Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom


    เตรียมตัว......"ตาย"

    จากทู้นี้นะคะ...http://topicstock.pantip.com/isolate/topicstock/2008/02/M6366383/M6366383.html


    หลังจากกลับมาแล้ว..ก็ได้ปฏิบัติเกือบต่อเนื่อง  เกือบเลิกกลางคัน  ดีแต่ว่าน้องสาว บีบู้บี้  ได้ไปปฏิบัติด้วย กลับมาแล้วก็เลยเป็นทั้งน้องสาวและกัลยานมิตร  คอยเตือน เสมอๆ จนไม่ปฏิบัติไม่ได้..


    จนเดี๋ยวนี้กลายเป็นกิจวัตรประจำวันที่ต้องปฏิบัติ...


    อยากเล่าว่า   ได้อะไรจากการปฏิบัตินี้    ได้"สติ"  ค่ะ...

    ตัวเองจะบอกตัวเอง......ตัวเองจะเตือนตัวเอง...

    ตั้งแต่อยู่ที่ศูนย์คราวแรกในวันสุดท้าย....มองเห็นคนที่เขาไม่ปฏิบัติอย่างเคร่งครัด   นึกหมั่นไส้  นึกว่าเขาในใจว่า  "มาทำไม๊   มาแล้วไม่ทำอะไร มากินมานอน ให้เปลืองปล่าวๆ"

    แว๊บบบบนึง.....ได้ยินเสียงจากใจตัวเองบอกมาว่า"ช่างเขาเถอะ  เขามาก็ดีแล้ว...กลับไปเขาอาจนำหลักการนี้ไปปฏิบัติก็ได้"


    เกิดอัศจรรย์ใจ...นี่คืออะไร....

    อีกแป๊บนึง...ความคิดนี้แทรกตามมา..."เดี๋ยววันกลับจะฝากวาจาเชือดเฉือนให้เจ็บๆสักกะหน่อย"

    แต่..."ทำไมไม่บอกเขาดีๆหล่ะ"    เป็นเสียงจากใจตามมาอีก...

    นี่คือความอัศจรรย์  ที่ได้รับในการไปครั้งแรก.....

    มันเป็นเสียงดังจากใจ ที่ชัดเจนมากๆๆๆๆๆๆๆ..........

    จนตัวเองตกใจ...นี่คืออะไร..นี่คืออะไร..ไม่เคยมีแบบนี้มาก่อน...

    แต่...ช่วงที่อบรมอ.ศิริพร ท่านบอกไว้ก่อนแล้ว ว่า มีอะไรไม่ต้องถาม

    เพราะ"ใจจะถามใจ ใจจะตอบใจ"  เลยเกิดศรัทธายิ่งๆขึ้น..


    หลังจากกลับมาบ้านแล้ว...ดำรงชีวิตตามปรกติ...ก็จะได้ยินเสียงตัวเอง..

    คอยเตือนตัวเองเสมอๆ...ชัดเจนบ้างไม่ชัดเจนบ้าง...เช่น..

    เวลาคิดเรื่องงาน..ไม่ได้..ก็จะมีเสียงว่า..ทำไม่ไม่ทำอย่างนั้นหล่ะ อย่างนี้หล่ะ

    มีอยู่ครั้งนึงนะ  ชัดเจนมากๆๆ   ขณะขับรถอยู่  กำลังคิด ๆๆๆๆๆ

    ก็มีเสียงจากใจเหมือนมีคนนั่งข้างๆ  บอกว่า  "ฟุ๊งซ่านจัง นะ"


    ตัวเองยังตกใจตัวเอง...รีบดึงสติที่ฟุ๊งลอยไปกลับมา...

    เนี่ย...สดๆร้อนๆ ก่อนไปคราวนี้....เด็กๆสี่ขาที่บ้าน  ชอบไปเล่นที่บ้านข้างๆ

    คุณตาบ้านนั้นก็ชอบใจ เอาอกเอาใจเด็กๆสี่ขา  จนเขาไม่อยากกลับบ้าน..

    บ่อยๆเข้า...ก็ไม่ค่อยยอมกลับ...ไอ้เราก็ต้องไปตาม เข้ามาเก็บก่อนออกจากบ้าน...

    นึกไม่ดีอีกแล้ว..."ฮึ...อยากเลี้ยงหมา...ก็ไม่ยอมไปหามาเลี้ยง...มาวุ่นวายกับหมาของเราอยู่ได้ รำคาญ"


    คราวนี้ ชัดเจนมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก


    "ก็ไม่เห็นเป็นไรเล๊ย....ถ้าหมาของเราจะไปทำความสุขให้คนอื่นบ้าง..เราน่าจะยินดี"


    อายตัวเองจัง...เนี่ย ใจถามใจ ใจตอบใจ...ไม่มีใครสอนใครได้เท่ากับตัวเองสอนตัวเองค่ะ...

    เลยเกิดความคิดที่จะพาลูกไปค่ะ...ปรกติทางศูนย์จะไม่รับเด็กๆนะคะ

    อย่างน้อยต้องเข้ามหาวิทยาลัยเสียก่อน  เพราะฝึกหนัก เด็กๆอาจจะมีวุฒิภาวะในการอดทน  ยังไม่พออาจจะเสียความตั้งใจแล้วขยาดกับการปฏิบัติไปได้..

    แต่ได้ยืนยันและเคยพาลูกสาวไปดูที่ปฏิบัติจริงๆแล้ว..เลยพาเขาไปค่ะ..



    เพราะการอบรมของที่นี่  ได้ทั้งอบ ทั้งรม   ให้คนที่มาเป็นคนที่คิดได้และได้คิดค่ะ..

    จะคิดและอดทนได้กับทุกสภาวะที่จะเข้ามากระทบทางกายและทางใจ...

    ในความเป็น"แม่"   คิดว่าทุกคนต้องคิดเหมือนกันหมด คือ  อยากให้ลูกพ้นทุกข์  

    เลยพาลูกมาทุกข์ค่ะ...อยากจะเรียกว่า..เตรียมตัวตายก็ได้...

    แหม...ใครบ้างที่จะไม่ตาย...

    ถ้าเราตายไปแล้ว.....ใครจะสามารถช่วยลูกเราได้..ถ้าไม่ใช่ตัวของเขาเอง..

    อยากจะบอกลูกว่า"แม่ จะพาไปเตรียมตัวตาย"

    เฮ้อ......บอกอย่างนี้..ลูกท่าจะมาด้วยหรอกนะ...

    เลยชักชวนเลี่ยงๆๆว่าไปฝึกสมาธิ จะได้อ่านหนังสือจำได้ดี..

    ถ้า ว่าอย่างนี้..ค่อยยังชั่วหน่อย...

    ดีที่ป้าพอเพียง...เป็นคนมีบุญค่ะ  ลูกเป็นเด็กดี..ว่าง่าย(มั้ง)

    ..ลูกก็อาจมีบุญด้วย..ที่มีโอกาสได้เข้ารับการปฏิบัติตั้งแต่อายุยังน้อยๆ

    รูปนี้คือมองจากทางเข้าค่ะ...ที่นี่คือศูนย์2  ค่ะ ไม่ใช่ที่เดียวกับคราวแรก

    เพราะก่อสร้างศาลาใหม่ยังไม่เสร็จค่ะ

     
     

    จากคุณ : ใช้ชีวิตอย่างพอเพียง - [ 21 ต.ค. 51 08:40:46 ]

 
 

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom