สงสัยผมจะถูกหวย...แต่ไม่รู้รางวัลอะไร
|
 |
สงสัยผมจะถูกหวย...แต่ไม่รู้รางวัลอะไร
... ผมก็เฝ้าแวะเวียนมาที่ห้องชายคาได้สักพักไม่นานมากนะครับ แต่ก่อนจะซื้อบ้านก็มาหาข้อมูล โน่นนี่นั่น สารพัดเรื่อง ธนาคารเอย โครงการเอย สัญญา การเดินทาง เรื่องต่อเติม ปัญหาสารพัดแบบ เพื่อนบ้าน หมาแมวนก ทีวีเครื่องเสียงดัง จอดรถขวางหน้าบ้าน ปลูกต้นไม้ สายไฟถังขยะ ตั้งวงกินเหล้า จิปาถะ จนผมกลับคิดว่า อยุ่ไปแล้วมันจะมีความสุขหรืออย่างไร ขยับตัวทางใหนก็ไม่ได้ต้องเกรงใจกันหน่อย ไม่งั้นอาจจะมีปัญหา
... จนถึงวันที่ได้เป็นหนี้ บ้าน ราคาล้านนิดๆมา ผ่อนกันแบบชั่วลูกชั่วหลาน(เน้นยาวไว้ก่อน รวยแล้วจะโปะ โช๊ะๆเลย) ใจนึงก็แฮปปี้ ใจนึงก็ต้องชำเลืองมองบ้านข้างๆ
... บ้านผมอยู่นอกเมืองหน่อยๆ แถวลำลูกกา โครงการเขียว เป็นทาวเฮ้าส์กำแพงติดกัน เพื่อนบ้านบล๊อกเดียวกันก็เข้าเกือบจะพร้อมกัน ตามเวลาของโครงการบังคับในการโอนบ้าน ขณะนี้ก็อยู่มาได้ยังไม่ครบปีดี
... ช่วงแรกของการเข้ามาอยู่ บ้านแทบทุกหลังจะต้องมีต่อเติม ครัวบ้างหน้าบ้านบ้าง ผมเองก็เจอปัญหาช่วงท้ายๆ ของการต่อเติมที่ ผรม. จะหนีงานแล้ว เหลือเก็บงานอีกนิดไม่มาทำ คือย้ายกระเบื้องใสหลังคา..ผมก็วุ่นๆ โทรหา ผรม จนจะปิดเครื่องหนี พี่คนข้างบ้าน เป็นจ่าทหาร เดินเตร็ดเตร่ มาถามเลยได้ความไป แกเลยไม่รอช้า...คว้าประแจหนึ่งตัว กับหาไม้กระดานพาดปีนหลังคากันสองคน ไขเกลียวน๊อต ย้ายกระเบื้องจนสำเร็จ ตอนแรกแกโม้ เฮ้ยมันจะยากอะไร ปีนได้สักพัก มันเอาเรื่องเหมือนกันนะเนี่ย เล่นซะสร่างเมา(กินเหล้าผ่าแดดพอกึ่มๆ) แถมได้เลือดอีกซิบนึง พอเสร็จแกบอก ตูก็เพิ่งเคยขึ้นหลังคา ขำๆกันไป ตอนนั้นยังไม่ได้ถามชื่อด้วยซ้ำ
... บล๊อกฝั่งตรงข้ามที่หันหน้าชนกันกับบ้านผม ต่อเติมเป็นหลังแรก ทำหลังคาหน้าบ้านไว้ได้แนว..อีกห้าหลังที่เหลือมาทำต่อกันคราวทำยึดเป็นแนวเดียวกันหมด ใครขี่รถผ่านมา ต่างออกปากชม บล๊อกนี้สามาคคีกันดีแฮะ หลังคาหน้าบ้าน เรียงเข้าแนวเดียวกันเลย...ส่วนฝั่งบ้านผมก้เกืออบได้แนว รอบ้านผมต่อเติมอีกหลังก็จะเหมือนกัน ตอนนี้ปั้มเงินก่อน...
