ความคิดเห็นที่ 1 จาง เกว๋าะ เหล่า    เตียงก๋วยเล่า ตำนานหนึ่งว่า เจียงกั๋วเล้า เป็นคนสมัยถัง เป็นนักพรตจำศีลภาวนาที่ จงเถียวซัน ไปไหนมาไหนมักจะขี่ลาเผือกกลับหัว โดยหันหน้าไปทางหางลา โดยให้สอดคล้อง กับบัณฑิตในยุดสมัยนั้นคนหนึ่งที่ประชดบ้านเมืองโดยการขี่ลาหันหลังเหมือนเป็นการบอกว่า บ้านเมืองสับสนวุ่นวายจนคนงุนงงต้องขี่ลาหลัง ลานี้เป็นลาวิเศษ ไม่ใช้ถเก็บพับใส่ ในกระเป๋าดั่งกระดาษ เวลาขี่เอาน้ำพ่น กลายเป็นลาดังเดิม อีกตำนานหนึ่งก็ว่า ในสมัยดึกดำบรรพ์มีพญาค้างคาวเผือกตัวหนึ่ง ได้จำศีลบำเพ็ญเพียรโดยกินแสงอาทิตย์ และแสงจันทร์เป็นอาหารและอยู่ในถ้ำจนสำเร็จเป็นเซียน ได้กลายร่างเป็นชายชรา ผิวพรรณผ่องใสแข็งแรงคือ เจียงกั๋วเล้า นั่นเอง จากคุณ : แกงใส่ไข่หนึ่งใบ เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 23:47:42

ความคิดเห็นที่ 2 จง หลี เฉวียน  ฮั้งเจียงลี้ ฮั่นจงหลี เดิมแซ่ จงหลี ชื่อ ฉวน มีชีวิตในสมัยฮั่น เลยเรียกกันว่า ฮั่นจงหลี เป็นบุตรของแม่ทัพ จงหลีจาง วันที่เกิด มีแสงสว่างจ้าไปทั้งจวนแม่ทัพ ผู้คนตกใจคิดว่า ไฟไหม้วิ่งไปยังจวนจะดับไฟ พอไปถึงไม่เห็นมีอะไร มีแต่ฮูหยิน ภรรยาแม่ทัพคลอดบุตรเป็นชาย มีลักษณะดีผิดแผกเด็กทั่วไป เมื่อโตขึ้นได้ไต่เต้าเป็นแม่ทัพ คราวหนึ่ง นำทัพไปปราบกบฏคนฮวน เกิดพ่ายศึกยับเยิน ตัวเขาหนีรอดคนเดียวเข้าไปในหุบเขา ได้พบกับนักพรตชรา ว่ากันว่าคือ ทิก้วยลี ได้รับถ่ายทอดเคล็ดบำเพ็ญธรรมต่อมา ได้บำเพ็ญเพียรจนสำเร็จเป็นเซียน จากคุณ : แกงใส่ไข่หนึ่งใบ เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 23:48:57

ความคิดเห็นที่ 3 เฉา เกว๋าะ จิ้ว  เชาก๊กกรู๋   เชาก๊กกรู๋ เดิมชื่อ เชาจิ่งซิว เป็นน้องชายของพระราชินี เชาฮองเฮา แห่งราชวงศ์ซ่ง เชาก๊กกรู๋เป็นคนเที่ยงตรง มีเมตตา รักสงบ ไม่ชอบโก้หรู เนื่องจากละอายที่ เชายี น้องชายถืออำนาจพี่สาว เที่ยวก่อกรรมทำชั่ว จนถูกท่านเปาตัดสินประหารชีวิต จึงตัดสินใจ ขึ้นเขาบำเพ็ญเพียร ต่อมาเขาได้พบกับ ฮั่นจงหลี และ ลื่อต้งปิง ลื่อต้งปิง ถามว่า ได้ข่าวว่า ท่านบำเพ็ญธรรม ธรรมที่ท่านบำเพ็ญอยู่ที่ใด เชาก๊กกรู๋ ชี้นิ้วขึ้นฟ้า ลื่อต้งปิง ถามอีกว่า ฟ้าอยู่ที่ใด เชาก๊กกรู๋ ก็ชี้ที่หัวใจ ฮั่นจงหลีหัวเราะแล้วพูดว่า ใจก็คือฟ้า ฟ้าก็คือใจ บัดนี้ท่านค้นพบตัวเองแล้ว จากนั้นเซียนทั้งสองจึงถ่ายทอด มรรควิธีแก่ เชาก๊กกรู๋ จนบำเพ็ญสำเร็จเป็นเซียนในที่สุด จากคุณ : แกงใส่ไข่หนึ่งใบ เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 23:49:51

