ความคิดเห็นที่ 1   อ้าววววววว เมน้ท์ใส่ทู้แล้วไปแล้ว จากคุณ : แห้ว เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 09:22:37 A:117.47.45.189 X: TicketID:163742

ความคิดเห็นที่ 2 ข้อ 1. อั่นละ น่าจะหมายถึง อะล๊าาา (มั๊ง) จากคุณ : แห้ว   เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 08:49:05   ^ ^ น่าจะไม่ใช่นะคะ รอป้าแก่มาตอบดีกว่า กลัวผิด อิอิ จากคุณ : เนื้อคู่ประตูถัดไป เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 09:31:11

ความคิดเห็นที่ 3 มาแล้วครับ ==================== เมื่อวานไปงานแต่งเพื่อนมา..... เจอเพื่อนที่ไม่คิดว่าจะมาด้วย เพื่อนลาออกจากงาน...ย้ายจากระยองกลับมาบ้านที่นคร.. พร้อมกับหนีบสามีกลับมาด้วย555....ดูแลงานขายเคมีภ้ณฑ์ที่บ้าน ...ตอนนี้เปิดร้านเป็น2ร้านแล้วดูแลกันคนละร้านกับสามี แต่ที่เห็นเพื่อนเปลี่ยนไปได้ชัดๆจากสาวออฟฟิศ...กลายเป็นเจ๊ไปซะแล้วเพื่อนชั้น เหอเหอ แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 52 10:24:32 แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 52 09:45:39 จากคุณ : เด็กท้ายรถ เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 09:37:09

ความคิดเห็นที่ 4 วันนี้ขอเลขเดี่ยวนะ จากคุณ : big head เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 09:42:46

ความคิดเห็นที่ 5 ที่ 5 .. จากคุณ : Joey999 เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 09:50:48

ความคิดเห็นที่ 6 มาแว้ว  ตามมาจองที่ก่อน ไปเข้าประชุม จากคุณ : นางพญา...ผู้สง่างาม เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 09:57:11

ความคิดเห็นที่ 7 ด้วยคน จากคุณ : mammanee เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 09:57:48

ความคิดเห็นที่ 8   ตามมาด้วยคนจร้า จากคุณ : แม่ค้าหน้าหวานเจี๊ยบ เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 10:04:38

ความคิดเห็นที่ 9 สวัสดีค่ะ เดือนนี้....คงกล่าวขานกัน....กับเรื่องของ แม่ นะคะ แต่ในความเป็นจริง....แม่..อยู่ในใจเราเสมอค่ะ จากคุณ : @NBC เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 10:05:27

ความคิดเห็นที่ 10 ^ ^ ได้ไอเดียเลยค่ะ ขอบคุณค่ะ   งั้นอีกสักครู่ เรื่องแม่ก่อนดีกว่า อิอิ ---------------------------------------------------------------------------- แต่ที่เห็นเพื่อนเปลี่ยนไปได้ชัดๆจากสาวออฟฟิศ...กลายเป็นเจ๊ไปซะแล้วเพื่อนชั้น เหอเหอ แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 52 09:45:39 จากคุณ : เด็กท้ายรถ   ^ ^ มีร้านต้องกลายเป็นเจ๊เหรอ  T_T  กระซิกๆ ------------------------------------------------------- คุณแหม่ม หายไข้แล้วเหรอคะ   ----------------------------------------------------- เดี๋ยวขอพิมพ์ใบเสนอ  ก่อนนะคะ เสร็จแล้วจะแวะมาเขียนเรื่องที่ค้างไว้จ้า แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 52 10:07:18 จากคุณ : เนื้อคู่ประตูถัดไป เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 10:05:58

ความคิดเห็นที่ 11 โอ้ววว เพื่อนเด็กท้ายสั่งย้ายจังหวัดได้ด้วยแฮะ ----- คำว่า อั่นละ น่าจะตรงกับคำว่า "นั่นแน่" ในภาษาไทยภาคกลาง หลายคำในช้อยส์ผลไม้ และข้ออื่นมันแปลไม่ได้ เกรงว่าจะหยาบคายใช่น้อย อิอิ แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 52 13:22:29 จากคุณ : ตากลม ผมบาง เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 10:10:13

ความคิดเห็นที่ 12 คุณ  @NBC  เกริ่นมาเขียนได้ 2 แนวล่ะ 1. แม่ 2.แม่คุณทูนหัว เกริ่นให้แล้วเขียนกันได้เลย อิ อิ จากคุณ : big head เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 10:10:30

ความคิดเห็นที่ 13 ตามมามุง... จากคุณ : Mr.Confusion (Kingdom of Heaven) เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 10:31:24

ความคิดเห็นที่ 14 ตามมาทันแว๊วววว ติดงานอยู่หลายวัน  งานยุ่งหลายๆ เดี๋ยวจะเล่าเรื่องตัวเองมั่ง ถ้าว่างนะจ๊ะ จากคุณ : Nokwa เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 10:31:53

ความคิดเห็นที่ 15 สวัสดีจ้า.. เอ๊.. มีคนเรียกหานี่เอง ป้าแก่ ถึงนอนไม่หลับมาหลายวัน.. ออกตัวก่อนว่า ที่บ้านป้าแก่ ไม่ได้พูดคำเมืองกัน แต่จากการที่คลุกวงใน กับเพื่อน.. เลยขอตอบดังนี้.. 1.ข้อใดต่อไปนี้ หมายถึงคำอุทานที่แสดงถึงความเจ็บปวด บ่าเฮ้ย = เหมือนคำอุทาน ประมาณว่า อะไรวะ.. อั่นละ  = นั่นแหละ ไอ่ฮ่า  = I ha แอ่นและ  = อันนี้ ไม่รู้ เลยคิดว่า ตอบข้อนี้แหละ 2.ของใดต่อไปนี้อ่านคำว่า "กองอำนวยการ" เป็นภาษาเหนือได้ถูกต้อง ก๋อง-อำ-นวย-ก๋าน  = คิดว่าอันนี้แหละ กอง-อำ-นวย-ก้าน ก๋อง-อำ-น๋วย-ก๋าน กอง-อ๋ำ-นวย-ก๋าน 3. ข้อใดเป็นผลไม้ทั้งหมด บ่าก้วยเต้ด บ่าลำ บ่านาว = มะละกอ ไม่อร่อย มะนาว บ่าก้วยเต้ด บ่าก้วยก๋า บ่าขะหนัด = มะละกอ จำไม่ได้ รู้แต่เป็นผลไม้นี่แหละ สับปะรด (ตอบข้อนี้ ) บ่าฮ่านิ บ่าก้วยเต้ด บ่าขะหลำ  = I-haนี่  มะละกอ  เอ่อ คำนี้ ไม่แปล   บ่าน้อยหน่า บ่าวอกนิ บ่าคำดีควาย = น้อยหน่า ไอ้วอก ประคำดีควาย 4.ข้อใดถือว่าเป็นคำชม ง๊าวง่าว = โง๊โง่ หลวกง่าว = หลวก เป็นคำที่ ประมาณว่า เก่ง ก็คิดว่าข้อนี้แหละ วอกง่าว = ลิงโง่ จั๊ดง่าว = โคตรโง่ 5.คำในข้อได้แสดงถึงอาการล้มแบบก้นจ้ำเบ้า เลิดผะขี้ฮู้ตั่งป่อด   ฮู้ขี้ตั่งผะป่อดเลิด ตั่งป่อดผะเลิดฮู้ขี้ ผะเลิดฮู้ขี้ตั่งป่อด = คิดว่าข้อนี้ => ผะเลิด คือลื่น ฮู้ขี้ ก็ก้น ตั่งปอด ก็คงเป็นล้มจ้ำเบ้า 6. แตงโม คำเมืองพูดว่า ไม่เท่า บ่าเต้า = แตงโม บ่าเท่า ไม่เต้า 7. การกล่าวขอโทษในภาษาเมืองพูดว่า สุมาเต๊อะ = ขอโทษ ฮานิบ่าเฮ้ย หยังอั้นน่ะ = อะไรหยั่งงั้นน่ะ ป้อคิงหยัง = พ่อเมิงสิ ถูกผิดประการใด คงไม่ไม่ใครรู้หรอก.. อิอิ.. แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 52 11:27:09 จากคุณ : ป้าแก่ (elastigirl) เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 10:59:07

ความคิดเห็นที่ 16 หายแล้วค่า คุณเนื้อ เรื่องแม่ใช่มั๊ย คิดก่อนนะ จากคุณ : mammanee เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 11:00:17

ความคิดเห็นที่ 17   กรรม อยู่เชียงใหม่ ตั้ง่แต่เกิด ต้องให้คนที่อื่น มาสอน กำเมือง แล้วววววววววว เฮ้ออออออออ โลกมัน บ่แน่ บ่นอน เนอะ จากคุณ : แห้ว เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 11:00:51 A:117.47.45.189 X: TicketID:163742

ความคิดเห็นที่ 18 ^ ^ คุณแห้วกะคนเมืองกา --------------------------------------------------------- แปลไม่ออกหลายคำ  รู้จักว่าเรา จั๊ดง่าวเลย  T_T จากคุณ : เนื้อคู่ประตูถัดไป เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 11:29:58

ความคิดเห็นที่ 19 สรุปว่า .. กระทู้นี้ คนเหนือ นักขนาด.. ******************************************* วันนี้ งานเยอะ.. เป็ฯธรรมดา ของเช้าวันจันทร์ ต้นเดือน.. ว่าแล้วก็เอาเรื่อง โดนจีบ มาแปะไว้ให้อ่านแก้เซ็งกันไปก่อน.. บ่ายๆ ว่าง ค่อยแวะมานะ.. วันนี้ รวยกิฟกันแล้ว.. แจกมาซะดีๆ.. อิอิ ******************************************* ++ โดนจีบ ตอนที่ 7........แว่วเสียงกำลังใจ ++ ความจริง หลังจากที่หม่าม๊าขึ้นมาเรียนชั้น ม.ปลาย หม่าม๊าก็เริ่ม มีความรู้สึกบ้างอ่ะนะ ตามประสาคนเริ่มเป็นสาวน่ะ เริ่มชอบคนนู้นคนนี้ เริ่มแยกออกว่า มิตรภาพแบบเพื่อนกับแบบหญิงชายน่ะ มันไม่เหมือนกัน เขียนๆมานี่ บางคนจะคิดบ้างไหมว่า หม่าม๊าละเมอไปเองหรือป่าวเนี่ย..ทำไมมีคนมาจีบหลายคนจัง.. คือ.. หม่าม๊าไม่รู้หรอกว่าเขาจีบหรือป่าว.. แต่หลายๆอย่างที่เกิดขึ้นในตอนนั้น มันบ่งชี้ว่า เขา..สนใจเรา.. เพียงแต่ มันเป็นเสี้ยวเล็กๆ ในความทรงจำ ที่ทำให้ระลึกถึง แม้ว่ามันจะไม่มีเหตุต่อจากนั้น.. อาจเป็นเพราะว่า เหตุการณ์เรื่องของแอ๊ด.. ทำให้หม่าม๊าระวังตัว และไม่อยากทำให้ใครเสียใจ (ทั้งโดยตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็ตามเถอะ) ดังนั้น หากหม่าม๊า สัมผัสได้ถึงรู้สึกที่ไม่ธรรมดา ที่ควรมีระหว่างเพื่อน.หม่าม๊าก็จะรีบดีดตัวให้ออกจากวงโคจรของคนๆนั้นเอาไว้ก่อน.. พยายามเกี่ยวข้องให้น้อยที่สุดดีกว่า เพื่อรักษาสัมพันธภาพแบบเพื่อนเอาไว้ให้นานที่สุด และในเมื่อผู้หญิงไม่มีใจ..มันก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น.. เรายังคงรักษาระยะห่างของความสัมพันธ์ ให้หยุดที่ คำว่า “เพื่อน” เท่านั้นเอง.. .. สมัยเรียน หม่าม๊าเป็นเด็กกิจกรรม ต่อมพูดมากแตกตอนที่ช่วยงานโรงเรียน สมัยเรียน ม.3 น่ะ หม่าม๊าเป็นคนนั่งขายบัตรมัจฉากาชาด ใบละ 5 บาท.. นั่งขายตั้งแต่ 5-6 โมงเย็น จนเที่ยงคืน.. ใครเดินผ่านไป ผ่านมา ในรัศมี 20 เมตร เจอหม่าม๊าเรียกรายตัวหมด.. เสียงสดๆ โทรโข่งไม่มี.. ประมาณว่า “คุณพี่เสื้อเขียว แวะก่อนสิคะ มัจฉากาชาดการกุศลค่า ใบล่ะ 5 บาทเท่านั้น.. อ้าว พี่เสื้อแดงยิ้มทำไม..มาเลยค่า แวะเลย สัก 2 ใบดีไหมคะ.. แล้วคุณพี่รูปหล่อคนนั้นจะรีบไปไหนคะ คอนเสิร์ตยังไม่เริ่ม มาแวะก่อนค่ะพี่....” เจื้อยแจ้วแบบนี้ ทั้งคืน.. หมดหน้าที่ตอนเที่ยงคืน พวกของรางวัลเล็กๆน้อยๆ เต็มใต้โต๊ะที่นั่งขายบัตร เพราะคนที่เรียกมาซื้อบัตรน่ะ พอได้ของเล็กๆ เค้าก็ไม่อยากเอา..เอามาให้หม่าม๊ากันหมด.. เพียบ... หิ้วกลับบ้านแทบไม่ไหว.. อิอิ... อ้าว..นอกเรื่องอีกแล้ว.. คือการที่หม่าม๊าเป็นเด็กกิจกรรม ช่วยงานโรงเรียนบ๊อยบ่อย.. เป็นศิษย์รักของอาจารย์ ก็ทำให้เป็นที่รู้จักไปทั้งโรงเรียนเหมือนกันแหละ.. นั่นคงเป็นเหตุผลว่า ทำไมคนรู้จักชื่อหม่าม๊ากันเยอะจัง... คือจะบอกว่า คนในบล๊อกวันนี้.. ชื่อนายโย่ง โย่งภาษาเหนือแปลว่าสูง โย่งเป็นนักเรียนห้องโปรแกรมพละ ซึ่งไม่น่าที่จะมารู้จักกันได้เลย.. แล้วหม่าม๊าก็ไม่รู้ว่าเขามาชอบหม่าม๊าหรือเปล่า รู้แต่ว่า เวลาหม่าม๊าเดินผ่านกลุ่มเด็กพละทีไร.. ต้องมีเสียงแซวโย่งทุกที แล้วโย่งก็จะนั่งเอาแต่ยิ้มหวานมาให้หม่าม๊า... อาจเป็นเพราะว่า หม่าม๊าเป็นสาวตัวสูง ผิดจากเด็กสาวคนอื่นๆละมัง.. สมัยเรียนน่ะ พวกเพื่อนๆ จะประเภท..ชอบจับคู่ให้คนอื่น แล้วก็เก็บมาแซว.. พวกนั้นเลยคิดว่า หม่าม๊าตัวสูงเหมาะกับโย่งดีละมัง เลยแซวๆกันไป.. (อันนี้ หม่าม๊าคิดเองนะ) แต่ตาโย่ง ก็ไม่ได้เอาแต่ส่งยิ้มอย่างเดียวหรอก.. ก็เด็กพละนี่นา.. พวกนี้ หน้าด้านพอตัว.. ดังนั้นบางที โย่งก็เดินเข้ามาคุยทักทายกับหม่าม๊า ซึ่งแน่นอนว่า ต้องมีเสียงวี้ดวิ้วแซวมาจากฝูงเพื่อนตาโย่งเป็นระยะๆ หม่าม๊าก็ไม่เคยคิดอะไรหรอก.. ทีนี้ อยู่มาวันนึง.. ห้องหม่าม๊ากำลังสอบกลางภาควิชาเคมีอยู่ อ.เบญจมาศ อาจารย์ประจำชั้น เป็นคนคุมสอบ.. หม่าม๊าก็นั่งสอบในห้องไป.. นึกบรรยากาศการสอบออกใช่ไหม.. สรรพเสียงเงียบกริบ..การสอบ ใช้เวลา 2 คาบ.. ดังนั้น ช่วงระหว่างคาบวิชา ห้องอื่นก็อาจมีการเดินย้ายห้องเรียนตามวิชาที่ต้องเรียนคาบต่อไป.. ทีนี้ ห้องอีตาโย่งก็ดันเดินผ่านห้องหม่าม๊าพอดี.. ตาคนนี้ก็มองเข้ามาเห็นหม่าม๊านั่งสอบ.. (แต่หม่าม๊าไม่เห็นเค้าหรอกนะ.. กำลังคิดไม่ออกเฟ้ย..) พ่อคุณก็เดินผ่านห้องไป จนเกือบจะพ้นห้องแล้ว.. ตาโย่งก็ตะโกนเสียงดัง ฟังชัดแจ๋ว.. “ขอให้สอบได้นะไก่...” .  สิ้นเสียงอวยพร...ทั้งห้องหม่าม๊า หัวเราะกันกิ๊กกั๊ก.. อาจารย์เบญจมาศ เลยตะโกนว่า ไล่หลังตาโย่งไป ว่าให้เงียบๆหน่อย เพื่อนสอบนะจ้ะ แล้วก็โผล่หน้าเข้ามาถามในห้องว่า .. ไหน. ไก่คนไหน คือห้องหม่าม๊ามี คนชื่อไก่ 3 คน ไง (ไก่ตุ้ย, ไก่เตี้ย, ไก่โย่ง) แล้วเพื่อนสุดเลิฟในห้อง ก็พร้อมใจกันชี้ตัวผู้ต้องหาผู้เป็นต้นเหตุก่อความไม่สงบทันที..  เฮ้อ.. หาเรื่องให้ตรูจริงๆ ตาโย่ง... เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า เด็กพละน่ะ หน้าด้านจริงๆ ไม่รู้จักอายคนอื่นมั่ง..แกไม่อาย แต่........ชั้นอายนะยะ... จากคุณ : ป้าแก่ (elastigirl) เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 11:42:08

