ความคิดเห็นที่ 6 |
ช่างมันฉันไม่แคร์
กี่เช้าที่เราตื่น กี่คืนที่เราฝัน กี่วันแห่งชีวิต ใครลิขิตใครเขียน ช่างเหมือนดั่งเทียนเล่มน้อย หยาดฝนที่หล่นพรำ หยดน้ำตาเจ็บช้ำ ตอกย้ำใจให้จำ เจ็บจำและรอคอย
เช้า ยัน บ่าย ย้าย ลง เย็น
ชีวิตความอยู่เป็น เหมือนดั่งเล่นละคร
ช่างมันฉันไม่แคร์ ช่างมันฉันไม่แคร์ ไม่แคร์ อันใด
กี่เท้าที่เราย่าง อีกทางที่เราเดิน ไป... กว้างไกลสุดขอบกรุง พรุ่งนี้คงจะเห็น คนก็เป็นอย่างนี้ เมื่อหิวก็อยากกิน ด้วยลิ้นอันกระหาย ด้วยกายอันต้องการ จากงานที่ลำเค็ญ
เห็น กัน อยู่ รู้ ทุกคน
บางครั้งเราสับสนไร้แม้แต่คนเข้าใจ
ช่างมันฉันไม่แคร์ ช่างมันฉันไม่แคร์ ไม่แคร์ อันใด
ช่างมันฉันไม่แคร์ ช่างมันฉันไม่แคร์
ไม่แคร์
อันใด
จากคุณ |
:
ปุ้ย (เอนิคุส)
|
เขียนเมื่อ |
:
12 ม.ค. 53 08:59:04
|
|
|
|