ความคิดเห็นที่ 1 น้ำฝน น้ำฝนเป็นน้ำที่ใช้ดื่มกันมาตั้งแต่สมัยดึกดำบรรพ์ จนเมื่อ 100 กว่าปีมานี้ เริ่มมีน้ำประปาใช้ ผู้ที่มีน้ำประปาใช้ ค่อยๆเปลี่ยนจากดื่มน้ำฝนไปดื่มน้ำประปา เพราะเห็นกับความสะดวก ไม่ต้องรองน้ำฝน ไม่ต้องตั้งโอ่งน้ำฝนให้เกะกะ จนถึงปัจจุบันค่านิยมค่อยๆ เปลี่ยนไป การดื่มน้ำฝนถูกมองว่าเป็นเรื่องของชาวชนบทที่ไม่มีน้ำประปาจะใช้ หรือเป็นเรื่องของคนจนที่ไม่มีเงินซื้อน้ำดื่มบรรจุขวด ธุรกิจการผลิตน้ำดื่มบรรจุขวด ธุรกิจเครื่องกรองน้ำประปา และการปล่อยข่าวว่าอากาศมีมลพิษ ฝนเป็นฝนกรด ฝนเหลือง ต่างๆเหล่านี้ ล้วนเป็นต้นเหตุให้การใช้น้ำฝนเป็นน้ำดื่มลดลงอย่างรวดเร็ว โดยสังเกตได้จากการที่ธุรกิจน้ำดื่มเจริญเติบโตขึ้นราวกับดอกเห็ด ธุรกิจร่ำรวยขึ้น แต่ประชาชนยากจนลง เพราะต้องแบ่งเงินไปซื้อน้ำดื่มและสุขภาพก็ทรุดโทรมลงเพราะน้ำที่ดื่มนั้นมี คุณภาพต่ำ ไม่มีใครออกมาให้ข้อมูล หรือชี้แจงให้ประชาชนเข้าใจเกี่ยวกับน้ำฝนที่จะใช้เป็นน้ำดื่ม ว่ามีความปลอดภัยเพียงไร มีคุณภาพดีกว่าน้ำดื่มชนิดอื่นอย่างไร และจะใช้ดื่มได้อย่างไร ความจริงถึงแม้ในปัจจุบันนี้ น้ำฝนก็ยังเป็นน้ำที่ดีที่สุด ปลอดภัยที่สุด ที่จะใช้เป็นน้ำดื่ม น้ำบริโภค ไม่มีน้ำดื่มชนิดไหนจะเทียบได้ เพราะน้ำฝนเป็นน้ำที่เกิดจากการระเหยของน้ำจากทะเล จากมหาสมุทร และจากแหล่งน้ำอื่นๆ รวมตัวกันเป็นเมฆ และกลั่นตัวเป็นหยดน้ำอันแสนบริสุทธิ์ ระหว่างที่เม็ดฝนตกผ่านอากาศลงมา ได้มีการสัมผัสกับออกซิเจนในอากาศ ทำให้น้ำฝนมีรสชาติตามธรรมชาติและมีคุณสมบัติที่เหมาะสำหรับการดื่มกิน ข่าวการเกิดฝนกรดฝนเหลืองอาจจะทำให้คนที่ไม่ทราบข้อเท็จจริง ไม่กล้ากินน้ำฝน ฝนกรดเคยเกิดเป็นข่าวขึ้นระยะหนึ่งที่บริเวณโรงไฟฟ้า ถ่านหินลิกไนท์ ของการไฟฟ้าฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทยที่แม่เมาะ เนื่องจากถ่านหินที่นำไปเผามีกำมะถันอยู่มาก และไม่มีเครื่องกรองอากาศก่อนปล่อยออกจากปล่อง ทำให้มีไอกำมะถันลอยอยู่ในบริเวณนั้น เมื่อมีฝนตกลงมาและชะเอาไอกำมะถันลงมาด้วย ทำให้น้ำฝนมีรสเปรี้ยว อันตรายของฝนกรดที่มีต่อสุขภาพจากการดื่มกินนั้น มีไม่มาก เพราะถ้าฝนตกลงมามีรสเปรี้ยวแล้ว ก็คงจะไม่มีใครกินอยู่แล้ว แต่อันตรายที่ชัดเจนคือ การหายใจเอาไอกำมะถันเข้าไป ทำให้ประชาชนในบริเวณนั้นเป็นโรคทางเดินหายใจกันเกือบหมด แต่ขณะนี้การไฟฟ้าฝ่ายผลิตได้ทำการติดตั้งเครื่องกรองกำมะถันเพื่อแก้ปัญหา นี้แล้ว สภาพความเป็นกรดเป็นด่างของน้ำฝน เป็นสิ่งหนึ่งที่ถูกใช้เป็นตัวชี้วัดคุณภาพของสิ่งแวดล้อมหรือมลภาวะของ อากาศ อากาศที่ไม่มีมลภาวะ จะให้น้ำฝนที่สะอาดบริสุทธิ์ซึ่งมีค่า pH = 5.6 น้ำฝนที่มีค่า pH น้อยกว่า 5.6 จะถูกเรียกว่า “ ฝนกรด ” การที่นักอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมให้ความสนใจกับฝนกรดมาก เพราะฝนกรดมีผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมมาก เช่น ทำให้เกิดการสะสมของกรดในดิน เมื่อดินมีสภาพเป็นกรดมากขึ้น ดินก็จะกลายเป็นดินเปรี้ยว ใช้เพาะปลูกไม่ได้ ฝนกรดที่ตกลงในแหล่งน้ำธรรมชาติ จะทำลายระบบนิเวศน์วิทยาในน้ำ มีผลต่อการดำรงชีวิตของปลาและแพลงตอนซึ่งเป็นห่วงโซ่อาหาร แต่ค่าความเป็นกรดเป็นด่างหรือค่า pH ไม่ใช่สิ่งที่จะใช้ตัดสินได้ว่า น้ำนั้นปลอดภัยสำหรับการบริโภคหรือไม่ ดังจะเห็นได้จากน้ำอัดลมหรือน้ำโซดาที่เราใช้ดื่มเป็นประจำ จะมีค่า pH = 3 น้ำมะเขือเทศมีค่า pH = 4 น้ำมะนาวมีค่า pH = 2 ก็เป็นสิ่งที่เราใช้บริโภคเป็นปกติ ชนิดและปริมาณของสารเคมีต่างหาก ที่จะใช้ตัดสินว่าน้ำนั้นปลอดภัยสำหรับการบริโภคหรือไม่ กรมอนามัยซึ่งมีหน้าที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพอนามัยของประชาชน มีหน่วยงานที่คอยเฝ้าระวังคุณภาพของน้ำฝน มีการเก็บตัวอย่างน้ำฝนจากที่ต่างๆ ไม่ว่าในกรุงเทพหรือต่างจังหวัด มาทำการวิเคราะห์คุณภาพทั้งทางด้านเคมี ฟิสิกส์ และแบคทีเรีย เพื่อคุ้มครองความปลอดภัยของประชาชน ซึ่งส่วนใหญ่อาศัยน้ำฝนเป็นน้ำดื่ม หากพบว่าน้ำฝนไม่ปลอดภัยสำหรับการบริโภค ก็จะแจ้งเตือนให้ประชาชนทราบ และเท่าที่ผ่านมา นอกจากที่แม่เมาะแล้ว ก็ไม่เคยปรากฏว่าน้ำฝนมีคุณภาพต่ำกว่ามาตรฐานน้ำดื่มที่องค์การอนามัยโลก กำหนด เว้นแต่น้ำฝนที่เก็บกักไว้ในภาชนะที่ไม่สะอาด ก็จะมีแบคทีเรียเกินมาตรฐาน ซึ่งหากนำไปต้มหรือกรองด้วยระบบ Slow Sand Filter เสียก่อน ก็จะสามารถนำมาดื่มได้อย่างปลอดภัย ส่วนฝนเหลืองนั้น เกิดในสมัยสงครามเวียดนาม พวกเวียดกงหลบซ่อนตัวอยู่ในป่าทึบ ทหารอเมริกันขับเครื่องบินมองไม่เห็นพวกเวียดกง เห็นแต่ใบไม้เขียวไปหมด ก็เลยเอาสารเคมีไปโปรยให้ใบไม้ร่วง ปรากฏว่าสารเคมีนั้นฟุ้งกระจายอยู่ในอากาศ พอฝนตกลงมาก็ทำให้น้ำฝนมีสีเหลือง คนที่โดนสารเคมีนั้นเข้าไป ต้องเจ็บป่วยทนทุกข์ทรมานเป็นจำนวนมาก อเมริกันถูกนานาชาติประณามในการใช้สารเคมีนั้น หลังจากนั้นมาก็ไม่มีการใช้สารเคมีนั้นอีก ฝนเหลืองจึงเป็นเรื่องของการทำลายล้างกันในยามสงคราม ไม่ใช่สิ่งที่จะเกิดขึ้นได้ในยามสงบสันติ คุณภาพแหล่งน้ำ หากคิดว่าน้ำฝนเป็นแหล่งน้ำที่ไม่สะอาด มีสารพิษใช้บริโภคไม่ได้ ก็จะไม่มีแหล่งน้ำที่ไหนในโลกนี้จะสะอาดหรือใช้บริโภคได้ เพราะน้ำฝนเป็นต้นกำเนิดของแหล่งน้ำทุกชนิดในโลกนี้ น้ำในแม่น้ำลำคลองก็เกิดจากน้ำฝนที่ตกลงมา แถมชะล้างเอาสิ่งสกปรกจากพื้นดิน ไม่ว่าจะเป็นดิน ตะกอน ยาฆ่าแมลง ยากำจัดศัตรูพืช ปุ๋ยเคมี สารเคมี สารพิษต่างๆ น้ำทิ้งจากโรงงาน น้ำทิ้งจากท่อระบายน้ำ และสิ่งปฏิกูลต่างๆ ไหลลงไปรวมอยู่ในแม่น้ำลำคลอง น้ำบาดาลหรือน้ำใต้ดินก็มีต้นกำเนิดมาจากน้ำฝน ที่ไหลซึมผ่านชั้นดิน ชั้นทราย ชั้นหิน ลงไปรวมเป็นแหล่งน้ำบาดาล ซึ่งชั้นต่างๆ ที่น้ำซึมผ่านลงไปนี้สามารถกรองได้เฉพาะตะกอนหรือความขุ่น ทำให้น้ำดูใสขึ้น แต่ก็ไม่สามารถกรองสารเคมีที่ละลายอยู่ในน้ำออกได้ มีแต่จะละลายเอาสารเคมีที่อยู่ในชั้นดินชั้นหิน เพิ่มเข้าไปอีก ในระบบการผลิตน้ำดื่มชนิดต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นน้ำประปา น้ำดื่มบรรจุขวด หรือเครื่องกรองน้ำประปา ส่วนใหญ่ก็เป็นเพียงระบบที่ช่วยแยกตะกอนออกจากน้ำ ทำน้ำขุ่นให้เป็นน้ำใส ทำน้ำกระด้างให้เป็นน้ำอ่อน ดูดสีดูดกลิ่นออกจากน้ำและฆ่าเชื้อโรคในน้ำเท่านั้น และทุกขั้นตอนของการผลิตน้ำดื่มดังกล่าว ก็มีการใส่สารเคมีเพิ่มเข้าไปอีก ถึงแม้จะอ้างว่าเป็นสารเคมีที่ไม่มีอันตราย ก็เป็นการอ้างตามความรู้เท่าที่มีอยู่ในปัจจุบัน และเท่าที่เครื่องมือในปัจจุบันจะตรวจวิเคราะห์ได้ ซึ่งต่อไปในอนาคตเมื่อมีการค้นคว้าวิจัยเพิ่มขึ้น ก็อาจจะรู้เพิ่มขึ้นอีกว่า สิ่งที่ไม่มีอันตรายในอดีต กลายเป็นสิ่งที่มีอันตรายเสียแล้ว เช่นคลอรีนที่ใช้ฆ่าเชื้อโรคในน้ำดื่ม ในอดีตก็ว่าปลอดภัย แต่ในปัจจุบันรู้แล้วว่า คลอรีนทำปฏิกิริยากับสารอินทรีย์ในน้ำ กลายเป็นสารก่อมะเร็งชื่อ Trihalomethane เป็นต้น จากคุณ : ไร้แก่นสาร เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 52 22:37:05

