สงสัย...กรรมจะตามทัน...ล่ะมั้ง
|
 |
ตอนนี้ก็ได้แต่นั่งปลง
สมัยวันรุ่นอยู่บ้านเช่าธรรมดาๆ ไม่เก็บเสียง ด้วยความเมามันส์ในเพลงที่ฟังและเกมส์ที่เล่น ก็เปิดเครื่องเสียงดังๆให้สะใจ จะเสียบทำไมกับหูฟัง ดึกดื่นเที่ยงคืนก็นั่งเล่น ใครหลับใครนอนเรื่องของมัน ฉันจะเล่นเกมส์
วันดีคืนดี คู่สามีภรรยาที่อยู่คอนโดด้านหลังบ้านเราทะเลาะกันโหวกเหวก แอ๊ะ! หรี่เสียงหน่อยดิ๊ เค้าทะเลาะกันเรื่องอะไร ฟังไปฟังมา ทะเลาะกันเรื่องรีโมตทีวี - -* ฟังมาตั้งนาน สาระไม่มี
เปิดเสียงเพลงดังๆบีทหนักๆ กลบเสียงทะเลาะไร้สาระดีกว่า
พอโตมามีบ้านของตัวเอง(อานิสงค์จากบรรพบุรุษสุดที่รัก)
จากเด็กแว๊นๆชอบเปิดเพลงดังๆ เล่นเกมส์dota เติบโตกลายเป็นผู้ใหญ่ที่รักในการอ่านหนังสือ ชอบธรรมชาติและความเงียบสงบ
แต่ผู้ใหญ่บ้านข้างๆยังรักในเสียงเพลงไม่สร่าง ทุกๆเจ็ดโมงเช้าท่านจะมาเปิดเครื่องเสียงรถยนตร์ที่จอดอยู่ข้างบ้านเรา เสียงเบสกระหึ่มเก้าอี้สะเทือน อา...ช่างเป็นนาฬิกาปลุกที่วิเศษจริงๆ เมื่อคืนนั่งอ่านหนังสือเตรียมสอบถึงตีสอง กว่าจะนอนก็เกือบตีสาม ...สี่ ห้า หก เจ็ด อา...ได้นอนเพียงสี่ชั่วโมง
เป็นอย่างนี้อยู่เป็นเดือน จากปลุกแค่ตอนเจ็ดโมงเช้า เดี๋ยวนี้ช่วงแดดร่มลมตก ท่านผู้ใหญ่บ้านข้างๆก็เดินมาเปิดเครื่องเสียงกระหึ่มเก้าอี้สะเทือนอีก เรานั่งอ่านหนังสือกฏหมายอยู่(เตรียมสอบเช่นเคย) บังเกิดโทสะจริต แMร่งเอ้ย! Gru จะฟ้อง ม อึ ง เปิดประมวลพรึบพรั่บ...อนิจจา...ความผิดลหุโทษ
ย้อนกลับไปเมื่อสมัยแว๊นๆ เล่นเกมส์ยันตีสองตีสาม (แน่นอนว่าเปิดเครื่องเสียงและไม่เสียบหูฟัง) มีผู้หญิงมากดกริ่งบ้านเรา เราก็เลยวิ่งลงไปดู สงสัยว่าใครมากดกริ่งตอนตีสาม
"น้องคะ ช่วยหรี่เสียงวิทยุลงหน่อยได้ไม๊คะ ห้องพี่อยู่ทางด้านหลังห้องน้อง พี่นอนไม่หลับเลยค่ะ"
แม้ตอนนั้นเราจะแว๊น แต่ด้วยความมีสำนึกอยู่บ้าง จากนั้นมาเราก็เลยเสียบหูฟังแทน (และโดนพ่อสวดยับโทษฐานทำความวุ่นวายให้ผู้อื่น T_T)
สงสัยจะเป็นกรรมที่ทำไว้กับพี่ผู้หญิงท่านนั้น เราเลยมาเจอเหตุการณ์เสียเอง แต่ก็ทำให้เราคิดขึ้นได้ว่า เพราะพี่ผู้หญิงคนนั้นมาพูดกับเราดีๆ เราจึงหยุดเปิดเสียงรบกวนคนอื่น ดังนั้น ถ้าเราไปพูดกับผู้ใหญ่ข้างบ้านเราดีๆ ท่านก็คงหยุดพฤติกรรมเปิดเครื่องเสียงเก้าอี้สะเทือนเช่นกัน
อนิจจา....ใช่ว่าจิตสำนึกดีๆจะมีในทุกตัวคน
แม้จะบอกดีๆอย่างมนุษย์ควรจะทำ ท่านก็ยังไม่เปลี่ยนแปลง ยังคงปลุกเราเจ็ดโมงเช้าเก้าอี้สะเทือนเหมือนเดิม และแน่นอน ช่วงเย็นแดดร่มลมตกท่านก็ออกมาเปิดเครื่องเสียงในรถอีก เฮ้อ หนามยอก ต้องเอาหนามบ่ง
เราก็เลยเปิดเครื่องเสียงเรากระแทกกลับไปมั่ง (เหตุการณ์นี้เคยเอามากล่าวในห้องนี้แล้วครั้งหนึ่ง) ผลคือ ท่านผู้ใหญ่ก็ดีขึ้นมาก ไม่คอยปลุกเราตอนเจ็ดโมงเช้าอีกเลย แต่เปลี่ยนมาจอดรถหน้าบ้านเราแทน
เราคิดว่าคงจะได้อยู่บ้านอย่างเงียบสงบเสียที แต่วันดีคืนดี ท่านเจ้าของอู่รถหน้าหมู่บ้านกลับคึก อยากเปิดเครื่องเสียงในที่ทำงานของท่านเช่นกัน
อนิจจา....จากเก้าอี้สะเทือน เปลี่ยนมาเป็นหน้าต่างกระจกสะเทือน
ตอนนี้เราก็ได้แต่ทำใจ ปลงๆไป กลัวเดินไปบอกแล้วเจอไขควงตอกกลับมา คนเราเดี๋ยวนี้อารมณ์เอาแน่ไม่ได้ กลัวจะเป็นอย่างแพทย์หญิงมุกที่กำลังเป็นข่าวในเฉลิมไทยอยู่ตอนนี้
กรรมใดใครก่อ...กรรมนั้นย่อมคืนสนอง
| จากคุณ |
:
lady gale gale  
|
| เขียนเมื่อ |
:
20 มิ.ย. 54 14:15:23
|
|
|
| 
