ความคิดเห็นที่ 1 ตอนแรกก็กังวลเหมือนกันค่ะ แต่ว่าคิดไปก็เครียด ตอนไปดูบ้าน คำนวณแค่ว่าผ่อนไหว ชอบแบบบ้านทำเล ก็เอาแล้วอ่ะค่ะ เพราะคิดว่าออฟฟิศคงไม่ไล่ออกเร็วๆนี้(มั้งนะ) ต่อให้โดนออกก็มั่นใจว่าหางานใหม่ได้ค่ะ ส่วนเรื่องสามีไม่ต้องคิด เพราะไม่มีและไม่มีแนวโน้มว่าจะมีคร่า :P จากคุณ : หมูแหนม เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 52 19:11:39

ความคิดเห็นที่ 2 นโยบายดาวน์เยอะผ่อนน้อยปลอดภัยไว้ก่อน   ความจริงเก็บเงินใกล้เคียงราคาบ้านถึงตัดสินใจซื้อจ๊ะ จากคุณ : มูดามาดู เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 52 19:12:28

ความคิดเห็นที่ 3 ก่อนเราจะซื้อบ้าน ... .. . เรามีเงินออมอยู่จำนวนหนึ่งค่ะ สำหรับสำรองจ่ายค่าผ่อนบ้านเป็นระยะเวลา 1 ปี แยกจากเงินออมสำหรับตกงาน หรือ พ่อแม่ ตัวเรา เจ็บไข้ได้ป่วยแล้ว ... .. . เราก็ผ่อน 30 ปีค่ะ ผ่อนคนเดียว ... .. . เห็นใจเจ้าของกระทู้นะคะ มีคุณชายมารวยเพิ่มอีกคน ต้องคิดหน้า คิดหลัง ดีดี ... .. . ตัดสินใจดีดีนะคะ ... มองหาเหตุผลมาประกอบค่ะ จากคุณ : ความเหงาล้อมเราไว้หมดแล้ว เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 52 19:18:56

ความคิดเห็นที่ 4 กังวลตลอดค่ะ เลยเลือกซื้อบ้านที่ไม่แพงเกินไป ไม่ต้องเป็นบ้านเดี่ยวหลายล้าน ผ่อนกันหลายคน เราเลือกบ้านที่ผ่อนคนเดียว มีเงินเหลือเก็บเยอะกว่าราคาค่าผ่อนบ้าน อนาคตตกงาน แฟนทิ้ง จะได้มีเงินเหลือให้ผ่อนบ้าน จากคุณ : ปริศนาไขกระจ่างแล้ว เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 08:08:10

ความคิดเห็นที่ 5 อย่าเอาเกินตัวครับ พึงระลึกไว้เสมอ "จนแล้วต้องเจียม" ซื้อบ้านในราคาที่เหมาะสม นกน้อยทำรังแต่พอตัว ของผมเอง สามารถซื้อได้ในราคา 4-5 ล้าน+ แต่ผมเลือก Townhome หลังละ 2.1 ล้านแทน ผ่อนโดยไม่ลำบากมาก และถึงแม้ตัวจะตาย ประกันที่ทำไว้ ก็จะไม่ทำให้คนข้างหลังลำบากครับ จากคุณ : QDora เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 09:18:06

ความคิดเห็นที่ 6 จริงอย่างที่คุณ Qdora พูดไม่ผิด  ตอนที่ดิฉันไปดูบ้าน  ชอบแบบ 4.5 ล้าน แต่พอซื้อจริงๆ ก็เลือกแบบ 3.59 ล้านก็พอ  เพราะว่าถ้าชอบแบบบ้าน  แต่ต้องมาอึดอัดใจเรื่องเงิน  ตื่นขึ้นมามันก็ทรมานเปล่าๆ การผ่อนบ้าน ธนาคารจะบังคับให้ทำประกันผู้ส่งค่างวดอยู่แล้ว  ถ้าเป็นอะไรไป  ประกันจะจ่ายค่าที่เราเป็นหนี้แบงค์ให้เอง แต่ถ้าตกงานล่ะก้อ ไม่มีใครรัปประกันให้ค่ะ จากคุณ : waranus เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 11:04:10

