 |
เริ่มจากวางแผนจะแต่งงานกับคุณแฟน (หลายปีมาและ) ก็เลยเริ่มคิดๆ อยากได้บ้านของตัวเอง
จริงๆ บ้านเดิมของคุณพ่อคุณแม่ก็อยู่ได้ เพราะพี่ๆ 2 คนแต่งงานแยกบ้านกันไปหมดแล้ว
เหลือคุณพ่อคุณแม่อยู่กับพี่เลี้ยงเท่านั้น แต่ด้วยความที่อยากมีพื้นที่ส่วนตัว แบบว่าจะทำอะไร จะแต่งบ้านสไตล์ไหน
จะไปต่างจังหวัด จะไปดูหนังรอบดึก ก็ทำได้ตามใจเราทั้งคู่ (อยู่กับพ่อแม่ บางทีเราชออกไปดูหนังหรือไปกินข้าวกลับกันมา 4-5 ทุ่ม
เค้าก็เริ่มบ่นๆ และ ตามประสาคนแก่ นอนดึก ตื่นเช้า) ประกอบกับพอมีงบประมาณกันอยู่ก้อนนึง
เลยเอานะ แต่งงานแล้ว ก็ช่วยกันสร้างครอบครัว สร้างบ้านใหม่ด้วยกันเลย
เลยเริ่มตระเวนดูบ้าน ตอนนั้นปี 2549 ได้ ก็เจียมเนื้อเจียมตัวและด้วยความที่ตั้งใจว่าจะอยู่กันสองคนก่อน
อีกซัก 4-5 ปีค่อยคิดมีน้อง เลยไปดูทาวเฮ้าส์ ตอนนั้นจำได้ว่าเป็นของ AP ไปดูบ้านตัวอย่าง สวยมากกกกกกก
น่ารัก น่าอยู่ พื้นที่ใช้สอบลงตัวไปซะหมด อุ๊ย ชอบๆ จากนั้นกลับมาหาข้อมูลในอินเตอร์เน็ต search ทาวเฮ้าส์
,,,เพื่อนบ้านเสียงดัง,,,,,,โดนจอดรถปิดรั้ว,,,,,ผนังร่วมไม่กั้นเสียง.....ข้างบ้านต่อเติมชิดรั้ว ฯลฯ
เอ่อ ไม่ไหวมั๊ง ปัญหาเหล่านี้ดูแก้ลำบาก แบบว่าคนอยู่ก็ส่วนหนึ่ง แต่สถานการณ์ที่บังคับทางอ้อมก็ส่วนหนึ่ง
แต่ตอนนั้นเราไม่รีบ เพราะทางพ่อกับแม่ อยากให้แฟนแต่งเข้ามากกว่า ก็ไซโคสุดฤทธิ์ว่าดูบ้านต้องดูนานๆ
อย่างงั้น อย่างงี้ ซึ่งเราก็เห็นด้วย ก็เอ้า งั้นแต่งก่อนแล้วหาบ้านทีหลัง...จากนั้นเราก็แต่งงาน
แล้วก็เข้ามาอยู่บ้านแม่ จังหวะนั้นเริ่มชินแล้ว มีคนหาข้าวให้กินกับข้าวสั่งเปลี่ยนรายการได้ทุกวัน
งานบ้านไม่ต้องทำ รถก็มีคนล้าง ฯลฯ โอ๊ยยยยยย ข้อดีอีกมากมายจิปาถะ แต่ๆๆๆๆๆ ด้วยความที่ไม่เคยลำบากมั๊ง
เลยยังไม่รู้สึก ยังตั้งหน้าตั้งตาจะหาบ้านตัวเองกันจนได้ แต่ตอนนั้นเริ่มคิดแล้ว อืมถ้าหาบ้านใหม่ขอใกล้บ้านแม่ดีกว่า
ยังไงก็ยังไปๆ มาๆ พึ่งพากันได้ แต่ทาวเฮ้าส์ไม่เอาแล้วนะ ขอผ่านเลยไปดูบ้านเดี่ยวแทน
| จากคุณ |
:
choose_peace  
|
| เขียนเมื่อ |
:
30 พ.ย. 53 22:47:57
|
|
|
|
|
***- เล่าประสบการณ์ตระเวนดูบ้านกว่า 2 ปี ถึงวันนี้ได้บ้านแสนสุขแล้วค่ะ-***
