ความคิดเห็นที่ 1 ตลอดสองข้างทางที่เสด้จพระราชดำเนินจากโรงพยาบาลศิริราชเต็มไปด้วยพสกนิกรจากทั่วทุกสารทิศ พร้อมใจกันแต่งชุดสีเหลืองและสีชมพูอันเป็นสีมงคลมารอต้อนรับเสด็จกันอย่างเนืองแน่นโดยไม่อาจจะประเมินได้ว่าเป็นจำนวนคนเท่าไหร่ บางคนมากันล่วงหน้าตั้งแต่เมื่อวาน เพื่อรอรับเสด็จอย่างใกล้ชิดและได้เห็นกับตาตัวเองว่าพระองค์ทรงมีพระวรกายแข็งแรงแค่ชั่วเสี้ยววินาทีก็มีความสุข และเมื่อเสร็จจากพิธีในพระบรมมหาราชวังก็ยังตามไปรับเสด็จที่โรงพยาบาลศิริราชต่ออีก ทุกคนมากันด้วยใจที่หลอมเป็นหนึ่งเดียวซึ่งเป็นภาพที่จะไม่ได้เกิดขึ้นบ่อยนัก จากคุณ : ลุงกร เขียนเมื่อ : 6 พ.ค. 53 10:51:52

ความคิดเห็นที่ 2 แว่บหนึ่งที่ได้เห็นพ่อหลวงจากโทรทัศน์รวมการเฉพาะกิจ ทำให้สนิมในความทรงจำของผมร่วงหล่นลงมา ผมนึกย้อนกลับไปถึงตอนสายวันหนึ่งใน พ.ศ. 2530 เป็นปีที่ในหลวงทรงพระชนม์มายุ 60 พรรษา นับย้อนจากวันนี้ก็ผ่านไป 23 ปีเต็ม ผมอายุ 17 ปี ยังเป็นนักเรียนพาณิชย์แว่นหนาเตอะแถมสันหลังยาวอย่างร้ายกาจ ว่าง่ายๆคือเกเรขี้เกียจเรียนนั่นเอง ทางโรงเรียนได้ประกาศออกไมค์ว่าต้องการให้เด็กพาณิชย์การชั้นปี 3 ทุกห้องประมาณ 200 กว่าคนเศษ มาเฝ้ารอรับเสด็จในหลวงและพระบรมวงศานุวงศ์ทุกพระองค์จะเสด็จมาทอดกฐินหลวงที่วัดโพธิ์ท่าเตียนซึ่งอยู่ติดกับโรงเรียนของผมในขณะนั้น ในใจผมเฮลั่นที่จะได้เข้าเฝ้าในหลวงแถมยังไม่ต้องเรียนหนังสืออีกต่างหาก ผมและเพื่อนอีก 200 กว่าคนได้มีโอกาสเข้าเฝ้าในหลวงอย่างใกล้ชิด โดยเฉพาะผมโชดดีกว่าเพื่อนได้นั่งหมอบอยู่แถวหน้าชิดพรมแดงที่ปูรองพระบาทเนื่องจากผมตัวเล็กกว่าเพื่อนนั่นเอง ซึ่งพอผมเห็นว่าจะได้เข้าเฝ้าในระยะใกล้ชิดขนาดนี้เล่นเอาผมใจเต้นตึกๆ รอพระองค์เสด็จออกจากการประกอบพิธีในพระอุโบสถอย่างใจจดใจจ่อเพราะไม่รู้ว่าชีวิตนี้จะได้มีโอกาสแบบนี้อีกเมื่อไหร่ และเวลาที่ผมรอก็มาถึงในหลวงของผมก็เสด็จออกมาจากโบสถ์ในฉลองพระองค์สีขาวดังรูปที่ผมแนบมานี้พร้อมด้วยพระบรมวงศ์สานุวงศ์ในตอนนั้นยังมีแค่สมเด็จพระบรมราชินีนาถ สมเด็จพระบรมฯ สมเด็จพระเทพฯ ฟ้าหญิงจุฬาภรณ์ เท่านั้น เนื่องจากพระราชนัดดาอาจจะยังทรงพระเยาว์มากจึงไม่ได้ตามเสด็จด้วยในครั้งนี้ ผมเฝ้ามองอย่างเต็มตาราวกับจะเก็บทุกๆอย่างไว้ในความทรงจำให้นานที่สุด ผมเฝ้ามองพระองค์ท่านจากระยะ 30 เมตร 20 เมตร เอ..แล้วทำไมพระองค์ถึงพระราชดำเนินช้าผิดปกติ ผมเฝ้ามองอย่างอึดอัด.....แล้วในที่สุดผมก็รู้ว่าทำไมพระองค์ถึงพระราชดำเนินช้าไม่ถึงที่ผมนั่งรอเข้าเฝ้าซักที สาเหตุเพราะพระองค์กำลังรับเงินจากมือของนักเรียนที่ร่วมทำบุญทอดกฐินคนแล้วคนเล่านั่นเอง..........เงินจากมือของนักเรียนตัวเล็กๆที่นั่งคุกเข่าพนมมือแต้คนแล้วคนเล่าที่พระองค์สละเวลาหยิบจากมือเด็กนักเรียนทุกๆคน ทำให้ผมต้องสะอึกและกลืนก้อนสะอื้นลงในลำคออย่างยากเย็น ผมล้วงมืออันสั่นเทาของตัวเองลงในกระเป๋ากางเกงด้วยใจลุ้นระทึก ถ้าผมไม่มีเงินในกระเป๋าผมก็ต้องอดทำบุญร่วมกับพ่อหลวงของผม...... ผมเอาเงินไปใช้อะไรหรือยัง.....ซื้อข้าวซื้อน้ำหรือใช้หนี้เพื่อนไปแล้วหรือเปล่า ผมคิดระแวงไปต่างๆนาๆแต่แล้วโชคก็เข้าข้างผม ผมจับถูกธนบัตรได้หนึ่งใบในกระเป๋ากางเกงเป็นธนบัตรใบละ 20 บาท จำได้ว่าผมกำธนบัตรใบนั้นแน่นจนเหงื่อออกมือพร้อมกับรอในหลวงพระราชดำเนินมาถึงจุดที่ผมเฝ้ารอรับเสด็จ ผมนั่งพับเพียบเงยหน้ามองพระพักต์พระองค์ด้วยตาไม่กระพริบพร้อมกับเงิน 20 บาท อยู่ในมือที่พนมแต้พระองค์ทรงแย้มพระสรวลเล็กน้อยอย่างไม่ถือพระองค์ แล้วหยิบธนบัตรในมือผมใส่ในพานทองที่มหาดเล็กถือเดินตามหลังอยู่ และพระบรมวงศานุวงศ์ทุกพระองค์ก็พระราชดำเนินผ่านไปขึ้นรถยนต์พระที่นั่ง จากคุณ : ลุงกร เขียนเมื่อ : 6 พ.ค. 53 10:52:33

