ก่อนหน้านี้ผมอยู่ทาว์นเฮาส์ ด้วยความที่ไม่เคยซี้อบ้านมาก่อน กอปร์กับทั้งชีวิตอยู่คอนโดมาตลอด ประสบการณ์ในการอยู่บ้านเป็นหลังไม่มีจึงไม่รู้ข้อดีข้อเสียและการเลือกทำเลที่เหมาะสมกับตัวเอง
โดยปรกติทาว์นเฮาส์จะเป็นบ้านติดกันเป็นแถวยาว มีที่กลับรถเป็นช่วงๆ ด้วยความที่ชอบความเงียบสงบและคิดว่าบ้านคือที่ที่พักผ่อนและเป็นที่ส่วนตัว ก็เลือกหลังลึกๆ ปลายๆ ซอย เพราะคิดว่าช่วงต้นๆ ที่น่าจะะมีร้านค้าเกิดขึ้น คนจะต้องจอแจมีเสียงรบกวน
แต่ปรากฏว่าพอได้อยู่แล้วไม่เป็นอย่างที่คิดครับ มีปัญหาตั้งแต่การเข้าออกลำบาก หลายๆ บ้านมักจะจอดรถหน้าบ้าน เพราะมีรถหลายคันและหรือต่อเติมเอาที่จอดรถเป็นห้องนอน ที่กลับรถท้ายที่สุดก็เป็นที่จอดรถของไปโดยปริยาย ไม่ได้มีไว้ตามจุดประสงค์ เด็กๆ ชอบมาเตะบอลบ้านท้ายซอย
วันหนึ่งเป็นช่วงวันหยุดเสาร์-อาทิตย์ ขณะนอนพักผ่อนดูทีวีอยู่ในบ้าน ก็ได้ยินเสียงเหล็กกระทบกันดังโป๊งเป๊งๆ ก็คิดว่าคงมีการต่อเติมบ้าน ไม่ได้สงสัยอะไร
พอตอนสายประมาณ 9 โมงเช้า ก็จะออกจากบ้านไปเดินซี้อของกับภรรยา ก็ปรากฏว่า เต๊นท์ครับ! มันคือเต๊นขนาดใหญ่กางขวางซอยทางเข้าออก บ้านต้นซอยจะทำบุญบ้านครับ พอถอยรถออกมาเห็นดังนั้นก็เริ่มเครียด "จะออกยังไงหว่า" พอดีว่าเค้ายังตั้งโต๊ะ เก้าอี้ ไม่เสร็จก็เลยพอเบียดออกไปได้
พร้อมๆ กับส่งสายตาเข้าไปในบ้านเจ้าภาพงานว่า มันทำอะไรกันว่ะ แต่ยังแอบคิดว่าเค้าไม่น่าจะวางเก้าอี้เต็มพี้นที่ น่าจะให้ชาวบ้านสัญจรไปมาได้
ตัดภาพมาหลังจากออกไปทำธุระมาเวลาประมาณ บ่ายโมง พอขับรถเลี้ยวเข้าซอยบ้านตัวเองก็จี๊ดเลยครับ ทั้งโมโห ทั้งเครียด ไมเกรนขึ้นทันที ปรากฏว่าทั้งเต๊นท์ โต๊ะ เก้าอี้ ผู้คนเต็มไปหมดครับ โอ้โฮ!!! ทำไปได้ หาความเกรงใจไม่ได้เลย คนที่มาร่วมงานส่วนใหญ่ก็เป็นคนข้างนอก แต่ก็มีบ้างที่เป็นเพื่อนบ้านในซอยเดียวกัน
ผมกับภรรยาไม่รู้ทำยังไงนอกจากต้องจอดรถริมทางแล้วเดินเข้าบ้าน รอจนกระทั่งเค้าเก็บโต๊ะเก้าอี้ จึงออกมาขับรถเข้าบ้านได้
แล้วก็เจอเหตุการณ์นี้ซ้ำๆ กันประมาณ 4 ครั้งใน 1 ปี ในที่สุดผมกับแฟนก็เลยปรึกษากัน หาบ้านใหม่อยู่กันดีกว่า เอาบ้านเดี๋ยวและโครงการที่มีคุณภาพ จะได้ไม่มีปัญหา ในที่สุดเราก็ได้บ้านโครงการของ Land & House แห่งหนึ่ง ก็คิดว่าน่าจะดีซอยกว้าง ไม่น่าจะมีปัญหาเดิมๆ เกิดขึ้นแล้ว
