ความคิดเห็นที่ 1 ตอนแรกผมก็คล้ายกับคุณ จขกท ตอนนี้อยู่ตัวแล้วเหลืออีก20กว่าปีเหมือนกัน จากคุณ : นิพิท - [ 26 มิ.ย. 51 06:14:49 ]

ความคิดเห็นที่ 2 อันนี้แชร์กันให้ฟัง ผมเพิ่งซื้อคอนโดไว้ แต่ราคาไม่แพงเพราะอยู่นอกเมืองเลย ผ่อนแค่ 5000กว่าบาท ดูทำเลแล้ว อนาคตน่าจะไกลเพราะต่างชาติเยอะ ท่าเรื่อย้ายมาที่นี่หมด ก่อนซื้อมีหนี้สินเยอะ รายได้ผม ประมาณ 5xxxx ภาษี สำรองเลี้ยงชีพ ก็เหลือ เดือนละ 4xxxx แต่ไม่เคยมีบ้านเป้นของตนเองเลย อายุก็ 30 กว่าๆ แล้ว บ้านของแม่โอนมาให้ ตอนซื้อคอนโดนี่ตอนนั้นไม่มีเงินเก็บหรอก แต่คิดซะว่าซื้อไว้ให้เช่าก็ได้ เลยตกลงซื้อเลย ราคาที่ตั้งไว้ ก็รวมทุกอย่างแล้ว พร้อมหิ้วกระเป๋าเข้า แต่ด้วยความที่เราอยากซื้อนู่นซื้อนี่ แต่งนู่นแต่งนี้ งบจะบานปลาย มานั่งคิด แบบละเอียดเลย แบบละเอียดเลยนะ รวมถึงค่าโอเลี้ยง แตงโม ที่ต้องซื้อให้พวกช่างอีก เบ็ดเสร็จแล้ว คิดค่าเช่าขนาดนี้ ขนาดนั้น คุ้มทุน กี่ปี เบ็ดเสร็จแล้ว ไม่แต่งดีกว่า ห้ามใจเลย เพราะจุดประสงค์คือให้เช่า ให้เช่า เน้นสะอาดดีกว่า แต่อย่างของคุณราคาบ้านขนาดนี้ ก็แน่นอนต้องคู่ควรกับเฟอร์ดีๆ แต่แหม บ้านขนาดนี้ น่าแถมพวกเฟอร์นะ บ้านเค้าก็ให้สิ่งดีๆ กับคุณ ให้คุณมีที่พักอาศัย กลับจากทำงานก็เข้าบ้านสวยๆ น่ะ อย่าคิดมาก แต่สำหรับผมถ้าจะลงทุนอะไร สิ่งนั้นต้องสร้างรายได้ให้ผมน่ะ ถ้าให้อยุ่หรูเลย แต่คานทับอก ผมไม่เอาอ่ะ เพราะ 4 อาทิตย์ แป๊บเดียวเอง อันนี้ความเห็นส่วนตัวนะ จากคุณ : sombat - [ 26 มิ.ย. 51 07:52:09 A:61.14.55.26 X: TicketID:176319 ]

ความคิดเห็นที่ 3 สวัสดี จขกท ค่ะ แวะเข้ามาอ่านค่ะ แล้วก็สะดุดนิดหนึ่ง เพราะว่าตอนนี้เราก็ทำธรุกิจส่วนตัวที่ไม่ได้จดทะเบียนเหมือนกันค่ะ แต่ตอนนี้ยังหวั่นๆว่า เวลายื่นเรื่ิิองกู้เนี่ยยากมากไหมค่ะ ที่เราไม่ได้จดทะเบียนบริษัทอ่ะค่ะ ช่วยแนะนำด้วยน่ะค่ะ อ๋อ..อีกอย่างใช้วิธีเดียวกันเลยค่ะ ตอนนี้เปิดบัญชีฝากประจำไว้เพื่อเป็นการฝึกตัวเองเวลาผ่อนบ้าน..เฮ่อ ก็ลองใากประจำเดือนละเก้าพันได้มาครึ่งปีหล่ะค่ะ...เหนื่อยนะ แต่ก็เพื่อชีวิตที่ดีกว่าเนอะ ....สู้ๆค่ะทุกท่าน จากคุณ : Toonnings - [ 26 มิ.ย. 51 08:06:15 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ... โดยส่วน ตัว และ ประสบการณ์ ของผม ... ... ผม ไม่สนับสนุน คนที่ คิดอยากจะมีบ้าน ก่อน อายุ  30  เลย ... ...  ไม่เห็นด้วยเลย ... ...  ผมทำงาน พอมีเงินเก็บ ผมซื้อขาย ที่ดิน คอนโด เพื่อ ขายครับ .. ...  วันนึง ผมก็เกิด ไปติดที่ดิน ที่ขาย ไม่ออก ... ... เลยถมดิน สร้างโกดัง ให้เช่า ... ... ติดคอนโด มาห้อง นึง ขายไม่ออก เลยเข้าไปอยู่ ... และประกาศขายด้วย ... ... ทุกวันนี้ มีรายได้ จากค่าเช่า มากกว่าเงินเดือน 4 เท่า ... ... ค่อย คิดไปซื้อบ้านอยู่  โดยไม่ต้อง ไปเป็นหนี้ 20-30 ปี ... ... ถ้าคิดอยากมีบ้านก่อน อายุ  30 ... ป่านนี้  ผมคงมีแต่ บ้านเก่า ๆ  ที่ยังผ่อนไม่หมด กับ ... ...  กับชีวิต ที่ผูกพัน กับการกินเงินเดือน อย่างกับทาส ... จากคุณ : ซีมาสเตอร์ - [ 26 มิ.ย. 51 08:16:54 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ผมยังไม่ถึง 30 อีกนานเลย ไม่มีเทคนิคอะไรครับ ทำตัวเหมือนเดิม กินเที่ยวเหมือนเดิม เพราะผมกินข้าวก็กินแบบธรรมดา เป็นพนักงานทั่วไป เที่ยวก็บ้านเพื่อนบ้านเราหรือหน้าที่ทำงาน เมาเป็นธรรมดา กินกาแฟ ก็ชงกันเอง หรือ กินตามร้านธรรมดา ผมก็ไม่เดือนร้อนอะไร เพราะไม่ต้องเปลี่ยนแปลงอะไร จากคุณ : dib2000 - [ 26 มิ.ย. 51 08:17:53 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ผมอายุ 28 ครับเพิ่งเป็นหนี้ก้อนโต 3ล้านนิดๆสดๆร้อนๆ เมื่อวันที่ 2 มิ.ย.นี่เอง อยู่อย่างพอเพียง โชคดีที่ผมไม่ติดหรูติดแบรนด์ กาแฟผมก็กินตามรถเข็นอะครับที่เป็นกาแฟโบราณ ถุงละ12บาท ผมว่าอร่อยกว่าพวกแบรนด์ดังๆอีก สังสรรค์ก็เดือนละ 2-3 ครั้ง ส่วนเทคนิคก็เหมือนเจ้าของกระทู้ครับคือ เดินบัญชีให้ดูดี มีเงินก้อนเข้าออกในช่วงเวลาเดียวกันทุกเดือน พยายามอย่าเป็นหนี้บัตรต่างๆ อย่าให้ติดเครดิตร บรูโร เด็ดขาด มีเงินเก็บสัก 10-15% ของราคาบ้านไว้แต่งบ้าน/ค่าใช้จ่ายจิปาถะ มีเงินเก็บอีกก้อนไว้ฉุกเฉิน(ตอนนี้ผมฉุกเฉินบ่อยเงินก้อนนี้ชักจางลงทุกวัน หุหุ) โอหนี้ 25 ปี แต่มีความสุขจัง:) จากคุณ : บอย - [ 26 มิ.ย. 51 08:25:49 A:124.120.50.253 X: TicketID:177035 ]

