง ข้าน้อยยังเยาว์นัก(หุๆ) ไม่บังอาจตั้งสำนักพรรคใดขึ้นมาได้ อีกทั้งเกรงว่าถ้าตั้งแล้ว ก็คงไม่มีชาวยุทธคนไหนกล้ามาเป็นสมาชิกพรรคอยู่ดี ข้าน้อยขอเป็นนินจาพเนจรเช่นนี้ ก็มีความสุขตามอัตภาพและอิสระอย่างยิ่งแล้ว "ข้าเป็นเพียงขวดเปล่าที่กรอกอะไรลงไปไม่มีวันเต็ม" โอ้  ประโยคนี้ช่างคมกริบโดยแท้ หากใช่เพราะท่านหิวโหยตลอดเวลาไม่ ข้าน้อยคาดว่าน่าจะเป็นด้วยวิทยายุทธของท่าน ที่ไร้ขีดจำกัด สามารถพัฒนาได้ไม่หยุดยั้ง ไม่มีวันเต็มขีดจำกัด นอกจากนี้น่าจะรวมถึงจิตใจอันสงบว่างของปังจู้ด้วย ที่ไม่ว่าจะมีสิ่งใดมาสั่นคลอน ก็ไม่สะทกสะท้าน คงสงบนิ่งและว่างอยู่นั่นเอง ใดๆในโลก สุดท้ายก็ล้วนว่างปล่าว ท่านไปถึงปลายทางแล้ว โอ้ ปังจู้ฝึกถึงขั้นนี้ได้อย่างไรกัน เยี่ยมยุทธนัก หากกล่าวถึงเป็นจอกเหล้าที่เติมเท่าไหร่ก็ไม่มีวันเต็ม นั่นย่อมเป็นจอกวิเศษแล้ว นี่ท่านเป็นขวด ย่อมจะใหญ่กว่าจอกเสียอีก ช่างยิ่งใหญ่สมคำร่ำลือจริงๆ ท่านอู๋ชมกันเกินไปอีกแล้ว ปัญญาหางกบของข้าน้อย ยาวได้อย่างมากที่สุดก็ตอนเป็นลูกอ๊อดเท่านั้น แต่จากปุจฉาที่ว่า จริงแท้ ยาวสั้น วัดกันที่ใด.. ข้าน้อยคิดว่า จะยาวหรือสั้น หาได้อยู่ที่เจ้าของปัญญานั้น กลับอยู่ที่ใจของผู้วัดต่างหาก ผู้มีปัญญาเลิศล้ำ มองโลกในแง่ดี ย่อมมองเห็นความเป็นไปได้จากสิ่งที่เป้นไปไม่ได้ เห็นหนทางแห่งความฉลาดแฝงอยู่ทุกที่ ดังที่ท่านอู๋แลเห็นปัญญาจากตัวข้าน้อยนี่อย่างไร ข้าน้อยกลับโง่นัก มองอย่างไรก็ไม่เห็นเสียที ที่แท้ข้าน้องเพิ่งทราบว่าท่านอู๋ก็ไปเยือนตลาดนครลกเอี๋ยงด้วยเหมือนกัน แต่หม้อเบอร์ใหญ่สุดนั่น ถึงจะไม่รู้รสแกง แต่ก็ทำคุณูปการมหาศาล เพราะปรุงแกงในหม้อใหญ่สุดแค่ครั้งเดียวก็มากพอที่จะทำให้ชาวเมืองได้ลิ้มรสแกงอันอร่อย แทบจะทั่วเมืองเชียว เสียสละจริงๆเลยท่านถึงกับยอมร้อยเพื่อชาวบ้านทั้งหลาย แต่เจ้ามดที่เดินผ่านแก้มท่านต้องใช้เวลาถึงเพียงนั้น ข้าน้อยคาดว่า อาจเป็นเพราะมันเผลอหลับกลางทาง หรือด้วยใบหน้าท่านอู๋นั้นหวานราวน้ำตาลก็เป็นได้ มดร่วมร้อยจึงยอมใช้เวลานานนัก ที่ว่าท่านรุ่มร้อนด้วยเหตุดังกวล่าว ก็สมกับที่เป็นเจ้าสำนัก สนส โดยแท้ ส่วนความงามของข้าน้อย มิอาจเทียบได้กับฝนที่งามละเอียดเช่นนั้น อย่างมากคงเป็นแค่ ฝนไล่ช้าง หรือ ฝนชะช่อมะม่วงแหละท่าน โฮะๆๆๆ จากคุณ : สัมปันนี (สัมปันนี) - [ 19 พ.ค. 48 00:15:22 ]

ความคิดเห็นที่ 53 คห.48 ข้าน้อยใช้เวลาขบคิดค่อนคืน....จึงรู้ว่าทั่นสัม.. หาว่าข้าน้อยอัปลักษณ์..แง๊งงง. จากคุณ : บ๊วยเค็ม2002 - [ 19 พ.ค. 48 07:44:54 ]

ความคิดเห็นที่ 54 อันเหตุ ณ อารามน้ำใส นั้น เพริศแพร้วพิสดารเกินบรรยาย ..... ข้าน้อยเห็นว่า อันตาแปะนั้น มีประสบการณ์ในทางร้าย กับชาวสยามประเทศบางคน เลยพาลหนีท่านไปด้วย อีกประการ บ๊วยซิงแซรูปงามเป็นที่เลื่องลือ ย่อมไม่เป็นที่ต้องตาของตาแปะนั้นเป็นเรื่องปกติ   ......ในทางตรงข้ามสาวน้อยเลอโฉมนั้น หลงในรูปโฉมซินแซท่าน จึงได้ทอดไมตรีด้วยขนมมาดังกล่าว ......หนำซ้ำ ตาแปะอาจอิจฉาความรูปงามของท่าน จึงได้ยกถาดขนมหนีไป  (ข้าน้อยเข้าใจความรู้สึกตาแปะดี 55555) อันอักษรในม้วนกระดาษที่ 48 นั้น ข้าน้อยคิดอีกค่อนคืน พบว่า สงสัยเป็นเพราะสาวน้อยยังอ่อนประสบการณ์น่ะท่าน อาจจะเพิ่งมาหัดขายใหม่ๆ เลยยังไม่เท่าทันเล่เหลี่ยมนักท่องเที่ยวทั้งหลาย  <<<<<<   ท่านบ๊วยทรงคุณธรรม เป็นเสาหลักยุทธภพ สัมปันเสียวเจี๊ยะ กล่าวถึงเล่ห์เหลี่ยมของนักท่องเที่ยวอื่น มิใช่ท่านบ๊วยแน่   >>>> เพราะรู้แก่ใจว่าอย่างไรก็ต้องหลงคนขาย (หรือไม่ก็หลงดีใจที่คนขายให้ชิม อิๆ)พาลให้ซื้อขนมทุกรายไป ดูอย่างท่านบ๊วยสิ หลงกลนางเข้าให้แล้วหรือไม่ หุๆๆๆ <<<<<<<<< อันนี้จะหมายความว่าท่านบ๊วยอัปลักษณ์แล้วหลงดีใจที่แม่นางยื่นขนมให้ ก็หามิได้ สัมปันเสียวเจี๊ยะแฝงความหมายลึกซึ้ง  ท่านบ๊วยหลงกลจริงอยู่ หากแต่เต็มใจหลงกล ด้วยความเอ็นดูแม่นางน้อย  ส่วนทางแม่นางน้อยนั้น ที่ทำกลทั้งนี้ขึ้น ก็เพราะหลงเสน่ห์ในรูปโฉมอันงดงามสง่าผ่าเผยของท่านบ๊วย  หากมิใช่ดังนี้ นางคงไม่คิดกลขึ้นมาผูกมัดใจท่านด้วยขนมสื่อรักเป็นมั่นคง จากคุณ : อู๋ปังจู้ - [ 19 พ.ค. 48 15:35:45 ]

ความคิดเห็นที่ 55 คารวะสัมปันเสี่ยวเจี๊ยะ อันการตั้งสำนักนั้น หาใช่ต้องรอจนล่วงเข้าวัยชราจึงตั้งได้ สัมปันเสียวเจี๊ยะแม้วัยเยาว์อย่างยิ่งหาใช่อุปสรรคไม่ ทั้งนี้ดังภาษิตว่า วีรสตรีมักกำเนิดในวัยเยาว์   นั้นหาใช่ประโคมเกินจริงไป ดูอย่างเซียวเล่งนึ้ง อึ้งย้ง ล้วนโด่งดังในยุทธภพตั้งแต่วัยเยาว์โดยแท้ สัมปันเสียวเจี๊ยะพรั่งพร้อมด้วยบุ๋นบู๊ วรยุทธ์ล้ำเลิศ ปรัชญาความคิดลึกซึ้งสุดบรรยาย  ย่อมพร้อมแก่การเป็นเจ้าสำนักแล้ว เพียงท่านส่งพิราปสื่อสาร ปล่อยเทียบไปทั่วยุทธภพ  ประกาศสถาปนาสำนักซากุระขจรขึ้น ย่อมโด่งดังชั่วพริบตา หากสัมปันเสียวเจี๊ยะ เป็นปราชญ์ผู้เร้นกาย ไม่คิดโด่งดังสะท้านภพ   และทั้งนี้ ถ้าท่านไม่รังเกียจว่า สำนัก สนส ที่คร่ำคร่า ของข้าว่าเป็นแต่พรรคเล็กต่ำต้อยในยุทธภพแล้ว   ข้าน้อยยินดีน้อมต้อนรับท่านเข้าเป็นสมาชิกอันทรงเกียรติยิ่ง   ***** "ข้าเป็นเพียงขวดเปล่าที่กรอกอะไรลงไปไม่มีวันเต็ม" <<< สัมปันท่านกล่าวชมเชยเกินไป อันขวดเปล่าก็เป็นเช่นขวดเปล่า เป็นขวดเปล่าไม่มีผู้ใดหมายปอง ก็เพราะมันไม่มีอะไรให้ใครหมายปอง ทั้งภายนอกและภายใน ล้วนกลวงโดยสิ้นแล้ว   นี่คือ ขวดเปล่าแห่ง สนส โดยแท้ ***** อันลูกอ๊อดนั้นเปรียบไปคล้ายสัมปันเสียวเจี๊ยะอย่างยิ่ง ข้าน้อยเห็นพ้องนัก ...จากหางยาว ตอนเป็นลูกอ๊อด ....กลับหดสั้นลง ตอนเป็นกบ ...ยิ่งโต ยิ่งสั้นเช่นนี้ ....คล้ายสูงสุด คืนสู่ สามัญ โดยแท้   คล้ายกระบี่ยิ่งคม ยิ่งเก็บงำประกาย ... ....ลึกซึ้งสุดจะหยั่งจริงๆ ****** จะยาวหรือสั้น หาได้อยู่ที่เจ้าของปัญญานั้น กลับอยู่ที่ใจของผู้วัดต่างหาก <<<< เพียงประโยคนี้ ย่อมควรแก่การที่ชาวยุทธ์ยกย่องเป็นวีรสตรีแล้วทุกประการ สัมปันเสียวเจี๊ยะบรรลุหลักสูงสุดแห่งกระบี่ เรียกว่า กระบี่อยู่ที่ใจ   วิทยายุทธ์ของท่าน หลุดพ้นจากกระบวนท่าภายนอกโดยสิ้นเชิง ถึงขั้นไร้ผู้หยั่งถึง  ข้าน้อยนับถือยิ่งแล้ว **** ที่ท่านมองไม่เห็นปัญญาของท่านนั้น มิใช่โง่เขลา หากแต่ ท่านหลุดพ้นถึงขั้น ไร้รูปลักษณ์ ไร้กระบี่ไร้เรา แล้ว นั่นคือ  มีปัญญาเสมือนไม่มี          ไม่มีปัญญาเสมือนมีปัญญา          ปัญญาที่แท้คือว่างเปล่า .....ไร้ซึ่งปัญญาใดๆให้ยึดติดยึดถืออีกต่อไป .... นี่ไฉนมิใช่ปัญญาที่แท้จริงสูงสุด  ....เช่นนี้ มิใช่ ลึกซึ้งกว่าวิชาขวดเปล่าของข้าอีกหลายเท่าดอกหรือ โอ ข้าน้อยมิอาจกล่าวต่อไป ด้วยความทึ่งในความสูงส่งของสัมปันเสียวเจี๊ยะจนตะลึงลานไปแล้ว..... แก้ไขเมื่อ 19 พ.ค. 48 16:05:57 แก้ไขเมื่อ 19 พ.ค. 48 16:03:47 แก้ไขเมื่อ 19 พ.ค. 48 16:03:46 จากคุณ : อู๋ปังจู้ - [ 19 พ.ค. 48 16:02:10 ]

ความคิดเห็นที่ 56 เรียนซือแป๋ทั้งสอง บ๊วยซือแป๋ท่านโปรดช้าก่อน ขอท่านอย่าเพิ่งด่วนตัดสินความไป ศิษย์มิบังอาจมีเจตนาอย่างนั้นแม้แต่น้อย ใครๆในยุทธภพล้วนล่วงรู้ถึงความสง่าผ่าเผยของบ๊วยซือแป๋ดังที่อู๋ซือแป๋กล่าวไว้ชัดเจน ศิษย์จะมีเหตุผลอันไดสำหรับการกล่าวร้ายท่านเล่า ยิ่งอาจารย์มีบุณคุณเยี่ยงนี้ด้วยแล้ว โป๊กๆๆๆๆ ในอักษรฉบับที่ 48 นั้น อู๋ซือแป๋อ่านเจตนาของศิษย์ได้ถูกต้องอย่างทะลุปรุโปร่ง เจตนาแท้จริงของศิษย์ล้วนเป็นเช่นที่อู๋ซือแป๋กล่าวไว้ทุกประการ หากแต่ศิษย์ไร้ปัญญาจะอรรถาธิบายได้ละเอียดพิศดารเท่ากับอู๋ซือแป๋ ข้อความจึงไม่ชัดเจน กลับส่งผลร้ายได้ในภายหลัง หวังว่าจะไม่ทำให้ศิษย์และบ๊วยซือแป๋ต้องบาดหมางกันด้วยเหตุนี้เลย บ๊วยซือแป๋โปรดอภัยให้ศิษย์ด้วย โป๊กๆๆๆๆๆๆ หาไม่แล้ว ศิษย์จะขอคุกเข้าลงโทษตัวเองต่อไป  โป๊กๆๆๆๆ แท้จริงแล้วศิษย์เพียงเป็นห่วง เกรงว่าบ๊วยซือแป๋จะตกเป็นเหยื่อนางจิ้งจอกร้ายที่อาจแฝงตัวมาในรูปของเด็กสาวน่ารักน่าเอ็นดู เพราะพวกเหล่าจิ้งจอกแปลงนั้น โดยทั่วไปมักเจ้าเล่ห์เพทุบายนัก ชอบหลอกล่อผู้คนไม่เลือกหน้า หาได้เจตนาว่าซือแป๋อัปลักษณ์ไม่ อันว่า สตรีมีมารยาอยู๋ห้าร้อยเล่มเกวียน พวกจิ้งจอกจะมีมากกว่าปกติถึงแปดเท่า แม้บ๊วยซือแป๋จะเป็นปราชญ์ฉลาดล้ำ แต่ท่านก็เป็นผู้ทรงคุณธรรม จิตใจใสซื่อ แม้สี่เท้ายังรู้พลาด ท่านก็อาจพลั้งเผลอหลงกลนางจิ้งจอกได้ ศิษย์จึงบังอาจเตือนไว้ด้วยใจปรารถนาดี เพียงเท่านี้เองท่าน หุๆๆๆ เรียนอู๋ซือแป๋ ทั้งท่านเซียวเล่งนึ้งแห่งสุสานโบราณ และ ท่านอึ้งย้ง ธิดาประมุขเกาะดอกท้อ ล้วนเป็นวีรสตรีที่ศิษย์ให้ยกย่องเสมอมา ไหนเลยจะกล้าเอาตัวเองไปเปรียบเทียบ คนจรเช่นศิษย์นี้ รักป่าเขาลำเนาไพร หากจะเปิดสำนัก เกรงว่าจะมีแต่ลิงข้างบ่างชะนีในป่าเท่านั้น ที่ตอบรับคำเชิญจากเทียบของศิษย์ ชื่อสำนักซากุระขจรอันไพเราะที่ท่านกรุณาตั้งให้ คงสูงส่งเกินไปสำหรับศิษย์แล้ว สำนัก สนส ของท่านใครๆล้วนรู้จักถึงความยิ่งใหญ่เกรียงไกร สมาชิกพรรคทุกคนล้วนภาคภูมิใจในเกียรติภูมินี้ ทั้งยังมีท่านยเป็นประมุขผู้ยิ่งใหญ่ ย่อมมิใช่พรรคเล็กพรรคน้อยแน่นอนท่าน ไฉนจึงถ่อมตัวเยี่ยงนี้ สมาชิกได้ยินเข้าจะน้อยเนื้อต่ำใจเช่นไร ศิษย์ปลาบปลื้มเหลือเกินที่ซือแป๋ไม่รังเกียจ ยอมให้ศิษย์เข้าร่วมสำนัก แต่ศิษย์ยังรู้จักฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ เกรงว่าผู้เยาว์ไร้ชื่อเสียงเรียงนามอย่างศิษย์จะไม่คู่ควร ขอกล่าวจามความสัตย์จริง ศิษย์ชินกับชีวิตอันอิสระเสรี ไม่เคยเข้าร่วมสำนักพรรคแก๊งใด เกรงว่าจะไม่คุ้นเคยกับกฎระเบียบของสำนักท่าน หากทำตัวผิดพลาด พรรคอาจเสื่อมเสียได้ เพราะฉะนั้น ศิษย์ขออยู่อย่างไร้สังกัดต่อไป จะเหมาะกับวิถีของคนจรอย่างศิษย์มากกว่า แต่ศิษย์ก็เลื่อมไส และสนับสนุนนโยบายของสำนักของท่านอย่างเต็มที่ จะขออยู่เป็นกองหลังคอยสนับสนุนและให้ความช่วยเหลือเสมอก็แล้วกัน ขออภัยท่านมา ณ ที่นี้ด้วย ที่ไม่อาจรับเกียรตินี้ไว้ได้ แต่หากเมื่อใดที่ศิษย์พร้อมและคิดว่าจะเป็นประโยชน์ให้กับสำนักของท่านได้ เมื่อนั้นจึงจะขอสมัครเข้าร่วมอย่างแน่นอน ได้แต่หวังว่า ถ้าวันนั้นมาถึง อู๋ซือแป๋จะยังไม่ปฏิเสธศิษย์เขลาคนนี้ ซือแป๋ ศิษย์ขอบังอาจเถียง ท่านผิดแล้ว ใครว่าขวดเปล่าไร้คนต้องการ ขวดเปล่าต่างหากจึงเป็นที่ต้องการ เพราะบรรจุของได้อีกสารพัด เปรียบได้กับคนที่พร้อมที่จะพัฒนา พร้อมที่จะรับฟังและเก็บไว้ในความทรงจำอย่างเข้าใจ ตรงกันข้าม ขวดที่เต็มแล้ว ยิ่งเต็มปริ่มปิดฝาเรียบร้อย ใครเลยจะต้องการขวดนั้น หากมีผู้ต้องการ ก็ต้องการของเหลวภายในขวด เปรียบดั่งต้องการทรัพย์สมบัติวัตถุภายนอก หาใช่ต้องการที่ตัวขวดหรือตัวตนที่แท้จริงของคนๆนั้นไม่ ตัวท่านที่เนเช่นขวดปล่าว ย่อมเป็นที่ต้องการของผู้คนทั้งหลาย หากไม่เชื่อ ลองถามสมาชิกร่วมสำนักของท่านดูเองเถิดด   แต่การที่ซือแป๋ไม่รู้ถึงความสำคัญของตนเองนั้น ก็เข้าทีว่าท่านบรรลุหลัก มีคนต้องการเสมือนไม่มี ไม่มีคนต้องการเสมือนมี ความต้องการที่แท้เป้นกิเลสกระแส สุดท้ายก็ว่างปล่าว ท่านบรรลุปรัชญา ไร้รูปลักษณ์ ไร้กระบี่ ไร้เรา เหนือกว่าศิษย์ไปอีกหลายเท่านัก ที่ศิษย์เข้าใจเพียงแค่ขึ้นเบื้องต้นเท่านั้น โปรดตะลึงลานในความเก่งของอู๋ซือแป๋ท่านเองเถิด เพราะศิษย์ก็กำลังตะลึงเช่นนั้นอยู่ .... ป.ล. ปรัชญาสูงสุดคืนสูสามัญนั้น ศิษย์เลื่อมไสนัก แต่เกรงว่าจะยังทำไม่ได้ เพราะยังไปไม่ถึงสูงสุดซักทีนี่สิท่าน ที่อู๋ซือแป๋กล่าวว่า เข้าใจความรู้สึกของตาแปะดีนั้น แสดงว่าท่านเข้าถึงหลัก รู้เขา รู้เรา รบร้อยครั้งชนะร้อยครั้งด้วย ท่านรู้ถึงความรู้สึกของฝ่ายตรงข้ามเช่นนี้ ยากจะหาใครมาประมือได้เสมอเป็นแน่ นับถือๆ จากคุณ : สัมปันนี - [ 20 พ.ค. 48 01:07:47 ]

ความคิดเห็นที่ 57 มิกล้า..มิกล้า... เรื่องแล้ว แล้วกันไปเถิด....ข้าน้อยเข้าใจผิดไปเอง. ต้องขออภัย... การที่ทั่นสัม..มิอาจเข้าร่วมสนส. นั้นมีเหตุผล... ทางที่ดีข้าน้อยขอให้ทั่นปังจู้โปรดพิจารณา... รับนางเป็นหลานอีกคน....เอ.คุ้นๆ..ชอบกล........... หลานทุกคนโกรธทั่นปังจู้ไปหมดแล้ว...แหะๆ... ข้าน้อยสมควรตาย........โป๊กๆๆ......... จากคุณ : บ๊วยเค็ม2002 - [ 20 พ.ค. 48 07:08:09 ]

ความคิดเห็นที่ 58 เรียนบ๊วยซือแป๋ ใจเย็นๆนะท่าน ซือแป๋มีคุณงามความดีใหญ่หลวง จะสมควรตายได้อย่างไร้... โปรดลุกขึ้นเถิด มิเช่นนั้นแล้วศิษย์ก็ไม่ควรอยู่ต่อไปเช่นกัน โป๊กๆๆๆๆๆๆ... ซือแป๋ใยต้องขออภัย เพียงท่านไม่ถือสาหาความ ศิษย์ก็ดีใจโขแล้ว ศิษย์เกรงว่าตัวเองจะไม่มีวาสนาพอที่อู๋ซือแป๋จะรับไว้เป็นหลานน่ะสิท่าน ว่าแต่ ทำไมหลานๆทุกคนจึงโกรธอู๋ซือแป๋ไปหมดเล่า น่าฉงนเหลือเกิน จากคุณ : สัมปันนี - [ 20 พ.ค. 48 09:55:36 ]

ความคิดเห็นที่ 59 คารวะท่านบ๊วย และ สัมปันเสียวเจี๊ยะ ที่แท้บ๊วยซิงแซผู้ลือนาม เป็นแต่หยอกล้อเล่นกับสัมปันเสียวเจี๊ยะเท่านั้น  ข้าน้อยยินดีนักที่ทั้งสองท่านกลับสมานไมตรีสืบไป  ข้าน้อยถือโอกาสเชื้อเชิญทั้งสองท่านดื่มซากุระชา คนละสามจอก เพื่อกระชับไมตรีสืบไป เชิญๆๆๆๆ โอว จอกชา มีซากุระโปรยปรายสยายกลีบเป็นฉากหลัง   สายฝนกระหน่ำละอองซ้ำ คล้ายสวรรค์รับรู้ในมิตรภาพของพวกเราครั้งนี้  .... **** ท่านบ๊วยกล่าวคำ "หลานทุกคน" ดูคล้ายท่านนับมากเกินไปสักเล็กน้อย ด้วยว่าเราเองเคยร่วมน้ำสาบานเป็น ตาหลานกับจอมยุทธ์หญิงท่านหนึ่ง ....เพียงท่านเดียวท่านนั้น โอว..... ....เหตุการณ์ล้วนผ่านมาเนิ่นนานยิ่งนัก.... นานจริงๆ .... ....ท่านบ๊วยยังคงจำได้ ข้าน้อยนับถือนัก ......สมัยนั้นสำนัก สนส ยังมิได้ถูกเรียกขานตั้งขึ้นในยุทธภพ (ตอนนั้นชื่อ สมาคมคนโสด ) มีจอมยุทธ์หญิงหิมะพริ้วสหายของข้าและท่านบ๊วย..ซึ่งตอนนี้นางสาปสูญไป ...... ทั้งยังมีหลานตาอีกหนึ่งท่าน หลานตาคนนี้เอง ก็เป็นหนึ่งในสมาชิกสำนักคนโสดยุคแรก โอวว ....บัดนี้หลานเราหายสาปสูญจากสำนัก มิทราบว่าหายไปกับจอมยุทธ์หนุ่มรูปงาม และละทิ้ง สนส ไปแล้ว ก็อาจเป็นได้ ....เรื่องนี้กล่าวแล้วเศร้ายิ่งนัก ข้าน้อยมิอาจกล่าวใดๆต่อไป ฮือๆๆๆ ***** สัมปันเสียวเจี๊ยะ ที่ข้าน้อยส่งเทียบเชิญสัมปันเสียวเจี๊ยะเข้าร่วมสำนักนั้น ข้าเองมิบังอาจตั้งตนเป็นซือแป๋ของสัมปันท่านก็หามิได้ ด้วยวิชาของข้ายังอ่อนด้อยนัก ยังมิคู่ควรเป็นซือแป๋ท่าน ... หากใคร่อยากเชิญท่านเป็นหนึ่งในผู้คุ้มกฎแห่ง สนส ช่วยกันก่อร่างจรรโลงพรรคเราให้คงอยู่คู่ยุทธภพสืบไป แต่ในเมื่อสัมปันเสียวเจี๊ยะ ....ผู้ไปมาพลิกพลิ้ว ดั่งหนึ่งสายลมชุนเทียนที่พัดผ่านต้นหลิวไปไร้ร่องรอย พเนจรท่องไปในยุทธภพ ...เช่นนี้ ...ผู้บรรลุหลักวิชาชั้นสูง ไม่ยึดติดกับรูปแบบแห่งสำนักใด เฉกเช่นปราชญ์เร้นกาย คล้ายเสือซ่อนมังกรสงบ...เช่นนั้น  ดังนี้แล้ว .....ข้าน้อยมิอาจหน่วงรั้งท่านไว้ประจำในสำนัก สนส ได้  อย่างไรก็ดี หากท่านมิรังเกียจโปรดรับข้าพร้อมสำนัก สนส เป็นสหาย ข้าน้อยก็ยินดียิ่งนักแล้ว ข้าน้อยเข้าใจ ปราชญ์ที่สุดสูง ยอดฝีมือสุดเยี่ยม ย่อมคล้ายกระเรียนอันสูงส่งอิสระ ... หน่ายแหนงกับกิเลสตัณหาแก่งแย่งชิงดีในยุทธภพ ....เหินบินปลีกวิเวกไปจากความว้าวุ่นสับสนในยุทธภพนี้   ........   ข้าน้อยเพียงหวัง วันใด สัมปันเสียวเจี๊ยะ ท่องเที่ยวทั่วยุทธภพ แสวงความสุขจากสันโดษได้เอมอิ่มแล้วไซร้ ......ข้าน้อย และ ตำแหน่งกรรมการแห่งพรรค สนส ยินดีต้อนรับท่านอยู่เสมอ ขอเพียงท่านเอ่ยวาจาเท่านั้น ...ข้าน้อยและเหล่าพี่น้องใน สนส ยังหวังรอ วันนั้น *********** ที่สัมปันเสียวเจี๊ยะกล่าวว่า ..>>>>เลื่อมไส และสนับสนุนนโยบายของสำนักของท่านอย่างเต็มที่<<<<< นั้น ข้าขอใคร่เรียนถามสักประโยคว่า สัมปันเสียวเจี๊ยะ ยึดถืออุดมการณ์นิยมโสดแห่ง สนส แน่แท้หรือไม่ ??? ....หากเป็นเช่นนี้ ข้าน้อยย่อมยินดีนัก จะเรียนเชิญท่านเป็นพี่น้องร่วมสาบานกับข้า จะเห็นเป็นอย่างไร ****  ที่ว่า ข้าเข้าใจความรู้สึกของตาแปะดีนั้น หาใช่ข้าเห็นตาแปะเป็นศัตรูดั่งหลักของปราชญ์ซุนวูอันล้ำลึกที่ท่านยกขึ้นนั้นก็มิได้ เพียงแต่ว่า อันข้าน้อยสังขารรูปลักษณ์ขี้ริ้วยิ่ง จึงเห็นใจตาแปะที่ยกถาดขนมหนีหน้าซิงแซไป   .....โอววว ตาแปะผู้อาภัพ.... เมื่อเห็นบ๊วยซิงแซอันเป็นจอมยุทธ์รูปงามสง่าผ่าเผยลือเลื่อง .....ย่อมเกิดอิจฉาเป็นธรรมดาของกิเลสที่ยังตัดมิขาด  ทนมิได้ต้องยกถาดหลบไปด้วยน้อยเนื้อต่ำใจในสังขารตน  อา....  เช่นนี้ ข้าจะสูงส่งดังที่ท่านยกขึ้นกล่าวชมอย่างไรได้ ข้าน้อยมิบังอาจจริงๆ ***** แก้ไขเมื่อ 20 พ.ค. 48 13:22:11 แก้ไขเมื่อ 20 พ.ค. 48 13:19:12 แก้ไขเมื่อ 20 พ.ค. 48 13:17:39 จากคุณ : อู๋ปังจู้ - [ 20 พ.ค. 48 13:17:09 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ครานี้ทั่นปังจูจะรับนางเป็นพี่น้องร่วมสาบาน.... เลียนแบบ เล่าปี่ กวนอู เตียวหุย....... โอ้.ข่าวใหญ่ในยุทธจักร........... จัดเลี๊ยงฉลอง สุรามงคลกันหน่อยดีไหม...ปังจู้ โป๊กๆๆ...................... จากคุณ : บ๊วยเค็ม2002 - [ 20 พ.ค. 48 21:14:11 ]

ความคิดเห็นที่ 61 ดังนี้หากสัมปันเสียวเจี๊ยะและบ๊วยซิงแซมิรังเกียจแล้วไซร้ ข้าขอเรียนเชิญท่านบ๊วยเป็นพี่ใหญ่ สัมปันเสียวเจี๊ยะเป็นน้องสาม จะดีหรือไม่ ทว่า สัมปันเสียวเจี๊ยะไฉนหายตัวไป  ข้าเห็นนางกำลังร่ายรำกระบวนยุทธ์  เค้กขยะห่อทองคำ  ไว้ ณ กระทู้นี้ http://www.pantip.com/cafe/food/topic/J3488367/J3488367.html#39 วิชานี้ของสัมปันเสียวเจี๊ยะทำให้ข้าค้นพบความลึกซึ้งของแม่นางอีกหนึ่งขั้น โอวว  เปลือกนอกสิ่งใด แม้ดูเรียบง่ายไร้ราคา     ทว่าภายในยิ่งแฝงความสูงส่งไว้ยิ่งกว่าเปลือกนอกเป็นพันเท่า คารวะจริงๆ แก้ไขเมื่อ 21 พ.ค. 48 08:43:12 แก้ไขเมื่อ 21 พ.ค. 48 08:43:11 จากคุณ : อู๋ปังจู้ - [ 21 พ.ค. 48 08:39:44 ]

ความคิดเห็นที่ 62 คารวะซือแป๋ทั้งสอง อ้อ ต้องเป็น งี่เฮียทั้งสอง โอ ข้าน้อยยินดีเหลือเกินน ขอประทานโทษด้วยที่วันก่อนนี้มิได้มาปรากฏกาย เป็นด้วยข้าน้อยกรำงานหนัก และนอนดึกมาก ทั้งยังไปฝึกวิทยายุทธมาทั้งวัน จนเกิดอาการมึนศีรษะ ชักจะล้มป่วยเสียแล้ว ยามนี้จึงยังไม่อาจมีสติปัญญามาตอบกระทู้ได้ตามปกติ ขอตัวไปหลบ เอ๊ย เดินลมปราณสักงีบ คงจะหาย แล้วจะกลับมาเหมือนเดิมอย่างแน่นอน ขออภัยจริงๆ โป๊กๆๆๆๆ จึงเรียนมาเพื่อทราบ ป.ล. หากยังไม่ลาโลกนี้ไป ข้าน้อยคงจะยังไม่หนีหายไปไหนดั่งที่หลานๆของท่านทำไว้อย่างแน่นอน อิอิ จากคุณ : สัมปันนี - [ 21 พ.ค. 48 18:37:43 ]

ความคิดเห็นที่ 63 คารวะท่านพี่ทั้งสอง ข้าน้อยไปเดินลมปราณมาหลายชั่วยามแล้ว หายดีเป็นปกติ หุๆ เรียนท่านพี่รอง ซากุระชาช่างมีรสชาติหอมหวลนุ่มนวลนัก ทั้งสีสันต์ก็งดงาม เข้ากับบรรยากาศยามฝนพรำเหลือเกิน ขอให้มิตรภาพของพวกเรา จงงดงามเช่นกัน หลานสาวทั้งสองของท่านพี่รอง ป่านนี้อาจจะเป็นเจ้าสำนักยิ่งใหญ่อยู่ ณ แดนอื่น เชื่อว่าซํกวันแม่นางทั้งสองต้องกลับมาเยี่ยมพี่รองแน่ๆ ออกจะเป็นคุณตาที่น่ารักปานฉะนี้ ไหนๆเลยหลานๆจะลืมได้ลง ขอท่านพี่รองโปรดอย่าโศกเศร้าเสียใจไป แม้นว่าท่านพี่รองปักใจว่าไม่ถูกโฉลกกับการมีหลาน ข้าน้อยย่อมถือเป็นเกียรติอันน่าปลาบปลื้มนักหนาที่ได้มีโอกาสร่วมดื่มน้ำสาบานเป็นพี่น้องกับท่านทั้งสองแทน อันว่า การหาเพื่อนประเสริฐซักคนนั้นยากยิ่งแล้ว การหาพี่น้องประเสริฐกลับยากยิ่งกว่า ข้าน้อยช่างโชคดียิ่งนัก ที่มีโอกาสได้ประสบพี่น้องประเสริฐอย่างยิ่งถึงสองคนในเวลาเดียว สวรรค์ช่างเมตตาเหลือเกิน.... ท่านพี่รองช่างถ่อมตนเหลือเกิน หากท่านไม่ควรเป็นซือแป๋ข้าน้อย เกรงจะเป็นเพราะข้าน้อยบารมีไม่พอจะเป็นศิษย์ท่านมากกว่า เกรงว่าท่านพิจารณาแล้วว่าข้าน้อยไม่สมควรได้รับการถ่ายทอดวิชาพิชิตบุฟเฟต์ ที่ต้องฝึก ณ ห้องฝึกวิชาใช่หรือไม่ ข้าน้อยเข้าใจ ข้าน้อยมิบังอาจแล้วว ท่านพี่รองกล่าวชมเสียจนข้าน้อยต้องละอายในความสามัญของตนเองแล้ว ไหนเลยจะเป็นได้ดั่งนักปราชญ์ เสือซ่อนมังกสงบ ยิ่งเปรียบกับนกกระเรียนอันสูงส่งแล้ว ข้าน้อยเป็นเพียงนกกระจอกเท่านั้น ยามนี้ข้าน้อยมิใคร่ได้ยุ่งเกี่ยวยุทธภพ กลับอยู่สงบตามประสาสันโดษ คนพเนจรระหกระเหินตามป่าเขาลำเนาไพรเยี่ยงข้าน้อยนี้ ไม่อยู่กับร่องกับรอย หาคู่ควรกับตำแหน่งสูงส่งอย่างผู้คุ้มกฎสำนักใหญ่เยี่ยงนี้ ขออภัยพี่รองมา ณ ที่นี้ด้วย หากข้าน้อยพัฒนาฝีมือฝึกปรือจนมั่นใจว่าจะสามารถใช้ตนเองบำรุงประโยชน์ให้กับสำนักได้อย่างแท้จริงเมื่อใด ย่อมจะก้าวไปอาสาตัวกับท่านอย่างเต็มภาคภูมิเมื่อนั้น แต่มิตรภาพอันจะหยั่งรากลึกลงทุกๆวันนั้น ข้าน้อยมีให้แก่ ท่านพี่และ สนส เสมอมา ขอให้ท่านพี่รองวางใจได้ว่าเมื่อไหร่ที่ต้องการความช่วยเหลือหรือเดือดร้อน นินจาพเนจรคนนี้จะเสี่ยงชีวิตเข้ารักษาสำนักทันที โป๊กๆๆๆๆๆ ส่วนนโยบายของพรรคท่านนั้น แม้ข้าน้อยยังเยาว์ ยากนักที่จะหลีกพ้นจากเรื่องราววุ่นวายและผู้คนมากหน้าหลายตา แต่ข้าน้อยยึดมั่นในอุดมการณ์แห่งความโสดอยู่เสมอ และตั้งมั่นว่าจะพยายามยึดต่อไปให้ถึงที่สุด เพราะจากการชั่งน้ำหนักเหตุผลหลายๆทางแล้ว พบว่านี่คือวิถีแห่งความสงบที่แท้จริง ซ้ำยังสนับสนุนให้มีเวลาและปัจจัยในการทำตนให้เป็นประโยชน์ต่อยุทธภพอีกมากมาย หากจะพอทำได้บ้าง.. ฉะนั้นข้าน้อยจึงยินดียิ่งนัก หากจะได้ร่วมสาบานเป้นพี่น้องกับพวกท่านดังได้กล่าวมา :D ส่วนเรื่องตาแปะนั้น ข้าน้อยมิใช่ว่าท่านจะเป็นฝ่ายตรงข้ามกับตาแปะ เพียงเห็นว่าท่านมีหน้าตาตรงข้ามกับตาแปะเท่านั้นเอง โฮะๆๆๆ เรื่องเค้กขยะห่อทองคำนั้น ช่างเป็นชื่อที่หลักแหลมเหลือเกิน สมแล้วที่พี่รองเป็นผู้ประสาทให้ แต่ข้าน้อยเกรงว่าจะหรูเกินไปสำหรับขนมบ้านๆที่ข้าน้อยปรุงขึ้นมา อย่างเรียบง่าย เห็นทีข้าน้อยต้องพัฒนาตนให้สมกับที่พี่รองอุตส่าห์ชมแล้วว เรียนพี่ใหญ่ ท่านช่างเป็นคนพูดน้อย ทว่า ทุกครั้ง ทุกคำล้วนแฝงความหมาย พูดได้ใจความดีเหลือเกิน ครั้งนี้ก็เช่นกัน ท่านกล่าวแต่น้อยอีกแล้ว แต่ข้าน้อยปกติแล้วไม่เคยดื่มสุรายาดอง เห็นทีจะได้ลิ้มรสก็คราวนี้ คารวะท่านพี่ทั้งสองอีกครา โป๊กๆๆๆ จากคุณ : สัมปันนี - [ 21 พ.ค. 48 23:56:21 ]

