 |
ความคิดเห็นที่ 80 |
ต้นทางของแม่น้ำแยงซีเกียงถูกเรียกโดยชาวทิเบตว่า ตางชู(ตัวอักษรจีน:当曲, ความหมายว่า บึงแม่น้ำหรือ หนองแม่น้ำ)
ตามทางของแม่น้ำแยงซีเกียงถูกเรียกว่า แม่น้ำถัวทัว(อักษรจีน: 沱沱河) ลาดลงมาอีกเรียกว่า แม่น้ำถงเทียน
(อักษรจีน: 通天河, ให้ความหมายทางวรรณกรรมว่า ผ่านแม่น้ำสวรรค์)
นอกจากนี้แล้วแม่น้ำแยงซีเกียงยังถูกเรียกว่า แม่น้ำจินชา(อักษรจีน: 金沙江; พินอิน: Jīnshā Jiāng,
ให้ความหมายทางวรรณกรรมว่า แม่น้ำหาดทรายทอง)
จากเส้นทางน้ำไหลผ่านช่องแคบระหว่างเทือกเขาต่างๆสู่ แม่น้ำแม่กองและ แม่น้ำสาละวิน
ก่อนที่จะไหลผ่านเข้าสู่ที่ราบลุ่มเสฉวน หรือ ชิชวน(อักษรจีน: 四川; พินอิน: Sì Chuān)
ซึ่งตั้งอยู่ด้านตะวันตกของจีน ชาวจีนสมัยก่อนเรียกแม่น้ำแยงซีเกียงเพียงสั้นๆว่า เจียง (อักษรจีน: 江; พินอิน: Jiāng) หรือ ต้าเจียง(อักษรจีน: 大江; พินอิน: Dà Jiāng, ให้ความหมายทางวรรณกรรมว่า แม่น้ำใหญ่)
ซึ่งต่อมาชาวจีนเรียกแทนแม่น้ำว่า เจียง ชาวทิเบตเรียกแม่น้ำว่า บีร์ชู(; วายลี่: 'bri chu, ให้ความหมายทางวรรณกรรมว่า แม่น้ำแม่วัวป่า)
แม่น้ำแยงซีเกียงยังถูกเรียกว่าเป็นแม่น้ำสายทองคำ อีกด้วย
| จากคุณ |
:
tintila  
|
| เขียนเมื่อ |
:
7 มิ.ย. 53 00:11:46
|
|
|
|
|