ความคิดเห็นที่ 20 ไปกิ๋นข้าวต๋อน ก่อนเน้อ.. จากคุณ : ป้าแก่ (elastigirl) เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 11:48:02

ความคิดเห็นที่ 21 จะพูดถึงแม่ใช่ไหม งั้นให้กับลูกที่รักของแม่ทุกๆคนครับ จากคุณ : ผู้ผ่านทาง เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 11:48:29

ความคิดเห็นที่ 22 เรียงความเรื่อง แม่ของฉัน  อิอิ แม่ของเรา   เป็นคนบ้านนอกของบ้านนอกอีกที เอ๊ะยังไงเนี่ย 555 อย่างที่เคยเล่าตอนนู๊น   ว่าพ่อแม่เราปิ๊งกันจากภาพถ่าย และผู้ใหญ่เป็นคนจับคู่ให้ แม่เราต้องพลัดพรากจากหมู่บ้านนอกแสนไกลในสมัยนั้น   มาอยู่บ้านแม่สามี (คุณย่า)   ซึ่งกิตติศัพท์ความเฮี๊ยบ โด่งดังไกล แม่เราต้องทำงานหนักเหมือนซินเดอเรลล่า งานบ้านทุกอย่าง เลี้ยงลูกเล็ก ๆ  อีกสองคน (ตอนนั้นยังมีสอง)   และยังต้องทำงานของครอบครัวพ่อด้วย ตอนเราเด็ก พอแม่เราทะเลาะกับพ่อ  หนีกลับบ้านนอกไป   พ่อไปตามทีไร ก็กลับมาทุกที   จนตอนหลังแม่คงขี้เกียจเดินทาง  ไม่หนีไปไหนอีกละ แม่ "ที่ผ่านมา อดทนก็เพราะลูก ถ้าไม่อดทนคงไม่มีวันนี้" เรา "แม่ ถามจริง ๆ เถอะ  รักพ่อใช่ป่ะ   พ่อน้องหล่อใช่ป่ะ  ฮั่นแน่ชอบคนหล่อล่ะซี้  แล้วไอ้ที่บอกว่าอดทนเพราะลูก น้องฟังมาตั้งแต่เด็ก ๆ   ตอนนี้ ชักไม่เชื่อแล้วนา" เราว่าจริง ๆ แล้วแม่อยู่เพราะรักพ่อมากกว่า เช่น ตื่นเช้า บีบยาสีฟันไว้ให้พ่อละ  เตรียมเสื้อผ้า ผ้าเช็ดตัว ไว้ให้อาบน้ำ พ่อไม่เคยต้องเปิดตู้เย็นเอง  หิวน้ำก็เรียกแม่ ไปเอาให้ อยากได้อะไร เรียกชื่อแม่  ให้ไปเอามาให้ทุกอย่าง แม่เราไม่ได้เอาใจแต่พ่อเท่านั้น กับลูก ๆ ก็เหมือนกัน   จนติดนิสัยทำอะไรเองไม่เป็น เช่น ให้ลูกล้างจาน  แต่ แม่ "พอละ ๆ หลีกไป  ล้างเอื่อย ๆ ไม่มีเอ็น แม่ล้างเองดีกว่า" พอถูบ้าน แม่  "พอเลย ๆ  ถูไม่สะอาด แม่ทำเอง" ตั้งแต่เด็ก ๆ  ไม่มีโอกาสได้ฝึก  เลยทำงานบ้านไม่เก่งมาถึงทุกวันนี้ T_T (อันนี้ ออกแนวพ่อแม่รังแกฉัน) แม่เราทำเองแทบทุกอย่าง แต่ก็ทำด้วยความรัก  แบบเต็มใจทำ อ้อ มีอีกอย่าง เราเป็นคนกลัวเข็มฉีดยา   ถ้าเป็นไข้ต้องฉีดยา   แม่จะอุ้มเราไว้ให้หมอฉีดยา ครั้งสุดท้ายอุ้มตอนอยู่ชั้นป.6 ละ   อุ้มจนอุ้มไม่ไหว   ตัวเริ่มจะเท่าแม่ละ หลังจากฉีดยาร้องไห้เสร็จ แม่จะจูงไปดูปลาว่ายน้ำในสระของ รพ.ทุกครั้ง ให้ยัยเนื้อฯ ยิ้มได้ แล้วค่อยพากลับบ้าน เรายังไม่เคยเห็นแม่โกรธใคร หรือทะเลาะกับใครเลย (ใครนะจะทำให้แม่เกลียดได้ สงสัยจัง อิอิ) กับพ่อ แม่ก็ไม่เคยเถียง แม่ "พ่ออยากด่า อยากว่าอะไร ก็ปล่อยแกไป  เดี๋ยวโวยวายเสร็จ ก็หายละ  ไม่มีอะไรหรอก  ต้องรู้นิสัยพ่อกันนะ  อย่าไปถือสาแก" พวกเรา "แม่ไม่ลองเถียงให้ดูซักครั้งล่ะ 555" แม่ "เถียงไปก็เท่านั้น ทะเลาะกันป่าวๆ เงียบ ๆ ไว้  เดี๋ยวพ่อก็หยุด" ก็ถูกของแม่  เงียบ ๆ แล้ว เดี๋ยวก็ดีเอง   แต่กลับเป็นว่า  พ่อยิ่งรักแม่มากขึ้นทุกวัน   ทฤษฏีที่ว่า  ผู้ชายจะรักผู้หญิงจาก ร้อยถึงศูนย์  ใช้กับพ่อแม่เราไม่ได้เลย ยิ่งอยู่นาน  ยิ่งรักกันมากขึ้น  สวีทกันไม่สนใจลูก ๆ เล้ย เราถามน้อง "พ่อแม่ไปไหนล่ะ" น้อง " พ่อนอนหนุนตักแม่บนแคร่ใต้ต้นไม้โน่น" เรา " โอ้ มนต์รักอสูร 555" แม้ตอนนี้พ่อจะเสียไปแล้ว   แต่แม่ก็ยังแอบร้องไห้คิดถึงพ่ออยู่เป็นระยะๆ แม่เป็นตัวอย่างที่ดีในเรื่องความอดทน  มองโลกในแง่ดี มีน้ำใจ ไม่คิดร้ายกับคนอื่น เราอยากบอกแม่ว่า หนูรักแม่ที่สุดในโลกค่ะ จากคุณ : เนื้อคู่ประตูถัดไป เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 13:07:47

ความคิดเห็นที่ 23 กระดาษแผ่นเดียว คว้าออเดอร์หลายร้อยล้าน อย่าที่บอกๆไว้แล้วว่าเราเคยทำงานเซลล์มา ด้วยความที่เรียนจบทางช่าง ก็ต้องมาขายเกี่ยวกับเครื่องมือช่าง มีอยู่ช่วงหนึ่ง ว่างงาน ประกอบกับเพื่อนที่เคยเรียนด้วยกันมา ต้องการหาลูกน้องไปร่วมงาน ก็ถูกตามไปสัมภาษณ์ แล้วก็ได้งานขายรอกขายเครน งานนี้ บริษัทอยู่ถึงโน่น บางนาตราดกม.ที่... เรารับผิดชอบภาคตะวันออกทั้งภาค ก็ดี ไม่ต้องข้ามกรุงเทพ เพราะบ้านเราอยู่ทองหล่อนี่เอง เพราะตัวเราขายแบบถึงลูกถึงคน ใช้คติว่าวิ่งเข้าหาลูกค้าก่อน ย่อมได้เปรียบ ขายความประทับใจ คือหาลูกค้าตั้งแต่ถมที่ หรือเริ่มสร้างโรงงาน เพื่อไปวางสเปคให้ลูกค้าเลย แต่ด้วยความที่สินค้าเรา ทำตลาดทีหลังอีกยี่ห้อหนึ่ง ซึ่งเค้ามาก่อน ตลอดจนถึงคุณภาพเครื่องเค้าก็ดีกว่า อะไหล่ และบริการหลังการขาย เค้าก็ดีกว่า สินค้าเราก็เลยขายยากกว่า ถ้าจะเล่นคุณภาพ เราก็สู้ยี่ห้อนั้นไม่ได้ ก็ต้องหาความประทับใจด้านอื่น ด้วยการขายความประทับใจ และการเจาะลึก จึงขายได้ทะลุทะลวงเป้ามาตลอด ครั้งนั้น รู้มาว่า จะมีบริษัทเปิดใหม่ ผลิตสเตนเลส ใหญ่ที่สุดในเอเชียอาคเนย์ บริษัทนี้ต้องใช้รอกเครนจำนวนมาก และขนาดใหญ่ ราคาก็ต้องสูงไปด้วย ราคาตรง ยกเว้นภาษี เพราะได้ BOI สืบไปสืบมา ได้เข้าไปติดต่อหลายต่อหลายเที่ยว ทำท่าว่าจะหลุด เพราะสู้ราคาไม่ได้ ราคาห่างไกลกันมาก ส่วนเรื่องคุณภาพ ผู้ซื้อมองว่าเป็นเยอรมันเหมือนกัน ไม่น่ามีปัญหา เราก็ซื้อยา "ทัมใจ" ไว้แล้วล่ะ เช้าวันหนึ่ง ไปที่บริษัทแต่เช้า ยังไม่ถึงเวลาเริ่มงาน ก็ตรงไปกินข้าวที่โรงอาหารก่อน ที่นั่นก็มีหนังสือพิมพ์ให้อ่าน ก็แบ่งๆกันอ่านคนละใบสองใบ เราได้หน้าสาม,สี่ ของหนังสือพิมพ์หัวเขียว อ่านหน้าสี่ ดูรูป เอ๊ะ...นั่นรูปท่าน ป. ประธานบริษัทโน้น กับท่าน ก. ประธานบริษัทเรานี่ กำลังคุยกันสนิทสนม ตามข่าวว่าเป็นนักเรียน วปรอ.รุ่นเดียวกัน(ประมาณนี้แหละ จำไม่ได้ชัดนัก) อา .................. แผนการชั่วร้ายอุบัติขึ้นในสมอง จั่งซี่ มันต้องถอน  เอ๊ย ไม่เกี่ยว พอวันนั้นกลับบ้าน รีบเก็บนสพ.น้ำเน่าที่ปกติที่บ้านก็รับอยู่ฉบับนั้นไว้ทันที(เราก็คนน้ำเน่าเหมือนกัน อิ อิ) แฮ่ะๆ ในน้ำเน่า อาจมีทองจมอยู่ได้ เช้าวันรุ่งขึ้น ก็นำเสนอเศษหนังสือพิมพ์(ตัดมา) ,ใบเสนอราคาที่ผ่านมา ปัญหาต่างๆที่มี นำเสนอต่อหัวหน้าแผนกขาย ให้ไปคุยกับท่านประธานฯ (เราเข้าไม่ถึง) ได้ข่าวว่าท่านประธาน ก. ยกหูไปคุยกับประธาน ป. เลยทันที ประธาน ก. ขอให้ส่งใบเสนอราคาไปให้ท่านประธาน ป.  หัวหน้าแผนกขายก็ร้าย อ่านสัญญาณการซื้อออก เอาใบเสนอราคาฉบับที่กำไรเพียบส่งไปให้ แล้วก็มีคำสั่งให้ไปติดตามเรื่องสเปคอีกนิดหน่อย แล้วก็ทำใบสัญญาสั่งซิ้อ (ฉบับกำไรเพียบ) จำยอดรวมไม่ได้แล้ว แต่ค่าคอมฯ มาหลายแสน สบายไปนาน (แต่กว่าจะได้ค่าคอมฯหมด โห รอซะ) นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า  " ถ้าขายเองไม่ได้ ก็จงใช้ให้ท่านประธานบริษัทขายแทนให้ อยากจ้างเรามาแล้วนี่นา " . แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 52 13:17:52 จากคุณ : ต้นโพธิ์ต้นไทร เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 13:12:14