ความคิดเห็นที่ 64 พี่ใหญ่เพียงแต่ตื้นตัน.........ที่ได้มีน้องแสนสวย..... กับเขาหนึ่งคน.............. คราวนี้.พี่รองจะได้มีคนตามรังควาน เอ้ยตามดูแลซักที..... อู๋ปังจู้....ฟ้าลิขิตซะแล้ว.....ข้าน้อยนึกถึงจิวยี่รำพันต่อฟ้า เรื่องเกี่ยวกับขงเบ้ง...ได้งัยกัน....เหอๆๆ................ จากคุณ : บ๊วยเค็ม2002 - [ วันวิสาขบูชา 05:53:22 ]

ความคิดเห็นที่ 65 คารวะท่านพี่ใหญ่ เห็นทีจะเป็นได้แต่น้องสาวแสนซนที่จะคอยตามรังความท่านพี่ทั้งสองจริงๆหละท่าน จากคุณ : สัมปันนี - [ วันวิสาขบูชา 11:16:13 ]

ความคิดเห็นที่ 66 ท่านน้องสามสัมปันผู้เปรื่องปราด โอ น้องสามสัมปันโปรดถนอมสุขภาพด้วย หักโหมฝึกวิชามากไป กลับจะเป็นผลร้ายต่อเลือดลมในร่าง   ยังคงค่อยฝึกแต่น้อยเถิด ยินดียิ่งนัก เราทั้งสามถือเอาวีรชนผู้กล้าในอดีตเป็นแบบอย่าง ร่วมสาบานด้วยชาเขียวใต้ต้นซากุระ   ยินดียิ่งๆ ๆ  ๆ สำหรับหลานตาของข้านั้น ก็หวังให้นางสำเร็จวิชายุทธสุดยอดในเร็ววัน สร้างสำนักยิ่งใหญ่ของนางให้สะท้านภพเร็วไว    แม้นนางได้เป็นฮูหยินจอมยุทธ์ใดไปแล้ว ข้าก็ได้แต่ยินดีด้วย   **********  มิกล้าๆ น้องสามสัมปันเป็นอัจฉริยะรุ่นเยาว์ ผู้ใดได้รับเป็นศิษย์ผู้นั้นก็มีบุญด้วยแน่แท้ ข้าเองเกรงว่าวาสนามิถึงจะรับศิษย์ชั้นเลิศปานนี้ สำหรับวิชาพิชิตบุฟเฟต์สามสิบหกกระบวนท่าของข้าที่บำเพ็ญพรตฝึกปรือตามสมรภูมิต่างๆมาชั่วชีวิตนี้  ตอนนี้ยังหาผู้ใดเป็นศิษย์ก็มิได้ เพียงติดขัดที่ว่า วิชาดังกล่าวจะถ่ายทอดให้ศิษย์ในสำนัก สนส เท่านั้น มิได้ถ่ายทอดให้แก่คนนอก .........  ทว่า ข้าใคร่ครวญแล้ว น้องสามสัมปันตอนนี้ แม้มิได้ดำรงตำแหน่งใน สนส  แต่ก็ยึดอุดมการณ์ความเป็นโสดอันเป็นหัวใจหลักของสมาคม   ซึ่งยากนักที่จอมยุทธ์สาวเลอโฉมในยุทธภพรุ่นใหม่จะยึดถือหลักการ สนส อีกทั้งท่านยังเป็นน้องร่วมสาบานของเจ้าสำนักฉะนี้ ย่อมมิใช่คนนอกอีกต่อไป หากน้องสามยินดีฝึกแล้ว   ข้าจะค่อยๆถ่ายทอดวิชาให้สืบไป โอ ข้าหวังว่า ...... หากแม้นข้าสิ้นอายุขัย และน้องสามสัมปัน คิดจะกลับเข้าสำนัก สนส อย่างเป็นทางการแล้ว ข้าจะมอบ ไม้คานพิชิตมารคู่ สัญลักษณ์แห่งเจ้าสำนัก ให้ ท่านสืบทอดอุดมการณ์ รวบรวมพลพรรคคนโสด เป็นเจ้าสำนัก สนส รุ่นที่สองต่อไป ถึงตอนนั้นข้าคงตายตาหลับแล้ว อา...... **** น้องสามเปรียบเทียบตนเป็นนกกระจอก ช่างลึกซึ้งสุดพรรณา อันนกกระจอก แม้ชื่อว่ากระจอก แต่แฝงถึงความถ่อมตนที่สูงส่งยิ่ง   นกกระจอกใช้ชีวิตเรียบง่าย ปรับกายไปกับโลก บ้านเมืองแม้เปลี่ยนไปรถราม้าต่างครึกครื้น พญาอินทรีย์ไม่อาจปรับตัวรอดได้ ต่างต้องตายไป .. ทว่านกกระจอกที่ดูเล็กน้อย กลับยังคงดำรงชีพอยู่ได้ โอวว  น้องสามผู้คล้ายสายน้ำ ปรับตัวรับมือสถานการณ์ต่างๆ ได้อย่างคล่องแคล่วดุจนกกระจอกเริงร่า ข้านับถือยิ่งนัก ********** แต่มิตรภาพอันจะหยั่งรากลึกลงทุกๆวันนั้น ข้าน้อยมีให้แก่ ท่านพี่และ สนส เสมอมา ขอให้ท่านพี่รองวางใจได้ว่าเมื่อไหร่ที่ต้องการความช่วยเหลือหรือเดือดร้อน นินจาพเนจรคนนี้จะเสี่ยงชีวิตเข้ารักษาสำนักทันที โป๊กๆๆๆๆๆ <<<<<    โปรดลุกขึ้นๆๆ ข้าและพลพรรค สนส ต่างซาบซึ้งยิ่งนัก   ท่านเช่นกัน หากมีเรื่องอันใดที่พรรคเราช่วยได้แล้วขอเชิญเอ่ยวาจา สิบแปดสาขาของ สนส จะยืนหยัดข้างท่านทันที ( ขอให้ขยายได้สองสาขาก่อนเถิ๊ด เจ้าปราคู๊นน) ************ ส่วนนโยบายของพรรคท่านนั้น แม้ข้าน้อยยังเยาว์ ยากนักที่จะหลีกพ้นจากเรื่องราววุ่นวายและผู้คนมากหน้าหลายตา <<<< มิผิดๆ  จอมยุทธ์สาวเลอโฉมเช่นท่าน ทั้งเหล่าจอมยุทธ์คุณธรรมและมารร้าย ต่างล้วนวนเวียนเข้ามาหาทางเจรจาติดต่อด้วย  ขอเพียงท่านมองคนเหล่านั้น คล้ายเมฆที่ผ่านมา ย่อมจะผ่านไป ไร้ซึ่งรอยผูกพันใดๆ นั่นล้วนน่ายินดียิ่ง แต่ข้าน้อยยึดมั่นในอุดมการณ์แห่งความโสดอยู่เสมอ และตั้งมั่นว่าจะพยายามยึดต่อไปให้ถึงที่สุด  <<<<< ข้าขอเป็นกำลังใจ เพราะจากการชั่งน้ำหนักเหตุผลหลายๆทางแล้ว พบว่านี่คือวิถีแห่งความสงบที่แท้จริง ซ้ำยังสนับสนุนให้มีเวลาและปัจจัยในการทำตนให้เป็นประโยชน์ต่อยุทธภพอีกมากมาย หากจะพอทำได้บ้าง.. <<<< เพียงท่านกล่าวเท่านี้ นับได้ว่า ท่านมิใช่ดรุณีน้อยที่สามัญอีกต่อไป หากแต่เป็นวิญญูชนวีรสตรีหญิง ผู้เข้าใจในความเป็นไปในสัจธรรมโลก ....ท่านแม้ตัวยังไม่อยู่ใน สนส แต่ใจได้เข้ามาอยู่แล้ว ..... สนส คล้ายกระบี่ ตอนนี้สถิตย์อยู่ในใจท่าน ....ขอพลังแห่ง สนส จงอยู่กับน้องสามต่อไป เจได สนส (ชักทันสมัย อิอิ) ****** ท่านมีหน้าตาตรงข้ามกับตาแปะเท่านั้นเอง โฮะๆๆๆ <<<<<  โฮๆๆ น้องสามรู้ได้อย่างไร ตาข้ากลับอยู่ที่ปาก แล้วปากกลับอยู่ที่จมูก ตรงข้าม กับตาแปะนั้นจริงๆ โฮๆๆ  ข้านั้นอัปลักษณ์ยิ่ง  แต่มิเป็นไรดอก หากข้ามิอัปลักษณ์เช่นนี้ ไฉนจะเกิดพรรค สนส ขึ้นได้ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ***** ขนมบ้านๆ คล้ายหลักวิชานกกระจอก  ภายนอกเรียบง่าย ภายในล้ำลึก  ความอ่อนซ่อนความแข็ง  พิสดารยากหยั่ง  คนเราล้วนหาอาจตัดสินจากภายนอกไม่     เค้กขยะห่อทองคำและนกกระจอกเหินฟ้า ช่างเป็นสุดยอดวิชาที่ข้าเองก็ตะลึงจริงๆ  ข้าเพียงเสียดาย สักวันคงได้มีโอกาสลิ้มชิมรสอาหารโอชาที่น้องสามประกอบขึ้นสักครา ********** ตั้วกอบ๊วยซิงแซนั้น ท่านบรรลุหลักวิชาสูงส่งกว่าข้าพันเท่า  ข้าเองยังพร่ำคำพูดนานา แต่สำหรับตั้วกอ หนึ่งประโยคหนักแน่นแลสูงค่า ดั่งทองพันชั่ง หนึ่งประโยคของท่าน แฝงความนัยไกลกว้างยิ่งกว่ามหาสมุทรตงไห่  ครานี้ตั้วกอได้กล่าวถึงจิวยี่  จะตีความเช่นใด?? หรือ ล้วนแฝงความหมายเศร้ารันทด โอ ตอนนี้ข้าเป็นโรคร้าย ใกล้จะต้องกระอักเลือดตายดั่งจิวยี่แล้วหรือไร ชีวิตข้าช่างเศร้ารันทดยิ่งนัก ฮือๆๆๆๆๆ จากคุณ : อู๋ปังจู้ - [ 23 พ.ค. 48 15:41:06 ]

ความคิดเห็นที่ 67 คารวะท่านพี่รอง เมื่อคืนพระจันทร์เต็มดวงท่านไม่มาปรากฎกาย ไม่ทราบว่าได้ไปทำบุญมาหรือปล่าว ขอบคุณอย่างยิ่งที่ท่านพี่อุตส่าห์เป็นห่วงสุขภาพ บัดนีข้าน้อยหายเป็นปกติดีแล้ว วันก่อนเพียงแต่หักโหมฝึกวิชามากไปหน่อย ต่อไปจะเชื่อท่านพี่ ฝึกแต่พอดีเท่านั้น ข้าน้อยต้องขออภัยที่ใฝ่สูงเกินตัว ริอยากฝึกวิชาที่ท่านพี่สงวนไว้สำหรับคนในสำนักเท่านั้น รู้เช่นนี้แล้วข้าน้อยตำหนิตัวเองเหลือเกินขอขมาท่านพี่มา ณ ที่นี้ด้วยที่ข้าน้อยทำให้ท่านพี่ต้องฝืนกฏที่ได้ตั้งเอาไว้ และสร้างความลำบากใจให้กับท่าน โป๊กๆๆๆๆๆๆๆ จริงอยู่ ว่าข้าน้อยนั้นยึดถือกฎของพรรคพี่ท่าน แต่ยังไม่ได้เป็นสมาชิกโดยนิตินัย และแม้ว่าจะดีใจนักหนาที่ท่านพี่ยินยอมจะถ่ายทอดวิชาให้ แต่เกรงจะเป็นที่ครหาของสมาชิกในพรรคได้ ยิ่งข้าน้อยเป็นน้องร่วมสาบานกับท่านด้วยแล้ว ใครๆจะกล่าวได้ว่าท่านพี่ตามใจน้องเสียจนเสียกฏของสำนัก ข้าน้อยไม่อยากให้เป็นเช่นนั้นเลย ขอยอมเป็นคนไร้วิชาเสียจะดีกว่ายอมให้ท่านพี่ตกเป็นที่ครหา โอ ท่านพี่รอง แม้ว่าท่านจะมีอาการป่วยอยู่ แต่ท่านมีจิตใจที่เข้มแข็ง แถมยังทันสมัย ย่อมต้องหายในเร็ววันนี้แน่ และกลับมาแข็งแรง แต่งตำราทรรศนาบุฟเฟต์ฉบับต่อๆไป ให้เป็นวิทยาทานแก่อนุชนรุ่นหลังได้อีกนาน โปรดอย่าเพิ่งพูดเรื่องเป็นตายในยามนี้เลย อีกทั้ง ไม้คานพิชิตมารคู่ อาวุธคู่กายของท่าน เป็นของสูงค่ายิ่งนัก สมควรตกทอดแก่ผู้อาวุโสในสำนัก หาใช่เด็กเร่ร่อนอย่างข้าน้อยนี้ ข้าน้อยรู้แก่ใจว่าไม่มีความสามารถเทียบเท่าแม้เสี้ยวหนึ่งของท่านพี่ ไหนเลยจะบังอาจรับตำแหน่งอันสูงส่งนี้ได้ มิกล้า มิกล้า อันคำเปรยไว้ว่าข้าน้อยเป็นดั่งนกกระจอกนั้น ข้าน้อยยังคิดไม่ถึงเลย ว่าท่านพี่จะกรุณาถอดความธรรมดาของข้าน้อยให้ออกมาดีงามได้ถึงเพียงนี้ นับถือ ๆ ข้าน้อยเพียงแต่เจตนาจะกล่าวถึงความกระจอกอันเห็นได้ชัดเท่านั้นเอง ท่านพี่กล่าวถูกต้องนัก ที่ว่าสามารถปรับตัวได้คล่องแคล่วแลเริงร่าอยู่ตลอดเวลา ทว่า นกกระจอกน้อย เริงร่าอยู่ได้ ด้วยไม่รู้ว่าโลกภายนอกนั้นโหดร้ายเช่นไร คงไม่อาจรับรับรู้ได้ด้วยความที่กระจอกนักอย่างข้าน้อยนี่ที่มิได้ยุ่งเกี่ยวเรื่องราวยุทธภพ และแม้จะปรับตัวให้อยู่รอดได้ในทุกสภาพการณ์ กระนั้นก็อยู่รอดได้อย่างผู้กระจอก หาใช่อยู่อย่างผู้ยิ่งใหญ่เช่นพญาอินทรีย์ พญาอินทรีย์นั้น เมื่อรู้ว่าไม่ใช่ทีของตนที่จะผงาดอย่างสง่างาม ก็ยอมตายอย่างไว้เกียรติ ข้าน้อยว่าน่ายกย่องยิ่งนัก นกกระจอกเล่า แม้จะต้องกัดก้อนเกลือกินก็ทนอยู่ต่อไป รักษาชีวิตไว้ในที่เล็กๆให้ได้ ชีวิตที่อยู่รอดเช่นนี้จะมีค่าอันใดเล่าท่าน เหมือนดั่งชีวิตไร้ค่าของข้าน้อยนั่นเอง หวังจะอุทิศเพื่อประโยชน์ของยุทธภพ และ สนส เท่านั้น .... ขอบคุณท่านพี่ และ สนส ที่ยินดีจะช่วยเหลือข้าน้อยขนาดนี้ แต่ตามปกติแล้วชีวิตข้าน้อยอยู่เงียบสงบไร้ปัญหาแลอริศัตรูใดๆ มิบังอาจก่อเรื่องราวรำคาญใจให้เดือดร้อนถึงท่านพี่ดอก และมแว่มีใครมาหาเรื่อง ข้าน้อยก็ปล่อยให้ต้องรบกวนถึงพี่ท่านเช่นกัน เพราะเพียงแค่ข้าน้อยเอ่ยนาม ประมุขอู๋แห่ง สนส และจ้าวแห่งบุฟเฟต์ พรรคมารทั่วสารทิศล้วนรีบถอยร่นไปตามๆกันแทบไม่ทันแล้วว ส่วนสาขานั้น สนสแม้ยามนี้มีเพียงสำนักงานใหญ่ที่ห้องนี้ และอีกสาขาย่อยที่บล๊อคของท่าน ก็ยิ่งใหญ่เกินกว่าสามร้อยสาขาของพรรคอื่นๆแล้ว โบราณว่า คุณภาพอยู่ที่ใจ หาใช่ปริมาณ คุณภาพของสำนักท่านก็เช่นเดียวกัน ขอบคุณท่านพี่รองที่เป็นกำลังใจให้ข้าน้อยยึดอุดมการณ์เดิมสืบต่อไป  แต่ข้าน้อยยังคงเป็นปุถุชนธรรมดา ไหนเลยจะกล้าอ้างตนเป็นวีรสตรีได้ ที่ข้าน้ยพอจะเข้าใจหลักการของสำนักพี่ท่านอยู่บ้าง ก็ด้วยว่าเป็นคนรักสงบและเห็นปัญหาน่าระอาใจอันมักเกิดแก่เหล่ามารคู่ทั้งหลายนั่นเอง จริงอย่างท่านพี่ว่า แม้ตัวข้าน้อยระหกระเหิรไม่อาจอยู่ร่วมใน สนส แต่ขอฝากใจ(รวมถึงกระบี่ที่อยู่ในใจ)ไว้ก่อนแล้วกันนะท่าน อิอิ โอ ท่านพี่รอง สมเป็นเจ้าสำนักพรรคใหญ่จริงๆ นอกจากท่านจะมีความสามารถอันเกิดจากการฝึกฝนพากเพียรมาทั้งชีวิตแล้ วท่านยังได้รับพรจากสวรรค์ บันดาลให้ท่านมีตาอยู่ที่ปาก ยามเคี้ยวอาหาร แม้หลับตา แต่เปรียบดั่งมีดวงตาอยู่ที่ปาก ปากไม่เพียงรับรู้ถึงเนื้อสัมผัสและรสชาติ กลับมองเห็นผิวพรรณสีสันต์ของอาหารด้วยปากได้ด้วย แถมยังมีปากอยู่ที่จมูก ได้กลิ่นก็ราวกับได้ชิมกระนั้น ท่านสามารถรู้รสของอาหารได้แม้ยามมีกลิ่นกระทบปลายจมูกเท่านั้น นับเป็นสุดยอดแห่งยุทธภพทั้งปวงจริงๆ เหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือเมฆายังมีท่านอู๋อยู่จริงๆ โอ นับถือยิ่งนัก ถึงว่า ท่านมีความสามารถปานฉะนี้ จึงก่อตั้งสนสขึ้นได้ เหตุผลเป็นฉะนี้เอง ข้าน้อยเพิ่งประจักษ์ ความอัปลักษณ์นั้นไหนเลยจะกล้ามากล้ำกราย ท่านโปรดอย่ามองตัวเองผิดไปเลย ข้าน้อยยินดียิ่งนักหากพี่รองให้เกียรติชิมอาหารฝีมือข้าน้อย เพียงแต่ข้าน้อยยังมิบังอาจทำมาให้ชิมเท่านั้น ด้วยว่าทุกวันท่านพี่ได้ลิ้มแต่อาหารรสเลิศตามครัวของโรงเตี๊ยมระดับประเทศ จะมาถูกใจอาหารพื้นๆที่ข้าน้อยทำได้อย่างไร ข้าน้อยคงต้องไปฝึกปรืออีกหลายปีทีเดียว กว่าจะกล้าปรุงให้ท่านชิมได้อย่างเต็มภาคภูมิ คำพูดของตั๊วกอนั้น ข้าน้อยเองก็จนใจจะถอดความ ด้วยว่ายังด้อยความรู้นัก ต้องขอไปเปิดตำราอีกซักหลายๆเล่มก่อนแล้วจึงจะมาให้ท่านพี่ทั้งสองแนะนำ คารวะอีกทีด้วยน้ำอร่อยแล้วกัน โฮะๆๆๆ อ่อ เมื่อวันก่อนอากาศร้อนนัก ข้าน้อยจึงบังอาจทำไอติมพื้นบ้านมาฝากท่านพี่ทั้งสอง แม้ว่าไม่เลิศรสเท่าไอติมจากรสมือชาวตะวันตก แต่เพียงให้ท่านได้คลายร้อนเท่านั้น โปรดรับไว้คนละถ้วยเถิด http://www.pantip.com/cafe/food/topic/J3493083/J3493083.html จากคุณ : สัมปันนี - [ 23 พ.ค. 48 20:24:10 ]

ความคิดเห็นที่ 68 น้องรอง น้องสาม.... ดูท่านทั้งสองพัวพันกันอุตลุดแล้ว... พี่ใหญ่..อดขำมิได้.......... เป็นอันว่า น้องรองจะถ่ายทอดสุดยอดวิชาเขมือบบุฟเฟ่ท์.. ทีเป็นเคล็ดลับสุดยอดให้..น่ายินดี แต่เรื่องไม้คานกายสิทธิ์ พีใหญ่รู้สึกน้องสามอิดออดอยู่น๊า............. น้องสาม..ท่านฉายส่งภาพอารัยออกมา พี่ใหญ่ดูคล้ายดาบเลเซอร์ชอบกล......... แว๊บบบบ พี่ใหญ่เผ่นก่อนดีก่า..........ให้พี่รองของเจ้าเคลียเองเหอะ. จากคุณ : บ๊วยเค็ม2002 - [ 24 พ.ค. 48 07:21:19 ]

ความคิดเห็นที่ 69 อ้อ..เป็นภาพไอติม.....โล่งจัยปาย........เฮ้อ. จากคุณ : บ๊วยเค็ม2002 - [ 24 พ.ค. 48 07:22:37 ]

ความคิดเห็นที่ 70 โอ ข้าไปดูน้องสามร่ายกระบวนท่าพิสดารทำ "เกร็ดหิมะยะเยือก" สามโถ ออกมาเช่นนี้ หิมะหวานฉ่ำล้ำรสสามโถ คล้ายเป็นเครื่องสำรับ ประกอบการฉลองความเป็นพี่น้องของเราทั้งสาม ช่างพอเหมาะด้วยเลขสาม อะไรปานฉะนั้น สามคน กับ สามถ้วยหิมะฉ่ำ ช่างพอดีกันเสียนี่กระไร ข้าน้อยขอคารวะตั้วกอและน้องสามด้วยของหวานโอชานี้ ขอได้โปรดดื่มด่ำไปพร้อมๆกัน ****  โอวว น้องสามสัมปันร่ายพลังปรุงอาหาร ทำข้าทึ่งมาก  ด้วยว่า หากพินิจให้ลึกซึ้งแล้ว มิใช่เป็นเพียงอาหาร ทว่าเป็นการฝึกปรือฝีมือทั้งแฝงปรัชญาสูงส่งนัก ********** เริ่มแรก น้องสามแสดงกระบวนท่า วิชา ฝ่ามือทวิภาค จำแนกสรรพสิ่งได้เป็นสองด้าน ล้ำลึกยิ่งนัก ทั้งจำแนก ดำ ออกจาก -ขาว  (โอรีโอ้)   จำแนก แดง ออกจาก-ขาว  (ไข่) โอวว สรรพสิ่งล้วนมีสองด้าน คล้ายดั่งสัญลักษณ์แห่งเต๋า ต้องมีดำแลขาวฉันใด โอรีโอ้คุกกี้ ย่อมมีทั้ง ดำและครีมขาวฉันนั้น ในการฝึกพลังเบื้องต้น พึงรู้จำแนกให้ออก ว่าอันใดดำ อันใดขาว นี่คือเคล็ดลับแห่งวิชาลึกซึ้ง **** น้องสามเดินลมปราณต่อไป ในการฝึกวิชาขั้นที่สอง คือ กระบวนท่า "หนึ่งส้อมตะล่อม สิบทิศ " สามารถตะล่อมเอาครีม ไข่ เข้าเคล้ากันเป็นเนื้อเดียวได้อย่างพิสดาร ....นี่แสดงถึงความสามารถในการประสานสิ่งต่างๆอันหลากหลายเข้ารวมกันเป็นเอกภาพ หลังจากน้องสามสัมปัน ใช้วิชา ทวิภาคจำแนกสรรพสิ่งเป็นสองแล้ว   ท่านบรรลุสัจธรรมที่ว่า สรรพสิ่งที่หลากหลาย ล้วนสืบเนื่องมาจากรากเดียวกัน สิ่งใดๆแม้แยกเป็นสอง เป็นสาม เป็นสี่ จนอนันต์ สุดท้ายล้วนหลอมรวมจากดินน้ำลมไฟโดยแท้ จะจำแนกไปใย ดังนั้น น้องสามร่ายฝ่ามือตะล่อมสิบทิศ รวมสรรพสิ่งเป็นหนึ่งเช่นนี้  ล้ำลึกเกินพรรณา ด้วยพลังฝีมือนี้ น้องสามสัมปันส่งนัยบอกแก่ยุทธภพว่า  อันยุทธภพที่กอรปด้วยชาวยุทธ์มากหน้า ล้วนต่อสู้แย่งชิง จะแก่งแย่งกันไปมิสู้รวมใจเข้าเป็นหนึ่ง อยู่กันอย่างสามัคคี โอวว  น้องสามสัมปัน สมแล้วที่เป็นจอมยุทธ์หญิงผู้เร้นกาย ข้าภูมิใจยิ่งนักที่ได้ร่วมสาบานกับวีรสตรีเช่นท่าน เลื่อมใสอย่างยิ่ง แก้ไขเมื่อ 24 พ.ค. 48 13:23:01 แก้ไขเมื่อ 24 พ.ค. 48 13:19:46 จากคุณ : อู๋ปังจู้ - [ 24 พ.ค. 48 13:19:01 ]

ความคิดเห็นที่ 71 ท่านจอมยุทธ์ทั้งสามล้ำเลิศจริงๆ ข้าน้อยเป็นเพียงคนนอก แวะเข้ามาชมเท่านั้น ขอคารวะ โป๊กๆๆๆ... (อู้ย..ศีรษะแทบแยก อิอิ) จากคุณ : mamchan - [ 24 พ.ค. 48 14:43:51 ]

ความคิดเห็นที่ 72 คารวะท่านพี่ทั้งสองและแม่นนางผู้มาเยือน เรียนท่านพี่ใหญ่ เด็กๆหยอกล้อเล่นกัน ท่านเป็นผู้ใหญ่นั่งชมอยู่ย่อมต้องขบขันเป็นธรรมดา นับว่าข้าน้อยโชคดีนักที่ท่านพี่เอ็นดู ภาพที่ข้าน้อยส่งไปนั้นเป็นเพียงขนมมากำนัลท่านพี่ จะกล้าส่งดาบเลเซอร์มาได้อย่างไร อย่างมากข้าน้อยก็มีแค่มีดทำครัวเท่านั้น ทันสมัยหน่อยก็มูลิเน็กส์แหละท่านพี่ โฮะๆๆๆ เรียนท่านพี่รอง วิชาเกร็ดหิมะเยือกของข้าน้อยนั้นแค่วิชาขั้นพื้นฐาน ใช้กำลังของท่านเพียงครึ่งส่วนก็เกินพอแล้ว ปรัชญาที่แฝงอยู่ในตัววิชานั้น ต้องขอบคุณท่านพี่รองที่ได้ช่วยชี้แจงขยายความให้ชัดเจนยิ่งขึ้น มิเช่นนั้นแล้วข้าน้อยคงยังคิดไม่ตกจนทุกวันนี้ นับว่าทำขนมให้ท่านพี่ทานครั้งนี้ ข้าน้อยได้รับควมรู้เพิ่มเติมจริงๆ ขอบคุณด้วยน้ำอร่อยอีกซักแก้ว เรียน แหม่มจังเสี่ยวเจี๊ยะ คนนอกคนในกระไรกัน หากมีจิตชื่นชมในสิ่งเดียวกัน ย่อมเป็นมิตรสหายกันเองได้ทั้งสิ้น ขอให้ท่านโปรดลุกขึ้นและเชิญนั่งจิบน้ำชาเขียวหมื่นปีของท่านพี่รองให้สบายเถิด แล้วเราค่อยมาสนทนากันต่อ อ่อ เด๋วข้าน้อยจะไปนำสมุนไพรขนานหนึ่งมาบรรเทารอยปูดที่ศีรษะท่านก่อน อิอิ จากคุณ : สัมปันนี - [ 24 พ.ค. 48 21:37:12 ]

ความคิดเห็นที่ 73 คารวะทั่นแหม่มจังเสียวเจี๊ยะ...ข้าน้อยเสียมารยาทไม่อยู่ต้อนรับ...ขอขมาทั่นด้วย..ขาบ๊วย 1 จอก. น้ำอร่อยของน้องสามทำให้จอมยุทธ..ทึ่งเป็นอันมาก พี่ใหญ่คิดว่ามะได้ใส่ยาอายุวรรณะ ยังดังขนาดนี้ ถ้าทำขายคงขายดี สะท้านทั้งยุทธภพ...สักวันคงได้ลองลิ้มรสในวันมงคลของน้องสาม..............อิๆ จากคุณ : บ๊วยเค็ม2002 - [ 25 พ.ค. 48 06:43:14 ]

ความคิดเห็นที่ 74 ตั้วกอพูดล้อเล่นไป อันน้องสามนั้นแม้ตัวไม่อยู่กับสำนัก สนส แต่ใจนั้นยึดมั่นหลักการ ย่อมอยู่เป็นโสดมั่นคง ดังภาษิตร่วมสมัยต้าหมิงกล่าวว่า ...กระบี่เลเซอร์อยู่กับเจได แต่กระบี่โสดอยู่ในใจพวกเรามั่นคง อิอิ ข้าน้อยยินดีนัก อัน ขาบ๊วย นั้นดูท่าน่ากลัวนัก แต่หากเป็น ชาบ๊วยพันปี คงน่าดื่มกว่าอิอิ โอ  ชาบ๊วยพันปีของบ๊วยซิงแซตั้วกอ ลือลั่นในยุทธภพ ลือกันว่า ผู้ใดได้ดื่มสามจอกติดต่อกันยามพระจันทร์เต็มดวงแล้วไซร้ พลังยุทธ์ฝึกปรือจะเพิ่มทวีกว่าสิบปี อีกทั้งยังคงรูปโฉมให้ไม่เฒ่าชราอีกด้วย ข้าน้อยหวังได้ดื่มชาบ๊วยพันปีมาเนิ่นนานแล้ว หากบ๊วยซิงแซตั้วกอมีเมตตา โปรดประทานชาบ๊วยพันปี แก่ข้า และน้องสาม ให้ดื่มกัน อายุเยาว์เป็นพันปี อิอิ **** แหม่มจังเสียวเจี๊ยะผู้มีชื่อกระเดื่องยุทธภพแวะมาเยี่ยมพวกเราสามพี่น้องดังนี้เป็นที่น่ายินดีนัก  นามแม่นางข้าน้อยได้ยินมาเนิ่นนาน วันนี้ให้เกียรติแวะมายังอุทยานซากุระบาน สถานที่สามพี่น้องเรากำลังร่ำชา ชมดอกไม้อยู่ฉะนี้ นับเป็นโอกาสดี หากแม่นางไม่รังเกียจ เราทั้งสามขอเชิญท่านเป็นอาคันตุกะพิเศษร่วมดื่มให้สำราญ ณ อุทยานนี้ มิแน่ว่า บ๊วยซิงแซตั้วกออาจมอบชาบ๊วยพันปีให้แม่นางดื่มด่ำด้วย จะประเสริฐเพียงใดกัน โอ ซากุระ ในอุทยาน ส่งกลิ่นเบ่งบาน ชาบ๊วย ในจอก  ส่งควันกรุ่นกลิ่น  ซากุระแลชาในใจเราทั้งผองต่างอิ่มเอิบในอุทยานตระการนี้  น่าชื่นใจยิ่งนัก จากคุณ : อู๋ปังจู้ - [ 25 พ.ค. 48 09:34:15 ]

ความคิดเห็นที่ 75 คารวะท่านทั้งสาม ข้าน้อยมิกล้า บ๊วยตั้วกอ น้ำอร่อยนั้นย่อมปรุงให้ท่านทานได้เสมอ ไหนเลยจะต้องรอให้ถึงวันมงคล วันซึ่งข้าน้อยก็ไม่คิดว่าจะมี โฮะๆๆๆ อุดมการณ์แห่ง สนส ย่อมมาก่อนเสมอ สมดังที่พี่รองว่าไว้ ไม่ผิดเลย ขอบคุณท่านพี่รองที่ช่วยออกหน้าให้ก่อน ไว้ ณ ที่นี้ด้วยย อิอิ งั้นข้าน้อยขอปรุงน้ำอร่อยไว้ให้ท่านพี่ใหญ่ด้วยอีกจอก เพียงขอให้ท่านรีบรับจอกไปดื่มโดยไว หากเวลาล่วงไปเกิน 30 ชั่วยาม น้ำอร่อยจะกลายสภาพเป็นน้ำไม่อร่อยในทันทีเลยท่าน อ่อ น้ำอร่อยของข้าน้อย ถ้าคิดทำขายเมื่อไหร่ คงต้องขอให้ท่านพี่ทั้งสองมาเป็นลูกค้าใหญ่ และช่วยโฆษณาให้ จึงจะขายดีอย่างที่ท่านว่า ขอบคุณล่วงหน้าจริงๆ อิๆ ชาบ๊วยของพี่ใหญ่ ท่าทางน่าชิมยิ่งนัก แต่คงต้องรออีกหลายวันอยู๋นะท่านพี่รอง เพราะนี่เพิ่งจะผ่านคืนจันทร์เต็มดวงไปได้สองวันเอง หากดื่มสามแก้วแล้วอายุเยาว์ไปอีกพันปีจริงดังว่า ข้าน้อยยังสงสัยอยู่ว่าจะอยู่ทำอะไรดี จึงจะมีความสุขได้ในช่วงเวลายาวนานขนาดนั้น ท่านพี่รอง ท่านคิดเห็นเช่นไร โปรดชี้แนะด้วยย ชาบ๊วยพันปี คุณสมบัติถึงเพียงนั้น มิน่า บ๊วยตั้วกอจึงยังแลดูอ่อนเยาว์อยู๋จนบัดนี้ ข้าน้อยยังไม่วายสงสัย(ตามประสาเด็กวัยอยากรูอยากเห็น อิๆ)อีก ว่าอย่างนี้ท่านพี่ใหญ่ดื่มทีละสามจอกไปกี่รอบแล้ว จนบัดนี้ท่านยังจดจำอายุที่แท้จริงของตัวเองได้หรือไม่น้ออ.. อิๆ อื้ม แต่ ขาบ๊วยนั้น เป็นเครื่องดื่มเยี่ยงไรกัน ข้าน้อยกลับมิแม้ข้าน้อยจะไม่ค่อได้สุงสิงกับยุทธภพ แต่ก็เคยได้ยินชื่อเสียงเรียงนามของแหม่มจังเสี่ยวเจียะมานานอยู่ หากท่านไม่รังเกียจ โปรดรับการคารวะจากข้าน้อยด้วยน้ำอร่อยหนึ่งจอกด้วย ท่านพี่รอง ช่างมีรมณ์สุนทรีย์ยิ่งนัก ทั้งคารมก็ยังหอมหวาน ราวเกสรซากุระก็ไม่ปาน ข้าน้อยชื่นชมยิ่งนัก และขอมาชื่นใจด้วยอีกคน เชิญดื่ม จากคุณ : สัมปันนี - [ 25 พ.ค. 48 19:09:57 ]

ความคิดเห็นที่ 76 น้องรองกล่าวเกินไป...พี่ใหญ่ยินดีมอบทั้งไหให้.. ขอเพียงรู้ว่าน้องเราต้องใจ......คำร่ำลือไม่เป็นจริงหรอก.. ชาบ๊วยก็คือชาใส่กลิ่นบ๊วยเท่านั้นเอง....หาได้มีผลต่อสมปราณไม่..อนึ่งพลังยุทธของน้องรองและน้องสามก็เป็นเอกในใต้หล้าอยู่แล้ว.... น้องรองปกป้องน้องสามได้เช่นนี้ พี่ใหญ่ก็หายห่วง...ขอให้สนส.อยู่กับเราตลอดกาลเทอญ. จากคุณ : บ๊วยเค็ม2002 - [ 25 พ.ค. 48 21:07:55 ]