ความคิดเห็นที่ 7 นี่ยังไม่มีภาระเรื่องลูกน๊ะครับเนี่ยะ ดีแล้วครับผ่อนไปเรื่อยๆ ยังหนุ่มยังแน่นมีกำลังหาทรัพย์อีกเยอะ ผมจะ 40 อยู่แล้ว กำลังจะมีบ้านราคา 5.1 ล้าน มีลูกหนึ่งคน ยังนั่งนึกเลยน่าจะคิดซื้อบ้านเร็กกว่านี้แต่ตอนนั้นยังไม่รู้ว่าชีวิตจะลงตัวที่ไหนเพราะเป็นคน ตจว. ตอนนี้รายได้ครอบครัวเป็นแสนแต่ภาระเยอะกว่า ขนาดไม่ต้องผ่อนรถ ไม่มีหนี้บัตรเครดิต ชีวิตไม่เที่ยวไม่ดื่ม มีก็แต่เที่ยว ตจว. กับครอบครัว..............แต่ที่หนักที่สุดคือเรื่องลูกนี่แหละครับเพราะสุดท้ายเราก็อยากจะให้สิ่งที่ดีที่สุดแก่เขาไม่ว่าจะโรงเรียน กิจกรรม เวลา โอ๊ยทุกๆอย่าง ขอให้ จขกท โชคดีกับชีวิตน๊ะครับ จากคุณ : จ จุ๋น - [ 26 มิ.ย. 51 08:32:15 A:210.246.156.23 X: TicketID:080027 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เล่าบ้าง   ผมสมัยก่อนตอนอายุ 20 เศษๆ  ทำงานเงินเดือน สองหมื่น  ผ่อนบ้านสองหมื่น เจ้านายก็รู้   หาว่าผมบ้า  แต่ผมอาศัยลูกอึด  ทำงานที่ออฟฟิศเสร็จ กลับบ้านมานั่งปั่นงานไซด์ไลน์  ดึกดื่น  ไม่เคยนอนก่อนเที่ยงคืน ไม่นานก็ได้บ้านมา  ทุกวันนี้ก็สบายดี แต่ทำงานเหมือนเมื่อก่อนไม่ไหวแล้ว เพราะทรมานเหลือเกิน  + อายุที่มากขึ้น อยากบอกแค่  พวกคุณที่ยังอยู่ในวัยทำงาน  ลุยได้  ลุยไปเลย  เพราะมันมีช่วงเวลา ที่ร่างกายเรายังทนได้   พอผ่านเลยไป มันจะหมด  เหมือนหมดแรงไปเรื่อยๆ  นะครับ....................... จากคุณ : asawavet - [ 26 มิ.ย. 51 08:56:09 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ไอ้เราก็ วัย ไม่ใกล้ฝั่งแล้วสิเนี่ย  เฮ้อ เรี่ยวแรงถดถอย เสปกบ้านจะลดลง เรื่อยๆ ตามอายุน่ะ จากคุณ : ก้นกบ - [ 26 มิ.ย. 51 09:09:54 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ผมซื้อตอนอายุ 24 ไม่เห็นจะแปลก ตอนนี้เริ่มหลังที่สองแล้ว คนเรามันใช้ชีวิตไม่เหมือนกัน ความสุขของแต่ละคนมันไม่เหมือนกัน แนะนำแนวทางของแต่ละคนหน่ะ ทำได้ แต่จะให้ชี้นำ ว่าต้องทำอย่างไร ไม่ควรอย่างไร อันนี้ ผมเห็นว่าไม่สมควร จากคุณ : กบ (kabokaboh) - [ 26 มิ.ย. 51 09:12:40 ]

ความคิดเห็นที่ 11 อืมอ่านแล้วเข้าใจว่า คงภูมิใจแต่อยากให้เริ่มเก็บเงินออมให้มากขึ้นครับ สำรองแค่หกเดือนดูมันน้อยไป ผมว่าการไปเป็นหนี้เป็นสิ่งดีที่สุดครับ ระวังไว้หน่อยละกัน LH นี่ชอบออกมาใช้คำพูดเพื่อชักจุงคนหนุ่มสาวจริงๆๆ อย่าลืมนะครับนี่ยังไม่ใช่บ้านของคุณนะ เป็นของ Bank อยู่คุณต้องผ่อนเขาไปอีกนานแสนนาน ยังไงก็ยินดีด้วยครับกับบ้านหลังใหม่ จากคุณ : inspired - [ 26 มิ.ย. 51 09:21:56 ]

ความคิดเห็นที่ 12 โดนสุดๆค่ะ กระทู้นี้ เราเพิ่ง28ไปเมื่อวันจันทร์นี้เอง และมีหนี้มารอจ่อโอนวันที่2เดือนหน้า 1ล้านบาทถ้วน พนักงานบริษัทเอกชนค่ะ ตัวคนเดียวไม่มีหนี้สินอื่นใด เลือกผ่อน15ปี เดือนนึงก็เกือบหมื่น มองโครงการนี้มานานในที่สุดก็ได้มา...แต่ก็แอบคิดนะคะ จากชีวิตแบบเดิมที่ดีอยู่แล้ว เช่าหอ กินเที่ยวตามสบายไม่มีภาระอะไร กลายเป็นวุ่นวายค่าโน่นค่านี่ เดี๋ยวแอร์เดี๋ยวม่าน เดี๋ยวค่าโอนค่าส่วนกลาง เฮ้อ แล้วยังต้องส่งอีกเป็น10ปี ชีวิตฉันจะมีความสุขมากขึ้นจริงหรือ? แอบท้อน่ะค่ะ จากคุณ : Rolling Missing Piece - [ 26 มิ.ย. 51 10:42:04 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เข้ามาแชร์ เพิ่งก่อหนี้เหมือนกัน แต่ยังอีกหลายปีกว่าจะสามสิบ พอดีมีเหตุให้ซื้อบ้าน และมีผู้ใหญ่ให้ดูแลหลายคน เลยต้องซื้อทาวเฮ้าขนาดไม่เล็ก อยู่ชานเมือง ที่สะดวกพอสมควร ปกติก็ไม่ได้ติดกินเที่ยวอะไรเลย มีแต่เที่ยวนานๆ ทีแบบไปต่างจังหวัด ค่าใช้จ่ายไม่มาก รายจ่ายฟุ่มเฟือยส่วนมากจะไปลงกับของเล่นอย่างอุปกรณ์คอม กล้องถ่ายรูป นานๆ ที เลยไม่ต้องเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมอะไร แม่บ้านยังไม่มี ผ่อนสบายๆ คนเดียว กะว่าสิบปีก็หมด ถึงตอนนั้นอาจจะขยับขยาย ก็ไว้คิดกันอีกที จากคุณ : ikkyu - [ 26 มิ.ย. 51 10:50:01 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ผมจะสีสิบเพิ่งมีบ้านเหมือนกัน ผมว่ามันมีทั้งข้อดีและข้อเสียนะครับ ข้อดีก็เรามีความรับผิดชอบมากขึ้นรู้จักมัธยัสต์มากขึ้น ข้อเสียก็อาจลดความสะดวกสบายไปบ้างซึ่งก็คือความฟุ่มเฟือยนั้นเอง จากคุณ : กก - [ 26 มิ.ย. 51 11:18:01 A:202.57.137.253 X: TicketID:153762 ]