ความคิดเห็นที่ 24 มุขนี้ใช้ประจำค่ะพี่ต้นฯ  ร้านใหญ่ ๆ บางร้าน  อยากขอราคากับเจ้านายโดยตรง  กลัวเราไม่มีอำนาจตัดสินใจลดราคา เราต้องยกหูให้คุยกะเจ้านายโดยตรง หารู้ไม่ว่าเราขายถูกกว่าเจ้าของซะอีก 555 (เพราะกลัวไม่ได้ยอด ไม่ได้เปิดลูกค้าใหม่ หุหุ) จากคุณ : เนื้อคู่ประตูถัดไป เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 13:25:34

ความคิดเห็นที่ 25 น้องเนื้อ.. ไผไปกดโหวตกระทู้เก่าน่ะ.. ขึ้นแนะนำอีกแล้ว.. เดี๋ยวก็มีคนออกมาบ่นอีกหรอก..เฮ้อ.. มือบอนจริงๆเชียว .. เดี๋ยวจับมาตีก้นซะเลย.. ************************************** เล่าเรื่องแม่.. น้องเนื้อ copy ไปแปะ ในกระทู้ ที่เค้าตั้งด้วยดิ.. ขอแจม.. แล้วน้องเนื้อไปออกตัวซะด้วย ว่า มันขึ้นแนะนำ 2 อัน.. เกิดความผิดพลาดทางเทคนิค.. ผู้เฒ่าผู้แก่ เขาจะได้ไม่ว่ากระไรนะ.. จากคุณ : ป้าแก่ (elastigirl) เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 13:26:05

ความคิดเห็นที่ 26   ใครไปโหวตกระทู้ขึ้นอีกแล้วเนี่ย เฮ้อ.... จากคุณ : แม่ค้าหน้าหวานเจี๊ยบ เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 13:27:52

ความคิดเห็นที่ 27 น้องแม่ค้า.. เห็ฯตรงกันเลยเนอะ.. จากคุณ : ป้าแก่ (elastigirl) เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 13:52:09

ความคิดเห็นที่ 28 น้องไปแปะเรื่องแม่มาแล้วค่ะป้าแก่   พร้อมโหวตทู้โน้นด้วยค่ะ ส่วนเรื่องที่ขึ้นแนะนำสองอัน  น้องขอไม่ออกตัวอะไรนะคะ เพราะคิดว่าทุกท่านทุกฝ่ายคงจะเข้าใจกันแล้ว  คงไม่มีใครว่าอะไรค่ะ^^ จากคุณ : เนื้อคู่ประตูถัดไป เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 13:54:03

ความคิดเห็นที่ 29 อีกสักตอน.. ++ โดนจีบ ตอนที่ 8........รุ่นพี่ขนาดพกพา ++ เฮ้อ.. เขียนมาหลายตอน ชักจะเริ่มคิดไม่ค่อยออกแล้วล่ะ.. (ความจริง มันเริ่มใกล้ตัว.. เลยชักร้อนๆตัวอ่ะ.. แหะๆๆ) .. ชายหนุ่มประจำบล็อกวันนี้ ชื่อพี่ปู พี่ปูเป็นรุ่นพี่หม่าม๊า 1 ปี เรียนอยู่ห้องโปรแกรมเกษตร ผิวขาว รูปร่างกระทัดรัด ความสูงน้อยกว่าหม่าม๊าหน่อยนึง จำได้ลางๆว่า วงโคจรมาเจอกันได้เพราะ กิจกรรมตอนช่วงงานกีฬาสีล่ะมัง.. หม่าม๊าจะวุ่นวายกับการเป็นสตาฟเชียร์ (ก็คนมันไม่สวยอ่ะ เลยได้แต่ทำงานแบกหาม) ต้องวิ่งไปหายืมไม้คฑาจากโรงเรียนอื่น เอาไว้ให้ดรัมเมเยอร์สีของเรา ไหนจะเรื่องเพลงเชียร์ ข้าวกล่อง ก็ได้พี่ปูนี่แหละ คอยช่วยขับรถพาไปนู่นไปนี่.. ใช่แล้วขับรถ.. พี่ปูมีรถยนต์ของที่บ้าน เอามาช่วยขนของ.. ก็เลยรู้จักสนิทกัน.. ช่วงปิดเทอมหน้าร้อน หม่าม๊าช่วยอาม่าขายของ อาม่าทำสลิ่ม หม่าม๊าก็เลยไปซื้อของ พวกมันเชื่อม ขนมปัง ลูกชิด เฉาก๊วย ข้าวโพดต้ม เอามาทำรวมมิตรด้วยอีกอย่าง.. ตั้งขายที่หน้าบ้านนั่นแหละ (หาค่าเทอมไงลูก) พี่ปูกับเพื่อนก็มาเป็นลูกค้าขาประจำ มากินได้ทู๊กวัน.. สงสัยขนมก็อร่อย.. แม่ค้าก็น่าร๊ากกก... สัมพันธภาพ ก็เรื่อยๆเฉื่อยๆแบบนั้น เพราะว่า พอขึ้น ม. 5 เทอมแรก ด้วยความที่ อาม่าอยากให้สอบเรียนหมอ หม่าม๊าก็เลยเรียนหนัก โรงเรียนเลิกแล้วก็ยังต้องไปเรียนพิเศษตอนเย็นเลิก 2 ทุ่มอีกด้วย เสาร์อาทิตย์ ก็เรียนพิเศษตั้งแต่ 8 โมงเช้า จนถึง 6 โมงเย็น ตอนเที่ยงก็วิ่งไปเรียนฟิสิกส์อีกที่นึง.. มื้อเที่ยงนี่แวะกินแถวตลาดใช้เวลา 5 นาที ไม่รู้ว่าจะบ้าเรียนอะไรขนาดนั้น.. (ก็คนมันเรียนไม่ค่อยเก่งนี่นา..) พี่ปูเองก็ต้องเตรียมตัวสอบเอ็นทรานส์เหมือนกัน.. แต่พอเทอม 2 หม่าม๊าเรียนเยอะเกิน จนเป็นไมเกรน ปวดหัวจนคิดว่าไม่ไหวแล้ว..หม่าม๊าเลยบอกอาม่าว่า ไม่สอบหมอแล้ว ไม่ไหว แล้วหม่าม๊าก็เลิกเรียนพิเศษหมดเลย.. หลังจากนั้นมีอยู่หนนึง.. สงสัยผีเด็กเกเรเข้าสิง.. หม่าม๊าหนีอาม่าไปกับเพื่อน จะไปเที่ยวเธคที่เชียงใหม่ เพื่อนมีรถ แต่ไม่กล้าขับ.. หม่าม๊าก็โทรตามพี่ปูนี่แหละให้มาช่วยขับรถ.. น่าสงสารพี่ปูจังเลย.. ขับรถเหนื่อย แล้วก็ต้องไปนั่งหลับในเธค..เที่ยวก็ไม่ได้เที่ยว..แค่มาขับรถให้พวกเด็กเกเรหนีพ่อแม่เที่ยวกันเนี่ยนะ เขียนเองแล้วรู้สึกเลยว่า ทำไมช่วงนั้น หม่าม๊าเป็น bad girl จังเลย.. อากงอาม่า.. หนูขอโทษนะค๊าที่ทำตัวไม่ดีเลย..  คืนนั้น กว่าจะกลับมาจากเชียงใหม่ ก็เกือบ 6 โมงเช้า.. ก็เป็นครั้งเดียวที่เกเรขนาดนั้นแหละ.. สุดท้าย.. พี่ปูก็เรียนจบ ม.6 ไป เราก็เลยห่างกันไปโดยปริยาย.. และพี่ปูก็คงจะรู้แล้วว่า.. ตื้อยังไง หม่าม๊าก็คงไม่ใจอ่อนหรอก..มีแต่จะน้ำหนักขึ้น เพราะกินขนมมากไป.. หุหุ ก็หม่าม๊าเป็นแม่ค้านี่นา..ลูกค้าเข้าร้านก็ต้องดูแลต้อนรับ.. ดั่งวลีของหลักการตลาดที่ว่า Customer is the King.. แต่สงสัยสมัยนี้ คงต้องเปลี่ยนเป็น God แล้วล่ะมัง.. เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ตอนเด็กๆ ต้องดื่มนม และว่ายน้ำเยอะๆ จะได้ตัวสูงๆ เอ๊ะ.. เกี่ยวกันไหมเนี่ย.. จากคุณ : ป้าแก่ (elastigirl) เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 13:59:24

ความคิดเห็นที่ 30 เอารถไปเข้าศูนย์ก่อนเน้อ  เดี๋ยวมาใหม่จ้า จากคุณ : เนื้อคู่ประตูถัดไป เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 14:17:32

ความคิดเห็นที่ 31 ไม่มีครายอยู่เลย.. ป้าแก่ ไปทำงานก่อนดีก่า.. F5 จนเหนื่อยแล้ว.. จากคุณ : ป้าแก่ (elastigirl) เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 14:22:40

ความคิดเห็นที่ 32 ตามมาเล่าเรื่อง...แม่บ้างนะคะ จริงค่ะ เรื่องนี้เหมือนหนังสือที่เขียนไม่รู้จักจบ เราเองเป็นน้องเกือบสุดท้อง ดังนั้น..เรื่องความทุกข์ยากของแม่ เราไม่ค่อยได้รับรู้ แต่พี่ๆ รับกันไปเต็มๆ แม่ทำอาหารเก่ง เพราะตอนเด็กๆ คุณตานำแม่ไปไว้ที่วังบางขุนพรหม แม่...อ่อนกว่าพ่อซึ่งเป็นข้าราชการ   18 ปี ถ้าหันไปมอง  พ่อกับแม่ จะรับรู้ได้ว่า ท่านทั้งสอง ใช้ชีวิตอย่างพอเพียง แม่จะสอนพวกเราเสมอว่า...ให้รักกัน อย่าทอดทิ้งกัน เรื่องการศึกษา.......ไม่ได้เคี่ยวเข็ญ ใครใคร่เรียนได้แค่ไหน ก็แค่นั้น เรื่องชีวิตคู่...ลูกรักใคร...แม่ก็รักด้วย หลังจากคุณพ่อเสียชีวิต.... ตลอดเวลา สิบปี จากนั้น ครอบครัวเรา ต้องพากันไปพักผ่อน (หรือจะเรียกว่าเปลี่ยนที่กินเหล้า)ที่พัทยาบ้าง ชะอำบ้าง แม่มีความสุขกับหลานๆ ทั้ง 7 คน สิ่งที่ตกทอดมาและยังเด่นชัดในใจเรา...ก็คือ "พี่น้อง ต้องรักกัน อย่าทอดทิ้งกัน" "ทำงานต้องซื่อสัตย์...ขยัน อย่าหลบเลี่ยง" "มีครอบครัว...ต้องดูแล รับผิดชอบให้มากที่สุด" แม่จากไปนานแล้ว...แต่สิ่งที่เหลือ ยังคงตกทอดมาสู่รุ่นลูก รุ่นหลาน และหวังจะให้ไปสู่รุ่นเหลน ทุกวันนี้เกลียวสัมพัน ที่ถูกถักทอด้วยความรัก ยังคล้องพวกเราไว้ด้วยกันเลยค่ะ....แม่ จากคุณ : @NBC เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 14:30:39

ความคิดเห็นที่ 33 ป้าแก่ จะไปไหน กลับมาเล่าเรื่องความเป็นแม่ของป้าแก่ก่อนค่า จากคุณ : mammanee เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 14:34:35