... บ้านตรงข้ามผมเป็น ผรม. ตกแต่งภายใน อะไหล่แท้ๆ เหลือเยอะ เดินเอามาแจก บานพับบ้าง ก๊อกบ้าง กะจก หลอดไฟ นี่ยังใช้ไม่หมด ผมกะรอให้ของโครงการมันสนิมกินก่อนเดี่ยวก็จะเปลี่ยน บ้านติดกันกับผม มีวันนึงผมก็ได้รถแกพาไปหาหาหมอกลางดึกตอนเที่ยงคืน ผมมีแต่มอเตอร์ไซต์ใช้ แกก็ไม่อิดออดที่จะพาไป ตอนนี้แกซื้อโต๊ะม้าหินอ่อน มาวางหน้าบ้าน ตกเย็นทุกคนไปรุมกิน(ข้าว)โต๊ะทุกวัน
... บ้านหลังถัดไป ขับวินมอเตอร์ไซค์ แกชอบกินเหล้า กินกันสองคนกับจ่าทหาร ประจำ ตอนแรกผมกับแฟนก็เกรงอยู่ว่าจะต้องเจอ แต่พอได้เจอแล้ว...โอ้ แทนที่จะทุกข์กลับมีความสุข กินเหล้าไม่เสียงดัง ตั้งเตาย่าง ปลา หมูเนิ้อ หมึก กินแบ่งกันสนุกสนาน แกคนจริงใจ คุยเล่นสนุก ติดโม้บ้างทั้งสองคน ร่วมวงขโมยกับแกล้มทีไร ได้เฮฮา ถ้าวันใหนไม่มากินนี่ต้องสงสัยกันว่าหายไปใหน
...เมียพี่วินเองแกชอบทำกับข้าวมาก...กินเหล้าไม่อดของกิน กับข้าวแบ่งกันกิน ยิ่งวันหยุด นี่ได้โจ๊ะส้มตำกันทุกอาทิตย์ ผัดหมี่กะทะใหญ่ ไข่เจียว ปลาปิ้ง ไก่หมุน กินกันจนหมดมะละกอ เป็นลูกๆ สองลูก ... ตอนเย็นๆ บ้านทุกหลัง ที่มีเด็กหมด ป.หนึ่งป.สอง...แกจัดการป้อนข้าวเด็ก ทุกคนเลย "มานี่ มากินข้าวก่อน เร็วๆเลย เดี่ยวแม่ตียกชุด มัวแต่เล่นกัน" แกก็นั่งกับหม้อข้าวใบเขื่อง กับกับข้าวเด้กจานใหญ่ ตรงหินอ่อน ที่ประจำนั่นแล...
พอเด็กกินข้าวอิ่มก็ไม่มากวนแล้ว ทีนี้ก็คนโตกินกันบ้าง โต๊ะไม่พอนั่งก็ปูเสื่อ ตะโกนเรียกทุกหลัง บอกยกกับข้าวมาคนละอย่างสองอย่าง ข้าวไม่ต้องหุง วันใหนหุงข้าวเหนียวต้องเผื่อท้องอีกนับสิบ... กับข้าวบางทีต้องทำเยอะๆ หน่อยใครมาดึก ก็มีแจก แกงหน่อไม้ แกงป่า แกงส้ม ต้มยำ
ถ้าวันใหนกินหมุกะทะนี่ต้องสองวง วงเด็ก กับวงผู้ใหญ่ เสียที ผมทำของกินไม่ค่อยถนัด เลยฝากท้องประจำ เมื่อคืนก็เนื้อย่างกับข้าวเหนียวก้นกระติบซะอืดเลย บล๊อกผมไม่มีหรอก แกงข้ามรั้ว แต่มีปูเสื่อหน้าบ้าน (อิอิ)
อ้อเมียพี่วินแกทำงานสาธรณะสุขด้วยนะ ยาเพียบ บ้านเป็นคลังยา ได้ยาสามัญใช้แก้ป่วยแก้ไข้หลายทีแล้ว
...ทุกบ้านจะมีเด็ก (ยกเว้นบ้านผม) อายุไล่เลี่ยกันเรียนปะถม วันเกิดทีไร แย่งกันร้องแฮปี้เบิร์ดเดย์ บางทีแย่งเป่าเค๊กอีก มีงอนมีทะเลาะมีเล่นกัน เด้กบางคน ยังไม่รุ้จักวันเกิด แต่อยากเป่าเค๊กก็ต้องเอาเคีกมาปักเทียนอันนึงแจกให้เป่ากัน (เหอะๆ) เวลาซื้อของเล่นไปฝาก ต้องซื้อเหมือนๆกัน หลายๆอันเอาไปให้ไม่งั้นมีงอน คนใหนมีจักรยานปั่น เดี๋ยวอีกคนงอแงก็จะมีปั่นกันทุกคน สกูตเตอร์อันเล็กมีไฟก็มีทุกคน เชือกกระโดด ฮุล่าฮูบจากเล่นกันไม่เป็น เด็กอนุบาลก็เล่นกันได้ โยกไปเดินไปด้วย เด็ดสุดเลยก็แย่งกันเล่นเกมคอมพิวเตอร์ มีเครื่องเดียว เด็กห้าหกคน จนผมได้สำรวจและลงคอมให้ใหม่ ครบบ้านทุกหลัง เอาเกมไปลง 300 เกม(เกมแบบเด็กๆ) จนตอนนี้เลิกแย่งกันเล่นแล้ว เพราะเล่นเบื่อ สบายหูไปเยอะเลย เวลามีหนังการ์ตูนมาก็โหลดเอาไปแจกเด็กดู เด็กก็เฮโลไปดูกัน พ่อแม่ชอบใจเพราะได้พักหูกันตั้งสองชั่วโมง มีหนังฝรั่งก็แจกผู้ใหญ่ดู กลางปีอากาศร้อน เด็กก็พากันลงเล่นน้ำในอ่างลม เอาซะอ่างแทบแตก ... วันเกิด เด็กมีซื้อของขวัญให้กันด้วย แล้วเอามาเกทับกัน...ผมไม่มีของขวัญ แต่ยกขโยงพากันไปกินไอติม ห้าหกคน หมดหลายร้อย ละเลงกันซะเวนเซ่นแทบแตก
เด็กทุกคนวิ่งเล่นเข้าบ้านได้ทุกหลัง หลับได้นอนดูหนังดูทีวี..บางทีหลับก็ต้องอุ้มไปส่งพ่อแม่
บล็อกบ้านผมนี่โชคดีมาก จากตอนแรกกะว่าต้องเกรงใจ ตอนนี้ ก็แทบจะไม่ต้องเกรงใจกัน กันเองสุดๆ
ทำกับข้าวก็ตะโกนเรียกมากิน...
