ความคิดเห็นที่ 1 Mrs. Thompson and Teddy : Her name was Mrs. Thompson and his was 'Teddy'. As she stood in front of her 5th grade class on the very first day of school, she told the children a lie. Like most teachers, she looked at her students and said that she loved them all the same. จากคุณ : พี่ทู (Patunga) เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 53 07:43:51

ความคิดเห็นที่ 2 But that was impossible, because there in the front row, slumped in his seat, was a little boy named Teddy Stoddard. Mrs. Thompson had watched Teddy the year before and noticed that he didn't play well with the other children, that his clothes were messy and that he constantly needed a bath. And Teddy could be unpleasant. จากคุณ : พี่ทู (Patunga) เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 53 07:44:40

ความคิดเห็นที่ 3 It got to the point where Mrs. Thompson would actually take delight in marking his papers with a broad red pen, making bold X's and then putting a big "F" at the top of his papers. จากคุณ : พี่ทู (Patunga) เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 53 07:45:21

ความคิดเห็นที่ 4 At the school where Mrs. Thompson taught, she was required to review each child's past records and she put Teddy's off until last. However, when she reviewed his file, she was in for a surprise. จากคุณ : พี่ทู (Patunga) เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 53 07:46:01

ความคิดเห็นที่ 5 Teddy's first grade teacher wrote, "Teddy is a bright child with a ready laugh. He does his work neatly and has good manners ... he is a joy to be around." จากคุณ : พี่ทู (Patunga) เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 53 07:46:47

ความคิดเห็นที่ 6 His second grade teacher wrote, "Teddy is an excellent student, well liked by his classmates, but he is troubled because his mother has a terminal illness and life at home must be a struggle." จากคุณ : พี่ทู (Patunga) เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 53 07:47:26

ความคิดเห็นที่ 7 His third grade teacher wrote, "His mother's death had been hard on him. He tries to do his best, but his father doesn't show much interest and his home life will soon affect him if some steps aren't taken." จากคุณ : พี่ทู (Patunga) เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 53 07:49:30

ความคิดเห็นที่ 8 Teddy's fourth grade teacher wrote, "Teddy is withdrawn and doesn't show much interest in school. He doesn't have many friends and he sometimes sleeps in class". จากคุณ : พี่ทู (Patunga) เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 53 07:50:13

ความคิดเห็นที่ 9 By now, Mrs Thompson realized the problem and she was ashamed of herself. She felt even worse when her students brought her Christmas presents, wrapped in beautiful ribbons and bright paper, except for Teddy's. His present was clumsily wrapped in the heavy, brown paper that he got from a grocery bag. Mrs Thompson took pains to open it in the middle of the other presents. จากคุณ : พี่ทู (Patunga) เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 53 07:50:49

ความคิดเห็นที่ 10 By now, Mrs Thompson realized the problem and she was ashamed of herself. She felt even worse when her students brought her Christmas presents, wrapped in beautiful ribbons and bright paper, except for Teddy's. His present was clumsily wrapped in the heavy, brown paper that he got from a grocery bag. Mrs Thompson took pains to open it in the middle of the other presents. จากคุณ : พี่ทู (Patunga) เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 53 07:51:38

ความคิดเห็นที่ 11 Some of the children started to laugh when she found a rhinestone bracelet with some of the stones missing, and a bottle that was one quarter full of perfume. But she stifled the children's laughter when she exclaimed how pretty the bracelet was, putting it on, and dabbing some of the perfume on her wrist. จากคุณ : พี่ทู (Patunga) เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 53 07:52:33

ความคิดเห็นที่ 12 Teddy Stoddard stayed after school that day just long enough to say, "Mrs. Thompson, today you smelled just like my Mom used to." After the children left she cried for at least an hour. จากคุณ : พี่ทู (Patunga) เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 53 07:53:39

ความคิดเห็นที่ 13 On that very day, she quit teaching reading, and writing, and arithmetic. Instead, she began to teach children. จากคุณ : พี่ทู (Patunga) เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 53 07:54:51