ความคิดเห็นที่ 2 การรองน้ำฝน ปัญหาการปนเปื้อนของน้ำฝนจากมลพิษอื่นๆในอากาศ มีน้อยมาก ไม่มีผลที่จะทำให้น้ำฝนใช้บริโภคไม่ได้ นอกเสียจากว่ามลพิษในอากาศนั้น มีมากจนใช้หายใจไม่ได้ ก็อาจจะทำให้น้ำฝนใช้บริโภคไม่ได้ การรองน้ำฝนในขณะที่ฝนเริ่มตกใหม่ๆ โดยเฉพาะในตอนต้นฤดูฝน จะทำให้ได้น้ำฝนที่ไม่ค่อยสะอาด เนื่องจากหลังคายังสกปรกอยู่ ควรปล่อยให้ฝนตกลงมาชะล้างฝุ่นละอองในอากาศ และพื้นหลังคาที่ใช้รองน้ำฝน ให้สะอาดสักระยะหนึ่งก่อน การรองน้ำฝนควรจะรองในตอนที่ฝนตกหนักๆ หรือตอนที่มีพายุดีเปรสชั่นเข้า จะได้น้ำฝนที่สะอาดที่สุด จากวัฏจักรของน้ำตามธรรมชาติ จะพบว่าน้ำฝนเป็นน้ำที่สะอาดที่สุด เมื่อน้ำฝนตกถึงพื้นดินก็จะค่อยๆ สกปรกมากขึ้น มีการ ชะเอาดินโคลนเข้าไป หากเป็นพื้นที่เกษตรกรรมก็จะมียาฆ่าแมลงและยากำจัดศัตรูพืชเพิ่มเข้าไป เมื่อไหลไปในคลองในแม่น้ำ ก็จะมีโอกาสสกปรกมากยิ่งขึ้น เมื่อลำน้ำนั้นไหลผ่านโรงงานอุตสาหกรรม ก็จะต้องรับน้ำเสียและสารเคมีจากโรงงาน เมื่อไหลผ่านตัวเมืองหรือชุมชน ก็ต้องรับน้ำจากท่อระบายน้ำและสิ่งปฏิกูลต่างๆจากชุมชนนั้น ฉะนั้นน้ำธรรมชาติที่สะอาดที่สุดก็คือ น้ำฝนที่รองเอาไว้ก่อนตกถึงพื้นดิน น้ำฝนที่เก็บไว้ในโอ่งหรือแท้งค์น้ำ อาจมีจุลินทรีย์หรือเชื้อโรคปะปนอยู่ ซึ่งจะมีจำนวนมากหรือน้อย ขึ้นอยู่กับความระมัดระวังในการเก็บ การรักษา และการนำน้ำฝนนั้นมาใช้ ภาชนะเก็บน้ำที่สะอาดและมีฝาปิด การระวังไม่ให้มีสิ่งสกปรกตกลงไปในน้ำ การใช้ขันที่สะอาดและล้างมือให้สะอาด ก่อนที่จะจุ่มลงไปตักน้ำขึ้นมาใช้ จะเป็นสิ่งที่ช่วยรักษาความสะอาดของน้ำฝนได้มาก การดื่มน้ำฝน วิธีนำน้ำฝนไปดื่มมีหลายวิธี ผู้ที่ไม่พิถีพิถันในเรื่องความสะอาดของน้ำที่จะดื่ม และเป็นผู้ที่มีภูมิต้านทานเชื้อโรคได้สูง อาจจะดื่มน้ำฝนโดย ใช้ขันตักน้ำฝนในโอ่งไปดื่มโดยตรง วิธีนี้เหมาะสำหรับผู้ที่เคยดื่มน้ำฝนวิธีนี้เป็นประจำ หรือผู้ที่มีภูมิต้านทานสูง สำหรับผู้ที่พิถีพิถันขึ้นมาหน่อยไม่อยากที่จะดื่มน้ำที่มีมดมีลูกน้ำเข้าไป ด้วย ก็อาจจะใช้ผ้าขาวบางมากรองเสียชั้นหนึ่งก่อน จึงนำไปดื่ม แต่ถ้าจะให้สะอาดปราศจากเชื้อโรค ก็ต้องเอาไปต้มให้เดือด แต่การต้มน้ำนี้ นอกจากจะเปลืองไฟเปลืองแก๊สและไม่สะดวกแล้ว ยังต้องระมัดระวังการถูกน้ำร้อนลวกด้วย นอกจากนี้รสชาติของน้ำฝนที่ไม่ได้ต้ม ยังอร่อยกว่าน้ำฝนที่ต้มแล้ว คนส่วนใหญ่จึงไม่นิยมการต้มน้ำฝนสำหรับดื่ม แต่ตามหลักอนามัยแล้ว น้ำที่ดื่มเข้าไปควรจะปราศจากเชื้อโรค และเป็นที่รู้กันทั่วไปว่าการต้มน้ำให้เดือด จะเป็นการฆ่าเชื้อโรคได้ร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่มีอีกวิธีหนึ่ง ที่สามารถทำให้น้ำฝนสะอาดปราศจากเชื้อโรคได้โดยไม่ต้องต้ม นั่นคือวิธีกรองด้วยระบบ Slow Sand Filter (ทรายกรองช้า) ซึ่งเป็นระบบกรองน้ำที่มีอยู่ในธรรมชาติ และถูกนำมาใช้กับระบบประปาที่มีแหล่งน้ำดิบ ที่เป็นน้ำใสและมีคุณภาพสูง มานานกว่าศตวรรษแล้ว ปัจจุบันได้มีผู้ประดิษฐ์เครื่องกรองน้ำระบบ Slow Sand Filter สำหรับใช้กรองน้ำฝนประจำบ้านแล้ว เครื่องกรองน้ำฝนนี้ เป็นเครื่องที่ทำขึ้นได้ไม่ยาก ผู้ที่มีหัวเป็นช่างสักเล็กน้อย ก็สามารถทำเองได้ โดยเสียเงินซื้อวัสดุไม่เกิน 500 บาท วัสดุก็หาซื้อได้ไม่ยากแม้ในต่างจังหวัด ซึ่งรายละเอียดเกี่ยวกับเครื่องกรองน้ำฝนนี้ สามารถหาอ่านได้ใน วารสารน้ำ ของการประปาส่วนภูมิภาค ฉบับเดือน มิถุนายน 2534 เครื่องกรองน้ำฝนนี้จะต่างจากเครื่องกรองน้ำประปาก็ตรงที่ เครื่องกรองน้ำประปาจะเป็นเครื่องที่ต้องต่อเข้ากับท่อประปา ภายในจะมีไส้กรองสำหรับกรองตะกอน และมีการใช้สารเคมีเช่น ถ่านกัมมันต์(Activated Carbon) และสารเรซิ่น(Resin) ซึ่งต้องมีการเปลี่ยนไส้กรองและสารเคมีเป็นประจำ แต่เครื่องกรองน้ำฝนนี้ไม่ต้องต่อเข้ากับท่อประปา ใช้ตักน้ำฝนจากโอ่งมาใส่เครื่องกรองได้เลย ภายในเครื่องไม่มีการใช้สารเคมี มีแต่ทรายธรรมชาติ ซึ่งเมื่อทำการบ่มทรายเรียบร้อยแล้ว จะสามารถกรองเชื้อโรคออกจากน้ำฝนได้ เครื่องกรองน้ำฝนนี้ใช้งานง่าย ไม่ต้องมีการบำรุงรักษาเป็นประจำ การกรองน้ำฝนหากตักเอาแต่น้ำใสๆ ไม่ตักเอาตะกอนก้นโอ่งใส่เข้าไปกรองด้วย เครื่องกรองน้ำฝนนี้จะสามารถใช้ได้นานกว่า 10 ปี โดยไม่มีการอุดตันของหน้าทราย ไม่ต้องล้างทรายกรอง ยิ่งใช้นานประสิทธิภาพในการกรองเชื้อโรคยิ่งเพิ่มขึ้น น้ำประปา น้ำประปานับเป็นน้ำดื่มที่คนส่วนใหญ่ ที่อาศัยอยู่ในเมืองใช้ดื่มกิน สารเคมีที่ถูกนำมาใช้ในการผลิตน้ำประปา มีมากกว่า 30 ชนิด จำนวนสารเคมีที่ใช้จะขึ้นอยู่กับคุณภาพของแหล่งน้ำดิบ ที่นำมาใช้ผลิตน้ำประปา ถ้าแหล่งน้ำดิบมีคุณภาพต่ำก็ต้องใช้สารเคมีหลายชนิด แต่อย่างน้อยที่สุดสารเคมีที่การผลิตน้ำประปาจะขาดไม่ได้คือ คลอรีน ซึ่งใช้สำหรับฆ่าเชื้อโรคในน้ำ แหล่งน้ำที่ใช้ในการผลิตน้ำประปา สามารถแบ่งออกได้เป็น 2 ชนิด คือ น้ำบาดาล และน้ำผิวดิน สารเคมีที่ใช้ในการผลิตน้ำประปาจากน้ำบาดาลจะมีไม่มากนัก เพราะน้ำบาดาลส่วนใหญ่ที่ใช้ผลิตน้ำประปาจะมีคุณภาพดี ใส่คลอรีนอย่างเดียวก็ใช้ได้แล้ว น้ำบาดาลบางแห่ง ที่มีคุณภาพไม่ได้มาตรฐาน ก็จำเป็นต้องใส่สารเคมีเพิ่มเข้าไปอีก เช่น น้ำบาดาลที่เป็นน้ำกระด้าง ก็จำเป็นต้องใส่ปูนขาวและโซเดียมคาร์บอเนต หรือใช้สารเรซินช่วยแก้ความกระด้าง ส่วนแหล่งน้ำที่เป็นน้ำผิวดิน เช่น แม่น้ำ ลำคลอง ลำธาร อ่างเก็บน้ำ บึง สระ ก็จะต้องใช้สารเคมีมากขึ้น ตามความสกปรกของแหล่งน้ำนั้น สารเคมีที่ต้องนำมาใช้กับน้ำผิวดินแทบทุกชนิด คือ สารส้ม ซึ่งเป็นสารเคมีที่ใช้สำหรับการตกตะกอน ทำให้น้ำใสขึ้น และในกรณีที่ตะกอนในน้ำเป็นตะกอนที่มีน้ำหนักเบา ก็อาจจะมีการใส่สารสังเคราะห์ที่เรียกว่า Polymmer เพื่อช่วยให้การตกตะกอนง่ายขึ้น รวมทั้งการใส่คลอรีนเพื่อทำลายสารอินทรีย์หรือตะไคร่ในน้ำ จุนสีหรือ Copper Sulfate ก็เป็นสารเคมีอีกชนิดหนึ่งที่ใช้ในการทำลายตะไคร่น้ำในวงการประปา ในกรณีที่น้ำมีความเป็นกรดเป็นด่างไม่เหมาะสม ก็จะมีการใส่ปูนขาวเข้าไปช่วย แหล่งน้ำผิวดินบางแห่งมีความสกปรกมาก มีปริมาณแมงกานีสสูง ก็อาจจะต้องใส่ด่างทับทิมเข้าไปช่วยแก้ไข น้ำที่มีกลิ่นมีสีก็จะใช้ถ่านกัมมันต์เข้าไปฟอกสีดูดกลิ่นออก เมื่อน้ำผ่านการตกตะกอนและกรองจนใสดีแล้ว ก็จะต้องใส่คลอรีนเพื่อฆ่าเชื้อโรค ก่อนที่จะจ่ายออกไปให้ผู้ใช้น้ำต่อไป คุณภาพของแหล่งน้ำดิบที่นำมาผลิตน้ำประปา นับวันจะยิ่งมีคุณภาพต่ำลงทุกที เพราะมลภาวะทางน้ำที่ยากต่อการควบคุม ได้เพิ่มมากขึ้นตลอดเวลา ค่าใช้จ่ายในการผลิตน้ำประปาจะถูกเพิ่มขึ้นจากการใช้สารเคมีที่เพิ่มขึ้น รวมทั้งค่าใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้น จากการลงทุนในการสร้างระบบปรับปรุงคุณภาพน้ำที่ยุ่งยากสลับซับซ้อนยิ่งขึ้น เพื่อพยายามทำให้น้ำประปาเป็นน้ำที่มีคุณภาพดื่มได้ ทั้งที่ปริมาณของน้ำประปาที่ถูกใช้เป็นน้ำดื่มหรือน้ำบริโภคมีเพียง 1%เท่านั้น ส่วนน้ำประปาอีก 99% ถูกใช้เป็นน้ำอุปโภค หมายความว่า ในบ้านทั่วๆไป จะใช้น้ำประปาวันละประมาณ 1 ลูกบาศก์เมตร หรือ ประมาณ 1,000 ลิตร น้ำประปา 1,000 ลิตรนี้ จะถูกใช้เป็นน้ำดื่ม, น้ำหุงข้าว ต้มแกง ประมาณ 10 ลิตร ที่เหลืออีก 990 ลิตร จะถูกใช้เป็นน้ำล้างชาม, ซักผ้า, อาบน้ำ, ถูบ้าน, ล้างรถ,รดต้นไม้, ชักโครก, ฯลฯ ซึ่งไม่จำเป็นต้องมีคุณภาพดีเท่าน้ำสำหรับการบริโภค การทำน้ำประปาให้เป็นน้ำที่มีคุณภาพสำหรับการบริโภค จะมีค่าใช้จ่ายสูงกว่าการทำน้ำประปาให้มีคุณภาพเพียงแค่ให้เป็นน้ำอุปโภค หลายเท่า และการใช้น้ำที่บริโภคได้ ไปใช้เพื่อการอุปโภค ก็เป็นการสิ้นเปลืองทางเศรษฐกิจอย่างมาก ดังนั้นเมื่อมลภาวะในแหล่งน้ำดิบมีมากขึ้นจนถึงระดับหนึ่ง ที่ทำให้ไม่สามารถผลิตน้ำประปาที่มีคุณภาพดีพอสำหรับการบริโภค หรือผลิตได้ในราคาค่าน้ำที่ผู้ใช้น้ำประปาจะยอมรับได้ การผลิตน้ำประปาในตอนนั้น ก็คงจะทำให้มีคุณภาพเพียงเป็นน้ำสำหรับอุปโภคเท่านั้น ส่วนน้ำบริโภคหากไม่มีน้ำฝน ก็คงต้องพึ่งน้ำดื่มบรรจุขวดโดยไม่มีทางหลีกเลี่ยง หากการประปาสามารถรองน้ำฝนมาผลิตน้ำประปาได้ ก็จะไม่ต้องใช้สารเคมีมากและจะได้น้ำประปาที่สะอาดที่สุด แต่ก็ไม่สามารถทำเช่นนั้นได้ เพราะการผลิตน้ำประปาต้องใช้น้ำเป็นจำนวนมาก ต่อให้สร้างหลังคาคลุมหมดทั้งเมือง ก็รองน้ำฝนได้ไม่พอผลิตน้ำประปา การประปาจึงจำเป็นต้องใช้แหล่งน้ำ ที่สามารถให้น้ำได้ในปริมาณมากๆ ติดต่อกันตลอดทั้งปี เช่น น้ำในแม่น้ำ ลำคลอง อ่างเก็บน้ำ หรือน้ำบาดาล จึงทำให้การใช้สารเคมีเป็นจำนวนมากในการผลิตน้ำประปา เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ถึงแม้จะมีการยืนยันว่า น้ำประปาปลอดภัยดื่มได้จากก๊อก แต่ก็คงจะมีผู้ที่รองน้ำประปาจากก๊อกมาดื่มโดยตรง ไม่มากนัก นอกจากเป็นกรณีฉุกเฉินหรือจำเป็นจริงๆ เพราะคนส่วนใหญ่จะดื่มน้ำประปา โดยการนำไปต้มก่อน หรือไม่เช่นนั้น ก็มีการใช้เครื่องกรองน้ำประปา และคงจะมีจำนวนไม่น้อย ที่กรองด้วยเครื่องกรองน้ำประปาแล้ว ยังนำไปต้มอีก จึงจะนำมาดื่ม จากคุณ : ไร้แก่นสาร เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 52 22:37:36

