น่าเบื่อจังเลยครับ มีปัญหากับเพื่อนบ้านแล้ว พอเราร้องเรียนไปที่เขต ก็ต้องต่อสู้กับสำนักสิ่งแวดล้อม เขตบางเขน ไม่งั้นเรื่องไม่เดิน ทำไมชีวิตบัดซบเช่นนี้
เรื่องมันเริ่มมาจากหมู่บ้านผมเป็นลักษณะทาวเฮ้า บ้านทุกหลังจะติดๆกัน แต่มีอยู่บ้านนึงที่อยู่ริมสุดของแถว มันเลี้ยงไก่ตั้ง 30 กว่าตัว ทั้งที่ไม่มีกรง ตอนเช้าไก่ก็ออกมาเดินตามถนนในซอยทั้งจิกดอกไม้บ้านคนอื่น และขี้หน้าบ้าน เวลาให้อาหารทีก็โปรยไปตามพื้นถนน นกพิราบแถวนั้นก็เข้ามากินด้วย สรุปนกกับไก่อยู่ร่วมกันส่วนเจ้าของไม่เคยสนใจว่าใครเดือดร้อน เวลาตกดึกประมาณตี3-5 ไก่ทั้ง 30ตัวจะขันประสานเสียงกัน คิดดูนะไก่ตั้งมากมายขัน มันจะดังแค่ไหน ผมคิดว่าประมาณ นาฬิกาปลุก 10 เรือนและทำให้ผมสะดุ้งตื่นทุกครั้ง ขนาดมีคนไปพูดแล้วยังทำเฉย เลี้ยงแบบอิสระเสรีครับและไม่ได้เลี้ยงเพื่อขายแต่เลี้ยงเพื่อดูเล่น พอมีคนไปแจ้งสำนักงานเขต เจ้าหน้าที่ผู้หญิง 2 คนจากสำนักงานสิ่งแวดล้อม เขตบางเขน เอาหนังสือมาให้บ้านนั้นรับทราบ(มารู้ทีหลังว่า 1 ในนั้นชื่อ กัญญา) และผ่านไปประมาณเดือนนึง ก็มีเจ้าหน้าที่ของเขตมาอีกที แต่ครั้งนี้เป็นผู้ชาย มาเดินดูรอบๆแล้วก็เข้าไปคุยกับเจ้าของไก่ในบ้าน ผมก็นึกว่าคงจบแล้วอีกไม่นานคงไม่เหลือไก่เพ่นพ่านตามถนน และไม่ต้องฟังเสียงไก่ทั้ง 30ตัวประสานเสียงตอนตี 3-5 แต่รอแล้วและก็รออีกจากวันนั้นผ่านไป 1เดือน ผมลองโทรไปถามและคนที่คุยกับผมคือผู้หญิงคนที่มาในครั้งแรกได้ ความว่าการนำไก่ออกนอกพื้นที่ต้องให้แพทย์ตรวจและแพทย์ยังไม่ว่าง OK ไม่เป็นไรครับเห็นใจครับบุคลากรมีน้อย ผ่านไปประมาณ2เดือน ไม่มีความคืบหน้าใดๆ โทรไปหาอีกครั้งนี้เริ่มออกลายแล้ว คุณเธอได้บอกว่า "เมื่อวานจับไปแล้วไงคะ วิ่งไล่จับจนเหนื่อย ฉันก็ไปด้วย " ผมก็ชัก งง ก็ไก่มันยังอยู่เท่าเดิม ไปถามใครก็ไม่เห็นมีใครรู้เลยว่าเมื่อวานมีคนมาจับไก่ พอถามถึงคนที่มาจับไก่เค้าก็บอกว่าเป็นหน่วยงานที่มาจาก กทม. ผมถามกลับว่าอยู่ตรงไหนผมจะไป เธอก็ทำบ่ายเบียงไม่กล้าตอบชัดๆ ผมก็จึงบอกว่า วันนี้ผมจะไปศาลาว่าการกรุงเทพฯ เธอก็บอกว่าถ้าน้องจะร้องเรียนพี่ก็เป็นสิทธิ์ของน้องแต่พี่ถือว่าพี่ดำเนินการไปแล้ว (ตรงไหนฟะ) น้องจะส่งเรื่องไปให้สื่อมวลชนพี่ก็ไม่กลัว แล้วยังมาพูดทับถมอีกนะ พี่จบรัฐศาสตร์ รามฯ น้องเรียนมหา'ลัยไหน ( มันข่มนะเนี่ยกรูรู้ระบบมากกว่ามรึงฟ้องกรูไม่ชนะแน่นอน ) ผมตอบกลับ นิติ ม.กรุงเทพ มันยังพูดทับอีก คนข้างบ้านพี่ก็จบ ม.กรุงเทพ น้องต้องโดนเค้ารับน้องมาแล้ว คนที่หน้าตา เหมือนเฉินหลง ( เอาอีกละ จะให้มาโชว์กังฟู สิเนี่ย ) ผมก็ตอบกลับ ผมไม่รู้จักและไม่เคยให้ใครรับ และเจ๊แกยังพูดอีกว่าถึงน้องจะร้องเรียนพี่แต่คนทั้งซอยรู้จักพี่ เค้ารักพี่ทั้งซอย ( ขอย้ำว่าเค้าพูดคำนี้จริงๆ น่าอายชะมัด ) พี่ให้เค้าเขียนชมพี่เยอะๆก็ได้ หลังจากวางสาย
ผมไปถามคนมาแทบทั้งซอย และร้านค้าต่างๆ ที่หน้าซอย รู้จัก คุณกัญญา ที่เป็นเจ้าหน้าที่สำนักงานเขตมั้ย มีแต่คนส่ายหน้าและบอกไม่รู้จัก สำนักเขตมีคนประเภทนี้เยอะมั้ยครับ นี่แค่ย่อๆนะ ถ้าโทรศัพท์อัดเสียงได้คงแฉสนุกกว่านี้ คนเค้าจะแทงกันตายแล้ว สำนักเขตได้แต่นิ่งเฉย ถ้าผมแทงเจ้าของบ้านเลี้ยงไก่ตาย ผมจะพาดพิงไปถึงสำนักงานเขตได้มั้ย ว่าผมเครียดที่นอนไม่หลับสะดุ้งตื่นตลอดแต่สำนักงานเขตกลับเพิกเฉยกับที่ผมร้องเรียน
เคยได้ยินมาว่าไปร้องที่ศาลาว่าการกรุงเทพมหานคร ก็ไม่มีอะไรดีขึ้น ผมควรจะทำอย่างไรครับ กรุณาแนะนำด้วยครับ ขอบพระคุณครับ
แก้ไขเมื่อ 18 มิ.ย. 50 11:23:00
แก้ไขเมื่อ 16 มิ.ย. 50 17:44:25