Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
บ้าน ที่มาในช่วงวิกฤติ ตอนที่ชีวิตเรามีปัญหา...??? ติดต่อทีมงาน

ในชีวิตเรา เราไม่เคยคิดว่าเราจะมีบ้านเป็นของตัวเอง
เพราะ ตอนเด็กๆเราก็อยู่บ้านหลวง ถึงแม้ว่า แม่เราจะมาปลูกบ้านอยู่เอง
แต่ก็เหมือนกระต๊อปเสียมากกว่า ที่ดินแม่เราก็เช่าเค้าอยู่
(ตอนนี้มันกลายเป็นธาตุอากาศไปแล้วค่ะ)

พอเรามีสามีเราก็เริ่มต้นชีวิตด้วยการอยู่บ้านหลวง...
เราเป็นแม่บ้านอย่างเดียวเลี้ยงลูก 2 คน สามีว่าอะไร เราว่าตาม
อยู่บ้านหลวง 10 ปี จนลูกโต ป.3 ป.4 สามีซื้อที่ดินผืนหนึ่ง

2543...เราย้ายจากบ้านหลวงมาอยู่กระต๊อปที่สร้างบนที่ดินของเราเอง
เงินเดือนจากสามีคนเดียวกับลูกอีก 2 คน แค่พอกินพอใช้ไม่เหลือเงินมากนัก เดือนไหนที่พอมีเหลือบ้าง เราจะซื้อไม้เก็บสะสมไว้...

เราสะสมไม้ไว้ได้มากพอดู ในตอนนั้นราคาไม่แพงค่ะ ไม้ขนาดยาว 1.20 ม.กว้าง 4 นิ้ว หนา 1 เซนต์ เมื่อ 10 กว่าปีที่แล้ว แผ่นละ 10 บาท เราซื้อสะสมไว้ เป็นพันๆเล่ม มันกองกับพื้นบ้าง ตีแปะๆไว้บ้าง โดยที่ไม่เห็นคุณค่าของไม้เหล่านั้น

ปลายปี2551 เราจับได้ว่าสามีนอกใจ มีปัญหากันรุนแรงมาก...เราจะทำอย่างไรกับชีวิต...ในตอนนั้นเรามีเงินอยู่ในบัญชี กว่าสองแสนและรถยนต์อีกหนึ่งคัน (กับไม้กองนั้นเราบอกขายเพื่อนเรา แต่ในตอนนั้นเพื่อนไม่มีเงิน...แต่เราต้องการเงินสด)
เราคิดจะไปจากเค้าแต่เรามานอนคิดทั้งคืนว่า ถ้าเราไปจากที่นี่ เราต้องไปเริ่มต้นใหม่ เราจะไปอยู่อย่างไร ต้องไปเช่าบ้านอยู่แล้วเราจะปลอดภัยมั้ย...คิดเยอะค่ะ สุดท้าย เราว่า เราไม่ไปดีกว่าเราจะอยู่ที่นี่กระต๊อปหล้งนี้

ในตอนนั้นสามีเราไม่กลับบ้านเลยนะ ลูกๆไปเรียน ตจว กันหมด เราต้องอยู่คนเดียวและต่อสู้กับความคิดของตัวเองญาติพี่น้องไม่มี...

กระต๊อปหลังที่อยู่ก็ไม่ปลอดภัยเพราะไม่มีห้องน้ำในบ้านเวลากลางคืนต้องออกมาเข้าห้องน้ำข้างนอก ในตอนนั้นกลัวมาก กลัวสารพัด

ไม้ก็ขายไม่ได้ เราจึงคิดหันกลับมามองไม้กองนี้...เราคิดจะปลูกห้อง(ไม่เคยคิดว่าบ้านเพราะเราคงไม่มีปัญญา)หลังเล็กๆมีห้องน้ำในตัว มีมุ้งลวดติดเหล็กดัด คือให้ผู้หญิงตัวคนเดียวอยู่ได้โดยปลอดภัย

เราโทรไปบอกสามีว่า ...เราจะปลูกบ้านขอรื้อหลังเก่าได้มั้ยเค้าไม่ให้รื้อ   เค้าถามเรากลับมาประโยคหนึ่งว่า
ปลูกแล้วใครจะอยู่ เราตอบโดยไม่ต้องคิดว่า หนูก็อยู่คนเดียว สรุปบ้านหลังเก่าก็ไม่ได้รื้อ

ต้นปี2552 เราจัดแจงติดต่อช่าง...กว่าจะได้ลงมือทำเป็นช่วงก่อนเข้าพรรษา และสามีเราไปบวชค่ะ
เค้าลางานได้ 3 เดือน เค้าบวชเพื่อให้จิตใจเค้าสงบแต่ใจเราไม่สงบเลย...