ความคิดเห็นที่ 3 เครื่องกรองน้ำประปา ปัจจุบันผู้ดื่มน้ำประปาเป็นจำนวนมาก พยายามทำให้น้ำประปาน่าดื่มยิ่งขึ้น โดยการติดตั้งเครื่องกรองน้ำเพื่อกรองน้ำประปาไว้สำหรับดื่ม ซึ่งเครื่องกรองน้ำประปาที่ได้มาตรฐานส่วนใหญ่ ก็สามารถตอบสนองความต้องการของผู้ติดตั้งได้ คือ สามารถทำให้น้ำประปาใสขึ้นและปราศจากกลิ่นคลอรีน แต่ก็หนีไม่พ้นที่จะต้องรับสารเคมีเพิ่มขึ้น จากการที่น้ำไหลผ่านเครื่องกรองน้ำนั้น เครื่องกรองน้ำประปาที่ติดตั้งตามบ้านส่วนใหญ่จะประกอบด้วยวัสดุกรอง ซึ่งอาจจะเป็นเยื่อบางๆ หรือเป็นแท่งใยสังเคราะห์สำหรับกรองตะกอนที่อยู่ในน้ำ ทำให้น้ำดูใสขึ้น ซึ่งการผลิตวัสดุกรองนี้ ก็คงหนีไม่พ้นที่จะต้องใช้สารเคมี และเมื่อน้ำผ่านวัสดุกรองนี้ ก็อาจจะละลายเอาสารเคมีที่อยู่ในวัสดุกรองออกมาได้ เครื่องกรองน้ำบางชนิด มีการใส่สารเคมีเพิ่มเข้าไปเพื่อช่วยยืดอายุของวัสดุกรองไม่ให้ตันเร็ว ส่วนตัวสารเคมีที่ช่วยปรับปรุงคุณภาพน้ำจริงๆ ที่ใช้ในเครื่องกรองน้ำทั่วไปได้แก่ ถ่านกัมมันต์ ซึ่งมีทั้งชนิดผง ชนิดเม็ด และชนิดแท่ง ถ่านกัมมันต์จะเป็นตัวดูดซับกลิ่นและสีที่อยู่ในน้ำ รวมทั้งสารเคมีต่างๆ มาไว้ในตัวมันเอง แต่บางครั้งถ่านกัมมันต์ที่มีอนุภาคเล็กมาก ก็อาจจะหลุดลอยตามน้ำออกมา โดยมีสารเคมีที่มันดูดซับไว้ ติดออกมาด้วย เครื่องกรองน้ำบางเครื่องจะมีสารเรซิน สำหรับทำให้น้ำกระด้างกลายเป็นน้ำอ่อน น้ำมีรสชาติดีขึ้น ซึ่งสารเรซินนี้จะทำหน้าที่แลกเปลี่ยนประจุไฟฟ้าทางเคมีในน้ำ ซึ่งละอองของสารเรซินนี้ก็อาจจะหลุดลอยออกมากับน้ำได้ เครื่องกรองน้ำบางชนิด ใช้ไส้กรองแบบ Reverse Osmosis (RO.) ซึ่งเป็นไส้กรองที่มีราคาแพง ต้องสั่งซื้อจากต่างประเทศ ไส้กรองนี้จะใช้น้ำเปลืองมาก การกรองน้ำ 100 ลิตร จะได้น้ำสะอาดประมาณ 15 ลิตร น้ำที่เหลือ 85 ลิตร ต้องระบายทิ้งไป บางยี่ห้อบางรุ่นได้น้ำสะอาดเพียง 5 ลิตรและระบายทิ้งไป 95 ลิตรก็มี ไส้กรองแบบนี้เหมาะสำหรับการกรองน้ำทะเล เพราะน้ำทะเลไม่มีราคา และมีปริมาณไม่จำกัด แต่การนำมาใช้กรองน้ำประปา น้ำประปาจะถูกระบายทิ้งไปเป็นจำนวนมากอย่างน่าเสียดาย ไส้กรองแบบนี้ต้องใช้แรงดันน้ำมากประมาณ 200 psi. หรือ ประมาณ 20 เท่าของแรงดันน้ำประปาปกติ การกรองน้ำจึงต้องสิ้นเปลืองกระแสไฟฟ้าในการขับเครื่องสูบน้ำที่มีแรงดันสูง นอกจากนี้ยังมีการใช้สารเคมีในน้ำที่ใช้ไส้กรองแบบนี้ เพียงเพื่อยืดอายุของไส้กรองให้ใช้งานได้นานขึ้น ไม่ใช่เพื่อทำให้น้ำที่กรองออกมามีคุณภาพดีขึ้น และเนื่องจากไส้กรองแบบนี้ไม่ใช่วัสดุที่มีอยู่ตามธรรมชาติ แต่เป็นวัสดุที่ทำจากสารสังเคราะห์ อันตรายที่อาจเกิดขึ้นจากการใช้สารสังเคราะห์นี้ จึงเป็นสิ่งที่ควรระวัง เพราะปฏิกิริยาของแรงดันอันมหาศาล ที่สามารถแยกอนุภาคของแร่ธาตุที่ละลายอยู่ในน้ำให้แยกออกจากน้ำได้ จะมีผลข้างเคียงอะไร หรือจะกดดันให้สารสังเคราะห์นี้ปล่อยสารอันตรายอะไรตามออกมาอีก ก็ยังไม่มีใครสามารถบอกได้ จากความเข้าใจที่ว่าน้ำกลั่นเป็นน้ำที่บริสุทธิ์ จึงได้มีผู้ผลิตเครื่องกลั่นน้ำประจำบ้านสำหรับทำน้ำดื่มขึ้น การกลั่นน้ำนี้สิ้นเปลืองพลังงานไฟฟ้ามาก เพราะจะต้องใช้ไฟฟ้าต้มน้ำให้เดือดกลายเป็นไอตลอดเวลา และสิ้นเปลืองน้ำมากเพราะต้องปล่อยให้น้ำไหลตลอดเวลาเป็นการระบายความร้อน เพื่อทำให้ไอน้ำกลั่นตัวเป็นหยดน้ำ ความจริงน้ำกลั่นไม่ควรที่จะใช้เป็นน้ำดื่มในชีวิตประจำวัน น้ำกลั่นเหมาะที่จะใช้สำหรับเติมแบตเตอรี่หรือใช้ในห้องทดลอง คุณสมบัติที่เป็นอันตรายของน้ำกลั่นก็คือ ความบริสุทธิ์ น้ำที่บริสุทธิ์ 100% จะมีความสามารถในการละลาย (Solubility) ได้สูงมาก สารพิษที่อยู่ในเนื้อโลหะหรือเนื้อพลาสติกที่น้ำกลั่นสัมผัส จึงมีโอกาสที่จะถูกละลายออกมาอยู่ในน้ำกลั่นได้มาก น้ำดื่มบรรจุขวด น้ำดื่มบรรจุขวดซึ่งมีขายอยู่ทั่วไป นับเป็นน้ำดื่มที่ได้รับความนิยมอย่างรวดเร็ว เพราะคนส่วนใหญ่เชื่อกันว่าเป็นน้ำที่สะอาดและปลอดภัย ทั้งที่น้ำดื่มบรรจุขวดส่วนมาก ก็ผลิตจากน้ำประปาซึ่งเต็มไปด้วยสารเคมีดังที่กล่าวมาแล้ว การผลิตน้ำดื่มบรรจุขวดส่วนใหญ่ จะใช้เครื่องกรองน้ำที่มีระบบการทำงานคล้ายกับเครื่องกรองน้ำที่ใช้ตามบ้าน เพียงแต่ว่ามีขนาดใหญ่กว่า มีความสามารถในการผลิตน้ำได้มากกว่า โดยมีการใช้สารเคมีทำนองเดียวกับสารเคมีที่ใช้กับเครื่องกรองน้ำตามบ้านที่ กล่าวมาแล้ว สารเคมีที่อาจจะมีเพิ่มเติมเข้ามาในน้ำดื่มบรรจุขวดก็คือ สารเคมีที่อยู่ในเนื้อพลาสติกที่ใช้ทำขวดบรรจุน้ำดื่มนั้นนั่นเอง น้ำที่แช่อยู่ในขวดพลาสติกนานๆ ก็อาจจะละลายเอาสารเคมีที่อยู่ในเนื้อพลาสติกออกมาได้ไม่มากก็น้อย การดื่มน้ำที่มีสารเคมี น้ำดื่มที่ผ่านกระบวนการผลิตที่สลับซับซ้อน และใช้สารเคมีชนิดต่างๆ สามารถผลิตน้ำให้ดูใสสะอาดปราศจากสีปราศจากกลิ่น ไม่ได้เป็นสิ่งที่แสดงว่าน้ำนั้นไม่มีสิ่งที่เป็นอันตรายเจือปนอยู่ สารเคมีที่มีอันตรายเป็นจำนวนมาก สามารถละลายตัวอยู่ในน้ำ โดยไม่ปรากฏสีและกลิ่นให้สัมผัสได้ ปริมาณของสารเคมีถึงแม้จะมีเพียงน้อยนิด แค่หนึ่งส่วนในล้านส่วน ก็อาจจะถือว่าอันตรายได้ อันตรายในน้ำดื่ม ไม่จำเป็นต้องแสดงออกมาให้รู้ได้ ด้วยการดื่มน้ำนั้นเพียงแก้วเดียว แม้จะดื่มสัก 10แก้ว 100แก้ว หรือดื่มไปเป็นปีๆ ก็อาจจะยังไม่รู้สึกผิดปกติ เพราะสารเคมีนั้นยังสะสมอยู่ในร่างกายไม่มากพอ กว่าจะรู้สึกผิดปกติหรือมีอาการเจ็บป่วยขึ้นมา ก็อาจจะต้องดื่มน้ำนั้นติดต่อกันเป็นสิบๆ ปี น้ำดื่มนี้เราไม่ได้ดื่มเพียงสิบๆ ปี แต่เราต้องดื่มไปตลอดชีวิต ซึ่งอาจจะเป็น 60ปี, 70ปี หรือนานกว่านี้ก็ได้ จึงไม่สมควรที่จะยอมให้มีสิ่งที่เป็นอันตรายแม้เพียงเล็กน้อย มาอยู่ในน้ำที่เราใช้ดื่มเป็นประจำ นอกจากจะใช้ ดื่มแก้ขัด ชั่วครั้งชั่วคราว เท่านั้น สารเคมีที่บริโภคเข้าไปวันละเล็กวันละน้อย ถึงแม้จะมีการรับรองกันว่าไม่เป็นอันตรายต่อสุขภาพ แต่หากสามารถหลีกเลี่ยงได้ก็ควรหลีกเลี่ยง เพราะสารเคมีเป็นสิ่งที่สังเคราะห์ขึ้น ไม่ใช่สิ่งที่มีตามธรรมชาติ เป็นสิ่งแปลกปลอมในธรรมชาติ เป็นสิ่งที่ฝืนธรรมชาติ สิ่งมีชีวิตหรือมนุษย์เป็นธรรมชาติอย่างหนึ่ง การดำรงชีวิตจึงควรจะเป็นไปตามธรรมชาติให้มากที่สุด การบริโภคสารเคมีจึงเป็นสิ่งที่ควรหลีกเลี่ยงให้มากที่สุด การพิสูจน์น้ำดื่ม น้ำฝนหากไม่ได้ถูกใช้เป็นน้ำดื่มมาตั้งแต่เริ่มมีมนุษย์ในโลกนี้ น้ำฝนก็น่าจะถูกใช้เป็นน้ำดื่มมานานหลายพันหลายหมื่นปีแล้ว มนุษย์สามารถสืบเผ่าพันธุ์ต่อมา โดยไม่มีใครรู้จักโรคมะเร็ง น้ำประปาถูกทดลองใช้เป็นน้ำดื่มเมื่อมีการสร้างระบบประปาขึ้นมา ซึ่งระบบประปาก็ถูกสร้างขึ้นมาเป็นครั้งแรกเมื่อ 100 กว่าปีที่ผ่านไปนี้เอง และโรคมะเร็งก็เป็นที่รู้จักกันมากขึ้นในยุคนี้ น้ำดื่มบรรจุขวดก็เพิ่งจะแพร่หลายเมื่อ 10 กว่าปีนี้เอง ปัจจุบันก็มีการผลิตน้ำดื่มชนิดใหม่ๆเพิ่มขึ้นมา เช่น การผลิตน้ำดื่มด้วยระบบรีเวิร์สออสโมซีส การผลิตน้ำดื่มด้วยเครื่องกลั่นน้ำ การที่จะพิสูจน์ว่าน้ำดื่มชนิดไหนไม่ปลอดภัย คงต้องใช้เวลาอีกนาน ความรู้และเครื่องมือเท่าที่มีอยู่ในปัจจุบันนี้ ไม่สามารถบอกได้ว่ามีอันตรายอะไร จึงไม่มีใครสามารถหยุดยั้งธุระกิจน้ำดื่มเหล่านี้ได้ ต้องปล่อยให้ผู้ที่ชอบทดลองของใหม่ ทดลองดื่มไปเรื่อยๆก่อน ซึ่งอาจต้องใช้เวลาอีกหลายชั่วอายุคน กว่าจะรู้คำตอบ แต่ในระหว่างที่ยังไม่มีคำตอบ เราก็สามารถป้องกันตัวเองได้ โดยการหลีกเลี่ยงการดื่มน้ำที่มีสารเคมี หันไปดื่มน้ำฝนธรรมชาติ ซึ่งเป็นน้ำดื่มที่ถูกพิสูจน์แล้วว่าเป็นน้ำดื่มที่ปลอดภัย โดยบรรพบุรุษของเราซึ่งดื่มน้ำฝนนี้มาตลอด และสามารถสืบเผ่าพันธุ์ของมนุษย์มาจนถึงปัจจุบันได้ ในการผลิตน้ำดื่มชนิดต่างๆที่กล่าวมา จะเห็นได้ว่าน้ำฝนสามารถทำให้เป็นน้ำดื่มได้โดยไม่ต้องใช้สารเคมี เพราะน้ำฝนที่รองจากหลังคาเก็บไว้ในโอ่งจะเป็นน้ำที่สะอาดที่สุด ส่วนน้ำประปา น้ำดื่มบรรจุขวด หรือน้ำดื่มจากเครื่องกรองน้ำประปา ล้วนแต่ต้องใช้สารเคมีทั้งนั้น จำนวนสารเคมีที่ใช้จะมากหรือน้อยก็ขึ้นอยู่กับแหล่งน้ำที่นำมาผลิตว่ามีความ สกปรกมากหรือน้อย ยิ่งสกปรกมากก็ยิ่งต้องใช้สารเคมีมาก น้ำฝนจึงเป็นน้ำดื่มชนิดเดียวที่ปลอดสารเคมี ผลระดับประเทศ การที่จะให้ประชาชนมีสุขภาพอนามัยที่แข็งแรง นอกจากการแนะนำให้ประชาชนดื่มน้ำฝน ซึ่งเป็นน้ำที่ปลอดสารเคมีแล้ว ควรแนะนำให้ดื่มน้ำฝนที่ปลอดเชื้อโรคด้วย การทำให้น้ำฝนปลอดเชื้อโรคโดยไม่ใช้สารเคมี สามารถทำได้ 2 วิธี คือ การใช้เครื่องกรองน้ำฝน (Slow Sand Filter) และการต้มให้เดือด การส่งเสริมให้ประชาชนดื่มน้ำที่ต้มเดือดแล้ว จะทำให้สูญเสียเชื้อเพลิงหรือพลังงานในการต้มน้ำเป็นจำนวนไม่น้อย การต้มน้ำให้เดือด 1 ลิตร ถ้าใช้ไฟฟ้า จะกินไฟประมาณ 0.1633 หน่วย ถ้าคิดค่าไฟหน่วยละ 2.83 บาท และถ้าให้ดื่มน้ำเพียงคนละ 1 ลิตรต่อวัน ปีหนึ่งจะเสียค่าไฟต้มน้ำ 168.68 บาทต่อคน ประชากรของประเทศไทย 60 ล้านคน จะใช้จ่ายเงินถึงปีละ 10,120 ล้านบาท และต้องจ่ายทุกปีตลอดไป นับเป็นการสิ้นเปลืองทางเศรษฐกิจของประเทศจำนวนไม่น้อย เมื่อเทียบกับการลงทุนทำเครื่องกรองน้ำฝน บ้านละหนึ่งเครื่อง ซึ่งใช้วัสดุเครื่องละไม่เกิน 500 บาท ถ้าเฉลี่ยมีคนอาศัยอยู่ 4 คนต่อหนึ่งบ้าน จะมีระยะเวลาคุ้มทุนภายในเวลาไม่ถึง 1 ปี โดยไม่มีค่าใช้จ่ายเกี่ยวกับสารเคมี วัสดุสิ้นเปลือง ค่าน้ำประปา หรือค่าไฟฟ้า ติดตามเพิ่มขึ้นมาอีก การส่งเสริมให้ประชาชนดื่มน้ำฝนโดยใช้เครื่องกรองน้ำฝน จึงเป็นทางออกใหม่อีกทางหนึ่ง ของการมีสุขภาพดีถ้วนหน้า การประหยัดพลังงาน และการช่วยระบบเศรษฐกิจของประเทศ ไปพร้อมๆกัน. >>>>><<<<< ประวัติผู้เขียน ชื่อ : นายประสงค์ นิ้มวัฒนา เกิด : กรุงเทพฯ พศ.2489 การศึกษา : •มัธยมศึกษา จากโรงเรียนวัดเทพศิรินทร์ พศ.2508 •วิศวกรรมศาสตร์บัณฑิต สาขาโยธา จาก จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย พศ.2512 ฝึกอบรม ต่างประเทศ : •Sanitary Engineering, ประเทศสหรัฐอเมริกา, ทุน USAID,พศ. 2522 •Water Resources Engineering,ประเทศยูโกสลาเวีย, ทุน UNESCO พศ.2525 •Water Supply Engineering, ประเทศญี่ปุ่น, ทุน JICA พศ.2532 ประสบการณ์ : •เป็นนายช่าง สำรวจ ออกแบบ ก่อสร้าง ประปาชนบทในภาคกลางให้กรมอนามัย 9 ปี •เป็นวิศวกรประปาให้ การประปาส่วนภูมิภาค (กปภ.) 12 ปี •เป็นผู้อำนวยการ สำนักงานประปาเขต กปภ. 3 ปี •เป็นผู้อำนวยการฝ่าย ที่ส่วนกลาง กปภ. 7 ปี •เป็นผู้ช่วยผู้ว่าการ กปภ. 3 ปี แล้วเกษียณ พศ.2549 จากคุณ : ไร้แก่นสาร เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 52 22:37:58