ความคิดเห็นที่ 15 มาเป็นเพื่อนค่ะ เหมือนกันเลย อายุ 28 แฟน 29  เพิ่งมีบ้านหลังแรก  ( แต่มีคอนโดหลังแรกแว้วว)  ก่อนมีก็ขับรถประมาณมีบ่อน้ำมันเองเลยค่ะ  อยากกินอะไร ไปไหนก็ได้  จ่ายเงินเท่าไรก็ไม่เคยคิด  ส่วนมากกินกับเที่ยวค่ะ  เงินก็หมดเกือบทุกเดือนเลย แบบไม่เป็นชิ้นเป็นอัน เหลือนิดหน่อย  ดีที่ได้ไปทำงานไกลบ้านมา กลับมาเลยได้เงินเก็บเป็นก้อน เป็นกอบเป็นกำ แต่มีเงินอยู่กับตัวไม่ได้ เดี๋ยวหมด รู้ตัวเลยว่าเป็นคนหาเงินเก่ง หมุนเงินได้เก่ง แต่ใช้เก่งมากๆ  เลยหาเรื่องบังคับตัวเอง  บวกกับทรัพย์สมบัติ (ที่ไม่ได้มีค่าอะไรเล๊ยย)  ที่สะสมจนเต็มคอนโดหลังเล็กๆ  จนไม่มีที่เดิน  จนคุณแฟนบอกว่าไม่ได้แล้ววว  ต้องหาบ้านใหม่ที่ใหญ่กว่าเดิม  เลยได้บ้านหลังนี้ค่ะ เงินเก็บที่มีหมดไปเลย หมดไปจริงๆ  กับการแต่งบ้านแบบควบคุมงบไม่ค่อยได้ เพราะเจ้าของเว่อร์ ฮ่า ฮ่า  ตอนนี้เกือบเสร็จแล้ว  กำลังจะผ่อนบ้านงวดที่สอง  นั่งคิดนอนคิด เอ้า ฮึบ ฮึบ สู้เว้ย  ไม่ซื้อตอนนี้จะซื้อตอนไหน  มันตึงๆ ตัวแค่ตอนนี้แหละ  ก็เหมือนตอนซื้อคอนโดตอนแรก เงินเดือนน้อยกว่านี้ ผ่านไปแค่สามปี สบ๊าย สบาย  ผ่อนบ้านก็เหมือนกัน  เงินมันตึง  ไม่ใช่ไม่พอ แต่พอแบบตึงเปรี๊ยะ  เพียงแต่ต้องลดความฟุ่มเฟือยลง  หนังก็ไม่ออกไปดูนอกบ้านละ  เช่า ดีวีดี มานอนดูในบ้านกับคุณแฟนดีกว่า  ที่เคยเที่ยวห้าง หรือต่างจังหวัดก็ไม่ไปแล้ว  มีบ้านสวย ๆ จะออกไปทำไม อยู่บ้าน ทำกับข้าว รดน้ำต้นไม้  นอนดูท้องฟ้า อยู่บนระเบียงบ้านเราดีกว่า ข้าวนอกบ้านไม่กิน  ไม่สะอาด ทำเอง อร่อยกว่า สะอาดกว่า  อยากกินขนม แทนที่จะซื้อเค้า เค้กชิ้นละร้อยกว่าบาท  ทำเองดีกว่า ชีสเค้กสองปอนด์ ต้นทุนแค่ไม่ถึงร้อยกว่าบาทเอง  แถมได้ความภูมิใจอีกด้วยย คิดบวกไว้ ไม่ซื้อตอนนี้จะซื้อตอนไหน  เราประเมินแล้วว่า รายได้ที่มีมันมั่นคงมาก บริษัทไม่มีวันล้มแน่นอน  ทำไป ทำไป เงินเดือนขึ้น  กลางวันก็ออกจากบ้านไปทำงานที่เราทำได้ดี กลับมาก็อยู่บ้านที่เรารัก  เง้ออ มีความสุข เอ้า ฮึบ ฮึบ  สู้ด้วยกันนะ  อีกสองสามปีก็จะสบายตัวกว่านี้ค่ะ  นี่ยังแอบคิดเลยว่า  ถ้าชั้นซื้อบ้านตั้งแต่ตอนทำงานใหม่ๆ นะ ป่านนี้ก็ผ่อนไปครึ่งทางแล้วว  แต่ว่านะ .. รายได้ตอนนั้นก็ไม่พอซื้อบ้านหลังนี่อยู่ดี หนี้แห่งความสุขนะคะ สู้ สู้ จากคุณ : sastress - [ 26 มิ.ย. 51 11:37:20 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ผมเริ่มผ่อนบ้านหลังแรกตอนอายุ35..แต่ก่อนหน้านั้นผ่อนคอนโดมาหมดแล้ว1แห่ง ผ่อนบ้านอยู่10ปีครับ.. ผมมีไลฟ์สไตล์ที่ต่างไปจากจขกท.นะครับ ผมไม่ยอมเสียเงินกับการเที่ยวดื่มหรือเที่ยวตปท. (โชคดีอย่างที่เรียนเมืองนอกมานาน..กลับมาเมืองไทยแล้วไม่อยากไปเที่ยวประเทศไหนอีก อยากเที่ยวในเมืองไทยมากกว่า) ผมไม่ยอมเสียเงินข้างต้นก้อจริง..แต่ผมเสียเงินกับเครื่องเสียง-แผ่นซีดี-และของเก่าตกแต่งบ้าน เยอะครับ  แต่ทั้งหมดนั้นไม่เกินกำลังจนมาตกหนักต่อการผ่อนบ้าน ตอนนี้บ้านผ่อนหมด..คอนโดหมดไปสองแห่งและกำลังจะผ่อนแห่งที่สาม เห็นด้วยกับจขกท.ว่าการผ่อนบ้านถือเป็นเรื่องมีสาระที่ทำให้เราต้องเตรียมตัวและปรับตัวอย่างมีจุด มุ่งหมายครับ จากคุณ : หมีมังกร - [ 26 มิ.ย. 51 12:29:59 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ขอเล่าบ้าง เมื่อก่อนตอนวัยรุ่น 20 กว่า ๆ เริ่มคบกับแฟนใหม่ ๆ ซื้อทาวน์เฮ้าส์ไว้ 1 หลัง ราคาเกือบ 9 แสน แถมด้วยคอนโดอีก 1 หลัง แต่พอเจอวิกฤตเศรษฐกิจปี 40 ผ่อนไม่ไหว เลยต้องทิ้งบ้านทาวน์เฮ้าส์ โดยทำเรื่องยกให้กับธนาคารฟรี ๆ เพราะขายตอนนั้นก็ไม่มีใครซื้อ ตกงานกันหมด ค่าดาวน์บ้านกับค่าผ่อนไปแล้ว 1 ปี เบ็ดเสร็จรวมเป็นเงิน 3 แสนกว่าบาทสูญสิ้นไป แต่ก็ดีใจที่ไม่ต้องเป็นหนี้เน่าหรือถูกธนาคารฟ้อง ที่เลือกเก็บคอนโดไว้ เพราะผ่อนถูกกว่า ผ่านมาหลายปีรีบโปะคอนโดจนหมด แต่งงานมีลูก 1 คน เลยซื้อบ้านทาวน์เฮ้าส์มือสอง 1 หลัง เพราะลูกโตขึ้นทุกวัน แอบคิดเหมือนกันว่าขี้เกียจผ่อน เบื่อหน่าย กับชีวิตที่ต้องเป็นหนี้ ผ่อนเดือนละ 9,100 หลายคนมองว่าถูกจะตาย แต่สำหรับเราหนักเอาการ 25 ปีโน่นแน่ะ ถึงจะหมด ทำไมไม่อยู่บ้านกับพ่อแม่นะ ผ่อนก็ไม่ต้องผ่อน เสียค่าน้ำค่าไฟอย่างเดียว แล้วเก็บเงินสดไว้เลี้ยงลูก เดือนนึงคงได้หลายอยู่ ใจนึงตอนนี้ก็อยากขาย ไม่อยากเป็นหนี้ แต่อีกใจก็อยากอยู่สบาย ๆ ไม่เรื่องมากกับการต้องอยู่หลายคน ทุกวันนี้ก็คิด ๆ ๆ ๆ และคิดว่าชีวิตจะทำอย่างไรต่อไปดี ถ้าอนาคตตกงานขึ้นมาจะทำอย่างไร ? บางทีไปบ้านเพื่อนก็อิจฉา เพราะบ้านเขา 5-6 ล้าน มีทุกอย่างครบ สวยงาม หรู ดูดี แต่บ้านเราจะซื้ออะไรทีต้องคิดแล้วคิดอีก เสียดายตังค์ สรุปแล้วเราเป็นโรคประสาท อิอิ !!! จากคุณ : คนเสียสติ - [ 26 มิ.ย. 51 12:33:10 A:58.10.96.233 X: TicketID:177990 ]

ความคิดเห็นที่ 18 อายุยี่สิบปลายๆ  กำลังจะเป็นหนี้ในปีหน้า ตอนนี้อยู่ให้ช่วงผ่อนดาวน์ และเตรียมพร้อม เมื่อก่อนเคยอยู่แบบไม่มีภาระอะไร  แม้ไม่เหลือเฟือมาก  แต่ไม่ก็ขัดสน ตอนนี้กลายเป็นมีพันธะผูกมัด  บางทีก็เหนื่อยและเครียด แต่มันทำให้รู้สึกว่าชีวิตมีเป้าหมายขึ้นมาก  จากที่เคยลอยไปเรื่อยๆ 555 จากคุณ : becotiz - [ 26 มิ.ย. 51 13:03:33 ]

ความคิดเห็นที่ 19 อ่านของแต่ละคนแล้วแบบว่า.... โอย...อยากมีบ้านจัง!!! ทุกวันนี้ขึ้นเลข 3 แล้วเมื่อไม่กี่วัน เงินเก้บก็ยังน้อยนิดเหลือเกิน แต่พอคุยกับคุณแฟน ก็เจอคำตอบว่า อยู่ที่นี่ก็ดีนิ(บ้านสวัสดิการ) แบบว่า สะดวกสบายทุกอย่าง จะต้องไปรีบซื้อเองทำไม กำเงินไว้ก้อนโตๆๆ ก่อนไม่ดีเหรอ อยากมีบ้านกับเค้าบ้างอ่ะ!!! จากคุณ : @ ~ @ เ จ๊ ห น้ า บ า น @ ~ @ - [ 26 มิ.ย. 51 13:14:10 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ขอเป็นหนีความสุขด้วยคน จากคุณ : winne - [ 26 มิ.ย. 51 13:23:24 A:60.250.251.164 X: TicketID:170519 ]

