ช่วงนี้ได้มานั่งคิดดู พบว่าในชีวิตของเรา มีเหตุการณ์เกิดขึ้นแบบไม่คาดคิดเยอะเหมือนกัน
เรื่องที่ 1
ย้อนหลังไปแค่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย
จำได้ว่าเป็นวันสอบปลายภาค ปี 4
ยังไม่ทันเรียนจบเลย ก็มีคนแนะนำให้ไปทำงาน
ไปสัมภาษณ์และได้งานทำทันที โดยไปเป็นล่ามให้กับ Art Department ของกองถ่ายภาพยนตร์ Walt Disney Pictures
เรื่อง Good Morning Vietnam
จำได้ว่าตื่นเต้นมากๆ ที่ได้เจอโรบิน วิลเลี่ยม
เป็นบัณฑิตตคนแรกในรุ่น ที่ได้ทำงาน ถึงแม้จะไม่ใช่งานกฎหมายก็ตาม
หลังจากนั้นก็มีโอกาสได้ร่วมงานกับกองถ่ายฮอลลีวู้ดอื่นมาเรื่อยๆ
แล้วก็ได้ร่วมงานกับแผนกมิวสิควีดีโอ ของแกรมมี่ยุคแรกๆ
ได้งานแบบง่ายๆเหมือนกัน
เรื่องที่ 2
กำลังทำงานสนุกๆ และไม่ได้คิดถึงเรื่องเรียนต่อเลย
จู่ๆ เพื่อนที่ทำงานที่แกรมมี่ด้วยกัน ก็มีความคิดจะไปเรียนทางด้านฟิล์มที่ UCLA
คนนึงเป็นช่างภาพ (ตากล้องวีดีโอ ปัจจุบัน เป็นช่างภาพโฆษณา ผู้หญิงซึ่งมีอยู่ไม่กี่คนในประเทศ)
อีกคน เป็นมิวสิควีดีโอโพรดิวเซอร์ เหมือนตัวเรา
ไปๆมาๆ ก็ติดต่อโรงเรียน แล้วแห่กันไปทั้ง 3 คนเลย
อันนี้ก็ไม่ได้คิดมาก่อนเลยเหมือนว่าจะไป
เรียนจบที่ UCLA แล้วก็ข้ามไปเรียนต่อที่บอสตัน
เรื่องที่ 3
ที่บอสตันนี่มีเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้นอีก
ตัวเองเป็นนักเรียนไทยคนแรกของมหาลัยที่เรียนทาง Criminal Justice
คณบดีจะให้ความเอ็นดูเป็นพิเศษ
จู่ๆวันนึงก็เห็นประกาศแจกทุนสำหรับนักศึกษาปริญญาโท เรียกว่า Graduate Assistanceship
ก็เลยกรอกใบสมัครดู แบบไม่คิดว่าจะได้
เทอมต่อมา เพื่อนเดินมาบอกว่า ดีนให้ไปหาที่คณะ
พอไปก็พบว่า เราได้ทุนอันนี้เฉยเลย เป็นเงินราวๆครึ่งนึงของค่าเทอม
สิ่งที่ต้องทำตอบแทนก็คือ จัดห้องสมุดเล็กๆของแผนกฯ ซึ่งเป็นหนังสือกฎหมายต่างๆ
เอาหนังสือออกจากลัง และเรียงบนชั้นหนังสือ แค่นั้นแหละ
ดีนบอกว่า ค่อยๆทำไปนะ ไม่ต้องรีบร้อน
ก็เลยทำไป อ่านไป จนเรียนจบแล้วยังจัดไม่เสร็จเลย อิ อิ
เรื่องที่ 4
เรียนจบกลับมาปุ๊บได้งานเลย
เพราะเพื่อนรุ่นพี่ที่แกรมมี่ มาเปิดโพรดักชั่นเฮ้าส์ถ่ายทำโฆษณา
ก็เลยไปเป็นโพรดิวเซอร์ให้
แล้วก็ยึดเป็นอาชีพมาตลอด
แถมได้เจอสามีอีกตังหาก ดูซิ...ขนาดคู่ครอง ยังเจอแบบไม่คาดคิดเลย
และไม่ใช่แบบในสเป็คด้วย :)
เรื่องที่ 5
เรื่องงานอีกแหละ
เป็นคนที่ไม่ทะเยอทะยาน หรืออยากรวยอะไรนักหนา
มีความพอใจที่จะเป็นลูกจ้าง และคิดว่าคงเป็นลูกจ้างไปตลอดชีวิต
ใครให้งานอะไรมา เอาเข้าบริษัทหมดเลย
ไม่มีการฝิ่น
จนกระทั่งบริษัทที่ทำอยู่ โตมากๆ จนถึงกาลต้องเป็นโฮลดิ้ง แตกบริษัทลูกย่อยๆออกไป
พวกแผนกต่างๆ เปลี่ยนเป็นบริษัท (อย่างแผนกคาสติ้ง ก็ไปเป็นบริษัทคาสติ้ง โมเดลลิ่ง ฯลฯ)
ตัวเองอยู่บริษัทแม่ฯ ที่เป็นโฮลดิ้ง
รับเงินเดือนมากมาย แต่งานไม่สมดุลย์กับรายรับ
ในที่สุดก็ตัดสินใจ มาเปิดบริษัทของตัวเอง
ไม่คาดคิดว่าจะประสพความสำเร็จขนาดนี้เลย
เรื่องที่ 6
วางแผนเรื่องการศึกษาลูกมาสักพักนึง
คิดว่าต้องส่งลูกไปต่างประเทศ
แต่ไม่เคยคิดจะไปอยู่ด้วย
เดินทางไปดู ไปเลือกครอบครัวต่างๆที่ลูกจะไปพัก
แล้วจู่ๆ ก็คิดและตัดสินใจเลยว่า ไปอยู่เองดีกว่า
เดี๋ยวมาเล่าต่อนะคะ
จะออกไปทานข้าวปีใหม่กับครอบครัว
จากคุณ :
parachute 
- [
2 ม.ค. 52 11:32:57
]
วันนี้ใครมีเวลามั่งคะ จะเล่าอะไรให้ฟัง (ยาวหน่อยนะ)
)