ความคิดเห็นที่ 4 ระบบทรายกรองเชื้อโรคครับ http://static.panoramio.com/photos/original/24886348.jpg จากคุณ : ไร้แก่นสาร เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 52 22:39:14

ความคิดเห็นที่ 5 http://static.panoramio.com/photos/original/24886314.jpg จากคุณ : ไร้แก่นสาร เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 52 22:39:43

ความคิดเห็นที่ 6 http://static.panoramio.com/photos/original/24886293.jpg จากคุณ : ไร้แก่นสาร เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 52 22:40:25

ความคิดเห็นที่ 7 http://static.panoramio.com/photos/original/24886259.jpg จากคุณ : ไร้แก่นสาร เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 52 22:41:46

ความคิดเห็นที่ 8 http://static.panoramio.com/photos/original/24886247.jpg จากคุณ : ไร้แก่นสาร เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 52 22:42:38

ความคิดเห็นที่ 9 http://static.panoramio.com/photos/original/24886218.jpg จากคุณ : ไร้แก่นสาร เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 52 22:43:29

ความคิดเห็นที่ 10 http://static.panoramio.com/photos/original/24886167.jpg จากคุณ : ไร้แก่นสาร เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 52 22:44:02

ความคิดเห็นที่ 11 .................................................... ทีนี้ ลองมาดูข้อมูลฝ่ายค้านและฝ่ายสนับสนุนบ้างนะครับ จะได้ตัดสินใจได้ ................................................... จะดื่มน้ำฝนได้อีกนานแค่ไหนหนอ? http://www.oknation.net/blog/print.php?id=29385 ช่วง นี้ฝนเริ่มตกติดต่อกันหลายวัน อากาศที่เคยร้อนอบอ้าวคลายตัวลงบ้าง ผมแวะเวียนไปเที่ยวชมบล็อกของเพื่อน ๆ แอบชื่นชมหลาย ๆ ท่าน เขียนถึงบรรยากาศฝนตกได้น่าประทับใจ จากนั้นก็กลับมานั่งคิดว่า ยังมีใครบ้างไหมหนอที่ดื่มน้ำฝนเหมือนกับผม หรือ ผมเป็นคนที่เฉิ่มอยู่คนเดียว ยังคงดื่มน้ำฝนอยู่ ขณะผู้คนเขาดื่มน้ำผ่านการกรอง ผ่านกระบวนการอุลตร้าไวโอเล็ต และอีกหลากวิธีการกันแล้ว อาจจะจริงว่า ผมเริ่มชินกับการดื่มน้ำฝน ราวสิบปีที่กลับมาอยู่บ้านที่อยุธยา และผมก็ไม่เคยซื้อน้ำดื่ม ยกเว้นออกไปไกล ๆ นอกบ้าน ดังนั้นบ้านของผมจึงมีตุ่มขนาดใหญ่ไว้สำหรับรองน้ำฝน 2 ตุ่ม ของแม่ผมก็มีสัก 4 ตุ่ม เห็นจะได้ ส่วนบ้านพี่สาวก็มี 1 ตุ่ม เราต่างอาศัยน้ำฝนดื่มกิน เป็นน้ำที่เราได้รับความกรุณาจากท้องฟ้า สมัย วัยเด็ก ผมจำได้ว่า น้ำฝนเดือนห้า เป็นน้ำฝนที่มีรสชาติหวานชื่นใจ สามารถนำไปเข้ายาโบราณได้ ยามเรากลับมาจากงานเหนื่อย ๆ เพียงจ้วงขันตักน้ำฝนจากโอ่งดินเผา แล้วดื่ม ก็ชื่นใจ ดับกระหาย ยิ่งปัจจุบันรองใส่ขวดแช่ตู้เย็นไว้ ดื่ม รสชาติก็ยังดีกว่า น้ำขวดที่เราซื้อหาจากตลาด น้ำฝนเดือนห้า คือความหวานของน้ำธรรมชาติ ปราศจากการปรุงแต่ง หรือปลอมปน ผมยังจำได้ไม่ผิด ว่า คงเป็นหนังเรื่อง มนต์รักทรานซิสเตอร์ เขียน โดย วัฒน์ วรรยางกูล แล้วนำมาสร้างเป็นหนัง นางเอกสู้นำน้ำฝน ซึ่งรองเก็บไว้จากบ้านต่างจังหวัดนำไปฝากพระเอก แต่เกิดทำตกแตก ผมยังประทับใจฉากนั้น แสดงให้เห็นว่า น้ำ หรือน้ำฝน สำหรับดื่ม มีความหมายมากเพียงใดกับคนในหมู่บ้าน ชนบท ซึ่งยังสามารถมีน้ำดื่มฟรีจากท้องฟ้าได้ แต่ สถานการณ์เริ่มเปลี่ยนไป เมื่อโรงงานอุตสาหกรรมทะยอยเข้ามาก่อสร้าง และขยายฐานการผลิตในพื้นที่อำเภอของผม เรียกได้ว่า เข้ามาประชิดชายคาบ้าน แม้โดยส่วนตัวผมจะมิได้ต่อต้านการขยายตัวของโรงงานหรือระบบทุนที่เติบโต แผ่กิ่งก้านสาขาเข้ามาใกล้ตัวมากขึ้นทุกที แม้ผมไม่ใช่ผู้ที่ต้องยึด ติดกับความเป็นอยู่สงบเสงี่ยมตามธรรมชาติจ๋า แต่ผมเห็นว่า การคืบคลานเข้ามาโดยไม่มีการเบรค หรือ บล็อก ให้เกิด โซนเฉพาะสำหรับอุตสาหกรรม และพื้นที่ทำการเกษตร พื้นที่สำหรับอยู่อาศัย ตั้งชุมชน เพราะผมกลัวความไร้ระเบียบแบบแผนจะกวาดชีวิตความเป็นอยู่แบบชาวบ้าน ๆ ของผมไป และแทนที่ความสงบ ความร่มรื่น ของบริเวณบ้าน ด้วยความอึกทึก จอแจ และการขยายตัวอย่างไม่มีวันที่สุด จนกระทั่งกลืนชุมชนต่าง ๆ ที่อยู่ใกล้เคียงกลาย เป็นเมืองหรือชุมชนในย่านอุตสาหกรรม เช่น อ้อมน้อย หรือที่อื่น ๆ ที่เคยพบเห็นมา สิ่งสำคัญที่สุดสำหรับผมยามนี้ เมื่อนั่งมองดูท้องฟ้า เห็นเมฆสีขุ่นมัวเมฆฝนพัดผ่านไป ผมก็อดคิดสงสัยและตั้งคำถามในใจว่า ผมจะได้ดื่มน้ำฝนจากท้องฟ้าได้อีกนานแค่ไหนหนอ ก่อนที่มันจะไม่อาจดื่มกินได้อีกต่อไปแล้ว เพราะเต็มไปด้วยฝุ่นละออง มลพิษ จากระบบอุตสาหกรรม และชุมชนเมืองที่ค่อย ๆ ขยายตัวออกไปทุกแห่งของอยุธยา โดย ฝนเดือน แก้ไขเมื่อ 18 พ.ย. 52 21:11:24 แก้ไขเมื่อ 17 พ.ย. 52 23:00:32 จากคุณ : ไร้แก่นสาร เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 52 22:46:31

ความคิดเห็นที่ 12 นักวิชาการระบุ น้ำฝนไม่เหมาะแก่การดื่มอีกต่อไป ผู้เขียน: ASTV ผู้จัดการออนไลน์ วันที่: 11 พ.ย. 2552 นักวิชาการระบุน้ำฝนอาจไม่เหมาะกับการบริโภคอีกต่อไป สาเหตุเพราะการขยายตัวของเขตเมือง และอุตสาหกรรมในหลายพื้นที่ทั่วประเทศ ส่งผลให้น้ำฝนมีสภาพเป็นกรด เป็นด่าง อีกทั้งยังมีสารปนเปื้อนสูงอีกด้วย ผศ. สุนทรี ขุนทอง นักวิชาการจากคณะทรัพยากรและสิ่งแวดล้อม มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตศรีราชา เปิดเผยว่า จาก การเก็บตัวอย่างน้ำฝนตลอดระยะเวลา 12 เดือน ในเขตพื้นที่ อำเภอศรีราชา จังหวัดชลบุรี ครอบคลุมพื้นที่แหลมฉบัง พบว่า น้ำฝนที่เก็บได้มีค่าความเป็นกรดเพิ่มขึ้น เฉลี่ย 4 กว่าๆ จากค่าความเป็นกรดด่างของน้ำฝนที่ มีค่าเฉลี่ยที่ 5.6 ทั้งนี้ ค่าความเป็นกรดของน้ำฝนที่สูงขึ้น เนื่องจากบริเวณที่เก็บตัวอย่างเป็นพื้นที่ล้อมรอบด้วยอุตสาหกรรมปิโตรเคมี อาทิ นิคมแหลมฉบัง โรงกลั่นน้ำมันบริษัท ปตท. จำกัด (มหาชน) โรงกลั่นน้ำมันบริษัท ไทยออยล์ จำกัด (มหาชน) โรงกลั่นน้ำมันเอสโซ นิคมอุตสาหกรรมสหพัฒน์ นิคมอุตสาหกรรมปิ่นทอง เป็นต้น ประกอบกับแถวถนนสุขุมวิทมีการจราจรคับคั่งในช่วงเช้าและเย็นด้วย จึงมีส่วนที่น้ำฝนจะเป็นกรดสูง ส่วนการเก็บตัวอย่างน้ำฝนในพื้นที่มาบตาพุด หลังจากมีการร้องเรียนปัญหาน้ำฝนในพื้นที่บริโภคไม่ได้ และพืชผลที่เสียหายจากน้ำฝนที่ตกลงมาจนทำให้ใบหงิกงอ เพื่อนำมาวิเคราะห์ หาตัวอย่างของสารที่ปนเปื้อนในน้ำฝน ต้องใช้ระยะเวลา 1 ปี จึงจะวิเคราะห์และประมวลผลได้ โดยผลที่ออกมาจะใช้เป็นข้อมูลเฝ้าระวังเพื่อใช้ในการควบคุม และการวางแผนขยายโรงงานในพื้นที่ต่อไป ผศ. สุนทรี ขุนทอง กล่าวอีกว่า หลายพื้นที่ทั่วประเทศของไทย พบว่า น้ำฝนไม่เหมาะสมกับการนำมาใช้ดื่มกินได้อย่างบริสุทธิ์เหมือนในอดีตแล้ว เนื่องจากมีการขยายตัวของอุตสาหกรรม และความเจริญเติบโตของเมืองที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง ทำให้น้ำฝนทั่วประเทศไม่เพียงแต่มีแนวโน้มที่มีค่าความเป็นกรดสูงเท่านั้น แต่ยังมีมลพิษอื่นๆ อยู่ในน้ำอีก เช่น จังหวัดพระนครศรีอยุธยา น้ำฝนมีค่าความเป็นด่างมากผิดปกติ เพราะอยู่ใกล้โรงปูนซีเมนต์ ส่วน จังหวัดเชียงใหม่ มีปริมาณฝุ่นละอองสูงเพราะต้องเจอกับปัญหาหมอกควันอย่างต่อเนื่อง ขณะที่พื้นที่เกษตรกรรม มีการตรวจพบสารฟอสเฟตในน้ำ และแอมโมเนียสูง เช่น กรณีจังหวัดสงขลา จะมีการปนเปื้อนของแอมโมเนียสูง เพราะมีอุตสาหกรรมน้ำยางพารา เป็นต้น ทั้งนี้ เชื่อว่าในอนาคตสังคมชนบทที่เคยรองน้ำฝนเก็บไว้บริโภคในโอ่ง คงจะต้องเลิกไปในที่สุด ที่มาของข้อมูล : ASTV ผู้จัดการออนไลน์ ประจำวันที่ 11 พฤศจิกายน 2552 จากคุณ : ไร้แก่นสาร เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 52 22:46:49

