R6331045.html

ผมเคยให้เกร็ดเล็กน้อยเกี่ยวกับผ้าม่านไว้ในกระทู้ด้านต้น มาคราวนี้อยากจะแนะนำบริษัท(ร้าน) ค้าส่ง (Wholesale) ผ้าม่านรายหลัก และเจ้าเก่าแก่ที่ทำมานมนานในเมืองไทยกันบ้าง

เริ่มต้นที่แหล่งค้าส่งผ้าม่านที่เป็นแหล่งรวมผ้าทุกประเภทเป็นที่รู้จักกันดีก็คือ ย่านสำเพ็ง ที่เป็นร้านที่ขายส่งจริงๆ เลย ไม่ได้ขายผ้าสต็อก พวกเนี่ยคือดีลเลอร์กับโรงงานใหญ่ๆ หรือว่าย่อยๆ ในเมืองไทยโดยตรง (แต่ถูกกว่าร้านผ้าม่านไหมเนี่ยคิดว่าไม่ถูกมากไปกว่าร้านม่านทั้งเล็กและใหญ่ทั่วไปนักนะครับ เพราะร้านทั่วๆ ไปเขาซื้อในฐานะลูกค้าประจำ อย่างที่ผมเคยอธิบายไว้ในกระทู้ด้านต้น)

มาดูที่แหล่งผ้าม่านเก่าแก่ตลอดกาลอของเมืองไทย แถวนี้จะมี
ร้านที่ทำมานมนานเลยแบบทำมายี่สิบกว่าสามสี่สิบปี จนเริ่มมีรุ่นลูกๆ มาทำแล้ว

ร้านแรก จากสี่แยกราชวงศ์ ซอยตรงข้ามร้านทรงสมัยเดินเข้าไปในซอยเลื่อนฤทธิ์ หน้าซอยมีร้านขายกิโลตาชั่งอยู่ อยู่ด้านขวามือ เกือบสุดซอย   ชื่อร้าน
ศรีสยาม เป็นเจ้าแรก (เท่าที่ฟังคนในวงการบอกมา)ในเมืองไทยที่ทำการค้าส่งผ้าม่าน ทำมากว่าสามสิบกว่าๆ สี่สิบปีมั้งครับแต่ตั้งเป็นบริษัทได้ สักสามสิบปี

สองร้านถัดมาที่อยู่ระแวกเดียวกัน ที่เก่าระดับเกือบสามสิบปีเหมือนกัน
คือร้านกรุงเทพดีไซน์ไทย เห็นหน้าร้านเงียบๆ ไม่มีคนแต่จริงก็คือเขาทำการค้าส่งนะครับ อยู่ฝากตรงข้ามร้านทรงสมัย เดินตรงมาเรื่อยๆ อยู่ตรงหัวมุมแยกก่อนเลี้ยวซ้ายไปสะพานพุทธ ตรงไปพาหุรัด

อีกแห่งก็คือ ร้าน บางกอกดีไซน์ไทย ร้านนี้จะมีผ้าจีนปนด้วยไม่มากก็น้อย เยื้องๆ ตรงข้ามคลองถม จากแยกราชวงศ์ ตรงมาทางคลองถมนะครับ เห็นเคยมีคนในพันทิปไปซื้อร้านนี้แล้วเหมือนกัน

ร้านต่อมาติดกับ บางกอกดีไซน์ไทย ชื่อ แมนเทค ร้านนี้มาได้สักยี่สิบกว่าปีเหมือนกัน เน้นขายส่งเป็นหลัก แต่คิดว่าหน้าร้านอาจจะมีบ้ามั้ง อย่างทีเคยอธิบายไปร้านค้าส่งส่วนมากเขาไม่เก่งเรื่องค้าปลีก บางทีดูๆ เหมือนเขาไม่สนใจ เพราะว่า เขาง่วนอยู่กับลูกค้าดีเลอร์ทั้งหลาย

เท่าที่เข้าใจตามธรรมชาติร้านที่อยู่ในซอยจะให้บริการพอโอเค เพราะอยู่ในซอยต้องขยันขายกว่าพวกริมถนน แม้ว่ารวมๆ แล้วอย่างที่บอกหลายครั้งนะครับว่า ร้านค้าส่งส่วนมากเขาไม่ค่อยเก่งเท่าร้านค้าปลีก แต่บัจจุบันเหมือนจะเปลี่ยนไปบ้างเพราะการแข่งขัน