ความคิดเห็นที่ 14 Mrs. Thompson paid particular attention to Teddy. As she worked with him, his mind seemed to come alive. The more she encouraged him, the faster he responded. By the end of the year, Teddy had become one of the smartest children in the class and, despite her lie that she would love all the children the same, Teddy became one of her "teacher's pets." จากคุณ : พี่ทู (Patunga) เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 53 07:55:25

ความคิดเห็นที่ 15 A year later, she found a note under her door, from Teddy, telling her that she was still the best teacher he ever had in his whole life. Six years went by before she got another note from Teddy. He then wrote that he had finished high school, third in his class, and she was still the best teacher he ever had in his whole life. จากคุณ : พี่ทู (Patunga) เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 53 07:56:08

ความคิดเห็นที่ 16 Four years after that, she got another letter, saying that while things had been tough at times, he'd stayed in school, had stuck with it, and would soon graduate from college with the highest of honors. He assured Mrs.Thompson that she was still the best and favorite teacher he ever had in his whole life. จากคุณ : พี่ทู (Patunga) เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 53 07:56:47

ความคิดเห็นที่ 17 Then four more years passed and yet another letter came. This time he explained that after he got his bachelor's degree, he decided to go a little further. The letter explained that she was still the best and favourite teacher he ever had. But now his name was a little longer - The letter was signed, Theodore F. Stoddard, MD. จากคุณ : พี่ทู (Patunga) เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 53 07:57:46

ความคิดเห็นที่ 18 The story doesn't end there. You see, there was yet another letter that spring. Teddy said he'd met this girl and was going to be married. He explained that his father had died a couple of years ago and he was wondering if Mrs. Thompson might agree to sit in the place at the wedding that was usually reserved for the mother of the groom. Of course, Mrs Thompson did. จากคุณ : พี่ทู (Patunga) เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 53 07:58:53

ความคิดเห็นที่ 19 And guess what? She wore that bracelet, the one with several rhinestones missing. And she made sure she was wearing the perfume that Teddy remembered his mother wearing on their last Christmas together. They hugged each other, and Dr. Stoddard whispered in Mrs.Thompson's ear, "Thank you, Mrs. Thompson, for believing in me. Thank you so much for making me feel important and showing me that I could make a difference." จากคุณ : พี่ทู (Patunga) เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 53 08:00:13

ความคิดเห็นที่ 20 Mrs. Thompson, with tears in her eyes, whispered back. She said, "Teddy, you have it all wrong. You were the one who taught me that I could make a difference. I didn't know how to teach until I met you." จากคุณ : พี่ทู (Patunga) เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 53 08:00:40

ความคิดเห็นที่ 21 .. จบแระ  หวังว่า จะได้ข้อคิดดีๆกัน .. จากคุณ : พี่ทู (Patunga) เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 53 08:01:47

ความคิดเห็นที่ 22 Morning with a good Phylosophy+++ I like it , even have to concentrate much to read, haha!! ^ ^ จากคุณ : กาแฟรสเสน่หา เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 53 08:21:46

ความคิดเห็นที่ 23 พี่ทู เค๊าใช้ อากู๋ หา ผมใช้ อากู๋  แปลให้  ( 55555 ใครอ่านรู้เรื่องก็คงเดาเก่ง ) คห 1 : นางทอมป์สันและเทดดี้ : เธอชื่อนางทอมป์สันและเป็น'Teddy'ของเขา ขณะที่เธอยืนอยู่หน้าชั้นเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ของเธอในวันแรกของโรงเรียนที่เธอบอกว่าเด็กโกหก เช่นเดียวกับครูผู้สอนส่วนใหญ่เธอมองไปที่นักเรียนของเธอและบอกว่าเธอรักพวกเขาทั้งหมดเหมือนกัน จากคุณ : น้าแสบ เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 53 09:59:40