แต่อนิจจา!! มันตามมาหลอนผมอีกครับ เหมือนเดิมเด๊ะ กางเต๊นท์ โต๊ะ เก้าอี้เต็มซอย ทำบุญเลี้ยงพระ โอย! ชาวบ้านที่อยู่ปลายซอยบ่นกันขรม แต่ก็ไม่มีใครกล้าไปต่อว่า ผมก็เลยไม่เข้าใจว่าทำไมเค้าไม่มีความเกรงใจ นึกถึงหัวอกเขาหัวอกเราบ้าง
ทำบุญแบบนี้ได้แต่เสียงก่นด่าและสาปแช่ง มิหนำซำเพื่อนบ้านเขม่นอีกต่างหากครับ
เพื่อนๆ คิดยังไงครับ
------------------------------------
เพิ่มเติมครับ
การทำบุญเป็นสิ่งที่ดีงาม ผมก็ชอบทำบุญ แต่การกระทำนั้นแล้วมันไปกระทบสิทธิของบุคคลอื่น ผมว่าถึงจะดีแค่ไหนก็ต้องพิจารณากันให้ดีว่าเหมาะสมแค่ไหน
ที่ผมเขียนระบายเพราะว่าไม่ได้ต้องการให้มีการถกเถึยงกัน หรือด่ากันไปมานะครับ เพียงแต่อยากรับฟังความคิดเห็นและกระตุ้นความสำนึกรับผิดชอบร่วมกันครับ
การที่ไม่มีการบอกกล่าวเพื่อนบ้าน หรือเว้นที่ให้มีการสัญจรไป-มาได้บ้างตามความสมควร มันก็เลยทำให้เกิดเป็นปัญหา คือผมไม่รู้เลยว่าจะมีการกางเต๊นขวางถนนอีกเมื่อไหร่ เราจะไปทำธุระ จะขับรถข้า-ออกจากบ้านได้หรือไม่ มันเป็นความกังวลผสมกับความหวาดระแวงใจตลอดเวลา
ผมว่าการจัดงานทำบุญบ้าน หรืองานเลี้ยงต่างๆ ถ้าจัดแต่พองามก็ไมีน่าจะมีปัญหา คือพื้นที่ในบ้านมีเท่าไหร่ก็เชิญคนให้เหมาะสมกับงาน ถ้าใครทำแบบนี้ ขอชื่นชมและอยากอนุโมทนาด้วย แต่ว่าที่เห็นมาก็มักจะทำเกินตัว ที่ในบ้านไม่พอก็ต้องมาปิดถนนใช้ที่สาธารณะ ซึ่งทุกคนในหมู่บ้าก็มีสิทธิใช้เท่าๆ กัน มิได้เป็นของบุคคลใดบุคคลหนึ่ง
เอาอย่างนี้ดีกว่า...วันที่ต้องขนของย้ายออกจากบ้านทาวน์เฮาส์ ผมยังต้องลุ้นว่า เสาร์-อาทิตย์นี้จะมีบ้านไหนปิดถนนทำบุญอีกมั้ยน้อ...กลัวว่ารถบรรทุกของ Mr. Mover จะเข้ามาขนของไม่ได้...คือเรียกได้ว่าลุ้นจนนาทีสุดท้ายที่อยู่ในหมู่บ้านนั้น
โดยส่วนตัวผมเองเป็นคนที่มีความเกรงใจเพื่อนบ้านสูง แม้แต่เปิดปิดประตูรั้วก็ระวังไม่ให้มีเสียงดังรบกวนบ้านข้างเคียง คืออยู่ใกล้เคียงกันก็ต้องนึกถึงใจเขาใจเรา...หรือหากจะผิด ก็คงผิดที่ผมเองที่คาดหวังว่าเพื่อนบ้านคนอื่นๆ จะเกรงใจเราด้วยเหมือนกัน...อะไรที่คาดหวังก็มักจะมีผิดหวังบ้างเสมอๆ
แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 51 20:01:09
แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 51 19:59:27
แก้ไขเมื่อ 30 ม.ค. 51 21:11:45
แก้ไขเมื่อ 30 ม.ค. 51 21:08:29
จากคุณ :
Katee Noi 
- [
30 ม.ค. 51 20:54:37
]
เพื่อนๆ คิดยังไงที่มีการกางเต๊นปิดซอยทำบุญบ้าน
... เข้ามาดู