ความคิดเห็นที่ 77 ข้าน้อยขอคารวะท่านทั้งสามด้วยความเคารพ ด้วยชาที่ได้มาจากดินแดนไกลโพ้นฝั่งทะเล ข้าน้อยเพิ่งได้ลิ้มลองเป็นครั้งแรกจากซาเฮียของข้าน้อยที่พลัดพรากจากกันไปนานแสนนาน ได้ฟังมาว่ามีสรรพคุณมาก ถือเป็นของคารวะจากข้าน้อย เชิญท่านบ๊วยซิงแซ ท่านปังจู้ และท่านสัมเสียวเจี๊ยะ ดื่มเพื่อเป็นเกียรติ ----------------- ท่านปังจู้กล่าวชมข้าน้อยเกินไปแล้ว ข้าน้อยมิได้มีวิทยายุทธ์ติดตัวมากนัก มิกล้ารับว่ามีชื่อเสียงแต่อย่างใด ท่านทั้งสามต่างหากเป็นผู้มีชื่อเสียงเลื่องลือไปทั่ว ทั้งท่านบ๊วยซิงแซผู้เคร่งขรึม องอาจ ท่านอู๋ปังจู้ผู้เยี่ยมยุทธ์ด้านบุฟ ท่านสัมเสียวเจี๊ยะผู้ชำนาญเพลงยุทธ์ในการประกอบอาหาร (โดยเฉพาะใน คห 67) ดูล้ำเลิศเป็นยิ่งนัก ข้าน้อยเป็นเพียงคนธรรมดาผู้ชื่นชอบการลิ้มรสอาหารเท่านั้น หากท่านทั้งสามยินยอมรับข้าน้อยเป็นศิษย์ คงเป็นบุญของข้าน้อยยิ่งนัก.... ขอคารวะ ซือแป๋ทั้งสาม โป๊กๆๆๆ (มัดมือชกซะเลย อิอิ) จากคุณ : mamchan - [ 26 พ.ค. 48 10:45:38 ]

ความคิดเห็นที่ 78 คารวะตั้วกอบ๊วยซิงแซ อันการคงอยู่ของสำนัก สนส ของผองเรานั้น นอกจากข้าแลน้องสามแล้ว หากจะขาดเสียซึ่งตั้วกอนั้นมิได้ บ๊วยซิงแซตั้วกอดำรงตำแหน่งเจี้ยงเล่าค้ำชูสำนัก จนเชิดหน้าชูตาผ่านกาลเวลาแลหมู่มารในยุทธภพมาจนถึงกาลปัจจุบันสมัย นับว่าตั้วกอมีคุณอเนกอนันต์ยิ่ง ชาว สนส ทุกคนยกย่องท่านเสมอมา ซึ่งท่านจะมอบไหชาบ๊วยพันปีนี้จะเป็นเรื่องเล็กน้อยก็หามิได้ นี่นับเป็นเรื่องน่ายินดีเรื่องใหญ่ ชาบ๊วยแม้ดูผิวเผินธรรมดา แต่เมื่อตั้วกอใช้ฝ่ามือถ่ายพลังลงไป ไหก็ซึมซับพลังซิงแซเทพยดาของท่าน บังเกิดผลให้ชากลายเป็นโอสถอายุวัฒนะได้ โอ ข้าและน้องสามขอบคุณมา ณ ที่นี้ ******** น้องสามแสดงกระบวนท่า เค้กขยะห่อทองคำ และ วารีทิพย์โอชารส เป็นที่เลื่องลือนัก น้องสามปฎิญาณต่อหน้าวารีทิพย์ที่ตนปรุงขึ้น ว่าจะยึดอุดมการณ์ สนส ของพวกเรา ดังนี้ข้าอิ่มเอมยินดียิ่ง โอ วารีทิพย์โอชารส ที่ลึกล้ำ และเป็นปริศนา มีเพียงเจ้าแม่สัมปันผู้เดียวที่รู้ความลับการปรุงวารีทิพย์ขนานนี้   น้ำนี้ยังแฝงสัจธรรมลึกซึ้งมาก น้ำอร่อย เมื่อเวลาผันผ่าน อาจกลายเป็นเช่นน้ำเปล่า ....ของวิเศษ ยังอาจแปรสภาพเป็น ของธรรมดาได้ ฉันใด ....บุปผาแม้งาม เมื่อกาลเวลาผันผ่าน อาจกลายเป็นซากบุปผาเหี่ยวที่ปลิวกระจายตามสายลม ไร้คนเหลียวแล ฉันนั้น   แต่บางสิ่ง ไม่เป็นคล้ายเช่นน้ำนี้ คุณธรรมความดีกลับดำรงคงอยู่ตลอดไป อยู่เหนืออานุภาพแห่งกาลเวลา สถิตย์อยู่ในใจผู้คนตลอดไป เฉกเช่นคุณธรรมความดีของตั้วกอแลน้องสาม อีกทั้งน้ำมิตรไมตรี อันประหนึ่งน้ำทิพย์วารี ที่ท่านทั้งสองรินหลั่งมาให้ข้านี้ ย่อมหลั่งมาแล้วไหลรินวนเวียนอยู่ในใจข้าตลอดกาล **** หากน้องสามจะปรุงวารีทิพย์ออกขายจริง ข้ายินดีส่งม้าเร็วไปทั้งสี่ทิศแปดทาง กระจายข่าวแจ้งให้โรงเตี๊ยมทั้งในด่านและนอกด่านห่างไกล ให้ทราบถึงข่าวน้ำวิเศษขนานนี้ *** หากดื่มสามแก้วแล้วอายุเยาว์ไปอีกพันปีจริงดังว่า ข้าน้อยยังสงสัยอยู่ว่าจะอยู่ทำอะไรดี จึงจะมีความสุขได้ในช่วงเวลายาวนานขนาดนั้น ท่านพี่รอง ท่านคิดเห็นเช่นไร โปรดชี้แนะด้วยย <<<<< ข้าคิดเห็นว่า หากอีก 985 ปีล่วงผ่านไปในภายหน้า เมื่อน้องสามอายุครบ 1000 ปีถ้วนนั้นไซร้ (ข้าสมมุติฐานว่าตอนนี้น้องสามอายุ 15 อิอิ) ข้าจะส่งเทียบเชิญชาวยุทธ์ทั่วบู๊ลิ้ม ให้มาฉลองในงานวันเกิดน้องสาม งานนั้นต้องใหญ่ยิ่ง อา...  น้องสามจะลงมือเข้าครัวประกอบอาหารวิเศษมาเลี้ยงแขกทรงเกียรติทั่วยุทธภพ .... บรรยากาศจะสดใสปานใด ...ทว่าข้าติดปัญหาประการหนึ่ง... ตัวข้าเองไฉนจะอยู่ถึงปานนั้นได้ โอ ข้าเองโรคาพยาธิรุมล้อม มิทราบจะอยู่ถึงเมื่อใด ....มีเพียงทางเดียว หากตั้วกอซิงแซเทพยดายื่นมือเข้าช่วย นอกจากประทานชาบ๊วยพันปีแล้ว .... โปรดถ่ายพลังรักษาโรคร้ายให้ข้าเพื่อเราสามพี่น้องได้อยู่ฉลองวันเกิด 1000 ปี ของน้องสามด้วยเทอญ **** อนึ่งนอกจากนี้ ในช่วง 985 ปี ที่ยังเหลืออยู่ของน้องสาม หากท่านท่องเที่ยวในยุทธภพเพียงพอแล้วไซร้ โปรดสละเวลาทำนุบำรุง สนส ของเราให้ยืนยง เผยแพร่หลักคำสอนคัมภีร์ สนส ให้ชาวยุทธ์ โอวว ข้าหลับตาเห็นภาพ ...ต่อไปชาวยุทธ์ทั้งหลาย ยึดมั่นในหลักการความโสด  ผู้คนทั้งปวงจะหลุดพ้นจากบ่วงแห่งทุกข์  โอ ชาวยุทธ์ ...ไร้ความโลภ  ไร้ความคาดหวัง ไร้ความผิดหวัง ....ไม่มีใครครอบครองใคร ไม่มีใครถูกครอบครอง ....ไร้รัก ไร้หลง ไร้แก่งแย่งชิงดี   ....น้ำตา ฆ่าฟัน โศกเศร้า ....จะจางหายจากยุทธภพ ........ดุจเมฆดำที่พ้นผ่าน   สนส คล้ายสายลม พาเมฆดำเหล่านี้หลุดเลยไป ....ทุกผู้คนล้วนสงบสุขอยู่ด้วยความโสด รอยยิ้ม มิตรภาพ ความสุข.....จะแพร่กระจายทั่วยุทธภพ .... ดั่งแสงตะวันฉาบฉาย ณ ขอบฟ้าริมทะเลสาปซีหูยามอรุณรุ่ง  ....ยุทธภพ จะสงบสุขเพียงไร ผู้คนจะเบิกบานเป็นสุขกับความโสด เพียงไหน ... เพียงข้าหลับตาจินตภาพเช่นนี้ แม้ข้าตายก็ตาหลับแล้ว... *** ปล ข้าเองสงสัยเช่นเดียวกับน้องสาม ว่าตั้วกอซิงแซเทพยดาของพวกเรา ตอนนี้อายุแท้จริงมากน้อยเท่าใด อิอิ **** แหม่มจังเสียวเจี๊ยะ ปรากฎกายด้วยวิชา 77 กระบวนท่า โอ ล้ำเลิศนัก โอ อันชาวิเศษคาบสมุทรของท่านนั้น เราสามพี่น้องต่างรับไว้ด้วยความยินดีแลขอบคุณยิ่ง เชิญท่านนั่งก่อนเจรจากันต่อไป จริงอยู่ที่ตั้วกอและน้องสามโด่งดังทั่วยุทธภพ แต่ทั้งสองท่านยึดหลักสันโดษ ชืดชาต่อชื่อเสียงในยุทธภพ ส่วนข้าเองนั้นเป็นเพียงเจ้าสำนักเล็กไร้นามเท่านั้นมิอาจรับคำยกย่องได้ มิบังอาจๆๆๆ **** ทุกท่านอย่าปล่อยเวลาผ่านไป เราไฉนยอมให้กาลเวลาทำการโหดร้าย พรากน้ำอร่อยแลชาบ๊วยให้หมดรส ดังนี้แล้ว พวกเราเชิญล้อมวงเข้า ร่วมลิ้มรสอันวิเศษของ ---วารีทิพย์ของน้องสาม --ชาบ๊วยพันปีของท่านบ๊วย และชาเจ็ดคาบสมุทรของแหม่มจังเสียวเจี๊ยะ โดยพร้อมเพรียงกันเทอญ แก้ไขเมื่อ 26 พ.ค. 48 13:17:56 แก้ไขเมื่อ 26 พ.ค. 48 13:08:58 จากคุณ : อู๋ปังจู้ - [ 26 พ.ค. 48 12:58:18 ]

ความคิดเห็นที่ 79 คารวะท่านทั้งสาม เรียนตั้วกอ คำร่ำรือเป็นจริหรือไม่ ข้าน้อยขอบังอาจพิสูจน์ด้วยตัวเองแล้วกัน และแม้ท่านจะกล่าวว่าชาบ๊วยหาได้มีสรรพคุณใด แต่ชาบ๊วยนี้มิใช่ธรรมดา ได้ผ่านพลังจากฝ่ามือของท่านแล้ว ท่าทางจะต้องเค็มมาก เอ๊ย ยอดเยี่ยมมากจนคำร่ำรือไม่อาจบรรยายได้ครบถ้วนเลยทีเดียว โฮะๆๆ อนึ่ง พลังยุทธของข้าน้อยอยู่แค่ระดับฝึกหัด มิบังอาจไปเป็นเอกในใต้หล้าได้แน่ อย่างมากก็ได้แค่เป็นเอกในใต้หลังคาบ้านข้าน้อยเท่านั้นแหละท่านพี่ หุๆๆๆ เรียนแม่นาง ขอแสดงความยินดีด้วยที่ได้เจอกับซาเฮียผู้พลัดพรากเสียที และขอบคุณเป็นอย่างยิ่งสำหรับชาเจ็ดคาบสมุทรจอกนี้ ข้าน้อยได้บังอาจไปแอบชมแม่นางบรรเลงเพลงขนมด้วยท่วงทำนองจากแดนอาทิตย์อุทัยเมื่อวันก่อน จับใจยิ่งนัก เล่นเอาข้าน้อยกลืนน้ำลายอยู่หลายคำ นับถือๆ ข้าน้อยเพียงแค่มีใจรักปรุงอาหารไว้รับรองญาติมิตรเท่านั้น มิใช่มีฝือมือประเสริฐถึงขั้นที่จะเป็นอาจารย์แก่ผู้ใดได้ อีกทั้งแม่นางเป็นนักชิมระดับปรมาจารย์ย่อมรู้ซึ้งรสชาติแลคุณภาพอาหาร ดียิ่งกว่าคนสามัญอย่างข้าน้อย แล้วข้าน้อยจะกกล้าอวดตัวเป็นซือแป๋ท่านได้อย่างไร ทั้งนี้ หากแม่นางได้ข้าน้อยเป็นซือแป๋ เกรงว่าจะเป็นกรรมของท่าน มากกว่าจะเปป็นบุญแล้ว 55 ขอแม่นางโปรดลุกขึ้นเถิด เด๋วศีรษะท่านจะโนไปกันใหญ่ อย่างไรก็ดี ข้าน้อยมิอาจปล่อยให้แม่นางตั้งเสียศรัทธา เรามาเป็นสหาย มีอาหารอร่อยร่วมเสพย์ มีอาหารไม่อร่อยร่วมต้านกันดีกว่า มีอะไรก็มาแบ่งปันกันชิมและชม จะดีไหมท่าน ส่วนเรื่องฝากตัวเป็นศิษย์นั้น ท่านลองเจรจากับท่านพี่ทั้งสองของข้าน้อยดูก็แล้วกัน เดิมทีข้าน้อยเคยมีโอกาสได้เป็นศิษย์ของท่านทั้งสองอยู่ระยะหนึ่ง แต่ไม่รู้ว่าเป็นเพราะข้าน้อยทำป่วนเกินไปหรืออย่างไร พอรู้ตัวอีกทีก็กลายมาเป็นพี่น้องกันไปเสียแล้ว โฮะๆๆ เรียนท่านพี่รอง ข้าน้อยขอขอบคุณท่านที่ขอบคุณตั้วกอแทนข้าน้อยด้วย ท่านพี่รองช่างเป็นผู้เข้าถึงธรรมโดยแท้ น้ำอร่อยของข้าก็เป็นเพียงกระแสหนึ่งในสรรพสิ่งทั้งหลายที่ดำรงอยู่ด้วยสังขาร และในที่สุดก็จะมลายไป อันบุปผา แม้นว่าโรยราแล้วไร้คนสนใจ แต่ข้าน้อยยังขอเก็บรักษาไว้ในขวดแก้วเจียระไนปิดฝาสุญญากาศและจดจำไว้ ถึงกลิ่นหอมหวานละไมยามที่ดอกไม้ผลิบานเต็มที่ และ ขอแต่งแต้มไว้บนผ้าใบด้วยสีสันต์อันสวยสดยามที่ดอกไม้ยังงดงาม หากว่าข้าน้อยจากโลกนี้ไปเช่นเดียวกับดอกไม้ แต่ความทรงจำของดอกไม้ในใจข้าน้อย ยังคงจะขอถนอมไว้เรื่อยไป เช่นเดียวกับมิตรภาพและคุณงามความดีของท่านพี่ทั้งสอง งดงามยิ่งกว่าความงามของดอกไม้หลายเท่านัก และข้าน้อยจะขอเก็บรักษาไว้ ให้ดีกว่าที่ข้าน้อยถนอมความงามแห่งดอกไม้หลายร้อยเท่าเลยทีเดียว ข้าน้อยเป็นเพียงคนธรรมดา ไม่เหมาะกับงานวันเกิดเอิกเริกดอกท่าน ข้าน้อยเห็นว่า ก่อนที่ข้าน้อยจะครบอายุพันปี ย่อมต้องถึงวันคล้ายวันเกิดของท่านพี่รองก่อนแน่ๆ หากจะจัดงานใหญ่ ให้เป็นงานของท่านเถิด แล้วข้าน้อยจะจัดเตรียมอาหารการกินเลี้ยงแขกเหรื่อให้ครบถ้วนหน้าเลยทีเดียว ขอท่านพี่รองโปรดอย่ากังวลเรื่องโรคภัยไข้เจ็บที่มาระราน ในโลกนี้ หาใครไม่มีโรคเป้นไม่มี ข้าน้อยแม่ยังไม่ถึงวัยชรา ก็ยังมีเจ็บป่วยบ้างเป็นปรกติ ขอเพียงท่านพี่รองมีสุขภาพจิตที่เข้มแข็ง ย่อมเป็นแรงส่งให้สุขถาพกายแข็งแรงอย่างแน่นอน ใช่ว่าโรคภัยจะส่งผลร้ายถึงชีวิตได้นะท่าน ยิ่งท่านจะได้ดื่มชาบ๊วยด้วยแล้ว เห็นทีโรคภัยที่กลุ้มรุมท่านจะพากันถอยนี้คราวนี้เป็นแน่ ข้าน้อยขอให้ท่านพี่อย่าท้อแท้ โรคภัยก็เป็นสรรพสิ่งอย่างหนึ่ง มีวาระของมัน มีเกิดขึ้น ดำรงอยู่ แล้วก็ต้องมีดับเช่นกัน ขอให้ท่านมีแรงใจและรกษาร่างกายอดทนให้โรคภัยดับไปตามกาลของมัน ท่านย่อมชนะโรคภัยใดๆก็ตามได้แน่นอน ขอท่านพี่รองอายุยืน หมื่นปี หมื่นๆปี 55 ส่วนตัวข้าน้อย จะใช้เวลาที่เหลือช่วยท่านเผยแพร่ลัทธิ สนส อย่างเต็มที่ หากยุทธภพเป็นได้อย่างที่ท่านบรรยายไว้ คงประเสิฐนัก แต่ข้าน้อยยังกังวลนิดๆว่าถ้าการเผยแพร่ประสบความสำเร็จงดงาม ประชาชนทุกหมู่เหล่าต่างเป็นสมาชิกของสำนักท่าน ดำรงตนเป็นโสด แล้วอีกพันปี จะยังมีใครเกิดมาให้เราได้เผยแพร่ต่อไปอีกเล่าท่าน 555 การคะเนอายุของข้าน้อยนั้น นับว่าแม่นยำมากทีเดียวท่านพี่ เพียงแต่ว่า นั่นอาจจะเป็นอายุหน้า หรืออายุสมองของข้าน้อยก็ไม่แน่ แต่อายุตามใบเกิดของข้าน้อยนั้น มากกว่าที่ท่านคะเนไว้อยู่ซักหน่อยเท่านั้น(หรือไม่หน่อยก็ไม่ทราบ โฮะๆ) บางครั้งเราอยากให้เวลาผ่านไปโดยเร็ว เพื่อให้ความทุกข์และโรคภัยรีบจากไป แต่ผู้มีความสุข ย่อมอยากให้เวลาผ่านไปอย่างเชื่องช้า ท่านพี่รองเกรงว่าเวลาจะเร่งพรากความอร่อยให้หมดไป แสดงว่าท่านย่อมเป็นผู้ที่เปี่ยมด้วยความสุขในจิตใจอย่างแน่นอน ฉะนี้แล้ว ย่อมมีอายุยืนยาวอย่างมีความสุขเป็นแน่ โปรดอย่ากังวลใจอีกเลย เชิดื่มดีกว่า ... อ่อ วันก่อนข้าน้อยทำขนมมากำนัลท่านพี่ทั้งสองและแม่นางแหม่มจังอีกแล้วว ขอให้รับไว้ทานร่วมกันก็แล้วกัน โปรดติชมฝีมือของมือสมัครเล่นอย่างข้าน้อยด้วย http://www.pantip.com/cafe/food/topic/J3502983/J3502983.html จากคุณ : สัมปันนี - [ 27 พ.ค. 48 22:01:11 ]

ความคิดเห็นที่ 80 ตั้วกอ แล แหม่มจังเสียวเจี๊ยะไฉนหายไป แหม่มจังเสียวเจี๊ยะให้เกียรติยอมเข้าร่วมเป็นกรรมการบริหารสำนัก สนส ของเรา  ย่อมเป็นเสมือนดังพี่น้องของเราทั้งสามด้วย ทั้งหมดล้วนคนกันเองแท้ๆ มิต้องเกรงใจไป เชิญเข้ามาร่วมวงสนทนาเถิด ********* น้องสามสัมปัน ถ้ากล่าวถึงอายุหน้าแล้วไซร้ น้องสามย่อมไม่ใช่ 15 เป็นแน่ เพราะด้วยจิตใจที่สดใสมีคุณธรรมบริสุทธิ์ดุจเมฆขาวยามฟ้าโปร่งเช่นนี้ ย่อมส่งผลให้ใบหน้าน้องสามหยุดอยู่เฉกเช่นดรุณีน้อย 12 ขวบตลอดกาล สำหรับอายุสมองนั้น ข้าว่า บุคคลใดเข้าใจความเป็นไปของโลกได้เช่นน้องสามนี้ ย่อมมีอายุสมองไม่น้อยกว่า  60 ปี โอ  ถ้าวัดกันตามนี้ ข้าเป็นพี่ได้ก็แต่อายุหน้า  (ช้ำใจนักก ฮืออๆๆ)  แต่อายุสมองก็ต้องนับเป็นน้องของท่านแล้วด้วยซ้ำ ********** น้องสามร่ายเพลงยุทธ์ให้ตั้วกอ ข้า และแหม่มจังเสียวเจี๊ยะผู้คุ้มกฎ สนส ได้เห็นเป็นบุญตาแล้ว โอ เคล็ดวิชา มะนาวซ่อนไส้ แอปเปิ้ลไร้ใบ   เช่นนี้ เป็นเลิศนัก มะนาว เมอแรง และทาร์ต ผสามผสานเปรี้ยวและหวานไว้อย่างลงตัว ขนมนี้สื่อแสดงถึงตัวตนของน้องสาม มีความหวานและความเปรี้ยวผสมกลมกลืนไว้ จะเปรี้ยวซ่อนหวาน หรือ หวานซ่อนเปรี้ยว นั้นยากจะจำแนก เพราะสรรพสิ่งคล้ายดังกลืนกันจนเป็นเนื้อเดียว เฉกเช่นยามเคี้ยวทาร์ทนั้น  ทั้งเปรี้ยวแลหวานย่อมผสมกันเป็นคำเดียวนั่นเอง ******* ดูกระบวนท่าทำหน้ามะนาวสิ น้องสาม ประเดี๋ยวคนช้า ประเดี๋ยวคนไว แฝงหลักวิชาชั้นสูง คนเราย่อมต้องมีความอดทนเป็นที่ตั้ง  รู้จักสงบรอความเปลี่ยนไปของเนื้อขนมที่ผสมกันไปตามกาลเวลา ครั้นจังหวะเวลามาถึง หากมิรีบคน ย่อมเสียการณ์  น้องสามเปลี่ยนกระบวนท่าทันใด เป็นคนอย่างไว การรู้จักพลิกแปรตามสภาพการณ์เช่นนี้ ถือว่าเป็นเคล็ดวิชาที่ล้ำเลิศยิ่งนัก น้องสามใช้ส้อมธรรมดา กดรอบหน้าพายเช่นนี้ หาใช่เป็นเรื่องพื้นๆ โหลๆไม่   ความล้ำเลิศของกระบวนที่นี้ อยู่ที่สูงสุดคืนสู่สามัญ   กลับสู่ความเรียบง่ายแล้ว เมื่อใดเพียงใช้ส้อมกดได้  ก็ มิต้องยุ่งยากไปใช้เครื่องมือใดให้มากความวุ่นวายต่อไป   น้องสามตระหนักถึงเพียงนี้นับว่าสำเร็จไปอีกขั้นแล้วจริงๆ ********** แก้วใสสะอาดปราศจากความชื้นและแขกไม่ได้รับเชิญอื่นๆ <<<<<<   นี่ย่อมแสดงว่า เพลงยุทธ์มะนาวซ่อนไส้ นี้ มิใช่ผู้ใดก็จะฝึกปรือได้ กระบี่ที่ใช้ต้องใสสะอาด ประหนึ่งน้องสามที่ทรงคุณธรรมจิตใจผ่องใสดั่งดวงแก้วแล้ว จึงจะประกอบปรุงมันขึ้นมาได้ ดังคำกล่าวว่า ยอดวิชา ควรคู่กับจอมยุทธ์คุณธรรม ...หากเป็นชาวยุทธ์ฝ่ายอธรรมที่จิตใจขุ่นมัวคล้ายดั่งแก้วสกปรกแล้ว  ย่อมไม่อาจฝึกปรือฝีมือขั้นนี้ได้เลย *********** ก็เรยปาดๆแล้วเอาตะกร้อจิ้มๆขึ้นมาเป็นยอดเล็กน้อย พองาม(?)...   <<<<< การทำหน้าของอาหารเช่นนี้ ให้มียอดแหลมๆ นั้นมิใช่ของธรรมดาทั่วไป    โอวว น้องสามค่อยๆใช้อาวุธตะกร้อจิ้มขึ้นมาทีละยอด คล้ายกำลังก่อสร้างเจดีย์ธรรมบนพื้นหิมะขาวฉันนั้น  ยอดแหลมแต่ละยอด คล้ายความเฉียบแหลมแห่งปัญญาของท่านสัมปัน  คล้ายสถูปเจดีย์ที่สาธุชนสร้างขึ้นด้วยจิตศรัทธาแรงกล้าโดยแท้      พื้นหิมะอันขาวสะอาด    การก่อร่างสร้างรูปปั้นใดบนหิมะ ล้วนไม่ง่าย       ต้องใช้ความเพียรไม่น้อย  อีกทั้งเมื่อก่อขึ้นเสร็จแล้ว สิ่งนั้นย่อมคงอยู่ด้วยหิมะเป็นที่ตั้ง   หากวันใดหิมะละลายไป สิ่งที่สร้างขึ้น ย่อมสูญสลายไปพร้อมกัน ....... แต่เจดีย์ธรรมของน้องสามกลับแตกต่าง  เจดีย์ธรรมร้อยยอดเหนือพื้นหิมะมะนาวพราวพริ้วนั้น ย่อมก่อร้างจากจิตอันพิสุทธิ์ดุจหิมะ แม้ขนมอาจละลายกลายกลืนหาย แต่เจดีย์ธรรมจงคงไว้ในใจตลอดไป จากคุณ : อู๋ปังจู้ - [ 28 พ.ค. 48 09:32:09 ]

ความคิดเห็นที่ 81 น้องสามใยกล่าวถึงความตายเล่า ชีวิตท่านย่อมยังอยู่ในวัยเยาว์นัก   ทว่าการที่ท่านกล่าวเช่นนี้ ย่อมแสดงถึงความเข้าใจในความเป็นไปของโลก ทุกสิ่งล้วน เกิดขึ้น ตั้งอยู่ แลดับสูญไป  ท่านบรรลุได้ถึงขั้นนี้แล้ว นับถือยิ่งนัก อันบุปผาแม้โรยราก็กลับขึ้นช่อใหม่ เฉกเช่นกับคุณความดีของน้องสาม แม้อีกพันปีข้างหน้าเมื่อท่านจากโลกนี้ไปสู่แดนสุขาวดี (ที่ข้าอาจไม่ได้ไปรอท่าน ณ ที่นั้นเพราะไปอยู่อเวจีเสียก่อน 555) แต่สิ่งที่ผุดขึ้นใหม่ไม่จบสิ้นคือคุณความดีที่จารึกไว้ตลอดกาล คุณความดีไฉนมิใช่เป็นเช่นดอกไม้ที่ผลิดอกงอกใหม่ได้ นิรันดิ์ ********* ข้าขอบคุณในความปรารถนาดีและไมตรีที่น้องสามมอบให้  หากข้ายังมีชีวิตอยู่ถึงงานแซยิดจริงไซร้ ต้องขอเชิญน้องสามเป็นเกียรติลงมือแสดงกระบวนท่าสร้างสรรค์อาหารโอชารสให้ลิ้มชิมสักครั้ง ตอนนั้นขอน้องสามอย่าปฎิเสธแล้วกัน ขอบคุณยิ่งที่ท่านรับปากช่วยเราและสำนักเผยแพร่ลัทธิ สนส แต่ข้าน้อยยังกังวลนิดๆว่าถ้าการเผยแพร่ประสบความสำเร็จงดงาม ประชาชนทุกหมู่เหล่าต่างเป็นสมาชิกของสำนักท่าน ดำรงตนเป็นโสด แล้วอีกพันปี จะยังมีใครเกิดมาให้เราได้เผยแพร่ต่อไปอีกเล่าท่าน 555 <<<< โอ น้องสามช่างปราดเปรื่องยิ่งนัก ปุจฉาที่ตั้งคล้ายปลายกระบี่ที่ชี้ไปยังตะวัน นี่นับเป็นปัญหาปลายสุดของยุทธภพโดยแท้ ....... หากสรรพสิ่งล้วน เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไปแล้วไซร้ .....ปลายทางแห่งทุกข์ ย่อมดับไป ด้วยความดับสลายของวงจรเวียนว่ายตายเกิดอันเป็นวัฎสงสาร ครั้นเมื่อชาวยุทธ์ถ้วนหน้า หันหน้าเข้าถือหลักแห่ง สนส ไซร้ ต่อไป ไร้เกิด ไร้เจ็บ ไร้ทุกข์ ไร้ดับ ไร้ทุกสิ่งอีกต่อไป.... เมื่อถึงจุดนั้น แม้แต่ สนส เอง ก็จะดับสลายไปเช่นกัน  สรรพสิ่งคืนสู่ความว่างเปล่า .......ความว่างที่เป็นนิรันดรตลอดกาล  โอ  น้องสามถามได้ถึงจุดนี้ นับว่าเข้าใกล้ถึงจุดสุดยอดมรรคผลแล้ว ข้าปลื้มปิติยิ่งนัก ******** แต่ก่อนจะถึงจุด ดับไป โดยสมบูรณ์ เช่นนั้น ตอนนี้ พวกเรายังคง เกิดขึ้นมา และยังคงตั้งอยู่ ดังนั้น สรรพอาหารมีตรงหน้า นอกจากชาเลิศรสของตั้วกอและแหม่มจังเสียวเจี๊ยะแล้ว ยังมีมะนาวซ่อนไซ้ แอปเปิ้ลไร้ใบ ของน้องสาม มาเป็นเครื่องแกล้มดังนี้  จะรอไปใย   เชิญทุกท่านดื่มดำ ไปกับเจดีย์ธรรมกลางหิมะที่น้องสามบรรจงสร้างขึ้นเถิด เชิญๆๆๆๆๆๆ แก้ไขเมื่อ 28 พ.ค. 48 09:53:50 จากคุณ : อู๋ปังจู้ - [ 28 พ.ค. 48 09:50:20 ]

ความคิดเห็นที่ 82 คารวะแหม่มตั๊วเสียวเจี๊ยะ...มิทราบว่าทั่นหายไปฃมเหมยอยู่ที่ใด ซากอทั่นอยู่ที่นี้แล้ว..เร่งมาเร็วไว จากคุณ : บ๊วยเค็ม2002 - [ 28 พ.ค. 48 20:57:45 ]

ความคิดเห็นที่ 83 ตั๊วกอเห็นด้วยกับยี่ตี๋...น้องสามฝีมือถึงขั้นไร้คนไร้ขนม..ไร้กระบี่.... เทียบได้กับอี๊น่ำเทียนจอมกระบี่ที่1แห่งแผ่นดิน..... มือที่เป็นยองใย งดงามราวกับสลักเสลาด้วยหยกชั้นดี.... ยื่นออกมามิต้องใช้กระบวนท่า..ฝ่ายครงข้ามก็ยอมสยบ ซะแล้ว...........นับว่าเลอเลิศเจรงๆ.. นับว่ายี่ตี๋ตาแหลม เกลี๊ยกล่อมมาเป็นพี่น้องได้....นับถือๆ. หากน้องสามเชื่อทั่น ยอมตามปณิธานแห่ง สนส. ละก็ คฑาไม้คานอันสูงสุดของสำนักคงต้องมอบให้นางเป็นแน่แท้... แก้ไขเมื่อ 28 พ.ค. 48 21:06:59 จากคุณ : บ๊วยเค็ม2002 - [ 28 พ.ค. 48 21:06:12 ]

ความคิดเห็นที่ 84 คารวะท่านพี่ทั้งสอง ต่อไปข้าน้อยก็มิต้องเป็นน้องสามแล้วสิ เพราะได้เป็นน้องสี่แทน เย่ๆๆ จะมีงี่เจ๊อีกหนึ่งคนแล้ว ท่านพี่รองที่เคารพ หากว่าอายุหน้าของข้าน้อยเป็น 12 จริง ป่านนี้คงไม่ต้องเร่หาชาบ๊วยมาช่วยบำรุงขนาดนี้ ฮือๆ.. ส่วนอายุสมองนั้น หากจะเหมือนคนอายุ 60 ก็ด้วยว่ามักจะหลงๆลืมๆ อาการเข้าใกล้อัลไซเมอร์ล่ะท่าน ย่อมถูกต้องแน่นอนแล้ว โอ ท่านพี่รองรู้ได้อย่างไรกัน หรือข้าน้อยออกอาการหลงลืมจนเห็นได้ชัดเพียงนั้นเชียวว ข้าน้อยยินดียิ่งนัก แหม่มจังเสี่ยวเจี๊ยะเป็นผู้คุ้มกฎแล้วต่ไปคงมีโอกาสได้พบปะพูดคุยกันมากขึ้น ช่างเป็นโอกาสอันดีของข้าน้อยที่จะได้ศึกษาวิชาเพิ่มเติมจากแม่นางด้วย ท่านพี่รองพูดถึงทาร์ตมะนาวเช่นนี้ ข้าน้อยแทบจะต้องไปเปิดตู้เย็นหยิบชิ้นที่เก็บไว้มาชิมดูว่าสรุปแล้วหวานซ่อนเปรี้ยวหรือเปรี้ยวซ่อนหวานกันแน่ พอกัดดูหนึ่งคำกลับพบว่าขมมาก !! อ่อ ที่แท้มีเม็ดมะนาวหลงอยู่หนึ่งเม็ดนั่นเอง โฮะๆๆ (พูดเล่นนะท่าน ข้าน้อยยังไม่ถึงขนาดนั้น) ส่วนวิธีคนนั้น โบราณว่าให้อดทนไว้ รอช้าๆจะได้พร้าเล่มงาม ข้าน้อยกลัวใจร้อนแล้วพายจะไม่อร่อย ก็เลยตต้องตั้งสมาธิ ผนึกลมปราณ(ที่ไม่ค่อยจะมี)คนอย่างอดทน แต่บางครั้งโบราณก็ว่า น้ำขึ้นให้รีบตัก ข้าน้อยกลัวคนช้าจะเสียทีไข่แดงสุกหมด จึงพลิกผันอาการไปตามโบราณว่าเช่นนั้นเองแหละท่าน หาได้มีคติใดแอบแฝงให้ลึกซึ้งนัก ข้าน้อยเป็นคนง่ายๆ ไม่ซับซ้อนน ที่จริงนอกจากจะเอาส้อมกดพายแล้วมีวิธีใช้นิ้วกดให้แป้งเป็นร่องๆซึ่งเรียง่ายยิ่งกว่า แต่ข้าน้อยเกรงว่าขนมจะเค็มโดยใช่เหตุ จึงยุติวิธีนั้นไว้ก่อน หุๆ ชามแก้วใสสะอาด พาให้จิตใจข้าน้อยใสสะอาดไปด้วยจริงๆ เพราะเวลาทำขนมจิตจะว่าง ไม่คิดเรื่องอื่น นอกจากจดจ่ออยู่ที่ขนมอย่างเดียวเท่านั้น ส่วนแผนการเจ้าเล่ห์อื่นๆจะละไว้ชั่วคราวก่อน ช่วยให้ใจสะอาดขึ้นมากทีเดียว ท่านพี่รองหลักแหลมยิ่งนัก แค่ขนมธรรมดา จิตใจอันดีงามของท่านยังนึกไปได้ถึงสิ่งดีงามสูงส่งอย่างเจดีย์ธรรม ในความเป็นจริงขนมถูกกลืนหายไปนานแล้ว ข้าน้อยยังพบว่าเจดีย์ธรรมแห่งความดีงาม ยังคงสถิตย์อยู๋ในใจท่านเรื่อยมา และย่อมเรื่อยไป นับถือจริงๆ ท่านพี่รองโปรดอย่ากล่าวร้ายตัวเองเลย ท่านอุทิศตนเป็นประโยชน์ต่อชาวยุทธมากมายเพียงนี้ ย่อมได้ขึ้นสวรรค์ชั้นสูงยิ่งกว่าสุขาวดีเสียอีก ตัวข้าน้อยสิ คงได้แต่อวยพรสักการะอยู่เบื้องล่าง ด้วยว่าความดีที่เพียรสะสม ป่านนี้ยังไม่รู้ชำระความชั่วไปได้ถึงครึ่งรึยัง หากเปรียบความดีดังดอกไม้ ต้นไม้ของข้าน้อยคงเป็นดั่งกระบองเพชร ยากนักที่จะออกดอกได้ หลายๆปีจะมีซักครั้ง แม้จะพยายามบำรุงความดีให้งอกงาม ทว่าน้ำและดินทรายกลับไม่อำนวยให้อุดมสมบูรณ์ เหมือนข้าน้อยที่ทำความดีไม่ค่อยจะขึ้นนั่นเอง แง้ ข้าน้อยยินดีลงมืลงแรงเต็มที่อยู่แล้ว งานแซยิดท่านพี่รองทั้งที แต่ท่าทางจะอีกนานใช่หรือไม่ ท่านยังไม่เข้าใกล้วัยแซยิดเป็นแน่ โฮะๆๆ ข้าน้อยแค่สงสัยถึงปัญหา ไม่ทราบเลยว่าเป็นปัญหาปลายสุดของยุทธภพเยี่ยงนี้ สงสัยข้าน้อยจะยังอ่อนหัด ต้องไปฝึกตำราพิชัยยุทธมองปัญหาให้เป็นขั้นเป็นตอนกว่านี้ นี่ข้าน้อยเริ่มต้นก็เจอตอที่ปลายสุดซะแล้ว ระหว่างทางจะไปรอดได้อย่างไร โอ้ แย่จริงๆเรานี่ หากข้าน้อยเข้าใกล้มรรคผลจริง ท่านพี่รองคงบรรลุอรหันต์ไปเรียบร้อยแล้วแน่ เพราะข้าน้อยยังห่างจากท่านอีกหลายขุมนัก     ท่านตั้วกอที่นับถือ มือของข้าน้อยเป็นเพียงมืออันผ่านการกรำงานหนัก หาได้งามดั่งหยก แต่ท่านก็กล่าวถูกอยู่ดี เพราะข้าน้อยเป็นคนมือหนัก ราวกับหินหรือหยกนั่นเอง เตะหนักต่อยหนักจริง โฮะๆๆ อีกอย่างท่านพี่รองมิต้องเกลี้ยกล่อมข้าน้อยก็ยินดีร่วมเป็นพี่น้องกับพวกท่านอยู่แล้ว นับเป็นเกียรติอย่างสูงด้วยซ้ำ ส่วนไม้คานอันสูงส่งนั้น มั่นใจว่าท่านพี่รองย่อมได้ครอบครองไปอีกนานเท่านาน ด้วยฤทธิ์ชาบ๊วยพันปีของตั้วกอนั่นเอง โฮะๆๆๆ ว่าไปแล้ว ก็มากินดื่มกันอย่างที่พี่รองว่าดีกว่า : D แก้ไขเมื่อ 29 พ.ค. 48 13:44:04 จากคุณ : สัมปันนี - [ 29 พ.ค. 48 01:08:28 ]

