CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    ภัยบ้านจัดสรร เอามาจากฟอร์เวิร์ดเมล์ค่ะ

    ชั้นเป็นคนนึงที่เคยได้รับฟอร์เวิรด์เมลล์บ่อยๆ และชั้นก็ไม่เคยคิด
    >>จะมาทำมันขึ้นมาเอง
    >>แต่วันนี้ ชั้นรู้สึกว่าชั้นต้องทำ
    >>ชั้นอยากจะขอให้คุณอ่าน  ส่งต่อ ช่วยกันพูด
    >>ชั้นไม่อยากให้เรื่องนี้ มันเป็นแค่ อุทาหรณ์
    >>เพราะจริงๆแล้วมันไม่ใช่เรื่องไกลตัวเลย
    >>เวลา ตี 3 ของเช้าวัน พฤหัสบดี ที่ 13 กรกฏาคม 2549
    >>คนร้ายจำนวน 3 คน ได้จอดรถทิ้งไว้ที่ปั๊มน้ำมันแห่งหนึ่งพวกมันเดินมา
    >>ที่หน้าโรงไม้ และปีนเข้าไป
    >>เพื่อที่จะปีนรั้วเข้าไปในบ้านหลังหนึ่ง พวกมันช่วยกันงัด
    >>หน้าต่างบริเวณชั้นหนึ่งออก
    >>และช่วยกันง้างเหล็กดัด และให้คนตัวเล็กสุดมุดเข้าไปในบ้าน
    >>และเปิดประตูให้คนที่เหลือ
    >>1 คนดูต้นทาง 1 คนเฝ้าด้านล่าง และอีก 1 ตน มันคว้าไม้หน้า 4
    >>เดินขึ้นไปบนชั้นสอง
    >>มันเจอกับป้าของชั้น ผู้หญิงตัวเล็กๆ อายุ 62 รูปร่าง
    >>ผอมบางอยู่บ้านหลังนี้เพียงคนเดียว
    >>ป้าของชั้นมีอาวุธในมือเพียงกาน้ำชาไหว้พระ มันเอาไม้หน้า 4
    >>ยันเข้าไปและผลักป้าชั้นล้มลง
    >>มันลงมือบีบคอ เมื่อ ป้าของชั้นส่งเสียงร้อง
    >>และมันเอาหัวป้าของชั้นกระแทกพื้นซ้ำๆกัน หลายครั้ง
    >>แค่เพราะว่าป้าชั้นร้องไม่หยุดเท่านั้นไม่พอ
    >>มันกระทืบลงไปที่ตัวของแกซ้ำลงไปจนแกสลบ
    >>ผลของการกระทืบคือ กระดูกซี่โครงหัก 8 ซี่และตับแตกมันลากร่างที่สลบ
    >>ซึ่งคือศพที่เสียชีวิตแล้วมาที่ห้องนอนและมันก็ทำการรื้อค้นทรัพย์สิน
    >>มันเอาทุกอย่างที่ได้ไปขาย ได้เงินมา 9 หมื่น
    >>
    >>1 คนเอาไปเที่ยว 1 คน เอาไปซื้อรถมอเตอไซด์ อีก 1 คนชั้นไม่รู้
    >>เปล่า ชั้นไม่ได้จะมาเล่าเรื่อง โศกนาฏกรรมให้พวกคุณฟัง
    >>พวกคุณสามารถหาเรื่องทั้งหมดอ่านได้ทางหนังสือพิมพ์เอง
    >>( ข่าวผู้จัดการฝ่ายบัญชี บริษัท SB Furniture เสียชีวิต( นางสาวอารยา
    >>กาญจนโสภา ผู้เสีย
    >>ชีวิต ) )
    >>ชั้นขอขอบคุณตำรวจทุกคน ที่ขณะนี้จับคนร้ายได้หมดแล้ว
    >>แต่ชั้น ต้องการ เรียกร้องให้ทุกคนช่วยตื่นได้แล้ว
    >>คงไม่แปลกหรอก ถ้าบ้านที่เกิดเหตุ อยู่กลางหมู่บ้านลึก
    >>แต่ สิ่งที่เป็นจริงคือ บ้านหลังนี้คือ บ้านหลังแรกของหมู่บ้าน
    >>อยู่ติดถนนใหญ่ อยู่หน้าป้อมยามของหมู่บ้าน
    >>อยู่ใกล้โรงพยาบาลธนบุรี 2 และถึงแกจะอยู่บ้านคนเดียว
    >>แต่แกติดประตูเหล็กม้วนที่ประตูบ้านทุกบาน
    >>หน้าต่าง กระจก ทุกบานมีเหล็กดัดกั้นและไม่มีม่านใดๆ ปิดบังกระจกประตู
    >>ป้าของชั้น เสียชีวิต เช้าวันที่ 13 กรกฏาคม กว่าที่ญาติพี่น้องและ
    >>ตำรวจจะทราบเรื่อง คือ
    >>คืนวันอาทิตย์ เวลาประมาณ 3ทุ่ม