นอกจากนี้ถนนด้านหน้ายังมีร้านค้าปลีกผ้าม่านอีกสองสามร้าน ชื่อตรงสวัสดิ์กับตรงพัฒนา ร้านพวกเนี่ยส่วนมากซื้อกับบริษัท Wholesale อื่น ที่ไม่ได้อยู่ในระแวกนี้ และก็ขายผ้าสต็อก ม่านเย็บ ม่านชุด ที่บางทีก็แปลงมาจากผ้าสต็อก

ส่วนร้านม่านอื่นๆ อีกสองสามร้านในสำเพ็ง เป็นร้านผ้าเมืองจีน ผ้าสต็อก ร้อยทั้งร้อย ประมาณว่า ต่องานทีลำบาก เพราะไม่ได้ทอในประเทศ หรือว่าหมดแล้วหมดเลย ต่างจาก บริษัทที่ทำหน้าที่ค้าส่ง พวกเนี่ยคือ เป็นดีลเลอร์ของโรงงานผ้าอีกทีนึง

มาดูร้านอื่นๆ ที่ว่าทำมานานๆ พอๆ กับร้านแรก
ข้ามมาฝั่งธนบุรี บริเวณตรงข้ามคาฟูล์ แยกบ้านแขก มีร้าน
U-textile , หรือ Zoft เป็นร้านที่แตกแยกออกมาจาก ร้าน สากลการม่าน ทั้งหมดค้าส่งเหมือนกัน แต่ Zoft จะเน้นผ้าเฟอร์นิเจอร์และผ้าจีน U-textile
จะปนๆ กัน ระหว่างของจีนของไทย เน้นขายตลาดสถาปนิก ส่วนสากลจะขายตลาดทั่วๆ ไป ขายส่ง เหมืนอกัน สามสี่ร้านด้านต้น ร้านนี้ความเก่าแก่ จริงๆ ยี่สิบกว่าปี แต่ว่า มันมีเรื่องอีกมากมายที่ผมคิดว่าไม่จำเป็นต้องพูดถึง แต่ก็เรียกว่าเขาก็มีประสบการณ์มาถึงสามสิบปีได้

อีกบริษัทที่เน้นขายสถาปนิก แต่บัจจุบันก็ขายร้านทั่วๆ ไป บัจจุบันมีผ้าจีนสัก หกสิบเจ็ดสิบเปอร์เซนต์ ผ้าจากอินเดียปากี อีกและบางส่วนทอในประเทศ คือ วิจิตร การม่าน ร้านนี้เรียกว่ามาไล่เลี่ยกับร้านแรกสุด เจ้าของแยกมาจากร้านที่ปิดไปแล้ว ซึ่งเวลาถัดมาเป็นสากลการม่านด้านต้น นะครับ แต่ว่าบัจจุบันทำเป็นรูปบริษัทเต็มตัว โดยยังบริหารในแบบครอบครัวอยู่
ร้านนี้อยู่แถวคลองตัน

ร้านที่มาได้สิบกว่าปีก็จะมี บริษัท Nitas หรือ Jazz เน้นสถาปนิกเหมือนกัน
แต่หลังๆ ก็มาจัดตลาดด้านล่างหรือกลางๆ ด้วย มีร้านอยู่ในซอยแถวสุขุมวิท

แล้วก็ยังมี บริษัท ศรีกรุง อยู่แถวยศเส
Image, Soft house เป็นญาติกับร้านแมนเทคด้านต้น อยู่แถบลาดพร้าว
ฮกแฟปริก บีเพรม มีอาณาจักรอยู่ที่ห่างไกลแถบนนทบุรี ก็สิบกว่าปีเกือบยี่สิบปีได้ มีผ้าจีนไม่น้อยเหมือนกัน

Smile, fabric land, decor art ที่มาที่หลังสักสิบปีได้
แล้วก็พึ่เกิดได้ไม่ถึงสิบปีก็มี บริษัทแขก dimoda ของคนแขก, โมเรตติ ของคนอินโดนีเซีย ที่เอาผ้าจีนกับผ้าในเอเซีย อย่างอินโดเข้ามาขาย เน้นตลาดกลางถึงบน และก็เอเยนต็ บริษัทอื่นๆ อีกเข้าใจว่า มีรวมๆ แล้วเจ้าที่มีชื่อหรือทำมานานเกินสิบปีน่าจะสี่ห้าสิบบริษัทหรือมากกว่านั้น เรียกว่าเข้าร้านผ้าม่านที่ตัวอย่างผ้าเยอะจนแทบจะทับหัวตายแล้วครับเดี๋ยวนี้