ความคิดเห็นที่ 85 คารวะท่านทั้งสาม ข้าน้อยขอบคุณในความกรุณาของพวกท่านที่ถือข้าน้อยเช่นพี่น้อง ข้าน้อยคงเป็นได้เพียงน้องสี่ เนื่องจากข้าน้อยเข้ามาเป็นลำดับสุดท้าย ต้องขออภัยแม่นางสัมด้วย มิใช่ ต้องท่านพี่สามซิ (อิอิ ขอคารวะพี่สามอีกครั้ง) ท่านบ๊วยซิงแซ ว้า..มิใช่ๆ ข้าน้อยต้องเรียกหาท่านว่า ตั้วกอ (ขออภัยในปัญญาที่เหลือเต็มทีของข้าน้อยด้วย -*-)  ที่ข้าน้อยหายหน้าไปนาน เนื่องจากว่าคอมพ์ที่พำนักของข้าน้อย ถึงกาลแตกดับ ต้องยกเข้าพบซิงแซซะแล้ว ต้องมาอาศัยคอมพ์ที่อื่น ฮือฮือ... ห่างหายไปนาน ข้าน้อยรู้สึกว่าตนเองไม่ทันเหตุการณ์ในยุทธภพอย่างไรชอบกล ท่านพี่สามแสดงกระบวนท่า ทาร์ตมะนาวได้จับใจข้าน้อยยิ่งนัก จนอยากจะขอรับกระบวนท่าดังกล่าวด้วยตนเองซักครั้ง (ขอแบบเข้าปากเลย อิอิ...) ท่านพี่รอง... ข้าน้อยรู้สึกเป็นเกียรติยิ่งนักที่มอบตำแหน่งผู้คุ้มกฎของสำนักให้แก่ข้าน้อย เพียงแต่ข้าน้อยรู้ตนเองดีว่า ยังอ่อนด้อยวิชานัก มิกล้ารับๆ (ความจริงแล้ว ข้าน้อยกลัวว่า ถ้าเป็นผู้คุ้มกฎ ข้าน้อยก็แอบมีกิ๊กมิได้น่ะซิ อุ๊บ... ท่านพี่รองไม่ได้ยินที่ข้าน้อยกล่าว ใช่หรือไม่...) จากคุณ : mamchan - [ 30 พ.ค. 48 09:28:57 ]

ความคิดเห็นที่ 86 น้องสี่ แหม่มจัง..ทั่นคิดดีแล้วขืนรับตำแหน่ง มีหวัง ขึ้นนั่งเกี้ยวหาม คานมรกตแน่ๆ.....พี่ใหญ่หนับหนุนเรื่องกั๊ก เอ้ยกิ๊ก.. .พี่เป็นอารัยไป เข้ามาทำไมเนี๊ยะ งงไปหมดแย้ว..บ๊ายบาย. จากคุณ : บ๊วยเค็ม2002 - [ 31 พ.ค. 48 07:16:24 ]

ความคิดเห็นที่ 87 โอ้ ที่แท้น้องแหม่มจังก็มีเลศนัยแอบแฝง จุ๊ๆๆ อย่าให้ถึงหูพี่รองเชียว.. อ่าว แล้วนั่น ตั้วกอก็หนับหนุนอีกคน โอ.. อารัยกันนี่ 555 จากคุณ : สัมปันนี - [ 31 พ.ค. 48 10:39:19 ]

ความคิดเห็นที่ 88 รับทราบ... ถือเป็นความลับระหว่างเราทั้งสาม ว่าแต่ท่านพี่รองหายไปหนายเนี่ย... ดีๆ จะได้ไม่มาได้ยินที่เราปรึกกัน อิอิ... จากคุณ : mamchan - [ 31 พ.ค. 48 14:51:44 ]

ความคิดเห็นที่ 89 ยินดีต้อนรับแหม่มจังเสียวเจี๊ยะเป็นน้องสี่ โอ สามก๊กมีสามพี่น้อง เราทั้งผองเป็นก๊กเดียวไม่แบ่งแยกแต่มีถึงสี่พี่น้อง  เป็นที่น่ายินดีนัก โอ น้องสี่จะมีกิ๊กนั้นเป็นเพียงเรื่องล้อเล่น อันผู้คุ้มกฎเป็นที่นับหน้าถือตาของเหล่าสมาคมสนส  ย่อมไม่ละเมิดกฎเองแน่นอน (พูดดักไว้ก่อน 555) ข้าน้อยประสบปัญหาทางยุทธภพไม่ค่อยได้เข้าเน็ตอีกทั้งสังขารทรุดโทรมหลายโรครุมเร้า ย่ำแย่นัก เด๋วพรุ่งนี้ข้ามาตอบต่อ ขอลากลับไปกินโอสถก่อน ทุกท่านขอให้โชคดี จากคุณ : อู๋ปังจู้ - [ 31 พ.ค. 48 17:03:19 ]

ความคิดเห็นที่ 90 เย่ๆ พี่รองกลับมาแล้วว รีบทานยาแล้วนอนเต๊อะ จาได้แข็งแรงๆๆ จากคุณ : สัมปันนี - [ 31 พ.ค. 48 23:43:24 ]

ความคิดเห็นที่ 91 ท่านประมุขอู๋เร่งรักษาตัวให้หายโดยไว ข้าน้อยจะได้ท้าประลองยุทธเพื่อชิงตำแหน่งจากท่าน สงสัยถึงคราวที่พรรคมารจะครองบู้ลิ้มแล้วอิอิ จากคุณ : อนาคอนด้า - [ 1 มิ.ย. 48 00:25:47 ]

ความคิดเห็นที่ 92 ไยพี่รองกล่าวดักทางข้าน้อยเยี่ยงนี้ ข้าน้อยยังมิได้เข้ารับตำแหน่งผู้คุ้มกฎสำนักอย่างเป็นทางการแต่อย่างใด ย่อมถือเป็นโมฆะได้ อิอิ... ข้าน้อยเห็นด้วยกับพี่สาม ขอให้พี่รองรักษาสุขภาพ พักผ่อนเยอะๆ จะได้แข็งแรง กลับมาเป็นร่มโพธิ์ร่มไทรให้พี่สามและข้าน้อยต่อไป (ยังไงหว่า???) จากคุณ : mamchan - [ 1 มิ.ย. 48 08:49:30 ]

ความคิดเห็นที่ 93 คารวะตั้วกอ  น้องสาม น้องสี่ ตั้วกอไฉนหายสาปสูญไป หรือท่านออกท่องยุทธภพเพื่อช่วยเหลือชาวยุทธ์ผู้ทุกข์ตรมด้วยโรคร้ายอีกแล้ว  หรือท่านออกไปท่องป่าเขาหาสมุนไพรตัวยา  หรือท่านออกไปกักตนนั่งสมาธิในป่าไผ่ข้างน้ำตก   โอวว น้องสามสัมปัน อายุหน้าน้องสามหากมิใช่ 12 ก็คงเป็น 14 ไม่มีมากไปกว่านี้ตลอดกาล สำหรับอายุสมองนั้นที่ว่า 60 ไม่ใช่เพราะหลงลืมแต่เป็นเพราะความลึกซึ้งของปัญญาสูงส่งเปรียบดังสะสมมา 60 ร้อนหนาวฉะนั้น แหม่มจังน้องสี่ของพวกเราวิชาล้ำเลิศ อีกทั้งยึดมั่นอุดมการณ์ สนส อันแรงกล้า สมแล้วกับตำแหน่งผู้คุ้มกฎแห่งพรรคเรา กลับพบว่าขมมาก !! อ่อ ที่แท้มีเม็ดมะนาวหลงอยู่หนึ่งเม็ดนั่นเอง <<<< ที่แท้ ในหวานซ่อนเปรี้ยว ในเปรี้ยวยังซ่อนขม  เปรียบได้ดังหนึ่งชีวิตคนเรา  เปลือกนอกอาจดูรื่นรมย์แต่ในใจกลับระทมขมไหม้  อาหารของน้องสาม บอกใบ้แก่ชาวประชา ให้คำนึงถึงแก่นแท้อันขมขื่นของชีวิต  ลึกซึ้งนัก ความง่ายๆของน้องสามนี่เอง ที่เป็นแก่นแท้แห่งวิชาทั้งปวง   น้องสามยังประสานภาษิตช้าๆได้กระบี่เล่มงาม เข้ากับ น้ำขึ้นให้รีบตัก สองกระบวนท่าภาษิตนี้ เผินๆดูขัดแย้ง แต่น้องสามประหนึ่งเข้าใจถึงแก่น แก่นกระบี่ใยต่างจากแก่นมะนาวในไส้พาย โอวว น้องสามประสานสองภาษิตที่ขัดแย้งเข้าเป็นหนึ่งกระบวนท่า  ทั้งช้าทั้งเร็วประสานกับตามสภาพ  นี่เป็นความสูงส่งเท่าใด   ที่จริงนอกจากจะเอาส้อมกดพายแล้วมีวิธีใช้นิ้วกดให้แป้งเป็นร่องๆซึ่งเรียบง่ายยิ่งกว่า  <<<<   ที่แท้น้องสามมีพลังดรรชนีดับตะวันอันลึกซึ้ง แต่เก็บงำไว้ไม่แสดงออก เพียงปล่อยวิชาส้อมสังหาร  ข้าศึกย่อมคาดไม่ถึงแน่ โอวว เพราะเวลาทำขนมจิตจะว่าง <<<< ที่แท้น้องสามบำเพ็ญตบะขั้นที่ 9 ขณะทำอาหารนี้เอง น้อยคนนักจะสามารถฝึกพลังจิตสมาธิชั้นสูงไปขณะทำอาหาร   นับถือๆๆ หากเปรียบความดีดังดอกไม้ ต้นไม้ของข้าน้อยคงเป็นดั่งกระบองเพชร <<<< น้องสามเปรียบตนเองเป็นกระบองเพชรครั้งนี้ถูกต้องยิ่งนัก ทอดตาไปในทะเลทรายโกบีอันแห้งแล้งไร้พืชพันธุ์ธัญญาหารจะชำแรกแทรกต้นขึ้นมาได้ มีเพียงกระบองเพชรเท่านั้นยืนหยัดอยู่กลางผืนทรายกว้างและแล้งนี้   น้องสามเป็นวีรสตรีมีคุณธรรม  กำเนิดขึ้นมาเป็นความหวังแก่ชาวยุทธ์ คล้ายกระบองเพชรที่กำเนิดมาเป็นแหล่งน้ำของผู้กระหายใกล้ตายกลางทะเลทรายแล้ง  คุณธรรมและประโยชน์ของท่านสูงส่งเพียงใด เสียสละปานไหน อันกระบองเพชรนั้นจริงอยู่ที่ยากออกดอก ทว่าดอกไม้ที่ออกดอกง่าย ย่อมไม่สูงค่าเท่าดอกกระบองเพชรที่นานปีจะผลิดอกออกสักครั้ง ...ของใดเกลื่อนกลาดดาษดื่น ย่อมมีคุณค่าไม่เท่าของอันมีน้อยและหายาก  ลองมองดูเยาวชนชาวยุทธ์ที่กำเนิดใหม่อันคล้ายพืชพันธุ์ในยุทธภพ  จะมีกี่ดอกกี่ต้นกันที่สูงส่งทั้งคุณธรรมและฝีมือ  ที่คล้ายดอกกระบองเพชรเช่นน้องสามนี้ เพราะข้าน้อยเป็นคนมือหนัก ราวกับหินหรือหยกนั่นเอง เตะหนักต่อยหนักจริง โฮะๆๆ  <<<   อันมือที่กรำงานหนัก ที่แท้เป็นคล้ายดังยอดฝีมือสำนักเสี้ยวลิ้มที่คร่ำเคร่งกับงานหั่นผักตัดไม้ในครัว แต่ที่แท้นั่นคือการฝึกปรือเคล็ดวิชาชั้นสูง  โอ ที่แท้น้องสามฝึกวิชาฝ่ามือทลายภูผาอันกล้าแกร่ง  เยี่ยมยอดนักๆๆๆ อัน คานหยกพิชิตมาร อันเป็นอาวุธประจำเจ้าสำนัก สนส ทั้งนี้ ยังคงอยู่ที่แคร่ของข้า หากวันใดน้องสามยินดีรับเป็นผู้ถ่ายทอด ข้าย่อมเก็บไว้มอบให้เป็นมั่นคง อิอิ **** น้องสี่แหม่มจันทร์แหม่มอังคาร อันตำแหน่งผู้คุ้มกฎนั้น ท่านแม้ไม่รับก็เสมือนรับ ทุกสิ่งล้วนเป็นอนิจจังไม่เที่ยง รับคือไม่รับ ไม่รับคือรับ แล้วไฉนท่านไม่รับเล่า  เนื่องด้วยทุกวันนี้ยุทธภพประสบภัย ผู้เป็นโสดไร้สมาคมไว้พึ่งพิง ใยพวกเราไม่ถือโอกาสนี้แผ่ลัทธิความเชื่ออันบริสุทธิ์ให้ชาวยุทธ์พ้นทุกข์เล่า   ส่วนท่านจอมมารงูยักษ์นั้น พรรค สนส ของเราหาได้มีเจตนาปะทะกับท่านไม่ เราสองพรรคอยู่คนละฝั่งของแม่น้ำฮวงโห ไม่รุกรานกันมานานปี  หวังว่าคงจะเป็นพันธมิตรกันได้สืบไป **** เราทั้งหลายตั้งปะรำร่วมดื่มชากันเถิด แก้ไขเมื่อ 02 มิ.ย. 48 14:19:18 จากคุณ : อู๋ปังจู้ - [ 2 มิ.ย. 48 14:14:30 ]

ความคิดเห็นที่ 94 อู๋ปังจู้ สมแล้วที่เป็นอู๋ปังจู้.. ข้าน้อย เอ้ย ตั๊วกอขำกลิ้ง...ฮาๆ ความจริงมีดหั่นผัก ครั้งหนึ่งจอมยุทธมังกรทะลายฟ้า ใช้ร่ายรำสยบบู้ลิ้ม ด้วยเพลงดาบอาทิตย์อุทัย..มาแล้ว ครานี้น้องสามผสานพลังดรรชนีดับสุริยันเข้าไปอีก.. โอ้.มายก๊อด (ซินล่า)...เลิศล้ำเกินโบราณกาล.... ตั๊วกอปราบปลื้มจนน้ำลาย เอ้ย.น้ำตาไหลพราก.... จากคุณ : บ๊วยเค็ม2002 - [ 2 มิ.ย. 48 18:58:32 ]

ความคิดเห็นที่ 95 คารวะตั้วกอ พี่รอง น้องแหม่ม และท่านงูยักษ์ ท่านพี่รอง ท่านต้องระวังหน่อยแล้ว ข้าน้อยเกรงว่าท่านงูยักษ์จะฉวยโอกาสที่พี่รองป่วยนี้เข้าครอบครองยุทธภพ โอ้.. น่ากลัวไม่น้อยเรยย สรุปแล้วตั้วกอเป็นซินแสจริงๆหรือนี่ ถึงว่า ตั้วกอซินแสมียาดีมากมาย กระทั่งน้ำบ๊วยยังมีสรรพคุณขนาดนั้นเรย เรียนท่านพี่รอง ข้าน้อยขอให้คำพูดของท่านสมพรปากทู๊กประการ .. โดยเฉพาะที่ว่าหน้าข้าน้อยจะไม่แก่ไปกว่าคนอายุ 14 ปีตลอดกาล หุๆ .. อีกสิบปีหลังจากนี้ หากพว่าเป็นอย่างพี่รองกล่าวไว้ ข้าน้อยจะนำเครื่องเซ่นทั้งหลายมาพร้อมสุรานารีมาเซ่นไหว้ท่านถึงสำนักเลยเชียว โฮะๆๆ ส่วนเรื่องอายุสมองนั้น หากเป็นมีปัญญาเท่าตอนข้าน้อยอายุหกสิบ ด้วยความรู้ที่สั่งสมมา ข้าน้อยก็เกรงว่าจะยังคงมีปัญญาเท่าตอนข้าน้อยอายุ 15 อยู่ดี เพราะหลังจากอายุ 15 แล้วข้าน้อยมิใครได้สั่งสมสิ่งใดเพิ่มซักเท่าไหร่เรย ..แย่จ้ง ว้า เม็ดมะนาวที่ซ่อนอยู่ สะท้อนถึงชีวิตข้าน้อยจริงๆล่ะพี่ท่าน นอกจากความขมที่มีอยู่มากแล้ว ยังพบว่าแข็งมาก ยากนักที่จะกัดให้แตกได้ เหมือนชีวิตที่ยากจะฟันฝ่าอุปสรรค แถมยังมักจะไปเคี้ยวเจอเอาตอนที่ไม่ได้ตั้งตัว พาลทำให้สุนทรียภาพของความหวานความเปรี้ยวสาบสูญไปหมด ต้องตกอยู่ในสภาพกลืนไม่เข้า คายไม่ออก เศร้าเหลือเกิน ฮือๆๆๆๆ เปรียบอีกที ก็เหมือนมีแก่นกระบี่ที่ท่านพี่ว่าไว้ว่าแข็งแกร่งนักมาทิ่มแทงอย่ตลอดเวลา โอ.. ชีวิตที่ยังไม่พ้นสังสารวัฏย่อมตั้งอยู่บนความทุกข์โดยแท้ การประสานความเร็วช้าเข้าด้วยกัน ดูเหมือนข้าน้อยจะทำได้ดีในยามที่กวนไส้พาย ทว่าในชีวิตจริงอะไรที่ควรเร็ว กลับทำให้ช้า อะไรที่ควรช้า กลับทำให้เร็ว ตาลปัตรจนวุ่นวายทีเดียวล่ะท่าน โฮะๆๆ สนุกดีแท้ วิชาดรรชนีย์ดับตะวันของข้าน้อยง่ายดายนัก ใครๆก็ฝึกได้ล่ะท่านพี่ เพราะข้าน้อยฝึกวิชานี้ในยามกลางคืน ตะวันย่อมดับไปแน่นอน เลิกฝึกก็เช้า ตะวันมาพอดี โฮะๆๆ ไม่เชื่อท่านลองฝึกดูเถิด รับรองสำเร็จทุกราย อันนี้ไม่พูดเล่นล่ะ.. สำหรับข้าน้อย เวลาทำอาหารเปรียบเหมือนการฝึกสมาธิอย่างหนึ่งเลย หากว่าไม่มีสมาธิ จะลืมใส่นู่นลืมหยิบนี่ เพราะฉะนั้นเวลาทำอาหารต้องตั้งจิตแน่ววแน่ ข้าน้อยเป็นคนชอบเล่น อยู่ไม่ค่อยสุขมาตั้งแต่เด็กๆ ครั้นจะให้ไปนั่งสมาธิทีละหลายๆชั่วโมงนั้นยากอยู่ ได้แต่ทำขนม วาดรูป เล่นดนตรีหรือเล่นกีฬานี่แหละ ที่ช่วยให้มีสมาธิยาวนานได้บ้าง มิอย่างนั้นแล้วป่านนี้คงกลายเป็นลิงเป็นค่างไปเรียบร้อย(ที่จริงตอนนี้ก็คล้ายยๆอยู่) โฮะๆๆ ดอกกระบองเพชรนั้นสวยอยู่ ทว่าไร้กลิ่นหอมด้วยไม่มีแมลงภู่จะมาคอยผสมเกสรให้ในทะเลทรายอยู่แล้ว เปรียบไปก็เหมือนของที่สวยแต่รูปน่ะท่าน และแม้ดอกจะสวยงาม แต่นานปีออกดอกที กลับเป็นช่วงที่ไร้ผู้คนในทะเลทราย ไม่มีใครมาคอยดูแลชื่นชม นอกจากพวกกิ้งก่าตุ๊กแกในทะเลทรายเท่านั้น แล้วจะดีได้อย่างไร ฮือๆๆๆ ของอันเกลื่อนกลาดดาษดื่น แม้จะดูว่าหาได้ง่าย แต่มิใช่ไร้ค่า ดูดอกบัวสิ เห็นได้แทบทุกสระ แต่กลับสูงค่ายิ่ง ทั้งสี กลิ่น รูปลักษณ์ทั้งยังควรค่าแก่การบูชา กระบองเพชรนั้นเป็นได้แค่ของแปลก แต่มิอาจเอื้อมเป็นของสูงค่าอย่างท่านพี่ว่าหรอก ปริมาณที่น้อยกว่าหากยากกว่าส่งผลให้สิ่งของมีราคามากขึ้นนั้นจริงอย่างท่านพี่ว่า แต่คุณค่าที่แท้จริงมิอาจวัดได้ด้วยราคาเท่านั้น ของด้อยราคาอย่าง กลับมีค่าต่อจิตใจมหาศาล กระทั่งไม่อาจวัดได้ด้วยเงินตราหรือราคานั่นเทียว ดูอย่างน้ำมิตรจิตใจของท่านพี่ทั้งสองสิ สูงส่งด้วยคุณค่า ที่มิอาจวัดได้ในรูปของเงินตราเลย คานหยกพิชิตมารคู่นั้น ย่อมควรคู่กับท่านพี่เป็นที่สุด หากข้าน้อยมีอันต้องรับไว้เมื่อไหร่ ก็คงเป็นการรับไว้ดูแลชั่วคราวเพื่อมอบให้บุคคลที่เหมาะสมต่อไปเท่านั้น อิๆ เรียนตั้วกอซินแส พลังดรรชนีดับสุริยันของข้าน้อย ไหนเลยจะไปเปรียบกับเพลงดาบอาทิตย์อุทัยได้ เพียงแค่เป็นมีดหั่นผักที่เคยหลอมมาจากเหล็กก้อนเดียวกันเท่านั้น ตัววิชาของข้าน้อยยังห่างไกล ไม่อาจสยบบู้ลิ้มได้แน่ ตั้วกอซินแสมีความรู้รอบทิศจริงๆ เพียงเห็นกระบวนท่าใดแม้เพียงชั่ววินาทีเดียวกลับสสามารถคิดคำนวณไปถึงต้นตอของวิชาและจอมยุทธเจ้าของวิชาได้แม่นยำเพียงนี้ นับถือๆ ท่านงูยักษ์ โปรดอยู่ร่วมกันอย่างสันติเถิด ไหนท่านเคยกล่าวไว้ที่เกาะมรกตว่าพรรคของท่านไม่คิดแย่งชิงหรือยึดครองอำนาจอย่างไรเล่า คิดจะกลับคำหรือ โฮะๆๆๆ จากคุณ : น้องสาม (สัมปันนี) - [ 3 มิ.ย. 48 12:20:58 ]

ความคิดเห็นที่ 96 โอ น้องสามไฉนยังมิรู้ว่าตั้วกอของพวกเรานั้น แท้จริงเป็นซิงแทพยดา ฉายานี้หาได้ประโคมขึ้นเองไม่ แต่เป็นชาวยุทธ์ทั้งปวงแซ่ซ้องสรรเสริญท่าน ด้วยวิชาแพทย์ลึกซึ้งช่วยชีวิตปวงประชาให้ไร้โรคา เป็นที่เลื่องลือทั่วไปในเจ็ดมณฑล ตั้วกอกล่าวสั้นๆ แต่ใจความลึกซึ้งดุจมหาสมุทรทั้งสี่ทิศรวมกัน   อันมีดหั่นผักที่ท่านว่านั้น หาควรแก่การมองข้ามไม่ มีดหั่นผักหั่นหญ้า แม้ไม่งดงามตระการตาดังเช่นกระบี่ประดับอัญมณีเลอค่า ทว่าหากขาดมีดหั่นผักแล้วชาวยุทธ์จะดำรงชีวิตได้อย่างไร โอ มีดหั่นผักประกอบก่อเกิดอาหารเลิศรสมากมายเพียงใด  ดังนี้แล้วอุปมาต่อไป   ไม่เพียงมีดหั่นผัก แม้ไม้จิ้มฟันก็อาจเป็นอาวุธสูงส่งได้ ....ตั้วกอที่แท้มิได้มีเพียงวิชาแพทย์หากบรรลุสุดยอดวิชาในเชิงยุทธ์ หยิบจับต้นไม้ใบหญ้าและทุกสรรพสิ่งล้วนแล้วแต่เป็นอาวุธพิชิตมารได้ทั้งสิ้น นับถือๆๆๆ **** น้องสามสัมปัน อันจอมมารงูยักษ์คงจะยอมรับข้อตกลงถือแม่น้ำฮวงโหเป็นเส้นแบ่ง สองพรรคอยู่ร่วมอย่างสงบแล้ว เป็นบุญยุทธภพยิ่งนัก น้องสามเรายังยกสัญญาเกาะมรกตขึ้นยืนยันอีกด้วย ท่านโปรดถอยทัพกลับอีกซีกของแม่น้ำเถิด *** กุ้งน้องสามแฝงข้อคิดลึกซึ้งนัก  ขอเลื่อมใส ดูสิ กุ้งนอนเรียงรายบนตะแกรงเหล็กร้อน มีไฟแผดเผา ชีวิตคนเราไฉนจะต่างจากกุ้งเหล่านี้ โอวว สักวันย่อมต้องไปนอนบนตะแกรงให้ถูกแผดเผาเช่นกัน เพียงแต่ว่า กุ้งเมื่อถูกแผดเผา ย่อมไม่ถึงขั้นไหม้เกรียมเป็นเถ้าไป  ทว่าคนเรา เวลาถูกแผดเผา จะเป็นเช่นไร ....ตะแกรงพินิจไปให้คล้ายเมรุยิ่งนัก อืมม ซึ้ง แฝงคติธรรม **** กุ้ง นั้นถูกคนผ่า ทว่าคนเรา นั้นกลับผ่าตัวเอง โอวว น้องสามเคยเห็นหรือไม่ สตรีหลายนางนุ่งห่มอาภรณ์เช่นใด ไฉนต้องผ่าดังนั้น *** ดอกกระบองเพชรนั้นสวยอยู่ ทว่าไร้กลิ่นหอมด้วยไม่มีแมลงภู่จะมาคอยผสมเกสรให้ในทะเลทรายอยู่แล้ว <<<< ดังนี้แล กระบองเพชรที่เปรียบมา จึงสื่อที่หลักการสูงส่งของ สนส พรรคเรายิ่งนัก กระบองเพชรเลือกที่จะไม่ส่งกลิ่นหอม เพื่อละแล้วซึ่งการยั่วยวนให้แมลงภู่มาวุ่นวาย เพื่อความสงบอันนิรันดร์ แต่นานปีออกดอกที กลับเป็นช่วงที่ไร้ผู้คนในทะเลทราย ไม่มีใครมาคอยดูแลชื่นชม นอกจากพวกกิ้งก่าตุ๊กแกในทะเลทรายเท่านั้น <<<<< ....อันบุปผานั้นย่อมไม่เลือกที่บาน ....เฉกเช่นพิรุณไม่เลือกที่โปรย ย่อมชุ่มชื้นสู่ผืนดินเท่าเที่ยมกันไม่ว่าบ้านยาจกคหบดีหรือแม้ในวังฮ่องเต้ พิรุณล้วนโปรยไปเสมอหน้า น้องสามเปรียบดังพิรุณธิดาอันสูงส่ง ผลิดอกเบิกบานโปรยสายน้ำทิพย์แด่ประชาถ้วนหน้ากัน ธิดากระบองเพชรเห็นใจจิ้งจกตุ๊กแกหรือกิ้งก่าทะเลทรายอันอัปลักษณ์ ไร้คนเหลียวแล ชาวยุทธ์ล้วนรังเกียจ   จึงจงใจไปออกดอกเบ่งบานให้พวกมันชม   โอ จิ้งจกตุ๊กแกทะเลทรายทั้งปวงล้วนเป็นสรรพชีวิตที่น่าสงสาร (ดูไปก็คล้ายข้าอย่างยิ่ง) พวกมันจะดีใจเพียงใด ที่มีธิดาเทพมาเป็นที่พึ่งท่ามกลางความแล้งเช่นนี้   โดยความหมายอันลึกซึ้งของกระบองเพชรที่น้องสามบำเพ็ญตนเยี่ยงนี้ ย่อมสูงส่งมิแพ้ดอกบัวบริสุทธิ์แต่อย่างใด ข้าซึ้งใจจนไม่อาจกล่าวใดๆต่อไปได้   *** วันจันทร์พบกันใหม่ อิอิ จากคุณ : อู๋ปังจู้ - [ 3 มิ.ย. 48 16:44:49 ]

ความคิดเห็นที่ 97 น้องสาม น้องสี่..ตั๊วกอมิอาจปิดบังท่านหรอก.. ตั๊วกอละอายยิ่ง..มีชีวิตโดยเก็บสมุนไพรมาประกอบยารักษาคนเพื่อยังชีพได้เท่านั้น นอกนั้นตั๊วกอไม่ถนัดสักอย่าง.....ละอายยิ่งเพียงผิวเผินเท่านั้น น้องรองยกย่องประสาพี่น้อง..             อดีตพี่รองเคยไปเสี่ยงเซียมซี..ที่ศาลเจ้าแห่งหนึ่ง................ พี่รองของเจ้าเสี่ยงเซียมซี ได้เบอร์เก้าพอดี ตามเพลงงัย น้องรัก ..เซียมซีเสี่ยงรักทักทำนายว่า ใบที่เก้าหนา.... โอ้. ตั๊วกอมิอาจเปิดเผยมากกว่านี้. เศร้า มาดื่มกัน 3 จอกเถิด. จากคุณ : บ๊วยเค็ม2002 - [ 3 มิ.ย. 48 22:09:28 ]

ความคิดเห็นที่ 98 คารวะตั้วกอซินแสและพี่รองปังจู้ ตั้วกอต้องละอายใจอันใดกัน เป็นอาชีพที่ผู้คนต่างสรรเสริญและเคารพนับถือ พ่อแม่ของข้าน้อยก็เคยคิดจะให้ข้าน้อยไปฝึกตนเป็นซินแอยู่นิดๆตอนข้าน้อยยังเยาว์กว่านี้ ทว่าข้าน้อยในวัยเยาว์กลับรักอิสระ ไม่กล้ารับผิดชอบชีวิตผู้คน แม้จะสนใจวิชาทางนี้อยู่ไม่น้อย กลับเลือกที่จะขีดๆเขียนๆจมอยู่ในภาพเขียนและบทกวีซะมากกว่า มิเช่นนั้นคงต้องฝากตัวเป็นศิษย์ตั้วกออีกรอบหนึ่ง ตั้วกอ ข้าน้อยขาดความรู้ทางการพยากรณ์ ไม่อาจทราบว่าใบที่เก้านั้นกล่าวว่ากระไร ไฉนเป็นความลับ ซ้ำยังต้องเศร้าด้วย น่าสงสัยไม่น้อย พลอยทำให้ข้าน้อยเป็นห่วงพี่รองไปด้วยนะนี่ ว่าแต่ใบกล่าวว่าอย่างไรหรือพี่รอง โฮะๆ เอ๋.. หรือนี่เป็นความลับแห่งสวรรค์ไม่อาจแพร่งพราย เช่นนั้นแล้วข้าน้อยไม่อาจละลาบละล้วง โฮะๆๆ   ที่จริงข้าน้อยแอบสังเกตข่าวคราวมาบ้างว่าตั้วกอถูกเรียกว่าซินแสอยู่บ่อยครั้ง อีกทั้งสังเกตลักษณะท่าทีของตั้วกอที่ดูคล้ายเป็นผู้หยั่งรู้เรื่องราวทั้งปวง แต่ข้าน้อยก็มีตาหามีแววไม่ มิอาจแน่ใจจนพี่รองกล่าวมาเต็มๆนี่แหละ โอ ดีจริง อย่างนี้เวลาพวกเราพี่น้องป่วยไข้ก็มิต้องไปหายาที่ไหนอื่นไกล เพียงให้ตั้วกอสั่งยาก็เรียบร้อย ไม่คิดตังซักตำลึงใช่ไหมตั้วกอ แหม ใจดีจริงๆ โฮะๆๆ ข้าน้อยเชื่อว่า ระดับตั้วกอแล้ว ไม่จำเป็นต้องมีอาวุธใดๆ กระทั่งวิชากระบี่อยู่ที่ใจก็ไม่อาจนำไปเปรียบกับท่านได้ด้วยซ้ำ เกรงว่าทั้งกระบี่ มีดหั่นผัก หรือแม้แต่ไม้จิ้มฟัน ก็อาจจะไม่จำเป็นเลย ด้วยว่าตั้วกอมีปัญญาเป็นอาวุธ แต่มิใช่ใช้ทำร้ายผู้คน กลับใช้อาวุธช่วยเหลือรักษาชีวิตของเพื่อนร่วมยุทธภพไว้มากมาย ข้าน้อยนับถือเหลือเกิน โป๊กๆๆๆ ท่านจอมมารงูยักษ์ ที่ท้มีข้อตกลงแบ่งเขตคนละฟากแม่น้ำนี่เอง อย่างนี้แล้วตัวแม่น้ำล่ะท่านพี่ จะถือเป็นเขตของใคร ต้องมีการแบ่งร่องน้ำรึปล่าวเนี่ย โอ.. คงยุ่งยากไม่ใช่น้อย ฮวงโหหรือก็ทั้งยาวและกว้างไกล จะทำอย่างไรดีน้อ ท่านพี่รองช่างเป็นผู้ที่เข้าใจโลกแล้วอย่างแท้จริง แม้แต่กับอาหาร ท่านก็ยังนำมาก่อให้เกิดมรณานุสติได้ หากเป็นคนทั่วไป(เช่นข้าน้อย)คงมัวหลงอยู่กับความอร่อยจนหลงลืมสติและสัจธรรมข้อนี้ไปแล้ว ท่านลึกซึ้งจริงๆ ข้าน้อยซึ่งเป็นคนทำ(แต่ไม่ค่อยได้กิน)หากไม่ได้ท่านช่วยเตือนติ คงไม่อาจสำนึกได้เช่นนี้เลย ท่านพี่รองพบเจอหยิบจับอะไรก็สามารถชักพาให้กลายเป็นเรื่องดีงามได้ทั้งสิ้น สมเป็นท่านผู้นำโดยแท้ โป๊กๆๆๆ กุ้งถูกคนผ่า ก็นับได้ว่าผ่าด้วยความจำเป็น ผ่าแค่ด้านหน้า ซ้ำหลังจากผ่าแล้ว ก็มีเครื่องเคราไปปกคลุมไว้อย่างมิดชิด จนข้าน้อยก็แทบมองไม่เห็นเนื้อกุ้งเท่าไหร่ ส่วนสตรีที่ผ่าตัวเองนั้น ข้าน้อยก็น่าจะเคยเห็นบ้างตามข้างทางร้านรวงต่างๆ แต่ไม่ค่อยได้สังเกตนัก จึงคิดไม่ถึงความจริงข้อนี้เลย ว่าคนเราไฉนกลับผ่าตัวเองได้ ฉะนี้ แสดงว่าท่านพี่รองต้องสังเกตสังกาเรื่องนี้อย่างละเอียดเป็นแน่ อย่างน้อยก็สังเกตมากกว่าข้าน้อยอยู่มากนัก มากจนเก็บมาเป็นคติสอนใจได้ทีเดียว โอ นับถือๆๆ (อิๆๆ) แต่เหตุผลของการผ่า ข้าน้อยพอเข้าใจอยู่บ้าง ว่าชุดบางประเภทอย่างเช่นกี่เพ้านั้น หากไม่ผ่าแล้ว คงเดินไม่ได้แน่ ส่วนจะผ่าไกลขนาดไหน ก็ขึ้นอยู่กับว่าทรงกระโปรงเป็นอย่างไร บางอย่างผ่าน้อยแล้วเดินได้ทีละคืบ ถือว่ามีเหตุผลควรผ่าจริงๆนะท่านพี่ โปรดอย่าตำหนิ แต่บางอย่างผ่าจนไม่อาจจะผ่าได้มากกว่านั้น ทั้งผ่าแล้วเดินลำบากขึ้นเพราะต้องคอยระวัง อันนี้ข้าน้อยก็ไม่ทราบว่าจะผ่าไปทำไม หากท่านพี่เห็นแม่นางที่ไหนผ่าตัวเองเช่นนี้ โปรดถามมาให้คำตอบเป้นทานแก่ข้าน้อยด้วย จะขอบคุณอย่างสูง แต่สมัยนี้สตรีเหล่านี้มักไม่ผ่าตัวเองกันเท่าไหร่แล้วนะท่านพี่ เพราะอาภรณ์ที่นางสวมใส่ ไม่ค่อยจะมีเนื้อที่ให้ผ่าได้อีกต่อไป.. ปุจฉา : ท่านพี่ชอบกุ้งที่ผ่าแล้วหรือไม่ .. แล้วคนเล่า ชอบเช่นเดียวกันหรือปล่าว โฮะๆๆๆ โอ ข้าน้อยละอายเหลือเกิน ที่ไม่อาจเป็นดอกไม้สูงส่งได้อย่างที่ท่านพี่ว่าไว้ ฮือๆๆ ข้าน้อยสมควรตายๆๆ โป๊กๆๆๆ แต่หากเป็นการทำหน้าที่เพื่อ สนส แล้ว ข้าน้อยก็จะพยายามให้ดีที่สุด จะให้ไปบำเพ็ญตนที่ไหนอย่างไรได้ทั้งสิ้น แต่ว่าขออย่างนึงเถิด.. จิ้งจกตุ๊กแกเนี่ย อย่ามาใกล้นักก็จะดีไม่น้อย เพราะข้าน้อยก็หวั่นๆตระกูลเลื้อยคลานอยู่เหมือนกัน รวมถึงพวกเลื้อยๆทุกประเภท งูเงี้ยวเขี้ยวขอ ไปจนถึงท่านงูยักษ์ด้วยเลยแล้วกัน อิๆ ดื่มกันสามจอกอย่างตั้วกอว่า แล้วเจอกันใหม่วันจันทร์(จะพยายามมา)ท่านพี่รอง เอ๋ ทำให้นึกไปถึงน้องแหม่มจันทร์ที่หายไปเรยยแฮะ ส่วนข้าน้อย ตอนนี้ต้องกลับไปบำเพ็ญเพียรต่อในหอสูงริมแม่น้ำอีกหลายปี จะลงจากหอได้อาทิตย์ละครั้งเท่านั้น เพื่อให้บรรลุวิชาในระดับชั้นตรี ยังห่างจากที่พี่ๆอีกโขนัก อาจจะห่างๆหายๆไปๆมาๆแบบผลุบๆโผล่ๆตามประนินจา ขอท่านพี่ทั้งสองอย่าตำหนิ แล้วข้าน้อยจะทำอาหารมากำนัลอีกรอบหลังจากการบำเพ้ญเพียรฝึกวิชาภาคฤดูร้อนสิ้นสุดลง บ๋ายบาย จากคุณ : สัมปันนี - [ 4 มิ.ย. 48 20:22:17 ]

ความคิดเห็นที่ 99 น้องสามกล่าวถูกต้องแล้ว ตั้วกอหลุดพ้นเลยไปจากขั้น หยิบจับสิ่งใดเป็นอาวุธ ไปไกลแล้ว ปัญญาท่านย่อมยิ่งไม่คล้ายอาวุธ เพราะไม่ได้มีไว้ทำร้ายผู้ใดเลย หากปัญญาฌาณของท่าน คล้ายเปลวเทียนตะเกียงโคมที่ส่องสว่างต่อทางชีวิตของผู้คนมากหลาย ปัญญาและคุณธรรมของท่านเป็นที่เลื่องลือตลอดมา น้องสามปรีชาสามารถ หากคิดจะฝากตนร่ำเรียนเป็นศิษย์น้องตั้วกอในครั้งกระโน้นก็คงทำได้ไม่ยาก เพียงน้องรองรักอิสระเสรีรักกวีโคลงกลอน จึงมุ่งเดินไปอีกทางหนึ่ง สำหรับข้ากลับแตกต่าง ข้าเองอยากจะเจริญรอยตามตั้วกอยิ่งนักเพียงแต่ความสามารถด้อยน้อยนักมิอาจเข้าถึงศาสตร์สมุนไพรอันสูงส่งแลลึกซึ้งได้ จึงต้องเที่ยวท่องพเนจรไปตามไลน์บุฟเฟต์อยู่ฉะนี้ แต่ชีวิตอันอาภัพของข้าก็นับว่ามีบุญอยู่บ้างที่ได้พบเจอตั้วกอและน้องสามผู้ปรีชาเช่นนี้ ********* ตั้วกอกล่าวถึงเซียมซีใบนั้น ในครั้งกระโน้น โอววว ......เวลาผันผ่าน ข้ายังนึกถึง หน้าอารามบ๊วยตึ๊ง ครั้งนั้น กลีบดอกบ๊วยเบ่งบานงามยามฤดูใบไม้ผลิ ในมือข้าสั่นเทายิ่งนักยามถือเซียมซีใบนั้นออกมาหน้าอาราม สายตาจับจ้องกระดาษเหลืองซีด พบความว่า (ตั้วกอเว้นถ้อยคำไว้ไม่กล่าวออกมาด้วยว่าสงสารข้ายิ่งนัก   แต่สำหรับเราพี่น้องหามีสิ่งใดต้องปิดบังไม่ ข้าจะเติมประโยคให้สมบูรณ์เอง) " ใบที่เก้าหนาหนัก เรื่องรักคือเรื่องทุกข์   ดำรงตนให้เป็นสุข  ใช้บ่อน้ำต่างกระจกเงา   เปรียบตัวเข้าดังเสาธง   ยืนเดี่ยวตรงลงชั่วนาน " ข้าขบคิดอยู่สามชั่วยามยังคิดไม่ตลอด ต่อมาจึงเยี่ยมหน้าไปมองในบ่อน้ำโบราณ  เงาในบ่อคล้ายแสงตะวันส่องใจไขปริศนาเซียมซี ....... ที่แท้ชะตากำหนดมา สังขารเราช่างขี้ริ้วอีกทั้งให้ประเมินตนเองเข้า ตัวเราไร้ซึ่งคุณสมบัติอื่นใดให้คนมาสนใจ   ฉะนี้ หากไปหวังกับความรัก   ย่อมได้ความทุกข์กลับมาเป็นนิรันดร .....ดังนั้น เซียมซีชี้แนะให้ทำตนประหนึ่งเสาธง ตั้งอยู่โดดเดี่ยวนั้นคือดำรงตนเป็นโสดอย่างเข้มแข็ง  ......ทว่า อันเสาธงย่อมต้องมีธง ที่แท้นั่นคือธงแห่ง สนส อันเกริกไกร ฮาฮา ชะตาชีวิตได้กำหนดให้ข้าเกิดมาเป็นผู้ชูธง สนส เช่นนี้เอง โอ เซียมซีนี้กลับเป็นตำนานหน้าหนึ่งแห่ง สนส ได้ มิคาดๆๆ ******** น้องสามสัมปันนีกล่าวถึงสันปันน้ำ ข้าว่า หากจอมมารงูยักษ์ยึดหลักเขตแดนอยู่ที่ใจ ทั้งสองฝ่ายมีมิตรภาพต่อกันแล้ว เส้นปักปันเขตแดนใดๆล้วนไม่จำเป็น ใช่หรือไม่ ว่าแต่น้องสี่แหม่มจันทร์ตั้วเสียวเจี๊ยะไฉนหายไป ใช่ว่าวันจันทร์นี้จะกลับมาสนทนากับพวกเราต่อหรือไม่ *** น้องสามบรรยายความถึงเหตุผลของคนที่นิยมผ่าตัวเองได้อย่างลึกซึ้งยิ่งนัก บางอย่างผ่าน้อยแล้วเดินได้ทีละคืบ <<<ทำให้ข้านึกไปถึงหอยทากอย่างยิ่ง โอ คนเราดูเหมือนจะเดินเร็วเกินไป ชีวิตคนไฉนวุ่นวายนัก  บางคนเพราะต้องการชลอความวุ่นวายในชีวิตลง จึงผ่าแต่น้อยเพื่อเดินจงกรมเช่นนั้น นับถือๆๆ แต่สมัยนี้สตรีเหล่านี้มักไม่ผ่าตัวเองกันเท่าไหร่แล้วนะท่านพี่ เพราะอาภรณ์ที่นางสวมใส่ ไม่ค่อยจะมีเนื้อที่ให้ผ่าได้อีกต่อไป.. <<<<< โอ ที่แท้ข้าคล้ายอยู่ในสมัยโบราณร่ำคร่ำคร่า เวลาผันผ่าน แม้การผ่าก็เปลี่ยนไป .....เหล่าสตรีสมัยนี้เหตุใดล้วนนุ่งห่มอาภรณ์ที่มีเนื้อที่จำกัดคับข้องยิ่ง ข้าเห็นแล้วให้รู้สึกอึดอัดแทนพวกนางเป็นกำลัง ไฉนต้องทรมานตนเองเช่นนี้ หรือเป็นเพราะทุกวันนี้เป็นยุคแห่งข้าวยากหมากพลูแพง ราคาผืนผ้าอาภรณ์คงสูงค่ายิ่ง น้องสามทราบเหตุผลแท้จริงหรือไม่ ******** >>>>>>ปุจฉา : ท่านพี่ชอบกุ้งที่ผ่าแล้วหรือไม่ .. แล้วคนเล่า ชอบเช่นเดียวกันหรือปล่าว โฮะๆๆๆ<<<<<<<<< ปริศนาธรรมของน้องสามลึกซึ้งยิ่งกว่าทิ้งสายดิ่งลงไปใจกลางมหาสมุทรไท่โอ๊ว .... ข้าเองทั้งไม่แพ้กุ้ง อีกทั้ง กุ้งไม่ใช่ของเลอค่าสูงส่ง เพียงข้าแบกหามทำงานหนักแลกได้อีแปะติดตัวเล็กน้อย นับว่าพอซื้อกุ้งกินประทังชีพได้  อีกทั้งกุ้งไม่รังเกียจข้า ดังนั้น ข้าย่อมสามารถลิ้มรสกุ้งได้ ....ด้วยเหตุนี้ ข้าจึงชมชอบกุ้งที่ผ่าแล้ว เพราะมันทำให้ข้าลิ้มรสได้สะดวกขึ้น  เพียงใช้ตะเกียบคีบก็หนีบเนื้อกุ้งมาชิมได้ ไม่ต้องลงมีดแต่อย่างไร ง่ายดายนัก .....แต่ คน กลับแตกต่างกัน สำหรับข้านั้น คนจะผ่าหรือไม่ล้วนเป็นเช่นเดียวกัน เพราะข้าไม่มีความสามารถไปลิ้มรสคนดั่งเช่นกุ้ง .......อย่างมากก็เพียงได้แต่มองดูเพื่อค้นหาสัจธรรมเท่านั้น  ฮาฮา *********** โอ น้องสามฝึกวิชาพิสดารใด ไฉนต้องกักตนบนหอสูงริมน้ำ  แล้วซือแป๋เจ้าสำนักไฉนใจร้ายนัก ปล่อยตัวท่านลงจากหอสัปดาห์ละครั้งเท่านั้น ตอนนี้การฝึกวิชาภาคฤดูร้อนคงยุติลงแล้ว ภาควสันตฤดูกำลังเริ่มขึ้น   น้องสามฝึกปรือทุกภาพมิหยุดหย่อน ต้องสำเร็จยุทธ์เร็วกว่าเพื่อนร่วมสำนักเป็นมั่นคง  ข้าเอาใจช่วยและยินดีนัก หากน้องสามมีเวลา โปรดใช้วิชานินจาอันสูงส่งลอยตัวเข้ามาทักทายพวกเราในที่นี่ ตั้วกอ ข้า พี่สี่ จอมมารงูยักษ์ และสหายทุกท่าน อุ่นน้ำชาไว้ร่วมต้อนรับสนทนากับท่านอยู่เสมอ   ปล ข้าก็ลอบเข้ามาก่อนวันจันทร์ด้วยเกรงว่าพรุ่งนี้เช้าเรื่องราวหลายอย่างจะถาโถมเข้ามาอย่างโหดร้าย   ขอให้ทุกท่านโชคดี จากคุณ : อู๋ปังจู้ - [ 5 มิ.ย. 48 10:32:09 ]

ความคิดเห็นที่ 100 ว้าว เราได้เลข 99 นับเป็นสิริมงคลแก่ สนส ยิ่งนัก เซียมซี เบอร์ 9 นี่ขลังมาก สนส ต้องรุ่งเรืองมีสมาชิก มากกว่า 99 คนในไม่ช้า  อิอิ จากคุณ : อู๋ปังจู้ - [ 5 มิ.ย. 48 10:42:38 ]

ความคิดเห็นที่ 101 คารวะท่านพี่รองที่เคารพ ข้าน้อยเห็นด้วยกับท่านพี่เป็นที่สุด ตั้วกอมีพลังยุทธและสติปัญญาแรงกล้าส่องสว่าง แต่อาจมิใช่แค่แสงสลัวจากปลายเทียน หากเป็นดั่งแสงอาทิตย์สาดส่องไปทั่วหล้าให้พื้นพิภพสว่างไสวและเจริญงอกงามก่อเกิดสรรพสิ่งใหม่ๆอย่างอุดมสมบูรณ์ .. โอ้ ตั้วกอเรายิ่งใหญ่ถึงเพียงนี้ ข้าน้อยรู้สึกเป็นเกียรติเหลือเกินที่มีโอกาสเป็นงี่ม่วยของท่าน ... อนึ่ง ข้าน้อยก็มิได้ปรีชาสามารถแต่อย่างใดเพียงแต่ว่าข้าน้อยยึดหลักการเดียวกับจอมยุทธก๊วย คือ อดทนฝึกฝน ถึกได้เรื่อยๆ หาได้มีพรสวรรค์ในการร่ำเรียนแต่อย่างใด ทว่า สวรรค์คงรู้ดีว่าข้าน้อยไม่มีบุญได้เป็นซินแส กว่าข้าน้อยจะได้มาพบกับซินแสเลื่องชื่ออย่างตั้วกอ จึงสายไปเสียแล้ว ว้า..   ส่วนท่านพี่รองนั้น ข้าน้อยคิดว่า สวรรค์มีตาเห็นแล้วว่าไม่มีผู้ใดเหมาะสมจะอยู่ในไลน์บุฟเฟต์ได้เท่ากับท่าน หากท่านอยากเป็นซินแสย่อมเป็นไปได้แน่ แต่หากเป็นเช่นนั้น ใครเล่า จะอุทิศตนมาอยู่ในไลน์บุฟเฟต์แล้วแต่งตำราบุฟเฟต์เผยเพร่ได้ดีเท่ากับท่าน นับว่าเหมาะสมเป็นที่ยิ่งแล้วจริงๆ เซียมซีใบที่เก้านั้น ดูไปช่างแม่นยำนัก แต่ข้าน้อยกลับไม่เห็นเป็นเรื่องเศร้าแต่อย่างใด เสาธงนั้นสูงตระหง่าน และโดดเด่น ทั้งยังเป็นศูนย์รวมของผู้คนที่ยึดมั่นในอุดมการณ์เดียวกัน ท่านพี่ก็เป็นเช่นเดียวกัน แม้ว่าการยืนตระหง่านนั้นอาจจะเมื่อยเสียหน่อย ท่านพี่ก็อุตส่าห์อดทน เสียสละเพื่อชาว สนส ทั้งปวง หากมิใช่เสาธงต้นนี้แล้ว ผู้นิยมความโสดทั้งหลายจะหันไปพึ่งใครเล่า คงโศกเศร้าไปตามๆกัน แต่ในยามนี้มีท่านพี่แล้ว จะไปซึมเซาอยู่ทำไม ชีวิตของคนโสดนั้นแสนเสรี และมีความสุขให้เลือกสรรมากมายที่เหล่าคนไม่โสดไม่อาจกระทำได้โดยง่าย 55 และในปัจจุบัน เสาธงก็ใช่ว่าจะเป็นเสาธงว้าเหว่ที่ยืนเหงาอยู่ต้นเดียว สมัยนี้มีการใช้หมู่ธงที่พลัดพลิ้วปลิวสะบัดตามลมไปในทิศทางเดียวกัน ยืนเรียงกันอยู่หลายๆต้น แสดงถึงพลังของของคนโสวดอันเด่นตระหง่านและไม่ว้าเหว่อีกต่อไป ไม่เชื่อท่านพี่ลองดูตอนประชุมเอเปค หรือที่หน้าศาลาสันติธรรมสิท่าน เสาธงล่วนแล้วแต่ตั้งอยู่เป้นกลุ่มเป็นชุดเรียงรายปลิวไสวอย่างงดงามจริงๆ   กระจกเงาในน้ำที่ท่านส่องนั้น หากพบว่าหน้าตาดูน่าเกลียดก็ไม่แปลก ท่านพี่รู้หรือไม่ ในบ่อน้ำโบราณนั้น มีสรรพสัตว์อาศัยดำรงชีพอยู่มากมาย ทั้งคางคก อึ่งอ่าง ยามหน้าแล้งหากไม่จำศีลแล้วก็ต้องพึ่งบ่อน้ำนี่แล ฉะนั้น ยามท่านเยี่ยมหน้าลงไปใกล้ๆผิวน้ำ พวกสัตว์ต่างดีใจราวกับหมู่ปลาและมังสาพบพระสังข์ ต่างถือโอกาสมาเยี่ยมชมรูปลักษณ์อันงดงามของท่านโดยรีบแหวกว่ายขึ้นมาบนผิวน้ำ ท่านเห็นรูปกายสัตว์เหล่านั้นบนผิวน้ำรับกับแสงอาทิตย์ที่ส่องได้มุมพอดี หลอกตาให้ท่านนึกว่าเป็นรูปหน้าของตัวเอง พลอยให้เข้าใจผิดอยู่เนิ่นนาน แท้จริงแล้วท่านพี่รองรูปงามขนาดไหน ขอให้ลองถามตั้วกอดูเถิด โฮะๆๆๆ ข้าน้อยหวังว่าท่านงูยักษ์จะยึดหลักเขตแดนอยู๋ที่ใจอย่างท่านพี่ว่า ทว่ามารย่อมไม่อาจไว้ใจ(อิๆ) ขอให้ท่านพี่โปรดระมัดระวังด้วย คนเดินทีละคืบนั้นก็ดีอยู่ หากว่าทุกคนพร้อมใจกันเดินทีละคืบ ชีวิตคงไม่เร่งรีบนัก แต่หากว่ากระโปรงไม่ผ่า กลับเป็นว่าสตรีเท่านั้นที่เดินทีละคืบ เหล่าบุรุษต่างก้าวล้ำหน้าไปหลายลี้โดยไม่รอกันบ้างเลย อย่างนี้เหล่าสตรีจึงต้องหาวิธีก้าวให้เร็วขึ้นบ้างน่ะสิท่าน สตรีบางคนไม่ต้องการยุ่งเกี่ยวเปรียบเทียบตนกับบุรุษหรือคนอื่นใด จึงผ่าแต่น้อยแล้วค่อยๆเดินจงกรมอย่างท่านพี่ว่า ถูกต้องแน่แท้แล้ว สาเหตุที่เหล่าสตรีต้องทรมานตนเองด้วยอาภรณ์ที่น่าอึดอัดนั้น เป็นลัทธิทรมานตนเองอย่างหนึ่ง เหมือนกับเหล่าโยคีที่นอนบนตะปูนั่นเองท่านพี่ แต่นางเหล่านี้ใช้วิธีบำเพ็ญทุกรกิริยาด้วยเสื้อผ้าแทน พวกนางทุกคนต่างพากันอดอาหาร และไม่ทานไขมันเพื่อให้บรรลุวิชาขั้นสูงได้ง่ายขึ้นอีกตะหาก สตรีบางคนที่อยากบำเพ็ญทุกรกิริยานี้บ้าง แต่ไม่ยอมอดอาหาร จะไม่อาจฝึกวิชานี้ได้ เพราะว่าจะเป็นภัยแก่สายตาของผู้พบเห็น ส่วนเหตุผลที่ท่านพี่ว่าข้าวยากหมากแพงนั้น ข้าน้อยไม่แน่ใจนัก เพราะโลกนี้กลับตาลปัตร อาภรณ์ที่ใช้ผ้าน้อยกลับมีราคาสูงกว่าอาภรณ์ที่ใช้ผ้ามาก ข้าน้อยก็ไม่ทราบสาเหตุ ตั้วกอมีความรู้กว้างขวาง ท่านทราบหรือไม่ .... แม้ว่ามหาสุมทรไท้โอ๊วจะลึกยากหยั่งถึง แต่ท่านพี่รองกลับให้วิสัชนาได้ราวกับคำถามนั้นเป็นเพียงกะละมังน้ำที่ตื้นแค่เอื้อม หลักแหลมจริงๆ นับเป็นยอดคน เพราะท่านพี่เพียงแค่มองก็พบสัจธรรมมากมาย คนบางคนคุ้นเคยกับคนที่ผ่าตนเองมาเนิ่นนานแทบทั้งชีวิต กลับไม่อาจค้นเจอสัจธรรมใดๆเลย โอ เหมือนข้าน้อยทานกุ้งที่ผ่าแล้ว กลับเข้าไม่ถึงสัจธรรมของกุ้งฉะนั้น ข้าน้อยฝึกวิชาพื้นๆธรรมดา ไม่พิศดารอันใดหรอก แต่ที่ต้องฝึกตนอยู่บนหอสูงริมน้ำนั้น เพราะว่าน้ำช่วยให้เย็นกายเย็นใจ ซ้ำลมแม่น้ำยังพัดความชุ่มชื่นมาให้ หลังจากฝึกวิชาแล้วก็จากหายเหนือ่ยด้วยประการฉะนี้ อีกทั้งลานฝึกวิชาของข้าน้อยอยู่ริมแม่น้ำสายใหญ่แห่งนครนี้ ใช่ว่าซือแป๋ทั้งหลายจะโหดร้ายนัก 55 (จริงๆก็โหดอยู่) ที่ข้าน้อยลงจากหอได้สัปดาห์ละครั้ง ก็ด้วยว่า หากข้าน้อยลงมาบ่อยกว่านี้ การฝึกวิชาจะไม่ต่อเนื่อง ซือแป๋ไม่ได้บังคับหรอก ข้าน้อยพยายามจะบังคับตนเองต่างหาก วิชาภาคฤดูร้อนของข้าน้อยต่างจากวิชาภาคฤดูร้อนของสำนักอื่น ของข้าน้อยเพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น เพราะว่าข้าน้อยศึกษาวิชาตามคัมภีร์ซึ่งเขียนไว้เป็นภาษาของคนอีกซีกโลกหนึ่ง คนเหล่านั้นมีฤดูร้อนอยู่ในช่วงเดือนหกเดือนเจ็ดนี้ ข้าน้อยจึงต้องยึดภาคเรียนให้เป็นตามแบบคนเหล่านั้นด้วย การเรียนภาคปกติของข้าน้อยจะเริ่มก็เดอนแปดโน่นแน่ะ ยามนี้ภาคฤดูร้อนเพิ่งเริ่มเท่านั้นท่านพี่ ฮือ.. อีกยาวนานเหลือเกิน หากข้าน้อยจะสำเร็จก่อนเพื่อนๆบ้าง ก็เร็วกว่าอย่างมากแค่ครึ่งปีเท่านั้นล่ะท่าน ซึ่งข้าน้อยก็ยังไม่รู้ว่าจะออกมาเร็วกว่าหรือช้ากว่ากันแน่ ... ขอบคุณเหลือเกินสำหรับน้ำชาอุ่นๆอันเปี่ยมด้วยน้ำใจอันแสนจะอบอุ่น วิชาตัวเบาของข้าน้อยไม่อาจใช้ข้ามมาถึงที่แห่งนี้ได้จากแม่น้ำนั้น ด้วยว่ามันไกลเกินไป แต่ข้าน้อยจะใช้วิชาถอดวิญญาณลอบเข้ามาแทน อย่างเช่นในครั้งนี้เป็นต้น  55 ท่านพี่รองถูกโฉลกกับเลข 9 เป็นแน่ ถึงได้เลขสวยขนาดนี้ ท่านต้องมีหน้าที่การงานอันก้าวหน้าอย่างแน่นอน รวมถึง สนส ด้วย 55 หวังว่าการงานจะไม่รุมเร้าท่านจนโหดร้ายเกินไป ดั่งเช่นที่การเรียนได้ทำกับข้าน้อยมาแล้ว โอ้... ขอให้ทุกท่านโชคดี จากคุณ : สัมปันนี - [ 5 มิ.ย. 48 22:42:17 ]

ความคิดเห็นที่ 102 สัมปันน้อยทำให้ตั๊วกอฉุกคิดได้ว่า.. การหากินบนความทุกข์ของผู้อื่น อาจเป็น.. การข่วยผู้อื่นให้พ้นทุกข์.. โอ้ นับว่าพวกเราสี่พี่น้องช่างโขคดี ที่มีน้องน่ารักเช่นนี้ สัมปันน้อย..เป็นได้แค่ อึ๊งย้ง มิอาจเป็นเช่น ก๊วยเจ็ง เด๋วเป็น ทอม อ่ะ... สำนักท่านมีหอสูงนั้นดีแล้วเพราะพี่รอง พยายามยัดเยียด คานให้เจ้า...ระวังตัวบ้างก็ดีน๊า........ . ฟังว่ามีหน่วยงานหน่วยหนึ่งสร้างหอสูงริมน้ำนครชัยศรี.... ฝึกวิชาอั๊งม้อผมแดง มิทราบว่าเป็นที่นี่หรือไม่ ต้องขอให้พี่รองปล่อยม้าเร็ว ออกสืบด่วน. น้องรองคงหายดีแล้ว..สาธุ ปาเด๋วจาได้ชมตลุย บฟ. ต่อซะที... น้องสามหายไปไหน..ถูกลักพาตัว อุ้มไปหรือเปล่าหนอ..... สัมปันน้อย.งูยักษ์รูปงามนัก..รองพี่รองของเจ้าเล็กน้อย มิใช่พรรคมารหรอก..มิต้องเป็นห่วงพี่รอง  เพราะ.. ในความดุดันยังแผงความห่วงใยเล็กน้อย.... แก้ไขเมื่อ 06 มิ.ย. 48 07:19:18 จากคุณ : บ๊วยเค็ม2002 - [ 6 มิ.ย. 48 07:18:16 ]

ความคิดเห็นที่ 103 คารวะตั้วกอ พี่รอง และพี่สาม ข้าน้อยขอประทานอภัยที่หายหน้าไปนาน เนื่องจากคอมพ์ของข้าน้อยยังไม่หายไข้ ท่านซินแสกล่าวว่า อีกหลายเพลาอยู่ เอ...หรือข้าน้อยจะนำมาขอคำแนะนำจากตั้วกอดี...อิอิ.... ขอขอบคุณในความอารีของตั้วกอที่เป็นห่วงข้าน้อย ข้าน้อยยังอยู่ดีมีสุข มิได้ถูกอุ้มแต่อย่างใดหรอก เพียงแต่มิมีโอกาสได้มาพบปะกับทุกท่านเท่านั้น.... พี่รอง... ข้าน้อยเห็นด้วยกับพี่สามว่า ท่านเป็นเสาหลักของสำนัก สนส. อย่างแท้จริง ข้าน้อยเองมิได้เป็นผู้เชี่ยวชาญ ยังเป็นรองท่านทั้งสองอยู่อีกมาก ในความเห็นของข้าน้อย ยุทธภพทุกวันนี้เกิดอาเพทใหญ่เช่นที่พี่สามกล่าวไว้ เสื้อผ้าอาภรณ์ราคาแพงจนจับไม่ลง จริงๆ พี่รอง เนื้อผ้าเพียงน้อยนิด ราคาเท่าบุฟ 1 มื้อ ฮือฮือ... ข้าน้อยเห็นแล้ว ต้องตัดใจ เลือกบุฟแทน 555 ยอมนุ่งห่มอาภรณ์เก่าๆ ตามประสาคนยาก.... พี่สาม... ท่านกลับสำนัก แล้วเพลาใดข้าน้อยจะได้พบปะท่านอีกเล่า ข้าน้อยยังมิได้รับคำตอบจากม้าเร็วของท่านน้าเลยว่า จะสะดวกให้ท่านแม่และข้าน้อยเข้าพบได้เมื่อใด เมื่อได้คำตอบแล้ว ข้าน้อยจะเรียนเชิญพี่สามร่วมเดินทางไปกับข้าน้อยด้วย มิทราบว่าท่านจะสะดวกหรือไม่....   แล้วท่านงูยักษ์ท่านนี้ มิทราบว่ามีที่มาจากที่ใดกัน ข้าน้อยห่างหายไปนาน ยังมิมีโอกาสได้ทำความรู้จัก วานท่านทั้งหลายชี้แนะข้าน้อยด้วย.... (ตั้วกอ ท่านว่า ท่านงูยักษ์รูปงามจริงหรือท่าน ข้าน้อยอยากพบปะซักครั้ง อิอิ... เผื่อว่าในภายภาคหน้า มีโอกาสได้เป็น....กัน) จากคุณ : mamchan - [ 6 มิ.ย. 48 14:07:33 ]

ความคิดเห็นที่ 104 น้องสี่แหม่มจันทร์ ทำท่าจะออกจาก สนส อยู่เรื่อย ที่จริงน้องสี่เป็นเพียงล้อเล่นเท่านั้น อันตั้วกอกล่าวว่างูยักษ์รูปงามนัก..รองพี่รองของเจ้าเล็กน้อย <<< นั้นเป็นเพราะตั้วกอเมตตากลัวข้าจะเสียใจ  ซึ่งที่จริงแล้ว  ข้าเองนั้นขี้ริ้วยิ่งนัก จึงตั้ง สนส ดังกล่าว .......ส่วนท่านงูยักษ์มีรูปงามเป็นที่เลื่องลือหมู่อิสตรีมากมายล้วนหลงใหลท่านนั้นเป็นความจริง พรรค สนส ของเราต่างมีความริษยา จึงรบพุ่งกันอยู่เป็นเนืองนิจ นี่เป็นสาเหตุหนึ่งของความขัดแย้งระหว่างสองพรรค   ต่อมาข้าเสนอแนวทางสงบอยู่ร่วมกันโดยสันติไปดังกล่าว น้องสี่แหม่มจันทร์เป็นถึงผู้คุ้มกฎพรรค ย่อมไม่คิดจะมีสัมพันธ์กับบุรุษใดๆตามอุดมการณ์ สนส เรา ข้าเองก็สบายใจ อิอิ **** โอ ตั้วกอมองปราดเดียว ก็รู้ไปถึงเบื้องหลังกระบวนท่าของน้องสาม ว่ามาจากสำนักใด .......ที่แท้น้องสามสมเป็นจอมยุทธ์รุ่นใหม่ ปัจจุบันสมัยมีสำนักอั๊งม้อนอกด่านเข้ามาก่อร่างสำนัก รับศิษย์ในแดนตงง้วน อยู่มากหลาย   จอมยุทธ์สมัยนี้มิต้องเดินทางตรากตรำไปถึงนอกด่านด้วยตัวเอง อยู่ในตงง้วนแต่สามารถเรียนยุทธ์จากอั้งม้อได้เช่นนี้นับว่าก้าวทันสมัยยิ่งนัก ข้าเองฟังแล้วรู้สึกชราลงไปกว่าสิบปีทันที *** น้องสามเปรียบหมู่ธงได้ตรงใจข้ายิ่งนัก โอ ทอดตาไปมอง หน้าศูนย์ประชุมสิริกิติ์ก็เห็นเป็นหลายสิบเสาเช่นกัน ดูสิ หมู่ธงคล้ายย้ำถึงความเกรียงไกรของ สนส ถ้วนหน้า สนส ของเราคล้ายธงสะบัดโบก และจะก้าวไปไกลดั่งเลข 9 ฉันนั้น โฮ่ๆๆๆๆ ********* ในบ่อน้ำโบราณนั้น มีสรรพสัตว์อาศัยดำรงชีพอยู่มากมาย ทั้งคางคก อึ่งอ่าง<<<<<<<<< ฮือๆๆ น้องรองกล่าววาจานี้คล้ายกระบี่คมกริบแทงเข้าในหน้าอันอวบอูมของข้ายิ่งนัก   โอ อันใบหน้าของข้าคางคกยังต้องหลบหลีก มีเพียงอึ่งอ่างยามพองลมเต็มที่เท่านั้นที่พอจะเปรียบเทียบเคียงดูได้ .......นี่เองเป็นคำตอบที่ว่าเหตุใดที่อึ่งอ่างคางคก ดีใจยามเห็นหน้าข้านั้น ก็เป็นเพราะมันคิดว่าญาติมาเยี่ยมนั้นเอง ฮือๆๆ *** อาภรณ์ที่ใช้ผ้าน้อยกลับมีราคาสูงกว่าอาภรณ์ที่ใช้ผ้ามาก นั้นจริงแท้  น้องสี่แหม่มจันทร์ได้มายืนยันแล้ว โอ หากว่าอาภรณ์ชิ้นเล็ก เทียบเป็นอัฐตำลึงได้เท่าบุฟเฟต์หนึ่งมื้อแล้ว  ข้าว่าหาบุฟเฟต์กินยังประโยชน์แก่ร่างกายมากกว่าผ้าชิ้นน้อยเช่นนั้นมากโข ท่านทั้งหลายว่าจริงหรือไม่ *** จากคุณ : อู๋ปังจู้ - [ 6 มิ.ย. 48 17:53:33 ]

ความคิดเห็นที่ 105 คารวะท่านพี่ทั้งสองและท่านน้องแหม่มจัง ^ ^ ข้าน้อยลองคิดดูแล้ว ว่าข้าน้อยอาลัยอาวรณ์พวกท่านอยู่ไม่หาย แม้ว่าจะรอนแรมมาถึงสำนักและกะว่าจะมุ่งเรียน หาไหนได้ ยังคงหาเวลามานั่งถอดวิญญาณอยู่หน้าเครื่องสมองกลได้ทุกวัน อาจเป็นเพราะภาคฤดูร้อนนี้เรียนแค่ไม่กี่วิชาจึงยังพอมีเวลาบ้าง ตั้วกอล้ำลึกโดยแท้ วิชาที่ข้าน้อยศึกษาอยู่เป็นวิชาที่พวกอั้งม้อผมแดงคิดขึ้นมาแต่สำนักที่ข้าน้อยสังกัดอยู่นั้นหาได้อยู่ริมแม่น้ำนครชัยศรี หากอยู๋ริมน้ำเจ้าพระยานี่เอง เป็นสถาบันเก่าแก่พอควร มีลัญจกรเป็นรูปธรรมจักร และมีเคล็ดวิชาที่ขึ้นชื่ออยู่หลายเล่ม ที่ข้าน้อยกำลังฝึกอยู่นั้นคือตำราเศรษฐยุทธฉบับต้นตำหรับภาษาของพวกอั้งม้อ ซึ่งขณะนี้เพิ่งศึกษาไปได้แค่ครึ่งเดียวเท่านั้น ยังเหลือเวลาอีกราวๆสองปีจึงสำเร็จ ซึ่ง.. ก็หวังว่าจะสำเร็จตามนั้น 55 ไม่ต้องไปเรียนไกล แค่ในตงง้วนก็พอหาได้อย่างพี่รองว่า แต่ท่านพี่รองอย่าได้รู้สึกชราเลย เป็นห่วง การหากินบนความทุกข์ของผู้อื่น อาจเป็น.. การข่วยผู้อื่นให้พ้นทุกข์ >> ตั้วกอมีวาจาคมคายน่าคิดอีกแล้ว แต่ไฉนต้องกล่าวร้ายตนเอง ท่านมิได้หากินบนความทุกข์ผู้อื่นเสียหน่อย คนเราทุกนเกิดมาย่อมพบปะความทุกข์ ท่านช่วยเหลือพวกเขา และได้รับน้ำใจตอบแทนจากการช่วยเหลอ อันสมควรได้รับอย่างยิ่งต่างหาก ซินแสเช่นท่านพี่ย่อมต้องมีจรรยาบรรณสูงส่ง มีใจช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์โดยไม่หวังสิ่งตอบแทนอยู่แล้ว ซ้ำยังเสียสละบุกป่าฝ่าดงหาสมุนไพร และคลุกคลีกับผู้ป่วยโดยไม่รังเกียจ น่ายกย่องหาที่เปรียบมิได้แล้ว 55 ข้าน้อยคงไม่อาจเป็นได้ทั้งก๊วยเจ็งหรออึ้งย้งน่ะสิท่านพี่ เพราะข้าน้อยไม่อยากเป็นทอมแค่ขอยึดหลักมาเฉยๆ แต่ข้าน้อยก็ไม่งดงามและปราดเปรื่องเท่าอึ้งย้ง โอ ข้าน้อยเป็นได้แค่เด็กมอมๆเท่านั้น อ่อ ที่แท้ท่านงูยักษ์มิใช่พรรคมารหรือ (เห็นเรียกจอมมารกันอ่ะ) งั้นข้าน้อยต้องขออภัยที่บังอาจสบประมาทไปบ้าง ตั้วกอ ข้าน้อยเกรงว่า ท่านพี่รองไม่ต้องยัดเยียด ข้าน้อยก็คงจะมีคานเป็นของตัวเองอยู่แล้วในไม่ช้านี้ 55 ขอบคุณท่านพี่รองที่มีน้ำใจเหลือเกิน ข้าน้อยมักน้อย ที่บ้านข้าน้อยมีมากพอแล้ว โฮะๆๆ ไม่อาจรับเพิ่ม ส่วนที่ท่านงูยักษรูปงามแถมยังแฝงความห่วงใยในความดุดันอีกนั้น เป็นลักษณะของชายเจ้าชู้ไม่ผิดเพี้ยนเลย 55 ขอให้น้องแหม่มจังระวังตัวด้วย และขอให้คอมของน้อมแหม่มจงฟื้นตัวโดยไว พี่ๆคิดถึงนะจ๊ะ 55 เรื่องเสื้อผ้าชิ้นเกที่ราคาแพงนั้น มีทางแก้อยู่บ้าง คือ ขณะนี้แม้ผ้าชิ้นเล็กราคาแพง ผ้าชิ้นใหญ่รุ่มร่ามกลับราคาถูก น้องสี่ซื้อแบบนี้มาใส่ก็ได้ ไม่ต้องถึงกับใส่ของเก่าๆคร่ำคร่าเกินไป แถมยังมีเงินเก็บไว้ทานบุฟเฟต์ได้อีก โฮะๆๆ แต่หากเป็นเช่นข้าน้อย คือไม่มีเงินทานบุฟเฟต์จริงๆล่ะก็ ข้าน้ยคิดว่าตั้งกอและพี่รองคงเมตตาเราทั้งสอง ไม่ปล่อยให้อดตายแน่ๆ 55   ขอบคุณน้องแหม่มเหลือเกินที่ยังเป็นห่วง จะส่งข่าวมาบอก ข้าน้อยไปกลับมาทุกอาทิตย พอมีเวลาบ้างแน่ๆ แต่หากคลาดแคล้วไม่มีบุญได้กินกุ้งด้วยตัวเอง คงต้องขอให้น้องแหม่มจังกินเผื่อซักหลายๆตัวหน่อย 55 โปรดอย่าถือสา เรียนท่านพี่รอง ข้าน้อยว่าที่ท่านมาตั้ง สนส มิใช่เพราะอัปลักษณ์ แต่โบราณว่า หากแผ่นดินไร้ชาย(ท่านต้องเปลี่ยนเป็นหญิง)ที่พึงเชย อย่ามีคู่เสียเลยจะดีกว่า ท่านคงถือภาษิตนี้ใช่หรือไม่ อันเสือสองตัวอยู่ถ้ำเดียกวันไม่ได้ คนรูปงามอย่างท่านและท่านงูยักษ์จึงต้องทะเลาะเบาะแว้งกันเป็นเรือ่งธรรมดา 55 บัดนี้ตกลงแบ่งถ้ำกันได้แล้ว ย่อมสงบศึกไป อิๆ ชะตาของพี่รองผูกพันกับเลขเก้าจริงๆ นับว่าโชคดีนัก ดวงข้าน้อยสิ กลับไม่แน่ไม่นอน เด๋วขึ้นเด๋วลง รันทดเหลอเกิน ฮือๆๆ วาจาของข้าน้อยมิได้เจตนาจะเชือเเฉอนพี่รองขนาดนั้นเลย ข้าน้อยหมมายฟามว่าท่านพี่รองรูปงามจนเหล่าสรรพสัตว์ที่ไม่เคยเห็นสิ่งสวยงามขนาดนี้ต้องรีบแย่งกันมาชื่นชมต่างหาก .. แต่หากว่าเจ้าคางคกหลบลี้หนีหน้า คงเป้นเพราะไม่อาจทนเปรียบเทียบตัวเองก้บท่านพี่ได้ ส่วนเจ้าอึ่งตัวเขื่องนั้น คงอยากชื่นชม และพยายามพองลมเพื่อมาเทียบรัศมีความอิ่มเอิบของใบหน้ากับพี่ท่าน โธ่ เจ้างไม่เจียมตัวเสียแล้ว 555 สุดท้าย ข้าน้อยเห็นด้วยอย่างยิ่งว่าเอาอัฐไปทานบุฟเฟต์ดีกว่า และหากทานบุฟเฟต์มากๆแล้ว ก็มั่นใจได้ว่าจะไม่มีโอกาสใส่เส้อผ้าชิ้นเล็กๆได้ เป็นการบังคับให้ประหยัดไปในตัว เพราะมันจะปรินั่นเอง ... จากคุณ : สัมปันนี - [ 6 มิ.ย. 48 21:28:50 ]

