อ่านแล้วซึ้งมาก จขกท ขอให้ได้พบแต่สิ่งดีๆในชีวิตนะคะ เรื่องราวทำนองนี้ไม่ได้มีแต่เรื่องของ จขกท เท่านั้นค่ะ ไม่เข้าใจเหมือนกัน ความสำนึกความเป็นแม่ของคนบางคนไม่มีเลยหรือ อ่านแล้วเจ็บปวด ช่างทำได้ มีอีกเยอะที่เจอในลักษณะนี้ มีเรื่องมาแชร์เหมือนกัน สาวภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ไปทำงานภาคตะวันออกกลาง เมื่อหลายปีมาแล้ว รายได้ดี ความหวังที่สูงสุดคือ ให้พ่อ แม่ มีบ้านและที่ดินได้พักอาศัยไม่น้อยหน้าใคร น้องๆได้เรียนหนังสือ เกือบสิบปี ที่เธอไม่ได้กลับเมืองไทย ส่งแต่เงิน เธอภูมิใจบ้านหลังใหญ่งดงามที่ พ่อ แม่ ถ่ายรูปส่งไปให้ ทุกคนกินดีอยู่ดี ขี่รถเครื่องกันคนละคัน เมื่อหมดสัญญาจ้าง เธอรีบกลับบ้าน ฝ้นถึงบ้านหลังงาม ในชีวิตเธอไม่เคยมี เธอหวังจะอยู่ให้มีความสุข เงินที่มีติดตัวมา จะซื้อรถมือสองสักคัน ไว้พาพ่อ แม่ ไปไหนๆได้เพราะแก่แล้ว
เธอเล่าด้วยน้ำตาซึมว่า ไม่มีที่ดินและบ้าน ตามรูปถ่าย สภาพบ้านที่เคยอยู่อาศัยปลูกในที่ญาติ อยู่ในสภาพทรุดโทรม เงินเป็นล้านๆที่ส่งให้ ทุกคนในบ้านใช้กันอย่างสนุก พ่อ พูดกับเธอว่า เจ้ามีเงินติดตัวมาคงอีกหลายเด้อ เอามาเฮทบ้านใหม่ก็ได้
เธอหันหลังกลับทันทีด้วยความเจ็บปวด เข้ากรุง สู้และสร้างตัวใหม่ ขาดการติดต่อทางบ้านมาเกือบยี่สิบปีแล้ว ปัจจุบันอายุห้าสิบกว่า เธอมีพร้อมทุกอย่างเพราะความขยัน มีครอบครัวที่ดี
ฟังแล้วเหมือนนิยายน้ำเน่า แต่ก็มีจริงๆ
+++บ้านที่สร้างจากน้ำใจของคนไทย..ไม่ทิ้งกัน+++
