***เมื่อชีวิตเริ่มต้นจะมีบ้านหลังแรกกับเค้าสักที หนทางจะเป็นอย่างไรหนอ****
|
|
หลังจากโดนน้ำท่วมครั้งใหญ่กระหน่ำจนบ้านเช่าหลังน้อยยับเยินไปทั้งหลังเกินกว่าเจ้าของจะซ่อมแซมให้เสร็จได้รวดเร็ว ชีวิตที่เคยอบอุ่นกับบ้านหลังนี้ก็ต้องจบลงเมื่อวันที่ 23 ต.ค. 2554 พร้อมกับหอบลูกน้อยวัย 5 เดือน กับแมวเปอร์เซียขนฟูฟ่องกลับไปตั้งหลักที่บ้านนอก
เป็นเวลากว่าครึ่งปีแล้ว ที่ต้องฝากสิ่งอันเป็นที่รักไว้กับแม่ที่บ้านเกิด ไม่ว่าจะเป็นลูกชายหัวแก้วหัวแหวน แมวน้อยแสนซน ตลอดจนข้าวของมากมายก่ายกองเป็นภูเขา แล้วเกี่ยวแขนกับสามีกลับมาอาศัยอยู่ที่บ้านพี่สาว เพราะต้องก้มหน้าก้มตาทำงานในเมืองกรุงกันต่อไป ซึ่งก็สะดวกสบายและไม่มีอะไรให้ต้องกังวลใจ
แต่ใจก็ยังใฝ่ฝันอยากมีบ้านสักหลังกับเค้าบ้าง ซึ่งก็เป็นฝันที่คงไม่ต่างจากใครหลายๆ คนในห้องชายคาแห่งนี้ ที่พอแลเห็นหลังคาบ้านคนอื่นเค้าก็ได้แต่เฝ้าฝันอยากมีเป็นของตัวเองบ้าง อิอิ
คุยกับคู่ชีวิตทุกวี่วันว่าจะเอาอย่างไรกับชีวตครอบครัว ผลสรุปออกมาว่า เมื่อเรามีครอบครัว ครอบครัวก็ต้องอยู่กันพร้อมหน้าพ่อ แม่ ลูก และแมวน้อยอีก 2 หน่อ ตัดสินใจแน่วแน่ก็เริ่มหาบ้านแบบพลิกแผ่นดิน ข้อแม้ก็แสนจะมากมาย ทั้งงบประมาณตามกำลัง ทำเลอย่างที่ใจผูกพัน ไม่ไกลที่ทำงาน ใกล้โรงเรียนลูกในอนาคต เดินทางสะดวก แม้จะมีรถขับแต่ก็ต้องเดินทางด้วยขนส่งมวลชนได้สะดวกเผื่อยามฉุกเฉิน ฯลฯ
เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก ท้อไปก็หลายหน เสียน้ำตาไปก็หลายครั้งเพราะการหาบ้านให้ถูกใจมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยให้ตายเถอะ!!!! แต่ฟ้าหลังฝนก็สดใสราวกับปาฏิหารย์ เพราะในที่สุดก็หาบ้านอย่างที่ใจต้องการบนทำเลที่ใช่ในราคาที่ผ่อนไหวจนได้ แม้จะเป็นบ้านมือสองแต่ก็รู้สึกหลงรักอย่างบอกไม่ถูก
พรุ่งนี้เป็นการเริ่มต้นก้าวแรกในการทำตามความฝันอันยิ่งใหญ่ ด้วยการถือสัญญาจะซื้อจะขายบ้านไปทำสัญญากับเจ้าของบ้านพร้อมวางเงินมัดจำ ต่อจากนี้จะเป็นอย่างไรต่อไป ขอกำลังใจคนอยากมีบ้านในห้องชายคามาช่วยกันลุ้นหน่อยนะคะ แล้วจะอัพเดทความคืบหน้าให้คนมีฝันเหมือนกันเรื่อยๆ จ้า
สาธุ.........หนทางไม่ต้องถึงกับโรยด้วยกลีบกุหลาบ แต่ก็ขออย่าจงมีหนามจนเดินต่อไปไม่ถึงก็แล้วกัน
แก้ไขเมื่อ 17 พ.ค. 55 14:13:07
แก้ไขเมื่อ 17 พ.ค. 55 14:11:38
แก้ไขเมื่อ 17 พ.ค. 55 14:10:56
จากคุณ |
:
daonorth
|
เขียนเมื่อ |
:
17 พ.ค. 55 14:10:23
|
|
|
|