ความคิดเห็นที่ 34 ตามคำเรียกร้อง ของน้องแหม่มมณี แต่ไม่มีเวลาเล่า เลยไปขุดเอามาจากในบล๊อก.. ความในใจใดๆ ป้าแก่ ทะยอยเขียนลงบล๊อกจนหมด.. เอ๊ย..ยังไม่หมด แต่ตอนนี้ หมดรมณ์เขียน.. ****************************************** ค่าน้ำนม ตอนที่หม่าม๊ามีสมาร์ทอยู่ในท้อง หม่าม๊าก็ตั้งใจไว้แน่วแน่ว่า หม่าม๊าให้ให้สมาร์ทได้กินนมแม่ให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้.. หม่าม๊าก็ไปหาข้อมูลในเวปต่างๆ จนไปเจอเวป รักลูก แล้วหม่าม๊าก็ได้รู้จักเพื่อนๆกลุ่มใหม่ ที่ใช้ชื่อว่า บ้านนมแม่ ทุกๆคน ล้วนแต่มีความตั้งใจในการให้นมแม่กับลูกๆทั้งนั้น หม่าม๊าเลยมีกำลังใจ และไม่รู้สึกแปลกแยกใดๆ ในการให้ลูกได้กินนมแม่ วันที่ลูกจะเกิด หม่าม๊าก็เรียนที่กรมจบหลักสูตรพอดี ตอนสิ้นเดือน สิงหา.. แล้วหม่าม๊าก็บอกลูกว่า ขอหม่าม๊าเคลียร์งานก่อนนะลูก หลังวันที่ 9 กันยา หนูอยากมาวันไหน ก็เลือกเอาเลย.. ตามใจหนู ก็ความจริงคุณหมอนัดว่า หนูจะเกิดประมาณวันที่ 23 กันยา แต่อาม่าของป่ะป๊า ไปดูหมอ บอกว่า หลังวันที่ 15 ไม่มีวันดีๆเลย.. เลยให้ป่ะป๊า มาหว่านล้อมให้หม่าม๊าผ่าคลอดหนู.. เรื่องนี้ ทำให้หม่าม๊าหงุดหงิดไม่น้อยเลยนะ แต่หม่าม๊าก็เฉย.. ไม่พูดอะไร ทำไม่สนใจ ป่ะป๊าก็ยังพยายามพูดอีกหลายรอบ.. ก็คงโดนอาม่าสะกิดให้มาพูดแหละ.. จนหม่าม๊าทนไม่ไหว เลยว่าป่ะป๊าไปแรงๆว่า ไม่ผ่า.. หม่าม๊าอยากคลอดเอง.. ชีวิตเป็นของลูก ถ้าลูกอยากจะออกมาวันไหน ก็ให้ลูกเลือกเอง.. ใครอยากผ่าก็ไปผ่าเอาเองละกัน ชั้นไม่ผ่า.. (เป็นไง.. อยู่กันมานาน หม่าม๊าไม่เคยเถียงป่ะป๊าเลยนะ แต่วันนั้น ทนไม่ไหว.. ) ตั้งแต่นั้นมา ป่ะป๊าไม่พูดอีกเลย.. แล้วหนูก็เลือกวันของหนู เอง.. เป็นวันที่หม่าม๊าเคลียร์งานทุกอย่างเสร็จหมดเรียบร้อย .. หนูก็มาวันที่ 10 กันยายน 2546 วันนั้น เป็นวันขึ้น 15 ค่ำ เป็นวันที่ดีที่สุดในเดือนนั้นเลย.. แหม.. หม่าม๊าภูมิใจหนูจริงๆเลยนะลูก วันที่หนูเกิด ถึงแม้อาม่าของหม่าม๊าจะเพิ่งกลับจากชุมแสงไปถึงลำปาง เช้าวันนั้น แต่พอหม่าม๊าโทรไปบอก.. อาม่าก็หอบกระเป๋าขึ้นรถไฟมากรุงเทพทันที มาอยู่กับหม่าม๊าตั้งเดือนนึงแหน่ะ มาช่วยหม่าม๊าดูหนูเดือนแรกไงลูก มาสอนว่าต้องทำยังไงตั้งหลายอย่าง เช่น 1... เวลาสายรกหลุดแล้ว.. อาม่าให้เอาใบพลูมารมกับขี้ไต้ แล้วอังที่ท้อง 1 ใบ และเพิ่มวันละใบ จนครบ 7 วัน 7 ใบ อาม่าบอกว่า หนูจะได้ไมปวดท้องบ่อยๆ ไม่ร้องไห้โยเย เวลากินนมเสร็จก็จะท้องไม่อืด.. หม่าม๊าก็ไม่อยากเชื่อหรอกนะ แต่หนูก็ไม่เคยปวดท้องจริงๆด้วย.. 2. ในช่วงแรกๆ เวลาหนูฉี่ อาม่าจะรีบคว้าผ้าอ้อมที่ชุ่มๆฉี่หนูอ่ะ เอาไปกวาดลิ้นหนู.. หม่าม๊าก็ยืนดู แบบ.. อึ๋ยยย (แต่ฉี่หนูไม่มีกลิ่นนะลูก หอมนมแม่มากกว่า) อาม่าบอกว่า ลิ้นหนูจะได้ไม่เป็นซางขาวๆ ลิ้นหนูก็ไม่มีซางขาวๆ แบบเด็กคนอื่นจริงๆด้วย.. อาม่าห้ามหม่าม๊าหลายอย่าง เช่น ห้ามอาบน้ำเย็น ห้ามสระผม (จุ๊ๆ แต่เวลาอาม่า ไปตลาด หม่าม๊าแอบสระทุกทีแหละ โดยป่ะป๊ารู้เห็นเป็นใจ.. หุหุ) 3. อาม่าสอนหม่าม๊า เวลาให้นมหนูกินตอนกลางคืน ว่า ท่านอนตะแคงให้ลูกกินนมทำยังไง จะได้ไม่ต้องอุ้มหนูขึ้นมา ไม่งั้น หนูจะติดมือ ต้องอุ้มตลอด ทำให้ตอนหลังๆ หนูไม่ติดมือเลย กินนมเสร็จก็นอนหลับที่ 3-4 ชั่วโมง จนหม่าม๊าคัดนม ต้องปลุกหนูมากินนมนั่นแหละ พูดถึงเรื่องกินนม.. ช่วงแรกๆ ที่หนูดูดนม.. หม่าม๊าเจ็บจี้ดทุกที แต่เป็นความรู้สึกที่มีความสุขมากที่สุดในชีวิตเลยลูก หม่าม๊ารู้สึกถึงน้ำนมอุ่นๆ ที่ไหลจากอกเข้าไปในปากหนู หม่าม๊าได้กอดหนู กินนม ตามองตา ใจประสานใจ.. เป็นความสุขที่หม่าม๊าอิ่มเอิบใจ ปิติ เป็นสุข และเป็นความรู้สึกที่ไม่มีใครสามารถรู้ได้นอกจากเรา สองคน ใช่มั้ยลูก.. หม่าม๊าก็เลยให้หนูกินนมหม่าม๊าเรื่อยมา จนกระทั่งกลับไปทำงาน ตอนนั้นก็คุยกับเจ้านายว่า ไม่มีใครเลี้ยงลูก ถ้าเจ้านายไม่ให้เอามาดูที่ออฟฟิศ ก็ลาออก (ทั้งออฟฟิศ มีหม่าม๊าพูดภาษาอังกฤษได้คนเดียว) นายเลย โอเค เพราะงานหม่าม๊าก็อยู่แต่กับคอมพิวเตอร์ เลยไม่มีปัญหา.. แรกๆ หม่าม๊าก็ปั้มนมใส่ขวดให้หนูกินอ่ะนะ หลังๆชักขี้เกียจ พอหนูตื่นหม่าม๊าก็อุ้มกินนม อีกมือก็พิมพ์งานไป สบาย.. หนูก็เป็นเด็กดีมากเลยลูก กินนมเสร็จ ก็นอนหลับอุตุ พอหนูเริ่มโต 6 เดือน.. อาม่า(ของป่าป๊า) ก็บอกว่า นมแม่ไม่มีประโยชน์แล้ว เลิกได้แล้ว.. (อีกแล้วนะ อาม่าเนี่ย) แต่หม่าม๊าไม่สนใจ นมชั้น ใครจะทำไม.. หม่าม๊าเห็นแล้วว่า นมแม่มีประโยชน์แค่ไหน ช่วงที่หนูไปโรงเรียนใหม่ๆ หนูก็แข็งแรงดี ไม่ค่อยป่วยเหมือนเด็กทั่วไป และหนูรู้มั้ยว่า นี่เป็นสิ่งที่หม่าม๊าภูมิใจมาก และคิด (เข้าข้างตัวเอง) ว่า มีแม่อีกมากมาย เค้าอิจฉาหม่าม๊า เพราะเค้าไม่มีน้ำนมให้ลูก บางคนก็ต้องไปทำงาน ทำให้ไม่สามารถให้นมลูกได้.. สมาร์ทได้กินนมหม่าม๊าจน 3 ขวบ เราถึงห่างเหินกัน.. ช่วงนั้น หม่าม๊าเศร้ามากเลยนะลูก.. รักสมาร์ทนะครับ แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 52 15:40:40 จากคุณ : ป้าแก่ (elastigirl) เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 15:39:27

ความคิดเห็นที่ 35 คิดถึงแม่จัง..... จากคุณ : รักแม่ (Nokwa) เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 15:42:29

ความคิดเห็นที่ 36 อุ้ย.. คุณ Nokwa.. โพสต์เกือบชนกันแหน่ะ.. อิอิ วันนี้ กระทู้เงียบเหงา.. หมออั้ม สงสัยทำคลอดหลายเคส หายไปเลย.. คุณNokwa มาเล่าเรื่องอะไรก็ได้ ปั่นกระทู้หน่ออยนะคะ.. มีแต่ป้าแก่เล่าคนเดียว.. สงสัย แฟนคลับคุณเนื้อ คงเบื่อแล้วล่ะ.. กลัวโดนแฟนคลับ รวมตัว ประท้วง ที่ป้าแก่ ยึดกระทู้น้องเนื้อจัง.. หุหุ จากคุณ : ป้าแก่ (elastigirl) เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 15:45:44

ความคิดเห็นที่ 37 เข้ามาซึ้งเรื่องป้าแก่กับน้องสมาร์ท แอบอิจฉาป้าแก่หอบเอาน้องไปเลี้ยงที่ ทำงานได้ด้วย เหอเหอ จากคุณ : mammanee เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 15:48:34

ความคิดเห็นที่ 38 แถมให้อีกเรื่องนึง.. ************************************* สมาชิกใหม่ ในชีวิตนี้ ไม่เคยคิดว่าจะมีลูก ไม่เคยรักเด็ก แต่.. ในที่สุด หม่าม๊าก็มีสมาร์ท และสมาร์ทก็ช่วยเติมเต็มช่องว่างในหัวใจของหม่าม๊า ทำให้หม่าม๊าได้รู้จักความรักแบบใหม่ รักที่ไม่มีเงื่อนไข รักที่ให้ได้แม้ชีวิต.. ตอนที่สมาร์ทเกิด หม่าม๊ายังรู้สึก งงๆ เหมือนกัน ยังไม่รู้ว่าจะเลี้ยงเป็นไหม จะให้นมยังไง คุณหมอบอกว่า หม่าม๊าหัวนมสั้น อาจมีปัญหาในการให้นม.. แต่หม่าม๊าก็พยายาม วันแรกที่สมาร์ทดูดนมจากอก มัน.. เจ็บมากกกกกกก... หนูดูดจนเลือดออก แต่ป่าป๊าบอกให้อดทน มันคงเป็นแบบนี้มัง... หม่าม๊าก็อดทน จนพยาบาลมาเห็นถึงบอกให้หม่าม๊าหยุด.. ป่ะป๊าเลยหน้าเหวอ.. พร้อมกับพูดแก้เก้อ.. ก็ไม่รู้นี่นา.. แต่ฉันไม่เจ็บอ่ะ... ฮึ่ม.. วันนี้ เป็นวันแรกที่หม่าม๊าหัดเขียนบล๊อก สมาร์ทจะได้อ่านตอนที่สมาร์ทโต เพราะหม่าม๊าก็ไม่รู้ว่า ชีวิตจะยืนยาวไปได้แค่ไหน แต่หม่าม๊าจะพยายามอยู่กับสมาร์ทให้นานที่สุดนะลูก หม่าม๊ารักสมาร์ทนะ แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 52 15:52:47 จากคุณ : ป้าแก่ (elastigirl) เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 15:51:06

ความคิดเห็นที่ 39 ถ้าอยู่ๆ มีคนมาถามว่า ใครบ้างที่รักคนอื่นมากกว่ารักตัวเอง เราคงตอบไม่ได้ แต่ถ้ามาถามเดือนนี้ หลายคนจะตอบได้อย่างรวดเร็วเลยเน๊าะ จากคุณ : Kingdom of Heaven เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 15:56:01

ความคิดเห็นที่ 40 ^ ^ ^ เห็นด้วยเลยค่า คุณ koh...รักแม่ที่สุด.. ************************************** ต้นเดือน รวยกิฟ .. มาช่วยๆกันเล่าเรื่องเร้ววว..อยากแจกกิฟ.. ใครไม่เล่า.. ไม่ให้เน้อ.. แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 52 15:57:58 จากคุณ : ป้าแก่ (elastigirl) เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 15:56:53

ความคิดเห็นที่ 41 อ่านเรื่องของป้าแก่.......น้ำตาซึมเลย   รู้สึกตัวเอง ห่างแม่มาก...ไม่ค่อยไปหาแม่เลย วันหยุดถ้าไม่ทำงานบ้านก็ติดธุระตลอด (เมื่อวาน พาหมาไปหาหมอ-ตัดหญ้า-ไปดูหนัง-ซื้อของเข้าบ้าน หมดวันละ) สมัยเด็กแม่บอกตลอดเวลาว่า"แม่เรียนมาน้อยสอนการบ้านลูกได้แค่นี้นะ ต้องขยันเรียนมากๆ..แล้วก็ตั้งใจเรียนให้มากๆจะได้ไม่ลำบากเหมือนแม่" เดี๋ยวทำงานต่อก่อนนะครับ ปีนี้งานเข้าบริษัทน้อย คิดงานประมูลเยอะ แต่ไม่ค่อยได้งานเลย --" จากคุณ : รักแม่ (Nokwa) เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 16:00:40

ความคิดเห็นที่ 42 ป้าแก่ยึดกิ๊ฟน้องเนื้อฯตะหาก หุหุ จากคุณ : เนื้อคู่ประตูถัดไป เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 16:00:43

ความคิดเห็นที่ 43 ป้าแก่ เคยโทรศัพท์ไปหาแม่.. ในวันที่รู้สึกแย่ และท้อแท้ ... พลางบอกแม่ว่า.. รู้สึกไม่ดีกับตัวเอง.. ว่าทำไม..อายุขนาดนี้ ก็ยังไม่สำเร็จอะไรสักที ยังไม่สุขสบาย จนเลี้ยงแม่ได้เลย.. แม่ก็ปลอบว่า.. แม่ก็สุขสบายดี.. เวลาแม่มาหา ลูกก็ให้เงินแม่ใช้นี่นา.. ป้าแก่ก็ถามแม่ว่า.. แม่ไม่ผิดหวังบ้างเหรอ.. แม่ถามกลับมาว่า.. แกรักสมาร์ทไหม ป้าแก่ก็งง.. ว่ามันเกี่ยวอะไรกัน... แต่ปากก็ตอบว่ารัก.. แม่เลยบอกว่า..ก็นั่นแหละ.. แม่ก็รักลูก ไม่ว่าลูกจะอายุเท่าไหร่ มันไม่สำคัญหรอก.. ความสำเร็จ เอาอะไรมาวัด.. แค่แม่เห็นลูก มีความสุข แม่ก็ดีใจแล้ว.. ฟังแล้ว ป้าแก่ก็น้ำตาร่วง.. ในวันที่ท้อแท้ ไม่มีใคร แม่จะอยู่ข้างๆเราเสมอ.. ... รักแม่ที่สุดเลยจ้ะ... แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 52 16:25:07 แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 52 16:04:03 จากคุณ : ป้าแก่ (elastigirl) เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 16:02:46

ความคิดเห็นที่ 44 คุณ Nokwa ถ้าไม่ค่อยได้ไปหา.. อย่างน้อย .. โทรหาสักวันละครั้ง ก็ยังดีนะคะ เดี๋ยวนี้ ค่าโทรก็ถูกลงตั้งเยอะ.. สมัยก่อน จะโทรทางไกลที (มือถือไม่มี.. ) ต้องรอโทรหลัง 4 ทุ่ม เพราะเหลือ 1 ใน 3 .. ไม่งั้น นาทีละ 18 บาท.. คุยยังไม่ทันจบ ตังค์หมดแล้ว.. อย่าลืมนะคะ.. แค่โทรไปถามไถ่ แม่กินข้าวหรือยัง.. คิดถึงนะแม่.. แค่นี้..คุณแม่ก็ชื่นใจแล้วล่ะค่ะ.. แล้วก็.. หาเวลาไปทานข้าวกับท่านบ้างนะคะ.. ไม่ต้องพาไปร้านหรูหราหรอกค่ะ ซื้อเข้าไปนั่งทานที่บ้านก็ได้.. แค่ได้นั่งกินข้าวด้วยกัน.. ก็มีความสุขแล้วล่ะค่ะ.. ฝากถึงทุกๆคนนะคะ ความสุขเล็กน้อยๆ หาได้รอบๆตัวเรา.. อย่าไปมองหาความสุขขนาดใหญ่ รอเท่าไหร่ มันก็อาจมาไม่ถึงหรอกค่ะ.. มีความสุขในทุกๆวันนะคะ.. จากคุณ : ป้าแก่ (elastigirl) เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 16:10:17