ความคิดเห็นที่ 24 คห 2 : แต่ที่เป็นไปไม่ได้เพราะมีในแถวหน้า, slumped ในที่นั่งของเขาเป็นเด็กผู้ชายเล็ก ๆ ที่มีชื่อ Teddy Stoddard นางทอมป์สันได้จับตาดูเท็ดดี้ปีก่อนและสังเกตเห็นว่าเขาไม่ได้เล่นได้ดีกับเด็กคนอื่น ๆ ที่เสื้อผ้าของเขาได้ยุ่งและว่าเขาอย่างต่อเนื่องจำเป็นต้องอาบน้ำ และเทดดี้อาจจะไม่เป็นที่พอใจ จากคุณ : น้าแสบ เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 53 10:00:36

ความคิดเห็นที่ 25 คห 3 - 5 : มันมีจุดที่นางทอมป์สันจริงจะนำความสุขในการทำเครื่องหมายเอกสารของเขาด้วยปากกาสีแดงแบบทั่วไป, การทำตัวหนา X ของแล้ววาง"F"ขนาดใหญ่ที่ด้านบนของเอกสารของเขา ที่โรงเรียนที่นางทอมป์สันสอนเธอจำเป็นต้องสอบทานระเบียนที่ผ่านมาเด็กแต่ละคนและเธอใส่ออกเทดดี้ของจนกว่าจะหมด แต่เมื่อเธอตรวจสอบไฟล์ของเขาเธอได้ในราคาแปลกใจ ครูผู้สอนชั้นประถมศึกษาปีเท็ดดี้แห่งแรกของเขียนว่า"เท็ดดี้เป็นเด็กที่สดใสพร้อมกับหัวเราะ. เขาจะทำงานของเขาอย่างเรียบร้อยและมีมารยาทดี ... เขาคือความสุขที่จะรอบ." จากคุณ : น้าแสบ เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 53 10:02:31

ความคิดเห็นที่ 26 คห 6 - 10 : ครูผู้สอนชั้นประถมศึกษาปีที่สองของเขาเขียนว่า"เท็ดดี้เป็นเด็กที่เยี่ยม, ชอบมากโดยเพื่อนร่วมชั้นของเขา แต่เขาเป็นทุกข์เพราะแม่ของเขามีโรคขั้วและชีวิตที่บ้านจะต้องมีการต่อสู้." ครูผู้สอนชั้นประถมศึกษาปีที่สามของเขาเขียนว่า"ความตายของแม่ของเขาได้ยากบนเขา. เขาจะพยายามทำดีที่สุดของเขา แต่พ่อของเขาไม่ได้แสดงความสนใจมากและชีวิตที่บ้านของเขาเร็ว ๆ นี้จะมีผลกับเขาหากขั้นตอนบางอย่างไม่ดำเนิน." ครูผู้สอนชั้นประถมศึกษาปีที่สี่ของเทดดี้เขียนว่า"เท็ดดี้ถอนตัวและไม่ได้แสดงความสนใจในโรงเรียนมาก. เขาไม่ได้มีเพื่อนมากและเขาบางครั้งนอนในชั้นเรียน" โดยตอนนี้นางทอมป์สันตระหนักถึงปัญหาและเธออับอายขายหน้าของตัวเอง แม้เธอรู้สึกแย่ลงเมื่อนักเรียนของเธอมานำเสนอคริสมาสต์ของเธอในริบบิ้นห่อกระดาษที่สวยงามและสดใสยกเว้นเทดดี้ของ ปัจจุบันของเขาคือห่องุ่มง่ามในหนักกระดาษสีน้ำตาลที่เขาได้รับจากถุงซุปเปอร์มาร์เก็ต นางทอมป์สันเอาปวดเพื่อเปิดในกลางนำเสนออื่น ๆ โดยตอนนี้นางทอมป์สันตระหนักถึงปัญหาและเธออับอายขายหน้าของตัวเอง แม้เธอรู้สึกแย่ลงเมื่อนักเรียนของเธอมานำเสนอคริสมาสต์ของเธอในริบบิ้นห่อกระดาษที่สวยงามและสดใสยกเว้นเทดดี้ของ ปัจจุบันของเขาคือห่องุ่มง่ามในหนักกระดาษสีน้ำตาลที่เขาได้รับจากถุงซุปเปอร์มาร์เก็ต นางทอมป์สันเอาปวดเพื่อเปิดในกลางนำเสนออื่น ๆ จากคุณ : น้าแสบ เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 53 10:04:47