ความคิดเห็นที่ 21 หลังแรก คอนโดเมืองทอง ซื้อตอน อายุ 32(ซื้อช้าไปเพราะมัวแต่ติดเที่ยว) หลังสองบ้านเดี่ยว ซื้อตอน อายุ 40 หลังสามทาวน์โฮม ซื้อตอน อายุ 44 ผ่อนบ้านต่อให้แม่เหลืออีก 1.7 แสน จากคุณ : กาฟิว - [ 26 มิ.ย. 51 13:56:05 A:10.11.12.3 X:203.155.9.163 TicketID:155104 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ตอนอายุ 28 ก็ไปซื้อของแลนด์เหมือนกัน อยู่โน่นครับ เชียงใหม่ จนป่านนี้ ยังไม่ได้เคยไปค้าง หรืออะไรเลย นานๆๆๆทีก็โผล่ไปดูว่ามันยังไม่หายไปไหน โชคดีที่ผ่อนหมดไปนานแล้ว ยังขายไม่ออกเลย ตลาดอสังหาฯที่โน่น ไร้อนาคตจิงๆ จากคุณ : Double07 - [ 26 มิ.ย. 51 14:11:41 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เป็นอีกคนที่อยากมีบ้านเป็นของตัวเอง กำลังผ่อนดาว์นอยู่ค่ะ บางดีก้อรู้สึกภุมิใจ บางทีก้อไปหาเรื่องทะเลาะกับแฟน ว่าเหนื่อยจัง ไม่ได้ใช้เครื่องสำอางแพงๆเลย เฮ้อ.. ไม่รู้ปลายทางจะเป็นอยางไร  แต่..ก้อจะอดทดสู้ ต่อไป เพราะเงินที่ดาว์นอยู่ก้อ 1/3 ของเงินเดือนค่ะ (อายุ 29 แล้วค่ะ) จากคุณ : ++แพนเค้กแม่น้องบิ๊ก++ - [ 26 มิ.ย. 51 15:03:18 ]

ความคิดเห็นที่ 24 อายุ 25 มีบ้าน ราคา 2.4 ล้าน เงินเก็บไม่เหลือซื้อของเข้าบ้านหมดนี่ขนาดไม่ต้องผ่อนนะนี่ ผ่านไป 5 ปี ตอนนี้แม่ผ่อนหมดแล้ว ยังมีภาระซ่อมนู่นนี่ทุกปีเลย อันนี้ออกเอง ช่วงนี้ก็ซ่อมหลังคากับทำครัวใหม่ แต่เราก็ประหยัดนะอยากมีเงินเก็บ ไว้ซื้อของแต่งบ้าน โครงการต่อไปคือแต่งห้องนอน จากคุณ : ไอศครีมกะทิ - [ 26 มิ.ย. 51 15:11:13 ]

ความคิดเห็นที่ 25 อ่านแล้ว เป็นความภูมิใจ ลึก ๆ ของทุกคนเนอะ รวม จขกท ด้วย ......เป็นกระทู้ น้ำดีน่ะ ปลุกจิตสำนึก บางคนให้ คิดดี ทำดี ละ เลิก อบายมุขทั้งหลาย ........ ดีจังเลย ใครยังไม่เริ่ม จะได้มีกำลังใจเริ่ม.. เก็บออม และ คิดดี เลิกเที่ยว เลิกสุรุ่ยสุร่าย ...... งัยซะ คงต้อง อยู่บนความพอดี ของแต่ละคน ขอให้กำลังใจ จขกท และ ทุกท่าน ที่เพิ่งเริ่ม หรือ เพียงคิดว่าจะเริ่ม ทำฝันให้เป็นจริง ให้ ชึวิตมี รสชาติ อีกแบบ เป็นแบบ ของคนรู้คิด อย่างงี้ต้องชื่นชมค่ะ จากคุณ : น้องเล็ก - [ 26 มิ.ย. 51 16:13:21 A:202.12.118.61 X: TicketID:171832 ]

ความคิดเห็นที่ 26 อายุ 29 กำลังจะมีหนี้ก้อนโต  แลกกับบ้าน 1 หลังให้แม่อยู่ มีเงินเก็บอยู่ไม่มาก  แต่ก็เพียรพยายามทำให้แม่ภูมิใจ บ้านหลังแรกในชีวิตแม่  หลังจากที่อยู่บ้านคนอื่นมาซะนาน ความภูมิใจบังเกิด ณ บัดดล ดีนะเนี่ย  ที่กินไม่ยาก  ติดบ้าน  ไม่ชอบเที่ยว  ไม่หลงแบรนด์หรูทุกชนิด กินธรรมดา  ใส่เสื้อผ้าธรรมดา  ใช้ชีวิตธรรมดา ความสุขมันอยู่ที่เราเลือก  และทำมัน หนี้ก้อนโตก็ทำให้เรามีความสุขได้  ถ้าเราตั้งใจเพื่อใครสักคน จากคุณ : ภูมิใจค่ะ (jud_d_da) - [ 26 มิ.ย. 51 16:39:47 ]

ความคิดเห็นที่ 27 เอาใจช่วยค่ะ เก่งๆกันทุกคนเลย จากคุณ : เมื่อไรจะมีฯ - [ 26 มิ.ย. 51 17:52:14 ]