ความคิดเห็นที่ 45 มีเรื่องมารบกวนเพื่อนๆอีกแล้ว วันนี้เปิดหน้าจอมาตอนเช้า  เข้าไร้สังกัด  แล้วก็ไปอ่าน  น้องหนามเตย พอเปิดกระทู้ที่สาม  มันค้างไปพักใหญ่  พอหายค้าง  หน้าจอมันก็ตัวเล็กแบบนี้เลยอะ   ส่วนอันที่เปิดไว้ก่อนค้างก็ยังตัวใหญ่อยู่  พอปิดหมดเปิดใหม่  กลายเป็นตัวเล็กแบบนี้หมดเลยค่ะ จะทำยังงัยให้มันกลับมาตัวใหญ่เหมือนเดิมอะ  แบบสายตาไม่ค่อยดี  ไม่อยากเพ่งมาก ภาพปลากรอบ จากคุณ : ลองกองหวาน เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 16:13:35

ความคิดเห็นที่ 46 ^ ^ Change zoom level   ขวามือล่างของหน้าจอดูค่ะ คุณลกว. จากคุณ : เนื้อคู่ประตูถัดไป เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 16:16:38

ความคิดเห็นที่ 47 ใช่แล้ว ลืมไปสนิทเลยว่าเรารวยกิ๊ฟแล้ว เย... --------------------------------------------------------------------------------------- ขอนอกเรื่องนิดนึง พอดีเห็นคุณเนื้อเอารถไปเข้าศูนย์แล้วนึกได้ว่า หลายคนในนี้คงใช้รถโตโยต้า ถ้าอยู่แถวๆ กล้วยน้ำไท สุขุมวิท แล้วยังไม่มีศูนย์ไหนถูกใจละก็ ลองไปศูนย์ที่อยู่ถนนพระราม 4 ตรงใกล้ๆ รพ.เทพธารินทร์ ก่อนถึงกล้วยน้ำไท เค้าบริการดี มีกาแฟสดเสิร์ฟให้ด้วย เค้าให้ไปพักรอรถได้ที่ชั้น 2 ซึ่งมองลง มาแล้วจะเห็นรถที่กำลังซ่อมกันอยู่ แถมมีจอมอนิเตอร์ให้ดูรถที่ซ่อมอยู่ และที่สำคัญมีเน็ตให้เล่นฆ่าเวลาด้วย เชิญชวนเยี่ยงนี้ไม่รู้ว่าเม้นต์จะโดนอุ้มมั๊ย เหอ เหอ วันก่อนเผลอไปแนะนำร้านทำเหล็กดัดในชายคา พอนึกได้รีบไปลบข้อความในเม้นต์ ก็ลบได้ทันหรอก แต่อีกไม่ถึง 5 นาที เม้นต์ของคนถามกับคนตอบโดนอุ้มไปทั้งคู่เลย ก็ไม่ว่ากันเพราะเข้าใจแล้วว่าทางพันทิปคงใช้โรบอทคอยตรวจเช็คอยู่ตลอดเวลา เลยไม่มีการฟังเสียงอะไรทั้งนั้น จากคุณ : Kingdom of Heaven เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 16:20:32

ความคิดเห็นที่ 48 คุณ koh แค่บอกพิกัด แต่ไม่ได้บอกชื่อ.. คงไม่เป็นไรมั้ง.. แต่ถ้าทู้โดนอุ้ม คุณ koh ต้องรับผิดชอบ ด้วยการเลี้ยงข้าว พวกเรา.. อิอิ แก้ไขเมื่อ 04 ส.ค. 52 14:49:00 จากคุณ : ป้าแก่ (elastigirl) เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 16:22:48

ความคิดเห็นที่ 49 โอ๊ะ  ได้ละ  ไล่หาที่น้องเนื้อบอกไม่เจอ แต่ดันไปเจอให้เปลี่ยนขนาดตัวอักษร เลยได้อย่างเดิมละ  ตอนแรกนึกว่าโดนไวรัส ขอบใจน้องเนื้อหลายๆเด้อ จากคุณ : ลองกองหวาน เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 16:28:36

ความคิดเห็นที่ 50 มาแว้ววววววว มารายงานตัว ฮู้ เกือบ 50 เม้นท์แล้ว งั้นขึ้นไปแกะรอยก่อนนะคะ -------------- อ้าว 50 พอดีนี่นา แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 52 16:31:02 จากคุณ : นางพญา...ผู้สง่างาม เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 16:30:12

ความคิดเห็นที่ 51 ^ ^ อ๋อ เค้าอุ้มไปเฉพาะเม้นต์ที่ถามกับตอบแค่ 2 เม้นต์เองครับ ส่วนกระทู้เค้าแค่ถามความเห็นว่าควรติดเหล็กดัดมั๊ย ก็เลยไม่โดนอุ้ม อิอิ ถ้ากระทู้นี้โดนอุ้ม ผมเลี้ยงโต๊ะจีนเลยครับ เต็มที่เลย เก็บเงินที่คุณเนื้อนะครับ แฮ่ แฮ่ จากคุณ : Kingdom of Heaven เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 16:31:02

ความคิดเห็นที่ 52 เล่าเรื่องเฉียดตาย จากรถไฟก่อนดีกว่า เนื่องจากเราเป็นคนที่นั่งรถทัวร์ รถเมล์ไม่ได้  พาลจะอ้วกทุกครั้ง (เมารถ) รถส่วนตัว ถ้าไม่ขับเอง ก็ต้องนั่งข้างหน้า ถึงจะพอทน แต่เมื่อต้องมาทำงานในกรุงเทพฯ  เลยคิดว่าหันมาใช้รถไฟดีกว่า มีอยู่ครั้งนึง    อยากข้ามไปซื้อขนม อีกฟากหนึ่งของรถไฟ ขบวนรถไฟยังไม่เข้ามา  แต่ได้ยินเสียงมาละ ทั้ง ๆ ที่มีจนท.  โบกธง ให้ระวัง   แต่ด้วยความประมาทของเรา คิดว่าทันน่า อีกตั้งไกลมากๆ    จะรีบโบกไปไหน เลยวิ่งข้ามไปอย่างรวดเร็ว  พอเท้าแตะอีกฟาก รถไฟวิ่งผ่านข้างหลังเราพอดี  หัวใจหายวาบ  เฉียดตายจริงๆ ค่ะ รถไฟไม่ได้ช้าอย่างที่เราคิด  T_T ความรู้สึกหลอนเรามาจนทุกวันนี้   บอกตัวเองว่า ถ้ามีเหตุการณ์อะไรแบบนี้ จะไม่เสี่ยงชีวิตอีกแล้ว ช้าอีกนิด ชีวิตปลอดภัยกว่าค่ะ จากคุณ : เนื้อคู่ประตูถัดไป เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 16:35:11

ความคิดเห็นที่ 53 อูย.. เกือบไปแล้ว น้องเนื้อ.. เป็นลูกเป็นเต้า ต้องจับมาตีก้นให้เข็ดเชียว.. ***************************** ผู้ชำนาญการอ๊วกมาเอง.. อิอิ V V V แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 52 16:50:43 จากคุณ : ป้าแก่ (elastigirl) เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 16:40:33

ความคิดเห็นที่ 54 ^ ^ เรื่องเมารถ ผมชำนาญ เพราะตอนเด็กนั่งรถบัสอ้วกประจำ อ้วกบ่อยจนจับทางได้ว่านั่ง ยังไงอ้วก นั่งยังไงไม่อ้วก ถ้านั่งรถบัสทางไกล ให้นั่งเอนไปข้างหลังหรือนอนหงายหัวพิงไปข้างหลัง รับรองไม่อ้วก อย่าหมอบฟุบนอนมาทางด้านหน้าแบบหน้าคว่ำเด็ดขาด อ้วกแน่นอน ที่สำคัญไม่ว่าจะมองออกนอกรถด้านหน้าหรือด้านข้าง ให้มองไปไกลๆ สุดลูกหูลูกตา ได้ก็ดี อย่ามองถนนที่อยู่ใกล้ๆ แต่ถ้านั่งรถในเมืองที่รถติดมากๆ ต้องนั่งข้างคนขับ แล้วมองไปข้างหน้า รับรู้การวิ่งการหยุดการเลี้ยวของรถอยู่ตลอด ถึงจะไม่อ้วกครับ แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 52 16:50:10 จากคุณ : Kingdom of Heaven เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 16:48:29

ความคิดเห็นที่ 55   อ่านเรื่องของป้าแก่แล้วน้ำตาซึม ปริ่มๆจะไหลออกมาแล้ว ยังดี ที่มาอ่านเรื่องเฉียดตายคุณเนื้อซะก่อน ไม่งั้นได้อายพวกที่นั่งข้างๆแน่เรา จากคุณ : แม่ค้าหน้าหวานเจี๊ยบ เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 16:53:28

ความคิดเห็นที่ 56 อ้าวคุณแม่ค้า  เรื่องเฉียดตายข้อย เป็นเรื่องตลกเรอะ   นี่เรื่องเศร้านา T_T จากคุณ : เนื้อคู่ประตูถัดไป เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 17:02:13

ความคิดเห็นที่ 57 เฉียดตายมั่ง.... ตอนนั้นเรียนจบ ปวช.3 ใหม่ๆ อยู่ว่างๆรอสอบ...ก็ไปทำงานกะพี่ชาย(ลูกป้า) พี่ชายทำงานการไฟฟ้าส่วนภูมิภาค แผนกก่อสร้าง (ปักเสา-พาดสายไฟ) วันนั้นประมาณ 15.00 น. หลังจากไปขนของที่ ต.ทับกวาง (ทางไป มวกเหล็ก-โคราช) ด้วยรถบรรทุกของการไฟฟ้า ขากลับนั่งบนกระบะท้ายกัน 4 คน ระหว่างที่รถลงจากเนินเขาคนขับพยายามแซงรถคันหน้าหลายครั้งจนกระทั่งครั้งนึงแซงออกไปอีกเลนแต่ไม่พ้น คนขับหักพวงมาลัยกลับ ตอนนั้ถนนยังเป็น 2 เลนสวนกัน ปรากฎว่ารถเสียหลักลื่นไถลเข้าข้างทาง โดยหันส่วนที่เป็นกระบะท้ายไปข้างหน้า (กระบะท้ายบรรทุกของจำพวก สมอบกทำด้วยคอนกรีต ไม้คอน-คอนกรีต น้ำหนักน่าจะหลายตัน) เสี้ยววินาทีที่ รถกำลังจะพลิกคว่ำ หันไปมองเพื่อนที่นั่งมาด้วยกัน ผมนั่งซ้ายสุดหันหน้าไปทางท้ายรถ คนถัดไป อีก 2 คนนั่งหันหน้าไปหน้ารถ เกาะลูกกรงเหล็กของกระบะท้ายแน่น อีกคนทราบภายหลังว่า กระโดดแต่ไม่พ้นถูกกระบะรถกระแทก กระดูกหัวเข่าแตก แล้วจากนั้นวูบเดียวเอี๊ยดดดดดดดด...โครม...ตึง.ๆ.ๆ....ซ่าาาาาาาา ผมรู้สึกตัวอีกครั้งนอนอยู่ที่พื้น ตรงหน้าคือท้ายรถบรรทุกที่พลิกคว่ำหลายที ที่ขาข้างซ้ายมี"สมอบกคอนกรีต"หนักประมาณ 70 กก.ทับอยู่ ทราบภายหลังว่าขณะรถพลิกคว่ำผมลอยออกจากรถพร้อม"สมอบก"ก้อนนี้ สักพักพอฝุ่นจางลง ผมดึงขาข้างซ้ายออกจากคอนกรีต ได้แผลยาวประมาณคืบนึง ตอนนั้นเจ็บแขนซ้าย คิดว่าแขนหัก ค่อยๆคลานออกจากจุดเกิดเหตุ ออกมาเรียกรถที่ข้างถนนขอความช่วยเหลือ ตอนนั้นในใจคิดว่ารอดคนเดียว  ซักพักได้ยินเสียงพี่ชาย ร้องตะโกนมาข้างหลัง "เป็นไงกันมั่ง ไหนๆ เจอ nokwa แล้วไม่เป็นไรที่เหลืออยู่ไหน อยู่ไหนตะโกนบอกกันด้วย  จ่า(เพื่อนร่วมงานคนนึง)อยู่ไหน ถมล่ะอยู่ไหน.............. ส่วนผมที่ขอความช่วยเหลืออยู่ข้างถนน มีรถมาจอดคันนึง ป้าคนนึงลงมาถามเป็นไงมั่งหนุ่ม  ผมบอกแขนน่าจะหัก มีแผลที่ขา ป้าไม่รอผมพูดต่อควักยาหม่องป้ายขาผม ฮือๆๆ แสบ...จนร้องโอ๊ยป้าแสบบบบ พอแล้วป้าช่วยดูคนอื่นเถอะผมไม่เป็นไรมาก ระหว่างนั้นมารถบรรทุกทหาร ผ่านมา เข้าช่วยเหลือ พาส่งโรงพยาบาล วันนั้น ไปกัน 7 คน นั่งหน้า 3 ไม่เป็นไรกันมาก นั่งหลัง 4 คน เสียชีวิตทันที 2 คนนึงหัวหาย อีกคนซี่โครงยุบทั้งหมด (2คนที่เสียชีวิต มีเรื่องเล่าต่ออีกนิด หลอนหน่อยๆ ไว้วันหลังค่อยเล่าละกัน) รอดมา 2 คน ผมพักรักษาตัวอยู่ 10 วัน สั่งพี่ชายไม่ให้บอกแม่จนกว่าจะหาย   กลัวแม่เป็นห่วง ผ่าน 10 วันกลับไปหาแม่ แม่ตกใจนิดหน่อยแต่ก็บอกโชคดีแล้วลูก .............จบ นี่ถ้าไม่ลอย ไปพร้อมก้อนคอนกรีต .....แหง๋แก๋แน่เลย จ๊ากกกก ห้าโมงแว๊วววววว ไปก่อนเน้อ มีธุระ จากคุณ : Nokwa เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 17:18:01

ความคิดเห็นที่ 58 อู้หู.. คุณ Nokwa เฉียดจริงๆเลยอันเนี้ย.. สาหัสมาก.. แต่..แต่.. อย่าลืมมาเล่าเรื่องหลอนๆ ต่อนะ ป้ารอ.. จากคุณ : ป้าแก่ (elastigirl) เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 17:23:29