ความคิดเห็นที่ 13 http://www.biothai.net/news/1382 มลพิษในอากาศล้น นักวิจัยชี้อนาคตอดดื่มน้ำฝน Wed, 11/11/2009 - 14:10 | by info เมื่อวันที่ 10 พฤศจิกายน น.ส.สุนทรี ขุนทอง นักวิชาการคณะทรัพยากรและสิ่งแวดล้อม มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ (มก.) วิทยาเขตศรีราชา ซึ่งได้รับมอบหมายจากกรมควบคุมมลพิษ (คพ.) กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม (ทส.) ให้ศึกษาวิจัยวิเคราะห์ตัวอย่างการตกสะสมของกรดในพื้นที่ภาคตะวันออก เปิดเผยว่า จากการเก็บตัวอย่างน้ำฝนตลอดระยะเวลา 1 ปี ในเขตพื้นที่นิคมอุตสาหกรรมแหลมฉบัง อ.ศรีราชา จ.ชลบุรี พบว่าน้ำฝนที่เก็บได้มีค่าความเป็นกรดเพิ่มขึ้นเฉลี่ย 4 กว่าๆ จากค่าความเป็นกรดด่างของน้ำฝนที่มีค่าเฉลี่ย 5.6 ทั้งนี้ค่าความเป็นกรดของน้ำฝนที่สูงขึ้นอาจมีสาเหตุจากพื้นที่นี้ล้อมรอบ ด้วยอุตสาหกรรมปิโตรเคมี อาทิ นิคมแหลมฉบัง โรงกลั่นน้ำมัน และการจราจรคับคั่งในถนนสุขุมวิท น.ส.สุนทรีกล่าวว่า นอกจากนี้ยังพบด้วยว่าในพื้นที่ภาคตะวันออก มีการเปลี่ยนแปลงลักษณะการตกของฝน คือ มีจำนวนวันที่ฝนตกสูงถึง 108 วัน ตกหนักและแรง แต่ในบางช่วงควรมีฝนตกชุกกลับไม่มีฝน อย่างไรก็ตาม ยังไม่สามารถบ่งชี้ว่าเป็นผลมาจากโรงงานอุตสาหกรรมหรือไม่ แต่มีการตั้งข้อสังเกตว่าอาจจะสัมพันธ์กับการเพิ่มขึ้นของก๊าซคาร์บอน ไดออกไซด์ เพราะสอดคล้องว่าในช่วง 5 ปีที่ผ่านมา พื้นที่อุตสาหกรรมภาคตะวันออกมีก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์สูงขึ้นอย่างต่อเนื่อง ผู้ สื่อข่าวถามว่ายังสามารถบริโภคน้ำฝนได้ตามปกติหรือไม่ น.ส.สุนทรีกล่าวว่า ขณะนี้น้ำฝนในหลายพื้นที่ทั่วประเทศไม่เหมาะสมกับการนำมาใช้ดื่มกินได้ เหมือนในอดีต เนื่องจากมีการขยายตัวของอุตสาหกรรม และความเจริญเติบโตของเมืองที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง ทำให้น้ำฝนทั่วประเทศไม่เพียงแต่แนวโน้มที่มีค่าความเป็นกรดสูงเท่านั้น แต่ยังรวมเอามลพิษอื่นๆ ไว้ด้วย เช่น จ.พระนครศรีอยุธยา น้ำฝนมีค่าความเป็นด่างมากผิดปกติ เพราะอยู่ใกล้โรงปูน จ.เชียงใหม่ มีปริมาณฝุ่นละอองสูง เพราะปัญหาหมอกควัน ขณะที่พื้นที่เกษตรกรรมตรวจพบสารฟอสเฟต แอมโมเนีย ในน้ำสูง เช่น จ.สงขลา มีการปนเปื้อนของแอมโมเนียสูง เพราะมีอุตสาหกรรมน้ำยางพารา เป็นต้น " พื้นที่ จ.ชลบุรี และ จ.ระยอง มีความชัดเจนมากว่าน้ำฝนที่มีความเป็นกรดสูง ขณะนี้ คพ.ได้เริ่มเก็บตัวอย่างน้ำฝนในพื้นที่มาบตาพุดไปวิเคราะห์หาสารปนเปื้อนใน น้ำ หลังจากที่มีชาวบ้านร้องเรียนว่าไม่สามารถบริโภคน้ำฝนได้ และน้ำฝนที่ตกส่งผลให้พืชผลการเกษตรเสียหาย ส่วนในกรุงเทพมหานคร ก็พบว่าน้ำฝนมีความเป็นกรดสูง เนื่องจากมีปัญหาการจราจรหนาแน่น" น.ส.สุนทรีกล่าว นายวิจารย์ สิมาฉายา ผู้อำนวยการสำนักจัดการคุณภาพอากาศและเสียง คพ.กล่าวว่า จากการเข้าร่วมกับประเทศในกลุ่มภูมิภาคเอเชียตะวันออก 11 ชาติ ได้แก่ จีน อินโดนีเซีย ญี่ปุ่น เกาหลีใต้ มาเลเซีย มองโกเลีย ฟิลิปปินส์ รัสเซีย เวียดนาม กัมพูชา และไทย ในการจัดตั้งเครือข่ายการติดตามตรวจสอบการตกสะสมของกรดในภูมิภาค พบว่า ความเป็นกรดของน้ำฝนไทยยังไม่วิกฤตเท่ากับฝนในจีน ที่มีความเป็นกรดสูงถึง 3 เนื่องจากจีนมีเหมืองถ่านหิน ทำให้เกิดก๊าซซัลเฟอร์ไดออกไซด์ และไนโตรเจนไดออกไซด์ในบรรยากาศสูง ที่มา มติชน-11 พ.ย. 52 จากคุณ : ไร้แก่นสาร เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 52 22:47:13

