ความคิดเห็นที่ 34
Post ไว้ตั้งเยอะ ไม่รู้หายไปไหน
เรื่องเหล็ก ครับ ไอ้เจ้าตัวเลข 24 30 40 นั่นน่ะ หมายถึงแรงดึงสุดท้ายที่ทำให้เหล็กคืนรูปเดิมได้ เรียกว่ากำลังคราก ซึ่งหากเหล็กอ่อนก็อาจจะยืดออก แต่หากเหล็กแข้งก็อาจจะขาดไปเลย โดยหน่วยของมันก็คือ กิโลปาสคาล (ถ้าจำ Prefix ไม่ผิดนะครับ) แต่ผมชอบใช้ในหน่วย กิโลกรัมต่อตารางเซนติเมตร หรือ Ksc มากกว่า ซึ่งก็จะเป็น 2,400 3,000 และ 4,000 Ksc ตามลำดับ
แต่ตามกฎเกณฑ์ที่กำหนดโดย วสท. (วิศวกรรมสถานแห่งประเทศไทย) ค่าที่เอามาใช้ออกแบบให้ใช้แค่ครึ่งเดียว ซึ่งสำหรับผมผมก็ใช้ 1,200 Ksc ในการคำนวณ ซึ่งมักคิดในใจคร่าวๆ แต่เวลากำหนดในแบบ หากขนาดเกิน 9 มม. ก็จะมักให้เป็นเหล็กข้ออ้อย เพื่อประยัดเวลา ค่าแรง ครับ เพราะไม่ต้องมางอขอ ทำ Bar List ให้คนงานไปทำก็ง่าย
ส่วน S น่าจะเป็น Steel ส่วน R ก็ Rounded หรือกลม ตามภาษาพัสดุเรียกเต็มยศว่า เหล็กเส้นกลมเกลี้ยง และ D ก็ Deformed ภาษาไทยเรียกข้ออ้อย นั่นแหละครับ
ส่วนไอ้เจ้าลวดเหล็กเล็กๆ ในเสาเข็ม นั้น เรียกว่าลวดเหล็กกล้าแรงดึงสูง กำลังครากมันถูกกำหนดให้ไว้ไม่น้อยกว่า 140 หรือ 14,000 ksc ครับ ไอ้เจ้าลวดนี่หากขาดตอนที่ดึงมันอยู่ละก็ ลูกปืนไรเฟิลดีๆ นี่แหละครับ
สำหรับเหล็กที่ว่าโรงใหญ่มีคุณภาพ ก็เนื่องจากขั้นตอนการผลิตที่จำทำให้เหล็กแต่ละ Lot มีคุณภาพใกล้เคียงกัน ก็ต้องหลอมมันให้เหลวก่อนที่จะเติมสารเพื่อให้มีคุณสมบัติตามที่ต้องการ ก่อนที่จะขึ้นรูปโดยการดึงออกจากเบ้า ซึ่งการหลอมเหล็กเป็นขั้นตอนที่ใช้พลังงานไฟฟ้ามาก ค่าใช้จ่ายก็มากตามมา แต่ในโรงเล็กจะใช้วิธีไปซื้อเศษเหล็กท่อน มาทำให้ร้อนแล้วค่อยดึงขึ้นรูป คุณสมบัติมันจึงคล้ายกับเศษที่เอามาทำ แต่ในการให้ความร้อนมันก็อาจทำให้คุณสมบัติทางกลมันเปลี่ยนไปได้เช่น แข็งขึ้น หรืออาจอ่อนลง ก็ได้ เหล็กพวกนี้จึงมีคุณสมบัติที่คาดเดาได้ยาก ดังนั้นค่าที่ใช้ในการออกแบบก็ฌลยต้องเผื่อมากๆ หน่อย
ส่วนการตัดเสาเข็ม ถ้าคนคุมงานฉลาดหน่อย และมีความคิด ก็คงจะให้คนงานสกัดตรงปีกเสาในตำแหน่งตรงจุดที่ต้องการให้ถึงเหล็กแล้วค่อยเอาที่ตัดตัดเหล็กให้ขาด จากนั้นส่วนบนดึงเอาก็แทบล้มได้แล้วครับแล้วค่อยแต่งอย่างใน คคห. 24 ซึ่งอยู่ในเกณฑ์ดีมากๆๆๆๆ ครับ จริงๆ ยังไม่เคยตัดหรอกครับเข็มน่ะ เพราะคุมมาฐานแผ่ทั้งนั้น เพียงแต่เคยรายงานให้ทุบเสาขนาด 40 x 70 ซม. จำนวนยี่สิบกว่าต้น
จบ ครับ
จากคุณ :
Waterman (LN106) 
- [
6 มิ.ย. 51 22:26:52
]
|
|
|