ความคิดเห็นที่ 3 เวลาผ่านไป 23 ปีเต็ม ผมคิดถึงเรื่องนี้ทีไรทำให้อดรู้สึกปลื้มใจไม่ได้ที่ได้มีวาสนาได้เข้าเฝ้าพระองค์อย่างใกล้ชิดซึ่งผมเชื่อว่าชีวิตนี้คงไม่มีโอกาสอย่างนี้อีก ผมไม่ได้เรียนจบปริญญาเหมือนพี่สาวที่ได้รับพระราชทานปริญญาบัตรจากพระหัตถ์ของพระองค์ท่าน ผมไม่ได้มีกิจการค้าใหญ่โตเหมือนเจ้าสัวบางคนที่ได้เข้าเฝ้าถวายเงินโดยเสด็จพระราชกุศล แต่ผมก็มีโอกาสได้ทำบุญร่วมกับในหลวงของผมด้วยเงินเพียงน้อยนิดตามที่เล่ามาในข้างต้น  ซึ่งผมเชื่อว่าคงไม่มีพระมหากษัตริย์องค์ใดในโลกที่จะใกล้ชิดกับพสกนิกรของพระองค์ในทุกชนชั้นทุกวัยเช่นนี้อีกแล้ว   ณ วันนี้ผมในวัย 40 ปี ได้เป็นพ่อคนแล้วเมื่อไม่นานมานี้ แต่พ่ออย่างผมเทียบไม่ได้เศษละอองธุลีพระบาทของพ่อหลวงหรือพ่อของแผ่นดินพระองค์นี้ ผมจะสอนลูกผมต่อไปว่าพ่อได้เกิดมาทำมาหากินในแผ่นดินนี้แผ่นดินของพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 9 ผู้เต็มเปี่ยมไปด้วยทศพิธราชธรรม และขอให้ลูกจงรักและภักดีต่อในหลวงหรือพ่อหลวงให้มากกว่าที่รักพ่ออีกร้อยเท่าพันทวี.... ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน.......... แก้ไขเมื่อ 06 พ.ค. 53 14:06:04 จากคุณ : ลุงกร เขียนเมื่อ : 6 พ.ค. 53 10:53:27

ความคิดเห็นที่ 4 รักในหลวงจัง ขอบคุณที่มาแชร์เรื่องราวดีๆ ค่ะ จากคุณ : sinistra เขียนเมื่อ : 6 พ.ค. 53 11:38:00

ความคิดเห็นที่ 5 อ่านตามแล้วขนลุกครับ ปลื้มแทนคุณลุงกรมากๆ ผมเองลูกทหารอากาศ ต้องอยู่ในค่ายทหาร ตอนเด็กๆ เวลาที่ในหลวง หรือพระบรมวงศ์สานุวงศ์เสด็จต่างจังหวัดทางเครื่องบิน จะมี จนท.ทหารมาประชาสัมพันธ์ว่าจะมีการเสด็จ ใครอยากไปรับเสด็จก็ไป แต่พ่อที่เป็นทหาร ต้องไปรับอยู่แล้ว ส่วนผม ไปทุกครั้ง เพราะพ่อบอกว่า เป็นบุญนะ ที่เราจะได้ใกล้ชิดท่าน เคยอยู่ 2 กองบิน ตั้งแต่เด็ก ก็มีโอกาสได้รับเสด็จตลอดจนย้ายออกมา  ตอนนี้เลือนๆไปแล้ว ว่าเคยได้ใกล้ชิดพระองค์ไหน กี่ครั้ง แต่จำได้ว่าเกือบครบทุกพระองค์...และจำได้ว่าเคยอยู่ใกล้ในหลวงในระยะไม่เกิน 1 เมตร หนึ่งครั้ง แต่ก็ปลื้มใจมาจนถึงทุกวันนี้ แถมมีรูปถ่ายด้วย เป็นรูปที่พระองค์ท่านโน้มตัวมาทักทายพสกนิกรที่รับเสด็จ แล้วในรูปนั้น มีผมตัวเล็กๆ นั่งคุกเข่าพนมมือแต้เลย รูปนี้ ผมเก็บไว้กับตัว ไว้อวดเพื่อนตั้งแต่ชั้นประถมจนโต... เสียดายว่ารูปนั้น หายไปแล้ว แต่ภาพนั้นยังคงติดตาในความทรงจำผมเสมอ "ขอพระองค์ทรงพระเจริญ" จากคุณ : NJ THE KOP เขียนเมื่อ : 6 พ.ค. 53 11:47:17

ความคิดเห็นที่ 6 ผมว่าอารมณ์ของคุณ NJ THE KOP น่าจะประมาณเด็กน้อยในภาพได้นะครับ ผมก็ใกล้เคียงอารมณ์นั้นเหมือนกัน คือบอกไม่ถูกว่าชาตินี้จะได้มีโอกาสแบบนี้อีกเมื่อไหร่ แล้วก็จริงอย่างที่คิดคือ ผมไม่มีโอกาสได้เข้าเฝ้าใกล้ชิดแบบที่เล่ามาข้างต้นอีกเลย ได้แต่ถือธงโบกสะบัดอยู่ริมถนนเวลาเสด็จพระราชดำเนินผ่าน และได้แต่นึกถึงความทรงจำถึงพ่อหลวงในวันนั้นล่ะครับ ว่าแต่คุณ NJ THE KOP เป็นทหารอากาศหรือครับ น่าเสียดายแทนจริงๆรูปถ่ายใบนั้นจะเป็นประวัตศาสตร์ของครอบครัวเลยนะนั่น เป็นผมจะขยายใหญ่ติดฝาบ้านเลยครับ 555 จากคุณ : ลุงกร เขียนเมื่อ : 6 พ.ค. 53 12:08:14