ความคิดเห็นที่ 4 หัน เซียง จื่อ   ฮั้นเซียงจื่อ   หันเซียงจื่อ สมญานาม ชิงฟู เกิดในสมัยถัง วันที่ 10 เดือนสิบ พ.ศ. 1320 กำพร้าพ่อแม่แต่เด็ก อยู่กับ หันยู่ ผู้เป็นอา ซึ่งเป็นขุนนางชั้นผู้ใหญ่ นิสัยรักสันโดษ ชอบปลีกวิเวก วันหนึ่ง ท่าน ลื่อโจ้ว ได้มาโปรดจนบำเพ็ญสำเร็จเป็นเซียน หันเซียงจื่อ ยังกตัญญู โปรด หันยู่ ให้ละทิ้งตำแหน่งขุนนางมาบำเพ็ญธรรม ใช้เวลาถึง 9 ปี จึงโปรดสำเร็จ จากคุณ : แกงใส่ไข่หนึ่งใบ เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 23:50:39

ความคิดเห็นที่ 5 เหอ เซียน กรู  ฮ้อเซียงโกว   ฮ่อเซียนโกว เดิมชื่อ ฮ่อค้วง เป็นนางฟ้าหนึ่งเดียวในคณะแปดเซียน เกิดในสมัยราชวงศ์ถัง เป็นชาวเมืองกวงโจว เป็นคนใจบุญและฉลาด วันหนึ่ง ได้พบกับเซียน ลื่อต้งปิง เซียนเห็นวาวส่งผลท้อให้ เมื่อกินผลท้อนั้นแล้วก็ไม่รู้สึกหิวอีก และยังสามารถทำนายทายทัก โชคชะตาของคนอื่น คืนวันหนึ่ง เทพยดาได้มาเข้าฝัน บอกให้เธอกินแป้งฮุนบ้อ ทำให้ตัวเบาและไม่ตายเมื่อเธอตื่นขึ้น ลองทำตามในฝัน หลังจากกินแป้งฮุนบ้อแล้ว ปรากฏว่าตัวเบาเคลื่อนไหวได้คล่องแคล่วกว่าปกติ หลังจากนั้น มักขึ้นเขาลงเขาอยู่เสมอ ขากลับยังนำผลไม้ต่างๆ มาฝากมารดาเป็นประจำ ต่อมา ข่าวลอยไปถึงในวัง พระนางบูเช็กเทียน ได้ส่งคนไปเชิญมาเข้าเฝ้า ระหว่างทาง ปรากฏว่า หายตัวไป คณะเชิญค้นหาเท่าใดก็ไม่พบ ปรากฏภายหลังว่า มีคนเห็นนางขี่เมฆลอยอยู่บนฟ้า จึงรู้ว่าได้สำเร็จเป็นเซียนไปแล้ว จากคุณ : แกงใส่ไข่หนึ่งใบ เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 23:51:34

ความคิดเห็นที่ 6 หลาน ไฉ เหอ   น่า ไฉ่ ฮั้ว     หลันไฉ่เหอ เป็นคนสมัยฮั่น ชอบใส่เสื้อผ้าขาด ใส่รองเท้าข้างเดียว ถือกรับไม้ยาวฟุตเศษ เที่ยวเดินร้องเพลงขอทานเรื่อยไป เพลงที่ร้องมีเนื้อเพลงเป็นคติเตือนใจคน เมื่อได้เงิน ก็เอามาร้อยเป็นพวงแล้ววิ่งลากไปตามถนน เชือกขาดเงินหลุดหล่นหายไปก็ไม่สนใจ มีเงิน เหลือกินก็นำไปแจกจ่ายแก่คนยากจน หน้าร้อนใส่เสื้อหนา หน้าหนาวหิมะตกกลับใส่เสื้อตัวเดียว นอนบนหิมะ ต่อมา ทิก๋วยลี้ และ ฮั่นจงหลี ได้มาชวนไปบำเพียรเพียร จนสำเร็จเป็นเซียน จากคุณ : แกงใส่ไข่หนึ่งใบ เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 23:52:41