    >>ชั้นขอตั้งคำถาม กับสังคมไทย สังคมที่วันนี้ พวกเราต้องจ่ายค่าส่วนกลาง
    >>หมู่บ้าน
    >>คุณจ่ายไปเพื่ออะไรบ้าง คุณเคยตั้งคำถามมั๊ย
    >>คุณเอาเงินที่เก็บได้ในหมู่บ้านคุณไปทำอะไรกัน
    >>คุณเอาไปจ้าง คนร้ายให้มันมาเฝ้าคุณ เหรอ
    >>( 1 ในคนร้าย อดีตเคยเป็นยามที่หมู่บ้านแห่งนี้ และเพิ่งพ้นคุกออกมา
    >>จากการได้รับการอภัยโทษ
    >>เมื่อเดือน มิถุนายน 2549และคนร้าย ทั้ง 3 คน
    >>ได้รู้จักกันในคุกและได้รับการอภัยโทษออกมาพร้อมๆ
    >>กัน)
    >>ชั้นขอย้ำอีกครั้ง ว่าบ้านหลังนี้ ควรจะเป็นบ้านที่ปลอดภัยที่สุดในหมู่บ้าน
    >>เพราะเป็นบ้านหลังแรก และอยู่หน้าป้อมยาม แต่ ยามทำอะไรกัน ทำไม กว่าจะรู้
    >>ถึงเวลาล่วงไปแล้ว
    >>4 วัน
    >>พอกันที การโยนหินถามทาง ก้อนหินมันเต็มทางปิดจนเต็มไปหมดแล้ว
    >>เมื่อไหร่คุณจะตื่นกันเสียที
    >>เงินค่าส่วนกลาง มีไว้ใช้ป้องกันพวกคุณจากอันตรายมีไว้เพื่อให้พวกคุณ
    >>อยู่ได้อย่างสงบอย่าจ่ายมันไป
    >>เพื่อให้คนร้ายมาเฝ้าดูคุณที่หน้าบ้าน
    >>เพราะมันจะรู้ทุกความเคลื่อนไหวและการกระทำของคุณ
    >>อีกเรื่องที่ชั้นอยากจะร้องขอ
    >>
    >>คือเรื่องการ อภัยโทษ
    >>ชั้นเข้าใจดี และขอสนับสนุน สำหรับคนที่สำนึกผิด
    >>ให้ได้ออกมาใช้ชีวิตนอกกำแพงคุกนั้น
    >>แต่ชั้นว่า การที่จะอภัยโทษ และปล่อยนักโทษออกมา ควรได้รับการทบทวนอย่างมาก
    >>เพราะกลุ่มคนร้ายที่ทำร้ายป้าชั้น พวกมันเพิ่งจะออกจากคุกมา
    >>เมื่อเดือนที่แล้ว
    >>เวลาไม่ถึง 1 เดือน พวกมันกลับมาก่อเหตุ อุฉกรรจ์ด้วยกัน
    >>อยากให้การอภัยโทษ กลับมาทำร้ายสังคมอีกเลย ก่อนจะปล่อยใคออกมา
    >>คุณมีมาตการในการตรวจสอบ ขนาดไหนกัน คุณมีนักจิตวิทยามั๊ย คุณมี
    >>ประวัติของคนที่จะปล่อยตัวละเอียดแค่ไหน
    >>ถ้าปล่อยคนที่ ยังไม่สำนึกออกมา เท่ากับคุณกำลัง ฆ่าคนไทย ทางอ้อม
    >>ฆ่า ลูก ฆ่าแม่ ฆ่า ญาติ พี่น้องของคุณ คุณกำลังทำให้พวกมันเรียนรู้ว่า
    >>ถ้ามัน สารภาพ มันก็จะได้ลดโทษ มันทำตัวดี มันก็จะได้ลดโทษ
    >>มันให้การเป็นประโยชน์
    >>มันก็ได้ลดโทษและมันจะได้ออกมาทำร้ายผู้คนได้เร็วขึ้น
    >>พอเถอะ ชั้นว่า พวกคุณน่ะป้องกันได้ อย่ามาเสียน้ำตาแบบชั้นเลย มันทรมาณ
    >>และวนเวียนอยู่ในหัว
    >>มากกว่าที่พวกคุณอ่านผ่านตาตามหน้าหนังสือพิมพ์
    >>
    >>ดิชั้น นางสาวฉัตติพา   กาญจนโสภา
    >>ขอยืนยันว่าเรื่องราวทั้งหมดเป็นความจริงได้เกิดขึ้นแล้วจริงๆ
    >>และชั้นหวังว่า มันจะไม่เกิดขึ้นอีก อย่าลืมว่าเรื่องนี้
    >>
    >>มันอยู่ใกล้คุณแค่หน้าบ้านเท่านั้นเอง

    จากคุณ : หนูพริม - [ 3 ส.ค. 49 10:19:25 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | PanTown.com | BlogGang.com