อยากกินยำปลากระป๋องแกล้มเหล้าก็เดินไปตัดตะไคร้เลย เครื่องปรุงหมด กะปิ ปลาร้า ก็เดินไปถามหา บ้านใครมี
มีปัญหาเรื่องต่อเติม เรียกใช้บ้านพี่วินแถมพี่จ่า ทาสีหลังคาหลังฝนตกเอย ทำรางน้ำฝน ทำบ่อปลาหน้าบ้าน แกภูมิใจกับบ่อปลาแกมาก
เคย ยกบล๊อกไปซื้อต้นไม้ที่ ราบ 11 ด้วยกันสามคันรถ ซื้อต้นไม้กันเยอะ ไปรุมต่อราคาแม่ค้าขายต้นไม้ จนแม่ค้ามึน (ฮ่าๆ)
มีปัญเรื่องคอมพิวเตอร์เครื่องเสียงผมก็จัดให้
ยืมเงินกันได้เป็นหมื่น
วันใหนมีบอล ยกทีวีเอามาดูหน้าบ้าน
วันใหนพ่อแม่ไปธุระ ทิ้งเด็กไว้เลยไม่ต้องห่วงที่กินที่นอน
คนที่เป็นแม่บ้าน มีกุลแจสำรองของเกือบทุกหลังเข้าออกได้ยาม ฉุกเฉิน วันให้กลับดึกเปิดไฟหน้าบ้านให้ (^ ^ y)
มีบ้านหลังนึงดัดแปลงเป็นโรงงานเย็นผ้าเล็กๆ มีจักรห้าหกตัว แกก็อาสา ซ่อมกางเกงเสื้อผ้าให้ฟรี...แกทำงานกับบ้านทั้งวัน เฝ้าบ้านให้ทุกคน เป็นหูเป็นตาให้
บ้านผมเองต่ออินเตอร์เน็ตไว้ ก็แจก ไวเลสกับพาสเวิร์ดมาใช้ได้เลย โมเด็มเปิดไว้ทั้งวันทั้งคืนไม่เคยปิด โหลดหนังเกมเพลง แจก (ผิดกฏหมายเน้อ เหอะๆ)
..มีคราวนึงไฟไหม้ป่าหญ้าข้างหมู่บ้านเป็นป่าต้นก้านธูป(ผรม. อ๊อกเหล็กทำลูกไฟหล่นไม่ยอมไปดับ) แล้วบ้านฟากตรงข้ามผมอยู่ติดริมรั้ว ไฟโหมแรงเพราะปลายเมษา หญ้าแห้ง หนุ่มๆอยุ่บ้านได้ใช้วิชาตัวเบา ปีนหลังคาหลังบ้าน ต่อก๊อกน้ำ ฉีดน้ำเลี้ยงไฟ รอดับเพลิงมา .. พอไฟดับ ต่างคนต่างเล่าวีรกรรม วันนั้นทุกคนแลกเบอร์โทรศัทท์กัน แฟนผมมีเบอร์ของทุกคนใรบล๊อก...ไฟไหม้ครานั้น หมู่บ้านข้างๆ ที่อยุ่ไม่ไกลกันเห็นว่ามีหลายหลังโดนไฟเลียมุ้งลวดเสียหาย...ดับเพลิงมาไม่ทันเพราะเอารถไปเฝ้าม๊อบอยู่ (ช่วงนั้นเมษาเลือด)
อีกหลายเรื่องหลายเรา ที่เจอะเจอจนผมจำมาเล่าได้ไม่หมด
ผมก็เลยสงสัยว่าจะถูกหวย...แต่ไม่รู้รางวัลอะไร
| จากคุณ |
:
นายโอ้นโต้น  
|
| เขียนเมื่อ |
:
8 พ.ย. 53 16:12:14
|
|
|
| 
ดีใจด้วยครับ
... เข้ามาดู