ความคิดเห็นที่ 7 หลวี่ แทว ไกว่    ทิ ก๋วย ลี้ ทิก๋วยลี้ เดิมแซ่ หลี่ ชื่อ เหียน เกิดยุคชุนชิว เป็นคนรูปร่างสูงใหญ่ สติปัญญาเฉลียวฉลาด หน้าตาดี ไม่ชอบทำมาหากินหรือมีครอบครัวเหมือนชาวบ้าน ชอบทางบำเพ็ญตบะถือศีลกินเจ เห็นว่า อำนาจวาสนา ลาภยศสรรเสริญ สมบัติพัสถาน ล้วนเป็นภาพมายา ดุจเมฆหมอกลอยกลางอากาศ ไม่นานก็จางหายไป เมื่อหลี่เหียนพิจารณาเห็นสัจธรรมเช่นนี้ จึงตัดสินใจสละทางโลก อำลาญาติมิตรไปบำเพ็ญพรตอยู่ในถ้ำ จนสามารถถอดกายทิพย์และจิตวิญญาณออกจากร่าง วันหนึ่งมีนัดต้องไปเข้าเฝ้า ลีเลากุน ผู้เป็นอาจารย์ที่เขาหัวซัน จึงฝากลูกศิษย์ให้ดูแลร่าง จะไปแต่กายทิพย์ ส่วนร่างทิ้งไว้ที่นี่ ถ้าเกิน 7 วันเรายังไม่กลับ ให้เผาร่างได้เลย เมื่อท่านถอดจิตไปแล้ว มารดาผู้เป็นศิษย์ป่วยหนัก คนทางบ้านมาส่งข่าวให้รีบกลับ ศิษย์ไม่อาจทนอยู่เฝ้าร่างได้ จึงนำร่างไปเผาในวันที่ 6 ท่านกลับมาในวันที่ 7 ไม่พบลูกศิษย์ ไม่เห็นร่างของตน ก็เข้าใจ แต่ไม่เคืองไม่แยแสกระไร ไปเข้าร่างขอทานขาพิการที่เพิ่งเสียชีวิต ร่างใหม่ของท่านจึงขาพิการข้างหนึ่ง ดังในรูปทุกวันนี้ เวลาเดินใช้ไม้เท้าเหล็กค้ำ คนจึงเรียกว่า ทิก๋วยลี้ จากคุณ : แกงใส่ไข่หนึ่งใบ เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 23:53:35

ความคิดเห็นที่ 8 หลวี่ ต้ง ปิน  ลื่อ ตั่ง ปิง ลื่อท่งปิง หรีอ ลื่อโจ้ว เกิดวันที่ 14 เดือนสี่ สมัยราชวงศ์ถัง เป็นคนเฉลียวฉลาดแต่เด็ก เคยไปสอบจิ้นซื่อสองครั้ง แต่ตก อายุ 64 ท่องเที่ยวพเนจรทั่ว ระหว่างพักโรงเตี๊ยมเมือง หันเอ้อ ได้พบกับอาจารย์ ฮั่นจงหลี ทั้งสองสนทนาเรื่องธรรมะถูกอัธยาศัย ลื่อต้งปิงถอนใจว่า ชีวิตช่างอาภัพ สอบจิ้นซื่อไม่ได้สักครั้ง ฮั่นจงหลีเอาหมอนในย่ามยื่นให้ พร้อมกล่าว เจ้าจงหนุนหมอนใบนี้ ทำให้ทุกอย่างสมหวัง จึงหนุนหมอนหลับไม่รู้ตัว ขณะนั้นเจ้าของโรงเตี๊ยม กำลังนึ่งข้าวเกาเหลียงอยู่ ลื่อต้งปิงได้ฝันเห็นอนาคตว่า ชั่วครู่เดียวชีวิตขึ้นๆลงๆ ปลี่ยนแปลงมากมาย ตั้งแต่สอบได้จิ้นซื่อ เป็นนายอำเภอเมืองลั่วหยังได้เลื่อนตำแหน่งหลายครั้ง กระทั่งเป็นแม่ทัพรบชนะข้าศึก มีอำนาจวาสนา มั่งมีศรีสุข 50 ปี เป็นอัครมหาเสนาบดี 10 ปี ต่อมาถูกปลดออกจากตำแหน่ง ชีวิตตกระกำลำบาก ตื่นขึ้น ฮั่นจงหลีกล่าวว่า เกาเหลียงยังไม่สุก ฝันจบชั่วชีวิต ลื่อต้งปิงแปลกใจ อาจารย์รู้ความฝัน ฮั่นจงหลีว่า ชีวิตงคนก็เป็นเช่นนี้แหละ ลื่อต้งปิงจึงปลงตก ละกิเลส ขอปวารณาเป็นศิษย์ ฮั่นจงหลีได้นำลื่อต้งปิงไปบำเพ็ญเพียร ที่เขานกกระเรียนและถ่ายทอดเคล็ดลับ จนสำเร็จเป็นเซียน จากคุณ : แกงใส่ไข่หนึ่งใบ เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 23:54:38