ความคิดเห็นที่ 28 อายุ 30 ค่ะ ตอนแรกแค่จะต่อเติมห้องเดิมของแฟนที่บ้านที่กทม อยู่ร่วมกะครอบครัวใหญ่ เพราะจริงๆพวกเรายังอยู่ ตจว แต่แล้ว มันก็เลยเถิดจากต่อเติมห้อง มาเป็นเล็งคอนโด--> เขยิบมาเป็นทาวน์เฮ้าส์ เอ้าสุดท้ายลงเอยด้วยการซื้อบ้านเดี่ยวมาได้ไงไม่รู้   ตอนนี้ทำงานหาเงินกันหืดขึ้นคอ เฉพาะค่าบ้านน่ะคำนวณเอาไว้แล้วว่าพอ แต่ไอ้ของที่ซื้อเข้าบ้านนี่ซิที่ลืมเผื่อเอาไว้และเป็นต้นเหตุแห่งความบานปลาย  ปกติบัตรเครดิตเคยแต่จ่ายครบจำนวน ก็เริ่มรู้จักคำว่า ชำระขั้นต่ำ T-T  ดีที่ของเล่นลูกซื้อสต็อกไว้แล้ว เสื้อผ้าลูกก็มีคนชอบซื้อให้ เลยสบายหน่อย รอจ่ายค่าแป๊ะเจี๊ยะปีหน้าละกัน  นี่กะว่าอีก 2 ปีผ่อนรถหมดคงสบายขึ้น ตอนนี้รัดเข็มขัดกันหน้าเขียวแย้ว จากคุณ : นุ่มนิ่มขนปุกปุย - [ 26 มิ.ย. 51 20:41:48 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ขอแชร์บ้างนะคะ เริ่มซื้อคอนโดเมื่อตอนอายุ 27-28 ค่ะ หลังเศรษฐกิจตกซัก 3-4 ปี ช่วงนั้นราคาก็ไม่แพงมาก ตอนนั้นอยากอยู่บ้านของตัวเอง ไม่อยากอยู่กับพ่อแม่ค่ะ ตอนนั้นเงินเดือนแค่ 3 หมื่น แต่ผ่อนคอนโดเดือนละ 2 หมื่น อยากผ่อนประมาณ 4 ปีหมด ปีสุดท้ายผ่อนเดือนละ 2.5 หมื่น ซึ่งช่วงนั้นก็เครียดมากเหมือนกัน จนบางทีรู้สึกหงุดหงิดมาก ปกติก็เป็นคนง่ายๆ ซื้อข้าวข้างทาง ไม่เที่ยวกลางคืน ไม่ติดของฟุ่มเฟือยต่างๆ พอผ่อนหมดก็สบายตัวนะคะ เลยเกิดอาการขี้เกียจผ่อนมาหลายปี เพราะไปเรียนปริญญาโท ต้องส่งตัวเองเรียน ตอนนี้เรียนจบแล้ว รายได้ก็ค่อนข้างมาก และก็ย้ายกลับมาอยู่กับแม่ ดูแลแม่ คอนโดเลยปล่อยเช่า เลยคิดจะหาหนี้ใหม่ ซื้อบ้าน หรือคอนโดไว้อีกหลัง มีน้องที่ทำงานอยากได้บ้าน เราก็สนับสนุนนะ เค้ายังไม่ถึง 30 แต่ถ้าพร้อมก็ซื้อ แต่เราก็บอกเค้าว่า คนซื้อบ้าน ชีวิตในช่วงแรกจะมีความสุขมาก ถึงแม้ต้องเสียเงินก้อนทุกเดือน เพราะจะรู้สึกมีความสุข สนุก กับการจะได้มีบ้านใหม่ ตอนโอนบ้าน ก็จะรู้สึกเริ่มเครียดนิดหน่อย แต่ก็ยังมีความสุขอยู่ เพราะจะสนุกกับการแต่งบ้าน แต่ต่อไป ถ้าผ่อนหนักมาก จะรู้สึกเครียดมาก ระวังจะทะเลาะกันกับแฟน เรื่องเงิน ถ้าไม่วางแผนดีๆ หลังจากนั้นถ้ามีรายได้มากขึ้นก็จะเริ่มชิน และหายเครียด แต่ชีวิตที่ฟุ่มเฟือยบางส่วนก็จะต้องหมดไปด้วย แต่เราว่าคนที่ซื้อบ้าน น่าจะเป็นการคิดถูกนะ เมื่อเทียบกับอีกหลายคน เพราะวันนี้ไปเซ็นทรัลเวิลด์มา มีลดราคา คนซื้อของเต็มไปหมด บางร้านอย่างกับแจกฟรี ยืนต่อคิวจ่ายเงินยาวกว่าสิบเมตร เราก็รีบดิ่งตรงไปคิดว่าราคาคงจะไม่แพง เพราะส่วนตัวก็ไม่ค่อยซื้อเสื้อผ้าเท่าไร ก็กะว่าจะซื้อเสื้อใหม่ซัก 1-2 ตัว พอเข้าไปกวาดตาดู ราคาก้อตั้งแต่ ประมาณ 500 ขึ้น บางตัวก้อ 3 พันกว่าบาท แต่ส่วนใหญ่ก้อ พันกว่า ถึง 2 พันกว่า เดินๆ ดูก็ซื้อไม่ค่อยลง เห็นเด็กนักศึกษาคุยกันเรื่องรองเท้า บอกว่าถูกแค่คู่ละพันเอง เราก็หันไปมอง นั่นก็คล้ายๆ รองเท้าแตะเอง... เฮ้อ แฟนเดินมาถามว่าได้มั้ย ก็รีบลากออกมาจากร้าน แล้วบอกว่า "ซื้อไม่ค่อยลง" ก็คิดๆ ว่าขนาดเราเงินเดือนขนาดนี้ (200k) ยังรู้สึกแพง เลยลองคิดว่าเพราะอะไร มาคิดดู อาจจะเพราะ 1. เสื้อที่ใส่อยู่ก็พึ่งซื้อจากตลาดนัดข้างๆ บริษัท ราคาก้อแค่ 200 บาท แต่คนเห็นก็รู้สึกว่าดูดี พอมาเปรียบเทียบกับราคาเสื้อที่ลดแล้วในร้านก็เลยซื้อไม่ลง 2. หรือว่าเพราะตัวเอง งก นะ แต่มีความรู้สึกแค่ว่าเสียดายเงิน เลยคิดว่าคนที่ซื้อของในนั้น เห็นถือกัน 2-3 ถุงขั้นต่ำต่อคน ไม่รู้สึกเสียดายเงินเหรอนี่ แต่ก็เป็นความสุขของเค้านะ อีกรูปแบบหนึ่ง คนเรามีความสุขไม่เหมือนกัน อย่างเราก็มีความสุขเวลาซื้อนาฬิกาเท่าเงินเดือนตัวเอง กลับเข้าเรื่องดีกว่า รู้สึกนอกเรื่องมานาน อยากจะร่วมแชร์ว่า ถ้าคิดว่าพร้อมซื้อบ้านก็ซื้อดีกว่าที่เงินหายไปโดยไม่รู้ว่าหายไปไหน แต่ควร 1. ทดลองเก็บเงินเท่ากับเงินที่ต้องผ่อนแต่ละเดือนสัก 1-2 ปี 2. คุยกับคนข้างๆ ให้เข้าใจ ว่าจะมีอะไรเปลี่ยนแปลงไปบ้าง และใจเย็นๆ ถ้าเงินตึงตัวมากมาก 3. มองในด้านดีของการมีบ้าน จะช่วยลดความเครียดลงได้ และหากิจกรรมอื่นๆ ทำเพื่อไม่ให้คิดฟุ้งซ่าน สำหรับคนที่ยังไม่มีภาระอะไร เคล็ดลับที่ดีที่สุดสำหรับการเก็บเงินคือ หลังจากที่ได้รับเงินเดือน กันเงินเก็บไว้ และเงินที่เหลือจะเป็นเงินที่ใช้ (เก็บก่อนใช้ อย่าเป็นการใช้ก่อนเก็บ เพราะจะไม่มีเงินเหลือเก็บค่ะ) เล็กๆ น้อยๆ จากประสบการณ์ อีกไม่นานก็จะมีหนี้ก้อนใหม่แล้วสิเรา...แต่ยังหาบ้านที่ใช่ไม่ได้เลย...เดี๋ยวนี้บ้านแพงจัง จากคุณ : หมูน้อย - [ 26 มิ.ย. 51 23:21:42 A:58.8.182.161 X: TicketID:163312 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เค้ามาแชร์ครับ ปัจจุบันผมอายุ 31 แล้วตอนนี้บ้านที่ซื้อเป็นหลังที่ สาม แล้วครับ แต่เป็นบ้านที่ราคาไม่เกิอน สาม ล้านนะครับ ทำงานกะแฟนรวมกันก็ 80000 บาทได้ครับ ที่ซื้อได้ขนาดนี้เพราะผมเลือทำเลการซื้อครับ ซื้อแล้วก็ขาย เงินต่อเงินครับ บ้านหลังแรก โง่หน่อย ซื้อ 800000 ขายได้ 850000 บ้านหลังที่สอง ฉลาดขึ้นมาหน่อย ซื้อ 1250000 ขายได้ 2000000 ครับเพราะที่ดินเกิดบูมมากหลังจากซื้อ แล้วก็มาซื้อหลังที่ สาม ครับ เป็นอาคารพาณิชย์เก่า(ยังกะบ้านผีสิง) แต่อยู่ใจกลางเมืองกรุงเทพเลยครับแถมใกล้รถไฟฟ้าไปสุวรรณถูมิด้วย ราคา 2700000 ตอนนี้ชั้นล่างเปิดให้เช่า ชั้นบนแบ่งห้องให้คนสนิทเช่า และอยู่เองชั้นสาม(แต่งเลียบแบบคอนโด studio เลย) รวมรายมีคนช่วยผ่อนบ้านต้องจ่ายเพิ่มอีกเพียงเดือนละ 6000 เท่านั้นเองครับ ดีกว่าซื้อคอนโดอยู่เป็นไหนๆครับ ตอนซื้อพาพี่ที่ทำงานไปดูอาคาร เค้าบอกจะซื้อไปทำไรบ้านผีสิง ร้างมา 12 ปี ตอนนี้เห็นสภาพเค้าอึ้งไปเลยครับ เพราะชั้นล่างเค้ามาแต่งเป็น สปา สวยมากๆ แก้ไขเมื่อ 27 มิ.ย. 51 00:25:35 จากคุณ : ชื่อนี้ไม่มีคนจอง - [ 27 มิ.ย. 51 00:04:54 ]

ความคิดเห็นที่ 31 โชคดีแล้วที่น้องๆตอนนี้ไม่ได้ผ่านช่วงปี40  ก่อนนั้นเรากิน ดื่ม เที่ยว ซื้อรถ เปลี่ยนรถ ตอนนู้นรายได้สามหมื่นup  และให้แฟนซื้อบ้านก่อนสามสิบ ครบสูตร  ไม่มีเงินเก็บ  พอเจอพิษเศรษฐกิจก็ตกงาน ท้อง อยู่บ้าน โชคดีมีแฟนเลี้ยง  อยู่T/H เพราะตอนซื้อเราบอกว่าไม่กู้ร่วมเลยได้แค่ T/H  เวลาผ่านไป ไม่เที่ยวแล้ว แต่ก็ยังไม่มีเงินเก้บ ไม่รู้ทำไม  อยู่ไปอยู่มา  บ้านชักแคบและไกล เลยให้คนอื่นเช่าแล้วมาอาศัยบ้านแม่  ตอนนี้เลยไปซื้อหลังที่สอง  ถ้าย้อนเวลาได้คงไม่ใช้ชีวิตแบบที่ผ่านมา  คงได้อยู่บ้านดีๆที่ไม่แพงอย่างทุกวันนี้แล้ว จากคุณ : คิดได้ช้า (แต้มดาว) - [ 27 มิ.ย. 51 01:51:07 ]