ความคิดเห็นที่ 14 การประปาฯ นำน้ำมากลั่น-กรอง ขั้นตอนสุดท้ายคือเติมคลอรีนเพื่อฆ่าเชื้อโรค แต่คลอรีนมีสารก่อมะเร็ง !!? กรุงเทพ ธุรกิจ ออนไลน์ : ผศ.ดร.บุณยฤทธิ์ ปัญญาภิญโญผล หรือ ดร.กอล์ฟ ผู้ช่วยคณบดีฝ่ายกิจการนักศึกษา สิ่งแวดล้อมและประชาสัมพันธ์ ภาควิชาวิศวกรรมสุขาภิบาล คณะสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล ศึกษาวิศวกรรมสิ่งแวดล้อม เกี่ยวกับน้ำประปา น้ำเสีย ขยะ อากาศเป็นพิษฯลฯ มาตรฐาน ของน้ำที่ควรบริโภค แม้แต่น้ำบาดาลยังต้องเช็คคุณภาพว่าบริโภคได้หรือไม่ อาจจะมีสารปนเปื้อน เนื่องจากการทิ้งวัตถุเคมี ลงไปในดิน เช่นฝังขยะมีพิษเช่นถ่านไฟฉาย แบตเตอรี่ หลอดฟลูออเรสเซนต์ ที่มีสารปลอด เมื่อฝนตก สารเหล่านี้ไหลลงสู่ใต้ดิน ในที่สุดก็ย้อนกลับมาเป็นอันตรายต่อตัวมนุษย์เอง เพราะสสารไม่มีวันสูญสลายไปจากโลก ยังคงวนเวียนสะสมนับวันจะยิ่งทวีคูณ “การ วัดมาตรฐานน้ำส่วนใหญ่เราจะใช้มาตรฐานเดียวกับสหรัฐอเมริกา อย่างน้ำผิวดิน ก็ต้องมีมาตรฐานเหมือนกัน ปริมาณสารอินทรีย์ สารแขวนลอย โลหะหนักต่างๆ เช่นยาฆ่าแมลง สารก่อมะเร็งบางตัวก็มีกำหนดไว้ น้ำผิวดินเช่นน้ำในแม่น้ำปิง วัง ยม น่าน จนถึงเจ้าพระยา คุณภาพจะลดลงเรื่อยๆ จากต้นน้ำผ่านการถูกทำให้สกปรก "เช่น ชาวบ้านทำความสกปรกอะไรไว้ก็ตาม สุดท้ายก็ต้องไหลลงแม่น้ำ ระบบป้องกันน้ำเสียไม่มี ทิ้งน้ำเสียลงแม่น้ำก็ยิ่งทำให้เกิดการเน่าเสีย ทิ้งสิ่งสกปรกลงแม่น้ำเกินที่แม่น้ำจะรับได้ ก็ทำให้เกิดน้ำเน่าปลาตายอย่างที่เคยเห็น” ชุมชนเมืองส่วนใหญ่มีน้ำประปาใช้ มีโครงการน้ำประปาดื่มได้ เนื่องจากการประปามีการตรวจวัดคุณภาพน้ำอยู่เสมอ "งาน วิจัยที่ผมทำอยู่ในตอนนี้ก็คือ สารก่อมะเร็งที่เกิดในน้ำประปา มีมากน้อยแค่ไหน อย่างไร เราควรจะจัดการระบบน้ำเสียอย่างไร เพื่อให้สารตัวนี้มีโอกาสเกิดน้อยที่สุด ถามว่าน้ำประปามีสารก่อมะเร็งไหม ซึ่งก่อนหน้านี้ก็มีข่าวว่ามี คำว่ามีก็คือต้องถามว่า มีเยอะแค่ไหน บ้านเรายังไม่มีตัวเลขที่เป็นมาตรฐานตรงนี้ "แต่ ที่อเมริกามีแล้วเขากำหนดไว้ว่าปริมาณสารก่อมะเร็ง ไตรฮาโลมีเทน (Trihalomethanes) ต้องไม่เกิน 80 ไมโครกรัมต่อลิตร ก็คือน้อยมากๆ อย่างเนื้อหมูเราชั่งกันเป็นกิโลกรัม แปลว่ามี 1,000 กรัม ไมโครกรัมหมายถึง 10 กำลัง ลบ 6 ของกรัม น้อยมากๆ การประปาที่บางเขนเขาก็มีการตรวจวัดค่าตรงนี้อยู่เรื่อยๆ" การ ประปานำน้ำทั่วไปมากลั่นกรองเอาความขุ่น ความสกปรกออก ขั้นตอนสุดท้ายก่อนมาถึงผู้บริโภคมีการเติมคลอรีนเพื่อฆ่าเชื้อโรค แต่คลอรีนก็คือสารอินทรีย์ และสารอินทรีย์บางตัวเป็นสารก่อมะเร็ง "ถ้า เทียบมาตรฐานขององค์การอนามัยโลก แล้วน้ำประปาที่เราใช้กันก็เรียกว่าผ่านมาตรฐานแต่คนก็จะรู้สึกรังเกียจ กลิ่นของคลอรีน จะถามว่าทำไมต้องใช้คลอรีน เพราะเป็นข้อจำกัดของท่อประปาบ้านเรา ซึ่งมีอายุเยอะมีการแตก รั่ว ซึม เหตุผลก็คือ คลอรีนสามารถอยู่ในน้ำได้นาน ถามว่าฆ่าด้วยวิธีอื่นได้ไหม อย่างเมืองนอกเขาอาจจะใช้โอโซนฆ่าเชื้อโรค น้ำที่วิ่งในท่อก็จะไม่มีเชื้อโรคแล้ว ในขณะที่คลอรีนยังอยู่เราเปิดมาใช้ได้กลิ่นก็แสดงว่าในน้ำไม่มีเชื้อโรค แล้ว" น้ำประปาบ้านเราดื่มได้จริงหรือ? ดร.กอล์ฟ อธิบายว่า น้ำ ประปาที่ออกจากโรงน้ำประปาจะมีปริมาณคลอรีนเยอะกว่าปลายทาง เพราะต้องคำนวณระยะทางที่น้ำประปาต้องไปถึง ดังนั้นประชาชนไม่ต้องกังวลว่าคลอรีนจะเป็นอันตรายเมื่อดื่มกินและใช้ เนื่องจากปริมาณคลอรีนเหล่านั้นค่อนข้างผ่านมาตรฐาน "คน ส่วนใหญ่มักไม่ชอบกลิ่นของคลอรีน ก็เลยติดเครื่องกรองน้ำ เพื่อความมั่นใจ จะมีถ่านกรอง ถ่านที่จะกรองได้ดีเรียกว่าถ่านกัมมันต์ ศัพท์ทางวิชาการเรียกว่า Activated Carbon ทำหน้าที่จับสารละลาย ที่มี กลิ่นสี เอาไว้ได้ น้ำดื่มบรรจุขวดที่เราดื่มก็มาจากน้ำประปา ที่กรองด้วยถ่านตัวนี้" สรุป แล้วก็คือ น้ำประปาที่มีคลอรีนนั้นอาจมีสารก่อมะเร็งปนเปื้อน ทว่าอยู่ในปริมาณที่น้อยมาก หากมนุษย์คนหนึ่งจะเป็นโรคมะเร็ง ไม่ได้เกิดจากการดื่มน้ำประปาอย่างแน่นอน เนื่องจากในสภาพแวดล้อมปัจจุบันหลายๆ ด้านล้วน มีส่วนให้มีโอกาสเสี่ยงต่อการเป็นมะเร็งมากกว่า ส่วนใหญ่ปัจจัยเสี่ยงเหล่านั้นมาจากอาหาร เช่นผักผลไม้ที่มียาฆ่าแมลง อ่านหนังสือพิมพ์มือเปื้อนหมึก หยิบอาหารใส่ปาก อาหารทอดที่ใช้น้ำมันทอดหลายรอบฝุ่นควันท่อไอเสีย ฯลฯ ใน น้ำ 1 แก้วมีอะไรหลายๆ อย่างที่มองด้วยตาเปล่าไม่เห็น ทั้งสารก่อมะเร็ง ยาฆ่าแมลง โลหะหนักต่างๆ เช่นโครเมียมกับ สารตะกั่ว สารปลอด หากรับตะกั่วมากๆ มีผลต่อระบบประสาท สมอง ระบบกรองน้ำมีหลายแบบ กรองแล้วไม่เหลืออะไรเลย อย่าง RO หรือ Reverse Osmosis เหลือแร่ธาตุน้อยมาก เครื่องกรองที่มีสองถังอย่างที่เห็นทั่วไปเป็นแบบ คาร์บอนเรซิ่น ทำหน้าที่กรองตะกอน ฯลฯ หรือถ้าใครกล้าพอที่จะบริโภคน้ำประปาที่หอมกรุ่นกลิ่นคลอรีน ก็ไม่น่าจะเป็นปัญหาใหญ่อะไร เพราะสารก่อมะเร็งหลักๆ ไม่ได้อยู่ที่นั่น น้ำประปาปลอดภัยพอ? การ ฆ่าเชื้อโรคในน้ำประปามีหลายวิธี ได้แก่ การใช้แสงอัลตราไวโอเลต การใช้โอโซน หรือการใช้สารเคมีในการฆ่าเชื้อโรค และการใช้ ‘คลอรีน’ ฆ่าเชื้อโรคในน้ำประปาเป็นที่นิยมใช้กันแพร่หลาย สำหรับระบบประปาทั่วโลก การผลิตน้ำประปาในประเทศไทยก็เช่นเดียวกัน เนื่องจากคลอรีนมีราคาไม่แพง หาได้ง่าย กำจัดสิ่งสกปรกในระบบผลิตและยังช่วยป้องกันเชื้อโรคที่อาจปะปนอยู่ในถังเก็บ และระบบท่อจ่ายน้ำอีกด้วย ไม่เป็นอันตรายต่อมนุษย์ องค์การอนามัยโลก