ความคิดเห็นที่ 59 มาค่ะทุกคน  มารู้จักแม่ลกว.  กันบ้าง แม่เป็นลูกคนที่  3  ในบรรดาพี่น้อง  7  คน  ซึ่งเป็นผู้หญิงคนเดียว  กุ๊งกะอาผ๋อ(ตา,ยาย)  เป็นคนจีน  เสื่อผืนหมอนใบ  นั่งเรือมาจากเมืองจีน ดังนั้นการเริ่มชีวิตในเมืองไทย  ไม่ได้สวยหรู  บ้านจน  อาผ๋อทำทุกอย่าง  ขยัน  ถางป่าเพื่อหาที่ทำกิน  พอมีที่กะเค้าผืนเล็กๆ  ลูกๆทุกคนก็ต้องช่วยงาน   แม่ซึ่งเป็นผู้หญิงคนเดียว  ทำงานบ้าน  เลี้ยงน้อง  ช่วยอาผ๋อทำสวน  ตอนนั้นทำสวนอะไรก็ต้องไปทำ  (แม่เคยทำทั้งกรีดยาง  ขุดมัน  ปลูกข้าว  เก็บส้มฯลฯ)  และได้เรียนหนังสือด้วย  ร.ร.ที่ใกล้บ้านที่สุดตอนนั้น  ก็3กิโล  และเดินเท้า แม่เป็นคนที่เรียนเก่งมาก  ได้ที่หนึ่งตลอด  แต่มีโอกาสเรียนถึงแค่  ป4  ด้วยความที่ไม่มีเงิน  และน้องๆเยอะ  แม่ต้องออกจากร.ร.  เพื่อมาช่วย  ทำงานและเลี้ยงน้อง  (ตอนนั้นครูใหญ่มาขอร้องอาผ๋อ  ขอให้แม่ได้เรียนต่อ  จะหาทุนให้  แต่อาผ๋อไม่ยอม  แม่เลยอดเรียนต่อเลย) พอแม่เริ่มเป็นสาว  ก็มีหนุ่มๆมากมาย  มาจีบ  (อิอิ  แม่สวย)  แต่ไม่รู้ทำไมแม่ถึงเลือกป๊า  เพราะความขยันมั้ง  เพราะตอนนั้นมีทั้งลูกชายร้านทอง  ลูกชายร้านขายผ้า  ลูกชายข้างบ้านฯลฯ  แต่แม่ก็ไม่สน  (ไม่งั้นลกว.อาจได้เป็นลูกสาวร้านทองหรือร้านขายผ้าแล้วก็ได้นะ) ครอบครัว  พี่น้องฝั่งแม่  รักกันมาก  ทุกคนคอย  ช่วยเหลือ  อุ้มชู  มีอะไรก็รวมตัวกันและช่วยกันแก้ปัญหา  วันครบรอบต่างๆก็มารวมตัวกัน  พร้อมหน้าพร้อมตากันเสมอ  ทั้งที่ต่างคน  ต่างก็ต้องทำมาหากิน  อยู่กันคนละทิศ  ลูกคนนั้น  หลานคนนี้  เกเร  เอ้ารวมตัวกันช่วยกันสั่งสอน  ดูแล  หางานให้ลูกให้หลานทำ   และที่สำคัญพี่น้องของแม่รักแม่กันทุกคน  เวลาใครมีปัญหา  กระทบกระทั่งกันนิดหน่อย   ถ้าแม่พูดขึ้นมาเมื่อใหร่  ทุกคนก็จะฟังคำของแม่ ...ปีนี้  รู้สึกผิดกับแม่  ที่ไม่ค่อยมีเวลาให้  แล้ววันแม่ไม่รู้จะได้กลับบ้านหรือเปล่า   แต่ที่แน่ๆ  ทุกๆวันเกิดของลกว.  ลกว.จะได้กลับบ้านซื้อของสักชิ้นไปกราบเท้าแม่  แล้วป๊าก็จะผัดหมี่ซั่วให้กิน  555+ จากคุณ : ลองกองหวาน เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 17:25:56

ความคิดเห็นที่ 60 วันหลังมาเล่าต่อนะคะคุณ Nokwa  มาทำให้อยากรู้อยากเห็นอีกละ แหะแหะ จากคุณ : เนื้อคู่ประตูถัดไป เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 17:30:42

ความคิดเห็นที่ 61 ลกว เล่าแบบนี้ ไว้พรุ่งนี้ ป้ามาเล่ามั่งดีกว่า.. กลับบ้านก่อนนจ้ะ.. บายยย จากคุณ : ป้าแก่ (elastigirl) เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 17:32:38

ความคิดเห็นที่ 62 ขอบคุณนะคะ จากคุณ : me&uForever เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 19:06:43

ความคิดเห็นที่ 63 คุณ  me&uForever  มาเล่าซักเรื่องสิคะ  อิอิ ---------------------------------------------------- มาอีกทีตลาดวายละ   ^^ จากคุณ : เนื้อคู่ประตูถัดไป เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 19:09:13

ความคิดเห็นที่ 64 ยังอยู่แถวนี้แต่สมองว่างเปล่า เลยได้แต่เหม่อมองจออยู่ แหะแหะ จากคุณ : Kingdom of Heaven เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 19:31:33

ความคิดเห็นที่ 65   เพิ่งกลับมาถึงค่ะ ขอหาอะไรกินก่อนนะ หิวจังเลยอ่ะ จากคุณ : แม่ค้าหน้าหวานเจี๊ยบ เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 19:46:10

ความคิดเห็นที่ 66 นั่นนะสิคะ   งั้นไปหาไรหม่ำแล้วมาอ่านต่อคะ น่าจะพอมีใครกลับมาถึงบ้านกันแล้ว จากคุณ : me&uForever เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 19:46:30

ความคิดเห็นที่ 67 เพิ่งจะตามอ่านจบ....น้ำตาไหล T_T เสียน้ำตาที่หน้าจอ (อ่านแล้วเหมือนชื่อเพลงลูกทุ่งแฮะ) ----------------------------------------- ข้ามไปอ่านทู้เล่าเรื่องแม่ ของป้าเยาว์มา น้ำตาท่วมเลย รักแม่จัง !!!!! แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 52 20:47:33 จากคุณ : นางพญา...ผู้สง่างาม เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 20:15:30

ความคิดเห็นที่ 68 ^ ชอบอ่านเรื่องป้าแก่จังเลยครับ และรออ่านของทุกๆคนด้วยครับ อยากเขียนบ้างจังแต่อารมณ์ไม่ต่อเนื่องสักที... ปล.พักนี้งานยุ่งเป็นพักๆ...ได้แต่ตามอ่านเป็นระยะ... จากคุณ : เด็กท้ายรถ เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 20:20:37

ความคิดเห็นที่ 69 ป้าแก่คะ ป้าทำหนูร้องไห้ หนูจะฟ้องแม่ ฮือๆๆๆ จากคุณ : Beam of Love เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 20:22:09

ความคิดเห็นที่ 70 พอได้ข่าวว่าคุณบีมร้องไห้แล้วจะฟ้องแม่ เลยอึ้งกันทั้งกระทู้ สงสัยกลัวแจ๊คพอตไปทำอะไรให้คุณบีมร้องไห้ หุหุ -------------------------------------------------------------------------------- ผมแค่มาบอกให้คนที่กำลังจะเล่ารู้ว่า มีคน(แอบ)รออ่านอยู่(หลายคน)นะครับ จากคุณ : Kingdom of Heaven เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 21:03:35

ความคิดเห็นที่ 71 งั้นเราชิงเล่าก่อนดีกว่า  เกี่ยงกันดีนัก 555 งั้นต่อตอนรักชุลมุน อลเวง ดีกว่า เดี๋ยวขอพิมพ์แป๊บนึงจ้า จากคุณ : เนื้อคู่ประตูถัดไป เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 21:07:33

ความคิดเห็นที่ 72 ว่าจะเล่าเรื่องอืน เดี๋ยวจะกระชากอารมณ์ คิดถึงแม่ไปซะเปล่าๆ นั่งนึกก่อนเรื่องแม่มีเยอะ....... เอาที่สนุกๆก็ได้นะครับ เอาเป็นคิดถึงแม่แล้วมีความสุขไง....อย่าอึ้งดีกว่ามั้ง จากคุณ : Nokwa เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 21:08:50

ความคิดเห็นที่ 73 แหมๆๆ เค้าจะซึ้งซะหน่อยก้อม่ายด้าย เอ้า เร้ว ใครจะเล่าคะ ตอนนี้กำลังรวยกิ๊ฟนะ ขอบอก หุหุ --------------------------------------------------------- วันนี้งานรัดตัวกิ่วเลย ขอเป็นผู้อ่านที่ดีไปก่อนนะคะ ปล. แต่ไม่วาย ขอเม้นท์กะเค้าซักหน่อย 55 แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 52 22:30:24 จากคุณ : Beam of Love เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 21:23:56

ความคิดเห็นที่ 74 ตอนที่เป็นเซลล์ทั้งคู่ ที่เรามาทำงานที่เดียวกัน เรากับน้องก็ต้องตัวติดกันพอสมควร ไปหาลูกค้าด้วยกัน  ทั้งเพื่อช่วยกันประหยัดน้ำมัน และเพื่อให้น้องได้เรียนรู้เทคนิคการขายของยัยเนื้อฯ และลูกค้าเราก็ต้องมีโทรมาเป็นประจำ ทั้งคุยเรื่องงานบ้าง เรื่องอื่นๆ บ้าง คนที่หนึ่ง   ลูกค้าร้านฮาร์ดแวร์แห่งหนึ่ง  คนนี้โทรมาหาเรา ตอนแรกก็เรื่องสั่งของ ทั่วไป   ตอนหลัง ๆ ชักมาแนวเผยแพร่ศาสนา  โทรมาชวนเราไปฟัง ศาสนาของเค้า ด้วยความเกรงใจ เราก็ไปฟังศาสนากะเค้า พาน้องไปด้วย เราก็ถือว่าไปฟังเอาความรู้ก็ได้นี่นา  ไม่จำเป็นต้องเชื่อต้องเปลี่ยนศาสนา ตามเค้านี่   พอไปนั่งฟังด้วยกัน น้องเราขำก๊าก  เก็บอาการไม่ได้ ก็เพราะ เค้าพยายามปลุกระดมให้เรารักศาสนาเค้านั่นแหละ เราต้องหยิกเหยียบเท้าน้องเราแทบตาย ให้มันหยุดหัวเราะจนน้ำตาไหล นั่นซะที  ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ    ตรูจะไม่ไหวแล้วเฟ้ย เราต้องทำเป็นขอตัวเข้าห้องน้ำ     จูงน้องออกมาสงบสติอารมณ์นอกห้อง ขอเรียกลูกค้าคนนี้ว่าคุณจอมดีกว่า  เพื่อให้ง่ายต่อการเล่า หุหุ ส่งภาพปลากรอบ จากคุณ : เนื้อคู่ประตูถัดไป เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 21:39:00

ความคิดเห็นที่ 75 ซึ้งเรื่องแม่  แต่เล่าเรื่องพ่อดีกว่า เรื่องนี้ พ่อมาเล่าให้ที่บ้านฟังเอง พ่อชอบทานน้ำหวาน  ทานได้ทุกวัน  ทั้งน้ำอัดลม หรือน้ำหวานแบบเฮลบลูบอย วันนึง น้ำหวานที่บ้านหมดสต๊อก พ่อไปซื้อที่ร้านขายของชำ ตั้งใจจะซื้อน้ำเฮลบลูบอย แต่ไปถึงพ่อก็สั่งว่า ขอซื้อน้ำ ฮีรูดอยสีเขียว 55 แต่แม่ค้าก็เอาให้ถูกต้องนะ จ่ายตังค์เสร็จ กลับมาที่รถ   พ่อเพิ่งนึกออกว่าสั่งผิด  และก็สงสัยอยู่ว่าทำไม แม่ค้ายิ้ม ๆ นึกแล้วก็ขำตัวเอง พ่อมาเล่าให้ที่บ้านฟัง เล่าไปยังหัวเราะไปเลย เราก็ขำกันทั้งบ้าน.. แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 52 21:48:44 จากคุณ : นางพญา...ผู้สง่างาม เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 21:39:01

ความคิดเห็นที่ 76 รู้สึกผิดจัง เล่าแหวกแนว ซะแร้ว กระซิกๆ จากคุณ : เนื้อคู่ประตูถัดไป เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 21:53:58

ความคิดเห็นที่ 77 คุณเนื้อ เล่าเรื่องคุณจอมต่อเลยค่ะ ทุกคนที่อ่าน (อ่านแล้วเม้นท์ อ่านไม่เม้นท์ ซุ่มอ่าน แอบอ่านฯ) แต่ล้วนอยากอ่าน อ่านได้ทุกเรื่องจ้า จากคุณ : นางพญา...ผู้สง่างาม เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 22:02:56

ความคิดเห็นที่ 78 ไม่เป็นไรหรอก ตราบใดที่ยังไม่ออกทะเลไปจากที่กระทู้ระบุไว้ เรื่องไหนก่อนหลัง ก็เหมือนกันเวลาทานอาหาร เราไม่จำเป็นต้องกินข้าวอย่างเดียว จนหมดก่อน แล้วค่อยกินกับข้าวให้หมดทีละจานไป ยังไงๆมันก็ไปปนกันอยู่ดีอ่ะ ------------------------ เห็นคำว่า กระซิก ที่คุณเนื้อใช้ สงสัยจังว่า มีใครใช้ 666 แทนการร้องไห้รึป่าว ในเมื่อ 555 ยังแทนการหัวเราะได้เลย งั้น 999 แทนการหาว น่าจะได้เน๊าะ บัญญัติศัพท์ใหม่ซะงั้น อิอิ ตอนนี้ก็เริ่ม 9 มาหลายหนแล้ว อีกไม่นานเห็นทีจะต้องคร่อกแล้ว แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 52 22:14:20 จากคุณ : Kingdom of Heaven เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 22:11:35