ที่มาหลังแต่ทำใหญ่โตเข้าใจว่าเป็นรูปบริษัทเต็มตัว ก็น่าจะมี Kacee เป็นผ้าจีนล้วนๆ จริงๆ ทำ แต่มูลี่มาก่อน เข้าใจว่าตลาดมูลี่เขาเป็นทียอมรับนะครับ

สำหรับโรงทอแบบระดับประเทศหรือระดับเอเซียในเมืองไทย ที่ดีๆ บอกได้คำเดียว ว่ามีอยู่ไม่กี่มากที่นัก(เจ๊งกันไปเยอะ ฮ่าๆ) อย่างโรงทอที่ทำให้พวก แบรนด์ดังๆ หรือ ที่ขายไปเมืองนอก (โรงพวกเนี้ยที่จริงรอดตายมาได้ก็เพราะบริษัทเก่าๆ ในประเทศที่ช่วยทำตลาดให้) จะทำให้เฉพาะลูกค้าเก่าๆ ระดับยี่สิบแก่ๆ และสามหรือสี่สิบปีขึ้นไป (แต่บางทีก็ตกลงกันไม่ลงตัวก็ไม่ได้ทำให้ก็มี) หรือร้านในเครือของเขาที่ขายเข้าสถาปนิกแม้ว่าพึ่งจะเปิดมาสิบกว่าปีนะครับ

เพราะบัจจุบัน พวกเนี่ยเขาทำส่งนอกกันกำไรดีกว่า และลูกค้าหรือบริษัทใหม่ๆ เขาไม่ค่อยเชื่อถือกันนัก ก็อย่างที่บอก ธุรกิจพวกเนี่ย คนเข้ามาใหม่ จะมีบ้างแต่ไม่ได้เหมือนธุรกิจกาแฟ สปา ทีแห่กันเข้ามามากมาย นอกจากนักวิชาการมักพูดว่าเป็นธุรกิจที่ว่ากันว่ากึ่งซันเซต (ตะวันตกดิน แบบเริ่มโรย ไม่เหมือนรถยนต์การแพทย์) นะครับ

พวกเงินลงทุนก็เยอะ ตัวอย่างที่คุณเห็นๆ น่ะค่าตัดผ้ากับค่าพิมพ์ตัว ไม่รวมค่าคนงาน โสหุ่ยต่างๆ เล่มนึงเห็น ๆไ ม่มีไร ก็เริ่มต้นสัก ร้อยห้าสิบถึงสองร้อยบาท แล้ว ถ้าเป็นแฟ้มที่เป็นเล่มๆ ใหญ่ๆ มีหลายๆ คอเล็กชั่นรวมๆ กัน ของหลาย ๆ บริษัทก็เป็นพันๆ บาท แจกกันทั่วประเทศ (เห็นมีคนในพันทิป แว็ปๆ ว่าอยากทำ ก็ลองคิดดูละกันครับ ส่วนตัวผมว่าช้าไปแล้ว)

นอกจากนี้การสั่งทอผ้าลายๆ จากโรงงานนึง ที่มีไม่รู้กี่สี่ต่อกี่สี ก็ต้องเป็นจำนวนเป็นพันๆ หลาต่อลาย คิดดูคร่าวๆ ละกัน ว่าบริษัทนึงมีกันต่ำๆ สี่ห้าสิบลาย ไหนจะทีเก็บสต็อกอีก เรียนกว่าลงทุนเยอะไม่น้อยทีเดียว
ส่วนเรื่องตัวอย่างบางบริษัทค้าส่งถ้าคุณไม่เห็นตัวอย่างเขาตามร้านเล็กๆ แถวห้างหรือร้านม่าน ร้านเฟอร์นิเจอร์ใกล้บ้านคุณให้รู้ไว้ว่า เพราะเขาไม่กล้าขายร้านใหม่ๆ เพราะกลัวเรื่องบัญชีเน่า (ไม่รู้วงการอื่นเป็นไง แต่วงการนี้ร้านเล็กๆ น้อยๆ เน่ากันบานตะเกียง) สองคือตลาดของบางบริษัทเขาเป็นตลาดต่างจังหวัดบ้าง (บางทีจะต่างจังหวัดหรือกรุงเทพจริงๆ ก็ไม่ต่างกันเท่าไรนะเรื่องตัวผ้า ฮะๆ) อะไรทำนองนี้ นะครับ