ความคิดเห็นที่ 9 น้ำตาจะไหลเลย....ทรงพระเจริญ... จากคุณ : มิตรบางมด เขียนเมื่อ : 6 พ.ค. 53 12:47:54

ความคิดเห็นที่ 10 ...แก้ไขค่ะ แก้ไขเมื่อ 06 พ.ค. 53 14:56:03 จากคุณ : แม่น้องเบสท์ เขียนเมื่อ : 6 พ.ค. 53 14:53:05

ความคิดเห็นที่ 11 รักในหลวงมากค่ะ ทุกครั้งที่พูดคำว่าทรงพระเจริญ..น้ำตาจะเอ่อตามแบบอัตโนมัติทุกครั้ง..อยากให้พระองค์ท่านพระวรกายแข็งแรงสมบูรณ์ค่ะ จากคุณ : น้ำส้มโซดา (น้ำส้มโซดา) เขียนเมื่อ : 6 พ.ค. 53 14:54:00

ความคิดเห็นที่ 12 ขอบคุณคุณลุงกรค่ะ.... เรื่องราวที่ไม่มีวันลืมสำหรับประชาชนตัวเล็กๆ 1 คน น่าดีใจแทน.. อ่านไปก็น้ำตาคลอไป.. เราเองเป็นประชาชนที่ไม่เคยเข้าใกล้พระองค์เลย.. คงไม่มีบุญจริงๆ.. เข้าไปนั่งเฝ้าที่ศิริราชก็หลายครั้ง หลายหน ได้แต่นั่งพนมมือ อยู่ข้างตึกพระองค์ท่าน แค่นั้นก็ชื่นใจมากมายสำหรับเรา...  เมื่อวานนั่งดูทีวีแล้วชื่นใจ..ถึงแม้จะเป็นเสียงตะโกน  โหวกเหวก ... แต่รู้สึกได้ถึงความรักของทุกคนที่ไปรอรับเสด็จจริงๆ มันเป็นเสียงที่เป็นพลังอันยิ่งใหญ่ค่ะ ... ฟังแล้วเรากลับชื่นใจนะ... ที่มีคนรัก เคารพพระองค์ท่านด้วยชีวิตจริงๆอีกมากมายทั้งประเทศ .. ชอบคำนี้มากค่ะ "พระองค์ไม่เคยเรียกร้องให้ใครรักพระองค์ แต่เรากลับ รักพระองค์จากดวงใจจริงๆของเรา" ขอพระองค์ทรงพระเจริญฯ จากคุณ : แม่น้องเบสท์ เขียนเมื่อ : 6 พ.ค. 53 14:55:27

ความคิดเห็นที่ 13 คห.6 คุณลุงกรครับ เปล่าครับ ไม่ได้เป็นทหารอากาศ แต่เป็นลูกของทหารอากาศครับ คือพ่อผมครับ เป็นทหารอากาศ รูปเป็นรูปสีครับ คล้ายๆรูปที่ลุงกรโพสครับ แต่ไม่ได้เด่นขนาดนั้น ในรูปนั้น ในหลวงอยู่กลางรูปครับ เห็นเยื้องๆซัก 45 องศา จากทางด้านหลังท่าน สง่างามมาก ถ้าจำไม่ผิดท่านแต่งตัวแบบทหารบกครับ คล้ายๆในรูป คห.6 นั่นแหละ และมีประชาชนเป็นแบ็กกราวด์ หนึ่งในนั้นมีผมด้วย อยู่ตรงหน้าท่านพอดี คาดว่า คงเป็นรูปถ่ายของทาง จนท.ทหารเค้าถ่ายหนะครับ แล้วคงมีการอัดแจกภายในหน่วย พ่อผมคงไปขออัดมา เพราะจริงๆ ในรูปนั้น เห็นทั้งครอบครัว ยกเว้นพ่อ ที่ยืนถวายความเคารพอยู่อีกด้าน แต่ก็มีครับ ที่เป็นรูปพ่อผมยืนทำความเคารพอยู่ ถ้าประมาณคร่าวๆ ผมว่า ตอนนั้นผมน่าจะ ป1-ป2 ครับ ส่วนโอกาสที่ได้เข้าเฝ้าพระบรมวงศ์สานุวงศ์ล่าสุดคงเมื่อตอนรับพระราชทานปริญญาบัตรจากพระหัตถ์ของสมเด็จพระเทพฯ ครับ ผมรับเป็นแถวแรก เลยอยากเห็นพระพักตร์ท่านชัดๆ ปรากฎว่า ตอนผมรับและมองท่าน ท่านกำลังจ้องผมอยู่พอดี ตรงตาด้วยครับ ไม่ได้มองแบบลอยๆ  ด้วยความตกใจ ผมเลยก้มแบบมุดหัวลง รูปถ่ายรับปริญญาผม เลยกลายเป็นรูปที่มุดหัวรับปริญญา...ใครเห็นก็ขำ...... .....ขออภัย ถ้าใช้คำศัพท์ใดผิดนะครับ ..... จากคุณ : NJ THE KOP เขียนเมื่อ : 6 พ.ค. 53 15:32:59