ความคิดเห็นที่ 27 คห 11 - 16: บางส่วนของเด็กเริ่มที่จะหัวเราะเมื่อเธอพบสร้อยข้อมือ rhinestone กับบางส่วนของหินที่ขาดหายไปและขวดที่เต็มหนึ่งในสี่ของน้ำหอม แต่เธอ stifled เสียงหัวเราะของเด็ก ๆ เมื่อเธอร้องอุทานว่าสวยสร้อยข้อมือถูกวางไว้ในและ dabbing บางส่วนของน้ำหอมบนข้อมือของเธอ Teddy Stoddard อยู่หลังเลิกเรียนในวันนั้นเพียงนานพอที่จะพูดว่า"นางทอมป์สัน, วันนี้คุณกลิ่นเช่นเดียวกับแม่ของฉันเคย. หลังจากที่เด็กซ้ายเธอร้องไห้เป็นเวลาอย่างน้อยหนึ่งชั่วโมง มากในวันนั้นเธอออกจากการเรียนการสอนการอ่านและการเขียนและคณิตศาสตร์ แต่เธอเริ่มสอนเด็ก ๆ นางทอมป์สันให้ความสำคัญเป็นพิเศษต่อเทดดี้ ขณะที่เธอทำงานร่วมกับเขาให้ความคิดของเขาดูเหมือนจะมีชีวิต มากขึ้นเธอสนับสนุนให้เขาได้รวดเร็วยิ่งขึ้นเขาตอบ โดยสิ้นปี, เทดดี้ได้กลายเป็นหนึ่งในเด็กที่ฉลาดในชั้นเรียนและแม้จะมีเธออยู่ว่าเธอจะรักเด็กทุกคนเดียวกัน, เทดดี้กลายเป็นหนึ่งในของเธอ"สัตว์เลี้ยงของครู." ปีต่อมาเธอพบทราบภายใต้ประตูของเธอจากเท็ดดี้บอกเธอว่าเธอยังคงเป็นครูที่ดีที่สุดที่เขาเคยมีในชีวิตทั้งหมดของเขา หกปีผ่านไปก่อนที่เธอจะได้รับทราบอีกจากเท็ดดี้ แล้วเขาเขียนว่าเขามีปลายโรงเรียนมัธยมที่สามในชั้นเรียนของเขาและเธอยังคงเป็นครูที่ดีที่สุดที่เขาเคยมีในชีวิตทั้งหมดของเขา จากคุณ : น้าแสบ เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 53 10:06:52