ความคิดเห็นที่ 79 คุณจอมหมั่นโทรหาเราทุกวัน  จนเรารู้สึกว่า เค้าจะโน้มน้าวให้เราเปลี่ยนศาสนาให้ได้ รึป่าวหว่า   หรือว่าเค้าจีบเรากันแน่    แต่ไม่มีหวาน ๆ เลย  มีแต่ชวนไปฟังศาสนานี่หน่า น้องเรามันไม่ยอมไปด้วยอีกละ   เราเลยจำต้องไปคนเดียว  ก็ลูกค้าเราเองนี่นา   คุณจอมพาเราไปศาสนาเค้าแถวสุขุมวิท   และชวนเราไปโยนโบว์ลิ่งใกล้ๆ โบสถ์ กลับมา เรามาวิเคราะห์กับน้องเราว่า ทะ:-)ๆ แฮะ นี่เค้าชอบเรารึป่าว  หรือว่าชวนแบบกัลยาณมิตร     ทีหลังคุณจอมโทรมาคุยทีละนาน ๆ จนเราไม่ไหวละ ให้น้องคุยแทนไป ด้วยความมั่นใจว่าไม่มีใครจับได้  เพราะอยู่ตจว.  ถ้าเรารับโทรศัพท์ แม้แต่เพื่อนสนิท ยังแยกไม่ออกว่าใครเป็นใคร เรา "คุยแทนหน่อยนะ  จะแวบไปอาบน้ำก่อน " น้อง "อืม  ๆ  " พวกเราอาศัยช่วงชุลมุนฝ่ายโน้นคุยข้างเดียว สลับตัวกันไป  กลายเป็นเรื่องขำขำ กันไป บางวันเราไปอาบน้ำเสร็จ กลับมาต้องมาสลับกับน้องต่ออีก 555 ที่เราต้องทำขนาดนี้เพราะความเกรงใจลูกค้าอย่างเดียวเลย มาหลังๆ ไม่ไหวละ  เพราะคุณจอม เริ่มชวนเราไป ตจว. คุณจอม "ทางชมรม มีออกค่าย ไปตจว. สามวันสองคืน คุณเนื้อฯไปกับ พวกผมนะครับ" เรา "อ๋อ ไปไม่ได้ค่ะ  ต้องทำงาน ลางานไม่ได้" คุณจอมก็ยังคงโทรมาเซ้าซี้ ให้เราไปให้ได้ คุณจอม  "ไปด้วยกันเถอะนะครับ ไม่ต้องกลัว มีคนเยอะแยะเลย" เราหันไปหาตัวช่วย  น้องสาวเราคว้าโทรศัพท์หมับ น้อง "คือว่า  แฟนเนื้อฯ ไม่ให้ไปค่ะ ขอโทษนะคะ" คุณจอม "เอ่อ เหรอครับ น่าเสียดายจัง" หลังจากวางสายวันนั้น  คุณจอมก็ค่อยๆ หายไปจากชีวิตเราทีละน้อย เริ่มจาก สั่งของอย่างเดียว แล้วก็วาง บางครั้ง ตามของ  และโวยวาย และ หลังจากนั้น ต่อรองราคา  (เมื่อก่อนอะไรก็ได้ ไม่ถามราคา) และล่าสุด  โทรมาบอกว่า ของเราราคาแพง ซื้อไม่ไหว เราต้องไปชี้แจงให้เจ้านายฟังว่า ลูกค้าหลุดเพราะอะไร เจ้านาย "ช่างมันเทอะ ยอดนิดเดียว ไม่ต้องไปสนใจ พวกนี้มันบ้า" ค่อยยังชั่ว  นึกว่าจะเข้าข้างลูกค้าสะแร้ว  555 จากคุณ : เนื้อคู่ประตูถัดไป เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 22:29:28

ความคิดเห็นที่ 80 แว้บมา...น้ำตาคลอ กับเรื่องของป้าแก่ จากคุณ : ไชโย...โลกนี้ยังดีอยู่ เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 52 23:45:46

ความคิดเห็นที่ 81 ไปนอนกันหมดแล้วซิเนี่ย เอาเพลงมาแปะเพิ่มบรรยากาศความซึ้ง (ชอบเพลงนี้มากเลย....แต่เพิ่งเคยดู MV เมื่อตะกี้นี้เองทางยูทูบ - -" ) จากคุณ : ไชโย...โลกนี้ยังดีอยู่ เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 52 00:14:11

ความคิดเห็นที่ 82 วอกง่าว = ลิงโง่  ??? วอก = โกหก  ขี้จุ๊เบ่เบ๋   ง่าว คำเดียว = โง่ ถ้าง่าวไปต่อท้ายคำอื่น  แปลว่าเยอะๆ น่ะ วอกง่าว = โกหกอิ๋บอ๋ายเลย .... อ้างอิงจากภาษาพูดแถวๆนี้  ไม่รู้ที่เชียงใหม่เค้าใช้กันรึเปล่านะ จากคุณ : ไชโย...โลกนี้ยังดีอยู่ เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 52 00:30:06

ความคิดเห็นที่ 83 สวัสดียามเช้าจร้า... น้ำมันราคาน่ากลัวมาก... จากคุณ : เด็กท้ายรถ เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 52 05:32:55

ความคิดเห็นที่ 84 ^สวัสดีจ้ะ คุณเด็กท้ายรถ ถ้าน้ำมันแพง    คงต้องเน้นไปใช้วิธีปรุงอาหาร ด้วยวิธี   ต้ม หรือ  นึ่ง   แทน   น่าจะช่วยแก้ปัญหาน้ำมันแพงได้ ตามไปให้กำลังใจกันหน่อยเน้อ V http://www.pantip.com/cafe/klaibann/topic/H8153066/H8153066.html Vสวัสดีคนข้างล่าง แก้ไขเมื่อ 04 ส.ค. 52 05:58:57 จากคุณ : Only HuMan เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 52 05:49:06

ความคิดเห็นที่ 85   เจริญสุข สวัสดีจร้า... ถ้าน้ำมันแพงเนี่ย ให้ระวังเวลาซื้อของทอดๆ จะเจอพ่อค้าแม่ค้าใช้น้ำมันซ้ำๆกันหลายรอบ ไม่ดีต่อสุขภาพนะจ๊ะ  เจริญศรี เป็นอะไรกับ เจริญสุขป่าวคะ คริ คริ v v แก้ไขเมื่อ 04 ส.ค. 52 09:41:10 จากคุณ : แม่ค้าหน้าหวานเจี๊ยบ เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 52 06:10:57

ความคิดเห็นที่ 86 เจริญศรี สวัสดีจร้า ... ^_^ แก้ไขเมื่อ 04 ส.ค. 52 09:16:42 จากคุณ : ดีอาร์ (๛จูล่ง๛) เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 52 07:47:15

ความคิดเห็นที่ 87 อรุณสวัสดิ์จ้ะ.. ตามอ่านทู้แล้ว.. เอ่อ.. ป้าแก่ทำใครแถวนี้ ร้องไห้ไปหลายคนเหรอเนี่ย.. ร้องด้วยเรื่องไหนอ่ะ.. หลายเรื่องเกิน.. ถึงขนาดจะเอาไปฟ้องแม่ แล้วป้าแก่ จะโดนใบแดง ห้ามเล่าอีกต่อไปหรือป่าวเนี่ย.. คุณไชโย.. วอกแปลอย่างนั้นเหรอ.. ในความรู้สึกของป้าแก่.. (แต่ข้างบนขี้เกียจพิมพ์ละเอียด). วอกมันเหมือนกับ ทะลึ่งตึงตัง ลิงหลอกเจ้า ลื่น กะล่อน ประมาณนั้น .. เพราะตะก่อน ป้าแก่ โดนแม่ว่า อี่วอกนี่ ประจำเลยหล่ะ.. แหะๆๆๆ   ดังนั้น วอกง่าว มันน่าจะเป็น กะล่อนจริงๆ.. เออเนอะ.. ด้วยความขี้เกียจ เลยแปลแบบนั้น.. อิอิ .. โดนจับผิดซะแล้ว.. แล้วบ่าก๊วยก๋า มันหมายถึงผลไม้อะไรนะคะ .. ป้าแก่ก็จำไม่ได้ซะแล้ว.. จากคุณ : ป้าแก่ (elastigirl) เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 52 07:55:04

ความคิดเห็นที่ 88 สวัสดีตอนเช้า ก่อนไปอ่านเม้นท์ข้างบน จากคุณ : Joey999 เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 52 08:14:33

ความคิดเห็นที่ 89 เล่าเรื่องแม่ แบบ ลกว มั่งดีกว่า.. ****************************************** แม่เคยเล่าให้ฟังว่า.. อากงอาม่า ก็ล่องเรือมาจากเมืองจีนเหมือนกัน... พอมาอยู่เมืองไทย ก็ล่องเรือเอี๊ยมจุ๊น ไปถึง อ.ชุมแสง นครสวรรค์ แล้วก็ปักหลักอยู่ที่นั่น. ไปใหม่ๆ ยังไม่มีบ้าน เรือเอี๊ยมจุ๊นนั่นแหละ คือบ้าน.. ตกค่ำ ไม่มีอะไรทำ ก็เลยลูกเยอะ (อิอิ) แต่พอเริ่มมีเงิน ก็วิวัฒนาการขึ้นมาอยู่บนบก มีบ้านอยู่.. อากง มีลูกทั้งหมด 11 คน แม่เป็นลูกสาวคนโต ได้เรียนหนังสือ ถึงแค่ ป. 1 ก็ต้องออกมาช่วยอาม่าทำงาน.. แม่ก่อเตาไฟ หุงข้าวเป็น ตั้งแต่ 6-7 ขวบ ต้องช่วยอาม่าเตรียมถั่วงอก เอาไปขายที่ตลาดตั้งแต่ ตี 5 สายๆ ก็ต้องหิ้วถังน้ำ เดินไปรดน้ำผัก ที่ปลูกเอาไว้ ริมแม่น้ำ แล้วก็ตักน้ำจากแม่น้ำ ไส่รถเข็น เอากลับมาใส่ตุ่มที่บ้าน น้องๆ จะได้มีน้ำใช้ น้ำอาบ.. ใส่ตุ่มที่บ้านเต็ม ก็เข็นให้เพื่อนบ้านด้วย..ได้ปี๊บละ 50 สตางค์...หาเงินค่าขนม.. แม่เล่าว่าสมัยเด็กๆ มีเรื่องให้ซุกซนมากมาย เพราะสมัยก่อน ห้างร้านไม่มีหรอก ที่วิ่งเล่น ก็คือในสวน ตามท้องร่อง ไปหาปลา เก็บผลไม้กิน.. บางทีก็ไปขโมยมะม่วง สวนข้างๆ โดนเจ้าของเค้าวิ่งไล่ จะเอาไม้ตี ก็วิ่งหนี โดดน้ำ ว่ายข้ามคลองมา.. แม่เล่าว่า..มีอยู่ครั้งนึง.. เข้าสวน จะไปตัดกล้วย เห็นกล้วยสุกเหลืองน่ากินเชียว.. ปรากฏว่า ตอนเดินเข้าไปในสวน เจองูจงอาง 2 ตัว มันกำลังรัดกัน แล้วชูตั้งสูงขึ้นมาจากพื้น. (มันกำลังจู๋จี๋กันอยู๋ ) ความที่เป็นเด็ก แล้วก็ไม่รู้ ไม่เคยเห็น เลยคว้าก้อนหิน ปามัน.. มันเลยล้มลงไปทั้ง 2 ตัว.. พอมันตั้งหลักได้ มันก็พุ่งเข้าใส่น่ะสิ แม่บอกว่า วิ่งหนีกันป่าราบ.. พอดี หน้าประตูรั้ว มีคนงานพวกกุลี นั่งจับกลุ่มกันอยู่ แม่บอกว่าพอวิ่งเข้ารั้วได้ ก็ปิดประตู งูมันเลยชนรั้ว.. คนงานเห็นก็คว้าไม้รุมตีมันตาย.. (น่าสงสารมันจัง.. ) วีรกรรมแม่ป้าแก่ เยอะจริงๆ ป้าแก่เคยแกล้งถามว่า.. แม่.. แม่ชอบว่าหนู อี่วอก ว่าหนูซน แล้วงี้ แม่ว่า หนูซนเหมือนใครล่ะแม่.. วันนั้น เลยโดนเขกหัวซะเลย.. สมัยก่อน แม่บอกว่า เวลาหัดว่ายน้ำ อากง จะเอามะพร้าว 2 ลูก ผูกกับตัวลูก แล้วจับโยนลงแม่น้ำ ถ้าไม่ว่ายเข้าฝั่งเอง ก็ลอยไปกับน้ำน่ะสิ จะร้องไห้โวยวายแค่ไหน อากง ก็ตะโกนบอก.. เอามือพุ้ยน้ำสิ.. ด้วยความกลัวจาย ก็พุ้ยน้ำเข้าไป.. เลยว่ายน้ำเป็นกันหมด.. (ทำไม อากง โหดจังฟระ) แม่บอกว่า สมัยเฮียนพเล็กๆ เคยหนีโรงเรียน อากงจับมาเฆี่ยน แล้วก็ให้เดินไปรอบตลาด พลางตะโกนดังๆว่า ผมจะไม่หนีโรงเรียนอีกแล้ว.. ตะโกนไป ก็เฆี่ยนไปด้วย.. นึกแล้วสยองแฮะ.. โชคดีที่ตอนป้าแก่ โตแล้ว อากง ไม่ค่อยดุแบบนั้นอีกแล้วล่ะ.. แม่เป็นเพื่อนกับน้องสาวของเตี่ย.. เตี่ยเคยเล่าว่า สมัยแม่สาวๆ ตกเย็น แม่หิ้วถังน้ำ ไปรดน้ำผัก ริมแม่น้ำ พอเดินผ่านบ้านเตี่ย เตี่ยก็คว้าขันกะสบู่ แล้วก็ผ้าขาวม้า.. เดินตามหลังไปอาบน้ำ ที่ริมน้ำ อาบไปพลาง ก็มองแม่รดน้ำผักไปพลาง.. สุดท้าย เลยให้อาเหล่ากงมาขอ.. พอแม่แต่งงานกับเตี่ย แม่ทำงานหลายอย่าง.. เคยเปิดโรงเรียนสอนทำผม สอนตัดเสื้อ พอเตี่ยมาได้งานที่ลำปาง แม่ก็หอบลูก ตามมาอยู่ด้วย .. เถ้าแก่โรงงานเค้าใจดี ให้บ้านพักในโรงงาน แม่ก็เปิดร้านขายของกระจุกจระจิก ขายบุหรี่ เหล้าขาว กะปิ น้ำปลา อะไรพวกนั้น.. ให้คนงานติดเงิน พอวันเงินเดือนออก.. แม่ก็ไม่นั่งรอหน้าห้องจ่ายเงิน พร้อมสมุดบัญชี แม่บอกว่า ไม่ทำงี้ เดี๋ยวตามหนี้ไม่ได้.. ลูกๆ ต้องกินต้องใช้.. พอตอนหลัง โรงงานเข้ามาเปิดสาขาเอาไว้รับซื้อครั่ง ที่ในตัวอำเภอ.. เลยให้เตี่ยมาอยู่ที่นี่ พวกเรา เลยได้ย้ายมาอยู่ในเมือง แม่ก็เลยไปเรียนทำขนม ที่ศูนย์ฝึกอาชีพ.. มาทำขนมขายส่ง เป็นพวกขนมเปี๊ยะ ครองแครงกรอบ เอแคลเป็ด (ทำเป็นรูปเป็ดไง) แม่ทำขนมอร่อย.. ทำส่งทุกวัน ก็หมดทุกวัน.. หลังๆ แม่หัดขายของด้วย ไปรับสร้อยแหวน จากร้านทองที่รู้จัก เอามาขาย.. เจ้าของร้านเขาเห็นว่าแม่เป็นคนรักษาคำพูด เขาก็ให้เอาของมาก่อน.. แล้วเอาไปขายที่ไหนน่ะเหรอ.. ในวงไพ่ไง.. (อันนี้ไม่ดีนะจ้ะ.. ) ตอนเด็กๆ ก็สงสัย ทำไม ตกค่ำจัดการ ข้าวปลาอาหารให้ลูกๆ เสร็จ แม่ก็อาบน้ำ แต่งตัว ออกไปเล่นไพ่ ไปกับเพื่อนอีกคนนึง.. แม่มาเล่าให้ฟังทีหลังว่า แม่เล่นเพื่อไปสังคม เพราะคนที่เล่นได้ มักจะใจใหญ่ เวลาเขาเล่นได้เยอะๆ แม่ก็จะควักของออกมาขาย.. กำไรที่ได้จากการขายของน่ะ มันมากกว่าทุนที่ลงไปเล่นไพ่มากนัก.. แม่บอกว่า.. แม่ไม่ได้เล่นเพราะติดการพนันหรอก.. (แต่แม่เล่นเก่งนะ เรื่องนับเลขเนี่ย ถนัดมาก แม้จะจบแค่ ป. 1 ก็ตาม อิอิ) แม่ส่งลูกทั้ง 5 คน เรียนจนจบ มหาวิทยาลัย.. มีพี่สาวคนโตคนเดียว ที่จบ ปวช. แล้วออกมาทำงานธนาคาร.. .. แม่จะสอนลูกทุกๆคน เสมอว่า.. แม่เรียนมาน้อย ไม่มีสมบัติอะไรจะให้.. นอกจากส่งลูกเรียน..ตั้งใจเรียนนะลูก อยากเรียนแค่ไหน แม่จะส่ง.. แล้วแม่ก็จะสอนพวกเราให้รักกัน.. พี่ต้องห่วงน้อง น้องก็ต้องยอมพี่.. ถ้าทะเลาะกัน โดนตีทั้งคู่.. พวกเราเลยรักกัน.. มีอะไรก็โทรหากันตลอด.. จนสุดท้าย แม่ก็มาขายหมูสะเต๊ะ เลยเลิกทำขนมไป เพราะว่าไม่มีเวลา.. แค่หมูสะเต๊ะ ก็งานล้นมือแล้ว.. หมูสะเต๊ะของแม่ อร่อย จนลูกค้ายอมขับรถจากเชียงใหม่ เพื่อมาซื้อกลับไปกิน.. ลูกค้าบางคนอยู่ กทม กลับไปลำปางทีไรก็ต้องไปกินทุกครั้ง.. ปิดเทอมหน้าร้อน ป้าแก่ก็จะไปช่วยแม่ขายของ แม่ก็จะทำสลิ่มเพิ่มขึ้นมา.. ก็ขายดีอีกแหละ.. คิดถึงช่วงเวลาที่ได้ช่วยแม่ขายของจังเลย.. เป็นช่วงเวลาที่มีความสุข แม้แม่จะบ่นบ้าง อะไรบ้าง แต่ตอนที่ป้าแก่สอบเอ็นทรานส์ได้ ต้องไปเรียนที่ใต้.. ป้าแก่ก็แอบร้องไห้ เป็นห่วงว่า.. ใครจะมาช่วยแม่ขายของล่ะ.. ตอนนี้ เลยมีโทรไปหาแม่.. บอกว่า อยากจะเอาสูตรเรามาขายที่ กทม มั่งดีกว่า.. เพราะพี่น้องไม่มีใครสืบทอดเลย.. สูตรของเรา เตี่ยก็ไม่สอนคนนอกด้วย.. แม่เลยบอกว่า ได้.. งั้นเดี๋ยวมาสอนให้ .. ดีจังเลย.. หนูรักแม่จังเลยจ้ะ.. **************************************** วันนี้ ไม่กล้าเล่าเศร้าๆแล้ว กลัวน้ำตาท่วมจออ่ะ.. ************************************* แก้ไขเมื่อ 04 ส.ค. 52 14:45:14 แก้ไขเมื่อ 04 ส.ค. 52 08:47:31 แก้ไขเมื่อ 04 ส.ค. 52 08:40:25 แก้ไขเมื่อ 04 ส.ค. 52 08:32:49 จากคุณ : ป้าแก่ (elastigirl) เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 52 08:27:51