ความคิดเห็นที่ 14 ขอพระองค์ทรงพระเจริญค่ะ อ่านแล้วขนลุก น้ำตาซึมเลย ขอบคุณนะคะ สำหรับประสบการณ์ดีๆ จากคุณ : VHS เขียนเมื่อ : 6 พ.ค. 53 16:01:31

ความคิดเห็นที่ 15 ชอบกระทู้นี้จังค่ะ เรามีโอกาสได้เข้าเฝ้าฯ รับเสด็จใกล้ชิดที่สุด คือ ตอนนี้พระองค์เสด็จฯ มาพระราชทานปริญญาบัตรค่ะ ตอนนั้นเราอยู่ปี 1 และรุ่นพี่บัณฑิตรุ่นนั้นก็เป็นรุ่นสุดท้ายที่ได้รับปริญญาจากพระองค์ ตอนเสด็จพระราชดำเนินมา รถวิ่งผ่านไปไวมากค่ะ แต่ตอนที่เสด็จพระราชดำเนินกลับ ตอนนั้นมืดแล้ว คนที่มาเฝ้ารับเสด็จก็มีไม่เยอะด้วยค่ะ (ราว 2 ทุ่มเห็นจะได้) รถพระที่นั่ง ขับมาอย่างช้าๆ เปิดไฟสว่างในรถ รถเคลื่อนผ่านเราไปช้าๆ โดยที่พระองค์ทรงโบกพระหัตถ์ และทรงแย้มพระสรวลมาให้ เรายังจำภาพนั้นได้ดีจนถึงทุกวันนี้เลยค่ะ (จำได้ว่าเมื่อรถพระที่นั่งเคลื่อนผ่านไป เรากับเพื่อนๆ กริ๊ดกร๊าดกันใหญ่เลย 555) อีกครั้งคือ ตอนไปเฝ้าถวายพระชัยมงคล วันที่ 9 มิ.ย. 2549 ที่พระที่นั่งอนันตสมาคม ตอนแรกเราตั้งใจไปร่วมถวายพระพร และก็อยากเก็บบรรยากาศไว้ในความทรงจำ ได้นั่งอยู่แถวๆ พระบรมรูปทรงม้าเลย จำได้ว่า วันนั้นแดดแรงมาก แต่เมื่อรถพระที่นั่งเคลื่อนเข้ามาในบริเวณนั้น เมฆก้อนใหญ่ก็เคลื่อนมาบังแดดเลยค่ะ (เป็นเพราะพระบุญญาธิการจริงๆ) จำได้ว่า ตอนที่พระองค์ยกพระหัตถ์ให้กับประชาชน น้ำตาเราก็ไหลเอง พูดคำว่าทรงพระเจริญไม่ค่อยรู้เรื่องกันเลยทีเดียว 555 เห็นภาพเมื่อวานแล้วดีใจนะค่ะ ขอพระองค์ทรงพระเกษมสำราญ พระพลานามัยสมบูรณ์แข็งแรง เป็นมิ่งขวัญของปวงชนชาวไทยตราบนานเท่านานค่ะ จากคุณ : Daijobudai เขียนเมื่อ : 6 พ.ค. 53 16:38:05