ได้กำหนดคลอรีนอิสระคงเหลือในน้ำประปาไว้ ไม่ต่ำหว่า 0.2 มิลลิกรัมต่อลิตร และสูงสุดไม่เกิน 0.5 มิลลิกรัมต่อลิตรหาก ใครดื่มน้ำประปา ตามมาตรฐานขององค์การอนามัยโลก ผู้บริโภคจะต้องดื่มน้ำนานถึง 252 ปี ถึงจะเข้าขั้น "เสี่ยง" ต่อการเป็นโรคมะเร็ง จิตรสุภา ไตรธรรม ผู้อำนวยการกองควบคุมคุณภาพน้ำ การประปานครหลวง ยืนยันว่า "กลิ่น" ของคลอรีนไม่เป็นอันตรายต่อร่างกายมนุษย์ "กลิ่น ของคลลอรีนก็ไม่มีปัญหา ถ้าใครรังเกียจกลิ่นก็เปิดน้ำทิ้งไว้ในภาชนะสองสามชั่วโมง กลิ่นก็ระเหยออกไปหมดแล้ว ปริมาณคลอรีนที่เราใส่ลงไป ต้นทางโรงงานผลิตใส่ประมาณ 1.5 -2 ออกจากโรงงานผลิต 30 นาทีก็กลายเป็นคลอรีนคงเหลือ ต้นทางบ้านแรกที่ได้รับน้ำประปาจะเหลือคลอรีนประมาณ 0.2 -0.3 กลิ่นอาจจะแรงกว่าปลายทาง "แต่ เราจะคำนึงถึงปลายทางเมื่อไปถึงแล้วน้ำยังคงสะอาดปราศจากเชื้อโรค แต่ต้นทางได้รับคลอรีนที่ยังอยู่ในระดับมาตรฐาน ความจริงเรื่องของคลอรีนน่าจะเป็นประโยชน์มากกว่าโทษ" คลอรีน ฆ่าเชื้อโรค แต่ยังก่อมะเร็ง ข้อมูลจากหนังสือ น้ำดื่มในอุดมคติ (Water for Life) ของ ศ.ดร.นพ.สมศักดิ์ วรคามิน เขียนไว้ในหน้า 35 หัวข้อ น้ำประปา : น้ำประปาใช้คลอรีนฆ่าเชื้อโรค จับความได้ว่า คลอรีนราคาถูก ใช้ง่าย ทำลายเชื้อแบคทีเรียได้แน่นอน แต่การที่คลอรีนในน้ำดื่ม สามารถทำลายเชื้อโรคได้ ก็สามารถทำลายแบคทีเรียที่มีประโยชน์ในลำไส้ รวมทั้งเซลล์ปกติของร่างกายได้ด้วยเช่นกัน คลอรีน จะทำให้เกิดสารพิษ ซึ่งเกิดจากทำปฏิกิริยากับสารอินทรีย์ในธรรมชาติที่ละลายอยู่ในน้ำ นักวิทยาศาสตร์จากมหาวิทยาลัยโคลัมเบียในสหรัฐอเมริการายงานว่า ผู้หญิงที่ดื่มน้ำที่มีคลอรีนเป็นประจำ มีอัตราการเกิดมะเร็งในระบบทางเดินอาหาร หรือระบบปัสสาวะ สูงกว่าผู้หญิงที่ดื่มน้ำปราศจากคลอรีนถึง 44 % และยังพบว่า การดื่มน้ำที่มีคลอรีนจะสัมพันธ์กับการเกิดโรคความดันโลหิตสูง และโรคโลหิตจาง ซึ่งการเกิดโรคโลหิตจางนี้เนื่องมาจากผลร้ายของคลอรีนต่อเม็ดเลือดแดง (Red Blood Cell) นอกจากนั้นคลอรีนยังเป็นตัวก่อมะเร็งในลำไส้ใหญ่ หรือมะเร็งที่กระเพาะปัสสาวะสูงกว่าผู้ที่ดื่มน้ำปราศจากคลอรีน น้ำดิบในธรรมชาติ นับวันแสนอันตราย นอกจากขยะมีพิษที่คนเราช่วยกันทิ้งขว้างคนละไม้คนละมือ ยังมีสารเคมีจากโรงงานอุตสาหกรรมที่ปล่อยของเสียออกมาปะปนกับแหล่งน้ำดิบ เป็นปัญหาของทั่วโลก ไม่ใช่เฉพาะประเทศไทยเท่านั้น อย่างในประเทศอเมริกา พบว่าประชาชนที่อยู่ตอนล่างของแม่น้ำมิสซิสซิปปี ไหลผ่านโรงงานอุตสาหกรรมต่างๆ ที่อยู่ทางตอนเหนือลงมา มีอัตราเป็นมะเร็งสูงกว่าประชาชนที่อยู่ต้นน้ำตอนบน เหนือโรงงานขึ้นไปและปัญหาสารเคมีจากโรงงานนี้น่าสะพรึงกลัวมากสำหรับประเทศ เรา หากมีโรงงานอุตสาหกรรมไปตั้งอยู่ทางตอนบนของแม่น้ำเจ้าพระยาเพิ่มขึ้น คนกรุงเทพฯคงได้ดื่มน้ำที่มีสารเคมีเจือปนแน่นอนอย่างไม่มีทางหลีกเลี่ยง ในอีก 5 ปีข้างหน้า และสารเคมีในน้ำนั้นควบคุมยาก และมีอันตรายสูง และยากต่อการตรวจพบ เนื่องจากวิธีวิเคราะห์หาสารเคมีแต่ละอย่างนั้นซับซ้อนมาก ถ้าไม่รู้วิธีวิเคราะห์หรือถึงรู้แต่ไม่มีปัญญาซื้อเครื่องมือแพงๆ ก็ไม่อาจทราบได้ว่ามีสารเคมีชนิดใดปนเปื้อนมากับน้ำ และส่วนใหญ่ไม่ทำให้น้ำดื่มมีรสผิดปกติจนสังเกตได้ ผู้ที่ดื่มน้ำมีสารปนเปื้อนอาจรู้สึกเพียงปวดหัว เป็นผื่นโดยไม่ทราบสาเหตุ และไม่มีใครจะนึกถึงว่าเกิดจากการดื่มน้ำอันตราย มากที่สุดก็คือก่อให้เกิดโรคมะเร็ง คลอดลูกออกมาพิการ ร่างกายเจริญเติบโตผิดปกติ เป็นหมัน เป็นต้น ยาฆ่าแมลงชื่อ Endrin เพียงน้ำหนัก 1 ปอนด์ (ประมาณครึ่งกิโลกรัม) ก็สามารถทำให้น้ำปนเปื้อนจนเกินมาตรฐานการใช้ดื่ม และอาจจะถึงระดับเป็นพิษ (Toxic Level) ได้ถึง 5,000 ล้านแกลลอนทีเดียว สิ่งเหล่านี้จึงทำให้ประเทศสหรัฐอเมริกาหวาดกลัวสงครามสารเคมีมาก เพราะการหิ้ว Endrin เพียง 1 ปอนด์ เพื่อจะก่อการร้าย จะคุมไม่ได้เลย ส่วนคุณและโทษของคลอรีนนั้น คลอรีนเคยจัดว่าเป็นอาวุธมหาประลัยในสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง ทำให้ผู้คนเสียชีวิต หรือพิการจำนวนมากมายหลายล้านคน ในปี พ.ศ. 2453 เริ่มมีการใช้ผงคลอรีนใส่ในน้ำเพื่อฆ่าเชื้อจุลินทรีย์ ทำให้การตายด้วยโรคระบาดอันเกิดจากน้ำลดลงอย่างรวดเร็ว แต่คลอรีนที่ตกค้างในน้ำดื่ม รวมทั้งคลอรีนที่ทำปฏิกิริยากับสารอินทรีย์ในน้ำจนเกิดสารมีพิษชื่อ Trihalomethane ซึ่งอาจก่อมะเร็งในระยะยาว ทำให้เกิดการตายโดยยังไม่ถึงเวลาอันควร เช่น การเกิดมะเร็งในลำไส้ใหญ่ มะเร็งในกระเพาะปัสสาวะ ซึ่งขณะนี้ทั่วโลกมีผู้ป่วยจำนวนหลายร้อยล้านคน ซึ่งน่าจะมาสาเหตุนี้ ส่วน ปัญหาที่ว่า คลอรีนในน้ำดื่มมีอันตรายไหมนั้น ยอมรับว่าน้ำที่เราดื่มกินอยู่ทุกวันนี้อาจจะมีสิ่งปนเปื้อนมากกว่า 2,100 ชนิด หลากหลายชนิดมีอันตรายต่อสุขภาพของผู้ดื่ม นัก วิจัยพบว่า แม้ขั้วโลกเหนือก็ยังพบสารตกค้างของยาฆ่าแมลงประเภทดีดีที ซึ่งเป็นยาฆ่าแมลงที่ประเทศพัฒนาแล้วเลิกใช้นานแล้ว สามารถพบได้ในก้อนน้ำแข็งและหิมะที่ขั้วโลกเหนือ แต่เราไม่ควรวิตกกังวลกับเรื่องนี้มากจนเกินไป ตราบใดที่เรายังมีเครื่องกรองน้ำใช้ สามารถช่วยได้ในระดับหนึ่ง ซึ่งมีหลากหลายแบบให้เลือกใช้และคลอรีนในน้ำประปา ที่องค์การอนามัยโลกรับรองแล้ว ไม่น่าจะทำให้ผู้ดื่มกินบ้านเรา ต้องวิตกกังวลมากเกินไป !!! ที่มา กรุงเทพธุรกิจ จากคุณ : ไร้แก่นสาร เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 52 22:47:56