ในเมื่อเค้าเป็นที่ปรึกษาให้เราไม่ได้ ไม่สนใจว่าเราจะทำอะไรไม่เป็นที่ปรึกษาให้ส่วนเราไหนๆก็ไหนๆแล้วเป็นไงเป็นกัน เงินก็ยังไม่มีแต่เราคิดทำการใหญ่ ตัดสินใจแบ่งขายที่เพื่อจะเอาเงินมาทำบ้าน...ให้ช่างเป็นที่พึ่ง เป็นที่ปรึกษา...

เราต้องการอะไรแบบไหน เราก็บอกช่าง ตรงไหนทำแล้วเราไม่พอใจเราก็สั่งทุบ อุปกรณ์ทุกชิ้น ตะปูทุกตัวเราเป็นคนซื้อมาให้ช่าง วันไหนที่ลูกน้องของช่างไม่มา เราทำแทน เราผสมปูน+หิ้วปูน ช่วยช่าง

ไม้ทุกแผ่นของบ้านทั้งหลังผ่านมือเราหมดทุกแผ่นเราเป็นคนคัดให้ช่าง (เรากลัวช่างตัดไม้ทิ้งเพราะเค้าต้องการเร็ว)

ถึงเวลาทำสี เราทาเอง ปีนนั่งร้านทาสี ส่วนหนึ่งจ้างรายวันมาช่วยทาด้วยแต่เราจะทำเองเป็นส่วนใหญ่

ติดเหล็กดัด ติดมุ้งลวด ทำประตูกระจก เราเองที่ติดต่อช่าง...

ในตอนนั้นไม่รู้เอาเรี่ยวแรงมาจากไหน ...

ใช้เวลาสร้างทั้งหมด 3 เดือนเกือบๆ4เดือน พอสามีสึกจากพระ บ้านเสร็จพอดี ... เค้าสึกมาเค้าก็ไม่ยินดียินร้ายกับบ้านเรานะ

แรงบันดาลใจที่ทำให้เรามีแรงที่จะทำบ้านหลังนี้คือลูกค่ะ
เพราะเราเองสมัยเด็กๆก็ไม่มีบ้าน เพื่อนจะไปใครจะมาเที่ยวบ้านเราอายเพื่อนมาก เราจึงคิดว่า ถ้าเราทำบ้านเวลาเพื่อนลูกมาเที่ยว ลูกเราจะได้ไม่อายใคร ถึงแม้ว่า บ้านเราหลังจะเล็ก แต่เราก็ยังมีบ้านอยู่ เราใช้วิกฤติให้เป็นโอกาส

ใครก็ตามถ้าเกิดเหตุการณ์ร้ายในชีวิต อย่าหันเหไปในทางที่ผิดค่ะค่อยๆคิดแล้วสิ่งดีๆจะตามมา

ขอบคุณค่ะ

ปล.เดี๋ยวนี้ครอบครัวเราปรกติสุขแล้วนะคะ

ปล2 ลูกๆชอบมากค่ะกับบ้านหลังนี้ เวลาที่ลูกกลับมาบ้าน ลูกไม่ออกไปไหนเลย


.แก้คำผิดค่ะ

*******************************************************

ขอบคุณทุกท่านค่ะ ที่ได้เป็นกะทู้แนะนำ

คิดแล้วก็ใจหาย ถ้าในตอนนั้นเพื่อนเรามีเงิน (ไม้ทั้งหมดที่มีน่าจะไม่เกินสามหมื่นบาท)เราคงขายไม้ให้เค้าไปแล้ว
เพราะความวู่วาม อารมณ์ชั่ววูบ ไม่ไตร่ตรอง ดืที่ว่า เพื่อนไม่มีเงิน...

บ้านเราทำแบบง่ายๆค่ะ เท่าที่ผู้หญิงคนหนึ่งจะทำได้

ข้างนอกเป็นปูน ข้างในใช้ไม้แผ่นละ 10 บาท(ที่เรามองไม่ออกว่าจะเอาไปทำอะไรในตอนนั้น) ใช้ถังลมยิง เป็นฝ้าและข้างฝาค่ะ และมีป่าไผ่ล้อมรอบ มันจึงเย็น

แต่ที่ติดแอร์เพราะ เวลาหน้าร้อนลูกกลับบ้านมาพักผ่อน ลูกจะได้อยู่สบาย
แต่วันปกติเราไม่เคยเปิดแอร์เลยค่ะ
ไปไหนกลับมา เมื่อถึงบ้าน มีความสุขที่สุด

.

แก้ไขเมื่อ 26 ก.ค. 55 20:20:21

แก้ไขเมื่อ 26 ก.ค. 55 16:37:47

จากคุณ : 18 นะไม่ใช่อายุแต่เป็นมงกุฏ
เขียนเมื่อ : 26 ก.ค. 55 15:42:59

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com