ความคิดเห็นที่ 16 เรารักในหลวง ทรงพระเจริญ จากคุณ : NuxnixClub เขียนเมื่อ : 6 พ.ค. 53 17:37:30

ความคิดเห็นที่ 17   ขอพระองค์ ทรงพระเจริญ จากคุณ : เฉพาะหัวใจให้เธอ เขียนเมื่อ : 6 พ.ค. 53 17:51:28

ความคิดเห็นที่ 18   ภูมิใจที่ได้เกิดมาบนดินแดนขวานทองของพระองค์ พระมหากษัตริย์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลกของปวงชนชาวไทย ทรงพระเจริญ ยิ่งยืนนานครับ จากคุณ : bat2love (bat2love) เขียนเมื่อ : 6 พ.ค. 53 19:04:59

ความคิดเห็นที่ 19   ขอให้พระองค์อยู่เป็นมิ่งขวัญเมืองไทยไปตราบนานแสนนาน จากคุณ : Country garden เขียนเมื่อ : 6 พ.ค. 53 21:17:18

ความคิดเห็นที่ 20 ซึ้งค่ะ ขอบคุณลุงกรที่มาแชร์ประสบการณ์ดี ๆ มีโอกาสเข้าเฝ้าพระบรมวงศานุวงศ์ก็ตอนที่รับปริญญาจากสมเด็จพระบรมฯ และสมเด็จพระเทพฯ ค่ะ จากคุณ : The Best of Me เขียนเมื่อ : 6 พ.ค. 53 23:13:20

ความคิดเห็นที่ 21 ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน จะขออยู่ใต้เบื้องพระยุคลบาทตลอดไป จากคุณ : lovin's sea เขียนเมื่อ : 7 พ.ค. 53 02:46:06

ความคิดเห็นที่ 22 ขอเกิดใต้เบื้องฝ่าละอองธุลีพระบาท ทุกชาติไป จากคุณ : nungying เขียนเมื่อ : 7 พ.ค. 53 07:54:12

ความคิดเห็นที่ 23 อ่านไปแล้วน้ำตาคลอเลย ขอพระองค์ทรงพระเจริญ เข้าใจความรู้สึกของคุณ NJ THE KOP เลยค่ะ เมื่อไม่นานมานี้เรามีโอกาสได้อยู่ในกลุ่มรับเสด็จสมเด็จพระเทพฯ เรานั่งอยู่ด้านหน้า ด้วยความตื่นเต้นดีใจจะได้เห็นพระองค์ท่านในระยะใกล้เลยชะเง้อมอง แล้วพระเทพท่านก็ทรงมองมาแบบตาสบตา เราตกใจมากรีบก้มกราบทันที แต่ตอนที่พระองค์ท่านผ่านไปใจก็ตื้นตันจนน้ำตาคลอค่ะ จากคุณ : g_maru เขียนเมื่อ : 7 พ.ค. 53 11:15:45

ความคิดเห็นที่ 24 น้ำตาจะไหล ชีวิตนี้ใฝ่ฝันจะเฝ้าฯพระองค์สักครั้ง สอบเข้า ป.โท ธรรมศาสตร์ จนได้ แต่ก็เพียงรับพระราชทานจากพานหน้าพระบรมฉายาลักษณ์ แอบเศร้านิดนึง ถึงจะได้เฝ้าฯหรือไม่ แต่ในใจก็ยังรักพระองค์ท่าน ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ขอเดชะ จากคุณ : หนูวี้ดว้าย เขียนเมื่อ : 7 พ.ค. 53 14:26:47

ความคิดเห็นที่ 25   ในชีวิตเราเคยเห็นองค์เหนือหัวที่ใกล้ชิดที่สุดคือตอนที่พระองค์ท่านเสด็จไปเปิดตึกที่ร.พ.โรคทรวงอก( 2536)  เป็นความรู้สึกที่บรรยายไม่ถูกจริงๆอยากร้องไห้อยากหัวเราะมันประดังจนพูดไม่ออกพอหันไปเห็นคนรอบๆ (อ้อ ลืมบอกค่ะเราเป็นพยาบาล  )   ยิ่งกว่าเราอีกร้องไห้และพูดแบบดีใจ+น้ำตาว่าทรงพระเจริญๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  เป็นความรู้สึกที่ทุกคนน่าจะเคยเป็นนะคือมันแน่นๆอยู่ในอกอยากจะตะโกนแต่ไม่มีเสียงเพราะร้องไห้อยู่ ถ้าใครมีโอกาสได้ใกล้ชิดพระองค์แม้เพียงนิดเดียวหรือมีโอกาสถ่ายรูปไว้ทำเถอะเป็นมงคลของชีวิตจริงๆ จากคุณ : นักเลงหัวโต (นักเลงหัวโต) เขียนเมื่อ : 7 พ.ค. 53 14:30:43