ความคิดเห็นที่ 90 ขอทำงานก่อนนะ.. แต่จะคอย F5 เป็นระยะๆ .. เพราะหน้าจอนี้ ไม่เคยปิด.. ออนตลอดวัน.. อิอิ หวัดดีคุณจูล่งด้วยค่า.. แก้ไขเมื่อ 04 ส.ค. 52 08:37:29 จากคุณ : ป้าแก่ (elastigirl) เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 52 08:29:23

ความคิดเห็นที่ 91 ไม่ทันแล้ว ป้า น้ำตามันซึมออกมานิดนึง 55555 ทำงานก่อนเน้อ เดี๋ยวมาเล่า จากคุณ : Nokwa เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 52 08:36:40

ความคิดเห็นที่ 92 แอบมาดู จากคุณ : Kingdom of Heaven เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 52 09:24:11

ความคิดเห็นที่ 93 555 คุณ koh ป้าแก่เห็นแวบๆ นึกว่า Mr. Fusion แอบมาดูทู้เราซะอีก.. เฮ้อ.. แล้ววันนี้ หายไปไหนกันหมดเนี่ย.. จากคุณ : ป้าแก่ (elastigirl) เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 52 09:41:51

ความคิดเห็นที่ 94 เค้าไม่ได้หายไปไหนหรอกครับ แอบอยู่ตามพุ่มไม้แถวนี้แหละ คอยซุ่มหาจังหวะ make money ไปด้วยอ่านไปด้วย เลยยังไม่ว่างเขียนกัน อิอิ อารมณ์นี้ดูที่ตาก็รู้ครับ จากคุณ : Kingdom of Heaven เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 52 10:02:04

ความคิดเห็นที่ 95 มาแว้ว  สวัสดีค่ะ วันนี้ยุ่งแต่เช้า ต้องแกะรอยตามทู้อีกแระเรา T_T แก้ไขเมื่อ 04 ส.ค. 52 10:05:12 จากคุณ : นางพญา...ผู้สง่างาม เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 52 10:04:19

ความคิดเห็นที่ 96 สวัสดีค่ะ ทุกท่าน   ตามอ่านอยู่จ้าป้าแก่ ชักอยากกินหมูสะเต๊ะป้าแก่แล้วซี --------------------------------------- ทู้นี้หนุ่มๆ เล่นหุ้นกันจัง อิอิ V V แก้ไขเมื่อ 04 ส.ค. 52 10:26:23 จากคุณ : เนื้อคู่ประตูถัดไป เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 52 10:07:34

ความคิดเห็นที่ 97   เฮ้ออออออออ ทำไมไม่กล้าซื้อ พวกพลังงานนะ จากคุณ : แห้ว เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 52 10:17:17 A:222.123.23.109 X: TicketID:163742

ความคิดเห็นที่ 98 หุ้นขึ้นน่ะ ไปเฝ้าจอหุ้นโน่น ******************* 10.40 น. BANPU 404 แล้ววววววววววววววววววว แก้ไขเมื่อ 04 ส.ค. 52 10:41:15 จากคุณ : Joey999 เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 52 10:22:18

ความคิดเห็นที่ 99   ดูแล้วช้ำใจ ไม่ดูดีกว่า แต่ ที่นี่ ทำไมเงียบจังนะ จากคุณ : แห้ว เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 52 10:43:40 A:222.123.23.109 X: TicketID:163742

ความคิดเห็นที่ 100 ความเงียบก่อนพายุจะมามั๊ง หุหุ จากคุณ : Kingdom of Heaven เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 52 10:48:37

ความคิดเห็นที่ 101 อ่านตอน ค่าน้ำนม ของป้าแก่ คนไม่มีลูกน้ำตาริน เพราะชีวิตนี้คงไม่มีโอกาสเช่นป้าแก่ และคิดว่าแม่ของเราก็คงจะมีความรู้สึกเหมือนแม่ทุกคน จากคุณ : คุณป้ามหาภัย (jindawong) เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 52 11:08:17

ความคิดเห็นที่ 102 งั้นเล่าต่ออีกตอน (ไม่รู้เคยเล่าไปรึยัง  เอาเป็นว่าเพิ่มความละเอียดเข้าไป อิอิ) ก่อนมาเป็นเซลล์ทินเนอร์  เราเคยขายบัตรเครดิต พอเพื่อนๆ ฝ่ายบัตรเครดิต  รู้ข่าวว่า ยัยเนื้อฯ ไปขายทินเนอร์แล้วรุ่ง ก็มีความสนใจกันมาก หัวหน้าเราโทรมาหา "นี่น้องเนื้อฯ   มีคนนึงอยากรู้จัก  และสนใจอยากไปลองขายทินเนอร์ด้วย มันตื้อขอเบอร์น้องไป พี่ให้ไปแล้วนะ" เรา "น้องเคยเห็นคนนี้ไม๊คะพี่" หัวหน้า "ไม่เคยหรอก มันเข้ามาทีหลังจากน้องเนื้อฯ ออกไปน่ะ" เรา "ก็ได้ ๆ ค่ะ ไม่เป็นไร" หลังจากนั้น ผู้ชายคนนี้โทรศัพท์มาทุกวัน   เนื้อหาประมาณว่า พี่สนใจจะทำงานจริง ๆ แต่พี่ไม่กล้าลาออกจากงาน บริษัทฯ เพื่อนพี่  เพิ่งเริ่มงานได้ไม่ถึงเดือน  เดี๋ยวเพื่อนจะดูถูกเอาได้ ว่าไม่มีความอดทน  ขอทำให้ครบปีก่อน สรุปว่าจบวิศวะ  ทำงานซ่อม(อะไรจำไม่ได้แล้วค่ะ น่าจะอิเลกทรอนิค) เงินเดือน 7000  ทำงานนี้เพราะอยากมีประสบการณ์ไปสมัครทำงานที่อื่น เราก็บอกเค้าไปว่า แล้วแต่พี่ละกัน ถ้าสนใจจะมาเป็นเซลล์เมื่อไหร่ก็ โทรมาบอก จะถามเจ้านายให้ แต่ทำไม๊ ทำไม  จะต้องโทรมาทุกเย็น  โทรศัพท์บ้าน เราเปลี่ยนกับน้องคุยไปหลายครั้งแล้ว และก็ไม่เคยเห็นตัวจริงกันเลย เลยตัดประเด็นจีบไปเลย เนื้อหาเดิม ๆ    (น่าจะเอะใจตั้งแต่ตอนนั้น ป๊าด งี่เง่าจังยัยเนื้อฯ) คุยกับเค้าแล้วเครียด  จะคุยทำไมเนี่ย จนตอนหลังเราถึงกับถอดสายโทรศัพท์ออก ทุกเย็น กลัวโทรมา เพราะถ้าเป็นมือถือ เค้าจะคุยไม่นาน คงกลัวเสียเงินเยอะ แต่แล้วเวลาผ่านไปครบหนึ่งปี  เค้าก็พยายามติดต่อเราอีกครั้ง เพื่อจะมาทำงานที่เดียวกับเรา  ตามที่เค้าเคยบอกเอาไว้ จากคุณ : เนื้อคู่ประตูถัดไป เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 52 11:18:24

ความคิดเห็นที่ 103 โปรดระวัง เซลล์ขายทินเนอร์ จะทำให้ท่านติดทินเนอร์  เอ๊ย   ติดกระทู้ .. จากคุณ : Joey999 เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 52 11:26:01

ความคิดเห็นที่ 104 ป้าแก่ขา บ่ะก้วยก๋า ก็  ฝรั่งไงคะ ฮานิบ่าเห้ย ก็ โธ่เว้ยกรู จากคุณ : คุณป้ามหาภัย (jindawong) เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 52 11:28:57

ความคิดเห็นที่ 105 เราเล่าให้เจ้านายฟังว่ามีคนอยากมาทำงานด้วย เจ้านาย "แฟนเธอรึป่าว" เรา "ป่าว  ไม่เคยเห็นหน้าเลย  แต่หัวหน้าเก่า เค้าบอกว่าใช้ได้" เจ้านายรับเขาเข้ามาแล้ว   ถ้าเป็นคนอื่น เรื่องน่าจะสงบสุข เราจะได้มีเพื่อนที่ดี  แต่กลายเป็นว่า ตั้งแต่เข้ามา ทำให้เราทุกข์ใจตลอด ตอนแรก วันวาเลนไทน์  แอบเอาดอกไม้ไปเสียบตรงที่ปัดฝนรถเรา แล้วเรากับเพื่อนออกไปเจอพอดี   พี่คนนี้ก็กระโดดหนี วิ่งเข้าบริษัทฯ อย่างรวดเร็ว เพื่อนล้อเรา  และเราก็ปาดอกไม้ทิ้งในรถเพื่อน แหะแหะ เพื่อนรักจอบจิ้งเหลน   "เฮ้ย  พี่โย่งอุตส่าห์ให้แก 555 มาปาทิ้งในรถชั้นทำไม" เรา "น่าภูมิใจนักนี่ ที่คน กทม. ให้ดอกไม้ชั้น"   กทม. แปลว่า   กระเทยเก๊กแมน เราทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้  ไม่พูดถึงดอกไม้นั่นอีก โถ  วันวาเลนไทน์ให้ดอกไม้   แต่พอเรื่องงาน  กลับฟ้องเจ้านาย ว่าเราไปแย่งลูกค้าเค้า   ซึ่งเค้าได้ขี่รถมอเตอร์ไซด์ ผ่านและเล็งไว้ แล้ว ว่าจะเข้าร้านนี้ คนนี้ชอบฟ้องเจ้านาย  ว่าเซลล์อื่น ๆ แย่งลูกค้าที่เค้าเล็งไว้ แน๊ ใครจะรู้ว่าหล่อนไปเล็งไว้  ชั้นเห็นร้านใหญ่ ๆ ก็เข้าไปขายน่ะดิ ยังไม่หมด     เค้ายังตัดรูปชายหนุ่มดารา ที่กล้ามล่ำ ๆ ไว้ในลิ้นชักโต๊ะ เรา  "พี่ชอบผู้ชายเหรอ" พี่โย่ง  "พี่ตัดไว้ดูทรงผม" เกิดมาไม่เคยเจอ ผู้ชาย ตัดรูปผู้ชายใส่เสื้อกล้าม หล่อล่ำ  ไว้เพื่อดูว่าจะตัด ผมทรงไหนดี  T_T    ถ้าพี่จะเป็นเกย์ พี่ก็ไม่ได้ผิดอะไร  แต่อย่ามาเก๊กแมน  จีบหญิงโชว์ ซี่    ถ้าชั้นหรือสาว ๆ หลงเชื่อ ไม่ดูตามาตาเรือ จะเกิดอะไรขึ้น ยัง ๆ ไม่พอ   เรากับเพื่อน ต้องจับผิดมากกว่านี้  ฮี่ๆๆ จากคุณ : เนื้อคู่ประตูถัดไป เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 52 12:10:20