ความคิดเห็นที่ 7   ย้ำๆๆๆ อย่าเกินตัวครับ พึงระลึกไว้เสมอ พอเพียง แล้วจะไม่ลำบาก ไม่ใช่มีบ้านแล้วเหลือแต่ตัว ไม่เหลือเงินเก็บ จากคุณ : aodsj เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 11:31:56

ความคิดเห็นที่ 8 ปัญหา มีไว้แก้ไข เวลามันเดินไปเรื่อย จากคุณ : นักรักกรุงธนบุรี เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 13:15:28

ความคิดเห็นที่ 9 คำตอบของผมเหมาะถ้าจขกท. เป็นคนขยัน และมีวินัยทางการเงิน การซื้อบ้าน คิดง่ายแต่ทำยาก คุณสมบัติประการแรก คือ ต้องเตรียมตัวโดยการออมมากน้อยตามกำลัง และราคาบ้านที่มองไว้ สำคัญ คือ ต้องมองโลกในแง่ดีว่า เชื่อมั่นในตัวเอง คนเราถ้าไม่ห่วยเกินรายได้จะเพิ่ม จะผ่อนได้เร็วขึ้นอาจะเป็น 25 ปี ถ้าคิดว่าจะตกงาน จะตายอยู่เรื่อย คงไม่มีบ้านใหม่เกิดขึ้น เพราะคนเรามันตกงาน ตกอับกันได้ และที่แน่ๆตายทุกคน ผมคิดสวนทางครับ ถ้าจะซื้อหลังแรกและหลังเดียวในชีวิต ถ้ามีครอบครัว ซื้อเผื่อพื้นที่ใช้สอยให้หลวมๆหน่อย เพราะเราไม่ได้รวย อาจจะขยับขยายได้ลำบากในอนาคต ถ้าอายุเลข 3 ซื้อพอดีๆก่อน เพราะโอกาสที่จะเปลี่ยนบ้านมี และง่ายกว่าเพราะขายบ้านเก่าทำทุนได้ จับสามีไปทำประกันชีวิตเสียก่อนเลย ผมตายนี่ เมียปลดบ้านได้ แถมเหลืออีกต้องสองล้านมัง โชคดีมีปั๋วดี จากคุณ : Double07 เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 19:36:33

ความคิดเห็นที่ 10 คิดมากเหมือนกันค่ะ แต่นกน้อยทำรังแต่พอตัว ตอนที่คิดจะเปลี่ยนบ้านให้ใหญ่ขึ้น ตั้งใจว่า ขอแค่หลังเล็กเล็กไม่เกินสองล้าน แม้จะมีปัญญาซื้อได้สี่ห้าล้านจากเงินเดือนสองคน แต่ถ้าต้องผ่อนนานยี่สิบสามสิบปีคงกลุ้มใจตายเสียก่อน สรุปมาลงตัวคนละครึ่งทางกับสามี สามีอยากได้หลังใหญ่เพื่อรองรับครอบครัวสามีที่อยากจะตามมาอยู่ด้วยอีก (อ้ายเราอยากจะหนี) ได้หลังละสองล้านหกตกแต่งต่อเติมซื้อของเข้าบ้านอีกสองล้านกว่า กู้มาแค่สองล้านสอง ใช้เวลาผ่อนอยู่สี่ปีครึ่งพร้อมกับผมหงอกครึ่งหัว(ขืนผ่อนนานกว่านี้ คงเป็นยายก่อนอายุ) เป็นไทมาปีนึงแล้ว แต่ปัจจุบัน อยากจะขายทิ้งอีก เพราะมันใหญ่เกิน อยู่กันสองคน ครอบครัวสามีเป็นฝั่งเป็นฝากันไปหมดแล้ว อนาคตฝันแค่บ้านชั้นเดียวหนึ่งห้องนอน อยู่กันตายายพอแล้ว ยิ่งแก่กิเลสจะลดลงเอง คนอื่นเป็นอย่างนี้ไหมนะ จากคุณ : Funnyfamily เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 12:55:58