ความคิดเห็นที่ 26   ขอบคุณที่มาแบ่งปันเรื่องราวความประทับใจของตนเองต่อพ่อหลวงครับ จากคุณ : nutms เขียนเมื่อ : 7 พ.ค. 53 14:59:23

ความคิดเห็นที่ 27 เป็นบทความที่ดีครับ ~ จากคุณ : Sweety Peacock เขียนเมื่อ : 8 พ.ค. 53 12:32:51

ความคิดเห็นที่ 28 อ่านแล้วน้ำตาคลอเลยค่ะ   นึกถึงภาพวันเก่าๆ สมัยทีท่านทรงมีพลานามัยสมบูรณ์   ท่านแวะเวียนไปเยี่ยมพสกนิกรบ่อยๆ ตัวเองก็เคยเจอตอนท่านไปงานกฐินวัดวชิรธรรมสาธิต  เมื่อ 30 กว่าปีก่อนเหมือนกันค่ะ   ความที่ยังเด็กก็รู้สึกว่าทำไมรอนานจัง   จนเห็นท่านเดินทักทายประชาชนมาตลอดทาง  ถึงได้รู้สึกปลื้มใจ หายเหนื่อยเลย  ว่าท่านไม่ได้รีบเดินเข้าโบสถ์ไปทันที ทั้งทั้งที่อากาศร้อนอบอ้าว  แต่ท่านยังแวะทักทายประชาชนที่มารอท่านท่ามกลางอากาศร้อน  และไต่ถามเรื่องอากาศ ทุกครั้งที่ได้เปล่งเสียง ทรงพระเจริญ  ก็จะน้ำตาคลอทุกครั้งด้วยความรักจริงๆค่ะ อีกพระองค์คือ พระเทพฯ ทรงเสด็จตลาดนัดจตุจักรเพื่อเปิดร้านภูฟ้า  กำหนดการทางเดินท่านต้องเลี้ยวซ้ายตามพรม  แต่ปรากฎว่ามีประชาชนเข้าเฝ้ารับเสด็จทางด้านขวามือซึงไม่มีพรมปู   ท่านมองเห็นว่าประชาชนรออยู่ ท่านก็ตัดสินใจเลี้ยวขวามาทักประชาชนทันที  ผู้ติดตามหักเลี้ยวแทบไม่ทัน   ท่ามกลางความปลาบปลื้มจากประชาชนที่ได้เห็นพระพักตร์ท่าน   พูดแล้วมีความสุขค่ะ ขอให้พระองค์ทรงพระเจริญ จากคุณ : nice_piggyy เขียนเมื่อ : 8 พ.ค. 53 12:32:48

ความคิดเห็นที่ 29 รักในหลวงครับ จากคุณ : LemonSeed เขียนเมื่อ : 8 พ.ค. 53 19:30:24

ความคิดเห็นที่ 30 อ่านแล้วน้ำตาริ้นเลยครับ ขอพ่อหลวงทรงพระเจริญ จากคุณ : ต้อง (tongsdm) เขียนเมื่อ : 8 พ.ค. 53 23:07:01

ความคิดเห็นที่ 31 ดึก ๆ ดื่น ๆ ตีหนึ่งตีสองท่านยังทรงงานอยู่เลย ข้างบนคือข้อความที่ได้รับจากน้องคนหนึ่งที่เล่นในพันทิปนี้ อ่านแล้วซึ้งจริงๆครับ   พระองค์ทรงงานหนักมาตลอดจริงๆ ขอพระองค์ ทรงพระเจริญ จากคุณ : samr เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 53 15:57:11