ความคิดเห็นที่ 32 คุณหมูน้อยความคิดดีครับ รายได้เยอะแต่ใช้จ่ายเงินน้อยกว่าฐานะของตัวเอง คนไทยหลายๆคนน่าจะดูไว้เป็นตัวอย่างของการรู้จักใช้เงิน เจ้าของกระทู้ก็เงินเดือนเยอะเหมือนกัน เพราะกู้ซื้อบ้านราคา 4 ล้านกว่าได้ เงินเดือนคงประมาณ 1 แสนบาท ผมเริ่มผ่อนคอนโดตอนอายุ 28 ผ่อนมาจะครบ 1 ปีแล้วครับ กะว่าจะโปะให้หมดใน 7 ปี แก้ไขเมื่อ 27 มิ.ย. 51 16:30:26 จากคุณ : papae - [ 27 มิ.ย. 51 16:29:45 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ช่วงนี้ไม่ค่อยได้ตอบกระทู้ไหนๆ เพราะงานเช่นเคย แต่เห็นกระทู้นี้แล้ว ไม่ตอบไม่ได้แฮะ หลายๆท่านๆอาจจะเคยอ่านกันไปบ้างแล้ว(และสุดท้ายกระทู้ก็โดนลบ หุๆ) ก็แชร์คร่าวๆ ละกันครับ เอาใจ เจ้าของกระทู้หน่อย [พ.ค. พศ.2550] หลังจากทำงานมาประมาณ 5 ปี ความที่เป็นหนุ่มบ้านนอก อยู่กรุงเทพ มาแค่ 9 ปี ทำให้ใช้ชีวิตแบบติดดินพอสมควร ประมาณว่า เสื้อตัวละ 199 ซื้อแบบ 3 ตัวจากประตูน้ำด้วยเอ้อ รองเท้าผ้าใบบาจาคู่ละ 299 กางเกงยีนส์ ตัวละ 399 ร้านประจำที่จตุจักร เพราะใส่แล้วเข้ากับรูปร่างเราที่สุด กาแฟยังเป็นกาแฟโบราณถุงละ 10 บาท(ตอนนี้ 10 กว่าๆ แล้ว) ถ้าเดือนไหนรายจ่ายเยอะ ก็อาศัย ทานกาแฟของที่ทำงาน(กาแฟแห้ง โคตรไม่สด หุๆ) ผลตอบแทนของการไม่ติด Brand ทำให้ได้เงินเก็บมาก้อนหนึ่ง ก็เริ่มตัดสินใจลงหลักปักฐานที่ กทม แน่แท้ แต่ลำพังเงินเดือนและเงินเก็บ จะซื้อบ้านในเขต กทม ก็คงยาก แล้ว ความที่เป็นคนบ้านนอก ยังไม่คุ้นกะการอยู่คอนโดหรือทาวเฮ้าส์ ก็เลยลุยนอกๆเมืองเพื่อหาบ้านเดี่ยวด้วย ทำเลแรกที่คิดคือ รังสิต เพราะเคยทำงานแถวฟิวเจอร์ + กับ ญาติสนิท ก็อยู่คลอง 4 เลยดูเส้นคลอง 2-4ก่อนเลย สุดท้ายก็เลือกโครงการพฤกษ์ลดา รังสิต (เลือกเพราะชอบสภาพโครงการ ส่วนเรื่องอื่น ขอมาสู้เอาดาบหน้า) ได้หนี้ 2.59 ล้าน มาครอบครองในทันที (บ้าน 2.69 ล้าน ดาวน์ 1 แสน) หลังจากวันนั้นจนวันนี้ ชีวิตก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไรมาก(นอกจากการเดินทาง ส่วนตัวรับได้กับการนอนบนรถตู้ หรือ รถเมล์ 538) เพราะความที่เราเป็นคนง่ายๆ สบายๆ มีก็ใช้ มีน้อยก็ใช้น้อย และ ไม่เที่ยว ไม่มั่วสุม เลือกทำแต่สิ่งที่คิดว่าเหมาะกับเรา ไม่ตามกระแสกับใครเค้าเท่าไร เงินเก็บยอมรับว่ามีน้อยมาก เพราะค่าผ่อนบ้านก็เยอะโขกินเงินเดือนเราไปเป็นหลักเลย (ผ่อนคนเดียวนี่ครับ คนโสดจะให้ทำไง พ่อแม่ก็แก่กันหมดแล้ว ใครจะมาช่วยเราได้) สรุปว่า ภูมิใจ และดีใจกับบ้านหลังนี้ แม้ว่าปัญหาต่างๆในโครงการจะมีบ้าง เชื่อว่าโครงการอื่นๆก็เจอปัญหาไม่แพ้กัน แค่อยากจะให้กำลังใจเจ้าบ้านมือใหม่(รวมทั้งตัวเองด้วย) ว่า ปัญหามีไว้แก้ และ ทุกปัญหามีทางออก หากวันใด เราได้เจอกับปัญหา ต่างๆ ที่ตามมากับบ้านของเรา ก็เปิดใจ เข้ามาปรึกษา พี่ๆ น้องๆ 'ชายคา' ผมเชื่อว่า สมาชิก ของ 'บ้าน' นี้ ไม่ทิ้งกันแน่นอน ครับผม ^_^ จากคุณ : Kong - [ 27 มิ.ย. 51 18:59:17 A:58.136.127.61 X: TicketID:149728 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ของผม อายุ 27 แบงค์เพิ่งโทรมาบอกว่าหนี้ก้อนใหม่สามล้านกว่า ๆ อนุมัติแล้ว                                                                                            อาชีพก็ค้าขายครับ เริ่มขายและเริ่มเจ้งตั้งแต่เพิ่งเรียนจบรามครับ ขายเมื่ออายุได้ 21 ครั้งแรกก็เจ้งเลย ขอเงินที่บ้านไปลงทุนเริ่มจากไม่รู้ไม่ศึกษาอะไรเลย มีคนมาชวนก็ไป ผมอยู่ราม ร้านขายของอยู่แถวเซ็นทรัลพระราม 2 (ตอนนั้นยังสร้างไม่เสร็จ) ต้องตื่นแต่เช้านั่งรถเมล์ ไปเปิดร้าน ขายวันนึงได้แค่ 60 - 180 บาทเองครับ ขายไปขายมาไม่คุ้มเหนื่อยก็เลยบอกที่บ้านว่ามันเจ้ง.....ต้องขออภัย                                                                 จากนั้นก็มีความคิดว่าต้องเรียนภาษาจีน แต่ไม่รู้หรอกครับว่าเรียนเพื่ออะไร ก็ขอที่บ้านไปเรียนที่จีน เรียนได้แค่ 3 เดือนกว่า ๆ ก็เกิดโรคซาร์ ต้องกลับประเทศไทยพร้อมกับภาษาจีนแบบงู ๆ ปลา ๆ กลับมาไม่รู้ทำไร ไปสมัครงาน ได้เงินเดือนแค่ 7800 หักนู้นหักนี่ เหลือ 6900 ได้ ก็เริ่มคิดแล้วว่าไม่มีอนาคตแหง่ ๆ เลยลาออก                                                                   แล้วก็ลองเสี่ยงดวง บินไปจีนเพื่อไปหาสินค้ามาขาย (เห็นคนเค้าว่าถูก) ก็ไปแบบไม่หาข้อมูลอะไรก่อนเลย บินไปบินมา 3 รอบ แต่ละรอบเจอของอะไรแปลก ๆ ก็จะซื้อมาเก็บไว้ แต่ตอนนั้นดันเชื่อคำคนอื่นมาเป่าหูบอกว่าให้เอาซิปเย็บกางเกงมาขาย แต่เอาเข้าจริง ๆ ขายไม่ได้เพราะกลโกงคนจีนมันร้ายนัก ซิปที่ส่งมามีแต่ซิปหมดอายุ ครั้งนั้นก็ได้บทเรียนอีกครั้งจากการไม่ศึกษาให้ดีก่อนจะนำเข้าสินค้าจากจีน                                                 สุดท้ายหมดหนทางล่ะ เพราะที่บ้านเริ่มไม่ไว้ใจ ไม่อยากให้ลงทุนอะไรอีก ที่บ้านไม่ใช่คนรวย พ่อแม่ ทำงานบริษัท กินเงินเดือน ยังดีที่พอมีให้ลูกคนนี้ผลาญได้บ้าง พอซิปเจ้ง ก็เริ่มคิดว่าจะเอาไงดี แล้วก็เกิดไอเดียว่า ไอ้ของที่ซื้อเก็บ ๆ ไว้ระหว่างไปมาเมืองจีน 3 ครั้ง มันก็พอมีอยู่ ก็เลยเริ่มจากการไม่ลงทุนอะไรแพง ๆ (เพราะเมื่อก่อนคิดแต่การใหญ่ต้องเซ้งร้าน ร้านต้องสวย) สุดท้าย ก็ไปแบกะดินเอาของที่ซื้อเก็บ ๆ ไปวางขายหน้าราม                                                                                             และแล้วสวรรค์ก็ทรงโปรด ของที่เก็บ ๆ ไว้เอามาขาย ก็ขายหมดและมีกำไร ผมก็เริ่มเอาโปรเจคนี้ไปเสนอที่บ้านอีก บากหน้าไปบอกว่าจะขอลงทุนอีกเป็นครั้งสุดท้ายแล้วขอแก้ตัวใหม่ แล้วก็บินไปเมืองจีนอีกครั้ง จนถึงวันนี้ ก็มีร้านเป็นของตัวเองไม่ต้องแบกะดิน แบกไปแบกมา มีคอนโด ให้คนเช่า 3 ห้อง แถวราม (ผ่อน 2 ห้อง) มีรถญี่ปุ่นเล็ก ๆ 1 คัน  แล้วก็บ้านที่เพิ่งเป็นหนี้อีกในวันนี้                                                                                                   สรุป ผมคิดว่าถ้าอายุก่อน 30 แล้วมีกำลังจะซื้อบ้านก็ซื้อไปเลยครับไม่ต้องรอ เพราะถ้ารอ มันก็จะรอ รอ รอ จนไม่ได้บ้าน เพ้อเจ้อมาเยอะครับไม่รู้จะเกี่ยวกับกระทู้ หรือเปล่า 5 5 5 จากคุณ : มดx (WangZhiMing) - [ 27 มิ.ย. 51 23:19:37 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ดีครับ มันทำให้เรามีเป้าหมาย ในการใช่จ่ายเงินของเรา ผ่อนหมดก็มีสินทรัพย์ ดีกว่าใช้ๆจ่ายๆสนุกๆไปวันๆ ห้าปีสิบปีผ่านไปก็ยังไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน จากคุณ : nawin_den - [ 28 มิ.ย. 51 13:02:51 ]