ความคิดเห็นที่ 106 ตั๊วกอ..ชราแล้วเจรงๆ... เมือคืนเก็บเอาคำของสัมปันน้อยไปฝัน เป็นตุเป็นตะ. ฝันว่าเป็นจิตรกร ที่ขายภาพได้ 80000ตำลึงทอง ว๊าว.. ตื่นจึงรู้ว่า โดนวิชาเลอะเลือนวิญญาณของสัมปันน้อยซะแล้ว... ตั๊วกอเห็นว่าคำของสัมปันน้อยชื่นชมน้องรองแปลกดีอ่ะ อิๆๆ....ขอให้เขียด    คางคกจงชื่นชมมิรู้หน่าย ฮาๆ จากคุณ : บ๊วยเค็ม2002 - [ 7 มิ.ย. 48 08:31:46 ]

ความคิดเห็นที่ 107 แหม่มจัง น้องรัก.... ประเสริฐมากที่ท่านเสนอไอเดียเลิศหรู.. แปรศาสตราเป็นแพรพรรณ...ว๊าว สำนักงูยักษ์คืนดีกับพี่รอง แบบโรเมโอกับจูเลียต นับว่าน้องรักเสียสละมาก.... ตั๊วกอน้ำตาไหลพราก ซึ๊งใจ. ลองแอบดูงูยักษ์ได้ที่ทู้เก่า ชุมนุมงานเลี๊ยงคลับ jj.... ต้นปีนี้เอง โอ.ทั่นปีก ทั่นเต้าเจี๊ยวก็ปรากฏตัวด้วยในงาน ยอยศพระลอปรับมาใช้กับงูยักษ์ได้มั๊ง... เอ.งานกุ้งที่น้องสี่นัดสัมปันน้อย น่ารวมพี่รองไว้ด้วยก็จะดี เพราะกุ้งคือชีวิตของพ่รองเจ้าน๊า............... จากคุณ : บ๊วยเค็ม2002 - [ 7 มิ.ย. 48 12:55:18 ]

ความคิดเห็นที่ 108 น้องสามสัมปัน อันน้องสามรอนแรมมาถึงริมเจ้าพระยานี้นับว่าไกลอยู่ แต่ก็มิใช่ไกลโขนัก   วิชาเศรษฐยุทธลึกซึ้งเต็มไปด้วยโมเดลพิสดารยากแก่สติปัญญาคนทั่วไปจะเข้าใจได้   อีกทั้งต้องประสานดัชนีชี้เส้นขึ้นสูงลงต่ำแปรเปลี่ยนมิหยุดหย่อน  หนำซ้ำน้องสามร่ำเรียนจากม้วนคัมภีร์ต้นฉบับจากอั้งม้อ ย่อมต้องใช้ความสามารถเพิ่มขึ้นอีกมากมายนัก  หนำซ้ำสำนักธรรมจักรเป็นสำนักเลื่องชื่อด้านเศรษฐยุทธมาแต่โบราณกาลคล้ายดังเป็นเสี้ยวลิ้มในด้านนั้นโดยแท้  โอวว   น้องสามฝึกวิชาแขนงนี้จากสำนักนี้ภายหน้าต้องสร้างชื่อให้กระเดื่องยุทธภพเป็นแน่แท้ การหากินบนความทุกข์ของผู้อื่น อาจเป็น.. การข่วยผู้อื่นให้พ้นทุกข์ >> น้องสามกล่าวถูกต้องแล้ว ตั้วกอกล่าวดังนั้นเป็นแต่เพียงถ่อมตัวเท่านั้น  จรรยาแพทย์ของตั้วกอสูงส่งเกินกว่าจะนำคำทำมาหากินไปเปรียบเปรยได้   โอ ข้าน้อยเป็นได้แค่เด็กมอมๆเท่านั้น <<<< เด็กมอมๆนั้นคล้ายดั่งศิษย์พรรคกระยาจก ที่พึงปฎิบัติตัวกันมา โดยมีแนวคิดลึกซึ้งแฝงอยู่ โอ พรรคกระยาจกอันเกรียงไกร ต้องการให้ศิษย์พรรคคลุกคลีกับปวงประชา เป็นอยู่ติดดินเพื่อเข้าใจชาวยุทธ์ในระดับรากหญ้า มุ่งหาสัจธรรมอันแท้แก่นชีวิต  นับถือๆๆ น้องสามไฉนต้องเกรงใจ อันคานนั้น ในสำนักใหญ่แห่ง สนส มีไว้เป็นจำนวนมาก  สมาชิกพรรคเรามีดำริให้สร้างคานทองคำเรียงรายไว้ตามทางเข้าพรรคเพื่อเตือนใจให้ยึดมั่นใน สนส อยู่เสมอ ส่วนที่ท่านงูยักษรูปงามแถมยังแฝงความห่วงใยในความดุดันอีกนั้น เป็นลักษณะของชายเจ้าชู้ไม่ผิดเพี้ยนเลย <<<< น้องสามกล่าวมิผิด จอมมารงูยักษ์เป็นบุรุษรูปงามและมีความเจ้าชู้อยู่เป็นธรรมดาแห่งฝ่ายอธรรม น่ากลัวยิ่งนัก อันความคิดให้น้องสี่นุ่งห่มเสื้อผ้าชิ้นใหญ่นั้น สมกับที่น้องสามฝึกวิชาอั้งม้อมาโดยแท้  ของใดไม่ทันสมัยไร้ผู้ต้องการปริมาณล้นเหลือ ราคามันย่อมตกต่ำลงเป็นธรรมดา น้องสี่น้องสามจึงควรนุ่งห่มชิ้นใหญ่แล้วนำเงินที่เหลือไปบริโภคบุฟเฟต์จะประเสริฐสุด  อีกทั้ง การซื้ออาภรณ์ชิ้นใหญ่ย่อมได้กำไรกว่าอย่างเห็นได้ชัด   น้องสามกล่าวเกินไปแล้ว ที่จริงข้ามีฉายา บ่อหนั่งไอ่ ไร้คนมาเหลียวแล  คนเช่นข้าจะมีใครมาสนใจใยดีได้ ฮืออๆๆๆๆ ส่วนเจ้าอึ่งตัวเขื่องนั้น คงอยากชื่นชม และพยายามพองลมเพื่อมาเทียบรัศมีความอิ่มเอิบของใบหน้ากับพี่ท่าน โธ่ เจ้างไม่เจียมตัวเสียแล้ว <<<< เจ้าอึ่งนั้นไม่เจียมตัวจริงๆ  อันตัวเองพองลมเพียงนี้ไฉนจะบังอาจมาเทียบกับใบหน้ามหาศาลของข้าได้  โอ  มองไปบนฟ้ามีเพียงดวงจันทร์ มองไปบนโต๊ะอาหารมีเพียงซาลาเปาเท่านั้น จึงพอเปรียบเทียบกับใบหน้าข้าได้  อิอิ เอาอัฐไปทานบุฟเฟต์ดีกว่า และหากทานบุฟเฟต์มากๆแล้ว ก็มั่นใจได้ว่าจะไม่มีโอกาสใส่เส้อผ้าชิ้นเล็กๆได้ เป็นการบังคับให้ประหยัด <<<< น้องสามแสดงภูมิปัญญาสมกับฝึกเศรษฐยุทธ์อีกแล้ว นี่เรียกว่ากระสุนนัดเดียวพิชิตสองนกโดยแท้ อัฐใช้กินได้ประโยชน์แถมยังทำให้ไม่ต้องไปใส่อาภรณ์ชิ้นเล็กให้ลำบากกายและเสริมสร้างออมอัฐได้ต่อไปมิสุดสิ้น   ตั้วกอฝันประหลาดนัก >>>ฝันว่าเป็นจิตรกร ที่ขายภาพได้ 80000ตำลึงทอง <<<< ตั้วกอนอกจากเป็นซิงแซแล้ว วิชาด้านจิตรกรยังเป็นเอกมิแพ้ใครในตงง้วนแลนอกด่าน ฝีมือเป็นที่เลื่องลือนัก  ว่ากันว่าภาพร้อยม้าห้อตะบึงของท่าน เสนาบดีประมูลซื้อไปมากกว่าห้าหมื่นตำลึงทอง มีเพียงภาพเดียวที่ตั้วกอเก็บไว้มิยอมขายตลอดมา เป็นภาพยอดหญิงงามยุทธภพชื่อภาพ "เจ้าแม่วารีมรกต"   แม่นางในภาพมีความงามอันพิสุทธ์ดุจสายน้ำสีมรกต หลั่งโชลมพัดพาไปทั่วแดนดิน    ยามดึกดื่นค่อนคืน ว่ากันว่า ตั้วกอซิงแซเทพยดา มักนำรูปดังกล่าวมาคลี่ดูท่ามกลางแสงเทียน บางครั้งท่านเพ่งดูอย่างเคลิบเคลิ้มจนยามสองยามสามกว่าจะข่มตาหลับลงได้ ยามใดที่ท่านดู รอยยิ้มอันเปี่ยมสุขปรากฎบนใบหน้าสูงสง่าราศีของตั้วกอเสมอมา  โอ ภาพนั้นแฝงปริศนาใด ??? ....ครั้งนี้ภาพที่ขายได้ กว่าแปดหมื่นนั้น คงต้องเป็นภาพที่สูงค่ายิ่ง   ..โอ  หรือว่าตั้วกอตัดใจขายภาพ "เจ้าแม่วารีมรกต" อันโด่งดังไปแล้ว นั่นคงเป็นไปมิได้ ด้วยว่าตั้วกอถนอมรักภาพดังกล่าวอย่างสุดซึ้ง หรือนิมิตนี้เป็นไปได้ว่า  เจ้าแม่ในภาพ จะปรากฎตัวออกมาอยู่ร่วมกับตั้วกอ เป็นที่สะท้านเทือนยุทธภพยิ่ง !!! น้องสามกับน้องสี่ตกลงกันไปงานเลี้ยงกุ้งที่เหลาใด ไฉนข้ามิทราบ โออ ดังตั้วกอกล่าวไว้ กุ้งคือชีวิตของข้านั้นมิผิด โอย อยากกินยิ่งนัก จากคุณ : อู๋ปังจู้ - [ 7 มิ.ย. 48 17:25:46 ]

ความคิดเห็นที่ 109 คารวะท่านพี่ทั้งสองที่เคารพรักยิ่ง ^ ^ ตั้วกอฝันดีอย่างนี้ อาจเป็นไปได้ว่าจะมีนิมิตอย่าท่านพี่รองว่าไว้แหงมๆ ข้าน้อยยินดียิ่งนัก .. เอ๊ะ หรือจะเป็นนิมิตว่าหวยงวดหน้าจะออก 80 08 อะไรประมาณนี้  55 ว่าแต่ภาพที่ท่านขายคือภาพอะไรรึพี่ท่าน ข้าน้อยสนใจเช่นเดียวกับพี่รอง แต่ที่สงสัยมากกว่านั้นคือ ท่านเก็บเอาคำไหนของข้าน้อยไปฝันหรือ ข้าน้อยด้อยปัญญานัก อ่านดูไม่รู้ซํกทีว่าคำไหนของข้าน้อยพอจะโยงไปสู่การขายภาพเขียนได้ 80000ตำลึงทองบ้าง 55 อย่างไรก็ดี ข้าน้อยยินดียิ่งนัก ที่วิชาเลอะเลือนวิญญาณได้ก้าวหน้าขึ้นอีกขั้นหนึ่งแล้ว และตั้วกออุตส่าห์ให้เกียรติเก็บเอาไปฝันอีกตะหาก เป็นบุญของข้าน้อยแล้ว ที่จริงข้าน้อยก็ชอบวาดรูปออกแบบเหมือนกัน ก่อนหน้านี้เคยใฝ่ฝันอยากเข้าฝึกวิชาทางด้านนี้ แต่ฝีมืออ่อนด้อย ถ้าเจอตั้วกอก่อนหน้านี้และได้ฝากตัวเป็นศิษย์(อีกแล้ว)วิชาตวัดพู่กันจากท่าน ข้าน้อยอาจได้เป็นศิลปินกับเค้าบ้าง บุญไม่ถึงอีกแล้ว ข้าน้อยเจอตั้วกอช้าไปอีกแล้ว ฮือๆๆ ส่วนคำชมสำหรับพี่รองนั้น จะใช้แบบธรรมดาได้อย่างไร ท่านพี่รองเป็นคนเหนือธรรมดา ก็ต้องชมแบบไม่ธรรมดาซะหน่อยล่ะ หุๆ เรียนท่านพี่รอง แม้แม่น้ำสายนี้ไม่ไกลจนสุดกู่ แต่หนทางลำบากนัก ทั้งคับคั่งและเชื่องช้า อีกทั้งบ้านข้าน้อยอยู่แถวมณฑลรามอินทราแสนไกล ข้าน้อยจึงขออนุญาตท่านแม่มาอยู่หอสูงแทน แต่กลับบ้านอาทิตย์ละครั้งน่ะท่าน วิชาเศรษฐยุทธนั้น ยากอย่างท่านพี่ว่า ทั้งดัชนีชี้ชะตาขึ้นลงผกผันอยู่ร่ำไป ยามฝึกใหม่ๆ บางครั้งข้าน้อยเกิดอาการธาตุไฟเข้าแทรก เกือบแย่เหมือนกัน ส่วนที่เป็นภาษาอั้ม้อนั้น ข้าน้อยว่าดีแล้ว เพราะได้ทำความเข้าใจจากต้นฉบับตีความได้โดยตรง ข้าน้อยเคยเรียนเป็นภาษาแปลสมัยฝึกอยู่ขั้นมัธยม ม่ายรู้เรื่องเรยยย อาการหนักกว่านี้อีกล่ะท่านพี่ ส่วนเรื่องสร้างชื่อด้านนี้ ข้าน้อยคงทำท่านพี่ผิดหวังซะแล้ว ข้าน้อยมีจิตใจฝักใฝ่อาหารการกินมากกว่าเรื่องเรียนเป็นไหนๆ โฮะๆๆ สร้างน้ำหนักน่าจะง่ายกว่า ข้าน้อยเป็นเด็กมอมๆที่ติดดินคลุกคลีกับรากหญ้านั้นจริง เพราะข้าน้อยนี่เองคือหนึ่งในรากหญ้าเหล่านั้น แฮ่ นสของท่านพี่รุ่งเรื่องร่ำรวยเหลือเกิน คานที่ข้าน้อยมีอยู่ที่บ้านเป็นแค่คานเหล็กคานไม้ อย่างมากก็ได้แค่คอนกรีตเรมใยเหล็ก แต่พรรคท่านพี่มีคานทองมากมาย โอ ล้ำค่าเหลือเกิน ของล้ำค่าขนาดนี้ข้าน้อยรับมิได้หรอกท่านพี่ จะดูไม่งาม หุๆ เอ๊.. สรุปแล้วท่านงูยักษ์นี่มารหรือไม่มารกันแน่ ตั้วกอว่าอย่าง พี่รองว่าอีกอย่าง ข้าน้อยง๊งงง.. ท่านพี่รองถ่อมตนด้วยฉายาเช่นนี้แสดงว่าความจริงย่อมมีคนรักใคร่ยกย่องมากมาย เข้าตำรา มังกรซ่อนเขี้ยว อีกทั้งคนแนว บ่หนั่งไอ่ย่อมออกอาการซึมเซาซูบซีดกินไม่ได้นอนไม่หลับ แต่นี่ท่านพี่.. ท่านพี่กลับไม่มีอาการเช่นนั้นเลย ตรงข้าม หน้ากลับอิ่มเอิบมีสง่าราศี แถมรูปงามกว่าท่านงูยักษ์เสียอีก 55 แล้วจะเชื่อว่าบ่หนั่งไอ่ได้อย่างไรกัน วิชาเศรษฐยุทธของข้าน้อยร่ำเรียนมานานพอควร แสดงปัญญาได้แต่เพียงเท่านี้ล่ะท่าน ยามนี้ยังสงสัยอยู่ว่าจะใช้ทำมาหากินอย่างคนอื่นเค้าได้มั้ยนี่ โถ่ถัง.. เจ้าแม่วารีมรกตนี่ฟังดูงามนัก ผิวน้ำสีเขียวมรกตช่างดูงดงามสบายตาทว่าลึกลับน่าค้นหา แถมเป็นภาพที่ตั้วกอเก็บไว้ไม่ยอมขายอีก อย่างนี้ข้าน้อยนึกไปถึงจิตรกรโลก ท่าทางว่าฝีมือใกล้เคียงกับตั้วกอนามว่าดาวินชี เก็บรักภาพโมนาลิซาไม่ยอมขายเช่นกัน เจ้าแม่วารีมรกตของตั้วกออาจมีรอยยิ้มอันชวนตะลึงน่าค้นหายิ่งกว่าโมนาลิซา ตั้วกอจึงจ้องจนดึกดื่นขนาดนั้น แถมประทับรอยยิ้มเปี่ยมสุขจากนางมาไว้บนหน้าตัวเองอีก โอ.. หากตั้วกอไม่ขายภาพนี้อาจเป็นเพราะนางในภาพออกมาอยู่กับตั้วกออย่างพี่รองกล่าว จึงยากจะตัดใจขาย หากเป็นอย่างงั้นข้าน้อยขอร้องให้ตั้วกอวาดให้พี่รองซักภาพ เอาแบบให้ออกมาจากภาพได้ด้วย พี่รองจะได้ไม่เหงาอีกต่อไป โฮะๆๆๆ น้องสี่มีเมตตาจะชวนข้าน้อยไปทานกุ้งที่นอกเมือง หากพี่รองและตั้วกอไปด้วย ต้องยิ่งสนุกสนานแน่นอน โอ ข้าน้อยอดใจรอไม่ไหวแล้วว เหลานี้ไม่มีชื่อ เพราะเป็นสถานที่เร้นลับ หากมิใช่น้องสี่พาไปแล้วคนอื่นไม่อาจเข้าถึงได้  ว่ากันว่าเนื้อกุ้งสุกกำลังดีมีรสโอชา เนื้อแน่นและหอมรัญจวนยิ่งนัก หากท่านพี่รองผู้มีกุ้งเป็นชีวิตได้ชิม ชีวิตของท่านต้องสดชื่นกระปรี้กระเปร่าเป็นแน่ .. พอดีกว่า ข้าน้อยชักจะหิวแล้ว โฮะๆๆ เด๋วอดไม่ไหวกินดึกๆอย่างนี้จะแย่เอา ขอลา จากคุณ : สัมปันนี - [ 8 มิ.ย. 48 00:05:23 ]

ความคิดเห็นที่ 110 ความจริงมิใช่ภาพ..แต่เป็นม้วนคัมภีร์ ซิ่งจำ เข็มปลิดวิญญาณ เอ็ย เข็มเทพยดาต่างหาก ตั๊วกอฝึกทบทวนสักวันจะได้ใช้กับน้องรอง.. จากคุณ : บ๊วยเค็ม2002 - [ 8 มิ.ย. 48 06:28:47 ]

ความคิดเห็นที่ 111 สัมปันน้อย.น้องรัก เจ้าแม่ที่พี่รองกล่าวถึง เธอหายสาบสูญ ไปกับข่าวมงคล.จนมีผู้ประกาศหาอยู่ในทู้ บนๆ.. คำของสัมปันน้อยทำให้ตั๊วกอคิดถึง อดีตที่ชื่นชอบในงานวาดเขียน โอ้..เหมือนสายน้ำที่ไหลไปมิย้อนคืนมาอีกเลย ครั้งนั้นถ้าตั๊วกอมิเรียนวิชารักษาคนแล้ว คงมิได้มีโอกาศ เช่นสัมปันน้อย ที่เลือกเรียนสิ่งที่ถูกใจได้ อนาคตบยุทธภพคงมีกรีนสแปนญ. ในไทก๊กเป็นแน่แท้.. พี่รองแค่น้องๆชวนก็น้ำลายยืดซะแล้ว .. หน้าทั่นมิได้บานแบบที่ว่าเลย คมเข้มสมชายชาจีน เอ๊ยชาตรีต่างหาก...........เป็นพหูสูตรเรื่องอาหาร บฟ. ส่วน งูยักษ์เคยได้รับคัมภีร์มารโลหิต ที่คลับเจเจ.ประคองมอบให้ หลังการฝึกปรือก้าวหน้าอย่างน่าหนักใจแก่สำนักสนส. ด้วยว่าต่างช่วงชิงความเป็นหนึ่งในยุทธจักรนี้.. จากคุณ : บ๊วยเค็ม2002 - [ 8 มิ.ย. 48 07:10:39 ]

ความคิดเห็นที่ 112 คารวะตั้วกอ ท่านตื่นแต่เช้าเลยนะนี่ โฮะๆๆ เหห็นทีที่ว่า ตื่นเช้าเป็นกำไรชีวิตจะจริงแน่ ที่แท้ตั้วกอมีคัมภีร์วิเศษที่สาบสูญไปเนิ่นนานและชาวยุทธทั้งหลายต่างค้นหาแทบพลิกแผ่นดิน ในที่สุดมาอยู่ที่ตั้วกอนั่นเอง ..เข็มในที่นี้เป็นเข็มฉีดยารึปล่าวท่าน แล้วที่จะใช้กับพี่รองนี่เพื่อฉีดยารักษาให้หายป่วยใช่หรือไม่ โอ ตั้วกอน้ำใจงามเหลือเกิน..   ที่แท้แม่นางท่านนั้นก็ออกมาจากภาพวาดของท่านจริงๆ เพียงแต่ออกมาแล้วมิได้อยู่กับท่านเท่านั้นเอง แหะๆ ตั้วกอก็กล่าวเกินปาย หุๆ ข้าน้อยไม่บังอาจไปเทียบท่านกรีนสแปนหรอก ข้าน้อยคิดถึงกรีนสปีแนชอบชีสมากกว่า 555 ทั้งตั้วกอและพี่รองต่างยอกันไปก็ยอกันมา ข้าน้อยชักจะอดขำมิได้แล้ว 55 ขอบคุณตั้วกอเหลือหลายที่เล่าเรื่องราวในยุทธภพสมัยที่ข้าน้อยยังไม่เกิด เอ๊ย ยังไม่เข้ายุทธภพให้ฟัง ข้าน้อยจะติดตามค้นคว้าเรื่องราวต่อไป หุๆ ป.ล. ที่จริงแล้วมิใช่แค่พี่รองที่น้ำลายยืด ข้าน้อยเองก็เกือบๆอยู่เหมือนกัน ^ ^ จากคุณ : สัมปันนี - [ 8 มิ.ย. 48 10:37:08 ]

ความคิดเห็นที่ 113 อิๆ ข้าน้อยลองคิดๆดูแล้วจากคำใบ้ของพี่รองและตั้วกอ ที่แท้เจ้าแม่วารีมรกตก็.. นอกจากจะสวยแล้ว ยังหวานซ่าชื่นใจด้วยนี่เอง โฮะๆๆ เยี่ยมเรย จากคุณ : สัมปันนี - [ 8 มิ.ย. 48 17:53:13 ]

ความคิดเห็นที่ 114 อิๆ ข้าน้อยลองคิดๆดูแล้วจากคำใบ้ของพี่รองและตั้วกอ ที่แท้เจ้าแม่วารีมรกตก็.. นอกจากจะสวยแล้ว ยังหวานซ่าชื่นใจด้วยนี่เอง  <<< ตั้วกอเห็นหรือไม่ น้องสามสัมปันน้อยของพวกเรา ช่างมีปัญญาญาณปราดเปรื่องเพียงใด  สามารถตีความไขปริศนาภาพได้แล้ว อิอิ   โอ วารีทิพย์มรกต มีความหวานคล้ายเป็นอาวุธ บาดตาบาดใจ ผู้ใดกลืนลงไปยังอาจบาดคอ อิอิ อีกทั้งบ้านข้าน้อยอยู่แถวมณฑลรามอินทราแสนไกล <<<< ไกลจริงๆ น้องสามรู้หรือไม่  ถิ่นทำการของข้านั้น ไม่ครอบคลุมไปถึง มณฑลแถบนั้น รามอินทรา นวมินทร์ เกษตรตัดใหม่ ฯลฯ ข้าเคยได้ยินเพียงชื่อ ชีวิตนี้มิเคยย่างกรายเข้าไปเลย ข้าเองก็วนเวียนอยู่แถบมณฑลสุขสวัสดิ์อันเป็นถิ่นฐานนั่นเอง หากมีคนจับข้าไปปล่อยแถบนั้น คงต้องหลงทางกลับไม่ได้เป็นมั่นคง น้องรองต้องจากบ้านมาฝึกวิชายังหอสูงห่างไกลถิ่นฐานเช่นนี้ ท่านแม่ย่อมต้องเป็นห่วงมาก แต่กระไรเลย น้องสามกำลังจะก้าวหน้าเติบใหญ่ได้ดีในยุทธภพ คงต้องอดทนทำใจห่างบ้านและความสุขสบาย ณ มณฑลรามอินทราอันกว้างใหญ่อุดมสมบูรณ์มาบ้าง  ....ขอให้อดทนเถิด ข้าเอาใจช่วย  ความสำเร็จอยู่อีกไม่ไกลแล้ว โอ น้องสามสัมปันน้อยผู้ต้องจากบ้านมาอยู่หอสูงอันโดดเดี่ยว แล้วอาหารการกินจะทำเช่นไร คงมิได้มีโรงครัวสมบูรณ์ที่จะประกอบปรุงอาหารดังเช่นจวนรามอินทราได้  น้องสามคงคันมือไม้ไม่น้อย   แต่การซื้ออาหารของโรงครัวสำนักหรือร้านรวงใกล้เคียงกินไปก็เป็นโอกาสดีที่ท่านจะได้ท่องยุทธภพด้านอาหาร อิอิ ( แต่พรรคท่านพี่มีคานทองมากมาย <<<  พรรคของข้าอันใด พรรคของพวกเราต่างหาก  อิอิ ส่วนความลับของพรรคมีอยู่อย่าบอกใคร ...อันที่เห็นเป็นคานทองนั้น แท้จริงแล้วเป็นทองคำปลอมไปฉาบทาไว้ ด้วยสภาพการเงินภายในท้องคลังของพรรคร่อยหรอยิ่ง   แต่เพื่อมิให้ชาวยุทธ์ดูหมิ่นถิ่นแคลน สนส ของพวกเรา และเพื่อมิให้พลพรรคตระหนกจนย้ายหนีไปหมด ...ข้าจึงใช้ทองปลอมเคลือบไว้ดังนั้น หวังว่าสักวันพรรคเราคงรุ่งเรืองขนาดเอาทองจริงมาทำคานประดับทั่วพรรคได้  นั่นก็ต้องพึ่งกำลังน้องสามและพวกเราแล้ว โฮ่ๆๆ) มารคือไม่มาร ไม่มารคือมาร เทพมารแท้จริงยากจำแนก   โอ ยุทธภพช่างสับสนนัก อิอิ น้องสามให้กำลังใจไปแล้ว ข้าเองนั้นบ่หนั่งไอ่ โดยแท้   ถ้าน้องสามเห็นความอัปลักษณ์ต่ำเตี้ยหน้าบานร่างดำของข้าเพียงปราดเดียวย่อมชี้ได้ว่าใครคือเจ้าสำนัก สนส บ่อหนั่งไอ่  โฮ่ๆๆๆๆ ส่วนที่ข้ากินมากนั้น ด้วยว่าเป็นการประชดชีวิตเป็นเช่นนั้นเอง 5555 วิชาเศรษฐยุทธลึกซึ้งจริงๆ ความผันแปรต่างๆของคัมภีร์นี้ก็ล้วนสะท้อนพฤติกรรมของชาวยุทธ์โดยแท้ น้องสามที่ล้ำลึกในความเป็นไปแห่งชีวิตได้ขนาดนี้ส่วนหนึ่งคงเป็นเพราะประยุกต์จะคัมภีร์เศรษฐยุทธเป็นมั่นคง จอมยุทธ์หลายคนไฟธาตุแตกไปขณะฝึกคัมภีร์สูงส่งเหล่านี้ แต่ข้ามั่นใจ สัมปันน้อยผู้ปราดเปรื่องจะต้องแตกฉานเป็นกรีนสแปนไท่ก๊กดังคำพี่ใหญ่ว่าเป็นแน่นอน ตั้วกอ ความจริงมิใช่ภาพ..แต่เป็นม้วนคัมภีร์ ซิ่งจำ เข็มปลิดวิญญาณ เอ็ย เข็มเทพยดาต่างหาก ตั๊วกอฝึกทบทวนสักวันจะได้ใช้กับน้องรอง..  <<<< ที่แท้ตั้วกอหวังปล่อยเข็มปลิดวิญญาณมาปลดปล่อยข้าน้อยจากโรคอันทุกข์ทรมานและสังขารโทรมโรคหรือนี่  โอ   .....หรือว่าที่แท้ตั้วกอหลังจากบรรลุวิชาแพทย์สายอั้งม้อแล้ว ยังขยายขอบเขตยุทธ์มาฝึกวิชาซิงแซตะวันออก ปล่อยซัดเข็มร้อยเล่มฝังทั่วร่างเพื่อเยียวยาโรค โอ  ตั้วกอลึกซึ้งยิ่งนัก แก้ไขเมื่อ 09 มิ.ย. 48 14:12:20 จากคุณ : อู๋ปังจู้ - [ 9 มิ.ย. 48 14:08:42 ]

ความคิดเห็นที่ 115 สิ่งที่ตั๊วกอแค้นใจคือยังมิมีโอกาศได้ ใช้ยอดวิชาเข็มนี้แก่น้องรอง...น้องรองตอนนี้งูยักษ์ฝากรักถึงทั่นในทู้ตูนฮูหยิน ขอให้ฟ้าดินรักษาน้องรักด้วยเถิด... ครานี้สัมปันน้อย เชื้อเชิญทั่นแล้ว หวังว่าทั่นจะไปเป็นเพื่อนน้องสาม น้องสี่ ด้วยว่าเหลาที่ไม่มีชื่อ อาจเปลี่ยวหรือแฝงเภทภัยได้ ตั๊วกอต้องวานทั่นสักครั๊ง........ ตั๊วกอมิได้ยกยอน้องรองเลย หากหน้าคนใหญ่เท่ากาลามัง คงไปออกงานวัดไปแล้ว ทั่นอย่าแกล้งกล่าวเหลวไหล.. เด๋วน้องทั้งสองจะไข้วเขว ปีที่แล้วมีจอมยุทธญ.ประกาศฝากรักทั่น  โด่งดังทั้งเวปพันทิป อิๆๆ... ตั๊วกอเป็นเจี๋ยงเล่า ของสนส.น้องรองอย่ามาลองใจเลย ยังแน่วแน่ต่อปณิธานผู้ก่อตั้งสนส. อยู่ร้อย% แก้ไขเมื่อ 09 มิ.ย. 48 15:33:34 จากคุณ : บ๊วยเค็ม2002 - [ 9 มิ.ย. 48 15:32:23 ]

ความคิดเห็นที่ 116 คารวะท่านพี่ทั้งสาม... ตอนนี้เครื่องสมองกลของข้าน้อย กำลังหายวันหายคืน ใกล้จะอยู่ในสภาวะปกติแล้วล่ะท่าน... ต่อไปข้าน้อยจะได้ทันข่าวสารกับใครๆ เสียที ฮือฮือ.... (หายหน้าไปนานวัน ตกข่าวอีกแล้ว) ตั้วกอ... อันภาพ "เจ้าแม่วารีมรกต" ที่พวกท่านกล่าวถึงกัน งามมากจริงๆ หรือท่าน ข้าน้อยจะมีวาสนาได้ชมหรือไม่... ข้าน้อยมิทราบเลยว่า ตั้วกอมีวิทยายุทธ์ด้านศิลป์ด้วย เข้าใจว่าท่านเป็นเอกในด้านการรักษา ไยข้าน้อยเขลาถึงเพียงนี้... พี่รอง... ข้าน้อยมิได้คิดจะละเมิดกฎของสำนักหรอกท่าน ข้าน้อยตั้งใจจะทำจริงๆ อิอิ... ข้าน้อยเพิ่งจะทราบจากตั้วกอว่า พี่รองเคยมีคนประกาศรักด้วย แล้วไยพี่รองไม่รับล่ะท่าน ถ้าท่านคิดว่าจะเป็นการผิดต่อกฎของสำนัก ข้าน้อยว่า ไม่มีสิ่งใดยากเกินฝีมือของพี่รองแน่นอน ก็แค่ยุบสำนักเท่านั้นเอง อิอิ... (ข้าน้อยล้อเล่นๆ แต่ถ้าเป็นจริงก็ดีนะ...) พี่สาม... เรื่องการเดินทางไปนอกเมืองนั้น ถ้าข้าน้อยได้กำหนดวันแล้ว ข้าน้อยจะไปรับท่านที่สำนัก พร้อมเชิญตั้วกอและพี่รอง ร่วมเดินทางไปพร้อมพวกเรา ท่านเห็นเป็นอย่างใด... เพลานี้...ข้าน้อยขอตัวกลับที่พำนักก่อนนะ... แล้วข้าน้อยจะแวะเวียนเข้ามาใหม่... จากคุณ : mamchan - [ 9 มิ.ย. 48 17:14:44 ]

