กรุงเทพฯ เมืองไม่น่าอยู่ [1] : จากเหตุฆาตกรรม! ที่รกร้างหลังป้ายรถเมล์
|
|
ถ้าเปรียบกรุงเทพมหานครเป็นบ้าน...
ก็คงเป็นบ้านหลังใหญ่ ที่มีสมาชิกอยู่มากมายครับ ทั้งผู้ที่อาศัยอยู่ รวมถึงเพื่อนบ้านและแขกที่แวะเวียนมาหา บ้างก็มาเยี่ยม...บ้างก็มาทำธุระ วันหนึ่งกว่า 10 ล้านคน
ตอนที่กรุงเทพฯ ได้รับการยกย่องว่า "เป็นเมืองที่น่าเที่ยวที่สุดในโลก" ใครๆ ก็ดีใจครับ เป็นเรื่องที่น่ายินดีที่นักท่องเที่ยวชอบบ้านเรา แต่ถ้ามองกลับมาดูคนที่อาศัยอยู่ที่นี่เล่า...เขาอยู่กันอย่างไร
กรุงเทพมหานคร เมืองที่คนภูมิใจว่า... เป็นเมืองที่น่าท่องเที่ยวที่สุด สำหรับ..."คนที่มาแล้วก็จากไป" เป็นเมืองที่น่าอยู่ สำหรับ..."ผู้อยู่อาศัยทุกวี่ทุกวัน" หรือเปล่า
นี่ไม่ใช่การเกาะกระแสข่าวเพื่อว่าใคร แต่เป็นเสียงจากใจ...ของชาวบ้านที่ต้องอาศัย "บ้านหลังใหญ่" หลังนี้ทุกวันๆ ไม่ใช่มา...แล้วก็จากไป
หมายเหตุ
บทความนี้ผมเขียนไว้เพื่อทำ blog ตั้งแต่วันที่ 5-6 ต.ค. 52 แล้วครับ เนื้อหาและการเรียงลำดับอาจดูแปลกๆ สำหรับการเขียนกระทู้ไปบ้าง ก็ขออภัย...แต่ขอยกที่เขียนใน blog มาเลยนะครับ เกรงว่าถ้าเรียบเรียงใหม่แล้วจะยุ่งเหยิงไปหมด ^^"
++++++++++
บล็อกที่ไม่อยากเขียนเลย
เรื่องนี้ไม่อยากให้เกิดขึ้นเลยครับ เหตุเกิดขึ้นตอนเช้ามืดของ วันพฤหัสฯ ที่ 1 ต.ค. น่าเศร้าใจมากๆ แต่ที่ตัดสินใจเขียนเพราะ เรื่องนี้อาจอยู่ใกล้ตัวผม และคนเมืองหลายๆ คน...
[P-00] หนังสือพิมพ์ ไทยรัฐ วันเสาร์ ที่ 3 ตุลาคม 2552 หน้า 1
...
จากคุณ |
:
ทุเรียนกวน ป่วนรัก
|
เขียนเมื่อ |
:
8 ต.ค. 52 12:21:58
|
|
|
|