ความคิดเห็นที่ 36 เข้ากระทู้นี้มีเพื่อนเยอะเลย ช่วงนี้ก็ผ่อนบ้านอยู่เหมือนกัน กะว่าบ้านน่าจะเสร็จเป็นของขวัญอายุครบ27ของตัวเอง ตอนแรกเครียดมากๆเพราะเกิดมาไม่เคยมีหนี้กะเค้า แต่ตอนนี้พอทำใจได้แล้ว เพราะคำนวณดีๆหนี้เราไม่เยอะแป๊บเดียวก็หมด แต่บ้านนี่เป้นความภูมิใจได้เลย จากคุณ : nameshiro - [ 28 มิ.ย. 51 17:28:00 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ซื้อบ้านตอนอายุ 25 ปี ทำงานได้เงินเดือนหมื่นกว่าบาท ผู้จัดการถามว่าแล้วจะเอาอะไรกิน โห.. เคืองเลย โบนัสตั้ง 6 เดือน แถม ผ่อนแค่เดือนละสามพันบาทเอง ผ่อนมาสิบกว่าปี แม่เจ้าประคุณเอ๋ย ทุกวันนี้นึกถึงผู้จัดการ ไม่ลืม โดยเฉพาะตอนดอกเบี้ยผ่อนบ้านธกส.ร้อยละ 19 ปี 2540 ตอนนี้ก็เลยไปซื้ออีกหลังสองล้านกว่า กร๊าก อายุสามสิบกว่า อยากเป็นหนี้อีก ตอนนี้ผ่อนกับน้าเราเดือนละ 10,000 บาท คนละครึ่ง 5,000 กับน้าเรา ว่าจะได้ใช้เงินประหยัด เลิกซื้อกางเกงยีนส์ตัวละสี่ห้าพันใส่ซะที กลับไปใช้ชีวิตแบบเก่า เหมือนเจ้าของกระทู้ จากคุณ : อนิลฑิตาแห่งอำมฤตาลัย (เด็กเกาะสมุย) - [ 28 มิ.ย. 51 20:46:31 ]

ความคิดเห็นที่ 38 สมัยเราผ่อนบ้านเดี่ยว ล้านกว่าบาทเองค่ะ 4 ห้องนอน 2 ห้องน้ำ ตอนนี้บ้านเดี่ยว สองล้านกว่า Up เงินเฟ้อไปเยอะเลยนะนั่น เห็นแล้วเสียดาย ก็นึกไม่ถึง รู้งี้ซื้อไว้สามหลังก็ดี แต่แบบว่าหลังเดียว ตอนนั้นก็ยังแทบไม่มีปัญญาผ่อน แทบอ๊วกเป็นเลือด ในทางกลับกัน คนอายุยี่สิบกว่า ไม่ถึงสามสิบตอนนี้   จะผ่อนบ้านเดี่ยวหลังเดียวราคาสองสามล้าน คงลำบากเหมือนกัน เพราะค่าครองชีพสูงมาก ไหนจะต้องผ่อนรถ ไหนจะค่าน้ำมัน บ้านแพงมาก บ้านในเมืองก็ราคาแพง คงซื้อได้แค่คอนโด แต่ประหยัดเวลาค่าเดินทาง ก็ดีไปอีกแบบ ไว้ค่อยซื้อหลังที่ 2 ตอนเงินเดือนเยอะๆ หรือฐานะมั่นคง ท่องไว้ว่า ไม่มีหนี้สิน ก็จะไม่มีทรัพย์สิน จากคุณ : อนิลฑิตาแห่งอำมฤตาลัย (เด็กเกาะสมุย) - [ 28 มิ.ย. 51 20:54:22 ]

ความคิดเห็นที่ 39 เพิ่งหาเรื่องใส่ตัวเป็นหนี้กับเขาเหมือนกัน ทุกวันนี้คิดปลอบใจตัวเองว่าไม่เป็นหนี้ไม่รวย เพราะเป็นหนี้มาทั้งชีวิต ตอนนี้ 30 ต้นๆค่ะ เป็นหนี้ตั้งแต่วัยรุ่น อายุ 20 ซื้อรถ ผ่อนรถเสร็จเรียนโท เลยหยุดการเป็นหนี้ 2 ปี เรียนจบผ่อนรถอีกแล้ว ก็แหม คันเก่ามันกินน้ำมัน เหนื่อยอีก 4 ปี 4 ปีผ่านไปไวเหมือนโกหก ผ่อนรถหมดแล้ว หาเรื่องอีกคราวนี้คิดการใหญ่ ผ่อนรถล้านกว่าไม่สะใจ ขอเป็นหนี้ 3 ล้านดีกว่า ผ่อนบ้านค่ะ เป็นหนี้มา 4 เดือนแล้วค่ะ เวลาอีกยาวไกล แต่ความตั้งใจคือ ต้องหมดภายใน 10 ปี แต่ก่อนจะซื้อบ้านเราเองมีเป้าหมายมา 5 ปีแล้วเรื่องจะซื้อบ้าน แต่เป็นช่วงเก็บเงิน คือพยายามเก็บเงินให้มากที่สุด ช่วงเก็บเงินก็ตระเวนดูบ้านตามหมู่บ้าน จนเพื่อนๆซื้อบ้านไปหมดกันหมดแล้ว เราก็ยังคงดูอยู่นั่นแหละ ดูจนหมู่บ้านหลายๆหมู่บ้าน เขาปิดโครงการไปแล้ว ก็ไม่กล้าเสียเงินก่อนใหญ่ กลัวเงินหมด จนในที่สุด ตัดสินใจ เอาว่ะ ดูจนราคาขึ้น ไอ้ที่คิดว่าจะซื้อเงินสดกลายเป็นเงินผ่อนเพราะบ้านขึ้นราคา   ตอนนี้ดำรงชีวิตอยู่บนความประหยัด และประหยัดกว่าตอนซื้อรถ เพราะไม่มีเงินเก็บเลย มีเท่าไหร่เทโปะบ้านหมด แต่ก็ไม่อึดอัดนะ คือเรางดเที่ยวต่างประเทศ จากเดิมเคยตั้งไว้ว่าปีละ 2 ครั้ง ต่อไปคืองดเลยค่ะ เราไม่ได้เที่ยวกลางคืนมาหลายปี ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ก็ประหยัดได้มาก มีความสุขที่เอาเงินที่ประหยัดตรงนี้มาแต่งบ้าน แต่งสวน ก็บ้านคือวิมานของเรา ก็ต้องทำบ้านให้น่าอยู่ จะได้ไม่ไปเที่ยวไหน ทุกวันนี้วันหยุดคือวันที่ทำงานบ้าน ตัดหญ้า แต่งต้นไม้ ปลูกกุหลาบ นั่งดูปลาในบ่อ อาบน้ำหมา แค่นี้ก็มีความสุขแล้วค่ะ เป็นหนี้แห่งความภาคภูมิใจจริงๆ ตอนนี้เสียใจแค่ว่าน่าจะซื้อบ้านตั้งนานแล้ว ไม่น่ารอเลย จากคุณ : ต้าถุง (ต้าถุง) - [ 28 มิ.ย. 51 21:19:05 ]