ความคิดเห็นที่ 117 คารวะท่านพี่ทั้งสองและน้องแหม่มจังที่รัก พรุ่งนี้ข้าน้อยไม่มีฝึกวิชา ยามนี้จึงกลับมานอนตีพุงที่บ้านแล้ว เย่ เรียนท่านพี่รอง ข้าน้อยมิได้ปราดเปรื่องเลย ต้องรอให้ตั้วกอใบ้อยู่ตั้งนานแน่ะ .. ทั้งๆที่จริงๆคุ้นๆว่าเคยได้ยินนามนี้ในกระทูไหนน้อ.. กว่าจะนึกออกก็หลายชั่วยามอยู่ ส่วนความหวานนั้น หากลิ้มแต่เพียงพอดีคงไม่บาดคอหรือกพี่ท่าน แต่นางในที่นี้ใช่ว่าจะหวานธรรมดา ยังเย็นซ่า แถม ชื่นใจอีก นับว่ามคุณสมบัติหาตัวจับยากเหลือเกิน ตั้วกอโปรดใคร่ครวญให้ดีเถิด หุๆ ที่แท้ท่านพี่รองอยู่มณฑลแห่งความสุขสวัดีนี่เอง ชีวิตท่านจึงได้ร่มเย็นเป็นสุขขนาดนี้ น่าอิจฉายิ่งนัก แถวบ้านข้าน้อยนั้นแสนกันดารห่างไกลความเจริญ มองไปไกลๆจะเห็นแพะเห็นวัวควายอยู่ในทุ่ง เครือข่ายอันยิ่งใหญ่ของท่านคงมาไม่ถึงอยู่แล้ว  55 แต่ท่านพี่ไม่ต้องกังวล หากหลงมาแถวนี้ ส่งสัญญาณเรียกข้าน้อยไปนำทางให้ได้เลย หากมั่นใจว่าข้าน้อยจะไม่พาหลง โฮะๆๆ อันเป็นเรื่องที่ข้าน้อยขึ้นชื่อมาก(อิๆ) ข้าน้อยห่างบ้านมา ท่านแม่ก็เป็นห่วงมากจริงๆ ท่านก็เลยใช้วิชาตัวหนัก เอ๊ย ตัวเบาไปเยี่ยมที่หอบ่อยมากเหลือเกิน พร้อมกับเสบียงติดไม้ติดมือมิได้ขาด จนข้าน้อยแทบจะกินเยอะกว่าตอนอยู่บ้านอีกแน่ะ แต่เรื่องคันไม้คันมือนั้นก็มีบ้าง บางครั้งอดใจไม่ไหวก็ขนเครื่องไม้เครื่องมือไปทำอาหารที่หอเลย หรือไม่ก็หาสูตรอาหารเก็บสะสมไว้ด้วยความอัดอั้น แล้วมาระบายทีเดียวตอนกลับมาบ้าน 55 สนุกสนานกันทุกอาทิตย์จนการเรียนชักจะไม่กระเตื้องเท่าไหร่นี่สิ ว้า.. ร้านอาหารแถวนี้ก็มากมายอยู่ ข้าน้อยก็ได้ไปเก็บเกี่ยวประสบการณ์มาบ้างตามสมควร เป็นการสั่งสมความรู้ด้านอาหารและน้ำหนักไปพร้อมๆกันเลย ให้ตายสิ แต่เรื่องอดทนนั้น สำหรับความสุขสบายไม่มีปัญหา แต่เรื่องอดใจกลับไปทำอาหารนี่สิ ยากเย็นเหลือเกิน 55 ขอบคุณที่ท่านพี่รองช่วให้กำลังใจ ข้าน้อยย่อมอดทนต่อไป แต่ความสำเร็จอยู่ตรงไหน ยังไม่มีวี่แววเลย.. โถ่ อันทองปลอมที่ สนส ใช้ เคลือบด้ามคานนั้น ยังคงมีราคาสูงอยู่ดี ข้าน้อยแนะนำให้ท่านพี่เปลี่ยนมาเป็นคานเคลือบ น้ำตาลทรายเชื่อมผสมไข่แดงแทน อาจจะออกมาได้ทองด้าม มาเป็นชุดร่วมกับทองหยิบ ทองหยอดและฝอยทองต่อไป โฮะๆๆ  ราคาไม่แพงนักแถมยังอร่อยด้วยนะท่านพี่ อาจจะใช้เป็นตัวโฆษณาให้คานดูน่าครอบครองมากขึ้น เผื่อสมาชิกพรรคจะมากขึ้นไปด้วย แบบ โปรโมชั่น สมัครวันนี้แถมคานเคลือบทองแบบกินได้ฟรี 1 แท่ง 55.. ข้าน้อยนี่หนีไม่พ้นเรื่องอาหารจริงๆเลย ท่านพี่โปรดอภัย ท่านพี่ปลับสู่ปรัชญาอันสูงส่งอีกแล้ว มารคือไม่มาร ไม่มารคือมาร ข้าน้อยว่าอยู่มี่ว่าใครมองแหละ ยุทธภพก็มักเป็นเช่นนี้ ชาวยุทธมักมองว่าฝ่ายตนไม่ใช่มาร ส่วนฝ่ายตรงข้ามย่อมมารแน่นอน แต่ท่านพี่รองกลับมองเห็นในภาพรวม ท่านอยู่เหนือกว่าจริงๆ ตั้วกอก็เช่นกัน ท่านถึงกับยกย่องว่าฝ่ายท่านงูยักษ์นั้นไม่ใช่พรรคมาร แถมยังมีความห่วงใยด้วย ข้าน้อยโชคดีเหลือเกินที่ที่ท่านพี่ทั้งสองเป้นยอดคนเช่นนี้ โฮะๆๆๆ ท่านพี่รองจะบ่หนั่งไอ่ได้อย่างไร ในเมื่อตั้วกอเพิ่งบอกว่ามีสตรีมาบอกรักท่านจนดังลั่นยุทธภพเช่นนี้ 55 ท่านพี่รองไฉนไม่ใยดีนางน้อ.. ส่วนเรื่องเศรฐยุทธนี่ หากข้าน้อยไม่ธาตุไฟแตก ก็คงหมดไฟไปซะก่อน ยากจะไปถึงความสำเร็จขนาดนั้น ข้าน้อยคงเหมาะจะอยู่ในโรงครัวมากกว่า 55 เรียนตั้วกอ โปรดอย่าห่วงเรื่องทางเปลี่ยว ข้าน้อยดูแลน้องสี่ได้แน่นอน เพราะข้าน้อมีหน้าตาเป็นอาวุธ ใครๆย่อมไม่กล้าเข้าใกล้ 55   จริงด้วยที่ว่าหากหน้าคนใหญ่เท่ากะละมัง คงต้องไปออกงานวัดแล้ว ข้าน้อยไปงานวัดบ่อย(ไปเที่ยวเฉยๆ ไม่ได้ไปออก) ยังไม่เคยเห็นใครเป้นเช่นนั้นเลย พี่รองโปรดอย่ากล่าวร้อตัวเองอีกเลย เด๋วเป็นจริงๆขึ้นมาจะลำบากนะท่าน โฮะๆ ตั้วกอนำเรื่องสำคัญในยุทธภพมาเล่าให้ความรูแก่ข้าน้อยและน้องสี่อีกแล้ว ขอบคุณเหลือเกิน จอมยุทธหญิงท่านใดกัน ที่ประกาศรักต่อพี่รองหรือตั้วกอ ข้าน้อยเพิ่งรุ้จักยุทธภพ ไม่ทันเห็ตการณ์นั้น นับว่าพลาดเรื่องสำคัญจริงๆ เฮ้อ.. น้องแหม่มจังจ๋า ขอบคุณเหลือเกิน ท่านช่างงามทั้งรูปลักษณ์และจิตใจ ข้าน้อยไม่รู้จะตอบแทนอย่างไรแล้ว โป๊กกๆๆๆ ตั้วกอกะพี่รองไปด้วยยิ่งดีหญ่ายเรยย จาได้หนุกหนาน แต่ข้าน้อยเกรงว่าข้าน้อยจะรบกวนเวลาของน้องแหม่มจังนะสิ .. โอ ข้าน้อยต้องไปแล้ว เพราะง่วงมากเรย ..........zzzzzzzz จากคุณ : สัมปันนี - [ 9 มิ.ย. 48 23:26:38 ]

ความคิดเห็นที่ 118 สัมปันน้อย..เจ้านี่น่ารักมากๆ..มีzzzzzzzzzซะด้วย.. หน้าตานั้นมิอาจเป็นอาวุธได้หรอก วันก่อนแม่เฒ่าวัยชรา ยังเจอดีจนได้... ตัวโจรเองยังเจอเข้ากับตัวเองเยย.......... ตำรวจล้อมโจรอยู่..โจรบอกว่า อย่าเข้ามานะไม่งั้นเจ้านีตาย.. ตำรวจ งง ถามว่าใครตายไม่เห็นมีใคร? ..... โจรตอบว่า นีงัย พลางยกมีดทำครัวทาบคอตัวเอง.. เหอๆๆ....................ขำไหมจ๊ะ..อิๆๆ ตอนนี้คอมของตั๊วกอ ติดไวรัสโทรจัน เรียบร้อย.. ยังมะรู้ว่าจะทำงัยดี     แง๊ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แก้ไขเมื่อ 10 มิ.ย. 48 07:20:56 จากคุณ : บ๊วยเค็ม2002 - [ 10 มิ.ย. 48 07:18:16 ]

ความคิดเห็นที่ 119 คารวะตั้วกอ ข้าน้อยว่าจะให้มันเบาๆแล้วเชียว เสียง zzzz ยังไม่พ้นหูตั้วกอไปได้เลย ท่านนับเป็นยอดฝีมือจิงๆ 55 มุขของตั้วกอนี่ เหนือความคาดหมายนัก 555 ข้าน้อยว่าถ้าเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นยามดึกๆ เปลี่ยวๆ แล้วโจรผู้นั้นทำท่าว่าจะเชือดคอใครซักคนข้างๆที่ตำรวจมองไม่เห็น ท่าทางจะได้ผลดีเช่นกัน 555 คอมของตั้วกอโดนไวรัเข้าให้แล้ว อย่างนี้ข้าน้อยขอให้ตั้วกอโปรดรักษาสุขภาพด้วย เด๋วจะติดไวรัสจากคอมแล้วป่วยไปอีกคนล่ะแย่เลย 55 .. เอ แต่ข้าน้อยว่า คอมตั้วกอนี่ อีกไม่นานก็หาย เพราะมีซินแสระดับตั้วกอคอยดูแลรักษาอยู่ใกล้ๆ ท่าทางวิชาเข็มเทพยดาของตั้วกอนี่ต้องใช้กับคอมซะก่อนแล้ว หายไวๆนะคะ หุๆ ป.ล. ข้าน้อยเคยฟังมาว่า ให้ไปดาวโหลดโปรแกรมกำจัดโทรจันมาจากเวปไทยแวร์ หรือเวบอื่นๆ แล้วเอาจะสามารถสกัดพิษโทรจันออกไปได้ มิเช่นนั้นจะเกิดเหตุการณ์อย่างสงครามโทรจันไม่รู้ด้วย 55 คราวนี้ต้องยกเครื่องใหม่แหงมเรย ขอตั้วกอโปรดระวังข้าศึกให้มั่นคง โชคดีนะท่าน อิๆ จากคุณ : สัมปันนี - [ 10 มิ.ย. 48 20:46:57 ]

ความคิดเห็นที่ 120 ตั๊วกอเป็นเจี๋ยงเล่า ของสนส.น้องรองอย่ามาลองใจเลย ยังแน่วแน่ต่อปณิธานผู้ก่อตั้งสนส. อยู่ร้อย%  <<<< เพียงตั้วกอกล่าววาจานี้ ผู้น้องก็เห็นภาพอนาคตอันเจิดจรัสของ สนส อยู่แค่เอื้อมแล้ว  เจี้ยงเล่าตั้วกอโปรดช่วยค้ำชู สนส ต่อไป น้องสี่แหม่มจันทร์ ยินดีด้วยที่วรยุทธ์จักรกลของท่านใช้การได้เป็นปกติ โปรดใช้มันเข้ามาสื่อสารกับพี่น้องเราต่อไปเทอญ อันเจ้าแม่วารีมรกตนั้น ในบรรดาเราพี่น้อง ดูท่ามีข้าคนเดียวที่เคยพบตัวจริงของท่าน โอ ความงามของท่านมิผิดจากคำร่ำลือเลย หากเป็นคู่ตุนาหงันกับตั้วกอก็สมกันยิ่งนัก ทว่าตั้วกอยึดมั่นในกฎ สนส ในฐานะตั้วกอประมุขและเจี้ยงเล่าอาวุโส จึงต้องตัดใจจากนางฉะนี้ อิอิ พี่รองเคยมีคนประกาศรักด้วย แล้วไยพี่รองไม่รับล่ะท่าน <<<< เป็นเรื่องล้อกันเล่นเท่านั้น อีกทั้งเป็นการเย้าแหย่จากสหายร่วมพรรค สนส เพื่อทดสอบกฎเหล็กของพรรคเท่านั้น มิได้มีผู้ใดตามัวมารักข้าหรอก ฮือๆๆๆๆๆๆๆ ห่างไกลความเจริญ มองไปไกลๆจะเห็นแพะเห็นวัวควายอยู่ในทุ่ง  <<< ตำหนักรามอินทราของน้องสาม ปลีกวิเวกจากความวุ่นวายในเมืองหลวง เข้าใกล้ชิดธรรมชาติสูดกลิ่นดินไอน้ำ  บรรยากาศเช่นนั้นจะเอื้อให้น้องสามพัฒนาวรยุทธ์นินจาสูงล้ำได้ยิ่งขึ้น ยอดคนย่อมปลีกวิเวกไปอยู่สุขาวดีแดนสงบจริงๆ นับถือๆๆ คานเคลือบน้ำตาลที่น้องสามเสนอนั้นเข้าทีมาก หากเคลือบได้ดีกินอร่อย จะยังผลให้ชาวยุทธ์มากหลายเข้าร่วมสำนักเพื่อร่วมแทะแท่งคานกิน เปรียบดังภาษิตโบราณ "กัดก้อนเกลือกิน" อันเป็นภาษิตพวกมีคู่แล้ว "แทะแท่งคานกิน" เป็นภาษิตอันเหมาะกับชาว สนส ยิ่งนัก อิอิ โกอานปริศนาธรรมที่ตั้วกอยกขึ้นนี้ มีนัยลึกซึ้งยิ่งนัก ....โจรเอามีดขู่เชือดคอตัวเองฉะนี้ คล้ายดังโจรก็ตระหนักว่า ตัวเองนั้นประกอบขึ้นจากธาตุดีแลร้าย   โจรก็หาใช่ชั่วร้ายแต่อย่างเดียวไม่ จิตใจด้านธรรมะก็ยังพึงมีอยู่ เป็นสองด้านเหมือนเหรียญหนึ่งตำลึงดังนั้น โจรถึงกับเอามีดจ่อคอตัวเอง เท่ากับ เอาจิตด้านดีของร่างตนนั้นเป็นประกัน คล้ายกับยอมรับว่าตัวเองก็ยังมีส่วนดีอยู่ .... แต่ดีชั่วยังปนเปสับสน โจรนี้คงยังอยู่ในวิสัยกลับตัวได้แน่แท้ ตั้วกอหากจัดการกับไวรัสเสร็จสิ้น เชิญพาน้องสามน้องสี่ ไปร่วมเทศนาปลุกจิตสำนึกส่วนดีมันขึ้นมาเถิด อันไวรัสโทรจันที่เข้าเครื่องตั้วกอนั้น แท้จริงตั้วกอเป็นแต่ทดลองนำมาใส่ไว้ ด้วยหวังจะเพาะโรคก่อนแล้วค่อยเยียวยา นี่เป็นหนึ่งในการฝึกวิชาของตั้วกอเป็นแน่ น้องสามน้องสี่นัดแนะกันที่สำนักของน้องสามเพื่อไปประลองยุทธ์ที่ใดกันแน่ โอ น่าติดตามยิ่งนัก จากคุณ : อู๋ปังจู้ - [ 13 มิ.ย. 48 13:47:12 ]

ความคิดเห็นที่ 121 คารวะท่านพี่รอง วัวควายในท้องทุ่งแถวบ้านข้าน้อยไม่ค่อยจะทำให้ข้าน้อยฝึกวิชากระเตื้องขึ้นเท่าไหร่หรอกพี่ท่าน นอกจากวิชาขี่ควายไถนาอะไรพวกนี้ 55 แทะแท่งคานกินนี่ฟังดูน่าอร่อย ข้าน้อยชักหมั่นเขี้ยว อยากลองแทะบ้างซะแล้ว หากท่านพี่รองพัฒนาสูตรให้แท่งคานเคลือบน้ำตาลหวานอร่อยกว่าน้ำผึ้งพระจันทร็ได้เมื่อไหร่ สนส คงมีสมาชิกล้นเมืองเลยทีเดียว 55 ตั้วกอมีปริศนาธรรมที่ข้าน้อยคิดไม่ถึงอีกแล้ว พี่รองช่างหลักแหลมดูออกอย่างง่ายดาย โจรก็ช่างโชคร้าย ขโมยของทั้งทีถึงกับต้องเอาชีวิตตนเองเป็นประกัน หากตำรวจไม่สนใจ ข้าน้อยอยากรูว่าโจรจะกล้ายิงตัวประกันหรือไม่ 555 หากเป็นเช่นที่พี่รองพูด ข้าน้อยก็มิน่าบอกให้ตั้วกอไปโหลดที่แก้ไวรัสเลย เสสียแผนท่านเปล่าๆ หากตั้วกออยากลองเพาะไวรัสน่าจะบอกกันก่อน ข้าน้อยมีพอจะส่งไปให้ท่านอีกหลายสายพันธุ์เลย ไม่ทราบจะสนใจรึปล่าวน้อ โฮะๆๆ ส่วนเรื่องประลองยุทธกับน้องสี่นั้น เราอาจจะประลองความอดทนกันว่าใครกินน้อยกว่าคนนั้นชนะ โดยข้าน้อยเสียสละยอมให้น้องสี่ใช้ช้อนส้อมมีดเป็นอาวุธ ส่วนตัวข้าน้อยขอใช้เพียงมือเปล่าเท่านั้น.. โอ ข้าน้อยต้องแพ้แน่เลย 55 จะเป็นที่ใดท่านต้องถาน้องสี่ดู เพราะข้าน้อยก็หาทราบไม่ เพียงแค่ตามกลิ่นไปเท่านั้น หุๆๆๆ ขอให้ท่านพี่รองหายไวๆ เท่าที่อ่านจากกระทู้บนๆ อาการของท่านนั้น น่าใช้ชีวิจิตมาเยียวยายิ่งนัก ขอให้โปรดรักษาสุขภาพด้วยเถิด จากคุณ : สัมปันนี - [ 13 มิ.ย. 48 20:40:10 ]

ความคิดเห็นที่ 122 วันนี้โทรจัน..ปล่อยให้คอมทำงานได้ แปลกเจรงๆๆ?? ตั๊วกอเลยรีบเข้ามา..ก่อนคอมจาเดี้ยง อิๆ น้องรองเนี๊ยะ..ดีจัง อยากเพาะไวรัสพันธุ์นีไหม?.. แถมสัมปันน้อย น้องรักจะมอบเพิ่มอีกหลายตัว โอ้...ชีวิตบ๊วยเค็มสุดรันทด ฮือๆ....ญาติทอดทิ้ง. เอ.น้องสี่ แหม่มจังหายปายไหน..ใครมีพริกไทยป่นตรามือบ้างไหม ขอยืมหน่อย.. ตั๊วกอพูดอารัยไปนิ โอ้...ชราแล้วเจรงๆ...... จากคุณ : บ๊วยเค็ม2002 - [ 14 มิ.ย. 48 15:32:33 ]

ความคิดเห็นที่ 123 คารวะท่านพี่ทั้งสาม.... ข้าน้อยห่างหายไปนาน เนื่องจากคอมพ์ของข้าน้อย มีอาการไข้ชั่วขณะ ต้องวานให้ซิงแซมาช่วยรักษา เพิ่งจะกลับมาใช้ได้ดีอีกครั้ง ตั้วกอ... คอมพ์ของท่านเป็นอย่างไรบ้าง โดนพิษอันใดฤา... หรือจะเป็นเช่นของข้าน้อย ซิงแซหลายท่านช่วยกันหาทางรักษา กว่าจะพบสาเหตุก็ผ่านไปหลายวัน เฮ้อ... ขอให้คอมพ์ของตั้วกอหายวันหายคืนนะขอรับ... พี่รอง... เรื่องที่ข้าน้อยนัดแนะกับพี่สามจะเดินทางออกนอกเมืองนั้น ข้าน้อยกะว่าจะเรียนเชิญท่านและตั้วกอร่วมเดินทางไปด้วยกัน ไปยังเมืองซู้พรรณ ไปรับทานกุ้งตัวหญ่ายๆๆ มิทราบว่า พี่รองพอจะปลีกเวลาร่วมเดินทางไปพร้อมข้าน้อยและพี่สามหรือไม่ วานส่งม้าเร็วแจ้งข้าน้อยด้วยนะขอรับ... พี่สาม... เรื่องการเดินทางออกนอกเมืองครั้งนี้ ข้าน้อยคาดว่า ไม่น่าจะเกินปลายเดือนนี้ มิทราบว่าพี่สามสะดวกหรือไม่ ใช้เวลาเดินทางประมาณไม่ถึงครึ่งชั่วยาม (จากที่พำนักของข้าน้อย แถบมณฑลบางแค) จุดหมายคือ เหลาแม่บ๊วยนะขอรับ พี่สามเห็นเป็นอย่างใด... ข้าน้อยรบกวนท่านพี่ทั้งสามเพียงนี้ ขอคารวะ... จากคุณ : mamchan - [ 14 มิ.ย. 48 16:31:16 ]

ความคิดเห็นที่ 124 คารวะตั้วกอและน้องแหม่มจังฮู้ เอ๊ย น้องแหม่มจังที่น่ารักยิ่ง ตั้วกอ โปรดอย่าน้อยใจเลย พวกเราปรารถนาดีกันทั้งนั้น ยอมเสี่ยงชีวิตน้อยๆเข้าตามหาไวรัสมาให้ตัวกอเชียวนา ว่าแต่ท่านจะเอาพริกไทยป่นตรามือไปทำอะไรหรือ หรือเป็นส่วนหนึ่งของยา ข้าน้อยชักง่วงอีกแล้ว ตามมุขท่านไม่ทันเลย อย่างไรก็ดี ข้าน้อยหามาให้แล้วทั้งป่นทั้งเม็ดเลย อิๆ น้องสี่แหม่มจังจ๋า ยิงลีล่วยที่คอมหายดีแล้ว ตอนนี้ก็ลุ้มคอมตั้วกอต่อปายย เรื่องการเดินทางออกนอกเมืองเพื่อการรับประทานนั้น ข้าน้อยมักจะสะดวกเสมอ ที่จริงช่วงนี้ข้าน้อยมีเรียนวันอังคาร พฤหัส และเสาร์ แต่เพื่อการนี้แล้ว การเรียนย่อมผ่อนผันได้ หุๆๆ ที่แท้ก็เหลาแม่บ๊วยอันขึ้นชื่อนี่เอง ข้าน้อยอำท่านพี่ทั้งสองอยู่ตั้งนานด้วยความไม่รู้ อิๆ ส่วนความเห็นนั้น ข้าน้อยย่อมเห็นด้วยเป็นแน่แท้ และขอขอบพระคุณน้องสี่อย่างสูงมา ณ ที่นี้ด้วย ท่านพี่ทั้งสองเห็นเช่นไร น้องสี่อย่าว่ารบกวนเลย กันเอ๊งกันเองทั้งน้าน ข้าน้อยต่างหากที่ต้องรบกวนท่านแล้ว โป๊กๆๆ จากคุณ : สัมปันนี - [ 14 มิ.ย. 48 20:26:09 ]

ความคิดเห็นที่ 125 น้องสามสัมปันน้อย นอกจากวิชาขี่ควายไถนาอะไรพวกนี้ <<<< ที่แท้น้องสามคล้ายดั่งปราชญ์ในสมัยโบราณ ขี่ควายผิวขลุ่ยหาสัจธรรมไปตามท้องทุ่ง  เซียนในต้งง้วนมากหลายนิยมใช้ชีวิตเยี่ยงนี้ นอกจากนี้ ผักหญ้าต้นข้าวเป็นรากฐานแห่งชีวิต น้องสามขี่ควายไปปลูกข้าวเป็นการเรียนรู้ชีวิตจากรากหญ้า  เรียบง่ายแต่สูงส่งนัก หากท่านพี่รองพัฒนาสูตรให้แท่งคานเคลือบน้ำตาลหวานอร่อยกว่าน้ำผึ้งพระจันทร็ได้เมื่อไหร่ สนส คงมีสมาชิกล้นเมืองเลยทีเดียว <<<< ข้ากำลังพัฒนาสูตรใหม่ คานเคลือบชอค มีทั้งแบบไวท์ชอค และดาร์คชอค หวังว่าคงดึงดูดสมาชิกไม่น้อย ตั้วกอมีปริศนาธรรมล้ำลึกเสมอ แต่ละคำที่ท่านกล่าวพึงคิดให้จงหนักเชียว  อิอิ ตั้วกอกล่าวถึงพริกไทยตรามือนั้น ท่านคงกำลังปรุงโอสถสูตรใหม่ นำพริกไทยผสมกับโทรจันไวรัส หมักดองทิ้งไว้สามคืนน้ำค้างพรม จะมีชีวิตจุลชีพใดเพาะกำเนิดขึ้นมานั้นน่าคิดยิ่งนัก น้องสี่แหม่มจันทร์ มีปัญหากับเครื่องกลไกสมองกลหรือนี่ ข้าเองไร้สามารถด้านนี้มิอาจช่วยใดๆได้  เพียงส่งกำลังใจมาเท่านั้น   อันการเดินทางไปพิชิตกุ้งยังเมืองซู่พั้งนั้น เป็นที่น่าสนใจยิ่ง หากข้าเองถูกช่วงใช้งานเยี่ยงทาสแลกกับอัฐตำลึงน้อยนิด ยังคงเดินทางไปไหนได้ลำบาก  อย่างไรเสียข้าขออำนวยพรให้น้องสามน้องสี่ปลอดภัยในการทำศึกครั้งนี้ หากมีโอกาสข้าจะขอร่วมศึกด้วยแน่นอน ตั้วกอ พริกไทยที่น้องสามสรรหามากำนัลแด่ท่านนี้ คงช่วยกระทำภารกิจยิ่งใหญ่เพื่อมวลมนุษยชาติของท่านได้ไม่มากก็น้อย  ฮือๆๆ น้ำใจไมตรีน้องสามดีเยี่ยมจริงๆ จากคุณ : อู๋ปังจู้ - [ 15 มิ.ย. 48 15:39:03 ]

ความคิดเห็นที่ 126 คารวะท่านพี่รอง วิชาขี่ควายไถนาของข้าน้อยเป็นเพียงวิชาพื้นฐาน และข้าน้อยยังอ่อนหัดนัก ชาวนากว่าค่อนประเทศทำได้ดีกว่ามาก ป่านนี้พวกเขาคงสำเร็จวิชาเป็นเซียนกันหมดแล้ว ชีวิตดูสงบสุขดีแท้ ท่านพี่รองปราดเปรื่องนัก คานเคลือบชอค ฟังดูแล้วข้าน้อยอยากลองชิมบ้างซะแล้ว จะได้ไปเพิ่มไขมันแห่งความอ่อนเยาว์เข้าไปอีก ข้าน้อยชอบดาร์คชอคนะท่าน โฮะๆๆ สาวๆสมัยนี้บางคนกลัวอ้วน ท่านพี่รองน่าจะมีสูตรโลว์แฟตให้แม่นางเหล่านั้นด้วยน้า หรือเป็น snack bar ไปเรยแบบผสมธัญพืช น้ำผึ้งแทนน้ำตาลประมาณนี้ จาได้แทะคานได้อย่างสบายจัย 55 ท่านพี่รองช่างเป็นคนรับผิดชอบต่อหน้าที่การงานเหลือเกิน หากเปรียบกุ้งเป็นชีวิตท่านแล้ว อ่างงี้เรียกได้ว่า รักงานยิ่งชีพทีเดียว 55 หากท่านไม่ไปครานี้ พวกเราก็นับว่าขาดกำลังสำคัญไป ยากนักจะทำศึกได้ชัย ท่านพี่รองว่าท่านทำงานได้อัฐน้อยนิดเดินทางลำบาก จะเป็นไปได้อย่างไร ในเมื่อบุฟเฟต์แต่ละมื้อที่ผ่านท้องท่านล้วนราคามากหลายกว่าค่าเดินทางนัก ข้าน้อยต่างหาก ที่ยังไม่สามารถทำงานหาเงินได้แม้ซักบาท แต่กลับตะกละอยากกินไปเรื่อย แถมรบกวนน้อแหม่มจังอีก โอ้ ข้าน้อยละอายเหลือเกิน โป๊กๆๆๆๆ ข้าน้อยผิดไปแล้ว สมควรตายๆๆ โป๊กๆๆๆ ส่วนพริกไทยนั้น เป็นน้ำใจเล็กๆน้อยๆเท่านั้น เมื่อเทียบกับชาบ๊วยที่ตั้วกอได้ให้มาชิม หวังว่าภารกิจผลิตยากู้ชาติ(และกู้คอม)ของตั้วกอจะสำเร็จโดยไว.. สาธุ อิๆ จากคุณ : สัมปันนี - [ 15 มิ.ย. 48 19:46:19 ]

ความคิดเห็นที่ 127 อิๆๆ...น้องทั้งสามอันตั๊วกอถามหาพริกไทยเพราะ คำว่า หายไปไหนในทีวี ต่อด้วยอากงอาแปะหนีไปบ้านตรงข้ามที่มีพริกไทยตรามืองัย  ขำไหม จากคุณ : บ๊วยเค็ม2002 - [ 15 มิ.ย. 48 20:26:27 ]

ความคิดเห็นที่ 128 เป็นอันว่าตั๊วกอและน้องรองสละสิทธิ์... สรุป...ว่าทานเผื่อก็แล้วกัน... จากคุณ : เสียดายจัง...ฮือๆ (บ๊วยเค็ม2002) - [ 15 มิ.ย. 48 20:40:12 ]

ความคิดเห็นที่ 129 วิชาขี่ควายไถนานั้นแม้เป็นพื้นฐานแต่สำคัญมาก หากยังประสานเข้ากับกระบวนท่าสปาเก็ตตี้ได้ด้วย   โอว ข้านึกภาพ น้องสามขี่ควายแล้วผัดสปาเก็ตตี้ไปด้วยท่ามกลางลมชายทุ่งและสีเขียวขจีของต้นกล้านาข้าวเป็นฉากแล้ว เป็นการฝึกวิชาที่สูงส่งนัก ข้านำไอเดียบรรเจิดของน้องสาม ไปเสนอให้เหล่าสมาชิกพรรคเราแล้ว  คานของพวกเรานอกจากเคลือบชอคแล้ว ยังมีเคลือบมูส เคลือบโยเกิร์ต ผสมสูตรโลว์แฟตให้เลือกอีกด้วย  คานของพวกเราจะน่ากินและดีต่อสุขภาพเพื่อลมปราณของพรรคเราจะเพิ่มทวีไปนานๆ อันอีแปะน้อยนิดที่ข้ายังชีพได้จากการประกอบการงานหนักเลี้ยงชีพนั้นเล็กน้อยยิ่ง ไม่พอแม้เป็นค่าหญ้าฟางเลี้ยงม้าชราของข้าที่อาศัยขี่มันอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันด้วยซ้ำ ยิ่งทุกวันนี้ข้าวยากหมากแพง ราคาค่าฟางเลี้ยงม้าก็ขึ้นอยู่ทุกวันๆ หนำซ้ำไหนข้าจะต้องเสียค่าผ่านด่านที่มีโจรร้ายตั้งด่านเก็บค่าผ่านทางขาไป และขากลับ ครั้งละ  40 อีแปะ รวมแล้ววันนึงก็ 80 อีแปะเชียวนะน้องสาม  ดูสิ ข้าเองมีสภาพยิ่งกว่ายาจกแล้วทุกวันนี้อนาถนัก อันน้องสามตอนนี้ยังมิได้มีรายได้จากแหล่งใด ย่อมไม่ผิดแปลก เพราะน้องสามยังมิได้ออกท่องยุทธภพอย่างเป็นทางการ ด้วยว่ายังต้องเก็บตัวฝึกเศรษฐยุทธ์สุดยอดให้บรรลุก่อน หากบรรลุแล้วต่อไปน้องรองต้องมีตำลึงทองหลั่งไหลมาเป็นอันมากแน่นอน ถึงขั้นนั้น พี่รองจะขอไปกู้เงินมาหมุนเวียนในพรรค อิอิ โอ มุขของตั้วกอลึกซึ้งยิ่ง หากท่านมิเฉลย ข้าเองไม่มีทางคิดปริศนาธรรมนี้ออกเป็นอันขาด  ข้าเองนั่งเพ่งพริกไทยอยู่เป็นนานหากตั้วกอไม่ชี้แนะคงต้องจมจ่อมเพ่งพริกอยู่เช่นนั้น โป๊กๆๆๆๆๆ อ้าวแล้วตั้วกอไฉนไม่ไปพร้อมน้องสามน้องสี่เล่า การกู้เครื่องกลของท่านน่าจะทำสำเร็จในเร็ววัน  หากท่านไปกับน้องทั้งสอง จะต้องไม่มีเหล่ามารใดมากล้ำกรายพวกนางได้แน่ แก้ไขเมื่อ 16 มิ.ย. 48 14:56:58 จากคุณ : อู๋ปังจู้ - [ 16 มิ.ย. 48 14:56:38 ]

ความคิดเห็นที่ 130 คารวะท่านพี่ๆ 555 ขำไอเดียตั้วกอ มุขนี้ไม่เคยเห็นใครเอามาเล่นมาก่อน ตั้วกอนอกจากจะเป็นซินแสผู้ปราดเปรื่องแล้วยังมีอารมณ์ขันอีกด้วย เรื่องไปกินกุ้งนั้นกะลังจาไปขอท่านพ่อกะท่านแม่อยู่เลยขอรับ ถ้าไม่อนุมัติอาจจะอด ..แง้ เรียนท่านพี่รอง ข้าน้อยนึกาภพตามที่ท่านว่าแล้วอดขำไม่ได้ แข่ควายเฉยๆ หรือทำสปาเก็ตตี้เฉยๆเนี่ย ข้าน้อยก็ทุลักทุเลมากแล้ว มาทำพร้อมกันในทุ่งอีก .. โอ้ นึกสารรูปตัวเองไม่ออกเรย โฮะๆๆ สงสัต้องเป็นปาเก็ตตี้ปูนา เด็ดผักชีลาวแถวนั้นมากินแกล้มซะแล้ว อิๆ ท่านพี่รองเสนอเรื่อง ดำเนินการรวดเร็วยิ่งนัก สนสเป็นหน่วยงานที่มีประสิทธิภาพจริงๆ ขอให้พลังลมปราณของคนในพรรคท่านแข็งแกร่ง หมุนเวียนดี ชนิดที่เวลาอยู่ใต้น้ำไม่ต้องหายใจก็สามารถมีพลังลมปราณหมุนเวียนเองในร่างกายแบบในมังกรคู่เรยย โฮะๆๆ เมื่อก่อนข้าน้อยก็ถูกพวกโจรเจ้าพ่อครองเมืองเรียกเก็บตามด่านทุกวันเหมือนกันขอรับ ตั้งแต่ไปอยู่หอสูงแล้วสบายขึ้นแยะเลย วนค่าฟางให้ม้ากินนั้น สมัยนี้ฟางแพงจริงๆ อีกหน่อยสงสัยต้องให้ม้ากินอย่างอื่นแทนซะแล้วว ท่านพี่รองยังห่างจากสภาพยาจกนัก เพราะถ้าเป็นยาจกเนี่ย .. คงไม่มีม้าไว้ขี่ขึ้นทางลอยฟ้าให้พวกโจรดักเก็บตังหรอก .. อย่าถ่อมตัวเลยพี่ท่าน อย่างท่านนี่เรียกว่าเศรษฐีแล้ววว ข้าน้อยทุกวันนี้ไปมหาลัยอาศัยย่ำต๊อกเอา โฮะๆๆ.. จริงๆแล้วชอบ เพราะไม่ต้องเจอรถติด แถมออกกะลังกายอีกตะหาก หากข้าน้อยเรียนจบแล้วร่ำรวยอย่างงั้นจริงๆจะยินดีปล่อยกู้ให้พี่รองแบบดอกเบี้ยต่ำกว่า MLR อีก รับรองๆ แต่หากว่าข้าน้อยเรยนจบแล้วต้องกินแกลบ หวังว่าพี่รองจะให้กู้ในอัตราเดียวกันนะขอรับ 55 ..เสียดายเหลือเกินที่ท่านพี่ทั้งสองไม่อาจไปหม่ำกุ้งได้ เหลือกันอยู่สองคน ไปแล้วจะหนุกเหรอจ๊ะน้องแหม่มจังจ๋า จากคุณ : สัมปันนี - [ 16 มิ.ย. 48 17:03:30 ]

ความคิดเห็นที่ 131 คารวะท่านพี่ทั้งสาม... ข้าน้อยเห็นด้วยกับพี่สามที่ว่า เราเดินทางไปกันเพียง 2 คนจะหนุกหนานได้อย่างใด... ข้าน้อยมีความคิดว่า ให้พี่รองเป็นผู้กำหนดชะตาดีกว่า เพลาใดที่พี่รองพอจะปลีกเวลาได้บ้าง เราสี่คนพี่น้องจะได้ร่วมเดินทางไปยังนอกเมืองด้วยกัน สำหรับการเดินทางนั้น ข้าน้อยขอรับเป็นสารถีให้ท่านพี่ทั้งหลายเอง อย่าให้เป็นห่วง... ตั้วกอ... ข้าน้อยเพิ่งจะเข้าใจปรัชญาของท่าน แหม... ข้าน้อยมิได้ห่างหายไปอย่างจงใจไม่ เพียงแต่ข้าน้อยมิมีโอกาสเข้ามาทักทายเยี่ยมเยียนพวกท่านเท่านั้นเอง... พี่สาม... ถ้าอย่างนั้น เราสองคนรอคำตอบจากพี่รองก่อนก็แล้วกันนะขอรับ พี่รองว่างเมื่อไหร่ พวกเราค่อยเดินทางไปพร้อมกัน ดีมั้ยขอรับ... จากคุณ : mamchan - [ 17 มิ.ย. 48 11:36:41 ]