ความคิดเห็นที่ 28 คห 17 - 20: จากนั้นอีกสี่ปีผ่านไปยังตัวอื่นมา ครั้งนี้เขาอธิบายว่าหลังจากที่เขาได้รับการศึกษาระดับปริญญาตรีของเขาเขาก็ตัดสินใจที่จะไปนิดหน่อยเพิ่มเติม จดหมายอธิบายว่าเธอยังคงเป็นครูที่ดีที่สุดและชื่นชอบเขาเคยมี แต่ตอนนี้ชื่อของเขาเป็นเพียงเล็กน้อยอีกต่อไป -- ตัวอักษรมีการลงนาม, Theodore F. Stoddard, MD เรื่องราวไม่ได้จบที่นั่น คุณจะเห็นมี แต่ตัวอักษรอื่นที่ฤดูใบไม้ผลิ เท็ดดี้กล่าวว่าเขาต้องการพบเธอคนนี้และเป็นไปได้แต่งงาน เขาอธิบายว่าพ่อของเขาได้ตายสองสามปีที่ผ่านมาและเขาถูกสงสัยว่าถ้านางทอมป์สันอาจตกลงที่จะนั่งอยู่ในสถานที่ที่จัดงานแต่งงานที่มักจะสงวนไว้เพื่อให้แม่ของเจ้าบ่าว แน่นอนว่านางทอมป์สัน และเดาอะไร เธอสวมสร้อยข้อมือที่หนึ่งมีหลาย rhinestones หายไป และเธอทำให้แน่ใจว่าเธอใส่น้ำหอมที่เท็ดดี้จำได้ว่าแม่ของเขาสวมใส่ในวันคริสต์มาสสุดท้ายของพวกเขากัน พวกเขากอดกันและ ดร. Stoddard กระซิบข้างหูของ Mrs.Thompson',"ขอบคุณนางทอมป์สัน, ให้เชื่อในฉัน. ขอขอบคุณมากสำหรับการทำให้ผมรู้สึกสำคัญและแสดงฉันว่าฉันสามารถสร้างความแตกต่าง." นางทอมป์สัน, ด้วยน้ำตาของเธอกลับกระซิบ เธอกล่าวว่า"เท็ดดี้, คุณมีมันผิดทั้งหมด. เธอเป็นคนที่สอนฉันว่าฉันสามารถสร้างความแตกต่าง. ผมไม่ทราบวิธีการสอนจนกว่าฉันจะได้พบกับเธอ." แก้ไขเมื่อ 22 พ.ย. 53 10:09:46 จากคุณ : น้าแสบ เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 53 10:08:13

ความคิดเห็นที่ 29 ปล. เคยอ่านมาแล้ว   แต่อ่านอีก ก็ชอบ :) จากคุณ : น้าแสบ เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 53 10:10:02

ความคิดเห็นที่ 30 ปล อีกที คห 9 กับ 10 ข้อความพี่ทู มันเบิ้ล ผมก็เลยแปลเบิ้ลตาม :P จากคุณ : น้าแสบ เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 53 10:12:28

ความคิดเห็นที่ 31 .. แล้ว คห.21 ไม่แปลด้วยล่ะ   จากคุณ : พี่ทู (Patunga) เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 53 10:15:34

ความคิดเห็นที่ 32 แปลให้ก็ได้ คห 21 : We look forward to the end แra good ideas together. จากคุณ : น้าแสบ เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 53 12:42:26

ความคิดเห็นที่ 33 .. ทั้ง Capture ทั้ง Copy ทั้ง Paste ... ไม่มีคนอ่านเลย ... ไม่น่าเสียเวลา เร้ยยยยยยยยย   จากคุณ : พี่ทู (Patunga) เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 53 12:55:55

ความคิดเห็นที่ 34 .. ทั้ง Capture ทั้ง Copy ทั้ง Paste ... ไม่มีคนอ่านเลย ... ไม่น่าเสียเวลา เร้ยยยยยยยยย   จากคุณ : พี่ทู (Patunga) เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 53 12:56:10

ความคิดเห็นที่ 35 อ่านกันสองคนก็ได้ นิ :P จากคุณ : น้าแสบ เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 53 14:07:18

ความคิดเห็นที่ 36 ให้ gift พี่ทู ก็ได้  กันน้อยใจ จากคุณ : น้าแสบ เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 53 14:34:13

ความคิดเห็นที่ 37 ขอบคุณค่ะ น้าทู และได้ข้อคิดดีๆแน่นอน จากคุณ : วิเชียรมาศ1 เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 53 17:04:38

ความคิดเห็นที่ 38 มาแล้วๆๆ อย่าน้อยใจไป หัวจะเถิก แล้ว จากคุณ : สีไม้น้ำ เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 53 19:26:19

ความคิดเห็นที่ 39 อ่านทั้งสองแบบค่ะ อ่านของน้าแสบแล้วปวดตับ 555555 จากคุณ : ส้มแป้น.. เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 53 21:39:41

ความคิดเห็นที่ 40 มาตอบก่อน  เด๋วกลับขึ้นไปอ่านทั้ง 2 แบบเลย ภาษาอังกฤษไม่ค่อยแข็งแรงครับ 555 จากคุณ : knvip เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 53 13:16:13