ความคิดเห็นที่ 32 ขอลิงค์ไปอีกกระทู้  ที่อ่านแล้วต้องน้ำตาไหล http://www.pantip.com/cafe/woman/topic/Q9157701/Q9157701.html จากคุณ : samr เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 53 16:05:14

ความคิดเห็นที่ 33 เลือก  คคห.ที่ 50   มาให้อ่านกันตรงนี้ครับ    จากกระทู้ที่แนะนำไว้ในข้างบน ความคิดเห็นที่ 50     ขอมีส่วนร่วมด้วยนะคะ เราได้รับ FW mail มาจากเพื่อนค่ะ ....เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงที่น้องที่ทำงานเล่าให้ฟัง พอดีว่าคุณพ่อของน้องคนนี้รับราชการทหาร และได้เลื่อนรับตำแหน่งใหม่ไปประจำการที่อื่น ซึ่งมีโอกาสได้เข้าเฝ้าในหลวงเพื่อรับพระบรมราโชวาทรับตำแหน่งใหม่ในช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมานี้เอง อันเป็นช่วงที่บ้านเมืองกำลังเกิดเหตุการณ์วุ่นวาย มีจลาจลของกลุ่มคนเสื้อ แดงในกรุงเทพฯ และตามต่างจังหวัด ข้าราชการที่มีโอกาสเข้าเฝ้าทูลละอองพระบาทในครั้งนี้ ได้แก่ เหล่าข้าราชการทหารที่ได้รับการแต่งตั้งเลื่อนตำแหน่ง เหล่าภริยาและบุตรธิดาของ นายทหารเหล่านี้ และในนี้ก็มีคุณพ่อและน้องคนนี้ที่เข้าเฝ้าฯ ด้วย ทุกคนต่างเห็นเหมือนกันว่า ในหลวงท่านทรงมีพระพักตร์ที่เศร้าหมอง ทรง ดำรัสน้อยมาก น้อยมากจริงๆ และ น้ำเสียงของพระองค์ดูเศร้าเช่นกัน "....ตอนนี้บ้านเมืองวุ่นวาย กำลังมีปัญหาขอให้พวกท่าน ไปดูแลหัวเมืองอย่างสงบ ดูแลรักษาประชาชน อย่าทำร้ายประชาชน ประเทศไทยไม่ได้เป็น คอมมิวนิสต์ ทุกคนมีการศึกษา มีความคิดที่จะเลือก ตัดสินใจทำอะไร จริงแล้วปัญหาเกิดขึ้นกับ กษัตริย์หลายรัชสมัย แต่ คงมีรัชกาลของเราที่ดูจะร้ายแรงที่สุด เพราะประชาชนแตกแยกกัน คงจะหมดกษัตริย์ในรัชสมัย ของเรา..." อ่านแล้วเศร้าใจมากค่ะ จากคุณ : AoZ   เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 53 12:48:10   ถูกใจ : Slowly_night, UltrA_fAmE, idyzlesla, Puccas, เด็กหญิงอ้วนกลม, osaru no monkichi, ladymay, KissAhoLicGal, I found you finally, Celia, Ms.Amethyst, rung_m, กอหญ้าหน้าฝน, Choc Chip Cheesecake, talkative, น้องหน้ากลม, samr, ใบพัดสีม่วง, ^ คุณหนูคิขุจังจอมซน ^, pouprem, noonette, thank u teacher, gagayear, Jindarae, ชอบคนอวบ, สมองไม่ค่อยมี หน้าตาดีไปวัน ๆ, noyjaa, moda_nada, yoyong, violetcrystal, clara, HuNKiZu, Alimello, nuzanka, แชมพูขวดเล็ก, banana_nurse, missqwan, Nanonymous, คุณชายตี๋น้อย, devilyee, Raptor_X, enusai, We belong to the sea, เลขาหน้าขาว, ไม่ร้อนไม่เย็น, keaboom, พรานป่าใหญ่, squibb, xsizegirl, A Princess, อังเคิลตั้ม, salamis, สึมิเระสีฟ้า, ไม่จริงใจไม่ต้องดูแลตัวเองได้, ToppingDS, made for us, UriBoU, encircle, loveleklek, =Gettho_Fabolous=, mamarinอยากสวย จากคุณ : samr เขียนเมื่อ : 9 พ.ค. 53 16:13:21