บ้านของเราเป็นบ้านเดี๋ยว รายล้อมไปด้วยเพื่อนบ้านทั้งซ้าย-ขวา และด้านหลัง อยู่กันอย่างเงียบสงบ นานๆทีจะมีเหตุการณ์ขโมยขึ้นบ้านหลังนั้นหลังนี้บ้าง...
.
.
.
.
.
แต่ยังรู้สึกว่าไกลตัว คงไม่เกิดขึ้นกับเราหรอก เราอยู่บ้านตลอด รั้วบ้านก็มั่นคงปลอดภัย เพราะฉะนั้นตอนที่เราบอกพ่อของลูก (พ่อมัน) ให้ติดเหล็กดัดชั้นบน (ที่บ้านติดเหล็กดัดเฉพาะชั้นล่าง) พ่อมันถึงไม่เห็นด้วย...เดี๋ยวบ้านไม่สวย โจรมันไม่เข้าชั้น 2 หรอก (เราเคยเรียกช่างมาวัดโดยไม่ได้บอกพ่อมันไว้ก่อน ยิ่งปรึกษาช่างจะติดเหล็กดัดตรงประตูใหญ่หน้าบ้าน พ่อมันยิ่งปรี๊ด เฮ้ยยยย...โจรที่ไหนจะเข้าทางประตูหน้า อีกอย่างตัวเองก็อยู่บ้านตลอดนี่) อืมมมม...ก็ได้ ไม่ติดก็ไม่ติด
--------------------------
พวกเราก็อยู่กันแบบชิลล์ชิลล์เรื่อยมา ไปไหนนานหน่อยก็จ้างตาที่เค้ามาดูแลบ้านให้คนแถวๆนี้มานอนเฝ้า แต่ส่วนใหญ่เราจะอยู่บ้านตลอด เพราะมีอาชีพที่ต้องอยู่กับบ้าน...เป็นแม่บ้านมืออาชีพ หุ-หุ
จนในที่สุดก็ถึงเทศกาลสำคัญ...วันสงกรานต์ เด็กเตพอย่างครอบครัวเราก็ต้องออกเดินทางกลับบ้านที่ต่างจังหวัดตามธรรมเนียม และก็เหมือนเคย ไม่อยู่หลายวัน จ้างตามานอนเฝ้า
ไม่อยู่บ้าน 1 อาทิตย์เต็มๆ ไม่มีโทรศัพท์จากตาและเพื่อนบ้าน อนุมานได้ว่าทุกอย่างเรียบร้อยดี...ลูกชายกับพ่อมันเล่นสาดน้ำลั้ลลามากๆ
จากคุณ :
nonsmom
- [
17 เม.ย. 52 18:01:30
]