ความคิดเห็นที่ 15 เอาไว้อ่านประกอบการตัดสินใจครับ ส่วนต้วผมอยู่ดอนเมืองคุณภาพน้ำฝนน่าจะยังใช้ดื่มได้อยู่ อนึ่งต่อให้น้ำฝนมีความเป็นกรดมากแค่ไหน แต่ท้ายที่สุดมันก็ต้องตกลงมาสู่พื้นดินแล้วคืนกลับสู่แม่น้ำลำคลองต่อจาก นั้นก็ไหลลงคลองประปาอยู่ดีแหละ น้ำประปามันย่อมมีที่มาที่ไปไม่ใช่อยู่ ๆ เสกมาซะเมื่อไหร่ คำคมของท่านเจ้าคุณ พระราชธรรมนิเทศ หรือ พระพยอม "ฝนหล่นจากฟ้า ไม่มีปัญญาเก็บ" จากคุณ : ไร้แก่นสาร เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 52 22:48:20

ความคิดเห็นที่ 16 ไร้แก่นสาร เลขสมาชิก : 159478 ใครช่วยตรวจสอบหน่อยครับว่า Log in นี้เป็นอมยิ้มเพิ่งสมัครหรือไม่ เพิ่งโพสกระทู้นี้กระทู้เดียวเลย ที่อื่นไม่เคยมีการใช้ login ชื่อนี้มาก่อน เรียกว่าสมัครมาเพื่อโฆษณากันเลยทีเดียว แล้วก็น่าจะเป็น Login เดียวกับ ฝนเต็มตุ่ม ที่สมัครมาเพื่อโพสโฆษณาอย่างเดียวเช่นกัน http://www.pantip.com/cafe/home/topic/R8477029/R8477029.html#4 http://www.pantip.com/cafe/home/topic/R8469313/R8469313.html#8 จริง ๆ มีเป็น 10 reply เลย คำพูดที่ชักชวนให้ไปดูรายละเอียดที่ pantown เยอะจนเรียกว่าเยอะจนผิดสังเกต แต่กระทู้เก่า ๆ ที่ไม่ได้เค้าคลังก็คงหายไป และคำพูดนี่เรียกได้ว่าชักชวนมาก ๆ เลยว่าให้เปลี่ยนไปใช้กรองน้ำฝนดื่มแทน.. ผมเคยได้ไปอ่านทั้งหมดแล้วบอกตรง ๆ ได้ความรู้เยอะมาก แต่ฟังหูไว้หู เพราะถ้าของดีจริง ต้องได้รับความยอมรับจากตลาด แต่ถ้าให้มั่นใจ ต้องมี มอก. ด้วยนะ ผมขอโหวตและขอเตือนผู้ที่เข้าไปอ่านด้วย ให้พิจารณาให้รอบด้านก่อนตัดสินใจเชื่อ แต่บอกตรง ๆ ว่าหมอนี่พฤติกรรมเหมือนเข้ามาโฆษณามากกว่า เพราะมีการ link ไปที่อื่นที่เป็นที่ส่วนตัุว แค่นี้ก็เหมือนโฆษณาแล้ว แต่ไม่อยากลบ อยากโหวตให้ทุกคนได้เห็นและตัดสินใจกันเองมากกว่า ถ้าต้องการเผยแพร่สิ่งดี ๆ จริง ๆ ก็ลบ link ออกซะ ใครอยากได้ก็ส่งหลังไมค์ไปเอง แต่ถ้าคิดจะมาโฆษณาในนี้ ก็ออกไปซะ Search เรื่องเครื่องกรองน้ำต้องเจอทุกรอบ จากคุณ : แตงโมสีรุ้ง เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 52 09:30:52

ความคิดเห็นที่ 17 สวัสดีครับคุณแตงโมสีรุ้ง ขอบคุณที่ให้ความสนใจนึกว่าไม่มีคนอ่านซะแล้ว สมัครมานานกว่า 5 ปีแล้วครับ สิงสถิตย์อยู่ห้องสินธรบ้าง กล้องบ้าง ชายคานี่เข้ามาค้นข้อมูลตั้งแต่เริ่มสร้างบ้านเมื่อปีก่อน โดยปกติจะแอบอ่านไม่ค่อยโพสต์เพราะไม่ค่อยมีความรู้อะไรจะมาแชร์ ชอบอ่านคลังกระทู้เก่าเพราะว่าเป็นกระทู้ที่ได้ข้อสรุปแล้วและเป็นกระทู้ที่ดีพอจึงมีคนเก็บเข้าคลังกระทู้ ก็เลยโพสต์ตอบไม่ค่อยได้ แล้วพอจะซื้อเครื่องกรองน้ำก็เลยค้นดู แล้วก็รู้สึกสนใจน้ำฝน ว่าเป็นน้ำที่ใคร ๆ มองข้าม(ผมด้วย) ที่ผมโพสต์ข้อมูลไว้ก็เพราะอยากให้ทุกท่านหันมามองน้ำฝนที่บรรพบุรุษเราดื่มมาตั้งแต่โบราณ จริงๆ แล้วตอนนี้ลังเลระหว่างต้มให้เดือดดี หรือ กรองทรายดี เพราะชอบกินน้ำที่ต้มแล้ว อันที่จริงราคาเครื่องกรองที่คุณประสงค์ขายก็ไม่นับว่าแพงซะเท่าไหร่ ทำเองก็ได้ง่าย ๆ วิธีการทำก็อธิบายไว้ชัดเจน ซึ่งถ้าเราสนใจดื่มน้ำฝนโดยนำมาต้มให้เดือด ผมว่าคุณประสงค์ก็คงยินดีให้เราทำ เพราะผมอ่านแล้วคิดว่าคุณประสงค์อยากให้คนไทยดื่มน้ำฝนมากกว่า อยากขายเครื่องกรองน้ำฝน อันนี้เป็นกระทู้เก่า ๆ ห้องสินธรครับ เก่ากว่านั้นก็มีนะครับ [ 10 พ.ย. 47 01:43:36 ] ความคิดเห็นที่ 26 http://topicstock.pantip.com/sinthorn/topicstock/I3108929/I3108929.html ของห้องกล้อง ช่วงเห่อกล้องใหม่ [ 16 ต.ค. 49 22:18:06 ] อันนี้ตั้งเอง  http://topicstock.pantip.com/camera/topicstock/2006/10/O4798646/O4798646.html [ 2 พ.ย. 49 00:16:08 ] ความคิดเห็นที่สี่http://topicstock.pantip.com/camera/topicstock/2006/11/O4841401/O4841401.html ห้องรัชดา ช่วงกำลังตัดสินใจซื้อรถ [ 11 ต.ค. 49 11:47:10 ] ความคิดเห็นที่ 226 http://topicstock.pantip.com/ratchada/topicstock/2006/10/V4774633/V4774633.html [ 12 ต.ค. 49 00:03:58 ] ความคิดเห็นที่ 50 http://topicstock.pantip.com/ratchada/topicstock/2006/10/V4784913/V4784913.html ............................................... เอาอย่างนี้ดีกว่าเดี๋ยวผมเอา Link เว็บเขาออกก่อนก็แล้วกัน การที่ผมใส่ link ไว้ก็เพราะว่าอยากให้เกียรติผู้เขียน มิฉะนั้นมันจะเป็นการแอบอ้างว่าเป็นข้อเขียนของเราเอง ขอบคุณ คุณแตงโมสีรุ้ง ที่ทักท้วงครับ แก้ไขเมื่อ 20 พ.ย. 52 23:08:00 แก้ไขเมื่อ 19 พ.ย. 52 00:42:54 แก้ไขเมื่อ 18 พ.ย. 52 23:02:06 แก้ไขเมื่อ 18 พ.ย. 52 22:51:56 แก้ไขเมื่อ 18 พ.ย. 52 21:28:53 แก้ไขเมื่อ 18 พ.ย. 52 21:18:41 จากคุณ : ผมสมัครนานกว่าห้าปีแล้วครับ (ไร้แก่นสาร) เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 52 21:09:22

ความคิดเห็นที่ 18 เข้ามาอ่าน  อยากเก็บน้ำฝนมาดื่มเหมือนกัน แต่ไม่มีที่เก็บ ขอบคุณที่เอามาแบ่งปันกันอ่าน เอกสารเก่าจัง 2534นู้น... จากคุณ : สมัครมากี่ปีแล้วหว่า (niwat2800) เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 52 09:54:21