ความคิดเห็นที่ 40 เล่าด้วย คงไม่ช้าเกินไป (เพิ่งเข้ามาอ่าน) อายุ 27 ซื้อที่ดิน ตจว. 2.9 แสน (ที่จัดสรร ซื้อสมัยที่ดินบูมเกินจริง)ปัจจุบัน ราคาตกไปแล้ว คงต้องยอมขายขาดทุน (มีคนมาขอซื้อแล้ว) อายุ 28 แต่งงาน พร้อมเรือนหอเป็นทาวน์เฮ้าส์ (คุณพ่อสามีซื้อไว้ให้) อายุ 30 ซื้อที่จัดสรร ตจว 1.2 ล้านบาท  ปัจจุบันราคาตกมาก เลยทิ้งไว้ก่อน อายุ 34 ซื้อที่ดินจัดสรรในหมู่บ้าน ตจว.(จะปลูกบ้าน แต่แล้วสามีย้ายกลับ กทม.) ราคา 1.7 ล. ด้วยเงินกู้ครั้งแรกในชีวิต แต่ผ่อนแบบสบาย ๆ ชีวิตไม่เปลี่ยน รีบ ๆ โปะ ไม่กี่ปีก็หมด ปัจจุบัน ราคาเท่าเดิม กำลังประกาศขาย อายุ 39 กู้เงินซื้อบ้านเดี่ยวราคา 4 ล ใช้เวลา 5  โปะหมด ใช้ชีวิตตามปกติ (คือไม่ฟุ่มเฟือย ไม่ติดแบรนด์ กินข้าวแกง นาน ๆ กินร้านอาหาร ท่องเที่ยวบ้าง ส่วนใหญ่หอบข้าวไปกินที่ทำงาน เพราะชอบทำกับข้าว สะอาด ปลอดภัย) อายุ 45 ประกาศขายบ้านเดี่ยว ย้ายมาเช่าคอนโด ใกล้ที่ทำงาน สะดวก ประหยัดน้ำมัน ลดเวลาเดินทาง เอาเวลามาดูแลครอบครัว ปัจจุบันจองคอนโดไว้แล้ว รอทำสัญญา ยังไม่มีหนี้สินใด ๆ แต่อาจเปลี่ยนใจมาซื้อบ้านเดี่ยว หรือปลูกบ้านเอง...กำลังดูอยู่ จากคุณ : Tackusan - [ 29 มิ.ย. 51 14:09:25 ]

ความคิดเห็นที่ 41 มาเป็นสมาชิกกระทู้นี้ด้วยคน แต่อายุเกินมา 2 ปีแล้ว : p     เพิ่งซื้อมาไม่นานเหมือนกัน ตอนเห็นค่าเงินต้น กับดอกเบี้ย เกือบเป็นลม  ตอนนี้เงินมีเท่าไหร่เอามาแต่งบ้านหมด แต่ก็มีความสุขฮับ จากคุณ : เจ้าของบ้านมือใหม่ (notebookboy) - [ 29 มิ.ย. 51 16:45:02 ]

ความคิดเห็นที่ 42 อาจจะเป็นความผิดของเราเองก็ได้ ซื้อบ้านชานเมือง ราคาล้านสอง แต่ซื้อรถสองคัน ราคาล้านสองเท่าบ้านเลยนะนั่น แบบบ้านไกล อีกคันใหญ่หน่อยเป็นเก๋ง ไว้ขับพาหม่าม๊าไปหาหมอ พอเห็นคนมีบ้านสี่ล้าน เราก็นึกนะ เออบ้านเขาใหญ่ดีเนอะ แต่เราก็นอนห้องเดียว แค่บ้านล้านสอง ก็แทบไม่มีเวลาอยู่ วันๆ อาศัยและใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่บนรถมากกว่า ที่เหลือก็อยู่ที่ทำงาน เลยคิดว่าซื้อรถดีๆ สัก 2 คันเพื่อความสะดวกสบายในชีวิต แล้วก็ซื้อบ้านเพิ่มอีกหลัง ว่างๆ ก็คิดว่าเป็นบ้านสามฤดู เพราะมีที่ต่างจังหวัดอีกหลัง หลังใหม่ซื้อไว้ใกล้ที่ทำงาน หลังเก่าอาศัยอยู่ทุกวัน โดยเฉพาะเสาร์อาทิตย์ บ้านที่ต่างจังหวัดริมอ่างเก็บน้ำ ไว้พาเพื่อนไปเที่ยว พาญาติๆ ไปพักร้อนเดือนละครั้ง คิดแล้วเรานี่โชคดีมากเลยนะนั่น เป็นคนชั้นกลางเดินดินกินข้าวแกง แต่หลายบ้าน จากคุณ : อนิลฑิตาแห่งอำมฤตาลัย (เด็กเกาะสมุย) - [ 29 มิ.ย. 51 18:17:11 ]

ความคิดเห็นที่ 43 เห็นความตั้งใจของคนหนุ่มสาว ไฟแรง แซงโค้ง มีพลังคิดดี บางคนทำความคิด ให้เป็นจริง เพื่อครอบครัว เพื่ออนาคต สมกับเป็น Generation Y เจิง ๆ ทำอะไร ๆ ไว ไปหมด 555 ขอชื่ม รวมทั้งตัวเองตัว ^_* สู้เค้านะ Fighting ๆ กับ ดอกเบี้ยขาขึ้น ภาวะเงินเฟ้อ นำมันแพง และ แก๊ส LPG ราคากำลังจะลอยตัว ประหยัด ๆ ๆ ๆ ท่องไว้นะ จากคุณ : น้องเล็ก - [ 30 มิ.ย. 51 13:01:17 A:202.12.118.61 X: TicketID:171832 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ดีใจจัง เพื่อนเยอะเลย สู้ๆ ครับ จากคุณ : vitchy8873 - [ 30 มิ.ย. 51 15:59:05 ]

ความคิดเห็นที่ 45 กำลังจะมีบ้านเป็นของตัวเอง ในอนาคตอันใกล้ค่ะ ปรกติอยู่ที่บ้านกับคุณพ่อ คุณแม่ แถวใจกลางเมือง ซอยอารี ก็โอเค เดินทางสะดวกมากๆๆ รถไฟฟ้า ทางด่วน ซื้อรถใหม่ 1 คัน อีกไม่นานมากก็จะผ่อนหมดแล้ว ก็เลยอยากซื้อบ้านเล็ก ๆเก็บไว้เป็นของตัวเองซักหลังนึงค่ะ ก็เลยจะไปซื้อบ้านแถวรังสิต คลอง 14ไว้ เป็นบ้านมือ 2 แต่เจ้าของบ้านเค้าผ่อนไว้แต่ไม่ได้ไปอยู่ เจ้าของบ้านรู้จักกับที่บ้านค่ะ ราคาเบ็ดเสร็จ 800000(รวมดอกเบี้ยเรียบร้อยแล้วค่ะ) 50 ตรว เป็นบ้านชั้นเดียวค่ะ ไม่รู้ว่าราคานี้เป็นไงบ้าง แพงไปมั้ย และอยู่รังสิต คลอง 14 ไม่รู้ว่าจะไกลเกินไปรึเปล่าค่ะ ปรกติบ้านเราอยู่ในเมืองไงคะ ทำงานแถวๆบ้านเลยค่ะ แต่ถ้าเป็นในเมือง ก็คงไม่มีปัญญาผ่อนแน่ๆเลยค่ะ จากคุณ : น้องแด้ - [ 2 ก.ค. 51 01:44:11 ]

ความคิดเห็นที่ 46 อายุ 26 ไม่อยากสามสิบเลย แหะๆ อยากเป็นสาวตลอดไป คิกคิก เพิ่งซื้อบ้านเหมือนกัน เป็นทาวน์เฮาส์เล็กๆ เหตุเพราะอยากได้ที่อยู่ใกล้ที่ทำงาน เพิ่งผ่อนเดือนแรก อู้อีกตั้ง 25 ปีแน่ะ กว่าจะหมด แต่ถ้าได้โบนัสตลอด กะไว้ว่าไม่เกิน 10 ปี สู้ๆๆๆค่า ภูมิใจในตัวเองเหมือนกัน เลิกบ้าเครื่องสำอาง รองเท้า กระเป๋าไปเลย จากคุณ : Let'sListenSilent - [ 6 ก.ค. 51 08:24:51 ]

ความคิดเห็นที่ 48 โดยส่วนตัวผมแล้วจะจำคำพ่อกับแม่สอนเสอมว่า ไหวมั้ย กับ จำเป็นมั้ย ตอนนี้ก็ผ่อบ้าน,รถ,เมียฯลฯ แต่ก็ยังไม่เกิดปัญหาเพราะ คำนวณค่าใช้จ่ายของหนี้เงินอนาคตไว้แล้ว จากคุณ : zaugustra (zaugustra) - [ 17 ก.ค. 51 13:35:36 ]