ความคิดเห็นที่ 132 น้องสามกล่าวถูกต้องแล้ว มุขธรรมดาๆนั้น ไม่คู่ควรแก่มือชั้นระดับตั้วกอของพวกเรา มุขที่ขบคิดสิบแปดชั้นจึงคิดออกจึงเป็นสิ่งที่ท่านประทานสอนสั่งพวกเราเสมอมา โป๊กๆๆๆๆ การทรงตัวบนหลังควาย ไล่จับปูนามาใส่เป็นเครื่องเคียงสปาเก็ตตี้นั้นไม่ใช่กระทำได้โดยง่าย ต้องอาศัยหลักสมาธิชั้นสูงเพียงใด ... เพราะปูนามักมุดลงตามร่องคันนาอย่างรวดเร็ว ควายนั้นก็เดินช้า อีกทั้งย่างก้าวหนักหน่วง ปูนามักรู้ตัวทันเสมอ ... ดังนั้น สุดยอดฝีมือ มักใช้สถานการณ์นี้บำเพ็ญวิชาขั้นสูง  หากผู้ใดขี่ควายจับปูนาได้ไซร้ นับว่าตบะสมาธิและความว่องไวที่ฉกปูมาได้ นับว่าถึงขั้นเลอเลิศยิ่งกว่าดำน้ำแล้วโคจรปราณในมังกรคู่เสียอีก สมาคม สนส ของเราเป็นหน่วยงานที่มีประสิทธิภาพไม่น้อย ด้วยสมาชิกของเราร่วมกันทำนุบำรุงและปรับปรุงให้ทันกาลอยู่เสมอ  ต่อไปคานอาจพัฒนารสชาติให้หลากหลายกว่านี้ก็เป็นได้  ไม่แน่อาจมีทั้ง คานคาว คานหวาน ให้ลองจนครบถ้วน โอ้ น้องรองกล่าวเกินไป อันอาชาเก่าแก่ของข้านั้นเป็นอาชาพื้นๆ  มิได้เป็นอาชาพันธุ์ดีจากแดนตะวันตกแต่ประการใด ชาวบ้านร้านตลาดล้วนหามาได้  ดังนั้นยังย่อมห่างไกลจากความเป็นคหบดีนัก น้องสามสิ ใช้วิธีเดินด้วยเท้า เป็นการฝึกพลังปราณอยู่ตลอดเวลา ไม่เว้นแม้ขณะเดินทางจากหอสูงไปสำนัก การฝึกพลังจะได้โคจรต่อเนื่องไม่ขาดช่วง นับถือๆๆ โอ อันการให้กู้ดอกเบี้ยต่ำกว่า MLR นั้นเป็นที่น่ายินดีนัก พี่รองจะรอดูสัญญาไว้ อิอิ น้องสี่แหม่มจันทร์ อันตัวข้านั้นตอนนี้ถูกนายทุนหน้าเลือดใช้งานเยี่ยงทาส อีกทั้งงานกุลีหนักยิ่งนัก หาเวลาปลีกตัวแทบมิได้ ส่วนวันปลายสัปดาห์นั้น ข้าก็ยังต้องไปหาซิงแสดูอาการไว้เพียงประคองโรคมิให้ทรุดหนักเข้าเท่านั้น   ชีวิตข้าท่าทางจะหาโอกาสเดินทางไกลได้ยากยิ่งจริงๆ เกรงว่าหากรอข้าแล้วไซร้ ข้าเองจะกลายเป็นตัวถ่วงมิให้พี่น้องเราได้ไปสังสรรค์กันเสียเปล่า มิต้องรอข้าดอกท่านทั้งสองชวนตั้วกอแล้วไปสามคนก่อนเถิด ไว้หากมีนัดหมายประชุมในเมืองหลวงข้าอาจลี้ภัยมาร่วมได้บ้าง หากข้าหาทางปลีกตัวจากนายจ้างโหดร้ายมาได้ คงมีโอกาสได้ไปสังสรรค์กับพวกเราพี่น้องทั้งหมดสักครั้ง น้องสี่อาสาควบม้าพันธุ์ดีพ่วงพีให้พวกเราพี่น้องไปนั้นเป็นที่ตื้นตันนัก ฮือๆๆๆ ซาบซึ้งจริงๆ แก้ไขเมื่อ 17 มิ.ย. 48 13:09:31 จากคุณ : อู๋ปังจู้ - [ 17 มิ.ย. 48 13:07:23 ]

ความคิดเห็นที่ 133 คารวะพี่รอง... ความจริงแล้วทั้งข้าน้อยและพี่สามต่างก็อยากให้ท่านและตั้วกอร่วมเดินทางไปกับพวกเราด้วย... ถ้าเป็นอย่างนี้ดีกว่ามั้ย เราย้ายจุดหมายให้ใกล้ที่พำนักของพี่รองมากขึ้น ท่านจะได้สะดวก... เช่น แถบมณฑลบางขุนเทียน-ชายทะเล มิต้องเดินทางออกไปต่างเมือง... ท่านจะได้ปลีกเวลามาได้... ดีมั้ยขอรับ... ตั้วกอ... เห็นเป็นอย่างไรบ้างขอรับ... พี่สามล่ะขอรับ... เห็นเป็นอย่างใด เพียงแต่ข้าน้อยเกรงว่า มณฑลบางขุนเทียนจะไกลจากที่พำนักของพี่สาม ไม่เป็นไร ข้าน้อยพร้อมรับอาสาเป็นสารถีเองขอรับ... จากคุณ : mamchan - [ 17 มิ.ย. 48 13:17:06 ]

ความคิดเห็นที่ 134 แหม่มจังน้องรัก...กล่าวได้ประเสริฐมาก.. ตั๊วกอมิอุปสรรคที่อยู่ไกลเมืองหลวง... แถมยังหาเช้ากินค่ำ หาค่ำกินเช้า.. น่าเวทนายิ่ง..ยากที่จะมาสังสรรได้.. แต่คราใด..ถ้าน้องรักทั้งสามมีเหตุต้องใช้ตั๊วกอละ ต่อให้ไกลสุดขอบฟ้า ตั๊วกอก็จะมาอยู่เคียงข้าง.. น้องรองช่วยรับหน้าแทนพีสักครั้ง.... จากคุณ : บ๊วยเค็ม2002 - [ 17 มิ.ย. 48 15:45:39 ]

ความคิดเห็นที่ 135 คารวะท่านพี่ทั้งสองและท่านน้องแหม่มจัง ข้าน้อยหายไปครึ่งวันพวกท่านอยู่กันพร้อมหน้าเชียว น่ายินดียิ่งนัก โฮะๆๆ ข้าน้อยเห็นด้วยกับท่านน้องสี่ ว่าพวกเราน่าจะรอให้ท่านพี่ทั้งสองว่างกันพร้อมหน้า พี่ๆน้องๆจาได้เจอกันบ้าง หากให้ข้าน้อยน้องสี่ไปกันสองคน โบราณว่าเป็นการกินหลับหลังผู้ใหญ่ ไม่เหมาะๆ โฮะๆๆ น้องสี่ท่านเห็นด้วยหรือไม่ อิๆ การเขยิบเข้ามาใกล้ท่านพี่ๆอีกนิด น่าจะเป็นการสะดวกยิ่งขึ้น แม้ว่าท่านพี่ทั้งสองยังไม่ว่าง ข้าน้อยก็รอได้ รอ..ร๊อ..รอ.. กินอย่างอื่นๆรอ อยู่แล้ววว 55   ทั้งนี้ข้าน้อยก็แอบอาลัยเหลาแม่บ๊วยอยู่ไม่น้อยเชียว น้องแหม่มจังที่รักจ๋า ข้าน้อยทั้งเกรงใจทั้งขอบคุณท่านเหลือเกิน ตื้นตันจนพูดไม่ออกบอกไม่ถูกแย้วว ..คนอารั้ยจะมีน้ำใจปานฉะนี้ ..ข้าน้อยอยู่ไกลและเดินทางลำบากท่านก็ไม่ปริปากบ่นซักคำ โอ้ ซาบซึ้งๆๆ ทว่าน้ำใจอันสูงส่งของท่าน ข้าน้อยไม่อาจรับได้บ่อยๆเพราะเกรงจายย ไว้พร้อมหน้าพร้อมตากันทีเดียวแล้วค่อยขอรบกวนแล้วกันนะเออ ..อิๆ(จนได้) เรียนท่านพี่รอง ..ข้าน้อยนั้นเคยรู้จักกับเจ้าฉงนฉงายอยู่บ้าง บวกกับวิชาจับปูใส่ครก เอ๊ย กระทะ ดังนั้นการทำปาเก็ตตี้บนหลังเพื่อนของเจ้าฉงนฉงายจึงน่าจะไม่ยากจนทำไม่ได้ ทว่า ยังคงทุลักทุเลเกินกว่าจะอยากลองทำเพราะข้าน้อยโง่ขาเบาปัญญา เชื่อว่าหากให้ท่านพี่รองฝึกวิชาง่ายๆนี้ก่อนแล้วมาลองทำเอง ย่อมต้องมีท่าทางสง่างงามราวกับอัศวินบนอาชาฉะนั้น ..สนใจลองบ้างไหมท่าน โฮะๆๆ หาก สนส พัฒนาคานจนถึงขั้นนั้นเมื่อใด เชื่อว่าคนกว่าครึ่งโลกคงเลิกทานข้าวทานน้ำกัน หันมาแทะคานแทนเป็นแน่ ..อ่อ ท่านพี่อย่าลืมคานปั่นใส่ผลไม้ หรือเป็น สมู้ทตี้ด้วย หลังอาหารจะได้ช่วยดับกระหาย ไปในตัว เอาให้คนอื่นไม่ต้องทำมาหากินกันเรย โฮะๆๆ  ..แล้วท่านพี่รองอย่าลืมเปิดบุฟเฟต์คาน มีคานนานาชนิด ทั้งแบบซีฟูด กุ้งพันคาน ลอบสเตอร์ราดซอสคาน ปลาหรือปูอบคานทอง คานอบชีส และนานาคานอื่นๆ น่าสนุกไม่ใช่น้อยยเลย จากหอสูงของข้าน้อยไปมหาลัยนั้นใกล้เกินกว่าจะต้องใช้พลังใดๆน่ะท่าน ประมาณสามป้ายรถม้าของทางการเท่านั้นเอง ม้าชราของท่านพี่ แม้จะมิใช้ม้าจากยุโรป ก็ต้องเป็นม้าจากทางญี่ปุ่น ใช่หรือไม่ นี่ขนาดชราแล้วยังพาท่านพี่ไปได้ทุกที่ แสดงว่าต้องเป็นม้าที่ดีเยี่ยมมากๆแน่ อีกทั้งม้าจากตะวันออกนี้ว่ากันว่าเหมาะสมยิ่งนักที่จะใช้ในตงง๊วน ม้ายุโรปตัวใหญ่เทอะทะผูกทิ้งไว้ที่ไหนก็ลำบากไม่คล่องตัวเท่าม้าญี่ปุ่น เจ็บป่วยทีนึงค่ารักษาก็มากกว่า ท่านพี่รองเป็นผู้ไม่เห็นแก่เปลือกนอก แต่ให้ความสำคัญกับสาระและคุณภาพการใช้งานมากกว่า น่านับถือยิ่งนัก โป๊กๆๆๆๆๆ คารวะท่านตั้วกอ ตั้วกอหาเช้าวันนี้ เอาไว้ไปกินตอนค่ำๆของอีกสิบแปดปีข้างหน้าใช่หรือไม่ แล้วก็หาค่ำวันนี้ ไว้กินตอนเช้าๆของอีกยี่สิบแปดปีข้างหน้า โอ.. ท่านต้งมีรายได้เป็นกอบเป็นกำแน่ๆเลย โฮะๆๆ พวกเราสามคนจะกล้าไปใช้ตั้วกอได้อย่างไร ท่านมีพระคุณกับเราปานฉะนี้ เพียงแค่นานๆทีก็อยากอันเชิญท่านมาเป็นสิริมงคลแก่การพบปะสังสรรกันบ้างเท่านั้นเอง หุๆ แม้ว่าตอนนี้ท่านพี่ๆจะยังไม่ว่างก็บ่เป็นหยังนะขอรับ ข้าน้อยเชื่อว่าน้องสี่ยังรอไหว..หิวรึยังจ๊ะน้องสี่จ๋า ข้าน้อยก็รอได้เรื่อยๆเช่นกัน.. จ๊อกๆๆ  อุ๊บส์ จากคุณ : สัมปันนี - [ 17 มิ.ย. 48 18:32:33 ]

ความคิดเห็นที่ 136 คารวะท่านพี่ทั้งสาม... ข้าน้อยยังมิหิวเท่าใดหรอกขอรับ ข้าน้อยรอด้าย... เพลาใดที่ท่านพี่ทั้งสามปลีกเวลาได้ ข้าน้อยพร้อมซำเหมอ อิอิ.. จากคุณ : mamchan - [ 20 มิ.ย. 48 10:20:39 ]

ความคิดเห็นที่ 137 คารวะตั้วกอน้องสามน้องสี่ โบราณว่าเป็นการกินหลับหลังผู้ใหญ่นั้นเป็นสิ่งที่ดีนัก เพราะหากกินต่อหน้าผู้ใหญ่จะตบะแตกมาแย่งเด็กกินได้ ยิ่งไม่งามเข้าไปใหญ่ อิอิ ตั้วกอก็อยู่ห่างไกลถึงอุดรทิศอีกทั้งต้องบำเพ็ญตนเพื่อชีวิตและผาสุขของปวงประชา  ข้าเองก็เป็นเบี้ยล่างให้คนสั่งการใช้ มิอาจใช้วิชาตัวเบาหลบเลี่ยงไปเมืองซู่พั้งได้โดยง่าย  อย่างไรเสีย น้องสามน้องสี่โปรดไปดูลู่ทางไว้และนำมาเล่าให้ข้ากับตั้วกอฟังในทู้เถิด   หากน้องสามน้องสี่อดกินกุ้งด้วยพวกข้าเป็นต้นเหตุแล้ว ข้ากับตั้วกอจะเสียใจยิ่ง ฮือๆๆ โอ ที่แท้น้องสามมีสัมพันธ์อันดีกับเจ้าฉงนฉงายและผองเพื่อน นี่เองที่เขาร่ำลือกัน ดรุณีงามมักมีใจเมตตาต่อสรรพสัตว์  อีกทั้งสรรพสัตว์ย่อมรับรู้ถึงความเมตตรของดรุณีเลอโฉม จึงพากันเข้ามาหาเช่นนี้ หากน้องสามฝึกวิชาทำสปาเก็ตตี้บนหลังเจ้าฉงวยฉงน สำเร็จแล้วเมื่อใด โปรดส่งมาให้ข้าทดสอบสักจานหนึ่งเถิด อิอิ โอ น้องสามจุดประเด็นดีมาก ข้าหลับตานึกภาพ บุฟเฟต์เมืองคาน ในหมู่บ้านคานทองคำ ของพวกเราชาว สนส ทุกอาทิตย์จะจัดซันเดย์บรันช์  อาหารเลิศรสทุกอย่างเสริฟบนคาน  ไลน์บุฟเฟต์เป็นคาน  อีกทั้งชื่ออาหารแต่ละอย่าง ต้องตั้งชื่อแนว คานๆ ทั้งสิ้น  เหล่าสมาชิก สนส ทั้งหลายช่วยกันตักตวงความโสดอย่างสนุกสนาน  โอ้ น้องสามมีปัญญาญาณสูงเยี่ยม คาดเดาต้นกำเนิดม้าของข้าได้อย่างถูกต้องยิ่งนัก  อีกทั้งใช้หลักเศรษฐยุทธ์เข้ามาวิเคราะห์ข้อดีให้ม้าชราของข้า ดูดีมีหลักวิชาสนับสนุนขึ้นอีกมากหลาย   ข้าขอบคุณแทนเจ้าแก่ของข้าด้วย น้องสามกล่าวถูกแล้ว อัฐตำลึงที่ตั้วกอหาได้ในเช้าวันหนึ่ง ทำให้ยาจกเช่นข้า มีกินไปอีกนับ 20 ปีทีเดียว ดังนั้น ตั้วกอโปรดสงเคราะห์ข้าน้อยบ้าง อิอิ น้องสามน้องสี่โปรดไปเป็นทัพหน้าพิชิตเมืองซู่พั้งแทนตั้วกอและข้าก่อนเถิด  ทัพหลังพวกเรามีโอกาสจะค่อยเสริมต่อไป จ๊อกๆๆๆๆๆๆๆ แก้ไขเมื่อ 20 มิ.ย. 48 12:22:17 จากคุณ : อู๋ปังจู้ - [ 20 มิ.ย. 48 12:21:01 ]

ความคิดเห็นที่ 138 คารวะท่านพี่รองและน้องสี่ จู่ๆ ชีวิตน้อยๆของข้าน้อยราวกับมีซึนามิมาถล่ม เป็นคลื่นงานถาโถมจนหัวไม่ได้วางหางไม่ได้เว้น นอกจากงานจากซือแป๋ที่สำนักที่กองพะเนินอยู่แล้ว ยังมีกิจกรรมอีกมาก จนยากจะปลีกตัวไปไหนๆได้ซะแล้ว ข้าน้อยจึงต้องขอขมาน้องสี่มา ณ ที่นี้ ด้วยว่าคงมิอาจโดดงานสำคัญทั้งหลายไปด้วยความเห็นแก่บริโภคได้ .. พี่รอง ท่านอย่าคิดมากว่าท่านและตั้วกอเป็นต้นเหตุเลย เด๋วศีรษะล้านไม่รู้ด้วยนา เป็นข้าน้อยเองที่งานยุ่งเป็นยุงตีกัน โป๊กๆๆ กว่าจะว่างอีกทีก็คงจะอีกนานอยู่ขอรับ .. ฮือๆๆ ข้าน้อยมีสัมพันธ์อันดีกะพี่ฉงนฉงายมิใช่ด้วยเหตุอันพี่รองว่าไว้ แต่เป็นเพราะเราสามตัวเป็นญาติห่างๆกันน่ะค่ะ อิๆ วิชานี้ สงสัยจะอีกนานกว่าจะสำเร็จได้ เพราะต้องบำเพ็ญตบะมาล่วงหน้าสามถึงสี่ชาติ ข้าน้อยยังไม่รู้จะมีบุญถึงขั้นนั้นรึปล่าว บุฟเฟต์เมืองคานเล่นเอาข้าน้อยคิดไปถึงเทศกาลภาพยนตร์ด้วย ชื่อคล้ายๆกันเลย พี่รอง ท่านน่าจะไปเผยแผ่ สนส ทางฝรั่งเศสด้วย ชื่อเหมือนกัน เผื่อชาวยุทธแถวนั้นจะสนใจ อิๆ ข้าน้อยขอตัวก่อนล่ะขอรับ เพราะนอกจากงานจะแยะแล้ว ยังต้องพักผ่อนหลังจากถูกพิษจากเข็มของแม่นางคุ้กกี้อีก .. อ๋อยยย จากคุณ : สัมปันนี - [ 20 มิ.ย. 48 19:08:07 ]

ความคิดเห็นที่ 139 คารวะท่านพี่ทั้งสาม... ข้าน้อยเข้าใจภาวะการณ์ที่เกิดขึ้นนะขอรับ เนื่องจากข้าน้อยเองก็อยู่ในภาวะเดียวกันเลยขอรับ T_T มิทราบว่าเกิดอาเพศอันใดขึ้น ตอนนี้ข้าน้อยต้องเตรียมการต้อนรับผู้มาเยือนจากดินแดนโพ้นทะลซีกโลกใต้ จะเดินทางมาถึงในช่วงต้นเดือนหน้า ข้าน้อยยังเตรียมการไม่พร้อมเลยขอรับ แถมยังมีปัญหาใหญ่หลวงอีกด้วย.... ...... ข้าน้อยไม่ถนัดสำเนียงของดินแดนนั้นเลยขอรับ แล้วข้าน้อยจะสนทนากับท่านเหล่านั้นได้อย่างใดกัน ท่านพี่ทั้งสามแนะนำข้าน้อยด้วย แง้ๆๆๆๆ จากคุณ : mamchan - [ 22 มิ.ย. 48 10:24:32 ]

ความคิดเห็นที่ 140 โอ .. น้องสี่ สภาพใกล้เคียงกันเรยย ท่านขยันเร่งเตรียมการล่วงหน้าอย่างนี้ เด๋วต้องเร็จเรียบร้อยก่อนเวลาเป็นแน่ สำเนียงของชาวแดนใต้ ฟังแปร่งกว่าสำเนียงของพวกเดียวกันที่อาศัยอยู่ในเกาะบริเทนอยู่หน่อย ลองฟังดูซักแปปก็คุ้นแหละขอรับ น้องสี่เรียนรู้รวดเร็วว่องไวอยู่แล้ว เด๋วก็คล่องปรื๋อ หากน้องสี่ไม่ถนัดสำเนียงชาวแดนใต้ .. ก็ใช้ภาษามือเข้าช่วยเรยขอรับ(แต่มากนักจะไม่งาม) ถ้าจำเป็นจริงๆก็ กระดาษปากกา หรือไม่ก็ หาล่ามสักหนึ่งคน ไม่อย่างนั้นก็ .. ทำตัวเป็นคนพูดน้อยเข้าไว้ อิๆ จากคุณ : สัมปันนี - [ 22 มิ.ย. 48 12:21:33 ]

ความคิดเห็นที่ 141 น้องสี่..อย่าวิตกที่น้องสามว่าไว้ ถูกต้องนะครับ.. เอาว่า ตอบตกลงเซย์ เยส.... ถ้าไม่ เซย์ โน แค่นี้ก็สบายบรืออออ.......... ตั๊วกอขอให้น้องรักรอดจากภาษาเมืองใต้เน้อ...... จากคุณ : อิๆ (บ๊วยเค็ม2002) - [ 22 มิ.ย. 48 14:02:55 ]

ความคิดเห็นที่ 142 คารวะตั้วกอ และพี่สาม... ข้าน้อยก้อกะว่าจะใช้แค่ 2 คำเหมือนกันนะขอรับ แต่เกรงว่าท่านปังจู้จะขับข้าน้อยออกจากสำนักซะก่อน เดี๋ยวจะต้องหาสำนักใหม่อีกอ่ะ - -" เจ้าสำเนียงใต้แบบนี้ ข้าน้อยมิถนัดจริงๆ เดี๋ยวเข้าใจผิดเพี้ยนไปจะแย่นะขอรับ เฮ้อ... ข้าน้อยยังวิตกอยู่เลย จะอยู่รอดปลอดภัยหรือเปล่าก้อไม่รู้... ถ้าข้าน้อยหายไป รบกวนท่านพี่ทั้งหลายแพร่เมตตาให้ข้าน้อยด้วยนะขอรับ... จากคุณ : mamchan - [ 22 มิ.ย. 48 15:37:38 ]

ความคิดเห็นที่ 143 ข้าน้อยจะสวดมนต์อวยพรให้น้องสี่นะขอรับ ข้าน้อยเชื่อว่านท่านจะต้องพูดคล่องปรื๋อจนแขกอึ้งไปเรยแน่ๆ ท่านปังจู้จาได้อวยยศให้สูงขึ้น อิๆ จากคุณ : สัมปันนี - [ 22 มิ.ย. 48 15:47:19 ]

ความคิดเห็นที่ 144 พี่น้องและสหายทุกท่าน ซึนามิมาถล่มชีวิตน้องสามยามนี้ถือว่าเป็นเคราะห์ดียิ่ง คนใดไร้คลื่นลมย่อมไม่อาจฝึกตนให้ถึงขั้นสุดยอดได้  ดังนั้นคลื่นที่ถาโถมมายังน้องสามตอนนี้เปรียบเป็นดังลมเย็นเชิงเขา พัดส่งน้องสามให้เป็นเซียนสุดยอดเร็วยิ่งขึ้น หากน้องสามเดินทางไปอั้งม้อเมื่อใด ข้าขอฝากให้น้องสามนำลัทธิของเราไปเผยแพร่ให้ชาวอั้งม้อตาสว่างกระจ่างเป็นประกายสีทองดุจดังเส้นผมของพวกเขา  ให้บรรดาอั้งม้อทั้งหลายหันมาเข้ารีต สนส กันมากๆ  แล้วน้องสามจะได้รับตำแหน่งหัวหน้าสาขา ไปอีกตำแหน่งโดยทันใด อิอิ น้องสี่เผชิญศึกหนักจากทิศทักษิณหรือนี่ โอวว ตั้วกอประทานเคล็ดสั้นๆ สองประโยคให้ไว้แล้ว ขอน้องสี่นำไปประยุกต์ใช้เถิด อันพวกชนซีกโลกใต้นั้นรับมือไม่ง่าย  แต่น้องสี่มีน้องสามและตั้วกอคอยเสริมเคล็ดลับถ่ายทอดลมปราณหนุนหลัง จะต้องพิชิตพวกเหล่านั้นโดยราบคาบแน่นอน น้องสี่หากเจรจาได้ความแล้ว อย่าลืมโน้มน้าวให้ชาวแดนใต้เข้าลัทธิ สนส ของพวกเราด้วย   หากขยายสาขาได้ ทางสำนักจะให้น้องสี่ควบตำแหน่งหัวหน้าสาขาอีกตำแหน่ง อิอิ จากคุณ : อู๋ปังจู้ - [ 22 มิ.ย. 48 16:22:12 ]

ความคิดเห็นที่ 145 คารวะท่านพี่รอง คลื่นลมที่พัดมาเป็นแรงส่งให้คนเป็นเซียนได้ก็จริง แต่ก็อาจพัดคนที่ยืนโซเซอย่างข้าน้อยให้ตกเขาได้เช่นกัน ..แง้ กว้าข้าน้อยจะไปก็คงอีกหลายปีอยู่ ป่านนั้นท่านพี่รองคงขยายสาขา สนส ไปล่วงหน้าก่อนแล้ว ข้าน้อยคงได้แต่ไปชื่นชมความสำเร็จของท่าน .. หรือดีไม่ดี ข้าน้อยก็ไม่ได้ไปเอาเรย .. อ่าว 55 ชีวิตข้าน้อยมักพลิกผันอยู่ตลอดเวลา ไม่ค่อยแน่นอน แต่การมอบตำแหน่งของท่านพี่รองนี่ ไม่รู้จะเรียกว่า เป็นกลยุทธ เอาตำแหน่งเข้าล่อ ให้ทำงานประจำได้ดีๆ หรือว่าเป็นกลยุทธ หาคนเข้าพรรค โดยเจ้าตัวทำงานประจำอยู่ดีๆไม่ทันได้รู้เนื้อรู้ตัว กันแน่ อิๆ เคล็ดของตั้วกอนั้นคลาสสิคมาก ใช้ได้ผลมาแล้วแทบทุกรายเชียว น้องสี่ต้องประสบความสำเร็จแน่ ..ลองไปหาภาพยนตร์ของชาวใต้มาดูซักเรื่องน่าจะคุ้นสำเนียงมากขึ้นแยะเรยขอรับ ขอให้โชคดี จากคุณ : สัมปันนี - [ 22 มิ.ย. 48 21:52:05 ]

ความคิดเห็นที่ 146 น้องสามสัมปันน้อยผู้เริงร่าฉลาดเฉลียว หากน้องสามถูกคลื่นพัดตกเขานั้น นับเป็นเรื่องน่ายินดีเพียงใด น้องสามลองนึกดู ในเทพนิยายของชาวยุทธ์เรานั้น  หากตกเขาลงไป นอกจากไม่ตายแล้ว ยังได้รับโชคมากกว่าเคราะห์ ปะเหมาะอาจได้ค้นพบคัมภีร์วิเศษอันสาบสูญ หรือพบปะยอดฝีมืออาวุโสที่กักตนใต้ผามานานปี   น้องสามกลับขึ้นมาสู่พื้นโลกอีกครั้ง จะกลายเป็นผู้ยิ่งใหญ่ไร้ผู้เทียมทาน อา น้องสามกล่าวถูกต้อง ชะตาชีวิตของคนล้วนพลิกผัน   อีกห้าปีเมื่อน้องสามสำเร็จยุทธจากอั้งม้อแล้ว ข้าอาจสิ้นชีพไปก่อนด้วยโรคร้าย ถึงกาลนั้นน้องสามโปรดรักษาความโสดเอาไว้ ไม่แน่กลับมาอาจได้รับตำแหน่งสืบทอดจากข้า อันกลยุทธ์ของข้านั้นแสนจะเรียบง่ายดั่งที่เห็น กลยุทธ์นี้เรียกว่าใช้ศิลาก้อนเดียวได้นกถึงสองตัว  มอบตำแหน่งหนึ่งตำแหน่ง  ได้ทั้งหัวหน้าสาขาที่มากด้วยความสามารถเช่นน้องสาม  ทั้งยังเป็นการกระตุ้นให้น้องสามหาไพร่พลเพิ่มเติม  ดังนี้ สนส จะขยายไปเรื่อยๆนั้นเอง 5555 ตั้วกอลึกซึ้งพิสดาร ประทานเคล็ดวิชาสั้นๆแต่พลิกแพลงได้อีกร้อยกระบวนท่า พิชิตได้ทั้งเหนือใต้ โป๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : อู๋ปังจู้ - [ 23 มิ.ย. 48 13:29:00 ]

ความคิดเห็นที่ 147 คารวะท่านพี่ทั้งสอง... ข้าน้อยมิกล้ารับอาสาพี่รองไปเผยแพร่ลัทธิ สนส. ได้หรอกนะขอรับ เนื่องจากข้าน้อยเพิ่งจะเข้ามาศึกษาในสำนักได้เพียงไม่นาน ยังไม่เชี่ยวชาญยุทธ์ถึงขนาดเผยแพร่ได้ คงต้องอาศัยจอมยุทธ์ชื่อดังเช่นพี่รองเพียงท่านเดียวเท่านั้น ที่จะเผยแพร่ลัทธิจนจับจิตจับใจผู้คนในดินแดนไกลโพ้น ข้าน้อยขอขมาด้วยนะขอรับ มิอาจรับภารกิจใหญ่หลวงนี้ได้ โป๊กๆๆๆๆ อภัยให้ข้าน้อยด้วย T_T พี่สาม... ข้าน้อยจะพยายามนะขอรับ คงจะต้องหาภาพยนตร์อย่างที่ท่านว่ามาชมแล้วขอรับ ข้าน้อยวิตกจริงๆ ถ้าเกิดพลาดพลั้งไป ข้าน้อยต้องถูกขับไล่ออกจากสำนักแน่ๆ เลยขอรับ... ขอลาไปศึกษาสำเนียงเพิ่มเติมก่อนนะขอรับ... จากคุณ : mamchan - [ 23 มิ.ย. 48 15:11:37 ]

ความคิดเห็นที่ 148 แหม่มจังน้องรัก..อย่าได้กลัวถูกขับจากสำนัก. ตั่วกอจะประคองตำแหน่งเจ้าสำนัก พรรคกระยาจกเตรียมรอรับอยู่แล้ว....อิๆ จากคุณ : บ๊วยเค็ม2002 - [ 23 มิ.ย. 48 15:59:43 ]

ความคิดเห็นที่ 149 คารวะท่านพี่ทั้งองและท่านน้องสี่ ท่านพี่รองช่างมองโลกในแง่ดี ข้าน้อยนั้นเริงร่าจริงอยู่ แต่ไม่ค่อยฉลาดเฉลียวนัก ออกจะเซ่อๆหน่อยด้วยซ้ำ ตกเขาลงไป ไฉนกลายเป็นเรื่องดีได้อีก ..ฮือๆๆ หากข้าน้อยพบเคล็ดวิชา คงจะอ่านไม่ออก นึกว่ากระดาษทด เอามาพับนกสานปลาตะเพียนให้เข้าสมัย ไม่ทันได้พบยอดฝีมือ อาจจะถูกหมีป่าหมูป่าจับไปกินซะก่อน ..แง้ๆๆ > < อีกห้าปีข้าน้อยแม้จะไม่ต้องรับตำแหน่งจากท่านพี่รอง ก็คงได้อยู่บนคานทองนิเวศน์อยู่ดีขอรับ .. โอ วันนี้มีแต่เรื่องชวนละเหี่ยใจ เคล็ดวิชาของท่านพี่รอง หากใช้กัยคนอื่น น่าจะปรับชื่อให้เหมาะกับสนส ว่า ใช้คานแท่งเดียว ได้นกสองตัว แต่หากมาใช้กับข้าน้อยแล้ว จะกลายเป็นว่า ได้หมูมาตัวเดียวแทนขอรับ เพราะใช้การไม่ได้ซักอย่าง นอกจากเอาไปกินอย่างเดียว แถมขี้เกียจอีก ..เหมือนอะไรอย่างนี้ น้องสี่โปรดอย่าตระหนกไปเลย จอมยุทธหาตัวจับยากอย่างน้องสี่ เจ้าสำนักที่ไหนจะกล้าไล่ ยิ่งท่านน้องสี่ทุ่มเทจริงจังอย่างนี้ รับรอง ชัวร์ขอรับ จะว่าไป..นี่ถ้าอีกหน่อยสำนักของน้องสี่มีอาคันตุกะเผ่าแปลกๆมาเรื่อยๆ น้องสี่คงพูดได้ทุกสำเนียงแน่เรย .. เลื่อมไสเหลือเกิน อย่างไรก็ดี น้องสี่สบายใจเถิด ตั้วกอบอกแล้ว พรรคกระยาจกต้อนรับเสมอ .. ว่าแต่ ตั้วกอเป็นพวกเสื้อสะอาด หรือเสื้อสกปรกขอรับ อิๆ จากคุณ : สัมปันนี - [ 23 มิ.ย. 48 21:14:37 ]

ความคิดเห็นที่ 150 คารวะท่านพี่ทั้งสาม... ตั้วกอ... ข้าน้อยปลาบปลื้มเป็นยิ่งนัก ที่ท่านต้อนรับข้าน้อยเข้าพรรคกระยาจก ถ้าหากข้าน้อยเกิดปัญหาถูกขับออกจากสำนักจริงๆ ข้าน้อยจะรีบรุดเดินทางไปพบท่านเลยนะขอรับ ขอกราบขอบคุณ โป๊กๆๆๆ พี่สาม... ถ้าเป็นอย่างที่ท่านกล่าว ข้าน้อยขอลาออกจากสำนักด้วยตัวเองเลยขอรับ มะหวาย มะหวาย ถ้ามีอาคันตุกะต่างแดนมาอีก ข้าน้อยต้องธาตุไฟแตกซ่านแน่ๆ เลยขอรับ... แก้ไขเมื่อ 24 มิ.ย. 48 16:18:36 จากคุณ : mamchan - [ 24 มิ.ย. 48 11:00:40 ]

ความคิดเห็นที่ 151 น้องสี่แหม่มจันทร์ น้องสี่ถ่อมตัวไปใย   อันน้องสี่นั้น แม้เพิ่งเข้าสำนัก สนส แต่ตำแหน่งยิ่งมายิ่งสูง ตอนนี้เป็นกรรมการบริหารแล้ว   แต่หากน้องสี่ยังคิดเก็บตัวฝึกวิชาโสดให้บรรลุขั้นสุดยอดกว่านี้ ก็ขอเป็นกองหนุนช่วยข้าเผยแพร่ลัทธิของพวกเราต่อไปก่อนเทอญ น้องสี่ตอนนี้เป็นเช่นไร ฝึกวิชาร้อยเสียงอั้งม้อแดนใต้ได้แล้วหรือไม่ ว่าแต่น้องสี่สังกัดสำนักพิสดารใด ไฉนต้องต้อนรับชาวเผ่าประหลาดอยู่เสมอ แล้วเหตุใดเจ้าสำนักของน้องสี่ต้องมอบหมายหน้าที่นี้จำเพาะแก่ท่าน โอวว น่าแปลกยิ่งนัก  หรือที่แท้น้องสี่สังกัดสำนักเร้นลับที่มุ่งหมายเพื่อลอบติดต่อนำยอดฝีมือนอกด่านเข้ามาหวังครอบครองตงง้วน โอววว แผนการยิ่งใหญ่ยิ่งนัก นับถือๆๆๆ แต่น้องสี่ไม่ต้องเป็นห่วง หากสำนักพิสดารบังอาจขับท่านออกมา สำนักนั้นต้องถึงกาลอวสานแน่ เพราะจะขาดกำลังสำคัญเช่นท่านไป  การใหญ่ย่อมไม่อาจสำเร็จ จริงหรือไม่ แต่อย่างไรก็ตาม หากน้องสี่เบื่อหน่ายกับองค์กรลับนี้ จงลาออกมาเสียเถิด แล้วไปกินตำแหน่งประมุขพรรคกระยาจกที่ตั้วกอพวกเราเตรียมรอท่าไว้แล้ว ***** โอว น้องสาม ท่านเห็นม้วนคัมภีร์เคล็ดวิชาเป็นดั่งกระดาษพับนกเช่นนี้ เรียกว่าหลุดพ้นไปอีกขั้นแล้ว ถึงขั้นเห็นกระดาษอักษรก็เป็นเช่นกระดาษอักษร คัมภีร์ยุทธ์ที่แท้แฝงตัวอยู่ในอากาศธาตุและทุกสรรพสิ่ง ไม่ติดยึดในคัมภีร์อีกต่อไป จึงพับคัมภีร์เป็นนกเป็นปลา ปล่อยกลับคืนสู่สภาพดั้งเดิมตามธรรมชาติ  โอววว นึกถึงอีกห้าปีน้องสามจะอยู่ร่วมหมู่บ้านเดียวกับข้าแล้ว เป็นที่น่าปิติยิ่งนัก  ข้าจะเตรียมปัดกวาดแผ้วทางหญ้ารอบๆหมู่บ้านไว้ให้พร้อม เพื่อจัดเป็นปะรำพิธีต้อนรับท่าน น้องสามเปรียบตนเป็นดั่งเป็ดบ้าง ดั่งหมูบ้างนั้น ช่างลึกซึ้งสุดพรรณา อันสุกรนั้นเล่า ดูเปลือกนอกคล้ายห่วงการกิน ที่แท้พวกมันกำลังศึกษาเคล็ดวิชาจากอาหาร   บรรดาสุกร คล้ายพบสัจธรรม เหนื่อยหน่ายจากการแก่งแย่งชิงดีในยุทธภพ ดำรงตนอย่างง่ายๆ ด้วยการกินและนอนไปตามสภาพของสังขาร อาหารใดๆพวกมันก็ไม่เกี่ยง ต่างก็กินเข้าไป   อันร่างภายนอกของมันที่ดูอ้วนนั้น จะเป็นกระไรเล่า นี่อาจเป็นการฝึกวิชาซ่อนรูปโฉมแท้จริงไว้   ดังนั้นไม่มีใครมาท้าชิงเพราะมองข้ามสุกรไป โอวววว จากคุณ : อู๋ปังจู้ - [ 24 มิ.ย. 48 12:55:30 ]

ความคิดเห็นที่ 152 คารวะพี่รอง... ข้าน้อยสังกัดอยู่ในสำนัก จะเรียกอย่างไรดี เป็นเหมือนจอหงวนคนสนิทของคณะท่านขุนนางน่ะขอรับ แต่ข้าน้อยไม่ได้เป็นจอหงวนท่านนั้นนะขอรับ ข้าน้อยเป็นเพียงลิ่วล้อรับใช้จอหงวนเท่านั้นเอง การที่มีชนเผ่าต่างแดนมาเยี่ยมเยือนนั้น เป็นเพราะท่านจอหงวนแอบไปมีสัญญากันขอรับ ต่างฝ่ายต่างต้องส่งคนไปดูลาดเลาของแต่ละสำนัก พี่รองอย่าได้กล่าวยกย่องข้าน้อยเลยขอรับ ข้าน้อยยังมิเคยได้รับบัญชาให้เดินทางไปดูลาดเลาทางฝั่งขะโน้นเลยขอรับ เป็นไปเพียงลิ่วล้อจัดเตรียมงานให้เท่านั้น T_T จากคุณ : mamchan - [ 24 มิ.ย. 48 16:17:38 ]