ความคิดเห็นที่ 9 ขอบคุณ เว็บ http://satitalumni.com/webboard/index.php?topic=108.0  มาก  ๆ นะคะ ที่มีเรื่องดีดีให้อิ่มดึงมาให้เพื่อน ๆ ชมกัน จากคุณ : แกงใส่ไข่หนึ่งใบ เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 53 23:56:01

ความคิดเห็นที่ 10 เอาเซียนมาลงไว้  ขอให้มีโชคลาภนะทุกคน จากคุณ : แกงใส่ไข่หนึ่งใบ เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 53 00:05:10

ความคิดเห็นที่ 11   ขอรับโชคลาภเป็นคนแรกเลย ขอบคุณครับ จากคุณ : ขอพบในฝัน (ขอพบในฝัน) เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 53 01:01:17

ความคิดเห็นที่ 12 มารับเป็นคนที่สองครับ....ขอบคุณหลาย จากคุณ : archparty เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 53 01:26:13

ความคิดเห็นที่ 13 ภาพใน คห. ที่ ๙ จีนแต้จิ๋ว เรียกว่า โป๊ยเซียนก๊วยฮ้อ....แปดเซียนข้ามแม่น้ำ จากคุณ : ลุงอ่ำ เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 53 01:45:19

ความคิดเห็นที่ 14 โธ่..........นึกว่าป้าอิ่มฯ จะเอาอาหารจานโปรด  ผัดผักโป้ยเซียน มาอวด กำลังหิวอยู่เลย แต่ก็เข้ามารับโชคลาภ จากแปดเซียน ด้วยคนครับ ขอบคุณ จากคุณ : นายเก่าคนก่อน เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 53 06:54:21

ความคิดเห็นที่ 15 เข้ามารับต่อจากท่าน ข้างบน..เหลือไว้ให้ผมด้วย..นะ นะ.. จากคุณ : หนุ่มเมืองพาน เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 53 07:18:30

ความคิดเห็นที่ 16 สี่เซียน เข้ามาขอรับโชค จากท่านโป๊ยเซียน ด้วยนะคะ เซี๊ยะ เซี๊ยะ หนี่  คุณพี่อิ่ม เซี๊ยะเซี๊ยะ หนี่ จากคุณ : siansian (siansian) เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 53 08:26:22

ความคิดเห็นที่ 17 ขอบคุณสำหรับเกร็ดความรู้ที่น่าสนใจครับ จากคุณ : Mr. DK เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 53 09:20:04

ความคิดเห็นที่ 18 ขอบคุณครับ จากคุณ : Jiu_Bond เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 53 18:34:13

ความคิดเห็นที่ 21 ดีจัง พันทิพกู้กระทุ้ให้อิ่มได้ ขอบคุณค่ะ พันทิพ จะสัญญาว่าจะเป็นสมาชิกที่รักษากฏและดีตลอดไปค่ะ จากคุณ : แกงใส่ไข่หนึ่งใบ เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 22:21:50