ส่วนบางบริษัท นโยบาย คือหว่านตัวอย่างไปเรื่อยแทบทุกร้านค้าผ้าม่าน บางบริษัทขายได้แต่ในกรุงกับจังหวัดใหญ่ๆ ก็จะไม่เห็นร้านตัวอย่างในร้านเล็กต่างจังหวัด  
*********
ฉะนั้น เลือกผ้าม่านต้องใจเย็นๆ ค่อยๆ เลือก ทั้งนี้ต้องดูที่ฝีมือเย็บซึ่งคนทั่วไป ผมว่าดูไม่รู้เท่าไร ยกเว้นมันไม่เนี้ยบจริงๆ  ส่วนเรื่องเนื้อผ้าเนี่ยเป็นเรื่องละเอียดอ่อนไม่รู้จะอธิบายยังไงนะครับ

ก็ขอแค่นี้ก่อนละกันครับรอบนี้ เอาเท่าที่จำเป็นเพื่อให้เพื่อนๆ เข้าใจอะไรๆ กันมากขึ้นจะได้รู้ว่ามันพอเป็นมายังไง  ทุกวันนี้โรงงานทอผ้า ไม่ว่าจะเป็นผ้าเสื้อ ผ้าม่าน ก็ปิดกันไปเยอะแยะแล้ว เพราะผ้าถูกๆ เมืองจีนเข้ามาตีหมด

:-)

อนึ่งนึง ส่วนมากทุกร้านไม่ว่าจะตั้งมาสี่สิบปีหรือสิบปี ตอนนี้เจ้าของเขาก็สักหกสิบ หรือกว่า หรือห้าสิบกว่า แต่ก็ยังบริหารธุรกิจที่ตัวเองปลุกปั้นกันอยู่ ถ้าร้านเก่า ส่วนมากทายาทเขาเริ่มเข้ามากันแล้ว ร้านที่สิบกว่าปีก็คงเป็นเจ้าของเดิมๆ อยู่ ที่พูดอยากให้ช่วยสนับสนุนของในประเทศกันบ้างนะครับ ผมเองก็ไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสียโดยตรงกับร้านหรือบริษัทพวกเนี่ย แต่ว่า มันก็ความรู้สึกลึกๆ ยิ่งเห็นผ้านอก โดยเฉพาะจีนเข้ามาแล้วปวดใจ แบบของมันไม่ค่อยไหวเลย จริงๆ นะ  

ขอบคุณครับ

000
โทษทีแก้ไขเยอะ เพราะต้องการให้อ่านเข้าใจง่ายและคงเนื้อหาที่จำเป็นเท่าที่ผมรู้และท่านๆ น่าจะรู้ไว้หน่อยนึงนะครับ

ส่วนพวกผ้าที่ขายตามจตุจักร เข้าใจว่าน่าจะเป็นโรงงานเล็กๆ หรือ ว่าติดต่อโรงทอผ้าเสื้อที่พอทำได้บ้าง ทำให้ แบบปริมาณไม่ต้องเยอะแล้วก็มาตัดต่อ หรือว่าโรงงานต่างจังหวัดทางเหนือ แต่บางเจ้าก็ผ้านอก ผ้าจีนก็มีนะครับ ก็ลองๆ ดูละกัน

แก้ไขเมื่อ 26 มิ.ย. 51 01:14:57

แก้ไขเมื่อ 26 มิ.ย. 51 00:48:19

แก้ไขเมื่อ 26 มิ.ย. 51 00:43:56

แก้ไขเมื่อ 26 มิ.ย. 51 00:42:13

แก้ไขเมื่อ 26 มิ.ย. 51 00:28:26

แก้ไขเมื่อ 26 มิ.ย. 51 00:18:44

แก้ไขเมื่อ 26 มิ.ย. 51 00:04:37

แก้ไขเมื่อ 25 มิ.ย. 51 23:57:17